บทที่ 141 คฤหาสน์คุณให้พวกเรายืมหน่อยสิ

“ห้ะ”ฉินหลั่งชะงัก สมองไม่ตอบสนองไปชั่วชนะ ตนเพิ่งรู้จักซุนเย่วไม่ถึง3ชั่วโมง จู่ๆจะให้ไปเป็นแฟน ของเธอได้ยังไงกัน

ไม่ใช่อย่างงั้น คุณอย่าเข้าใจผิด ฉันบอกว่าพรุ่ง นี้ให้คุณแกล้งเป็นแฟนฉัน เพื่อตบตาแม่ของฉัน ไม่ อย่างงั้นแม่ต้องบังคับให้ฉันรู้จักกับผู้ชายคนนั้นแน่ๆ คุณ ช่วยฉันหน่อยได้รึเปล่า ? “ซุนเย่วคิดว่านี่เป็นวิธีที่ดีมากๆ เธอลากแขนฉินหลั่งไปมาเบาๆ

ฉินหลั่งแกะมือซุนเย่วออกเบาๆ ตอนนี้ในใจเขา ทั้งขัดแย้งและสับสน ไม่รู้กำลังคิดอะไรอยู่ และไม่รู้ว่าจะ ตกลงคำขอร้องของซุนเย่วดีไหม

จ่าฉินหลั่งก็นึกถึงจงยู่ขึ้นมา ฉินหลั่งปวดใจ เขา เป็นแฟนของจงยู่ จะไปเป็นแฟนของคนอื่นอีกได้ยังไง ฉินหลั่งพูดเสียงเบาอย่างละอาย : “ขอโทษนะ ผมช่วย คุณไม่ได้”

“ทำไมล่ะ พรุ่งนี้คุณแค่ไปที่บ้านกับฉัน แล้วบอก ว่าคุณเป็นแฟนฉันก็พอแล้ว คุณไม่อยากช่วยฉันใช่

ไหม ? “ซุนเย่วถาม ไม่ง่ายเลยที่เธอจะคิดวิธีรับมือกับแม่ ได้ แต่ฉินหลั่งกลับไม่ช่วยเธอ

“อย่าดีกว่า คุณไปหาคนอื่นเถอะ”ฉินหลั่งพูด อย่างเอื่อยๆ

“คุณ…..”ซุนเย่วจ้องฉินหลั่งด้วยความโมโห และพูดลมหายใจหนักๆ : “เห็นๆอยู่ว่าคุณช่วยฉันได้ แต่ไม่ ช่วยฉันใช่ไหม ฉันมองคุณผิดไปจริงๆ คุณก็เหมือนกับ ติงจุนนั่นแหละ ล้วนเป็นผู้ชาย….

คำว่า”ชั่ว” ด้านหลัง ซุนเย่วพูดไม่ออก เธอรู้ว่าฉิน หลั่งไม่ใช่คนไม่ดี เพียงแต่ท่าทาง”ช่วยได้แต่ไม่ ช่วย”ของฉินหลั่งนั้นทำให้เธอโมโห

“คุณมันน่าโมโหจริง ! “ซุนเย่วไม่คุยกับฉินหลั่ง ต่อ เธอยืนขึ้นและเดินไปยังห้องของตัวเอง จากนั้นไม่ นานซุนเย่วก็ลากกระเป๋าเดินทางของตัวเองออกมา

“คุณจะไปไหน ? “ฉินหลั่งถามอย่างตกตะลึง คงไม่ได้ไปเที่ยว

“เหอะ คุณยังดูไม่ออกหรอ หรอกนะ ? ฉันจะไปแล้ว ! “ซุนเย่วพูด ฉินหลั่งขวางซุนเย่วไว้ทันที แล้วขมวดคิ้ว

ฉัน

ถาม : “คุณไม่มีที่ไปไม่ใช่เหรอ ? แล้วคุณจะไป ที่ไหน ?”

