บทที่ 129 เตรียมจะเชิญเราไปทานข้าวที่ไหน
น้องสาวเหรินห้าวจะมาแล้ว?
ฉินหลั่งรู้สึกเซอร์ไพรส์มาก พวกเขารู้กันทั้งหอพัก ว่าเหรินห้าวมี น้องสาวที่เชื่อฟัง กําลังเรียนชั้นมัธยมปลาย ที่เหรินห้าวเป็นคน ประหยัดอดออมในมหาวิทยาลัย ก็เพื่อประหยัดเงินของครอบครัว เพื่อให้น้องสาวได้เรียนดีๆ
ทุกครั้งที่เขาโทรศัพท์กลับบ้าน จะพูดแต่สิ่งดีๆไม่พูดถึงปัญหา อะไรเลย แม้จะกินแค่บะหมี่ก็จะบอกว่าตัวเองกินดีอยู่ดี เพื่อให้คนใน ครอบครัวไม่ต้องเป็นห่วงเขา ทุกครั้งที่เพื่อนร่วมหอพักเห็น ก็จะรู้สึก ตื้นตันใจและสะเทือนใจมาก
น้องสาวเหรินห้าวจะมาแล้ว ฉินหลั่งต้องไปฉลอง เชิดหน้าชูตา ให้เขาซะหน่อยแล้ว จะให้เขาเสียหน้าต่อหน้าน้องสาวเขาได้ไง
เพียงไม่นานฉินหลั่งก็กลับมาถึงหอพักแล้ว หวงเกอไปฝึกงานที่ คณะพลศึกษา ในกลุ่มหอพัก เขาก็หยอกล้อเหรินห้าวหลายคํา
ยินถึงนั่งข้างเหรินห้าว เหรินห้าวในวันนี้ทําให้ฉินหลั่งได้รู้ได้เห็น อะไรใหม่ๆ ปกติแล้ว เหรินห้าวที่ไม่ค่อยให้ความสําคัญกับการแต่งตัว พอตัดทรงผมสกินเฮดสไตล์Buzz แล้ว แต่งตัวแล้วดูหล่อมาก ท่อน บนเป็นเสื้อสีขาวคอจีนแขนสั้น ส่วนล่างเป็นกางเกงขาสั้นทรงสลิมฟิต และที่เท้าเป็นรองเท้าคู่สีขาว ยังไงก็ดูหล่อเหลากว่าเมื่อก่อนเยอะมาก เขายังมีท่าทีเขินอายเล็กน้อย
“ฉินหลั่ง คุณไม่รู้ ไอ้หนุ่มนี่ยังกะว่าจะปิดบังเราอีก”ยินถึงตบ ไหล่เหรินห้าว “สองวันนี้ เราพบว่าไอ้หนุ่มนี่ทั้งซื้อสินค้าแบรนด์ดัง และให้ความสนใจกับการแต่งตัวด้วย แล้วนอนเล่นโทรศัพท์บนเตียง ทุกวัน และไม่ให้ผมกับหวงเกอเห็นด้วย”
“วันนี้ฟ้ายังไม่สว่างก็ตื่นมาล้างหน้าแปรงฟันแต่งหน้าแล้ว ยังใส่ แบรนด์ดังที่ซื้อมาก่อนหน้านี้ หวงเกอและผมรู้สึกว่ามีบางอย่างผิด ปกติ แล้วจับไอ้หนุ่มนี่มาถาม ภายใต้การบีบบังคับของพวกเราที่บอก ให้เขาพูดออกมา ในที่สุดไอ้หนุ่มนี่ก็ได้บอกมาตามตรงซะที
“ปรากฏว่าน้องสาวของไอ้หนุ่มนี่มาที่จีนหลิงเพื่อเข้าร่วมการแข่ง ทักษะวิชาการ เลยแวะมาหาพี่เขา พวกเราเคยเห็นรูปถ่ายน้องสาวของ เขาแล้ว ถือว่าสวยมากเลยทีเดียว ดูไอ้หนุ่มนี่สิ เพื่อไปเจอน้องสาว ของตัวเอง กําลังจะแต่งให้ตนเองกลายเป็นDaniel Wนอยู่แล้วเนี่ย”
ยินถึงตบเหรินห้าวที่ด้านหลังของศีรษะ
“นี่ เหรินห้าว ไม่บอกเรื่องดีๆแบบนี้กับพวกเรา นายยังเห็นเราเป็น เพื่อนไหมเนี่ยไหม “ฉินหลั่งพูดและขยับมานั่งข้างๆเหรินห้าว จับ เสื้อผ้าของเขา “เสื้อแขนสั้นของViktor กางเกงขาสั้นของ Brloote รองเท้าของ PUMA วัสดุล้วนดีไปหมด ว่าแต่ คุณใช้จ่ายไปเท่าไหร่?”
