บทที่ 200 คุณชายตระกูลหยูจะแต่งงาน

เมื่อฉินหลั่งเห็นท่าทางน่ารักของหลงเย็นก็ ฉุกคิด หลงเย็นคงไม่ได้คิดว่าที่ตนทำแบบนี้ เพราะคิด อะไรกับเธอหรอกใช่ไหม ? ไม่ใช่สิ ฉันคิดว่าถ้าหากเป็น ผู้โยว เผิงเมิ่ง สังเส่นเอ๋อ หรืออูยี่หยวน…หรือไม่ว่าใคร โดนจับตัวไป ฉันก็ล้วนทำแบบนี้เหมือนกัน

ฉินหลั่งกำลังจะอธิบายให้หลงเย็นฟัง หลงเย็นก็ เอามือมาปิดปากเขา พลางพูดเบาๆ : “ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร ให้ฉันฝันหน่อยได้ไหม ? ”

หลงเย็นเอามือลง ทั้งสองคนเงียบไปครู่หนึ่ง

ฉินหลั่งถามขึ้น : “หลงเย็น ผมขอถามคุณหน่อย ขอให้คุณตอบผมตามความจริง พี่สาวคุณความจำเสื่อม ใช่ไหม ? แล้วก็ก่อนหน้านี้เธอไม่ได้อยู่ที่บ้านคุณใช่ ไหม?”

ฉินหลั่งคิดมาตลอดว่าที่จงยู่จำตนไม่ได้ อาจเป็น ไปได้สูงว่าความจำเสื่อม เลยอยากให้หลงเย็นยืนยัน

หลงเย็นมองสายตาฉินหลั่ง หัวใจเต้นแรง แล้ว พูดอย่างช้าๆ : “พี่สาวฉันความจำเสื่อมจริงๆ แต่เธออยู่ ที่บ้านเรามาตลอด แม้จะออกไปไหนไกล ก็จะมีคนตาม ไปด้วย”

ฉินหลั่งมองตาของหลงเย็นทั้งสอง เพื่อจะดูว่า เธอกำลังโกหกรึเปล่า

“ฉันรู้ว่าคุณยังคิดว่าพี่สาวฉันคือจงยู่แฟนของคุณ แต่ฉันบอกได้แค่ว่ามันไม่ใช่จริงๆ”หลงเย็นพูด

ฉินหลังพยักหน้า ไม่พูดอะไร

“พรุ่งนี้คุณจะมาเยี่ยมฉันอีกไหม ? “หลงเย็นพูด ฉินหลังครุ่นคิด ว่ายังไงอยู่มหาลัยก็ไม่มีอะไรทำอยู่ดี จึง พยักหน้า

วันถัดมา ฉินหลั่งมายังห้องผู้ป่วยแต่เช้า และซื้อ อาหารเช้ามาให้หลงเย็น เฝ้าเธอตั้งแต่เช้ายันบ่าย สิ่งที่ ทำให้ฉินหลั่งผิดหวังก็คือ หลงหลิงไม่ได้มาเยี่ยมหลง เย็น

“ฉินหลัง คุณไปข้างนอกเป็นเพื่อนฉันได้ ไหม ?”หลงเย็นถามฉินหลั่ง

“คุณไหวรึเปล่า ? พักผ่อนในโรงพยาบาลดี กว่า”ฉินหลั่งพูดด้วยสีหหน้าจริงจัง

“โถ ไม่เป็นไร ฉันอยู่แบบนี้มาหลายวันแล้ว ตอน นี้ดีขึ้นเยอะแล้ว ออกไปเที่ยวเล่นหน่อยมันจะดี มาก”หลงเย็นพูดอย่างออดอ้อน

ฉินหลั่งเห็นหลงเย็นฟื้นตัวแล้วจริงๆ ก็เลยตอบ ตกลงไป

ทั้งคู่ออกจากโรงพยาบาลไป ที่แรกไปสวนสนุก หลินอาน แล้วไปเมืองโบราณ หลงเย็นสนุกมาก

ในตอนที่ฉินหลั่งเที่ยวเล่นเป็นเพื่อนหลงเย็น เที่ยวบินจากนิวยอร์กได้บินลงจอดบนสนามบิน นานาชาติหลินอาน
เมื่อผู้โดยสารลงเครื่องหมดแล้ว ก็มีผู้ชายรูปร่าง ราวกับเทรนเนอร์ฟิตเนส2คนเดินออกมา ด้านหลังพวก เขามีชายหนุ่มเดินมาด้วยหนึ่งคน เขาสวมเสื้อเชิ้ต สีน้ำเงินเข้ม และกางเกงลำลองสีดำ ทั้งตัวล้วนเป็น แบรนด์SHELLEMMA และสวมรองเท้าลำลอง ของChicago Bulls

