บทที่ 169 บัตรของคุณโดนอายัดแล้ว

“ว่าไงนะ ที่แท้มันคือคนที่คุณชอบมาบ่นกับผม บ่อยๆหนะเหรอ”อ้ายทาวชี้ไปยังฉินหลั่ง และมองเถียน ซิงอย่างประหลาดใจพลางถามจากนั้นก็มองไปยังฉิน หลังอีกครั้ง มองเขาตั้งแต่หัวจรดเท้า แล้วพูดอย่าง เหยียดหยาม” ผมว่านะ เถียนซิงก็มอบโอกาสเข้ามหาลัย ดีๆให้คุณไปแล้วจาการแต่งตัวของคุณ ไม่เหมือนพวกมี ชีวิตดีๆในรั้วหมหาลัยเลย คุณทำให้เถียนซิงผิดหวัง แบบนี้ ละอายใจบ้างรึเปล่า ? ”

“ว่าไงนะ..”ฉินหลั่งไม่เข้าใจที่ว่า”เถียนซิงมอบ โอกาสเข้ามหาลัยดีๆให้คุณ”นี่หมายความว่าไง เขาไม่ อยากยืนกับเถียนซิงและเขาต่อ เลยเดินไปยังเคาน์เตอร์

“ฉันอยากเห็นนักว่าคุณจะจ่ายยังไง”เถียนซิงบ นพึมพำ และเดินไปยังเคาน์เตอร์กับอ้ายทาว

“สวัสดีครับ เปิดห้องดีๆหน่อยให้ผมสักห้องนะ ครับ”ฉินหลั่งพูดกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์

“ได้ค่ะ งั้นฉันจะเปิดห้องสวีทให้คุณ คุณคิดว่าไง คะ? “ถึงแม้พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ก็สงสัยฉินหลั่ง แต่ ก็พูดอย่างสุภาพ ฉินหลังพยักหน้าทันที

“คุณคะ ห้องนี้ราคา19,940บาทค่ะ” พนักงาน หน้าเคาน์เตอร์บอกเป็นนัยๆว่าให้ฉินหลั่งจ่ายเงิน

“เขามีปัญญาจ่ายก็บ้าแล้ว ! “เถียนซิงและอ้าย ทาวเดินมาข้างๆฉินหลั่งแล้ว พวกเขามองฉินหลั่งอย่างชัวร้าย และมองไปยังพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ “คุณคะ ฉันว่าต่อไปคุณควรดูคนให้ดีก่อนให้บริการนะคะ เพื่อไม่ ให้คุณพูดตั้งมากมาย แต่บางคนไม่ควักเงินออกมา เสีย ว่าลาคนอื่นเปล่าๆ”

พนักงานหน้าเคาน์เตอร์เพียงยิ้มบางๆ

ฉินหลั่งยิ่งโมโหมากขึ้น เขาจ้องเถียนซิงอยู่ หลายวินาที

“มองฉันทำไม เอาเงินออกมาสิ เรารอทำเรื่องเข้า พักอยู่นะ คุณเร็วๆหน่อยได้ไหม”เถียนซิงจ้องฉินหลั่ง

ฉินหลั่งยิ้มเยาะอย่างอดไม่ได้ ได้ คุณบอกว่าผม ไม่มีปัญญาจ่ายค่าห้องใช่ไหม ? วันนี้ผมจะเปิดห้องที่ แพงที่สุดให้คุณดู

ฉินหลั่งมีบัตรวีไอพีของธนาคารซิตี้แบงก์ ในบัตร มีเงินอยู่กว่าร้อยล้าน !

