บทที่ 173 แพนเค้กจีนของพวกคุณไม่สะอาด

ผ่านไปสามวัน ฉันหลั่งและหลินจูก็ขับรถขาย อาหาร แล้วมาถึงจุดชมวิวเขาเทียนมู่ หลายวันนี้ที่นี่มี การจุดกิจกรรมชนเผ่า ทำให้ดึงดูดนักท่องเที่ยวมากมาย ไปท่องเที่ยว หลินจูรู้สึกว่าไปที่นั่นต้องทำการค้าขายได้

ไม่เลวแน่นอน

หลินจูจึงไปทำใบอนุญาตชั่วคราวเพื่อจัดตั้งพื้นที่ ธุรกิจในพื้นที่จุดชมวิว ทั้งสองคนขับรถขายอาหาร เข้าไปในพื้นที่จุดชมวิว หลังจากนั้นจอดลงตรงจัตุรัส ตรงประตู

ตั้งแต่แปดโมงตอนที่ชุดชมวิวเริ่มเปิด การค้าขาย ของหลินพวกเขาไม่เลว จนถึงเวลาสิบโมง หลินจูทอด แพนเค้กจีนรวมมิตรไม่หยุด

ตอนที่ฉินหลังและหลินจูยุ่งอยู่ในรถขายอาหาร จนมีความสุขเกินความสมควร มีรถเบนซ์cleหนึ่งคันจอด อยู่ตรงประตูทางเข้าจุดชมวิวเขาเทียน มู่ แล้วมีผู้ชายที่ ใส่ทีเชิ้ตสบายๆ สองคนเดินลงจากรถก่อน หนึ่งคนก็คือ โสงฮุยที่ถูกฉินหลั่งทำให้ตกใจปานตายที่จัตุรัสชิ่งชุน เมื่อหลายวันก่อน

โสงฮุยเปิดประตูรถ บนรถมีสาวสองคนลงมา หนึ่งคนก็คือหญิงสาวที่ถูกติงจุนข่มเหงตอนอยู่จีน หลิง… นั่นก็คือหลงเย็น

วันนี้หลงเย็นอยู่ในชุดกระโปรงรัดรูปสีกากี แล้วสวมใส่รองเท้าแตะสีชมพูอ่อนที่ดูสบายๆ ตอนอยู่จีน หลิงเธอมัดจุก ตอนนี้เธอถูกมวยผมสองข้างเหมือนนา จา ถ้าคนอื่นทำผมทรงนี้ เกรงว่าคงจะยากที่จะควบคุม แต่หลงเย็นในตอนนี้ กลับดูน่ารักไร้เดียงสาอย่างอธิบาย ไม่ออก

ผู้หญิงอีกคนดูเหมือนจะโตกว่าหลิงเย็นสองสาม ปี เธอสวมใส่ชุดกระโปรงสีเขียว รองเท้าคือรองเท้า ตาข่ายที่ระบายอากาศสีขาวหนึ่งคู่ พอมารวมกับผมอัน งดงามที่ยาวถึงไหล่ของเธอ ทำให้สไตล์ดูไม่เหมือนหล วงเย็นเลยสักนิด แต่ความสวยก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าอีกเธอ เลย

“พี่สาว นี่คือเขาเทียนมู่ ทิวทัศน์บนเขาไม่เลว จริงๆ ตอนเด็กๆ ฉันชอบให้พ่อพาฉันมาที่นี่มาก ได้ยินว่า วันนี้ยังมีการแสดงของชนเผ่า ก็ยิ่งพิเศษกว่าเดิม พวก เราไปดูด้วยกันเถอะ” หลงเย็นดึงมือของหญิงสาวที่สวม ใส่ชุดสีเขียวแล้วคลายยิ้มพลางพูด

