บทที่ 595 เด็กหน้าขาวอยากปีนขึ้นประตูสวรรค์

“ถ้าหากสองคนนี้ไม่ยอมส่งมอบงาน ผู้อำนวยการ โจวคุณพาคนไปปิดสํานักงานของพวกเขา แล้วทําการ จัดการตรวจสอบทุกอย่างต่อหน้าแผนกบุคคลของ บริษัทให้เรียบร้อย

ผู้อำนวยการของสำนักงานบริษัทอุตสาหกรรมไวน์ เหม่ยเฉินพยักหน้าอย่างรวดเร็ว รับทราบ

สีหน้าของซุนหงอี้ดูน่าเกลียดขึ้นมาในทันที อยาก จะคว้าเอาไว้แต่คิดไม่ถึงว่าก้อนหินจะหล่นใส่ขาของตัว เอง

จี้หงชวนกำหมัดแน่น “ประธานหลู่ คุณจำเป็นต้อง ทําถึงขนาดนี้ด้วยเหรอ?”

“คุณอย่าลืมนะว่าทั้งหมดที่คุณมี ผมก็มีความดี ความชอบครึ่งหนึ่ง”

“ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะผมนำทีมออกไปพยายาม ทํางานไปทั่วและโปรโมทผลิตภัณฑ์ผ่านสมาคมการ แพทย์จีน เหม่ยเฉินจะประสบความสำเร็จมากขนาดนี้ เหรอ?”

เขายังไม่ลืมที่จะทิ้งคำขู่ทิ้งไว้ “คุณไล่ผมออก เพราะเพื่อไอ้เด็กหน้าขาวที่ไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมันคุ้มเห รอ?”

หลู่เหม่ยเฉินพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “พูดไร้สาระ มากเกินไปแล้ว ไสหัวออกไป” “ผู้จัดการจี้ พวกเราไปก็ไป ไม่เห็นเป็นอะไรสัก

หน่อย”

จู่ๆซุนหงอี้ก็ยิ้มอย่างเย็นชา เธอดึงแขนของจี้หง ชวนหัวเราะแล้วหัวเราะอีก “ฉันคิดเอาไว้แล้วว่าต้องมี แบบนี้สักวัน ดังนั้นฉันได้เก็บไพ่ตายเอาไว้แล้ว”

“ประธานหลู่ ฉันไม่กลัวที่จะบอกคุณหรอก เหล้า ฤดูใบไม้ผลิที่คุณวางแผนเอาไว้ในอนาคต สูตรลับของ มันมีแต่ฉันเท่านั้นที่รู้อย่างสมบูรณ์เพียงคนเดียว”

“ตอนที่คิดค้นพัฒนาผลิตภัณฑ์ ฉันปล่อยให้แต่ละ กลุ่มรู้แค่เพียงส่วนเดียว ส่วนฉันได้รวบรวมเก็บเอา ข้อมูลทั้งสามสิบสามชนิดมาเก็บไว้ที่ฉันเพียงคนเดียว และยังปิดบังสมุนไพรสามอย่างจากพวกเขา”

“ พูดอีกอย่างก็คือฉันไปแล้ว ก็ผลิตเหล้าฤดูใบไม้ ผลิออกมาไม่ได้ สูตรลับของยาทั้งสามสิบสามชนิดที่ อยู่ในมือของคุณมันยังไม่สมบูรณ์แบบ”

“ไม่มีเหล้าฤดูใบไม้ผลิ ฤดูกาลหน้าของคุณไม่ เพียงแต่ไม่สามารถสร้างผลกำไรได้และยังต้องเผชิญ หน้ากับผู้ประกอบการรายย่อยเกี่ยวกับสินค้าไม่ตรงปก หรือไม่สามารถจัดส่งของได้จนต้องชดใช้เงินจํานวน มหาศาล”

“ และคุณก็ไม่ต้องคิดว่าฉันจะยอมมอบสูตรลับที่ สมบูรณ์ออกมา ตอนแรกที่ฉันส่งมอบสูตรลับคุณได้ เข็นผ่านรับรองเรียบร้อยแล้ว

“สูตรลับที่ไม่สมบูรณ์ได้ผ่านการเซ็นอนุมัติจาก คุณแล้ว คิดอยากจะได้สูตรลับไปจากมือของฉัน ฝันไป เถอะ”