ฉินหลั่งปล่อยเสื้อผ้าของเหรินห้าวออก เหรินห้าวเอามือจับดูเสื้อ จุดที่ฉินหลั่งเพิ่งจับเมื่อกี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เขาสวมเสื้อผ้าราคาแพง ขนาดนี้ เลยมีการดูแลเป็นพิเศษ ก่อนที่จะเจอน้องสาว เขาไม่อยากให้ เสื้อผ้ามีรอยยับแม้แต่นิดเดียว
เหรินห้าวมองไปที่ฉินหลั่งและยินถึงอย่างเชื่องช้าและยิ้ม
“เสื้อแขนสั้น585หยวน กางเกงขาสั้น615หยวน รองเท้า688หยวน “เหรินห้าวเห็นฉินหลั่งกับยินถึงชักอยากจะกินเขา เข้าไปทั้งตัวเลย รีบอธิบายว่า “ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เงินของผม ผมไม่มีเงิน เยอะขนาดนี้หรอก? เป็นเงินในฮวาเปย(เป็นบริการของ alipay ที่ผู้ใช้ บริการสามารถยืมเงินออกมาใช้ได้ก่อน)ทั้งนั้น”
“ไอ้หนุ่มนี่คุณแค่อยากใช้ชีวิตหรูๆทีเดียว แต่เดือนหน้าก็จะต้อง กัดก้อนเกลือกินใช่ไหม? ไม่ใช่นัดพบแฟนสาวซะหน่อย จําเป็น หรอ?”ฉินหลั่งพูดกับเหรินห้าวไปคํานึง จากที่เขาดูมา เหรินห้าวใช้เงิน ไปกับเสื้อผ้ามากขนาดนี้ เป็นการกระทําที่น้ําเข้าสมองมากกว่า
“โถ่เอ๊ย พวกคุณไม่รู้ พวกคุณคิดว่าผมอยากเป็นแบบนี้หรอ นี่ก็ ไม่มีทางเลือกอื่นแล้วไงล่ะ?” เหรินห้าวกล่าวอย่างอับอายว่า “แต่ก่อน ผมบอกครอบครัวไว้ว่า ผมมาเรียนและทํางานพาร์ทไทม์ที่เมืองจีน หลิง รายได้6000หยวนต่อเดือน อยู่เมืองจีนหลิงสบายดี บอกพวกเขา ไม่ต้องเป็นห่วงผม ครั้งนี้น้องสาวผมจะมา ถ้าเห็นผมใส่เสื้อผ้าขาดรุ่ง รึ่ง เธอต้องผิดหวังในตัวผมแน่ พอเอากลับไปเล่าให้พ่อแม่ฟัง ไม่รู้ว่า พ่อกับแม่ของผมต้องน้ําตาร่วงอีกกี่ครั้ง”
