บทที่ 580 การรักษาทางจิตใจ
หลินเส้าโสพูดต่อไป ใช้พลังที่เยอะที่สุดในร่างกาย

ไม่พอใจ ฉินหลังยังคงรู้สึกไม่พอใจนัก ที่จริงนี้เป็นครั้ง แรกที่เขาได้เห็นถึงความเก่งกาจของวิชาการฝังเข็มมังกร กลับ ดั่งในคัมภีร์เต๋าที่ว่า : วิชามังกรกลับ ทำให้มีชีวิตกลับ มาได้ ลมหายใจพลุ่งพล่าน เต็มไปด้วยพลัง พลังก็เช่นก็

เห็นได้ชัด ผลลัพธ์ไม่เหมือนกับการฝังเข็มที่อาจารย์ยาย ท่าเลย ฉินหลั่งรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย

ในขณะนั้นเองดวงตาของหมอเทพสวี่ก็เป็นประกาย เขา เป็นถึงทายาทแพทย์แผนจีน ที่มีประสบการณ์ด้านการแพทย์ แผนจีนมานานกว่าร้อยปี ตอนนี้เขาเข้าใจเจตนาของฉันหลัง แล้ว หมอเทพสค่อนข้างรู้อดีตของหลินเส้าโส เขาไตร่ตรอง ครู่หนึ่ง แล้วเดินเข้าไป

หมอเทพสพูดข้างหูหลินเส้าโสเบาๆ “ฉินหลั่ง ก็คือเด็ก

คนนั้น!

“ห้ะ “พูดเช่นนั้น หลินเส้าโสก็ร้องเสียงหลงทันที

“……..เข้มจำนวนนับไม่ถ้วนกระเด็นออกไป และเขาก็ กระอักเลือดออกมาเป็นสีดำ………
“คุณอาหลิน อาเป็นยังไงบ้าง? ”

หลู่เหม่ยเฉินเห็นเช่นนั้นจึงเข้าไปถาม “ฉินหลั่ง คุณอา หลินเป็นอะไรไป? ”

ฉินหลังยื่นมือไปดึงเข็มที่เหลือออกจนหมด : “ปมในใจ คลายออกแล้ว ที่เหลือก็แค่พักฟื้น

สวี่เหวินชะงัก “รักษาเสร็จแล้วเหรอ?

หลินเส้าโสไม่พูดอะไร แม้แต่คราบเลือดที่มุมปากก็ไม่เช็ด ออก เขาเพียงใช้มือทั้งสองพยายามจับรถเข็น แล้วก็ยืนขึ้น

ด้วยขาสั่นๆ

เขาจ้องฉินหลั่งเขม็ง กางมือทั้งสองออกพลางไปด้าน

หน้า: “คุณ………คุณ……

ฉินหลังตกใจเล็กน้อย

เขาพบว่า สายตาของหลินเส้าโสแผดเผามาก เต็มไปด้วย ความตื่นเต้น สับสน ดีใจ ราวกับจะหลอมละลายเขาอย่างไร อย่างนั้น

หลู่เหม่ยเฉันดีใจเป็นอย่างมาก “คุณอาหลิน อาขยับได้

แล้ว?

อายืนได้แล้ว? ”

“พระเจ้า ยืนได้แล้วจริงๆ มหัศจรรย์จริงๆ
“ดูเหมือนเลือดเมื่อครู่นั้นจะเป็นเลือดที่ติดอยู่ในหัวใจ

“พ่อหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ โรคที่รักษาไม่หายมา 20 ปี เขากลับรักษาได้แค่ภายใน1ชั่วโมง

“ท่านตาถึงจริงๆ ฉินหลั่งเขามีความสามารถจริงๆ

เมื่อเห็นหลินเส้าโสยืนขึ้นได้ แล้วยังพูดได้อีกเล็กน้อย ทุก คนต่างพากันวิพากษ์วิจารณ์กันอย่างประหลาดใจ ล้วน ชมเชยฉินหลั่ง

สวี่เหวินก็ถึงกับอ้าปากค้าง ไม่อยากจะเชื่อว่าฉันหลั่ง รักษาหลินเส้าโสหายได้จริงๆ

ความจริงอันโหดร้ายตบเข้าหน้าอย่างจัง

หลังจากหมอที่อยู่ตรงนั้นตรวจสอบ และการตรวจวัดจาก เครื่องมือ พบว่าดัชนีร่างกายของหลินเส้าโสมีแนวโน้มไปใน ทางที่ดี