“คุณครับ เปิดห้องแพงที่สุดของที่นี่ให้ผม หน่อย”ฉินหลั่งมองไปยังพนักงานหน้าเคาน์เตอร์พลาง พูด

“เอ่อ…”พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ชะงัก เธอคิดว่า ฉินหลั่งกำลังไม่พอใจเถียนซิงพวกเขาสองคน ปัญหาก็ คือฉินหลั่งสามารถจ่ายค่าห้องสวีทได้หรือไม่ พนักงาน หน้าเคาน์เตอร์จะเปิดห้องแพงที่สุดให้เขาได้ยังไง”คุณ คะ ที่จริงห้องสวีทก็แพงมากแล้ว ….

“ได้ยินรึยังฉินหลั่ง พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ไม่ เชื่อคำพูดโกหกของคุณ ยังโอ้อวดอีกว่าจะเปิดห้องแพงที่สุด น่าข้าสินดี”เถียนซึ่งพูดเย้ยหยัน “คุณจ่ายค่าห้อง สวีทนี่มาก่อนดีกว่า”

“คนคนนี้บ้าจริงๆ คุณครับ ผมว่าคุณเรียกรปภ.มา ไล่เขาออกไปดีกว่า น่าอายจริงๆ”อ้ายทาวพูดกับ พนักงานหน้าเคาน์เตอร์พนักงานหน้าเคาน์เตอร์คิด ถ้า ฉินหลั่งกำลังล้อเธอเล่นจริงๆละก็ เธอจะแจ้งหัวหน้า แน่ๆ ให้ฉินหลั่งแสดงความรับผิดชอบ

ฉินหลั่งพูดพร่ำทำเพลง เอากระเป๋าเป้ลงแล้ว หยิบกระเป๋าบัตรออกมา แล้วหยิบบัตรวีไอพีของ ธนาคารซิตี้แบงก์ เขาคีบด้วยสองนิ้วพลางส่งให้ พนักงานหน้าเคาน์เตอร์”ตอนนี้เปิดห้องให้ผมได้รึยัง ?”

“ฉินหลั่ง คุณนี่อยากเสแสร้งว่าตัวเองรวยจริงๆ คุณมาหลินอานเพื่อมาทำงาน พักที่นี่หนึ่งคืนคงใช้เงินที่ คุณมีอยู่จนหมด เห้อ คุณนะคุณ โง่จริงๆเลย ฉันไม่ เข้าใจจริงว่าตอนนั้นคุณสอบเข้ามหาวิทยาลัยจีนหลิงได้ ยังไง….”เถียนซิงเห็นฉินหลั่งหยิบบัตรออกมาจริงๆ คิด ว่าเขาทำเพื่อศักดิ์ศรี และว่าจะจ่ายเงินที่สะสมมาจน หมด

เมื่อเห็นบัตรในมือฉินหลั่ง พนักงานหน้า เคาน์เตอร์นั้นตกตะลึงมาก เธอทำงานเคาน์เตอร์ คุ้นเคย กับบัตรต่างๆ แน่นอนว่ารู้จักบัตรวีไอพีของธนาคารซิตี้ แบงก์ในมือฉินหลั่ง บัตรวีไอพีประเภทนี้ต้องมีเงินใน บัญชีถึง150ล้านจึงจะทำได้ นี่ก็แสดงว่าชายหนุ่มตรง หน้าคนนี้ อย่างน้อยมีทรัพย์สินถึง150ล้าน

“คุณค่ะ เมื่อครู่เสียมารยาทไป ฉันจะจัดการให้เดียวนี้ค่ะ… “พนักงานหน้าเคาน์เตอร์พูดอย่างร้อนรน” ฉัน ขอแนะนำห้องชุดประธานาธิบดีที่หรูหราที่สุดในโรงแรม เรา ในห้องมีเตียงคิงไซส์2เตียง….”

