บทที่ 112 อย่ามาวุ่นวายกับลูกสาวของฉันอีก

“แกมาหาฉัน!” แม่หยางตบโต๊ะอาหาร ตะคอกไปทางหยางซื่อฉีประโยคหนึ่งด้วยความ เกรี้ยวกราด หยางซื้อฉีตกใจจนหัวใจเหมือนกับ ลูกบาสที่เด้งอยู่บนพื้นสองสามที

“คุณชายฉิน…หยางซื้อฉีมองไปทางฉิน หลั่งแวบหนึ่งด้วยความขลาด คิดหันไปชี้แจงต่อ ฉินหลั่งเบาๆ นั่งอยู่ทางด้านนั้นคือแม่ของตัวเอง หากว่าเขาอยากเดินจากไป ก็เดินออกไปก่อน ก็ได้ ฉินหลั่งไม่รอให้หล่อนพูดจบ พยักหน้าให้ หล่อน และยิ้มอย่างราบเรียบ เดินไปทางโต๊ะ อาหารที่แม่หยางอยู่พร้อมกับหยางซื้อฉี

หากเขาไปแล้ว ความวุ่นวายของหยางซื่อฉี จะยิ่งเพิ่มมากขึ้น ในเมื่อตัวเองได้ตกลงแล้ว จะ ช่วยหยางซื้อฉีสลัดจ้าวเหว่ยทิ้ง วันนี้เป็นโอกาสดี พอดี ที่จะทำให้จ้าวเหว่ยตัดใจจากหยางซื่อฉี โดยสิ้นเชิง หลังจากนี้ตัวเองก็จะได้สบายขึ้น หน่อย

ภายใต้การจ้องมองอย่างโกรธเคืองของ พ่อหยางแม่หยางที่ไม่ได้มีการปิดบังแม้สักน้อยหยางซื่อฉีและฉินหลังเดินเข้ามา

“แกมาหาฉัน วันนี้แกไม่ได้ไปทำงานหรอก หรอ? ทำไมถึงมาที่นี่ได้ หื้ม?” แม่หยางดึงหยาง ซื่อฉีมา แล้วถามหล่อนอย่างรีบร้อน

“หนูลาป่วยกับผู้จัดการแล้ว…หยางซื่อฉี เอ่ยเบาๆ ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อแม่อบรมสั่งสอน หล่อนมาอย่างเข้มงวดมาก ขณะนี้ หล่อนกลัว เหมือนกับเด็กนักเรียนที่ได้ทำความผิดมหันต์ก็ ไม่ปาน

“อะไร! เลอะเทอะ!” เมื่อแม่หยางได้ยิน ก็ ทั้งก็ร้อนใจทั้งโมโห ลูกสาวคนนี้ยิ่งโตยิ่งถอย หลังจริงๆเลย หล่อนขมวดคิ้วแล้วจ้องมองหยาง ซื้อฉี : “แกไม่ได้บอกว่า ปีนี้ธนาคารของพวกแก จะดำเนินการปรับปรุงเรื่องบุคลากร ตัวเองมี โอกาสมากที่จะถูกเลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธาน ธนาคารหรอกหรอ? อีกทั้งปีนี้ธนาคารของพวก แก”รางวัลพนักงานดีเด่น”อาจจะมีหนึ่งแสนนะ? ตัวแกเองก็เข้าใจดี แกมีโอกาสมาก ทำไมแกถึง ได้สับสนขนาดนี้ แกรู้ไหมว่านี้แกกำลังล้อเล่นกับ เงินและอนาคตของตัวเองอยู่?”

“แกนี่ ก็เป็นคนที่อายุใกล้จะสามสิบแล้ว ทำไมถึงยังทำให้ฉันกับแม่ของแกต้องเป็นห่วงอีกนะ?” พ่อหยางขมวดคิ้วหนักยิ่งขึ้น เขามองดู หยางซื้อฉี ใช้มือชี้ไปทางฉินหลั่ง : “แกโกหก บริษัท โกหกที่บ้าน ก็เพื่อที่จะออกเดตกับชาย หนุ่มคนนี้ ฉันถามแกคุ้มค่าหรือ! หะ?”

หยางซื่อฉีก้มหัวลง ฟังตามแต่ที่พ่อแม่ ต่อว่า ฟังพ่อดูด่าไปถึงฉินหลั่ง หล่อนก็อดไม่ได้ที่ จะแอบมองฉินหลังแวบหนึ่ง กลัวว่าฉินหลังจะ โกรธ

“ยังมองเขาอีก!” พ่อหยางยกมือขึ้นคิด อยากจะตบหยางซื่อฉีหนึ่งฉาด ยังดีที่ถูกเสี้ยฉึง และจ้าวเหว่ยห้ามไว้ : “ทำไมฉันถึงได้ให้กำเนิด ลูกสาวอย่างแก?”

