บทที่ 318 บัวหิมะเทียนซาน

“ฉันรู้สึกปวดหัว ไม่มีแรงไปทั้งตัวเลย ทำไมถึง เป็นแบบนี้นะ? หมอบอกฉันหน่อยว่าฉันป่วยเป็น อะไร….”จงยู่ถามด้วยความอ่อนแอ

เธอยังไม่รู้ในตอนนี้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกาย ของตัวเองกันแน่

เมื่อเห็นท่าทีที่อ่อนแอของจงยู่ในตอนนี้ ใจของ ฉินหลั่งก็รู้สึกเหมือนถูกคว้านลงไปอย่างลึกๆ

“ไม่เป็นไร” ฉินหลั่งเอามือของจงยู่มากมอยู่ที่ ด้านหน้า ก่อนจะยิ้มออกมาพลางพูดว่า : “หมอบอกว่า คุณติดไข้หวัดอย่างหนักไปหน่อยนะ ต้องนอนโรง พยาบาลสักหน่อย เดี๋ยวก็ดีขึ้นแล้ว ! ”

“เหรอ งั้นก็ดี” จงยู่มีรอยยิ้มอ่อนๆ ขึ้นมา เหมือน กับดอกไม้แย้มบาน ก่อนจะพูดต่อว่า : “ฉันว่าอีกไม่นาน เย็นนี้จะเอาซุปมาให้ฉัน บางทีกินซุปของเธอเข้าไปแล้ว ฉันน่าจะดีขึ้นเร็วขึ้น”

เมื่อได้ยินจงยู่พูดดีกับเย็นนี่ ฉินหลั่งก็รู้สึกเจ็บ ปวดใจ แต่เขาในตอนนี้ไม่สามารถพูดเรื่องจริงให้จงยู่

ฟังได้ สี่สาว “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” เองก็มีท่าที โกรธแค้นเป็นอย่างมาก แต่ว่าพวกเธอเองก็ไม่กล้าพูด

อะไรทำร้ายจงยู่

“ฉันเหนื่อยแล้ว อยากจะพักสักหน่อย” จงยู่ค่อยๆหลับตาลง ก่อนจะหลังสนิทไป

“คุณชายฉิน พวกเราคิดว่าเย็นนี้เป็นคนทำร้าย คุณจงยู่ ! ”

“ไม่ผิดแน่ วันนั้นคุณจงดื่มไปแค่ซุปของเธอ จาก นั้นก็เกิดอาการไม่ดีขึ้นมา เมื่อวานก็ไม่เห็นเย็นนี้แล้ว เหมือนกัน ! ”

“ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” พูดความในใจที่ สงสัยอยู่ให้ฉันหลั่งฟัง

“ฉันรู้” ฉินหลั่งพยักหน้า

“งั้นพวกเราสี่คนไปฆ่าเธอตอนนี้เลย เพื่อแก้แค้น ให้คุณจง ! “ลมพูดออกมา แล้วสาวน้อยทั้งสามคนที่ เหลือก็ตอบรับ : “จริงด้วย”

“เธอซ่อนตัวไปแล้ว เย็นจีนใหญ่ขนาดนี้ จะไป ตามหาจากไหนล่ะ” ฉินหลั่งพูดด้วยความหมดอาลัย ตายอยาก :

“ตอนนี้การทำให้อาการของจงยู่ดีขึ้นคือสิ่งที่เร่ง ด่วนที่สุด เธอได้รับพิษ พิษที่รุนแรงมากชนิดหนึ่ง ฉัน ต้องพาหมอที่ดีที่สุดในโลกนี้มาช่วยเธอให้ได้”

ในใจของฉินหลั่งนั้นมีความหวัง ถึงแม้ว่าจงจิ๋ว เงินจะบอกว่าน้ำเสียนจิวนั้นไม่มียารักษา แต่เขาไม่ อยากจะเชื่อ ถึงจะมีหวังแค่หนึ่งเปอร์เซ็นต์ ฉินหลั่งเองก็ อยากจะลองดู

“คุณชายฉิน คุณพาคุณจงยู่ กลับไปที่ยาวเย่วก
งกับพวกเราเถอะ ถ้าเกิดว่าหาบัวหิมะเทียนซานเจอฉัน ว่าอาจจะช่วยคุณจงยู่ได้นะ ! ” ลมพูด ตอนที่ฉินหลั่งไม่ อยู่ พวกเธอทั้งสี่ก็คุยกันเรื่องนี้

