บทที่ 130 โลกนี้มันกลมจริงๆ
“หย่งเหอหยวนเหรอ เป็นร้านดังที่เก่าแก่น ฉันเคยได้ยินร้านนี้ นานแล้ว ในที่สุดวันนี้ก็มีโอกาสได้ไปลองสักที เราไปกันเถอะ” เมื่อ ได้ยินว่าจะไปทานข้าวที่หย่งเหอหยวน หวางเหยาก็รับปากทันที
ยินถึงดึงฉินหลั่งหันไปทางอื่น เขากระซิบพูดเสียงเบาและกังวล ใจมาก”นี่นายกําลังกลั่นแกล้งเหรินห้าวอยู่หรอ ทั้งตัวเขาก็มีแค่ 1,000 กว่า เมื่อไปหย่งเหอหยวน ทานเสร็จแล้วไม่มีปัญญาจ่าย นายจะให้ เขาทํายังไง? เขาเสียหน้าต่อหน้าเหรินซิน ทุกอย่างก็จะถูกเปิดเผย แล้ว..”
“ผมรู้นายอย่ากังวลไปเลย ได้คิดว่าผมจะทําร้ายเหรินห้าวเห รอ ? “ฉินหลั่งพูดปลอบใจยินถึงคํานึง
ในสายตาเขา หย่งเหอหยวนไม่ถือว่าเป็นร้านใหญ่อะไรเลย? ตอนแรกเขายังอยากเชิญไปทานอาหารที่Berkeley HotelหรือSofitel Galaxy Hotelซะอีก แต่พอคิดว่ามันหรูเกินไป ไม่เหมาะกับฐานะของ เหรินห้าว เลยเอาธรรมดาลงหน่อย ก็เลยเลือกหย่งเหอหยวน
“ไม่มีอะไร เราไปกันเถอะ?” ฉินหลั่งตบไหลเหรินห้าวอีกครั้ง พูด ปลอบใจเบาๆคํานึง
“พี่ชายคะ พี่จะชวนไปทานข้าวที่หย่งเหอหยวนจริงๆหรอ คะ ? “ยังไงเหรินซินก็เป็นถึงน้องสาวของเหรินห้าว เธอรู้สึกได้ว่า เห รินห้าวดูไม่ปกติเล็กน้อย
“แน่นอน หย่งเหอหยวนไม่เลวเลยนะ พี่จะพาพวกคุณไปลองชิม ดู”เหรินห้าวแกล้งพูดแบบสบายๆ
เวลานี้เขายังพูดอะไรได้อีก? ก็ทําได้เพียงเอาหน้าไว้ก่อน แต่ ภายในใจเขารู้สึกกังวลอย่างมาก เพราะทั้งตัวของตนก็มีแค่ 1,000 หยวน เมื่อถึงที่นั่นจะทํายังไงดี?
เหรินซินนั่งรถคันเดียวกันกับหวางเหยา เหรินห้าวกับฉินหลั่ง พวกเขานั่งรถอีกคัน ขับรถไปยังหย่งเหอหยวน
“ฉินหลั่ง นายสร้างปัญหาให้อีกแล้ว ผมจะมีเงินเยอะขนาดนั้น ได้ยังไง?” เวลานี้ เหรินซินพวกเธอไม่ได้อยู่ในรถด้วย เหรินห้าวก็ไม่ จําเป็นต้องแกล้งเอาหน้าอีก เขากังวลจะตายอยู่แล้ว
“นี่เป็นบัตรเครดิตของผม ข้างในมี 1,200 หยวน นายเอาไปใช้ ก่อน”ยินถึงนําบัตรเครดิตของตนเองให้เหรินห้าว เงินจํานวน1200นี้ เป็นค่าใช้จ่ายในชีวิตประจําวันที่เขาประหยัดไวได้ แต่ตอนนี้เพื่อนมี ปัญหา เงินนี้ก็ต้องเอาออกมาใช้แล้วล่ะ
“ไม่ต้อง นายสองคนฟังไว้นะ ผมบอกแล้ว จะไม่ให้พวกคุณต้อง เสียหน้าแน่นอน”ฉินหลั่งยิ้มอย่างสบายๆ : “เหรินห้าว ถึงตอนนั้นก็สั่ง อาหารอย่างสบายใจเลย ถึงเวลาจ่ายเงินเราไปด้วยกัน ใช้การ์ดของ ผมจ่ายก็พอแล้ว…”
ฉินหลั่งบัตรเครดิตวีไอพีของธนาคารซิตี้แบงก์ออกมา โบกไปมา แล้วก็ใส่เข้าไปในกระเป๋า !