“ฉันไปนอนข้างถนนแล้วคุณจะทำไม ? หลีกไปสิ ถ้าฉันโดนรถชนตายบนถนน ก็เป็นเพราะการเห็นคน เดือดร้อนแล้วไม่ช่วยของคุณนั่นแหละ”ซุนเย่วผลักฉิน หลั่ง แต่ก็ผลักไม่ออก

“ได้ ผมตกลง”

“อย่ามาขวางสิ..เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้คุณพูดว่าไง นะ ? “ซุนเย่วนิ่งไป และใช้นิ้วชี้ชี้ถามฉินหลั่ง

“ผมบอกว่าผมตกลง”ฉินหลังพูดอีกรอบ
“ฉันบอกว่าจะไปนอนข้างถนน คุณเลยตกลงใช่ ไหม ? “ตอนที่ฉินหลั่งตอบตกลง ซุนเย่วไม่อยากจะเชื่อ

“แล้วแต่คุณจะคิด”พูดจบฉินหลั่งก็กลับไปนั่งบน โซฟา ซุนเย่วจึงแน่ใจว่าฉันหลั่งตกลงที่จะแกล้งเป็น แฟนเธอแล้วจริงๆ

“ฉินหลัง ฉันชอบ….”ซุนเย่วทิ้งกระเป๋าแล้วนั่งลง

ข้างๆฉินหลัง พลางจับมือฉินหลั่งอย่างศรัทธา จู่ๆก็คิด

ว่าพูดเกินไปเลยเปลี่ยนคำพูด : “คุณดีกับฉันมากจริงๆ” ฉินหลั่งยิ้มบางๆ แค่แกล้งเป็นแฟนไม่ได้เป็น จริงๆสักหน่อย อีกอย่างฉินหลั่งคิดว่าถ้าหากตอนนี้จงยู่

อยู่ข้างๆเขา คงเห็นด้วยที่เขาช่วยซุนเย่วเช่นกัน

ฉินหลั่งนั่งอยู่ในห้องอีกพักหนึ่ง คุยกับซุนเย่วว่า พรุ่งนี้ควรทำยังไงบ้าง ซุนเย่วบอกว่าพรุ่งนี้เธอจะไปรับ ฉินหลั่งที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง พูดจบฉินหลั่งก็ออกจาก อาคารหลิงอู่ไป

ฉินหลั่งเรียกรถและไปลงที่ชุมชนชัยเต่าหัวถึง จากนั้นเขาก็ซื้อไก่ที่ตลาดสดแถวนั้นมาหนึ่งตัวแล้ว เข้าไปในคฤหาสน์ของตน

เมื่อใกล้จะถึงประตูบ้าน ฉินหลั่งเห็นผู้ชายและผู้ หญิงยืนอยู่หน้าประตู ฉินหลังไม่รู้ว่าพวกเขามาทำไม เขาจึงเดินไปอย่างสงสัย

“คุณฉิน สวัสดีครับ ! “เมื่อฉินหลั่งชายหญิงคู่นี้ก็ เดินมาอย่างเป็นมิตร เมื่อเห็นท่าทางสงสัยของฉินหลั่ง ผู้ชายคนนั้นจึงพูดขึ้น : “คุณจำพวกเราไม่ได้เหรอ ? เราเคยเจอกันตอนคุณซื้อคฤหาสน์หลังนี้”

ผู้ชายคนนั้นพูดเช่นนี้ฉินหลังก็นึกขึ้นได้ ตอนที่ ตนซื้อคฤหาสน์หลังนี้มีสามีภรรยาวัยรุ่นคู่หนึ่งยืนด่าทอ และเย้ยหยันอยู่ข้างๆ เป็นชายหญิงตรงหน้าจริงๆด้วย เมื่อนึกถึงท่าทางของพวกเขาในตอนนั้น ฉินหลังก็คว้า ชั้นวางของขึ้น : “พวกคุณมาทำไม ? ”

“ขอโทษด้วย ครั้งก่อนพวกเราสองคนมีตาหามี แววไม่ได้ล่วงเกินคุณ ขอคุณอย่าถือสา ให้อภัยที่พวก เราเสียมารยาทด้วย “ขณะพูด ชายคนนั้นกระตุกมือให้ผู้ หญิงคนนั้นอย่างลับๆ ผู้หญิงคนนั้นจึงรีบพูดขอโทษ ทันที : “คุณฉิน ขอโทษด้วยค่ะ คุณยกโทษให้พวกเรา ด้วย”