ทรงผมเขาเนี้ยบมาก ใบหน้าขาวราวกับหยก ดวง ตาใสปิ้ง เขามองเล่นโทรศัพท์พลางเดินออกมา

เขาคือลูกชายคนเดียวของตระกูลหยู ตระกูล อันดับ1ในหลินอาน-หยูหมิง

บอดี้การ์ดสองคนเดินตามหยูหมิงลงมาจาก บันไดเครื่องบิน

ในขณะนั้นเองก็มีรถเบนท์ลี่ย์ขับมาจากด้านนอก แล้วจอดตรงหน้าหยูหมิง จากนั้นคนขับรถก็ลงมา

แม้แต่เป็นนายกเทศมนตรี ลานจอดเครื่องบิน ของสนามบินก็ห้ามไม่ให้รถเข้า แต่ตระกูลหยูมีอิทธิพล ในหลินอานมากจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นสถานที่แบบไหนก็ ต้องไฟเขียวให้กับคนแบบนี้

“คุณชาย ในที่สุดคุณก็กลับมาจากอังกฤษ แล้ว”คนขับรถพูดประจบหยูหมิง

“เรื่องใหญ่ของชีวิต ผมไม่กลับมาแล้วใครจะ แต่งงานแทนผมล่ะ ? “หยูหมิงพูด

“นี่ ทำไมวันนี้ไม่มีแม้แต่คนต้อนรับล่ะ ? พวก ทายาทเศรษฐีในหลินอานพวกนั้นก็ไม่มี พวกเขาจะก่อกบฎรีไง ? “เปาถุงบอดี้การ์ดของหยูหมิง พูดกับคนขับ รถอย่างไม่พอใจ : “ก่อนที่คุณชายหยูจะกลับมา กลุ่ม ทายาทเศรษฐีพวกนั้นล้วนมาต้อนรับ มีอยู่ครั้งหนึ่งนายก เทศมนตรีของหลินอานก็มาด้วย”

“นี่..”คนขับรถโดนเปาถุงถามจนลนลานไปหมด ไม่รู้จะตอบยังไงดี

“ฉันไม่ได้บอกพวกเขาเอง แกโวยวายอะไร ห้ะ ? “หยูหมิงได้ยินเปาถุงพูดแล้วรู้สึกรำคาญเลยดุไป เปาถุงกลัวจนตัวสั่น แล้วก้มหน้าพูด : “คุณชายหยู ผม สมควรตายครับ”

“หลงเย็นยังไม่มาเหรอ ? “หยูหมิงถามขึ้น กลุ่ม ทายาทเศรษฐีในหลินอานเขาไม่ได้บอกไว้ แต่เขาบอก หลงเย็นที่เป็นว่าที่ภรรยาแล้ว ตนรีบข้ามน้ำข้ามทะเลมา จากอังกฤษ เธอก็ไม่มา นี่มันไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่มั้ง

“ไม่เห็นคุณหนูตระกูลหลง….”คนขับรถพึมพำ หยูหมิงสี่หน้าไม่ได้เล็กน้อย

“ใช้ไม่ได้จริงๆ วันนี้เธอจะไม่มาแล้วใช่ ไหม ? “เปาถุงบ่นพึมพำ

“ใช่ อวดดีเกินไปแล้ว ! แค่มารับที่สนามบินเธอก็ ทำไม่ได้”บอดี้การ์ดอีกคนพูด

ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้น หยูหมิงหันไปมอง ตามเสียง เห็นเป็นคนใส่ชุดกระโปรงสีขาวเรียบๆ หญิง สาวหน้าตาสะสวยเดินมาหาเขา สายตาของหยูหมิงโดน