“คุณลุงคุณป้า พวกท่านไม่จำเป็นจะต้อง โกรธหนักขนาดนี้ ตอนนี้ชื่อฉีก็ยังไม่ได้ถูกบริษัท จับได้ใช่ไม่หรือครับ? การเลื่อนตำแหน่งและ รางวัลอะไรของเธอก็ไม่ใช่ปัญหา” ตอนนี้ จ้าว เหว่ยออกมาเพื่อจะไกล่เกลี่ย

“ครั้งนี้ไม่มี แต่หากว่าเธอยังไม่ตัดการ ติดต่อกับหนุ่มผู้นี้ จะต้องโดนหนุ่มผู้นี้สอนไปใน ทางไม่ดีแน่ ก็จะต้องมีเวลาที่โดนบริษัทจับได้ แน่” พ่อหยางกล่าวขึ้นพร้อมมองไปทางฉินหลัง

ฉินหลั่งก็ไม่มีอะไรจะพูด ตัวเองยังไม่ได้ทำอะไรเลยสักหน่อย? พ่อของหยางซื่อฉีก็ชั่งน่า แปลก!

หยางซื่อฉียืนอยู่ที่เดิมอย่างน่าสงสาร ใน ใจน้อยใจเป็นอย่างมาก สูดหายใจสองครั้ง

“ซื่อฉี คุณก็อย่าไปตำหนิคุณลุงคุณป้า พวก เขาก็ทำเพื่อให้คุณได้ดี…เวลานี้จ้าวเหว่ยดึง กระดาษออกมาสองแผ่น เดินไปใกล้หยางซื่อ อยากจะโอบไหล่หล่อนปลอบโยนหล่อนสัก หน่อย

“ออกไป!” เมื่อจ้าวเหว่ยสัมผัสโดนไหล่ ของหยางซื้อฉี หยางซื่อฉีก็มีปฏิกิริยาโต้ตอบ อย่างรุนแรง หล่อนผลักจ้าวเหว่ยออกไปโดยตรง หยางซื่อฉีมองจ้าวเหว่ยด้วยความโกรธ : “ใครให้ คุณมากินข้าวกับพ่อแม่ของฉัน ครั้งก่อนฉันได้พูด อย่างชัดเจนแล้ว ระหว่างฉันกับคุณไม่สามารถ เป็นไปได้ คุณตัดใจซะตั้งแต่เนิ่นๆเถอะค่ะ….

“ไร้มารยาท!” แม่หยางผุดยืนขึ้นทันที หล่อนตีไปที่กันของหยางซื่อฉีอย่างแรงครั้ง หนึ่ง : “พูดจายังไงกันนะ? ทำไมเสี่ยวจ้าวจะกิน ข้าวกับพวกเราไม่ได้? ทำไมแกกับเสี่ยวจ้าวถึง เป็นไปไม่ได้ ไม่อยู่กับเสี่ยวจ้าวจะไปอยู่กับใคร? กับเขาหรอ!”
ศักยภาพของจ้าวเหว่ยพ่อหยางแม่หยาง ได้รู้อย่างแจ่มแจ้งแล้ว ฐานะครอบครัวก็ไม่เลว หยางซื่อฉีแต่งงานไปก็จะได้เสพสุข จ้าวเหว่ย เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด แต่ลูกสาวโง่ผู้นี้ของพวก เขา กลับปฏิเสธจ้าวเหว่ย นี่ไม่ใช่โง่ไปถึงบ้านเลย หรือ?

หยางซื่อฉีถูกแม่ตีไปครั้งนี้ กลับทำให้ สภาพจิตใจของหล่อนได้ปลดปล่อย หล่อนจะ ไม่รู้ได้ยังไง พ่อแม่จะส่งเสริมให้ตัวเองกับจ้าว เหว่ยคบกัน เพราะพอใจกับกำลังทุนทรัพย์ของ จ้าวเหว่ย! แต่พวกเขาไม่รู้ หนุ่มผู้นี้ที่พวกเขา เหยียดหยามมาตลอด กำลังทุนทรัพย์ของเขา จ้าวเหว่ยไม่สามารถเทียบได้?