“มีอะไรก็พูดมาตรงๆ ผมไม่มีเวลามาเสียไปกับ พวกคุณ”ฉินหลั่งไม่ชอบสามีภรรยาคู่นี้มาก และไม่อยาก พูดคุยกับพวกเขาสักเท่าไหร่

“อ้อ งั้นพวกเราจะรีบพูด ไม่ทำให้คุณเสีย เวลา”ชายคนนั้นพูดทันที

“ผมชื่อย้าวเป่า นี่คือภรรยาผมซุนจิง”ชายคนนั้น แนะนำตัวกับฉินหลั่งก่อน : “คืออย่างงี้ครับ ก่อนหน้านี้ พวกเราจะซื้อคฤหาสน์หลังนี้ จากนั้นโดนคุณซื้อไปใช่ ไหมล่ะ ตอนนั้นเราสองสามีภรรยาได้โพสต์ลงในวีแชท ไว้นานแล้วว่าจะซื้อคฤหาสน์หลังนี้ คนสนิทต่างรู้กัน หมด ดังนั้นเมื่อคฤหาสน์โดนคุณซื้อไป เราเลยไม่กล้า พูดความจริงกับคนอื่น เลยแกล้งทำต่อไปว่าเราซื้อ คฤหาสน์หลังนี้แล้ว….
“ต้องโทษพวกเรา ที่ไม่อยากเสียหน้า”ย้าวเป่า แสร้งตบหน้าตัวเอง : “เดิมที่พวกเราคิดว่าจะมีเงินใน เร็วๆนี้ และซื้อคฤหาสน์หลังนี้แต่เงินไม่พอตลอด 2-3วัน ก่อนแม่ยายโทรมา บอกว่าอยากดูคฤหาสน์ที่พวกเราซื้อ เกรงว่าคงโกหกต่อไปไม่ได้แล้ว พวกเราเลยมาหาคุณที่ นี่”

“พวกคุณมาหาผมทำไม ? “ฉินหลังถามอย่างนึก ขัน เขาจำได้ว่าตอนนั้นสามีภรรยาคู่นี้อวดดีมาก ตอนนี้ กลับเจียมตัวซะงั้น

“พวกเราคิดว่าเราจะยืมคฤหาสน์คุณใน ราคา1แสนสักหนึ่งวัน เพื่อโกหกแม่ยายผมไปก่อน คุณ คิดว่ายังไง ? “ย้าวเป่าถามหยั่งเชิง

“คุณนี่เป็นลูกเขยที่ดีจริงๆ”ฉินหลั่งพูดเย้ยหยัน

“คุณฉิน ผมยอมรับว่าผมเป็นคนรักในศักดิ์ศรีและ อวดดี แต่ถ้าคุณไม่ช่วยผมผมคงหน้าแตกต่อหน้าแม่ยาย แน่ๆ ผมคงไม่กล้าสู้หน้าคนในครอบครัวพวกเธอ คุณ โปรดเห็นใจผมด้วย ให้ผมยืมหน่อยเถอะ…..”ย้าวเป่าพูด หน้านิ่วคิ้วขมวด

“ใช่ค่ะคุณฉิน คุณช่วยพวกเราหน่อยนะ”ซุนจิงก็ ขอร้องอยู่อีกด้าน

“ก็ได้”ฉินหลั่งไตร่ตรองครู่หนึ่ง สุดท้ายก็ตอบ ตกลง

“ขอบคุณครับคุณฉิน ขอบคุณค่ะคุณฉิน ผมขอ ขอบคุณคุณแทนคนในครอบครัวผม..”ย้าวเป่าและซุนจึงซาบซึ้งจนน้ำตาตาแทบไหล : “พวกเราจะโอน เงิน1แสนให้คุณ”