ฉินหลั่งพวกเขาเริ่มเข้าใจในความยากลําบากของเหรินห้าวแล้ว ฉินหลั่งกล่าวอย่างให้กําลังใจว่า “ไม่เป็นไร พวกเราแค่ล้อเล่นกับคุณ เอง ต่อไปทํางานหาเงินก็จะดีขึ้นแล้ว นายใช้เงินไปจํานวนมากขนาด นั้น ยังมีเงินอีกติดตัวไหมเนี่ย? ใช้เงินไปมากขนาดนี้แล้ว ขึ้นให้น้อง สาวดูออกว่า ความจริงแล้วคุณแค่ไอ้ยาจก นั่นก็สูญเสียมากไปแล้ว”
“ในตัวยังเหลืออยู่ 2,000 หยวน ผมยืมมันมาจากเพื่อนร่วมหมู บ้านสองสามคน น่าจะพอละ ถ้ายังไม่พอ ก็ต้องเบิกเงินจากบัตร เครดิตเพิ่มแล้ว “เหรินห้าวกล่าวอย่างไม่มั่นใจ
ฉินหลั่งถอนหายใจอย่างลับๆ แต่เขาก็ไม่พูดอะไร ถึงเวลาไม่พอ ขึ้นมา ตนค่อยก็แทนจ่ายก็ได้แล้ว
คุยกันสักพักในหอพัก เหรินห้าวพวกเขาก็ไปรับน้องสาวที่สนาม บินจีนหลิง
ในเวลานี้ สองสาวงามออกมาจากสถานีขนส่งจีนหลิง คนที่มัด ผมหางม้าคือน้องสาวของเหรินห้าว ชื่อเหรินซิน อีกคนที่ปล่อยผมตรง ลงไหล่คือหวางเหยาเพื่อนสนิทของเธอ เธอและเหรินซินมาจีนหลิง เพื่อเข้าร่วมการแข่งทักษะวิชาการ ได้ยินว่าเหรินซินบอกว่าอยากเจอ พี่ชายของเธอ หวางเหยาเลยมาที่นี่ด้วยกัน
“ซินซิน พี่ชายของคุณเป็นอย่างที่คุณพูดจริงๆเหรอ เป็นคนมีชื่อ เสียงในมหาวิทยาลัยจีนหลิงจริงๆเหรอ?” หวางเหยาควงแขนเหรินซิน แล้วถาม
“แน่นอนอยู่แล้ว ทุกครั้งที่พี่ชายของฉันโทรหาฉัน ก็จะเล่าให้ฟัง ว่าเขาอยู่ในมหาวิทยาลัยจีนหลิง ได้รับทุนการศึกษาทุกครั้ง เขายังใช้ เวลาว่าง ทํางานพาร์ทไทม์ด้วย ทําเพียง 2 หรือ 3 ชั่วโมงต่อวัน ได้5 ถึง 6000 หยวนต่อเดือนแน่ะ ที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง พี่ชายของฉัน ถือว่าเป็นคนมีชื่อเสียงในมหาวิทยาลัยคนนึงเลยแหละ”เหรินซินกล่า วอย่างภาคภูมิใจ
“อืม ฉันก็รู้สึกว่า พี่ชายของคุณต้องเยี่ยมมากแน่ๆ!” หวางเหยา ยิ้ม แล้วเข้าใกล้เหรินซิน พูดเบาๆว่า “พี่ชายคุณยังไม่มีแฟนเลยใช่ ไหม?”