“ฉินหลั่ง…….หลินเส้าโสถอดเครื่องมือที่อยู่บนตัวออก แล้วยังใช้แรงผลักหมอออก เดินโซเซไปด้านหน้า

สายตาของเขาจ้องไปที่ฉินหลังตลอด

รู้สึกตื่นเต้น

ตาฉินหลั่งกระตุกตลอด ไม่รู้เขาหมายความว่าไง แต่เมื่อ เห็นเขาจะล้ม ก็ยื่นมือไปประคองเขา : “คุณหลิน ระวังหน่อยครับ”

“ฉินหลั่ง…….หลินเส้าโสกอดฉินหลั่ง แถมยังปิดตารับรู้ถึง ลมหายใจ.น: “คุณ………คือเขาจริงๆ………เขา? ”

“ฉินหลั่ง คุณไม่ทำให้เราผิดหวังอย่างที่คิดไว้จริงๆ เก่ง

จริงๆ”

ขณะที่ฉันหลังกำลังงุนงง หมอเทพสก็เดินมาถึงหลินเส้า โสออก จากนั้นส่งยิ้มให้ฉันหลัง : “ฉันพยุงเสี่ยวหลินไปพัก ผ่อนก่อนนะคุณจัดยาให้เขาสัก2-3ชุด แล้วให้เหวินเอาไป

“เสี่ยวหลิน ร่างกายคุณเพิ่งยังชั่ว ต้องพักฟื้น อย่าตื่นเต้น

เกินไป”

เขากุมหลังมือหลินเส้าโสแน่น และห้ามเขาที่จะเดินไปหา ฉินหลังต่อเอาไว้

หลินเส้าโสตากระตุก สายตาร้อนรุ่มที่มองฉินหลั่งก็ค่อยๆ เป็นปกติ จากนั้นก็กลับไปนั่งบนรถเข็น แล้วให้หมอเทพส ส่งตนกลับห้องไปพักผ่อน

เมื่อกลับมาถึงห้องอันอึมครึม หลินเส้าโสเงยหน้าขึ้นเล็ก น้อย ดวงตาเปล่งประกายอีกครั้ง

เขาจ้องหมอเทพสวีที่รินน้ำให้ตน “ฉินหลั่ง…..คือเด็ก คนนั้นจริงๆเหรอ? ลมหายใจบนตัวเขาดูคุ้นเคยมาก
หลินเส้าโสพูดเสียงแหบๆ “ทำไมคุณไม่ให้ผมมองเขา ชัดๆ ทำไมไม่ให้ผมยืนยันอีกหน่อย?

ความผิดพลาดเมื่อ20กว่าปีก่อน ตอนนี้มีโอกาสชดเชย แล้ว หลินเส้าโสจะไม่ตื่นเต้นได้ยังไง?

จากนั้น เขาก็เปลี่ยนเป็นระมัดระวัง ราวกับกลัวตัวเอง ผิด : “ท่าน เขาคือเด็กคนนั้นจริงๆเหรอ? ”

“คงใช่แหละ! ”

ท่าทีหมอเทพสวีตปกติ เมื่อครู่ที่เขาพูดว่าฉันหลังคือเด็กที่ หลินเส้าโสร้องเรียกมาตลอดนั้น ที่จริงเป็นอุบายในการ รักษาอย่างหนึ่ง และดูเหมือนจะได้ผลมากด้วย ส่วนที่ตนพูด นั้นแน่นอนว่าไม่มีมูล ตอนนี้จัดการยากซะแล้ว

หมอเทพสงี่ยนน้ำอุ่น ให้หลินเส้าโส “พักฟื้นก่อน พักฟื้น เสร็จแล้วค่อยถาม ยังไงฉินหลั่งคนนั้นก็หนีไปไหนไม่ได้

หรอก”

หลินเส้าโสตื่นเต้นมาก : “ท่าน ผมรู้จักนายน้อยเร็วๆ แล้วรีบให้นายน้อยกลับบ้านเกิด

“ฉันทนทุกข์ทรมานมานานกว่า 20ปี สำนักหนึ่งก็ตามหา มากว่า 20 ปีเช่นกัน ถึงเวลาที่ครอบครัวจะกลับมาพร้อมหน้า พร้อมตาแล้ว”

เขาพยายามลุกจากรถเข็น : “ฉันจะไปหาฉันหลั่ง ดูให้ชัดๆ แล้วให้เขาเปรียบเทียบกับคุณนาย

หมอเทพสวรู้สึกขำขัน หลินเส้าใส ฉันแค่พูดไปงั้นๆ คุณ ตื่นเต้นเป็นจริงเป็นจัง

“คุณอยากให้เขาตายงั้นเหรอ? ”

หมอเทพสพูดน้ำเสียงปกติ: “สภาพคุณในตอนนี้ สามารถปกป้องเขาได้งั้นเหรอ?