เธอดึงดูดไปทันที มองดูสาวสวยเดินมาหาตนอย่างลุ่มหลง

“คุณชายหยู ฉันมาสายแล้วค่ะ”สาวสวยคนนี้ก็คือ หลงหลิง เมื่อวานเธอรับปากหลงเย็นแล้วว่าวันนี้จะมา

รับคุณชายหยูแทนเธอ สายตาหยูหมิงมองไปที่ใบหน้าของหลงหลิง เขา

ไม่เห็นและได้ยินอะไรแล้ว เพียงรู้สึกว่าสาวสวยที่อยู่

ตรงหน้านี้ สวยกว่านางฟ้านางสวรรค์ซะอีก

“คุณชายหยู…”เปาถุงแตะหยูหมิงเบาๆ หยูหมิง

จึงได้สติกลับมา

หลงหลิงยิ้มหวาน เขาพูดขึ้นอีกรอบ

“คุณคือพี่สาวของหลงเย็น ? “หยูหมิงเกิดความ สงสัย เขาไม่เคยได้ยินว่าหลงเย็นมีพี่สาวมาก่อน ? แต่ ความคิดนี้แค่แวบเข้ามา

“น้องสาวฉันไม่สบาย วันนี้เลยให้ฉันมารับคุณ ชายหยูก่อน คุณชายหยูคุณไม่โกรธหลงเย็นใช่ ไหม ? “หลงหลิงเห็นว่าสีหน้าหยูหมิงมีความโมโหอยู่ บ้าง จึงถามขึ้น

“จะโกรธได้ยังไง คุณมาก็เหมือนกันนั่นแหละ จริงสิ คุณชื่ออะไรเหรอ ? “หยูหมิงถามอย่างยิ้มๆ

หลงหลิงประหลายใจ จากที่น้องสาวเคบพูด ก่อน หน้านี้หยูหมิงก็เคยไปบ้านเธอ ทำไมถึงจำชื่อตนไม่ได้ ล่ะ อาจเพราะคุณชายหยูอยู่ต่างประเทศนาน เลยลืมชื่อ ตนไป หลงหลิงพูดเสียงเบา : “ฉันชื่อหลงหลิง”
“หลงหลิง ชื่อเพราะดี ! “หยูหมิงพูด

ยิ้มๆ : “ขอบคุณคุณหลงมากที่มารับผมในวันนี้ เพื่อเป็น ขอบคุณ ผมจะเลี้ยงข้าว คุณหลง คุณหลงเห็นด้วย ไหม ?

“ได้ค่ะ คุณชายหยูเกรงใจเกินไปแล้ว”ที่จริงหลง หลิงคิดว่าไม่เหมาะสมอย่างมาก ยังไงตนก็เป็นพี่สาว ของหลงเย็น ไปกินข้าวกับว่าที่สามีของน้องสาว เหมือน จะดูขัดๆไปหน่อย แต่คุณชายหยูพูดมาแล้ว เธอก็ไม่อาจ

พูดอะไรได้ “นายกลับไปก่อน เปาถุงไปกับฉันคนเดียวก็ พอแล้ว”หยูหมิงพูดจบ ก็พาหลงหลิงและตนออกไป นอกสนามบิน เปาถุงตามอยู่ด้านหลัง

คนขับรถและบอดี้การ์ดอีกคนยืนงงอยู่ที่เดิม เขา ติดตามหยูหมิงมานาน หยูหมิงเกรงใจและมีน้ำใจกับคน อื่นตั้งแต่เมื่อไหร่กัน แต่เมื่อนึกถึงท่าทางเหม่อลอยที่หยู หมิงเห็นหลงหลิงเมื่อครู่ ทั้งสองก็คิดเหมือนกัน คุณ ชายหยูคงไม่ได้ชอบคุณหลงหลิงหรอกนะ ? เป็นไปไม่ ได้ คุณชายหยูหมั้นกับคุณหลงเย็นแล้ว ถ้าคบกับพี่สาว ของเธอล่ะก็ ไม่ได้การจริงๆ คนขับรถพาบอดี้การ์ดอีก คน และกระเป๋าของหยูหมิงขับไปยังตระกูลหยู