เหรินซินเข้าใจสิ่งที่หวางเหยาพูด เธอใช้มือแตะจมูกของหวาง เหยา แล้วยิ้ม “คุณนี่ คิดอะไรเนี่ย ฉันยังเขินแทนคุณเลย ฮิฮิ
เหรินซินกล่าวแบบนี้ ใบหน้าของหวางเหยาแดงระเรื่อเหมือน แอปเปิล
“ทําไมพี่ชายคุณยังไม่มาอีก?”รอมา20 กว่านาทีแล้วที่หน้าสถานี ขนส่ง หวางเหยารู้สึกร้อนใจแล้ว
“คุณอย่าใจร้อนสิ พี่ชายของฉันบอกบนวีแชตแล้ว ตอนนี้เขา กําลังรีบมาที่นี่ เดี๋ยวก็มาถึงแล้ว”เหรินซินมองไปรอบ ๆ และกล่าว
“คนสวย พวกคุณรอผมใช่ไหม?” ในเวลานี้ ชายสองคนสวมเสื้อ กล้ามลาย พวกเขาเดินไปที่ด้านข้างของเหรินซินพวกเธอทั้งสองคน ด้วยรอยยิ้มแบบมีเลศนัย สองคนนี้คนนึงย้อมสีผมเป็นสีทอง อีกคนมี รอยสักมังกรอยู่ที่แขน ท่าที่ดูมีไม่มีความเรียบร้อยไม่น่าไว้ใจเลย
“หวางเหยา เราไปกันเถอะ “เหรินซินกระซิบกับหวางเหยา ดึงเธอ และเตรียมจะหลีกไป นอกสนามบินควรอยู่ห่างจากผู้คนที่ไม่มีไรทํา แบบนี้จะดีกว่า “อย่าเพิ่งไปสิ”
ทั้งสองคนรีบขวางทางที่เหรินซินพวกเธอกําลังไป พวกเขามอง ลงไปที่สองสาวน้อยที่บอบบางทั้งสอง แสงแห่งความชั่วร้ายปรากฏ ขึ้นในดวงตา “นี่เป็นครั้งแรกที่คุณมาเมืองจีนหลิงใช่ไหม? ไป พี่พาไป เดินเล่นรอบๆ..”
พูดจบ ทั้งสองก็เอื้อมมือไปดึงมือของเหรินซินพวกเธอ “อย่านะ พวกคุณจะทําอะไร?”เหรินซินและหวางเหยารู้สึกกลัว มาก พวกเธอตบตีมือที่พวกเขาเอื้อมมา และถอยหลังทีละก้าว
“อุ้ย พวกคุณกล้าตบคน ผมก็จะตบพวกคุณ…”ชายทั้งสอง กล่าวอย่างไร้ยางอาย คนหนึ่งจับมือทั้งคู่ของหญิงสาว แล้วดึงเข้ามา ในอ้อมแขนของตัวเอง
“อย่านะ…ช่วยด้วย..”เหรินซินและหวางเหยาตะโกนด้วยความ ตื่นตระหนกตกใจ
“ปล่อย!”
“นี่ นี่จะทําไร!”
ในเวลานี้ เหรินห้าวฉินหลั่งพวกเขาก็มาถึงเช่นกัน เห็น สถานการณ์นี้ ตกใจมาก พวกเขาไม่สนใจว่าชายสองคนนั้นเป็นใคร ทั้งสามคนรีบพุ่งไป
ฉินหลั่งใช้เท้าถีบเขาจนตัวกระเด็น ยินถึงและเหรินห้าวทุบศีรษะ ของชายอีกคน ต่อยพวกเขาจนล้มลงกับพื้น
“คุณไม่เป็นไรใช่ไหม? “เหรินห้าวถามเหรินซินทันที เมื่อเหรินซิน เห็นพยักหน้า เหรินห้าวมองไปที่ชายทั้งสองอีกครั้ง ฉินหลั่ง ยินถึง จัดการพวกเขากับผม”