“อืม…” หญิงสาวชุดเขียวพยักหน้า ขณะที่พูด โสงฮุยก็ซื้อตั๋วเข้างานเรียบร้อยแล้ว หลงเย็นดึงมือของ หญิงสาวชุดเขียวไว้แล้วเดินผ่านตรงจุดตรวจตัวจากนั้น ก็เดินเข้าไปตรงประตูใหญ่ของจุดชมวิว และโสงฮุยพวก เขาที่เป็นบอร์ดี้การ์ด ก็ต้องติดตามอยู่ข้างหลังอยู่แล้ว

“คุณเห็นแล้วใช่ไหม เขาเทียนมู่สูงขนาดไหน บนเขายังมีคลองเล็กๆ น้ำตก และยังเต็มไปดอกไม้สด หลากหลายชนิด ทำให้ดูสวยงามเป็นพิเศษ..หลงเย้ นชี้ไปยังเขาเทียนมู่ที่อยู่ไกลๆ จากนั้นก็แนะนำให้กับหญิงสาวชุดสีเขียว

“โห หอมมาก! เหมือนเป็นกลิ่นแพนเค้กรวมมิตร” หลงเย็นพูดไป ก็ดมกลิ่นหอมของแพนเค้กจีนที่ลอยมาก ลางอากาศ เธอกวาดมองไปรอบๆ ก็เห็นรถขายอาหาร หนึ่งคันที่ตรงหน้ามีนักท่องเที่ยวมุมอยู่ไม่น้อย ในรถ ขายอาหารเหมือนมีพนักงานสองคน หนึ่งคนกำลังทอด แพนเค้กจีน อีกคนก็กำลังเอาเครื่องดื่มให้นักท่องเที่ยว คนอื่นๆ เธออยู่ห่างไกลเกินไป รวมไปถึงตรงหน้ารถขาย อาหารมีคนมุมดูเยอะเกินไป กลับมองไม่ออกถึงหน้าตา พนักงานสองคนของร้าน

“โธ่ คนเยอะเกินไป ไม่งั้นฉันก็ลองไปซื้อดูหนึ่ง แผ่น” หลงเย็นถอนหายใจ แล้วกอดแขนของหญิงสาว ชุดเขียวไว้ “พี่สาว เราเดินไปข้างหน้าต่อเถอะ” ขณะที่ พูด ทั้งสองก็เดินไปข้างหน้าด้วยกัน

ฉินหลั่งยื่นโค้กหนึ่งขวดให้นักท่องเที่ยว เขาเงย หน้ามองคนรอบข้าง ภายในใจมักจะรู้สึกมีความผิดปกติ

“นี่ ทำอะไรอยู่ ไม่เห็นหรือยังว่าคนอื่นจะเอา ขนมปัง? ” หลินจูที่ยุ่งมาโดยตลอดกำลังบอกเดือนฉิน หลั่ง ฉินหลั่งเพิ่งจะสังเกตเห็นว่ามีคนจะเอาขนมปัง จึง รีบดึงความใจจิตใจจ่อกลับมา

พอท่องเที่ยวบนเขาสองชั่วโมง หลงเย็นกับหญิง สาวชุดเขียวก็รู้สึกเหนื่อยแล้ว ทั้งสองนั่งอยู่ตรงก้อนหิน ที่อยู่ข้างถนนเล็กกลางหุบเขาเพื่อพักผ่อน โสงฮุยเอา อาหารมื้อเที่ยงที่เตรียมไว้ให้กับคุณหนูสองคนออกมา เป็นชุดอาหารที่เป็นข้าวที่ตกแต่งอย่างสวยงามสองกล่อง

“ฉันไม่ค่อยอยากกินอันนี้” หลงเย็นรับข้าวมา กลับไม่ได้รู้สึกอยากอาหารเกินไป เธอเลยเอาอาหารชุด วางไว้บนก้อนหิน แล้วเอ่ยถามโสงฮุย “นายไปซื้อแพน เค้กจีนรวมมิตรให้ฉันหน่อยได้ไหม? ฉันกินแพนเค้กจีน หนึ่งแผ่นก็พอ”