เขากลัวว่าเหรินห้าวพวกเขาจะดูบัตรเครดิตใบนี้ออก ต้องรู้ว่า การที่จะเปิดสมุดบัญชีธนาคารซิตี้แบงก์ได้ต้องมีเงินถึง 1 ล้าน นะ บัตรเครดิตวีไอพีของเขาแบบนี้ ต้องมีเงินถึง 30 ล้านถึงจะทําได้
“ฉินหลั่ง เงินในบัตรของนายมีเท่าไหร่? ได้มีเงินได้ยังไง ปกติ แล้วสภาพของนายย่ําแย่กว่าเพราะสองคนอีกนะ”เหรินห้าวกับยินถึงม องฉินหลั่งด้วยความสงสัย กับคําพูดของฉินหลั่ง บอกความจริงนะ ใน ใจของพวกเขาไม่อยากเชื่อเลย
“ในบัตรเครดิตมีประมาณ 2 หมื่นกว่า ช่วงนี้ผมโชคดีมาก ซื้อ หวยไป 10 กว่าใบ ถูกไป2 หมื่นกว่า”ฉินหลั่งกล่าวพร้อมเอามือถูจมูก
กับฐานะที่แท้จริงของตน เขาไม่อยากให้เหรินห้าวพวกเขารู้เลย ถึงจะบอกให้พวกเขา พวกเขาก็คงไม่เชื่อ ก็เลยต้องอธิบายโดยการ บอกว่าตนเองถูกรางวัล
เมื่อได้ยินว่าบัตรเครดิตของฉินหลั่งมี 20,000 หยวน เหรินห้าว กับยินถึงก็สบายใจขึ้นสักที ทั้งสองคนเริ่ม”วิจารณ์ ฉินหลั่ง ว่าตนถูก รางวัลแล้วยังกล้าไม่บอกพวกเขา
ไม่นานก็ถึงหน้าหย่งเหอหยวน หน้าประตูทางเข้าของหย่งเหอหยวนเป็นสถาปัตยกรรมแบบโบราณเก่าแก่ ดูมีประวัติมาช้านาน หน้า ประตูจอดเต็มไปด้วยรถหรู คนที่มาที่นี่ล้วนเป็นพวกคนที่ฐานะกลาง ถึงสูงในจีนหลิง
เห็นผู้คนที่แต่งกายดูดีมีระดับเดินผ่านไปมา เหรินห้าวกับยินถึง ไม่เคยมาสถานที่หรูขนาดนี้ ก็เลยมีความเกรงๆอยู่บ้าง ยังดีที่มีฉิน หลั่งคอยนําพวกเขา
ฉินหลั่งพวกเขาไปนั่งโต๊ะตรงกลางห้องโถง ภายใต้แววตาของ ฉินหลั่งที่คอยบ่งบอกให้พวกเขาสบายใจได้ เหรินห้าวรวบรวมความ กล้า สั่งเมนูพิเศษของที่นี่มาตั้ง 10กว่าเมนู และยังสั่งไวน์แดงมา 2 ขวด ตามหรือราคาในเมนูอาหาร ก็ประมาณ 1800 แล้ว
หวางเหยาเห็นอาหารต่างๆเต็มโต๊ะ ก็รู้สึกพอใจมาก
“ซินซิน เธอดูสิ ฉันบอกแล้วว่าพี่เหรินจะเลี้ยงพวกเราทานของ ดีๆไงล่ะ? หย่งเหอหยวนนี้หรูหรากว่าทุกร้านในอําเภอของเรา” หวาง เหยากล่าวพร้อมกับมองเหรินซิน แล้วมองเหรินห้าว