เมื่อเห็นเหรินห้าวพวกเขาเข้ามาอย่างดุเดือดอีกครั้ง ทั้งสองคน ไม่รู้ว่าเหรินห้าวคือใคร กลัวโดนทุบต่อยอีก เลยวิ่งหนีทันที
“ไม่ได้ทําให้พวกคุณตกใจใช่ไหม ผิดที่พี่เอง ถ้ามาเช้ากว่านี้ก็ไม่ เกิดเรื่องอะไรแล้ว”เหรินห้าวเดินไปที่ด้านข้างของเหรินซิน กล่าวอย่าง รู้สึกผิด
“พี่ นี่พี่พูดอะไรเนี่ย! พวกเราไม่โทษพี่เลย เมื่อกี้พี่เก่งมาก ที่ต่อย ไอ้สารเลวพวกนั้นจนหนี ” เหรินซินจับมือเหรินห้าวแล้วพูด
มองไปที่เสื้อผ้าของเหรินห้าว เป็นเสื้อผ้าแบรนด์ดังทั้งหมด ใส่ แพงกว่าที่เธอใส่อีก ความภาคภูมิใจของเหรินซินเพิ่มขึ้น เธอมองไปที่ ฉินหลั่งและยินถึงอีกครั้ง “พี่ นี่คือ…”
เมื่อกี้ตอนฉินหลั่งพวกเขาวิ่งไปท่าที่หล่อมาก เหมือนฉากในหนัง ที่ฮีโร่ไปช่วยสาวงามเลย เหรินซินและหวางเหยามีความประทับใจที่ดี ต่อฉินหลั่งและยินถึงมาก
“ออ พวกเขาเป็นเพื่อนร่วมห้องพักของพี่ คนนี้คือฉินหลั่ง และคน นี้คือยินถึง…”เหรินห้าวแนะนําให้เหรินซิน
“พี่ฉิน พี่ยิน สวัสดี เมื่อกี้ขอบคุณพวกพี่มาก พวกคุณกับพี่ชาย ฉันหล่อมาก “เหรินซินหัวเราะ พูดจบ เธอก็แนะนําตัวเองและหวางเหยาให้ฉินหลั่งและยินถึงรู้จัก
หวางเหยามองไปที่เหรินห้าวอีกครั้ง แล้วยิ้ม “พี่เหริน เมื่อกี้ซินซิ นบอกกับฉันแล้วว่า คุณอยู่ดีกินดีที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง ดูชุดแบ รนด์เนมที่คุณใส่ คงต้องหาเงินได้เยอะแล้วแน่ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันกับ ซินซินมาจีนหลิง ฉะนั้นคุณต้องพาเราไปเที่ยวจีนหลิงให้สนุกนะ”
“ไม่หรอกๆ ฮ่าฮ่า แค่อยู่ดีกว่านักเรียนทั่วไปเพียงเล็กน้อย..”เห รินห้าวเกาหัวอย่างเขินอาย มีร่องรอยของความลําบากบางอย่างในใจ ฉินหลั่งและยินถึงแอบยิ้ม
“พี่เหรินก็ถ่อมตัวเกินไป แล้วเราจะไปไหนต่อจากนี้ ?” หวางเหยา ยิ้ม เธอรอคอยที่จะสนุกกับเหรินห้าวในเมืองจีนหลิง เหรินห้าวมีเงิน ยังไงก็คงจะไม่ให้เธอออกเงินแน่นอน
“ออ ผมจะพาพวกคุณไปดูที่หยู่ฮัวไท ทําเนียบประธานาธิบดี นั่น คือสถานที่ที่คนมาเมืองจีนหลิงพลาดไม่ได้ และยังสามารถให้พวก คุณได้เจออะไรใหม่ๆด้วย “เหรินห้าวกล่าว เพื่อดูแลเหรินซินให้ดีในครั้งนี้ เหรินห้าวทําการบ้านมาดีมาก
