บทที่ 183 ออกเงินค่าอาหารมาให้ด้วย

ฉินหลั่งวางตะเกียบลง ยืนขึ้นอย่างสบายๆ ผู้คน ในนี้เห็นการแต่งตัวของฉินหลั่งเหมือนกับของแผงลอย ถนนคนเดิน ที่สำคัญเสื้อผ้าก็สกปรก ผมก็เหนียว เหนอะหนะติดพันกัน ก็เริ่มกระซิบกระซาบทันที

“คนคนนี้แต่งตัวได้แย่มาก”

“เขาทำอะไรนะ มาร่วมงานเลี้ยงหมู่บ้านสวมใส่ แบบนี้ โคตรไม่ให้เกียรติกันเลย”

“เชี่ยๆ บางทีคนก็ไม่ชอบโอ้อวด แท้จริงอาจจะ เป็นทายาทเศรษฐีก็ได้นะ ตอนนี้ในสังคมมีทายาท เศรษฐีมากมายที่แสรังทำเป็นคนจน”

ฉินหลั่งกล่าวอย่างใจเย็น: “สวัสดีพี่ๆน้องๆทุกคน ผมชื่อฉินหลั่ง เปิดฟูดทรัคกับเพื่อน ขายของตามถนน และตรอกซอกซอยของหลินอาน เมนูพิเศษของฟูดทรัค เราคือแพนเค้กมัลติเกรน ถ้าหากว่าวันไหนที่ทุกคนมา ทาน ฉันสามารถทำให้ทุกคนฟรีๆหนึ่งชิ้น”เมื่อพูดจบ ฉิน หลังก็ยิ้มบางๆ แล้วนั่งลง

ทันทีที่เขาพูดจบ ผู้คนที่อยู่ในนี้ก็ตะลึงไปชั่วขณะ ตัวเองทำงานอยู่ในบริษัทพูดจายังไม่มีความมั่นใจขนาด นี้ เขาเป็นแค่คนขายแพนเค้กทำไมถึงพูดออกมาได้ อย่างสบายๆ ในไม่ช้า ทุกคนก็มีปฏิกิริยากลับมาทันที

“เขาก็แค่ขายแพนเค้กเอง งานนี้ก็มีค่าที่จะพูด”
“แพนเค้กมัลติเกรนหนึ่งชิ้นก็ห้าหยวนแล้ว ฉันว่า หนึ่งเดือนยังไม่สามารถทำเงินสามพันหยวนด้วยซ้ำ นอกจากจะต้องกินข้าวและเช่าบ้านแล้ว ก็ไม่มีเงินแล้ว”

“ฉิบหาย คนแบบนี้ก็ยังมีหน้ามาร่วมงานเลี้ยง หมู่บ้าน? คนที่ส่วนมากที่อยู่ในนี้เงินเดือนมากกว่าหนึ่ง หมื่น เขาแค่ขายแพนเค้ก จะมาช่วยเหลืออะไรพวกเรา ได้ล่ะ?”

ชั่วขณะหนึ่ง ฉินหลั่งกลายเป็นเป้าหมายของการ สนทนาของผู้คน บางคนเยาะเย้ย บางคนแดกดัน และ บางคนก็ดูหมิ่น ในสายตาของพวกเขาฉินหลั่ง ก็อยู่ใน ระดับต่ำกว่าผู้คนที่อยู่ในนี้

“หือ?”

เถียนซิงที่ยืนอยู่ด้านหน้าส่งเสียง”คือ”มาหนึ่งคำ เดินไปตรงหน้าฉินหลั่ง แสร้งทำเป็นมองฉินหลั่งตั้งแต่ หัวจรดเท้าหนึ่งรอบ แล้วยิ้มให้กับทุกคน: “เหมือนกับว่า ฉันจะจำเขาได้แล้วนะ ก่อนหน้านั้น ฉันเคยเห็นเขาที่โล ว่ายโล่!”