“แน่นอน พี่ชายฉันเป็นใครกัน ? เรารีบถ่ายรูปกันเถอะ เดี๋ยวโพ สต์ลงในโซเชียล เพื่อนร่วมห้องเรียนต้องอิจฉาพวกเราแน่ๆเลย”เหริน ซินกล่าวไปด้วย พร้อมกับถือมือถือขึ้นมา ถ่ายรูปบรรยากาศภายใน ร้านอาหาร
ว่าเธอพูดจบ คนอื่นๆก็ปริรอยยิ้ม อารมณ์ของทุกคนได้ถูกปลด ปล่อยอย่างสบายๆ
ตอนทานข้าวดูกลมกลืนมาก เหรินซินกับหวางเหยาสาวน้อยทั้ง สองคนเป็นตัวสร้างความสุขบนโต๊ะอาหาร ฉินหลั่งพวกเขาพูดคุยกับ พวกเธอสองคน บนโต๊ะอาหารมีเสียงหัวเราะไม่หยุด
“พวกคุณกินก่อนเลย ผมไปเข้าห้องน้ําก่อน… “ฉินหลั่งลุกขึ้น ยืนพูดกับพวกเขาคํานึง แล้วก็เดินมุ่งไปยังห้องน้ํา
นอกจากเขาจะเข้าห้องน้ําแล้ว ยังเป็นเพราะ เมื่อกี้อยู่ๆก็นึกถึงอู่ ยี่หยวนพวกเธอสองแม่ลูก ก่อนหน้านี้เสิ้นวั่นเชียนรายงานมาว่า คน ของแก๊งฉีกําลังตามหาเหมาอีแล้ว พวกเขาจะไปหาถึงที่ของอู่ยี่หยวน หรือเปล่านะ?
มีความเป็นไปได้สูงมาก ฉินหลั่งอยากสั่งให้เงินวั่นเชียนสั่งคน ไปพาอู่ยี่หยวนพวกเธอไปจากที่นั่น แล้วไปอยู่ในที่ที่ปลอดภัย ไม่ว่า จะเป็นจื่อซวนเกสท์เฮ้าส์หรือBerkeley Hotelก็ดี
ฉินหลั่งเพิ่งจะไปถึงห้องน้ํา มีหนุ่มเสียงดังวุ่นวายกลุ่มนึงเดิน เข้าไปในหย่งเหอหยวน หัวหน้าเป็นชายหนุ่มคนนึงที่โกนผมด้านข้าง ด้านบนของศีรษะถักเปียไว้ เขากอดผู้หญิงสวยๆไว้คนนึง ข้างกายมี คนคอยติดตามอยู่ 5-6 คน
ชายหนุ่มอายุน้อยนี้มีชื่อว่าคางที่ ส่วนพ่อของเขาคือคางหงฉวน ก็เป็นผู้ดูแลคนหนึ่งในแก๊งฉี
เพราะช่วงนี้แก๊งฉีได้ครอบครองอํานาจด้านมืดของจีนหลิง ทําให้ฐานะของคางที่ก็เลยสูงตาม มีคุณชายตระกูลบ้านเศรษฐีในจีน หลินมากมายต่างก็อยากมีสัมพันธมิตรกับเขา
“คุณชายคาง วันนี้คุณเป็นคนเลี้ยง คุณชายหลายท่านในจีนหลิ งก็ล้วนจะมาด้วยใช่ไหมครับ?”