“งั้นดีเลย พี่ เราไปกันเถอะ”หลังพูด เหรินซินควงแขนเหรินห้าว ไปที่ถนนเพื่อโบกรถ แท็กซี่สองคันถูกโบกมาอย่างรวดเร็ว เหรินห้าว เหรินซิน หวางเหยานั่งคันเดียวกัน และฉินหลั่งกับยินถึงนั่งอีกคันนึง
“พี่ คุณทํางานพาร์ทไทม์อะไร ที่สามารถหาเงินได้มากขนาด นี้?”ในรถแท็กซี่ เหรินซินถาม ได้เจอกับพี่ชาย เธอรู้สึกใจดีและมี ความสุขมาก
“ใช่แล้ว ทําวันละ 3 ชม เท่านั้น 6000 หยวนต่อเดือน หนึ่งชั่วโมง ตกอยู่ที่ 70 หยวน โห 70 เลยรึ คนในอําเภอของเราต้องทํางานทั้งวัน ถึงจะได้ 70 หยวน พี่เหริน คุณรีบบอกกับพวกเราสิ!” หวางเหยามองเห รินห้าวอย่างมีคาดหวังเป็นพิเศษ
“เอ่อ…”เหรินห้าวสีหน้าลําบากใจ ใช้มือเช็ดเหงื่อจากหน้าผาก คิดอย่างรวดเร็วในใจพร้อมกับกล่าวไปว่า “ผมเป็นวิชาเอกภูมิทัศน์ วาดรูปได้ ผมก็เลยไปที่หน้าโรงเรียนสอนคนอื่นวาดรูป เมืองจีน หลิงเป็นเมืองที่ใหญ่ คนรวยไม่สนใจเรื่องเงินหรอก หนึ่งชั่วโมงแค่70หยวนเองไม่สูงมากหรอก”
“ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้นี่เอง พี่ พี่นี่เก่งจริงๆเลย”เหรินซินยิ้ม
“ต่อไปฉันจะเรียนวิชาเอกภูมิทัศน์ด้วย ตอนฉันเรียนจบ พี่เหริน คงกลายเป็นเสาหลักของ บริษัท ใหญ่แล้ว ถึงเวลาที่ต้องช่วยฉันด้วย ล่ะ”ยิ่งหวางเหยาเห็นเหรินห้าวก็ยิ่งเพลินตา ในใจอยากสนิทกับเขา มากจริงๆ
“เอ่อ…ถึงเวลาค่อยว่ากันดีกว่า.”เหรินห้าวมองออกไปนอก หน้าต่างรถ ในใจซับซ้อนมาก เขาอดไม่ได้ที่จะจินตนาการ หากเหริน ซินพวกเธอรู้ ที่พูดมาทั้งหมดเป็นเรื่องโกหก พวกเธอต้องผิดหวังในตัว ของตนมากเลย ถึงเวลา เหรินห้าวคงอายหน้าแตกจนต้องหาหลุม พรางตัวเพื่อหลบเข้าไปข้างในเลย
จากนั้น เหรินห้าวพวกเขาก็พาเหรินซิน หวางเหยาไปเดินเล่นที่ห ยู่ฮัวไท่ ทําเนียบประธานาธิบดี พาพวกเธอชิมขนมท้องถิ่นในจีนหลิง และซื้อของที่ระลึกจากจุดชมวิวให้พวกเธอด้วย เล่นถึงบ่าย 5 โมง เห รินซินพวกเธอถึงเที่ยวพอใจแล้ว
เพียงไม่กี่ชั่วโมง ก็ใช้เงินเหรินห้าวไปแล้ว8 ถึง 900 เขาเหลือ เพียง 1,000 ต้น ๆ เท่านั้น
นึกถึงต้องชวนเหรินซินพวกเธอไปทานอาหารเย็น เช่าห้อง ในใจ เหรินห้าวเริ่มไม่รู้ว่าจะเอาไงดีแล้ว