ฟ้าค่อยๆมือลง ฉินหลั่งและหลงเย็นก็มาถึงสถาน ที่ที่รวบรวมอาหารว่าง ริมแม่น้ำ

“ไปกัน ผมจะพาคุณไปกินบาร์บีคิว”ฉินหลั่ง นำทางหลงเย็น แล้วนั่งที่แผงบาร์บีคิว ฉินหลั่งสั่งเนื้อ แกะเสียบไม้ไป100ไม้ แล้วก็ผักอื่นๆ ไม่นานนักเจ้าของร้านก็ย่างแล้วเอามาเสิร์ฟบนโต๊ะฉินหลั่งพวกเขา

ฉินหลั่งเดินมาตั้งนาน จึงกินอย่างหิวโหย หลงเย้

นที่นั่งอยู่อีกด้าน ในมือถือแกะย่างหนึ่งไม้ และกัดไปแค่ คำเดียว เธอนั่งมองฉินหลั่งเงียบๆ “คุณไม่อยากกินของพวกนี้ใช่ไหม ก็ไม่แปลก

คุณเป็นคุณหนูของตระกูลหลง ล้วนกินแต่ของดีๆ ผมไม่

ควรพาคุณมาที่นี่เลย”ฉินหลั่งหยุดกิน และพูดอย่าง

ตำหนิตัวเอง

“ฉันไม่ใช่ไม่อยากกินของพวกนี้”หลงเย้ นพูด : “ฉันแค่กำลังคิดว่า ถ้าฉันไม่ใช่คุณหนูตระกูล หลง เป็นแค่ลูกสาวของตระกูลธรรมดาๆก็คงดี แบบนั้น ฉันคงได้มากินบาร์บีคิวกับคุณที่นี่ทุกวัน”

ฉินหลั่งอุ่นใจขึ้นเล็กน้อย และพูดขึ้น : ทำไมเป็น คุณหนูตระกูลหลง แล้วจะกินบาร์บีคิวกับผมไม่ได้ล่ะ ต่อ ไปถ้าคุณอยากกินก็โทรหาผม ผมจะมาเป็นเพื่อนคุณ เอง”

“เกรงว่าต่อไปคงไม่ค่อยมีโอกาสแล้ว ฉันถึงบอก ว่าไง วันนี้มีเหล้าวันนี้เมา ฉินหลัง ดื่มเหล้ากับคุณฉันมี ความสุขมาก คุณดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย”หลงเย็นชูเบียร์ ผลไม้ขึ้นชนขวดกับฉินหลั่ง แล้วดื่มมันลงไป

ขณะที่ฉินหลั่งกับหลงเย็นกำลังกินบาร์บีคิว ก็ได้ ยินเสียงเหมือนมีคน2-3คนเดินมาทางพวกเขา ฉินหลัง และหลงเย็นหันไปมอง พวกวัยรุ่นที่มีที่ท่าเหมือน นักเลง4คน นั่งที่โต๊ะของฉินหลั่งพวกเขา พวกเขานั่งลงแล้วหยิบขึ้นมากิน ราวกับบาร์บีคิวบนโต๊ะพวกเขาเป็น คนสั่งอย่างไรอย่างนั้น

สายตาของหลงเยันมีความกังวล ฉินหลั่งตบเธอ เบาๆให้เธออย่ากังวล

“สหาย ช่วงนี้พี่ไม่ค่อยมีเงินเลยว่ะ เอาเงินมาให้ หน่อยสิ” ชายหนุ่มที่ย้อมผมสีเหลืองคนหนึ่ง พลางกิน

แกะย่างพลางพูดกับฉินหลั่ง

ฉินหลั่งพูด : “พวกคุณคิดว่าผมเหมือนพวกมีเงิน

เหรอ?”

“แกไม่มีแน่นอน แต่สาวสวยข้างแกหน่ะ เป็นถึง เมียคนรวย พวกเราจับตาดูพวกแกมานานแล้ว ตั้งแต่ที่ สวนสนุก และเมืองโบราณ พวกแกใช้จ่ายอย่างใจป้า มากๆ ตอนนี้ก็ให้พวกพี่ยืมใช้หน่อยสิ”ไอ้ผมทองชำเลือง มองหลงเย็นพลางพูด

หลงเย็นหยิบเงินไปหมื่นกว่าๆออกมาจากกระเป๋า แล้วยื่นให้ไอ้ผมทอง : “เอาไป รีบไปสิ”