“ผมไม่บอกให้พวกเขา เพียงแค่โทรหาเหลียงฮุย เขาบอกว่าอยู่ แถวนี้เดี๋ยวก็จะมา คนน้อยหน่อยก็ดี ไอ้พวกคนขี้ประจบจะได้ไม่ต้อง มาพูดประจบสอพลอต่อหน้ากอีก
“คุณชายคางเยี่ยมไปเลย ไม่ว่าจะเป็นคุณชายท่านไหนในจีน หลินก็ล้วนอย่ามาประจบประแจงคุณ ที่พวกเราได้ติดตามคุณ นั่นเป็น บุญวาสนาของพวกเราอย่างยิ่งครับ”
กฎระเบียบของทางโรงแรมไม่ได้อยู่ในสายตาของพวกเขาเลย สักนิด พวกเขาคุยแบบเอะอะเสียงดังมาก คนในหย่งเหอหยวนไม่มี ใครกล้าเข้าไปยุ่ง ถ้าผู้จัดการกลับเข้าไปต้อนรับด้วยรอยยิ้ม
ตั้งแต่ก้าวแรกที่พวกเขาเดินเข้ามาก็ได้ดึงดูดความสนใจของทุก คนในร้านอาหาร เมื่อเห็นคนกลุ่มนี้ เหรินห้าวกับยินถึงก็รู้สึกตื่น ตระหนกในใจ
“ทําไมถึงมาเจอพวกเขาที่นี่ได้ ? “เหรินห้าวบ่นในใจ เขาเห็น หนุ่มๆที่เข้ามากลุ่มนี้ มี 2 คนในนั้นก็คือนักเลงคนที่เคยก่อกวนเหรินซิเหรินห้าวใช้มือบังหน้าผากไว้โดยจิตใต้สํานึก ยินถึงก็ก้มหน้า ด้วย ไม่ค่อยสบายใจเท่าไหร่ เกรงว่าพวกเขาจะเห็นเข้า
ตอนนี้อีกฝ่ายมี 6-7 คน คนที่ถักเปียผมไว้น่าจะเป็นหัวหน้าของ พวกเขา อีกอย่างสังเกตดูอีกฝ่ายแล้วน่าจะมีอํานาจมาก ขึ้นพวกเขา สังเกตเห็นตน เรื่องมันคงไม่ดีแน่ เหรินห้าวกับยินถึงอธิษฐานในใจ ขอให้คนกลุ่มนี้รีบไปในห้อง และมองไม่เห็นตนด้วย
“คุณชายคางกรุณารอก่อนครับ ผมเหมือนจะเจอคนรู้จัก 2 คน”กลัวอะไรก็เจออย่างนั้นจริงด้วย นักเลงสองคนนี้เห็นเหรินห้าว พวกเขาแล้ว นมกลมนึงเดินมาทางพวกเขา มีนักเลงคนนึงกล่าวแบบ ประชดะ” นั่นแน่ เป็นพวกเขาจริงด้วยคุณชายคาง วันนี้ที่สนามบิน สองคนนี้แหละที่เป็นคนต่อยพวกเราเอง…”
เดินเข้ามาใกล้แล้วดูคนในโต๊ะที่เหรินห้าวนั่งได้อย่างชัดเจน นักเลง 2 คนดูเหรินห้าวพวกเขาออก
“พี่หลง พี่เฟย พวกพี่หมายความว่าพวกเขาสองคนต่อยพวกพี่งั้น เหรอ” เวลานี้ ชายหนุ่มอีกคนเดินออกมา เหรินห้าวกับยินถึงที่กําลัง หวาดกลัว เมื่อได้ยินเสียงนี้ก็รู้สึกคุ้นๆ พวกเขาเงยหน้าขึ้นมอง คนที่ พูดก็คือเพื่อนร่วมห้องเรียนชื่อเกาหยวน !