“ถึงแม้ว่าคุณจะไปฟ้องร้องที่ศาลก็ชนะฉันไม่ได้

หรอก”

ซุนหงอี้มองหลู่เหม่ยเฉินอย่างมีชัย “ตอนนี้คุณจะ แบ่งหุ้นของคุณครึ่งหนึ่งให้กับฉันและผู้จัดการจี้แล้วไล่ ฉินหลั่งออก หรือว่าจะรอให้บริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ ยเฉินต้องชดเชยค่าเสียหาย จนเงินหมุนไม่ทันและล้ม ละลายไปในที่สุด”

เธอยังหันไปชำเลืองมองฉินหลั่งด้วยสายตาที่ รังเกียจ “ก็แค่เด็กหน้าขาวคนหนึ่งอยากจะปีนขึ้นประตู สวรรค์เหรอ รอชาติหน้าเถอะ”

ฉินหลั่งอดไม่ได้ที่จะยิ้มแล้วยิ้มอีก

“ฮ่าๆๆๆ ดีมาก ดีมาก ผู้จัดการซุนเป็นคนวิสัยทัศน์ กว้างไกล ช่างเป็นแบบอย่างให้กับผม”

หงจี้ชวนเลิกคิ้วขึ้นแลดูมีความสุขมาก เขามองหลู่ เหม่ยเฉินแล้วพูดด้วยความอวดดี “ประธานหลู่ ตอนนี้ คุณคิดยังไง?

ยังจะไล่พวกเราออกอีกหรือเปล่า”

“ซุนหงอี้ เธอนี่มันนางจิ้งจอกตาขาวจริงๆ”

รูม่านตาของหลู่เหม่ยเฉินเปิดกว้างและเธอหรี่ตา ลง มีกระแสแห่งความเยือกเย็นสายหนึ่งเพิ่มขึ้นแบบที่ ฉินหลั่งไม่เคยเห็นมาก่อน “ฉันซื้อบ้านซื้อรถให้คุณ จ้าง คนด้วยเงินเดือนที่สูง จ่ายเงินโบนัสจำนวนมาก โดย เฉพาะการวิจัยให้คุณทำตามอิสระใจต้องการ แต่คุณ กลับใช้ความไว้วางใจของฉันทำแบบนี้?”

น้ำเสียงของเธอเปลี่ยนเป็นเฉยเมย “ดูเหมือนสอง

ปีที่ผ่านมาฉันตาบอดเอง”

ประธานหลู่ อย่าพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้เลย” “

ซุนหงอี้เงยหน้าขึ้นแล้วพูด “ประธานหลู่ ทางที่ดี คุณตอบตกลงดีกว่าไม่อย่างนั้นฉันกับผู้จัดการจี้จะจาก ไปพร้อมกับสูตรลับ

“ถึงแม้พวกเราจะไม่แยกตัวออกมาสร้างบริษัทใหม่ แต่พวกเราก็สามารถขายมันให้กับบริษัทอุตสาหกรรม ไวน์ป้าหวัง”

เธอพูดข่มขู่ยังไม่เกรงใจหลู่เหม่ยเฉิน “ถึงเวลานั้น คุณไม่ทันได้ร้องไห้ด้วยซ้ำ”

“ฮีม? จริงหรอ?” ฉินหลั่งพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ แผ่วเบา ผู้บริหารกิตติมศักดิ์ที่ถูกยัดเยียดอย่างเขา กำลังจะแผลงฤทธิ์แล้ว

“แกรู้อะไรอย่างนั้นเหรอ? ไปด้วยความดูถูก ” ใบหน้าของซุนหงอี้เต็ม

ฉินหลั่งไม่ได้สนใจเธอแต่หันไปพูดกับหลู่เหม่ย เฉินแทน “เอาเหล้าฤดูใบไม้ผลิอะไรนั่นให้ผมลองชิม หน่อย”

หลู่เหม่ยเฉินไม่พูดมากเธอส่งสัญญาณทันที ผู้ อ่านวยการโจวคนนั้นรีบวิ่งเข้าไปในห้องห้องหนึ่ง หลัง จากนั้นก็ออกมาพร้อมกับเหล้าขวดหนึ่ง หลังจากที่เปิดแล้วดื่มไปหลายอีก ฉินหลั่งลิ้มรส ของมันอย่างละเอียด