“ได้ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้ พวกคุณรออยู่ที่นี่นะ ครับ” โสงฮุยตอบตกลงไม่หยุด เขาคือตระกูลหลงส่งมา ให้ปกป้องหลงเย็นและสองพี่น้อง และต้องแบกรับภาระ หน้าที่ของ “เลขา” คำอื่นเอ่ยออกมาแบบนี้แล้ว เขาจะ ปฏิเสธได้ยังไง เขาจึงพูดกับเซอเว้ยบอร์ดี้การ์ดอีกคน “นายดูแลคุณหนูสองท่านไว้ดีๆ ตอนนี้ฉันจะไปซื้อแพน เค้กรวมมิตรให้กับคุณหนูสอง ใช่แล้ว แล้วคุณหนูใหญ่ คุณจะกินไหมครับ? ”

“ฉันกินข้าวก็พอ” หญิงสาวชุดเขียวก็ส่ายหน้า แล้วคลายยิ้มอ่อนๆ ออกมา

พูดจบ โสงฮุยก็เดินไปตรงประตูทางเข้าจุดชมวิว ตามลำพัง มันห่างจากที่พวกเขาอยู่ประมาณสองสาม กิโลเมตร

พอถึงชุดชมวิว “๕ ชั่วคนอยู่ร่วมเรือนกัน” ที่นี่มี ลานกว้างที่ใหญ่มาก กิจกรรมชนเผ่าก็ถูกจัดขึ้นที่นี่ แขก ก็เยอะมาก ชุดชมวิวที่นี่เลยมีพนักงานที่เป็นรูปภ.คอย ควบคุมความเป็นระเบียบเรียบร้อยเยอะกว่าหลายนาย

โสงฮุยมองไปข้างๆ “ห้องเข้าเวรรักษาการณ์” มีคนหนึ่งๆ สวมใส่ชุดพนักงานออกมา เขาเลยพอหน้าตา ของคนๆ นั้นอย่างละเอียด จึงรู้สึกดีใจมาก จากนั้นก็เดิน ไป

“ฟ่านเจิน! ” โสงฮุยเดินขึ้นหน้าไป แล้วเรียก อย่างเสียงดัง

โรง ฮุย นายอยู่ที่นี่ได้ยังไง! ” ฟ่านเจินมอง %3D โสงฮุย แล้วรีบมองออกทันที

ที่แท้ฟ่านเจินกับโสงฮุยรู้จักกันมานานแล้ว ตอนนี้ พวกเขาต้องเป็นคนที่มีอายุ 32 33 แล้ว ตอนที่ยังหนุ่มก็ รู้จักกันเพราะการพนัน แล้วเคยฉ้อโกงโทรคมนาคม การ ค้าประเวณี การต่อสู้ และการโจรกรรมด้วยกัน อาจกล่าว ได้ว่าพวกเขามีความคิด มุมมองและนิสัยที่เหมือนกัน หลังจากนั้นก็รู้ว่าการทำเรื่องที่ผิดกฎหมายนั้นไม่ใช่การ ค้าขายที่ยืนยาว ดังนั้นจึงสมัครที่สโมสรมวยด้วยกัน หลังจากที่ฝึกจนครบกำหนดแล้ว นึกไม่ถึงว่าตอนนี้จะได้ เจอกันที่ชุดชมวิวเขาเทียนมู่อีกครั้ง หนึ่งคนกลายเป็น บอร์ดี้การ์ดของตระกูลหลง อีกคนก็กลายเป็นหัวหน้า แผนกรักษาการณ์ของจุดชมวิวเขาเทียนมู่

“ตอนนี้นายเจริญรุ่งเรืองแล้ว ได้กลายเป็น หัวหน้าแผนกรักษาการณ์แล้ว มันเก่งกว่าฉันเป็นเพียง บอดี้การ์ดตัวเล็กๆ เท่านั้น! ” โรงฮุยตบไหล่ของฟ่าน %3D เงิน