ถึงแม้เกาหยวนจะเป็นนักศึกษา แต่ใจเขาไม่ได้อยู่ที่การเรียน เลย ชอบเร่ร่อนอยู่นอกสถานที่เรียน มีครั้งหนึ่ง ที่เกาหยวนมีโอกาส ได้รู้จักคางดี ก็เลยมาเป็นผู้คอยติดตามคางดี
ครั้งก่อนที่แม่ของจงยู่กับติงหนุ่ยมาจีนหลิง เกาหยวนปลอมตัว ไม่สําเร็จ หลังๆมาภายใต้การเกลี้ยกล่อมของคุณแม่ ติงหนุ่ยก็ได้บอก เลิกเกาหยวนเมื่อ 2 วันก่อน ความสนใจของเธอเปลี่ยนมาเป็นฉินหลั่ง แทน เพียงแต่ว่าช่วงนี้ยังคิดไม่ออกว่าจะทําการ”เปิดศึก”กับฉินหลั่ง ยังไงเอง
“สองคนนี้ผมรู้จักดีครับ ฮ่าๆ คุณชายคาง พี่หลง พี่เฟย ผมจะ แนะนําให้พวกคุณก่อนนะครับ”
เกาหยวนเปลี่ยนจุดสนใจมาที่เหรินห้าวกับยินถึง กับ 2 คนนี้ตั้งแต่เกาหยวนเข้ามาเรียนห้องเดียวกัน ก็ไม่เคย เห็นพวกเขาอยู่ใน สายตาเลยสักนิด
“ผมกับพวกเขาอยู่ห้องเดียวกัน พวกเขาสองคนเป็นยาจกที่มีชื่อ เสียงมากที่สุดในห้องของเรา ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่าทั้งคณะของเราเลย แหละ ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจําวันของพวกเขาขนาดเงิน 1 หยวนยัง อยากจะหักเป็น 2 ชิ้นค่อยเอาไปใช้เลย มีอยู่ครั้งหนึ่งเราไปศึกษานอก ชั้นเรียนที่วัดขงจื้อ ทุกคนตัดสินใจจะจองห้องทานข้าวกัน แน่นอนว่า หารกันจ่าย ยาจก 2 คนนี้กับอีกคนชื่อฉินหลั่งที่พักอยู่ด้วยกันกับพวก เขา เป็นเพราะไม่มีเงินจะจ่าย ทั้ง 3 คนต้องนั่งยองๆที่ร้านอาหาร ถือ หมั่นโถวไว้ในมือคนละชิ้น และกินกับผักดอง ตอนนั้นผมถ่ายรูปพวก เขาแล้วแชร์ไปในกลุ่มของโรงเรียน ทําให้พวกเขา 3 คนโด่งดังใหญ่ เลย….”
“ฮ่าๆ…” “จนขนาดนี้เลยเหรอ” “นี่มันไม่ต่างอะไรกับขอทานข้างถนนเลยนะ” คางที่กับคนติดตามของเขาหัวเราะใหญ่เลย เมื่อได้ยินที่เกาหยวนพูด เหรินซินกับหวางเหยาตกใจมาก เหริน ห้าวใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยจีนหลินดีจะตาย ทําไมคนนี้ถึงบอกว่าเขา เป็นยาจกที่ไม่มีตังค์กินข้าว ? นี่เหรินห้าวกําลังโกหก หรือว่าผู้ชายคน นี้กําลังใส่ร้ายเหรินห้าวก็แน่ ?