“นี่ คุณทำไม….”เถียนซิงไม่เข้าใจว่าทำไม ท่าทางของพนักงานหน้าเคาน์เตอร์ ถึงเปลี่ยนไปแบบนี้ อ้ายทาวห้ามเธอไว้ เขาก็เห็นบัตรวีไอพีของธนาคารซิตี้ แบงก์ในมือฉินหลั่งเช่นกัน ตอนนี้รู้สึกลุกลื้ลุกลนเล็ก น้อย

“ทำไม ? “ตอนนี้เถียนซิงยังเป็นนักศึกษา เธอ ไม่รู้จักบัตรวีไอพีของธนาคารซิตี้แบงก์

“เรามีปัญหาแล้ว บัตรในมือเขาคือบัตรวีไอพี ของธนาคารซิตี้แบงก์ ต้องมียอดเงินฝาก150ล้านถึงจะ ทำได้ เขาไม่ใช่ยาจก แต่เป็นมหาเศรษฐี ใครใช้ให้เมื่อกี้ คุณด่าเขาเนี่ย ดูสิตอนนี้ทำไงกันดี”อ้ายทาวลนลานมาก มองฉินหลั่งด้วยสายตาหวาดกลัว

“ห้ะ…”เถียนซิงตกใจจนร้องออกมา ใจเต้นผิด จังหวะ เธอจะไปรู้ได้ยังไงว่าจู่ๆฉินหลังจะมีเงินหลาย สิบล้าน เมื่อนึกถึงตอนที่ไม่ดีกับฉินหลั่งเมื่อครู่ เธอเป็น กังวลมาก อ้ายทาวมองเธอด้วยสายตาตำหนิ เถียนซิง พูดเสียงเบาอย่างทำตัวไม่ถูก”คุณมองฉันทำไม ฉันจะ ไปรู้ได้ไงว่าเขามีเงินเยอะขนาดนี้ .”

อ้ายทาวถลึงตาเถียนซิงเขาลอบมองฉินหลั่ง เห็นว่าเขาไม่ได้มองตนอยู่ อ้ายทาวก็ดึงเสื้อเถียนชิงอ ย่างหน้าตาย เป็นการบอกว่าให้ตนและเธอออกไป เงียบๆตอนนี้เลย
ทั้งคู่เดินไปด้านหลังด้วยความระมัดระวังอย่าง กับขโมย เกรงว่าถ้ามีเสียงออกไปจะทำให้ฉินหลั่งจับได้

ฉินหลั่งไม่ได้ไม่รู้สึก ทำไมจะไม่รู้การเคลื่อนไหว ของทั้งคู่ แค่ไม่อยากอะไรกับพวกเขา

“ไม่ต้องแนะนำแล้วครับ เอาห้องนี้แหละ”ฉินหลั่ง พูดกับพนักงานหน้าเคาน์เตอร์

“ค่ะ ฉันจะเปิดห้องให้คุณ”พนักงานหน้า เคาน์เตอร์รูดบัตรของฉินหลั่ง จู่ๆเธอก็เงยหน้าขึ้นพลาง พูด”คุณคะ บัตรใบนี้ของคุณใช้ไม่ได้ค่ะ”

ฉินหลั่งและเถียนซิงที่ออกไปไกลแล้ว พร้อมอ้าย ทาวล้วนตกตะลึง

“เป็นไปยังไง คุณลองอีกรอบซิ”ฉินหลั่งคิด วันนี้ ตอนบ่ายเขายังจ่ายค่าแป้งธัญพืชให้หลินจูไป5พันอยู่ เลย ทำไมผ่านไปแค่3ชั่วโมงกว่าบัตรถึงใช้ไม่ได้แล้วล่ะ

“จริงๆนะคะคุณ ฉันลองไป3รอบแล้ว บัตรคุณใช้ ไม่ได้จริงๆค่ะ มันขึ้นว่าบัญชีโดนล็อค..”พนักงานหน้า เคาน์เตอร์วางบัตรลงบนโต๊ะ”คุณมีบัตรใบอื่นไหมคะ ฉัน จะช่วยรูดดูให้….”