“ให้ตายเถอะ โสงฮุย อย่าเย้ยหยันคนอื่นแบบนี้สิ ใครไม่รู้ว่าอยู่หลินอาน ตระกูลหลงเป็นตระกูลที่ถูกจัด อยู่ในห้าอันดับที่ใหญ่ที่สุด คุณสามารถเป็นบอร์ดีการ์ดให้กับคุณหนู ตำแหน่งก็ย่อมสูงกว่าฉันไม่ใช่หรือไง? ไม่ งั้นเรามาลองเปลี่ยนตำแหน่งกัน ฉันถอยตำแหน่ง หัวหน้ากระจอกๆ นี้ให้คุณ นายให้ตำแหน่งบอร์ดี้การ์ด ของตระกูลหลงให้ฉัน” ฟ่านเจินพูดขึ้น

เขายังไม่รู้ได้ยังไง การที่ได้เป็นบอร์ดี้การ์ดให้กับ ตระกูลหลงเงินเดือนอย่างน้อยก็ห้าแสนขึ้นอยู่แล้ว เขา ที่เป็นหัวหน้าเล็กๆ คนหนึ่งเท่านั้น ถ้าเอารายได้จาก ธุรกิจขาวกับธุรกิจมืดมารวมๆ กันในหนึ่งปี ก็แย่ไปกว่า โสงฮุยราวแสนสี่ถึงแสนห้าอยู่แล้ว เขายังเรียกว่าจน ตอนอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ

พอฟ้านเจินพูดแบบนี้ โสงฮุยทำได้เพียงยิ้มอย่าง ร้ายกาจ

“นายจะซื้อแพนเค้กจีนรวมมิตรให้กับคุณหนูแห่ง ตระกูลหลงใช่ไหม ไป ฉันจะไปกับนาย เราจะได้พูดถึง เรื่องราวเก่าๆ กัน” ฟ่านเจินเป็นฝ่ายพูดขึ้นก่อน จริงๆ แล้วเขาอยากจะแอบสืบเรื่องกับโสงฮุย มีอะไรให้เขาทำ ในตระกูลหลงหรือไม่ “เรานั่งรถลาดตระเวนไป นายจะ ได้ไม่ต้องเดิน”

ฟ่านเจินเรียกรถลาดตระเวนของรปภ.เล็กๆ หนึ่ง คนมา เขากับโสงฮุยจึงนั่งขึ้นไป แล้วรถลาดตระเวนก็ขับ ไปทิศทางทางไปประตู

บนรถ ฟ่านเจินก็แอบถามถึงข่าวคราวของตระกูล หลง ถึงแม้โสงฮุยจะฟังออกว่าฟ่านเจินต้องการเข้าไป ในตระกูลหลง เขาแค่เข้าใจแต่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง จึงได้ แกล้งโง่ใส่ฟ่านเจิน
“พอแล้ว ฉันไปซื้อแพนเค้กจีนให้กับคุณหนูของ ฉันก่อน เดี๋ยวค่อยโม้กัน” รถลาดตระเวนใกล้จะขับถึง ตรงประตูของจัตุรัส โสงฮุยลงจากรถ แล้วเดินไปตรงรถ ขายอาหาร

เวลานี้ ฉันหลั่งและหลินจูกำลังยุ่งอยู่ในรถขาย อาหาร

เวลานี้ตรงหน้ารถขายอาหารมีแค่สามสี่คนที่มุม อยู่ โสงฮุยมองเห็นว่าคนบนรถอย่างชัดเจน ทันใดนั้นก็ รู้สึกสะดุ้งตกใจภายในใจ ตอนที่เข้าในถึงแม้เขาจะเห็น รถขายอาหาร ทว่ารถขายอาหารแบบนี้ ทั้งหลินอานก็มี ไปทั่ว กลับนึกไม่ถึงว่าคนในรถกลับเป็นฉินหลั่งพวกเขา

เวลานี้หัวสมองจึงมีภาพเมื่อหลายวันก่อนผุดขึ้น บนจัตุรัสชิ่งชุน มือของฉินหลั่งมีมีดบินออกมาได้ ภาพที่ ผมของเขาโดนตัด โสงฮุยจึงรีบหันหลังไป แล้วทำเรือน ร่างเกร็งพลางเดินกลับไปที่รถลาดตระเวน นี่ถึงจะทำให้ เขารู้สึกโล่งอก