“ไม่ต้องหรอก พวกคุณขยันหาเงินแล้วรีบซื้อ คฤหาสน์ดีกว่า แบบนี้ก็ไม่ต้องโกหกอีก จริงสิ พวกคุณ จะใช้คฤหาสน์ตอนไหน ? “ฉินหลังถามอย่างใส่ใจ

“พรุ่งนี้ครับ พรุ่งนี้ขอให้คุณอย่าออกมา เพื่อไม่ ให้แม่ยายของผมจับได้”ย้าวเป่าพูดอย่างนอบน้อม

“พรุ่งนี้ก็ดีเลย ผมต้องไปช่วยเพื่อนพอดี”ฉินหลั่ง คิดว่าเวลาช่างเหมาะเจาะพอดี ตัวเองไปเจอแม่ของซุน เย่ว คฤหาสน์ก็ให้ย้าวเป่าใช่ไป

ฉินหลั่งให้กุญแจแก่พวกเขา จากนั้นย้าวเป่าและ ภรรยาก็ขอบคุณอย่างซาบซึ้งและจากไป ฉันหลังส่าย หัวไปมา แล้วเดินเข้าคฤหาสน์

แย่แล้ว เมื่อเดินเข้ามาฉินหลั่งก็พูดในใจ จู่ๆนึก ขึ้นได้ว่าพรุ่งนี้ตัวเองไม่อยู่บ้าน แต่ยายอายุ17นั่นอยู่ บ้านตลอด ถ้าแม่ยายย้าวเป่าเห็นเข้าจะทำยังไง ?

ฉินหลั่งคิดแล้วคิดอีก และคิดว่าไม่ใช่เรื่องยาก อะไร คุณยายอยู่ที่คฤหาสน์เขามาหลายวันแล้ว แต่ฉิน หลั่งไม่เคยเห็นเธอออกจากห้องเลย และไม่กินอะไร ปกติเธออยู่แต่ด้านใน ไม่มีเสียงแม้แต่น้อย เหมือนไม่มี

คนอยู่อย่างไรอย่างนั้น

ฉินหลั่งคิดว่าคุณยายคงบินออกไปกินข้าวด้าน นอกหรือไปเข้าห้องน้ำ เมื่อคิดว่าคุณยายท่านนี้แปลง จากคนแก่เป็นเด็กด้วยทักษะพิเศษ ฉินหลั่งก็คิดว่าเธอ
ลึกลับมาก

“ก็อกๆ”

“คุณยาย ผมเอาไก่สดมาให้! “ฉินหลั่งเคาะประ ดูเบาๆ ผ่านไปนานแล้วด้านในก็ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ฉิน หลังคิดว่ามันแปลกๆ เลยไปหากุญแจมาแล้วเปิดประตู ออกเบาๆ

ฉินหลั่งเห็นคุณยายนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้น หลับตาทั้งสองข้าง เหมือนกำลังฝึกวิชาอยู่ มีแสงสีขาวๆ ออกมาจากศีรษะ และเหงื่อบนหน้าไม่น้อยเลย คิ้วของ เธอขมวดเล็กน้อย ดูเหมือนการฝึกวิชามาถึงจุดสำคัญ แล้ว

“ฟู”ทันใดนั้นเอง คุณยายพ่นเลือดออกมาเล็ก น้อย และลืมตาขึ้น

“คุณยาย ท่านเป็นยังไงบ้าง ? “ฉินหลังรีบวิ่งไป หาคุณยาย แล้วช่วยพยุงเธอ

“วิชาฉันมันถดถอยถึงขั้นนี้แล้วงั้นเหรอ โอ๊ย ? “คุณยายก้มหน้าพูดอย่างเศร้าสลด คุณยายจับ ศีรษะตัวเอง แล้วร้องเสียงแหลมออกมา : “อ้ะ”

เสียงแฝงไปด้วยพลังภายใน มันดังจนฉินหลั่ง รีบปิดหูและอ้าปากค้าง เขาคิดว่าแก้วหูของตัวเองใกล้ จะแตกแล้ว

