บทที่ 106 ผมขอแนะนำให้พวกคุณรู้จัก

“เมิ่งเมิ่ง ลูกนี่นับวันยิ่งดื้อขึ้นทุกวัน” หาน เยว่ขมวดคิ้วพูดกับเผิงเมิ่งประโยคหนึ่ง เผิงเมิ่ง ไม่โต้ตอบอะไร พวกเขาเพียงเห็นฉินหลั่งแต่งตัว ไม่เรียบร้อย แถมเคยเห็นฉินหลังเกรี้ยวกราดไป ทั่วบ้างไหม? เป็นครั้งแรกที่เผิงเมิ่งเลือกคู่ เธอไม่ เคยคิดแต่งงานเพื่อหวังเงินทองมาเลี้ยง ครอบครัว แต่อยากหาสามีที่เธอรักสักคน มากกว่า!

“ทำไมถึงฉีกหน้าย่าแบบนั้นล่ะ?”

“แต่งตัวแบบนี้เนี่ยนะจะไปเป็นลูกสะใภ้ตระ กูลเผิง?”

“เมิ่งเมิ่ง คุณย่ารักเจ้ามาก แต่เจ้าก็ไม่ควร ทำอะไรตามใจแบบนี้นะ”

ญาติพี่น้องที่อยู่รอบๆหลายคนต่างพากัน รุมว่าเผิงเมิ่ง หลายปีมานี้ เผิงเมิ่งไม่เห็นหัวพวก เขาบ้างเลย พวกเขาต่างก็รู้สึกไม่ชอบใจ จึง อาศัยโอกาสนี้ได้ที่รุมเผิงเมิ่ง

“เราอย่ามองกันแค่เพียงภายนอกเลย บางทีเขาอาจจะไม่อาจอวดตัวก็ได้ ความจริงในบ้านเราก็เป็นคนลุยๆกัน ฉันเชื่อว่า เมิ่งเมิ่งรู้ตัวดี ว่ากำลังทำอะไรอยู่” ญาติบางคนในนั้นกำลังไกล่ เกลี่ย เขาเดินไปที่ข้างๆ ฉินหลั่ง : “ฉินหลั่งใช่ ไหม? บ้านเธออยู่ที่ไหนล่ะ? ที่บ้านทำงานอะไร กัน?”

ตอนนี้ฉันหลังรู้สึกลังเล เห็นเผิงเมิ่งถูกใคร ต่อใครวิพากษ์วิจารณ์แบบนี้ เขารู้สึกไม่ค่อย สบายใจนัก เขากำลังคิดว่า เขาควรจะบอกไป ตามความจริงว่าตัวเองมาจากตระกูลฉินเย็นจีน เพื่อปิดปากคนพวกนี้ ถ้าพูดถึงตระกูลฉินที่ซ่อน เร้น ไม่รู้ว่าความมั่งคั่งของตระกูลเผิง ควรค่าที่จะ รู้หรือไม่

“เขาก็แค่นักศึกษาธรรมดาคนหนึ่งของ มหาวิทยาลัยจีนหลิง ครอบครัวของเขาก็เป็น ครอบครัวธรรมดา” เผิงเมิ่งชิงตัดหน้าฉินหลั่งพูด ก่อนจากข้อมูลที่เธอรู้มา สภาพครอบครัวของฉิน หลัง ครอบครัวทั่วๆไปเทียบกับเขาไม่ได้เลย เผิง เมิ่งกลัวว่าฉินหลังจะถูกคนอื่นหัวเราะเยาะ จึงได้ เอ่ยปากแทนฉินหลั่ง

“อ้อ..คิดซะว่าฉันไม่ได้พูดอะไรนะ” คน รอบข้างบางคนยังคิดว่าอาจจะมีอะไรพลิกผัน คิด ไม่ถึงว่าฉินหลั่งจะเป็นแค่ผู้ชายธรรมดาๆคนหนึ่งเขามีอะไรจะพูดอีกไหม?