หยางซื่อฉีกำลังทำเรื่องที่ถูกต้อง ทำไม หล่อนจะต้องกลัวด้วยล่ะ? ไม่ว่าตอนนี้พ่อแม่จะ เกลียดตัวเองเท่าไหร่ รอจนถึงตัวเองได้เข้าพิธี แต่งงานกับฉินหลั่งแล้ว เมื่อศักยภาพของฉินหลั่ง ได้แสดงออกมา พวกเขาก็จะรู้ว่าพฤติกรรมตัว เองทำอยู่ตอนนี้โง่มากแค่ไหน ก็จะเข้าใจความ ทุ่มเทของตัวเอง

“ถูกต้อง หนูจะอยู่กับเขา!” หยางซื่อฉีกล่า วอย่างเด็ดขาด หล่อนมองจ้าวเหว่ยด้วยความโกรธ : “ฉันไม่ชอบคุณ ตอนนี้เชิญคุณออกไปจาก ที่นี่เดี๋ยวนี้ หลังจากนี้ก็ได้โปรดอย่ามาปรากฏตัว ต่อหน้าฉันและคนในครอบครัวของฉันอีก! ไป!”

การแสดงออกของหยางซื้อฉีทำให้ทุกคน ที่อยู่ในเหตุการณ์อึ้งกันหมด! ยิ่งไปกว่านั้นคือ จ้าวเหว่ยที่ถูกด่าจนข้างนอกไหม้ข้างในอ่อน! ต่อ หน้าพ่อหยางแม่หยาง หยางซื้อฉียังไม่เคย แสดงออกเหมือนเช่นตอนนี้ที่ตะคอกใส่ตัวเองมา ก่อน เขารู้ว่าหยางซื่อฉีไม่ชอบตัวเอง ดังนั้นจึงได้ ใช้พ่อแม่ของหยางซื้อฉีเป็นจุดสำคัญในการเปิด ทาง เดิมที่ผลลัพธ์ก็ไม่เลว แต่ตอนนี้ดูแล้ว พ่อแม่ ของหยางซื้อฉีก็ใช้ไม่ได้ผล ที่สำคัญกว่านั้นคือ เหมือนกับว่าหยางซื่อฉีจะเปิดไพ่กับตัวเองแล้ว จะสามารถไปต่อกับหยางซื่อฉีได้หรือไม่ วันนี้ก็ จะได้รู้ได้เห็นแล้ว

“ชื่อฉี อย่าเป็นแบบนี้ ผมรู้ว่าตอนนี้คุณ กังวลใจเกินไป คุณเย็นลงก่อนนะครับ” จ้าวเหว่ย ยืนพูดอยู่ด้านหน้าของหยางซื่อฉี : “ผมไม่รู้ว่าคุณ จะปรากฏตัวขึ้นที่นี่ ผมเพียงแค่มากินข้าวเป็น เพื่อนคุณลุงคุณป้าเท่านั้น ไม่ได้เจาะจงที่คุณ!”

“ใช่ พี่ ฉันกับพี่จ้าวมาด้วยกัน ฉันสามารถ เป็นพยานให้เขาได้ เขาไม่ได้มานั่งเฝ้ารอพี่ที่นี่โดยเฉพาะ!” เสี้ยซึ่งช่วยกล่าวเสริม

“ฉันไม่สนใจว่าคุณจงใจจะมานั่งเฝ้ารอฉัน หรือว่าไม่ได้จงใจมานั่งเฝ้ารอฉัน ฉันขอให้คุณได้ โปรดรีบออกไปจากสายตาของฉันทันที แล้วก็ อย่ามาวุ่นวายกับฉันอีก!” หยางซื่อฉีกล่าวด้วย ท่าทีที่เด็ดเดี่ยว

จ้าวเหว่ย พ่อหยางแม่หยางล้วนร้อนใจ แทบตาย ทำไมหยางซื่อฉีถึงเปลี่ยนเป็นแบบนี้ ได้? เด็กหนุ่มจนๆผู้นี้พูดอะไรให้หยางซื่อฉีกินกัน แน่?