“ไป เล่นนานขนาดนี้แล้ว ท้องหิวจนแบนราบแล้ว!”หวางเหยาพัด สายลมและกล่าวว่า “พี่เหริน พี่จะชวนเราไปดินเนอร์ที่ไหนคะ พวกเรา ไปตอนนี้เลย”
“ครับ…” จิตใจของเหรินห้าวสับสนเล็กน้อย เมื่อกี้เขายังคงคิดอยู่ ว่าจะพาพวกเธอไปเดินดูรอบ ๆ มหาวิทยาลัยของตัวเองดีไหม จากนั้น ก็รับประทานอาหารใน “Food moment”ของมหาวิทยาลัย ถ้าเป็น อย่างนั้น 1,000 หยวนนี้ก็จะสามารถอยู่รอดได้
แต่เมื่อหวางเหยาถามเขาอย่างคาดหวัง เหรินห้าวก็พูดไรไม่ออก เลย ได้แต่รู้สึกว่า “Food moment”ดูต่ําต้อยเกินไป
“พี่เหริน คุณเป็นไรไหม? คุณยังไม่ได้ตัดสินใจว่าจะเชิญเราไปทานอาหารค่ําที่ไหนใช่ไหม? ไม่เป็นไร ค่อยๆคิด ซึ่งคุณอยู่เมืองจีน หลิง2ปีแล้วนิ ต้องรู้ว่าที่ไหนอร่อยอยู่แล้ว! ฉันกับเหรินซินเป็นคนบ้าน นอก เดี๋ยวไปถึงที่ร้านอาหาร เราถ่ายรูปและโพสต์ลงโซเชียล พี่เหริน พี่ก็อย่าหัวเราะเราที่ไม่เคยเห็นอะไรใหม่ๆแบบนี้นะ”หวางเหยากล่าว อย่างแปลกๆ
“เหยาเหยาพี่ชายของฉันจะไม่หัวเราะเยาะเราหรอก เดี๋ยวฉันจะ ถ่ายรูปอาหารที่เราสั่ง และบรรยากาศบริเวณรอบๆร้าน เพื่อนๆ ใน โรงเรียนของฉันจะต้องอิจฉาฉันแน่เลย แต่พวกเขาอิจฉาก็ไม่ได้อะไร เพราะพวกเขาไม่มีพี่ชายที่มีความสามารถขนาดนี้ ”
ระหว่างการเล่นเมื่อกี้ เหรินห้าวมีพฤติกรรมที่ใจกว้างมาก เหริน ซินและหวางเหยาก็เช่นเดียวกัน ในใจยิ่งมั่นใจมากขึ้น ว่าเหรินห้าวอยู่ สบายที่จีนหลิง และหาเงินได้เยอะมาก
เมื่อเห็นใบหน้าที่ผ่อนคลายของน้องสาวและหวางเหยา บน ใบหน้าของเหรินห้าวก็มีรอยยิ้ม ถ้าสังเกตดูดีๆก็ดูออกว่า ในรอยยิ้ม ของเขามีความขมขื่นและตึงเครียด ในใจเหรินห้าวกังวลใจมาก คราว นี้ควรทําอย่างไรดี?
“อ้อ เหรินห้าวอยากชวนพวกคุณมาทานอาหารที่ ” หยุถังเซียน ” ยินถึงเปิดปากพูดช่วยแก้สถานการณ์ให้เหรินห้าว
หยูถังเซียนเป็นร้านอาหารบ้านไร่นอกมหาวิทยาลัยจีนหลิง ยัง เป็นที่นิยมอย่างมากในหมู่นักศึกษา แม้ว่าการบริโภคจะไม่เยอะเท่า “เซียนหย่าจุน ร้านอาหารก่างลี่”ซึ่งเป็นร้านอาหารแถวหน้าในมหาลัย แต่ก็มีความโดดเด่นและสามารถเอาออกมาพูดถึงเช่นกัน
ที่สําคัญกว่านั้นเมื่อพิจารณาถึงจํานวนเงินในมือของเหรินห้าว นี่ เป็นร้านที่เหมาะสมที่สุดแล้ว
“ หยูถังเซียน ? คืออะไรเนี่ย?”