“คุณรอสักครู่ ….”ฉินหลั่งไม่มีบัตรใบอื่นอีก เขา หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาผู้จัดการชื่อของธนาคาร ซิตี้แบงก์ เพื่อถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเห็นว่าบัตรของฉินหลั่งใช้ไม่ได้ เถียนซิงและ อ้ายทาวก็สบตากัน พลางหยุดเดิน
“ฮัลโหล ผู้จัดการชื่อ เกิดอะไรขึ้นกับบัตรผม?

“อ้อ คุณฉิน ต้องขอโทษจริงๆครับ 2ชั่วโมงก่อน ผมได้รับข้อความว่าครอบครัวคุณขอให้อายัดเงินของ คุณทั้งหมด ดังนั้น… “ชื่อฮุยพูดอย่างลำบากใจ

ฉินหลั่งกลุ้มใจมาก ไม่เข้าใจว่าทำไมครั้งนี้ที่บ้าน ถึงอายัดบัญชีเขาอีก

“คุณคะ คุณยังต้องการเข้าพักไหม คะ? “พนักงานหน้าเคาน์เตอร์ถาม

“รอสักครู่ครับ”ฉินหลั่งพูดอย่างสุภาพ และกำลัง โทรไปถามโข่งลิ่งเสียนว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ฉินหลั่ง ไม่ทันได้โทรหาโข่งลิ่งเสียน โข่งลิ่งเสียนก็โทรมาหา เขาซะก่อน

“คุณชายใหญ่ ทางบ้านไม่ค่อยพอใจที่ช่วงนี้คุณ ใช้เงินของตระกูลอย่างมาก ไปกับการตามหาคุณจงยู่ ทางบ้านโทรมาบอกให้ผมหยุดการตามคุณจงยู่ และยัง บอกว่า….บอกว่าคุณอย่าเสียเวลาไปกับเรื่องไร้ประโยชน์ พวกนี้อีกเลย แล้วกลับมาบริหารธุรกิจที่จีนหลิง ถ้าคุณ ไม่ฟัง ก็ไม่อาจใช้ทรัพย์สินและอำนาจของตระกูลได้ แม้แต่นิดเดียว…”

“เหอะ เรื่องไร้ประโยชน์ การตามหาจงยู่คือเรื่อง สำคัญที่สุดสำหรับผม ในเมื่อทางตระกูลทำแบบนี้ งั้นก็ แล้วแต่พวกเขาละกัน”เมื่อฉินหลั่งได้ยินสิ่งที่โข่งลิ่งเสีย นพูด เขายิ้มออกมาอย่างเย็นชา

“คุณชายใหญ่ คุณคิดให้ดีๆนะครับ ถ้าคุณยังตามหาคุณจงยู่ด้วยตัวเองต่อ วันคนในตระกูลรวมถึงผมก็ไม่ อาจช่วยคุณได้แม้แต่น้อย ถ้าคุณกลับมา ถึงแม้ผมไม่ อาจใช้อำนาจของเขตหัวตง(ภาคตะวันตกขิงจีน) ช่วย คุณตามหาเหมือนเมื่อก่อนได้ แต่ใช้อำนาจไป เพียง1ใน5 ผมคิดว่าคนในตระกูลคงไม่ว่าอะไร แบบนี้ดี กว่าคุณออกไปตามหาคนเดียวเยอะเลยครับ….”โข่งลิ่ง เสียนขอร้อง

“ช่างเถอะ ขอบคุณความหวังดีของคุณนะคุณ โข่ง แต่ผมอยากตามหาจงยู่ด้วยตัวเอง”ฉินหลั่งแบกรับ อย่างไม่สะทกสะท้าน

“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ขอให้คุณชายใหญ่หาคุณ จงยู่เจอเร็วๆนะครับ หลังจากนี้ถ้าคุณชายใหญ่โทรหา ผมอีก ผมคงไม่อาจรับสายได้….”โข่งลิ่งเสียนถอน หายใจและพูด ฉินหลั่งวางสายไป