“ซื่อฉี คุณต้องการที่จะทำเพื่อยาจกนี่จริง หรอ ถึงได้ทำกับผมแบบนี้?” จ้าวเหว่ยรู้ เหตุผลที่ หยางซื้อฉีทำแบบนี้ล้วนอยู่ที่ตัวของฉินหลัง ไม่ ว่าจะพูดยังไงเขาก็เป็นลูกคนรวยคนหนึ่ง จะ สามารถยอมรับความพ่ายแพ้ต่อฉินหลั่งยาจกคน หนึ่งได้ยังไง เขาใช้มือชี้ไปทางฉินหลัง ถามไป ทางหยางซื่อฉีอย่างฮึกเหิม : “เขามีอะไรที่เทียบ กับผม? ผมสามารถซื้อบ้านในเมืองให้คุณได้ เขา ทำได้หรือ? ผมสามารถทำให้คุณสวมใส่สร้อยคอ เพรช เขาทำได้ไหม? ครอบครัวผมมีรายได้ปีละ หลายสิบล้าน เขาล่ะ! เขาแพ้ผมทุกอย่าง เขาจะ เอาอะไรมาเทียบกับผม?”
“ซื้อฉี คุณอย่าวู่วาม แต่งงานไม่ได้ง่าย ขนาดนั้นอย่างที่คุณคิด เขาไม่สามารถให้ชีวิตที่ ร่ำรวยกับคุณได้ และก็ปกป้องคุณไม่ได้ คุณอย่า โง่อีกเลย อย่าดื้อ เพียงคุณกลับมาอยู่ข้างกาย ผม ผมจะดีดีดีดีกับคุณ!.” จ้าวเหว่ยพูดพลาง ทดลองสัมผัสไปที่ไหล่ของหยางซื้อฉี

“ออกไป ฉันจะแต่งงานกับใครก็ไม่ได้ เกี่ยวข้องกับคุณ….” หยางซื้อฉีดูท่าแล้วคงจะ อธิบายกับจ้าวเหว่ยไม่รู้เรื่อง หล่อนหันไปทางฉิน หลัง แล้วเตรียมลากฉินหลั่งออกไปจากที่นี่!

“คุณชายฉิน พวกเราไปค่ะ!” หยางซื่อฉีดี งมือฉินหลัง จะหมุนตัวเดินจากไป

“หยุด!” แม่หยางดึงหยางซื้อฉีไว้หล่อน โมโหหยางซื่อฉีจะแทบจะตายแล้ว : “ไม่เข้าใจ คำพูด แกนี้ยิ่งโตยิ่งเอาใจยากจริงๆ! ยืนตรงๆให้ ฉัน”

แม่หยางดึงหยางซื่อฉีไปด้านหลัง เสี้ยมึงก็ ดึงหล่อนไว้

“เด็กหนุ่ม เธอใช้วิธีการที่ดีนะ หลอก ลูกสาวบ้านฉันจนสับสนเลอะเทอะ!” แม่หยาง มองไปทางฉินหลั่ง หล่อนตระหนักได้ถึง ฉินหลั่ง ถึงจะเป็นกุญแจสำคัญในการแก้ปัญหา
ฉินแสดงความไม่พอใจออกมาเสียง หนึ่งด้วยความจนปัญญา ตัวเองทำอะไรลงไปกัน แน่? หญิงสูงอายุผู้นี้ถึงใส่ร้ายตัวเอง!

“โอ้โห เธอยังไม่ยอมแพ้คือยังไง? แบบ เธอนี้ยังคิดจะขอลูกสาวของฉัน! เธอฝันกลางวัน ไปเถอะ!” ตั้งแต่แรกแม่หยางก็มองฉินหลั่งแบบ ไม่ถูกชะตา

“เธอหมายปองลูกสาวของฉันไม่ใช่หรือ มา เธอรายงานพวกเราสองผู้เฒ่าสิ เธอมีคุณสมบัติ อะไรที่จะทำให้พวกเรายกลูกสาวให้แต่งงานกับ เธอ!” พ่อหยางเดินมาด้านหน้าฉินหลัง เขาพูดกับ ฉินด้วยโทสะที่พลุกพล่าน น้ำลายของคำพูด กระเซ็นโดนที่บนหน้าของฉินหลัง

“ผมมีหน้าที่อะไรที่จะต้องรายงานกับพวก คุณ?” ฉินหลังออกห่างจากพ่อหยางมาเล็กน้อย คนแก่สองคนนี้น่าตลกจริงๆ ฉินมีฐานะเป็น คุณชายของตระกูลที่ร่ำรวยอันดับหนึ่งของโลก ตอนนี้กลับถูกพวกเขาสองคนตั้งคำถามด้วยน้ำ เสียงตำหนิติเตียน คิดว่าตัวเองเป็นใครกันน้า?

“เหอะ แกฟังซิ้ว่าเด็กหนุ่มที่ไม่รู้เรื่องพูด อะไร? พฤติกรรมน่าเอื้อมระอาแบบนี้ยังคิดจะขอ ลูกสาวของฉัน เธอรอไปเถอะ!พ่อหยางพูดด้วยความไม่พอใจเป็นที่สุด

“คุณลุงคุณป้า เขาไม่พูดเพราะว่าไม่มีหน้า จะพูดกับพวกท่าน! เขาไม่พูด หนูจะพูดกับพวก ท่าน หนูกับเขาอยู่โรงเรียนเดียวกัน!