“คุณยาย ท่านอย่าใจร้อน ท่านอดทนหน่อย มัน ต้องดีขึ้นแน่นอน…”ฉินหลั่งปลอบใจคุณยาย
“อดทนงั้นเหรอ แกจะไปรู้อะไรเด็กน้อย ตอนนี้ สำหรับคุณยายอย่างฉันแล้ว เวลานั้นคือชีวิต หากเจ้าชั่ว จชุยส่วยเจอฉันก่อนที่ฉันจะฟื้นฟูพลังได้ ฉันต้องเป็น อันตรายแน่ๆ เรื่องพวกนี้แกเข้าใจมั้ยห้ะ !”คุณยาย ด่าทอฉินหลั่งอย่างโมโห ไม่กี่วันมานี้คุณยายไปมาหาสู่ กับฉินหลั่ง เลยสนิทกับเขาขึ้นมาบ้าง

“เอ๋..”ฉินหลังไม่เข้าใจจริงๆ : “คุณยาย จูชุยส่วย คือใคร เธอเก่งมากเหรอ ยายจะบอกว่าเธอจะฆ่าท่านงั้น เหรอ.”

“ถามอะไร ! “จู่ๆคุณยายก็นึกขึ้นได้ว่าตนพูดมาก ไป เลยไม่อยากพูดกับฉินหลั่งมากนัก : “แกคงไม่ได้มา สืบข่าวฉัน แล้วไปบอกเจ้าชั่วจูชุยส่วยนั่นหรอกใช่ไหม”

“ไม่ครับ ไม่”ฉินหลั่งรีบโบกมือไปมา เขาได้ยิน ชื่อนี้เป็นครั้งแรก ฟังจากน้ำเสียงของคุณยาย ราวกับมี ความแค้นกับเธอคนนั้นมากฉินหลั่งรีบสลัดความ สัมพันธ์กับจูชุยส่วยอะไรนั่นให้ชัดเจน : “ผมแค่เป็น ห่วง”

“เป็นห่วง ? เหอะๆ…”.คุณยายหัวเราะ และมองไป ยังฉินหลั่ง : “คำพูดของพวกผู้ชายอย่างพวกแกเชื่อได้ ก็บ้าแล้ว ! ปีนั้นเขาบอกว่าจะปกป้องฉันตลอดไป แต่ เหอะ ผู้ชายอย่างพวกแกมันใช่ไม่ได้ทั้งนั้น ! ”

ไม่รู้คุณยายนึกถึงใคร ในน้ำเสียงมีความเศร้าและ ความขุ่นเคือง

ฉินหลั่งรู้สึกแปลกใจ ราวกับคุณยายเคยโดนผู้ชายที่ไหนทำร้ายมา ดังนั้นจึงหมดศรัทธาในผู้ชายงั้น ผู้ชายคนนี้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องอะไรกับคุณยาย ถึง ได้ทำให้เธอเจ็บปวดได้ขนาดนี้ ?

“คุณยาย จูชุยส่วยนั่น….”ฉินหลังอยากถามคุณ ยายว่าจูชุยส่วยนั้นเป็นใคร ยังไงเขาก็เป็นคุณชายของ ตระกูลใหญ่อันดับที่หนึ่งในโลก คงช่วยได้ไม่มากก็น้อย

แต่ทว่าฉินหลั่งยังพูดไม่ทันจบ คุณยายก็สะบัด ชายเสื้อชุดโบราณ ฉินหลั่งรู้สึกได้ถึงลมที่พัดแรง เสียง ดัง”ปีง”ทำให้ฉินหลั่งชนเข้ากับผนังอย่างจังจนเจ็บปวด

“ฉันบอกแล้วไงว่าอะไรที่ไม่ควรถามแกก็อย่า ถาม”คุณยายมองฉินหลั่งอย่างเย็นชา

ฉินหลังเจ็บหลังอยู่ตรงพื้น ในใจรู้สึกหวาดผวา เมื่อครู่คุณยายยังบอกว่าพลังของตัวเองถดถอยอยู่เลย ขนาดพลังถดถอยยังขนาดนี้ แล้วถ้าเธอพลังถึงจุด สูงสุดจะขนาดไหน ฉินหลั่งไม่กล้าแม้แต่จะคิด