“ไม่ใช่มั้ง เขาแค่คนขายแพนเค้กจะสามารถไป โล่ว่ายโล์ยังไง? คุณเถียน คุณมองผิดไปหรือเปล่า?”คน อื่นๆไม่เชื่อ มองไปที่เถียนซิงอย่างสงสัย

“ฮ่าฮ่า ทุกคนคิดผิดกันแล้ว ฉันเห็นเขาถูกเจ้า

หน้าที่รักษาความปลอดภัยของโล่ว่ายโล่ขับไล่เขาออก

มาจากห้องอาหาร ที่สำคัญพวกคุณต้องไม่เชื่อแน่ๆว่าเขาทำอะไรไว้ที่โล่ว่ายโล่? เขาอยู่ที่โล่ว่ายโล๋ สารภาพ รักกับคุณหนูตระกูลหลงของถึงหลงกรุ๊ป แต่กลับถูกคุณ หนูตระกูลหลงปฏิเสธต่อหน้าเลย ที่สำคัญเขายัง ท้าทายคุณชายของบริษัทลี่สือจำกัดด้วย พวกคุณว่าเขา คนนี้น่าสนใจหรือไม่น่าสนใจ”

“อะไรนะ เขาสารภาพรักกับคุณหนูตระกูลหลงเห รอ? ไอ้หมอนี่สุดยอดจริงๆ แค่คนขายแพนเค้กยังอยาก จะไปคบหากับคนรวย ฝันไปเถอะนาย”

“ฉันดูลักษณะของไอ้หมอนี่ ก็รู้แล้วว่าเขาเป็นคน ละโมบแค่ไหน แต่ถ้านายจะละโมบก็ต้องมีขอบเขต ตระกูลหลงติดหนึ่งในห้าของตระกูลในหลินอานเชียว นะ นายแค่คนขายแพนเค้กยังอยากเข้าไป ฝันกลางวัน ไปเถอะ”

“ไอ้หมอนี่ทำให้ฉันนึกถึงฮันนีแบดเจอร์ที่อยู่ใน ทุ่งหญ้าแอฟริกา ตัวเล็กๆยังกล้าท้าทายสิงโต เขา ไม่ใช่เหรอ ไอ้คนธรรมดาชั้นต่ำ ยังจะท้าทายหม่าหยาง คุณชายหม่าอีก ไม่ช้าไม่เร็วตัวเองก็จะทำให้ตัวเองตาย ได้”

ฉินหลั่งแสยะยิ้มในใจ คนฉางอานทุกคนที่อยู่ใน หลินอาน ต่อให้ตัวเองจะขายแพนเค้กยังไง ต้อง ดูถูก ตัวเองขนาดนี้เลยเหรอ? เดิมทีที่เขามาที่นี่ หนึ่งเป็น เพราะว่ารับปากผู้โยว สองคืออยากฟังสำเนียงท้องถิ่น คิดไม่ถึงว่าสถานการณ์จะเป็นเช่นนี้
ถ้าเป็นเช่นนี้แล้ว อย่างนั้นตัวเองจะอยู่ที่นี่ต่อไป ทำไมล่ะ?

ฉินหลั่งยืนขึ้นอย่างกะทันหัน และเดินไปที่หน้า ประตู คนอื่นเห็นว่าฉันหลั่งกำลังจะไป รอยยิ้มเยาะเย้ย บนใบหน้ายิ่งชัดเจนขึ้น พวกเขารู้สึกว่าฉินหลั่งรู้สึก อับอาย และละอายที่จะอยู่ที่นี่ต่อไป

“อย่าเพิ่งไปนะ! ฉินหลั่ง นายหยุดเดี๋ยวนี้!”เถียน ซิ่งตะโกนเรียกไปด้วยพร้อมกับเดินไปที่ฉินหลั่ง นี่ยัง ไม่ถึงไหนเลย หล่อนยังเล่นไม่สนุกเลย