“ฉินหลั่ง ที่โทรมาว่างไงบ้าง ? ห้ะ? “เถียนซิ งกับอ้ายทาวเดินมาอย่างพอใจ ถึงเธอไม่เข้าใจ เรื่อง”ตระกูล”จงยู่”อะไรพวกนั้น แต่เธอเข้าใจว่าฉิน หลั่งไม่อาจจ่ายค่าห้องได้แล้ว

ฉินหลั่งหาเงินในกระเป๋าเป้ ดูว่ามีเงินสดที่ สามารถเอามาใช้ได้บ้างไหม แต่เขาหาไป2รอบก็เจอแค่ เงิน5พันที่อยู่ในกระเป๋าตัง เขาถอนหายใจ ถ้าพกเงินสด ไว้เยอะหน่อยก็คงดี

“เอ่อ…คุณครับ ผมไม่พักที่นี่แล้วล่ะ รบกวนคุณ “ฉินหลังรู้สึกขายหน้ามาก แล้วเก็บบัตรวีไอพี กลับไป
“เมื่อครู่บอกว่าไม่ว่า25,000หรือ40,000ก็มี ปัญญาเช่าไม่ใช่เหรอ ? อีกทั้งยังจะพักห้องชุด ประธานาธิบดีที่แพงที่สุด คุณไปเข้าพักสิ”เถียนซิงพูด เย้ยหยัน

“ผมคิดว่าเขามีบัตรวีไอพีของธนาคารซิตี้แบงก์ จริงๆซะอีก ที่แท้ก็เป็นของปลอม ไม่รู้เขาไปทำบัตร ปลอมมาจากไหน เขานี่มันเหลวไหลจริงๆ รู้อยู่ว่าบัตร ใช้ไม่ได้ก็ยังจะเอาออกมา ผมซึ้งกับไอคิวของเขา จริงๆ ….”อ้ายทาวไม่ลนลานเหมือนเมื่อครู่แล้ว พูดด้วย ท่าทางสบายๆ

“ไม่มีเงินยังอยู่ที่นี่อีกทำไม ยังไม่ออกไปอีก ? หรือคุณอยากให้รปภ.ของโรงแรมมาไล่ ? “เถียนซิงพูด เสียงดัง

ฉินหลั่งไม่อยากมีปากเสียงกับเถียนซิงใน

โรงแรมเขาจึงสะพายกระเป๋าแล้วเดินออกจากโรงแรม เวียเซียง ท่ามกลางเสียงเย้ยหยันของเถียนซิงและอ้าย

ทาว

“ฮ่า สุดท้ายก็ออกไป ก่อนหน้านี้ฉันพูดไว้ว่าไงล่ะ คนขี้แพ้ควรมีความสำนึกตัวของคนขี้แพ้ คิดว่าตัวเอง เป็นทายาทเศรษฐีรีไง กล้าสุ่มสี่สุ่มห้าเข้ามาในโรงแรม ของเรา “พนักงานต้อนรับของโรงแรมมองร่างฉินหลั่งที่ จากไป พลางพูดพึมพำ

ฉินหลังออกมา คิดว่าหลังจากวันนี้ต้องพึ่งความ สามารถของตัวเองในการตามหาจงยู่ จู่ๆก็รู้สึกสิ้นหวัง แต่เมื่อนึกถึงตนและจงยู่อยู่ด้วยกันมานานขนาดนั้น ต่างเข้าใจความคิดของกันและกันแน่ๆ สวรรค์ต้องทำให้ พวกเขาได้เจอกัน ฉินหลั่งก็ไม่รู้สึกเศร้าขนาดนั้นแล้ว

“คนหล่อ พักโรงแรมไหม? “ขณะนั้นเอง มีปัคน หนึ่งเดินมาข้างๆฉินหลั่ง ในมือเธอถือป้ายเขียนว่า”ห้อง พัก”