หวางเหยาได้ยินชื่อนี้แล้ว เธอหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมา แล้วค้นหามันในอินเทอร์เน็ต ผลลัพธ์ที่ก็ออกมา
“ หยุถังเซียน เป็นร้านอาหารแบบบ้านไร่ ? ดูแล้วหน้าประตูก็ คล้ายกับร้านอาหารในมณฑลของเรา? พี่ยิน พี่ต้องล้อเล่นกับเราแน่เลย พี่เหรินจะไม่ชวนเราไปทานอาหารที่นั่นหรอก เขาสามารถหาราย ได้มาตั้ง 6,000หยวนต่อเดือน รับประทานอาหารที่ร้านอาหารที่ใช้จ่าย เพียงค่าหัวแค่ 150 หยวนเนี่ยนะ เป็นไปไม่ได้หรอก”
เมื่อได้ยินสิ่งที่หวางเหยาพูดแล้ว ใบหน้าของเหรินห้าวก็แข็งที่อ ขึ้น ยิ่งรู้สึกอายจนทําตัวไม่ถูกมากขึ้น
เหรินซินสังเกตเห็นเหรินห้าวเหมือนมีบางอย่างผิดปกติ กล่าว อย่างเบาๆ คิดในใจว่าหรือพี่ชายตนมีความลําบากใจ จึงพูดว่า”จริงๆ แล้วที่ หยูถังเซียนก็ดีเหมือนกันนะ ฉันก็ชอบกินปลาด้วย กินที่นี่ก็ได้
นะ”
“ซินซิน พี่เหรินไม่ขาดเงินแค่นี้หรอก นี่เรากว่าจะได้มาจีนหลิง ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ ให้พี่ชายของคุณพาเรากินอาหารดีๆ เลย เมื่อกี้ คุณยังบอกเลยว่าจะถ่ายรูปแล้วโพสต์ลงโซเชียล ไม่ใช่หรือ? หยูถัง เซียนนั้นคล้ายกับร้านอาหารบ้านๆเลย ถ้าคุณโพสต์ไว้ในโซเชียล คงจะถูกเพื่อนๆในโรงเรียนหัวเราะเยาะแน่เลย ถึงเมืองจีนหลิงแล้ว ยัง รับประทานอาหารในสถานที่เช่นนี้ เสียหน้ามากเลย”
“จะสนใจพวกเขาทําไมล่ะ พี่ชายฉันให้กินอะไร ฉันก็กินอย่าง นั้น “เหรินซินพูด แม้ว่าเธอจะสับสนและผิดหวังเช่นกัน แต่เธอจะยืน เคียงข้างพี่ชายของเธอแน่นอน
สองสาวยังคงเถียงกันว่าจะกินข้าวที่ไหน เหรินห้าวที่อยู่ตรง กลาง ทรมานมาก เขาอยากจะยืนขึ้นและตะโกนว่า “หยุดเถียงได้แล้ว ผมจะพาพวกคุณไปกินร้านอาหารที่ดีที่สุดของจีนหลิงสําหรับมื้อเย็น นี้เ” แต่เขาไม่มีกําลังมากขนาดนั้น
“เหรินห้าว คุณหยุดโกหกน้องสาวได้แล้ว”
ในเวลานี้ ฉินหลั่งตบไหล่เหรินห้าว กล่าวด้วยรอยยิ้ม เขามองไป ที่เหรินซินพวกเธอทั้งสองอีกครั้ง “ก่อนมา เหรินห้าวได้วางแผนกับเรา แล้วว่าจะชวนพวกคุณไปทานอาหารเย็นที่หย่งเหอหยวนในคืนนี้ พวก คุณรู้สึกเป็นไงบ้าง ถ้าไม่พอใจเราก็เปลี่ยนที่
“อะไรนะ…เหรินห้าวและยินถึงตกตะลึง
หย่งเหอหยวนเป็นร้านที่มีชื่อเสียงโด่งดังมายาวนานในเมืองจีน หลิง ราคาก็แพงมากด้วย มีคน 5 คนแล้วยังต้องจ่ายราคาอย่างน้อย 1,500 หยวน ทั้งตัวเขาเหลือแค่1,000 กว่าหยวนแล้ว และยังต้องรับ ผิดชอบที่พักของเหรินซินอีก จะให้หาเงินจากไหน
เหรินห้าวมองอย่างฉินหลั่งทําอะไรไม่ถูก ราวกับจะบอกว่า “ฉิน หลั่ง นี่นายล้อเล่นใช่มั้ย ผมจะมีเงินไปกินในหย่งเหอหยวนได้ยังไง?”