หลิวเหวินฮัวสูดหายใจเข้าลึกและถอน หายใจออกมา เธอรู้สึกว่าวันนี้เผิงเมิ่งช่างหัวรั้น เหลือเกิน

“นี่ก็คือคฤหาสน์ของตระกูลเรา.” ตอนนี้ มีเสียงใครคนหนึ่งดังออกมาจากประตู เพราะว่าที่ระเบียงบ้านตอนนี้มันเงียบสงัด ดังนั้น เสียงของคนๆนี้จึงฟังชัดเจนกว่าปกติ

เมื่อทุกคนมองไป เห็นเผิงหนานเข้ามา ข้าง กายเขายังมีผู้หญิงสวยคนหนึ่งมาด้วย นั่นคือเส้ เหวินจึ้ง

“เฮ้ นี่มันเรื่องอะไรกัน?” เผิงหนานเดินเข้า มาด้วยความสงสัย น้องสาวของเขาเผิงหยู่รีบวิ่ง เข้ามาหา กระซิบบอกเผิงหนานเรื่องทั้งหมดที่ เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

เผิงหนานตอนนี้จึงรูแล้ว สายตาของทุกคน จับจ้องอยู่ที่ร่างของเผิงเมิ่งและฉินหลั่ง เขาดึง สายตากลับมา ยิ้มชั่วร้ายที่มุมปาก

“คุณย่า เดิมทีพวกคุณไม่รู้เรื่องที่เขาคบ ผู้ชายคนนี้หรือครับ? ถ้างั้นให้ผมสัมภาษณ์เขา แทนพวกคุณหน่อยเป็นไง ผมรู้จักเขาดี!” เผิงหนานจงใจเดินเข้าไปหาฉินหลั่ง

“เผิงหนาน คุณช่วยหุบปากไว้จะดีกว่า!” เผิงเมิ่งถลึงตาใส่เผิงหนาน เธอรู้ว่า ไม่มีคำพูดที่ ดีออกมาจากปากของเผิงหนานได้หรอก ตอนนี้ ภาพลักษณ์ของฉินหลั่งที่มีต่อคุณย่าและทุก คนในบ้านมันก็แย่มากพอแล้ว เธอไม่อยากให้ ภาพลักษณ์ของฉินหลังดูแย่ไปมากกว่านี้

“ช่างเถอะ ผมไม่พูดก็ได้ ขึ้นพูดไป เดี๋ยว หล่อนจะเล่นงานผมอีก!” เผิงหนานปิดปากตัวเอง พลางพูดจาเกินจริง

“พูดสิ” หลิ่วเหวินฮัวมองไปทางเผิงหนาน เธอไม่ชอบใจการกระทำของเผิงเมิ่งในวันนี้เอา มากๆ

“อืม” เผิงหนานตอบรับอย่างเชื่อฟัง เขา มองไปทางเผิงเมิ่ง อย่างขี้ขลาด แต่ความจริง กล่าวยั่วยุว่า : “นี่หล่อน คุณย่าเป็นคนให้พี่พูดนะ ถ้าเธอจะโกรธ อย่ามาโทษพี่ ไม่พอใจอะไร ก็ไป บอกกับคุณย่าโน่น”

ในสายตาของเผิงเมิ่งส่อแววแห่งความ เกลียดชัง โกรธแค้นจนแทบจะกลืนกินเผิงหนาน เข้าไป! สิ่งนี้กลับทำให้ในใจของเผิงหนานดีใจ เหลือเกิน
“ผมจะพูดแล้วนะ” เผิงหนานกระแอมไอ สายตาและรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของเขามุ่งตรงไปที่ ฉินหลั่ง กวาดสายตามองฉินหลัง พลางกล่าวว่า : “เขานะ เป็นนักเรียนยากจนคนหนึ่งของ มหาวิทยาลัยจีนหลิง ตลอดทั้งปีไม่เคยไปทาน อาหารที่ร้านใดเลย ค่าเทอมก็อาศัยทุนการศึกษา เงินรางวัล ค่าครองชีพก็อาศัยตามโรงอาหาร ทำงานพิเศษร้านสะดวกซื้อ….”

เผิงหนานได้รับข้อมูลด้านลบของฉินหลั่ง จากเส้เหวินจึ้งมา

…อาหารเช้ากลางวันเย็นตลอดทั้งปี ของเขาเหมือนกันหมด ตอนเช้าทานซาลาเปาไส้ ผัก กลางวันทานบะหมีน้ำ ตอนเย็นก็บะหมี่ น้ำ….”