หลงเย็นอยากให้นักเลงพวกนี้รีบออกไปซะ

“1หมื่น น้อยไป ! “ไอ้ผมทองรับเงินหมื่นมา พลางเบ้ปาก แล้วเก็บเงินไว้ในถุง

“ใช่ ใกล้จะมีงานเอเชียนเกมส์ เอเชียนเกมส์จบ คุณหนูคนรองของตระกูลหลง ก็จะแต่งงานกับคุณชาย ตระกูลหยู ในวันที่15เดือนกันยายาน ในช่วงนั้นตำรวจ ของหลินอานจะเข้มงวดมาก นักเลงอย่างพวกเราก็ไม่ อาจออกมาเก็บค่าคุ้มครองได้ตั้งเดือนกว่า อาศัยช่วงนี้ที่ตำรวจยังไม่ค่อยเข้มงวด หาเงินสักหน่อย”นักเลงอีกคน พูด

คุณหนูคนรองของตระกูลหลงจะแต่งงานกับ คุณชายตระกูลหยู ? หลงเย็นไม่ใช่เหรอ? ฉินหลั่ง ประหลาดใจ พูดขึ้น : “พวกคุณบอกว่า คุณหนูคนรอง ของตระกูลหลง จะแต่งงานกับคุณชายตระกูลหยงั้นเห รอ?”

“ฮ่า ไอ้ขี้แพ้นี่ไม่รู้อะไรซะจริงๆ บอกแกไปก็ไม่ เป็นไร ตระกูลหยูเป็นตระกูลอันดับ1ในหลินอาน มี อำนาจเหนือกว่าตระกูลอื่นมาก คุณชายหยูชอบคุณหนู ตระกูลหลงเข้า ทั้งสองตระกูลจะแต่งงานในวัน ที่15เดือนกันยายน ทั้งสองตระกูลล้วนเป็นตระกูลที่ รุ่งเรืองของหลินอาน เมื่อสมรสกันก็ต้องเป็นงานใหญ่ ของหลินอานน่ะสิ เพื่อปกป้องการดำเนินงานแต่ง ด้าน ตำรวจของหลินอานต้องรักษาความสงบแน่ๆ นักเลง อย่างพวกเรา ก็ไม่มีทางออกมาทำมาหากินได้ไงเข้าใจ ยัง ?”

“เห้อ พูดไร้สาระกับมันทำไมเยอะแยะ คนสวย เอามาอีกสัก1แสนสิ แล้วเราจะไม่รบกวนพวกเธออีก”ไอ้ ผมทองพูดกับหลงเย็น

หลงเย็นจะโอนเงิน1แสนให้ไอ้ผมทองให้จบๆ แต่ฉินหลั่งก็บังโทรศัพท์เธอไว้ แล้วส่ายหน้าใส่เธอ

ก่อนหน้านี้ให้พวกนักเลงนี้ไปหมื่นแล้ว พอพวก เขาบอกจะเอาอีก1แสนก็จะให้เขา แล้วถ้าพวกเขาจะเอา อีก1ล้านล่ะ !
“ไปกันเถอะ”ฉินหลั่งจูงมือหลงเย็นเพื่อจะไปจาก แผงบาร์บีคิว

“แม่ง แกไม่เห็นพวกเราอยู่ในสายตาใช่ ไหม ! “ไอ้ผมทองทำขวดเบียร์แตกไปหนึ่งขวด แล้ว นักเลงทั้ง4คนก็ยืนขึ้น ล้อมฉินหลั่งกับหลงเย็นไว้

“พวกแกจะทำอะไร ? ฉันจะแจ้งตำรวจ”ฉินหลั่ง

ให้หลงเย็นอยู่ด้านหลัง พลางขมวดคิ้วพูดกับนักเลง ทั้ง4คน

“แม่ง ฉันจะทำให้แกปากแตก ก่อนที่แกจะแจ้ง ตำรวจ ! “ไอ้ผมทองพูดอย่างน่ากลัว แล้วมองหลงเย็น ตั้งแต่หัวจรดเท้า ด้วยสายตาชั่วร้าย : “สหาย ผู้หญิง คนนี้ดูยั่วยวนจริงๆ พวกเราชัดไอ้หมอนี่ก่อน แล้วพาผู้ หญิงคนนี้ไปhappyกันที่โรงแรม พอเราทำให้สาวน้อย คนนี้มีความสุข เงินในบัตรของเธอก็จะออกมาเอง”

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