“บัวหิมะเทียนซานเหรอ ? ใช้ได้เหรอ ? ” ฉินหลั่ง ตาลุกวาว พลางมองไปทางลมพวกเธอแล้วถามขึ้น

“ยายเคยบอกพวกเราว่าบัวหิมะเทียนซานช่วย แก้พิษได้ ก่อนหน้านี้ ยายเคยบาดเจ็บจากการต่อสู้กับ คนอื่น พวกเราเองก็ไปหาบัวหิมารักษายาย มันดีมาก เลยนะ ยายเคยบอกเอาไว้ “บัวหิมะเทียนซานพันปี ตาย แล้วฟื้น แถมยังมีผลในการช่วยเรื่องกระดูกอีกด้วย ถ้า เกิดว่าเราหาบัวหิมะเทียนซานพันปีมาได้ ฉันว่าเราจะ ต้องช่วยคุณจงยู่ได้แน่นอน ! ”

“ยายเคยบอก…” ปากของฉันหลั่งขยับมุบมิบ เขา มองจงยู่ที่นอนอ่อนแรงอยู่บนเตียง เมื่อพิษออกฤทธิ์ อะไรๆ มันคงจะสายเกินไปแล้ว

“โอเค พวกเราไปยาวเย่วกง !” ฉินหลังรีบพูดขึ้น ให้สี่สาว “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ฟัง

“อือ ! คุณชายฉิน พวกเราซื้อตั๋วเครื่องบินไป เมืองอูเลยเถอะ ! ” ลมพูดพลางหยิบโทรศัพท์ออกมา จากนั้นก็ซื้อตั๋วออนไลน์

ลมซื้อตั๋วหกใบ เป็นตัวในวันที่สองตอนเก้าโมง

เช้า

ฉินหลั่งซื้อยาระงับการออกฤทธิ์กับโรงพยาบาล เสเหอมานิดหน่อย แน่นอนว่าเป็นเงินส่วนตัวของบ้านตระกูลจง

ฉินหลั่งเองก็บอกจงจิ๋วเจิน ว่าจะพาจงยู่ไปภูเขา เทียนจงจิ๋วเจินรู้ว่าน้ำเสียนจิวนั้นไม่มียาแก้ ฉินหลั่งบอก ว่าบัวหิมะเทียนซานพันปีสามารถช่วยชีวิตจงยู่ได้ ลองดู หน่อยก็ไม่เสียหาย

ถึงแม้ว่าเขาจะรู้จักจงยู่ได้ไม่นาน แต่ก็รู้จัก ว่า หลานสาวของตัวเอง เหมือนกับลูกสาวชื่อจงเสวี่ยนเย่น เลย ตอนที่เธอกำลังจะตาย สามารถได้อยู่กับคนที่รักได้ เธอก็ถืออว่าตายอย่างมีความสุข

วันที่สอง ฉินหลังพาจงยู่กับ “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” สี่สาวมาที่สนามบินนานาชาติจินหลิง

สำหรับอาการของจงยู่นั้น พวกฉินหลั่งต้องเฝ้า เธออยู่แล้ว

“จงยู่ หมอบอกว่าอาการป่วยนั้นกำลังดีขึ้น เขา ให้พาคุณไปเดินเล่นนะ สูดอากาศสดชื่นๆ เท่านี้คุณก็จะ หายดีแล้ว ! ” ฉินหลั่งพูดกับจงยู่อย่างอ่อนโยน

จงยู่ซบบ่าเขา สติของเธอนั้นเริ่มเลือนลางแล้ว

“งั้นก็ดีเหมือนกัน ฉันอยากจะไปเที่ยวที่ทั่วประ ทศมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสสักที สุดท้ายฉันก็จะได้ ไปสักที” ใบหน้าของจงยู่เต็มไปด้วยรอยยิ้มบางๆ พลาง พูดออกมา

เมื่อเห็นท่าที่อ่อนแอของจงยู่ “ลมดอกไม้หิมะ พระจันทร์” ทั้งสี่สาวเองก็รู้สึกกังวลและสงสารมาก !
ที่โถงรับรองของสนามบินกำลังประกาศสายการ บินของพวกฉินหลั่ง

“พวกเราไปเถอะ !” ฉินหลั่งพยุงจงยู่ กับ “ลม ดอกไม้หิมะ พระจันทร์” สี่สาวไปเช็กอิน

เมื่อเห็นว่าสายการบินของพวกเขาบินแล้ว มีคน หนึ่งเดินออกมาจากทางเสาของโถงรับรองนั้น เขาเป็น คนที่ซ่งอวี่จัดมาให้สอดส่องฉินหลั่ง คนคนนั้นรีบโทรหา