ตลอดทั้งปีเขาใส่เสื้อผ้าแค่เพียงสอง ชุด บางครั้งไม่มีแม้กระทั่งเงินจะซื้อแชมพูสระผม จนต้องใช้แฟ้บซักผ้าสระผมแทน….”

โทรศัพท์ Xiaomi 5 ของเขาเริ่มใช้ ตอนมัธยมต้น ใช้จนหน้าจอแตกเป็นลายแล้วก็ยัง ไม่ยอมเปลี่ยน..”

“…เวลาพาแฟนออกไปกินข้าวก็มักพาไป กินแต่ข้าวไข่เจียว นอกจากร้านข้างทางแล้ว เขาไปกินที่อื่นไม่ได้….”

เผิงหนานพล่ามเรื่องไม่ดีของฉินหลั่งไม่ หยุด สิ่งเหล่านี้ทำให้คนในตระกูลเผิงคาดไม่ถึง ทุกครั้งที่เผิงหนานพูดถึงฉินหลั่งในแง่ลบ พวก เขาจะร้องอุทานออกมา! นี่มันก็ปี 2019 แล้ว บน โลกนี้ยังมีคนยากจนเช่นนี้หลงเหลืออยู่อีก?

เส้เหวินจิ้งที่อยู่ข้างๆมองดูเผิงหนานเล่า เรื่องไม่ดีของฉินหลั่งต่อหน้าคนในตระกูลเผิงได้ ฟัง ในใจของเธอรู้สึกปิติเหลือเกิน! เดิมที่เขาคิด ว่าประสบการณ์คราวก่อน เผิงเมิ่งจะต้องกำจัดฉิน หลังทั้งไป คิดไม่ถึงว่าฉินหลั่งสุนัขขี้เรื้อนตัวนี้ใช้ กลอุบายอะไร จึงทำให้เผิงเมิ่งเปลี่ยนใจได้

แต่ว่าตอนนี้ถึงแม้เผิงเมิ่งจะหลงเสน่ห์ฉิน หลังไปแล้ว ฉินหลั่งก็ไม่เหลือโอกาสใดๆอีก ตระ กูลเผิงคงไม่ปล่อยให้ผียากจน “ที่น่าสมเพช” เข้า มาอยู่ในตระกูลเผิงได้หรอก

มองดูฉินหลังที่ยืนอยู่ท่ามกลางทุกคน เส้ เหวินจึงรู้สึกว่าเขาน่าสงสารเหลือเกิน และก็น่า ตลกสิ้นดี เธอไร้ซึ่งความเมตตาต่อฉินหลั่ง และ ใครบางคนก็รู้สึกสะใจที่ได้แก้แค้นฉินหลั่ง
ฉินหลังเอ๋ย ฉินหลั่ง นายคิดว่าทำให้คุณหนู ตระกูลเผิงหลงเสน่ห์แล้วทุกอย่างจะราบรื่นงั้น หรือ? คิดไม่ถึงละสิว่าตัวเองจะต้องตกอยู่ในที่นั่ง ลำบากเช่นนี้?

หลิวเหวินฮัวได้ยินเสียงหัวใจของเธอเริ่ม เต้นแรง สีหน้าของเธอในเวลานี้ดูแล้วช่าง หม่นหมองและน่ากลัว แรงกดดันที่เงียบสงบแผ่ ซ่านออกมาจากร่างของเธอ

ถ้าคนที่เธอมองอยู่ไม่ใช่เผิงเมิ่งแต่เป็นคน อื่นละก็ น่ากลัวว่าเวลานี้คนๆนั้นคงจะคุกเข่าลง ร้องขอให้เธอยกโทษให้ไปแล้ว

“ฉันคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าเขาจะยากจนถึงขนาด

นี้”

“นี่มันเทียบไม่ได้กับคนธรรมดาเลย เขา กล้าดีอย่างไรถึงได้กล้ามาเหยียบบ้านตระกูลเผิง ของเรา?”