“ น้ำผึ้งเหลือง2% โกฐเขมาแห้งและดิบอย่างละ3% โกฐขี้แมว4% โกจิเบอร์รี่2% เง็กเต็ก1………

ในตอนนั้นเองฉินหลั่งพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา เขาพูดชื่อสมุนไพรทั้งสามสิบหกชนิดออกมาในรวด เดียว

หลังจากนั้นก็หันไปมองพวกซุนหงอี่ยิ้มแล้วพูด “คุณซุน ใช่สามสิบหกชนิดนี้หรือเปล่า”

“นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของซุนหงอี้แข็งกร้าวในทันที

“แกรู้ได้ยังไง………

“เจี๊ยะ” หลู่เหม่ยเฉินเหวี่ยงฝ่ามือใส่หน้าของ

เธอ

“ไสหัวไป”

ซุนหงอี้และจี้หงชวนจากไปพร้อมกับความอับอาย

ฉินหลั่งกลายเป็นดาราของคนหลายสิบคนในทันที โดยเฉพาะหลังจากที่รู้ว่าเขาสามารถช่วยแก้วิกฤตของ บริษัทเหม่ยเฉิน ผู้คนเดินเข้ามาดื่มให้กับเขาทีละคน

ฉินหลั่งพูดคุยกับพวกเขาได้สักพักก็หาข้ออ้าง หลบไปอยู่ที่มุมด้านหลัง

ส่วนหลู่เหม่ยเฉินกำลังพูดคุยกับหยูนชิงชิงอยู่ใน ห้อง ท่าทางของทั้งสองดูเป็นกันเองและกลมกลืนกัน มาก

หลังจากนั้นประมาณสิบห้านาทีทั้งสองคนเดินออก มาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า เห็นได้ชัดว่าบรรลุข้อ ตกลง

ฉินหลั่งไม่ได้ไปถามเกี่ยวกับเรื่องราวสถานการณ์ ถ้าหากไม่ใช่หยูนชิงชิงเขาไม่คิดที่จะแนะนำให้รู้จักกับ หลู่เหม่ยเฉินด้วยซ้ำ

หลังจากที่หยูนชิงชิงออกมาเธอดื่มเหล้ากับหลู่เหม่ ยเฉินหนึ่งแก้ว แล้วมาสวมกอดกับฉินหลั่งหลังจากนั้นก็ จากไปทันที

หลู่เหม่ยเฉินนั่งลงด้านข้างของฉินหลั่งพร้อมกับ ยิ้มแล้วพูด “ไม่ถามหน่อยเหรอว่าฉันกับหยูนชิงชิง บรรลุข้อตกลงอะไรกัน?”

ฉินหลั่งรินเหล้าให้กับตัวเองหนึ่งแก้ว “ไม่สนใจ”

หลู่เหมินเฉินปล่อยยิ้มที่สวยงาม “ฉันเห็นแกหน้า ของชิงชิง ให้ทางรอดกับบริษัทอุตสาหกรรมไวน์ป้า หวัง….”

ฉินหลั่งขัดคำพูดของเธอ “หยูนชิงชิงก็จำใจไม่มี ทางเลือก ความจริงฉันไม่ได้รู้สึกดีกับตระกูลเมิ่งนี่เลย สักนิด ตอนนี้เธอให้ทางรอดกับพวกเขาแต่ฉันรู้สึก อึดอัดใจมาก”

หลู่เหม่ยเฉินยิ้มเล็กน้อย “เรื่องความขัดแย้งของ นายกับตระกูลเมิ่ง ฉันก็พอรู้มาจากอาหลินอยู่บ้าง นาย วางใจได้ ฉันให้เกียรติชิงชิงมากที่สุดแล้วยังไงเธอกลับ ไปก็ต้องมีคําอธิบายที่ดี ฉันจะยอมอดทนเอาไว้ชั่วคราว ส่วนบริษัทอุตสาหกรรมไวน์ป้าหวังตกต่ำนั้นเป็นเรื่องที่ แน่นอนอยู่แล้ว ตอนนี้ความลับห่วงโซ่ธุรกิจมืดของ บริษัทอุตสาหกรรมไวน์ป้าหวังอยู่ในมือของฉัน ไม่ว่ายัง ไงตระกูลเมิ่งก็ช่วยธุรกิจนี้ไม่ได้