ตอนนี้ฉันหลั่งได้ยินเสียงของเถียนซิงก็รู้สึก

โมโห ใครจะไปสนใจหล่อน เขายังรีบร้อนไปเจอแม่ของ

เขา

ขณะตอนที่ฉินหลังกำลังจะเปิดประตูออกไป เปิดประตูก็เปิดออก ชายคนเอวใหญ่หนึ่งอายุสี่สิบปีก็ เดินเข้ามา ก็คือผู้จัดงานเลี้ยงหมูบ้านครั้งนี้ หลี่ย่า วเวย

” .นี่คือ..”เมื่อหลี่ย่าวเวยเห็นฉินหลั่งหน้าก็เขียว ยังไม่เข้าใจดังนั้น เมื่อเห็นใบหน้าของฉินหลั่ง ดวงตา ของหลี่ย่าวเวยก็สั่นเล็กน้อย

“ประธานหลี่ นี่เป็นแขกของเรา อย่าให้เขา ไป…”เถียนชิงพูดกับหลี่ย่าวเวยอย่างรีบร้อน จากนั้นก็ มาถึงหน้าฉินหลั่งพอดี คว้าตัวฉินหลั่ง หล่อนขยิบตาส่ง สัญญาณให้หลี่ย่าวเวย แล้วยิ้มบางไปกล่าวว่า: “ประธานหลี่ เมื่อกี้ฉินหลั่งรู้สึกไม่พอใจกับทุกคนในที่นี้”

“อ๋อ…”หลี่ย่าวเวยก็ส่งเสียงฮ่าฮ่า เขาตบไปที่หัว ไหล่ฉินหลั่งเบาๆ: “ไอ้น้อง ไม่เป็นไร ทุกคนก็เป็นคน หมู่บ้านเดียวกัน แค่ล้อเล่นเองนะไม่จริงจัง เห็นแก่หน้า พี่ชาย เข้าไปนั่งก่อนว่ายังไง?”

ฉินหลั่งคิด วันนี้หลี่ย่าวเวยเป็นเจ้าภาพ เจ้าภาพ เขาเองก็เชิญชวนเขาขนาดนี้แล้ว เขาก็ไม่สามารถ ปฏิเสธได้ ก็ยังให้เกียรติหลี่ย่าวเวย ก็เลยกลับไปนั่งลง อีกครั้ง

“ขอโทษด้วยนะ นายอย่าเก็บคำพูดของพวกเขา

มาใส่ใจเลย…”เมื่อเห็นท่าทางเมื่อกี้ของฉินหลั่ง ในใจ

ผู้โยวก็รู้สึกผิดมากขึ้น และกระซิบพูดกับฉินหลั่ง ซึ่ง

ทำให้ฉินหลั่งโล่งใจเล็กน้อย

อีกด้านหนึ่งในเวลานี้ที่ห้องวีไอพีv888สุดหรู ของเคมปินสกี้ เจ้านายของเคมปินสกี้เจ้ากำลังยืมอยู่ ข้างๆสาวสวยวัยกลางคนด้วยความเคารพ สาวสวยวัย กลางคนก็คือแม่ของฉินหลั่งจ้าวหมิงหมิง บนโต๊ะอาหาร ยังมีผู้ชายอีกหนึ่งคน ก็คือโข่งลิ่งเสียน

ครั้งนี้ที่จ้าวหมิงหมิงกลับมาที่ประเทศด้วยเหตุผล ที่ว่ามาทำธุรกิจ แต่ความจริงคือต้องการใช้โอกาสนี้เพื่อ มาเยี่ยมลูกชาย อันที่จริงแล้วหลังจากที่รู้ว่าฉินหลั่งสิ้น สุดการฝึกทดสอบความยากจนลงจ้าวหมิงหมิงก็เริ่ม วางแผนที่จะกลับมาเยี่ยมเขา ถึงตอนนี้ถึงเป็นไปตาม

แผน
ในวันที่เธอกลับมา จู่ๆก็ได้ยินมาว่าลูกชายถูก ตระกูล “ลงโทษ”อีกครั้ง ไม่อนุญาตให้ฉินหลั่งใช้ทรัพย์ สินใดๆของตระกูล นี่มันไม่ต่างอะไรจากการให้ฉินหลั่ง ฝึกทดสอบความยากจนเลย