“เออนี่ เผิงหนาน ทำไม่เจ้าถึงได้รู้จักเขา มากขนาดนี้?” ญาติคนหนึ่งเอ่ยถามเผิงหนาน

“เพราะว่าแฟนเก่าของเขาก็คือแฟนปัจจุบัน ของผมไงครับ” เผิงหนานยิ้มอย่างจงใจ พูดไป พลางปรายตามองไปทางเส้เหวินจิ้ง เส้เหวินจึ้งทำที่เดินมาอยู่ข้างๆเขา เผิงหนานโอบไหล่เธอไว้

“คุณย่าครับ เธอชื่อว่าเส้เหวินจึ้ง เป็นแฟน ของผมเอง” เผิงหนานแนะนำให้หลิ่วเหวินฮัวรู้จัก

“สวัสดีค่ะ คุณย่า” เส้เหวินจึงเอ่ยทักทาย ด้วยเสียงอ่อนหวาน

“เธอนี่หน้าตาสะสวยดีหนิ”

“ครับ เหมือนดาราเลย! มองแล้วถูกชะตา เผิงหนานตาแหลมไม่เบา”

บรรดาญาติมิตรที่อยู่ข้างๆต่างพากันชื่นชม

เวลานี้เส้เหวินจึงยิ้มหน้าบาน ฉินหลังยืนอยู่ ข้างๆเธอ เธอรู้สึกว่าเวลานี้ช่างสบายใจดีแท้ ฉิน หลังกลายเป็นเป้าหมายที่ถูกอคติจากคนในตระ กูลเผิง ส่วนเธอได้ยินการต้อนรับและชื่นชมจาก คนในตระกูลเผิงแทน

นี่แสดงให้เห็นว่า มันเป็นทางเลือกที่ชาญ ฉลาดที่ตัวเธอคิดกำจัดฉินหลังตั้งแต่แรก ต่อไป ตัวเธอจะมีแต่เรื่องดีๆ ส่วนเขาจะต้องเป็นไอ้หมา หัวเน่าตลอดไป! ก่อนหน้านี้ที่ฉินหลั่งทำกับเธอ ไว้มันน่าอัปยศอดสู เธอจึงต้องตอบแทนฉินหลั่ง คืนให้อย่างสาสม!

“เธอบอกว่าหล่อนเป็นแฟนเก่าของนายคนนี้?” หลิ่วเหวินฮัวปรายตามองไปที่เส้เหวินจึงครั้ง หนึ่ง แล้วเอ่ยถามเผิงหนาน

“ใช่ครับ…” เผิงหนานรู้สึกแปลกใจ แต่เส้ เหวินจึงกลับตกใจ คนอื่นๆรู้ว่าหลิ่วเหวินฮัวหมาย ถึงอะไร

“เธอเคยเป็นแฟนกับผู้ชายคนนี้มาก่อน ผู้ชายคนนี้เป็นคนดีมีคุณธรรม แล้วเธอ…. “ครอบครัวเธอเป็นอย่างไร คงไม่เหมือนกับ

เขาหรอก ครอบครัวยากจนไม่มีอะไรเลย คิดแค่ อยากจะแต่งงานเข้าตระกูลเผิงของพวกเรา อยากจะเป็นหนูตกถังข้าวสารละสิท่า?”

“ผู้หญิงหน้าตาสวยหาได้ง่ายๆ แต่ถ้านิสัย ไม่ดี นั่นอาจจะทำให้ครอบครัวพังพินาศได้”

เวลานี้ เผิงหนานเข้าใจแล้วว่าคุณย่า ต้องการจะสื่ออะไร ความจริงเรื่องเส้เหวินจึ้ง เขา ไม่ได้คิดที่จะแต่งงานกับเธอหรอก ก็แค่คบเล่นๆ สนุกๆเท่านั้น คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้จะกลายเป็น เรื่องใหญ่โต