หลู่เหม่ยเฉินเป็นคนที่อยู่ในวงการนี้มานานจึง ทำให้เธอกลายเป็นคนที่ตัดสินใจทุกอย่างได้อย่างเด็ด ขาดนานแล้ว ไม่ว่าจะทําอะไรก็ต้องทําให้เกิดผล ประสิทธิภาพมากที่สุด

“แล้วแต่เธอ แต่ว่าต่อไปห้ามเอาชื่อของฉันมาสร้าง ผลประโยชน์ให้กับบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน ตามอำเภอใจเข้าใจหรือเปล่า? วันนี้ก็ถือว่าให้อภัยเธอก็ แล้วกัน” ฉินหลั่งดูจริงจังมาก

ส่วนหลู่เหม่ยเฉินอาศัยจังหวะที่ไม่มีคนสังเกตแลบ ลิ้นแล้วทําท่าทางเหมือนกับเด็กที่ซุกซน

ตีเหล็กต้องตีตอนร้อน เธอรู้สึกว่าตั้งแต่บริษัท อุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉินมีฉินหลั่ง ดูเหมือนทุกอย่าง เปลี่ยนไปหมด มันทำให้เธอไม่มองโลกในแง่ร้ายอีกต่อ ไปแล้ว

ฉินหลั่งเป็นคนที่เห็นอกเห็นใจผู้ที่ด้อยกว่า เรื่องนี้ เธอมองออกนานแล้ว ฉินหลั่งยิ้มแห้งๆ มองดูนาฬิกาแล้วก็พูดขึ้น

“ประธานหลู่ มา ดื่มให้เธอหนึ่งแก้ว แต่ว่าหลังจากที่ดื่ม หมดฉันต้องกลับไปแล้ว ” พรุ่งนี้เขายังต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมาให้คำปรึกษา คลินิกกว่าจะได้เปิดกิจการไม่ใช่เรื่องง่ายไม่อย่างนั้น คงจะต้องกลับมาเงียบอีกครั้ง

“ยังไม่ถึงสี่ทุ่มก็จะไปแล้วเหรอ?”

หลู่เหม่ยเฉินแยกตัวออกมาจากความวุ่นวายของ ฝูงชนแล้วปลดปล่อยความอ่อนโยนของตัวเองออกมา “โอกาสที่จะมีวันดีๆแบบนี้ ยังไงก็ต้องร่วมฉลองกับทุก คนหน่อยสิ”

ผลกําไรของบริษัทเรามาแบ่งสามเจ็ดส่วน นาย เจ็ดฉันสาม ผู้บริหารฉิน นายเป็นจักรพรรดิของฉัน…….

เธอยิ่งอยู่ก็ยิ่งสนใจในตัวของฉินหลั่ง ยิ่งอยู่ก็ยิ่ง

รู้สึกชื่นชมเขา

ถ้าหากเปลี่ยนเป็นผู้ชายคนอื่นแทบอยากจะใกล้ ชิดกับเธอจนเนื้อติดกัน แต่ฉินหลั่งกลับไม่ได้สนใจเธอ แบบนั้นเลยสักนิด

“เธอคิดมากเกินไปแล้ว ฉันไม่ใช่จักรพรรดิ

“ฉันเป็นเจ้าของร้านยาป่นฉ่าว และยังเป็นประธาน ผู้จัดการบริษัทผู้ตงสังหาริมทรัพย์พัฒนา จำกัด ธุรกิจ ของฉันเพิ่งจะเริ่ม พรุ่งนี้ถ้าหากไม่รับแขกตั้งแต่เช้าต่อ ไปก็ไม่มีอะไรก้าวหน้า”

“แล้วก็ภรรยาของฉันจงยู่ตอนนี้เธอเป็นผู้บริหาร ของคฤหาสน์ผู้ตง ธุรกิจของเราสองสามีภรรยาก็มี ความสุขอยู่ดีแล้ว” ฉินหลั่งยักไหล่

“ดังนั้นผมต้องไปแล้ว”