ในเวลานี้เสี้ยฉึงยืนขึ้นมา หล่อนก็ไม่เข้าใจ ทำไมพี่สาวลูกพี่ลูกน้องถึงได้ไม่เสียดายที่จะ ทะเลาะจนแตกหักกับจ้าวเหว่ย ก็ต้องการที่จะ ปกป้องฉินหลั่ง แต่ที่หล่อนรู้ว่า จะไม่ปล่อยให้พี่ สาวลูกพี่ลูกน้องพลาดจากจ้าวเหว่ยลูกคนรวยผู้นี้ ไปได้เด็ดขาด

“เขาเป็นนักเรียนจนๆคนหนึ่งในโรงเรียน ของพวกเรา ยากจนจนดังที่สุดในโรงเรียน! ตลอดทั้งปีก็มีเสื้อผ้าไม่กี่ชุด เขายังเป็นสมาชิกใน ทีมเชียร์ด้วย ในทีมเชียร์ ผู้หญิงคนไหนก็ได้ ก็ สามารถที่จะรังแกเขาได้ แม้แต่ผายลมเขาก็ยัง ไม่กล้าผาย เทอมหนึ่งไม่ได้ทำงานที่ร้านสะดวก ซื้อ ก็ทำงานอยู่ในร้านอาหารของโรงเรียนเขายัง ขอเงินจากคนอื่นที่หน้าร้านอาหารในเมือง อีก…”

“หะ! นี่เป็นนักเรียนที่ไหน? ที่แท้นี่ก็เป็น ขอทาน” แม่หยางตกใจมากเมื่อได้ยินเสี้ยจึงกล่า ว ให้หยางซื่อฉีอยู่กับคนประเภทนี้ ยังจะพูดถึงชื่อเสียงเงินทองอะไรอีก? แค่ไม่โดน”มอด”ตัวนี้ กินหมดก็ถือว่าขอบคุณเป็นอย่างยิ่งแล้ว

“ไป ออกไปให้ฉัน อย่ามาทำลายลูกสาว ของฉัน…” แม่หยางผลักฉินหลั่ง

“ในฐานะที่พวกเราเป็นพ่อแม่ของหยาง ซื้อฉี ตอนนี้จะพูดกับเธอให้ชัดเจน พวกเราไม่ อนุญาตให้เธอคบกับเค้า เธอก็ไม่ต้องคิดเพ้อเจ้อ ว่าจะได้แต่งงานกับลูกสาวของฉันอีก เธอได้ยิน ชัดเจนหรือยัง!” พ่อหยางกล่าวเตือนฉินหลั่ง อย่างจริงจังเคร่งขรึม เขาใช้มือชี้ไปทางฉินหลัง : “หลังจากนี้ไม่อนุญาตให้มาวุ่นวายกับลูกสาวของ ฉันอีก ฟังรู้เรื่องแล้วใช่ไหม!”

“พูดจาก็ได้ ไม่ต้องใช้มือชี้มาที่ผม!” โดน คนใช้มือชี้ฉินหลังมีความรู้สึกไม่ดีเอามากๆ

“เธอยังจะมีอารมณ์อีก ฉันจะชี้เธอทำไม หรอ?” พ่อหยางกลับได้คืบเอาศอก เขาเอา ร่างกายดันไปบนร่างกายของฉันหลั่ง เกือบจะติด กับฉินหลั่งแล้วพูด : “อย่ามาเข้าใกล้กลับลูกสาว ฉันอีก ฟังเข้าใจไหม? ยาจก!”

แม้ว่าฉินหลั่งจะได้รับการอบรมมาสูงแค่ ไหน ตอนนี้ก็ไม่สามารถที่จะอดทนได้ เขาผลัก พ่อหยาง พ่อหยางเซไปสองสามก้าว เกือบจะล้ม
“โต้ตอบแล้ว เธอกล้าผลักสามีของฉัน!” แม่หยางก็ไม่ได้กินผัก หล่อนยกมือขึ้น ต้องการ จะตบไปบนหน้าของฉินหลัง

แล้วในเวลานี้ มีเงาร่างหนึ่งพุ่งไปที่ร่างของ ฉินหลัง เป็นหยางซื่อฉี หล่อนกอดฉินหลั่งไว้แน่น แม่หยางใช้มือตีลงไปที่ด้านหลังศีรษะของหล่อน อย่างแรง