“คุณย่าครับ ความจริงแล้ว..” เผิงหนาน ยังคิดที่จะอธิบายกับหลิ่วเหวินฮัวต่อ แต่ตอนนี้สายตาของหลิ่วเหวินฮัวกลายเป็นเฉียบแหลม ที่สุด ราวกับว่าจะแทงทะลุถึงเขา เผิงหนานรู้สึก หวาดกลัว ตอนนี้เขาทำได้เพียงแสดงท่าทีขึงขัง ไม่เช่นนั้นแล้วเขาจะสูญเสียภาพลักษณ์ที่มีในใจ คุณย่า

“ย่าครับ ผมไม่รอบคอบเอง ผู้หญิงแบบนี้ที่ เคยคบกับผู้ชายประเภทนั้น นั่นแสดงว่าเธอก็ ไม่ใช่ผู้หญิงที่ดีอะไรนัก ผมผิดเองที่รู้จักเธอไม่ นานพอ ไม่รู้ตื้นลึกหนาบางของเธอเลย ย่าวางใจ เถอะครับ ผมไม่เคยคิดที่จะเอาผู้หญิงแบบนี้เข้า ตระกูลเผิงอยู่แล้ว….น้ำเสียงของเผิงหนาน เปลี่ยนไปกะทันหัน ราวกับต้องการอธิบายให้ บรรดาญาติมิตรและหลิ่วเหวินฮัว ได้ฟังเพื่อกู้ ภาพลักษณ์ตัวเองคืน

“คุณชายเผิง-“เส้เหวินจึงดูโง่ในทันที เธอ มีลางสังหรณ์ไม่ค่อยดีนัก แต่คิดไม่ถึงว่า เผิง หนานจะหักหน้าเธอเช่นนี้ หลายวันที่ผ่านมา คำ พูดอันอ่อนหวานของเผิงหนานเกือบจะทำให้เธอ เชื่อสนิทใจ ว่าตัวเองจะได้เข้ามาอยู่ในตระกูลที่ ร่ำรวย เวลานี้สิ่งที่เผิงหนานพูดราวกับมีดอัน แหลมคม ที่กรีดความฝันของเธอให้ผังทลายลง เป็นชิ้นๆ
“เอาล่ะ ตอนนี้คุณกับผมเราจบกันแล้ว ต่อ ไปอย่าได้มาตอแยผมอีก ออกไปได้แล้ว” เผิง หนานตัดเยื่อใยกับเส้เหวินจึงเรียบร้อย ความจริง ในใจของเขายังอดเสียดายไม่ได้ เขายังลิ้มรสเส้ เหวินจึงไม่หนำใจเลย! แต่ว่าสถานการณ์ตอนนี้ ทำให้เขาจำเป็นต้องตัดความสัมพันธ์กับเส้เหวิน งให้เด็ดขาดก่อน

“คุณชายเผิง คุณทำแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ คุณเคยบอกว่าจะแต่งงานกับฉันนี่คะ…” เส้เหวิน จึงจับมือเผิงหนานไว้ พลางออดอ้อน เผิงหนาน ไม่สามารถสลัดเส้เหวินจึงได้ ท่ามกลางสายตา ของญาติมิตรมากมายที่นี่ ผู้หญิงคนเดียวเขายัง จัดการไม่ได้ นี่ทำให้เขารู้สึกอับอายอย่างมาก

“เวรเอ๋ย!” เผิงหนานเตะเส้เหวินจึ้งลงไปที่ พื้น เขาตะโกนด่าอย่างเกรี้ยวกราด : “ผมให้ โอกาสคุณแล้วนะ? ถ้าจะโทษก็โทษตัวเองเถอะ ที่เนื้อตัวแปดเปื้อน คบผู้ชายโสมมแบบนั้นเข้าไป ได้ เห็นแก่ที่เรารู้จักกันมาหลายวัน ผมชดใช้ให้ คุณหนึ่งแสน รหัส 124578 รับไปแล้วรีบไสหัวไป ซะ!”