“นายเป็นอะไรไป ทำไมเดินไปถึงครึ่งทางแล้ว เดินกลับมาล่ะ? ” ฟ่านเจินรู้สึกสงสัยในใจ

“เออ..นี่นายไม่ต้องยุ่ง ใช่แล้ว นายเป็นหัวหน้า แผนกรักษาการณ์ที่จุดชมวิวนั้นได้การได้งานไหม? ” โสงฮุยเอ่ยถามขึ้นทันที

“ทางฝ่ายวิชาการฉันไม่ยุ่ง นอกจากเรื่องเหล่านี้ เรื่องเล็กๆ น้อยๆ ในชุดชมวิว ฉันก็ยุ่งหมดทุกอย่าง ไม่ ได้โม้กับนายนะ ฉันใช้ชีวิตอยู่ในจุดชมวิวอย่างเป็นอิสระครั้งที่แล้วทีมของฉันเก็บมือถือของนักท่องเที่ยวผู้หญิง ที่มาจากประเทศอังกฤษ ฉันเลยส่งมือถือกลับให้เธอใน ออฟฟิศ ฉันพูดภาษาอังกฤษไม่ได้สักคำ แค่พูดกับเธอ ว่า “hello” “you are beaufu!” สุดท้ายฉันก็หลอกเธอ พูดคุยเชิงลึกบนโต๊ะทำงานในออฟฟิศ รสชาติของสาว ฝรั่งดีมันดีจริงๆ …” ฟ่านเจินก็ไม่อยากจะถูกโสงฮุย ดูถูก เลยพยายามโม้เรื่องตนเองสุดความสามารถ

“นายเก่ง! ” โสงฮุยยกนิ้วโป้งให้กับนิ้วโป้งให้กับ ฟ่านเจิน โรงฮุยชี้ไปยังรถขายอาหาร “นายไม่ใช่ว่า อยากเข้าตระกูลหลงหรือไง? ตอนนี้ฉันให้โอกาสนาย ฉันรู้สึกไม่พอใจสองคนนั้น นายสั่งสอนพวกเขาแทนฉัน หน่อย ถ้าให้ฉันพอใจ กลับไปฉันจะลองพูดกับตระกูล %3D หลง ถ้ามีโอกาสที่เหมาะสม จะได้บอกนาย! ”

“ได้ นี่นายเป็นคนพูดเอง” ฟ่านเจินได้ยินจึงรู้สึก ดีใจมาก เขามองฉินหลั่งและหลินจูที่อยู่ในรถขาย อาหารไม่ไกล นัยน์ตาเปล่งประกายความโหดเหี้ยมออก มา “ในเขตจุดชมวิวฉันคือเจ้าพ่อหลักเมือง จัดการสอง คนที่ดูกระจอกๆ นี้ก็ไม่ใช่เรื่องยาก รอไว้ ถ้านายไม่ถูก ชะตาฉันจะจัดการให้เอง”

พูดจบ ฟ้านเจินจึงลงจากรถ

%3D “นี่ ทำแพนเค้กจีนให้ฉันหนึ่งแผ่น….” หลินจูที่ กำลังจะพักผ่อน พอมีแขกมาอีกหนึ่งคน แล้วยังสวมใส่ชุ ดรปภ.ในจุดชมวิวนี้ เธอเลยลุกขึ้นอีกครั้ง แล้วเริ่มเกลี่ย แป้งแล้วทำเป็นแผ่นแพนเค้ก

ไม่นาน หลินจูก็ทำแพนเค้กจีนรวมมิตรเสร็จไปหนึ่งแผ่น แล้วรอให้รปภ.จ่ายเงินเสร็จ หลินจูยืนแป้งให้ เขา รปภ.ก็เดินจากไป