ดังนั้นเมื่อจ้าวหมิงหมิงกลับมาถึงประเทศจีน ก็ นัดหมายเจอกับโข่งลิ่งเสียนคนรับผิดภาคหัวดงอย่าง ลับๆ อยากให้เขา “ดูแล ดูแล”ลูกชายของตัวเอง แต่คุย กับโข่งลิ่งเสียนมาครึ่งวัน โข่งลิ่งเสียนก็ไม่กล้ารับปาก

ในเรื่องนี้ จ้าวหมิงหมิงหมดหนทางและเข้าใจ เนื่องจากการ “ลงโทษ”ฉินหลั่งเป็นคำสั่งของตระกูล ถ้า เขากล้าไม่ปฏิบัติตามหน้าที่เพื่อเรื่องส่วนตัว ก็จะต้องถูก ตระกูลลงโทษอย่างรุนแรง

จ้าวหมิงหมิงรอฉินหลั่งด้วยความกังวล ถึงเรียก เจ้านายของเคมปินสกี้เข้ามา แล้วกล่าวว่า: “คุณไปดูที่ ห้องวีไอพี304 งานเลี้ยงของพวกเขาไปถึงไหนแล้ว ช่วยฉันสังเกตดูชายหนุ่มคนนี้ด้วย”

จ้าวหมิงหมิงเอาโทรศัพท์ให้เจ้านายตู้ดู ใน โทรศัพท์มีรูปฉินหลั่งหนึ่งใบ โข่งลิ่งเสียนเป็นคนให้เธอ เอง

“ครับ….”เจ้านายตู้ตอบรับด้วยความเคารพ แม้ว่า เขาจะไม่รู้จักกับสาวสวยวัยกลางคนคนนี้ แต่สำหรับโข่ง ลิ่งเสียนเขาดังก้องหมาก เป็นคนใหญ่คนโตของ เซี่ยงไฮ้ อยู่ในภาคหัวดงทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้ายักษ์ ใหญ่ผู้ร่ำรวยหรือบุคคลทั่วไปก็ต้องมีมารยาทให้กับคน ใหญ่คนโต แม้แต่เขายังมีท่าทางที่เคารพต่อสาวสวยวัยกลางคน แล้วตัวเองจะกล้าละเลยได้ยังไงกันล่ะ?

เจ้านายตู้ถอยออกไป เดินไปที่ห้องวีไอพี304

ในเวลานี้ที่ห้องวีไอพี304 หลี่ย่าวเวยและเถียน ซิงยืมอยู่ด้านหน้า หลี่ย่าวเวยพูดอย่างสุภาพ “ประธานหลี่ ทำไมคุณถึงให้คนขายแค่แพนเค้ก

กลับมาล่ะ?

ชายหนุ่มที่อยู่ในเหตุการณ์กล่าวขึ้นมา ทำให้ คนในที่นี้หัวเราะ มีบางคนก็ตะโกนไล่ฉินหลั่งออกไป “โธ่ ทุกๆคนแบบนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ดีเลยนะ

เนื่องจากว่าทุกคนก็เป็นคนฉางอาน น่าจะประนีประนอม

ซึ่งกันและกัน”หลี่ย่าวเวยกวาดมือไปรอบๆ แล้วเขาก็ชี้

ไปที่ฉินหลั่ง: “ฉินหลั่ง เชิญนายยืนขึ้นมาหน่อย”

ฉินหลั่งก็เคารพหลี่ย่าวเวยอยู่เช่นกัน ในเมื่อเขา ช่วยพูดแทนตัวเอง ก็เลยยืนขึ้นมา

“ทุกคนคงไม่เข้าใจฉินหลั่ง แน่นอนว่า ผมเองก็ ไม่ค่อยเข้าใจเขาเหมือนกัน แค่วันนี้ผมบังเอิญไปเจอ เขา ผมสามารถแบ่งปันให้ทุกคนฟังได้ ให้ทุกคนรู้ว่าฉิน หลั่งเป็นคนยังไง”

คนอื่นๆก็แสดงท่าทางออกมาด้วยความสงสัย หรือว่าคนขายแพนเค้กคนนี้จะมีอะไรที่ซ่อนอยู่ไม่มีใคร รู้?