“แต่ว่าคนเขาใส่ชุดแบรนด์เนม แล้วยังมาทานข้าวที่หย่งเหอ หยวนด้วยนะ”นักเลงสองคนนั้นคนที่ชื่อพี่หลงหันไปทางเหรินซินกับ หวางเหยาแล้วทําเสียงกระดกลิ้นทีนึง :”และยังมีสาวสวย 2 คนมานั่ง เป็นเพื่อนด้วยนะ”
“ผมทายว่าไอ้นี่ทําเพื่อซื้อชุดแบรนด์เนมนี้ คงจะอดออมค่าขนม ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจําวันมาแล้วเดือนนึงได้แหละ”เกาหยวนไม่เชื่อ หรอกว่า เหรินห้าวจะมีเงินซื้อของแบรนด์เนม : “ยังพาสาวสวยมากิน ข้าวที่หย่งเหอหยวนงั้นเหรอ ถ้าไอนี่มีตังค์จริงคงไม่ถึงกับต้องไปกัด หมั่นโถวตอนศึกษานอกชั้นเรียนหรอก ผมว่าเขาคงคิดที่จะกัดก้อนเกลือกินในเทอมหน้าแล้วล่ะ”
คําพูดของเกาหยวนทําให้ทุกคนหัวเราะเยาะเย้ยอีกครั้ง
“คนสวยทั้งสองจ๊ะ ทําไมพวกคุณถึงมาอยู่กับคนอย่างเหรินห้าว ได้นะ ?”
เกาหยวนยิ้มกล่าวกับเหรินซินและหวางเหยาว่า : “ต้องเป็น เพราะไอ้หลานชายนี่ใช้คําพูดที่น่าประทับใจมาหลอกลวงก็คนหน้า เลยพวกคุณดูเขาเหมือนคนมีเงินเหรอ นี่ก็คือคนน่าเกลียดที่มักจะทํา อะไรพิเรนทร์ไงล่ะ ?” เกาหยวนพูดถึงชุดเสื้อผ้าของเหรินห้าวด้วยความดูถูก
ต่อหน้าน้องสาวของตน เกาหยวนดูถูกตนเองแบบนี้ พูดตนเอง ให้ดูไร้ค่าตกต่ํา เหรินห้าวช่างอยากจะต่อยเกาหยวนสักที แต่ว่าอีก ฝ่ายกําลังคนเยอะกว่า เหรินห้าวรู้สึกไม่กล้าและหวาดกลัว ในใจเขา อายสุดๆ เขากําหมัดแน่น ชักอยากจะหาหลุมแล้วหลบเข้าไปเลย
“พวกมึงสองคนยังมีหน้ามานั่งอยู่อีกเหรอ? ปู่ของพวกมึงยังยืน อยู่ตรงนี้ พวกมึงยังนั่งอยู่อีก! แม่ง! “พี่หลงด่าไปชุดนึง
ตอนที่พวกเขาเดินมาเมื่อกี้นี้ เหรินห้าวกับยินถึงตกใจ ไม่กล้า ขยับอะไร และนั่งก้มหน้าก้มตาอยู่บนเก้าอี้ตลอด
“เสียเวลาคุยกับหมูโง 2 ตัวนี้ทําไม ? “พี่เฟยกล่าว สองเท้าก็ถีบ ไปตรงเก้าอี้ที่เหรินห้าวกับยินถึงนั่งอยู่ ทั้งสองคนล้มลงกับพื้น “กูบอกให้ลุกขึ้น ! “พี่หลงพูดไปคํานึง เหรินห้าวกับยินถึงลุกขึ้น
“แบรนด์Viktor Brloote PUMAเป็นแบรนด์ที่คนอย่างคุณคู่ควร ใส่เหรอ ? “พี่หลงจ้องชุดของเหรินห้าวแล้วพูด เขาควักมีดพับสวิสอ อกมาจากกระเป๋า ดึงมีดเล็กออกมาเล่มนึง กระชากเสื้อผ้าของเหริน ห้าว เตรียมจะกรีดเสื้อให้ขาด