หลินเส้าโสเคลื่อนตัวเล็กน้อย

“เวลา20กว่าปี ไม่เพียงทำให้ความเจ็บปวดเจือจาง มัน ยังทำให้ความคิดถึง ความรู้สึกเจือจางไปด้วย”

หมอเทพสพูดแทงใจดำ : “นอกจากคุณนายและพวก คุณอีกไม่กี่คน คุณคิดว่าจะมีคนของสำนักหญิงสักกี่คนที่ รู้สึกดีต่อฉินหลั่ง? ”

“อย่าว่าแต่คนที่เข้าร่วมสำนักหนึ่งมา20ปีไม่คุ้นเคยกับ ฉินหลั่งเลย แม้แต่สมาชิกในตระกูลชวี ที่เป็นหัวหน้าสำนักห มิงก็ไม่คุ้นเคยกับเขาเช่นกัน”

20ปีก่อน หลินเส้าโสมีหน้าที่ปกป้องคุณหญิงซวีแห่งสำ นักหมิง และลูกชายของเธอ น่าเสียดายที่ระหว่างทาง โดน ศัตรูตามฆ่า ทำให้ลูกชายหายตัวไป นี่เป็นเรื่องที่หลินเส้าโส เจ็บปวดมาก

หมอเทพสรู้เหตุผลของเรื่องที่เกิดขึ้น ดังนั้นเขาจึงสอนหลินเส้า โส

หมอเทพสถอนหายใจ “ดังนั้นเรื่องที่จะให้กลับไปหา บ้านเกิด อย่าพูดอีกจะดีกว่า สิ่งสำคัญที่สุดคือการรักษา อาการบาดเจ็บของคุณ เป็นเช่นนั้นเรื่องทั้งหมดถึงจะมีหวัง ตอนนี้จำเป็นต้องคิดมากขนาดนั้นเหรอ? ”

หมอเทพสค่อยๆ โน้มน้าว เขาไม่รู้สึกอะไรเลยแม้จะ โกหกอยู่

ไม่มีวิธีอื่นแล้ว เพื่อรักษาหลินเส้าโสให้หาย ไม่ว่าจะวิธี ไหนหมอเทพสก็ลองมาหมดแล้ว แต่วิธีของฉันหลั่งได้ผล งั้นก็ใช้ไปเถอะ

“คุณลองคิดดู อย่าว่าแต่เด็กที่สถานะไม่ชัดเจนเลย แม้แต่ ยอดฝีมือของสำนักหนึ่งอย่างคุณ กลายเป็นคนไร้ประโยชน์ ต้องรักษาตัวมา20กว่าปีแบบนี้ ตอนนี้ยังมีใครสนใจคุณ บ้าง? ”

เขาเตือนสติ : “นอกจากคุณหญิงซวีที่มาเยี่ยมคุณทุกๆปี ปีนี้ก็มีแค่เหลิงเซียนชีวที่มาใช่ไหม?

“พูดกันตามตรง ฉินหลั่งเป็นลูกของคุณหญิงซวี ชัดเจน แล้วเหรอ หมดความสงสัยแล้วงั้นเหรอ หลังจากนั้นใครจะ ยอมรับเขา นอกจากคุณ?

“ความว่างเปล่า 20ปี……..ต้องรู้สึกแปลกบ้างแหละ…….
หลินเส้าโสไอออกมา แล้วตกอยู่ในภวังค์

ท่านพูดถูก ยังรีบร้อนไม่ได้ ทั้งหมดต้องรอให้ตน ร่างกายดีขึ้นถึงจะมีบทสรุป

ตอนหลินเส้าโสหนุ่มๆ เขาเป็นจอมสังหารที่ได้มาตรฐาน เป็นที่ยำเกรงของทุกคน ผู้ดูแลสำนัก ให้ความสำคัญ ส่วน นิสัยเขานั้นหยิ่งผยองมาก แต่หลังจากที่เขาต้องมานั่งรถเข็น เห็นอะไรมามาก คนไม่มีความจริงใจ จนรู้สึกว่าเมื่อก่อนตัว เองนั้นมองโลกง่ายเกินไป ปรารถนาแต่ฝ่ายเดียว

ชีวิตมีหลายรสชาติ เห็นมันทะลุปรุโปร่งแล้ว เข้าใจความ หมายของสิ่งที่ท่านพูดได้อย่างลึกซึ้ง