ฉินหลั่งก็นิ่งอึ้ง หรือว่าหลี่ย่าวเวยจะเคยซื้อแพน เค้กของฉันเหรอ? ฉินหลั่งกลับมานึกถึงลูกค้าวันนี้ กลับคิดไม่ออกว่ามีลูกค้าอย่างประธานหลีด้วย

“วันนี้ฉันเห็นหญิงชราที่เก็บของของเก่าบน จักรยานมีของเก่าตกลงมา ฉินหลั่งอาสาช่วยหญิงชรา เก็บของเก่า ตอนแรกฉันคิดว่า ไอ้หมอนี่เป็นคนดี แต่คิด ไม่ถึง สุดท้ายเขายังขอเงินหญิงชราไปสิบหยวน!”

เมื่อหลี่ย่าวเวยเห็นฉินหลั่งแวบแรกก็จำได้ว่าเป็น ฉินหลั่ง แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นคนที่เถียนซิงบอกว่า ทำให้ตัวเองอับอายคนนั้น ดังนั้นเขาจึงรั้งให้ฉินหลั่งเข้า มาอยู่ต่อ

“อะไรนะ! เงินของคนเก็บของเก่าก็เอา”

“ก่อนหน้านี้คิดว่าเป็นแค่คนจน คิดไม่ถึงว่าศีล ธรรมของเขาก็มีปัญหาด้วย!”

“ผมอยากจับส่งตัวเขาไปที่สถานีตำรวจ ขายหน้า พวกเราคนฉางอานมาก”

ในเวลานี้คนอื่นๆมีความคิดเห็นเกี่ยวกับฉินหลั่ง มากขึ้น

ในใจของฉินหลั่งหดหู่มาก คิดไม่ถึงว่าที่หลี่ย่า วเวยรั้งให้เขาอยู่ต่อเพื่อจุดประสงค์นี้ เมื่อเห็นท่าทาง เขาและเถียนซิงที่ยิ้มเยาะ ในใจของฉินหลั่งก็ฝืนยิ้ม ที่แท้ทั้งหมดนี้เป็นแผนที่เถียนซิงวางไว้เพื่อจัดการตัว เอง

“ให้เขาไสหัวออกไปให้พ้นๆซะ! คนเลวที่ไร้ศีลธรรมแบบนี้ พวกเราไม่ต้อนรับเขา!”

“ใช่ เขาคือความอับอายของคนฉางอาน ให้เขา อยู่ที่นี่พวกเราทานข้าวก็ไม่อร่อยอีกต่อไป”

ตอนนี้ต่อให้พวกเขาไม่ขับไล่ฉินหลั่งออกไป ฉิน หลังก็ไม่อยู่ที่นี่ต่อไปแล้ว ฉินหลั่งมองไปที่คนน่าเกลียด พวกนี้ กำลังจะเดินออกไปหน้าประตู

“หยุดเดี๋ยวนี้”

หลี่ย่าวเวยเรียกห้ามฉินหลั่ง บนใบหน้าของเขา ปรากฏรอยยิ้มเยาะเย้ย: “นายคิดว่าที่ของฉันเป็นบ้าน ของนายเหรอ อยากมาก็มา อยากไปก็ไปจ่ายค่าอาหาร วันนี้มาก่อนค่อยไป! บนโต๊ะอาหารนี้ของฉันตาม มาตรฐานแปดพันแปดร้อยแปดสิบแปด ไม่ขออะไรกับ นายมากมาย นายจ่ายมาคี่หนึ่งพันสองร้อยหยวนก็พอ”

ผู้โยวก็ทนดูต่อไปไม่ไหว เธอยืนขึ้นมา แล้วพูด กับหลี่ย่าวเวย: “ประธานหลี่ คุณบอกว่าวันนี้คุณเป็นเจ้า ภาพเอง ไม่ให้พวกเราไม่ต้องออกเงินไม่ใช่เหรอ?”