พูดจบ เผิงหนานก็หยิบบัตรของธนาคารใบ หนึ่งออกจากในกระเป๋าสตางค์ แล้วโยนมันไว้ที่พื้น

เส้เหวินจึงรู้ว่าเกมส์จบลงแล้ว มีเพียงการ ทนต่อความอัปยศอยู่ที่นี่ เส้เหวินจึงลุกขึ้น หยิบ บัตรที่พื้นใบนั้นขึ้นมา แล้วหันหลังวิ่งออกไปจาก ประตูรั้วของลานบ้าน

“คุณย่าครับ ผมผิดไปแล้ว! กรุณาลงโทษ ผมเถอะครับ” เผิงหนานก้มหน้าเดินเข้าไปหาหลิ่ว เหวินฮัวตรงหน้า

“สำนึกผิดก็ดีแล้ว จบเรื่องสักที” หลิ่วเหวิน ฮั่วพูดเบาๆ เผิงหนานพยักหน้า ยืนอยู่ข้างๆ ในใจ รู้สึกโล่งอกทันที

“เผิงเมิ่ง เธอล่ะ?” สายตาของหลิ่วเหวินฮัว จ้องมองมาที่เผิงเมิ่งแทน เธอหวังว่าเผิงเมิ่งจะ สำนึกผิดเช่นเดียวกับเผิงหนาน ขอเพียงหล่อน รู้สึกผิด หลิ่วเหวินฮัวก็จะยกโทษให้เธอ

“ขอโทษคะ คุณย่า” เผิงเมิ่งไม่กล้าสบตา คุณย่า ยังคงก้มหน้าพูดอยู่ เธอไม่คิดที่จะสละฉิน หลังเพื่อใครทั้งนั้น

หลิ่วเหวินฮัวตัวสั่นเล็กน้อย เผิงเมิ่งทำผิด ต่อเธอครั้งแล้วครั้งเล่า หลิ่วเหวินฮัวโกรธขึ้นมา จริงๆแล้ว บางคนรีบเข้าข้างเขา แต่ถูกเธอที่แข็งแกรงกว่าผลักออกไป

ตอนนี้ เผิงหนานเดินอาดๆเข้าไปตรงหน้า ฉินหลั่งด้วยความไม่พอใจ ผลักฉินหลั่งออกไป : “ไสหัวไป แกทำให้คุณย่าของฉันโมโหยังมีหน้า อยู่ต่ออีก? ไอ้หน้าด้าน…

วันนี้ฉินหลั่งร่างกายอ่อนแอ เกือบถูกผลัก ลงไปอยู่ที่พื้น

“ทำบ้าอะไรน่ะ!ออกไป!” เผิ่งเมิ่งว่าเผิง

หนาน แล้วรีบประคองฉินหลั่ง ถามด้วยความเป็น

ห่วงว่า : “คุณเป็นอย่างไรบ้างคะ?”

“ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ?”

ไม่เห็นแก่คุณย่าบ้างเลยหรือ”

“นอกลู่นอกทาง ช่างดื้อรั้นเสียจริง”

ญาติมิตรที่อยู่รอบๆชักไม่พอใจเผิงเมิ่งซะ แล้ว

“ย่าคะ ดูเหมือนว่าท่านไม่ชอบเขาเอาเสีย เลย ถ้าพวกเรายังอยู่ที่นี่ท่านคงไม่พอใจแน่ ถ้า งั้นพวกเขาขอตัวก่อนนะคะ…” เผิงเมิ่งรู้ว่า ขึ้น อยู่ต่อไป บรรดาญาติมิตรพวกนี้ก็คงไม่เห็นด้วยถ้าเป็นอย่างนั้น เธอพาฉินหลั่งออกไปก่อนดีกว่า พูดไป เผิงเมิ่งก็ประคองฉินหลั่งเดินออกจาก ประตูเหล็กแฟนซี

“หยุดนะ!” หลิ่วเหวินฮัวตะคอกด้วยความ โกรธ : “การนัดรวมตัวของตระกูลเธอคิดอยากจะ ไปก็ไป อยากจะมาก็มางั้นหรือ! วันนี้ถ้าเธอก้าว ออกไปจากประตูนี้แล้ว เธอก็ไม่ต้องกลับมาให้ เห็นหน้าอีกนะ!”

ถ้าเป็นคนอื่น หลิ่วเหวินฮัวคงไม่แคร์ขนาด นี้ แต่เธอรู้ว่า เผิงเมิ่งให้ความสำคัญกับตระกูล เผิง มากแค่ไหน เธอจำเป็นต้องทำให้เธอตะลึง