เหรินห้าวถอยหลัง นี่มันเป็นชุดที่รู้ที่สุดแพงที่สุดที่เขาเคยใส่ใน ชีวิตนี้แล้ว เขาควงแทนแม่รักษาเป็นอย่างดี
“ถอยหาแม่มึงเหรอ! ถ้ายังถอยอีกกูจะใช้กรีดถึงเลย!” พี่หลง ตะโกนเสียงดังทีนึง ชี้ตรงไปตรงแขนเสื้อแขนสั้นแบรนด์Viktor585นี้ขาดเป็นรูใหญ่เลย
เสื้อแขนสั้นเหรินห้าวที่ถูกกรีดขาด คงไม่ต้องบอกว่าในใจนั้น รู้สึกเสียดายมากขนาดไหน เสื้อแขนสั้นตัวนี้เขากะไว้ว่าจะใส่อีก หลายปี เวลามีงานสําคัญอะไรจะได้ใส่ไป แต่ตอนนี้ มันใส่ไม่ได้แล้ว
“ฮ่าๆ ดูสีหน้ามันซิ ก็แค่กรีดเสื้อแขนสั้นมันขาด ทําท่าทีเหมือน พ่อแม่มันตายซะอย่างนั้น เป็นไอ้ยาจบจริงๆด้วยว่ะ!”เกาหยวนหัวเราะ แบบเยาะเย้ยๆเสียงดังอยู่ข้างๆ
เขาเป็นลูกเศรษฐี จะรู้ได้ยังไง ว่าเสื้อViktorแขนสั้นธรรมดา ธรรมดาตัวนึงในสายตาของเขานั้น มันมีค่ามากขนาดไหน ในสายตา ของคนอื่น?
“แม่ง!” พี่หลงถีบไปตรงหน้าอกของเหรินห้าว เหรินห้าวถอยหลัง อย่างแรง ไปชนกับโต๊ะที่พวกเขาทานข้าวจนพลิกคว่ํา และล้มลงกับ พื้น ยินถึงก็ถูกพี่เฟยถีบจนล้มกับพื้นเหมือนกัน
หวางเหยาและสาวๆในร้านอาหารหลายคน ต่างก็กรีดร้องเสียง ดัง ส่วนเหรินซินก็กําลังจะไปพยุงเหรินห้าวให้ลุกขึ้น
“สาวๆสองคนนี้หน้าตาดีเหมือนกันนะเนี่ย” พูดจบ คางที่ก็ปล่อย สาวในอ้อมแขน เดินไปหาเหรินซิน เขายื่นมือไปเตรียมจะไปจับคาง ของเหรินซิน
“อย่านะ…”เหรินซินถอยหลังด้วยความตื่นตระหนก มีคนใช้แบบ นี้ คางที่ก็คงไม่น่าจะใช่คนดีอะไรหรอก ?
“เข้ามาหาพี่ซิ”คางที่เกี่ยวคอเหรินซิน กําลังจะดึงเธอเข้ามาใน อ้อมแขนของตน เหรินซินกรีดร้องเสียงดัง”อร้าย
“อย่าแตะต้องตัวเธอนะ!” ทันใดนั้น ก็มีเสียงตะโกนมาคํานึงใน ขณะเดียวกัน คางที่ก็ร้องด้วยความเจ็บปวดด้วย
“โอ๊ย-“ศีรษะของคางที่ถูกฟาดอย่างแรงทีนึง เขาจับศีรษะก้ม ตัวลงและถอยหลังไปหลายก้าว พร้อมกับปล่อยเหรินซินลง
“ซินซิน คุณเป็นยังไงบ้าง ? “เหรินห้าวกอดเหรินซินแล้วถามด้วย ความเป็นห่วง เมื่อกี้เขาเห็นเหรินซินตกอยู่ในสถานการณ์อันตราย ก็ไม่ลังเลอีก บุกเข้าไปตีคางที่แรงๆทีนึง ! ตัวเขาเองถูกคนดูหมิ่น เหยียดหยามยังพอทน แต่เขาจะทนเห็นน้องสาวของตนเองถูกคนอื่น รังแกได้ยังไง?
ไม่ได้เด็ดขาด ถึงจะเป็นราชันสวรรค์ก็เถอะ ยังไงก็ทําร้ายน้อง สาวของตนเองไม่ได้เด็ดขาด