“ฉินหลั่งฉันเหนื่อยแล้ว นวดไหล่ให้ฉันที” หลินจู นั่งอยู่บนเก้าอี้ แล้วเรียกฉินหลั่งพลางพูดขึ้น

“ได้ครับ คุณผู้หญิง! “ฉินหลั่งถอนหายใจ ยิ่งอยู่ ก็ยิ่งสนิทกับหลินจูแล้ว ยัยผู้หญิงคนนี้ยิ่งอยู่ก็ยิ่งไม่ เกรงใจตนเอง แล้วมักจะให้ตัวเองนวดให้เธอ ทว่าฉิน หลั่งเห็นว่าเธอทำแพนเค้กจีนทุกวันก็ดูยากลำบาก อีก อย่างเสื้อผ้าของตนเองก็ให้เธอเป็นคนซัก ก็ต้องยอม นวดให้เธอ

และกำลังจะนวด รปภ.คนเมื่อกี้ก็เดินกลับมาอีก ครั้ง เขายกมือขึ้นต่อหน้าพวกหลินจู แล้วพูดด้วยความ เกรี้ยวโกรธ “แม่งเอ้ย ดูสิ กินโดนอะไรในแพนเค้กจีน แมลงวัน! พวกแกทำแพนเค้กจีนยังไง หา!

ฉินหลั่งกับหลินจูก็รู้สึกสะดุ้งตกใจ ในมือของ รปภ.จับแมลงวันหัวสีเขียวไว้ แล้วยังดิ้นอย่างดิ้นมาอยู่

“นี่ คุณกำลังพูดจาเหลวไหลหรือเปล่า? แพนเค้ก จีนฉันเป็นคนทำ ตอนที่ส่งให้คุณไม่ได้มีแมลงวันอะไร เลย คุณกำลังใส่ร้ายคนอื่นอยู่” หลินจูตะโกนพูดอย่าง เสียงดัง

“ให้ตายเถอะ ในแพนเค้กจีนมีแมลงวัน แกยัง ทำท่าทางที่ทระนงตัวแบบนี้! ทุกคนรีบมาดูเร็วเข้า ดูว่า ร้านนี้ทำท่าทีอะไรกัน ในแพนเค้กจีนที่ผมกินของร้าน เขามีแมลงวัน เธอกลับพูดว่าผมพูดจาเหลวไห..”รปภ.รีบตะโกนเสียงดัง ไม่นานก็มีนักท่องเที่ยวมามุมดู มากมาย

เหล่านักท่องเที่ยวก็ต้องเข้าข้างรปภ.อยู่แล้ว จึง ว่ากล่าวตำหนิพวกฉินหลั่ง

“สกปรกเกินไปแล้ว”

“ทำแพนเค้กจีนยังไง? ถ้าทำแบบนี้ก็อย่าทำเลยดี %3D กว่าไหม?”

“นี่กินแล้วจะท้องเสีย ช่างไม่มีจิตใต้สำนึกจริงๆ ”

การที่ต้องเผชิญกับการวิจารณ์ของเหล่านักท่อง เที่ยวมากมายแบบนี้ ฉินหลั่งและหลินจูพูดอะไรออกมาก ไม่มีประโยชน์

“เกิดอะไรขึ้น! “เวลานี้ ก็มีผู้ชายร่างสูงใหญ่

%3D

พารปภ.มาห้าคน แล้วมองสีหน้าที่เคร่งขรึมมองพวกฉิน

หลัง นั่นก็คือฟ่านเจิน

พอได้ยินคำพูดของรูปภ.ตัวน้อยๆ ฟ้านเจินมอง ไปยังฉินหลั่ง แล้วพูดขึ้น “พวกคุณทำแพนเค้กจีนไม่ได้

มาตรฐาน ตอนนี้เราจะยึดรถขายอาหารของคุณไว้ ชั่วคราว รอให้เราตรวจดูว่าบนรถยังมีสินค้าอย่างอื่นที่ไม่ ได้มาตรฐานอีกหรือไม่ พวกคุณออกไปเถอะ ทางเราจะ ขับรถไป”