หลี่ย่าวเวยแสยะยิ้ม: “ฉันเคยพูดอยู่ แต่ว่าคนที่ ฉันเลี้ยงคือคนฉางอานจริงๆ ถ้าหากว่าท่าทางเหมือนกับ เขา ทั้งจนทั้งสกปรกและที่สำคัญคือศีลธรรมแย่มาก ฉัน จะเลี้ยงเขาทำไม มีเงินนี้ฉันเอาให้สุนัขกินไม่ดีกว่าเห รอ!”

ผู้โยวกัดฟัน เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนหลอกฉิน หลั่ง: “แต่ว่า ฉินหลั่งกินไปไม่กี่คำเอง ทำไมคุณถึงให้เขาออกหนึ่งพันสองร้อยหยวนล่ะ?”

“เฉลี่ยออกมาแล้วก็คือหนึ่งพันสองร้อยหยวน เขาไปแล้ว ส่วนที่เหลือทานไม่หมดจะใครมาทานล่ะ”หลี่ ย่าวเวยกล่าว

ในเวลานี้ ประตูห้องวีไอพีดังสามครั้ง มีชายคน หนึ่งเดินเข้ามา ก็คือเจ้านายตูของเคมปินสกี้

“อ๋อ…”เจ้านายตู้แวบเดียวก็มองเห็นคนที่ยืมอยู่ก็ คือคนที่สาวสวยวัยกลางให้ตัวเองมาสังเกตการณ์ดู ไม่ เพียงแต่แค่แปลกใจ แต่ว่าเขายังไม่รู้แน่ชัดว่าสาวสวย วัยกลางคนกับชายหนุ่มคนนี้มีความสัมพันธ์กันยังไง เมื่อเขาเห็นว่าฉันหลั่งแต่งตัวได้แย่มาก ก็เลยไม่คิดว่า เขาและสาวสวยวัยกลางมีความสัมพันธ์เป็นแม่ลูกกัน

“เจ้านายตู้!”เมื่อเห็นเจ้านายตู หลี่ย่าวเวยก็รีบ ร้อนพุ่งไปหา: “คุณมาได้ยังไง ผมขอแนะนำให้กับทุก คนหน่อย นี่คือเจ้านายตู้ของเคมปินสกี”

เมื่อได้ยินการแนะนำของหลี่ย่าวเวย ทุกคนก็ยืน ขึ้นมา กล่าวชมเชย

“ก็คุณจัดงานเลี้ยงหมู่บ้านที่นี่ ก็เลยตั้งใจมาดู ขอ

ให้ทุกคนสนุกสนานนะ”เจ้านายตู้หันไปกล่าวคำยินดีให้

กับคนอื่นๆ แล้วถามหลี่ย่าวเวย: “ประธานหลี่ ชายหนุ่ม

คนนี้ทำไมเหรอ?” “อ๋อ เจ้านายตู้คุณไม่ต้องไปสนใจหรอก คือแบบ นี้ “หลี่ย่าวเวยเล่าเรื่องเกี่ยวกับ “การกระทำ”ของฉิน หลั่งอย่างคร่าวๆ ท้ายสุดก็พูดว่า: “คุณว่า คนเลวที่ไร้คุณธรรมแบบนี้ ผมไม่ยอมให้เขากินฟรีๆแน่ วันนี้ถ้าเขา เอาเงินออกมาจ่ายค่าอาหารไม่ได้ ฉันก็จะให้เขาอยู่ ทำงานชดใช้ที่นี่ให้กับคุณ”

เจ้านายตู้ไม่ปริปากพูดว่าถูกหรือไม่ถูก เพียงแค่ พยักหน้าเล็กน้อย แล้วพูดคำสุภาพอีกสองสามคำ เดิน ออกไปจากห้องวีไอพี แล้วเดินไปรายงานให้กับสาวสวย วัยกลางคน..

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