ซึ่งอวี่

“คุณชายซ่ง ฉินหลั่งพาพวกเธอไปที่สายการบิน ของเมืองอู ! ท่าทีของผู้หญิงคนนั้นเหมือนจะไม่ไหว แล้ว ! ”

“แล้วอาการของฉินหลั่งเป็นอย่างไรบ้าง ? ” ซ่ง วิ่ถาม

“ตั้งแต่เขาพบว่าผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวมาแบบ แปลกๆอารมณ์ก็หดหู่ลงมาก ! เมื่อวานกับเมื่อสองคืน ก่อน ฉันเห็นว่าตอนที่เขาไม่มีใครอยู่ด้วยนั้น แอบร้องไห้ ด้วย ! แต่ว่าเมื่อวานเขาไปที่บ้านตระกูลจงครั้งหนึ่ง ! ส่วนไปคุยอะไรนั้น ตอนนี้ยังไม่รู้ ! ”

“โอเค ทำได้ดีมาก ! ” ซ่งอวี่พูด จากนั้นก็วางสาย

ไป

ซึ่งอวี่กำลังอยู่ในโรงแรมฮิลตัน เขาจัดให้เย็นนี อยู่ที่ชั่วคราว เย็นนีอยู่ข้างกายเขา เมื่อสักครู่ที่คุย โทรศัพท์นั้นเขาก็ได้ยินหมดเลย

“คุณชายซ่ง ฉันพูดไม่ผิดใช่ไหมล่ะ เพียงแค่แฟนสาวเขาตาย ฉินหลั่งก็ไม่โอเคเป็นอย่างมาก และ อาจจะตรอมใจตายเลยล่ะ ! ” เย็น นี้พูด

“ตอนแรกถ้าเกิดว่าคุณให้ฉันหลั่งกินยาพิษได้ ยัง ต้องรอให้เขามาตรอมใจไหม ? ถ้าเกิดว่าเขาไม่ตรอมใจ ตายจะเป็นอย่างไร ? ” ซ่งอวีตำหนิ

เย็นนี้ถูกว่าแบบนั้นก็รู้สึกน้อยใจ ตัวเองช่วยซ่งอวี่ ทำเรื่องแย่ๆ ขนาดนี้แล้ว เขาไม่ควรจะดุตัวเองแบบนี้

“จริงสิ คุณบอกว่าแฟนของฉินหลั่งชื่อจงยู่ จงยู่ ของบ้านตระกูลจงงั้นเหรอ?” จู่ๆ ซ่งอวี่ก็คิด ว่ามันจะมี ความลึกลับอะไรซ่อนอยู่หรือเปล่า ?

“คุณชายซ่ง คุณคงไม่คิดว่าจงยู่เป็นคนของบ้าน ตระกูลจงใช่ไหม ไม่มีทางหรอก ฉันรู้จักหัวนอนปลาย เท้าของเธอดี เธอเป็นเด็กสาวจากชนบทของทางภาค อีสานนะ ดังนั้นการที่เธอได้มาเรียนที่มหาวิทยาลัยเย็น จีน ก็เพราะว่าเป็นนักเรียนยากจน” เย็นนี้รีบพูด หลังจาก เกิดเรื่องกับจงยู่ เธอก็ไม่รู้อะไรเลย

“นี่มันเรื่องจริงเหรอ…” ซ่งอวี่รู้สึกสงสัยอยู่ในใจ

“คุณชายซ่ง ไม่ต้องคิดเรื่องนี้แล้ว พวกเราคิด เรื่องงานแต่งของพวกเราเถอะ คุณจะพาฉันไปเจอ พ่อคุณเมื่อไหร่ ? ” เย็นนี้ถามด้วยความคาดหวัง

“รีบอะไรกัน รอฉินหลั่งตายก่อนค่อยคุยเถอะ ! ซ่งอวี่ปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย

“ก็ได้ เขาไม่มีจงยู่แล้ว ยังไงก็ต้องตรอมใจตาย ถึงไม่ตาย ก็เสียชีวิตที่เหลือไปหมดแล้ว ! ตอนนั้นมีวิธีทำร้ายเขาอีกง่ายขึ้นมากมาย” เจนนี่พูดไปพลางเตรียม ถอดเสื้อผ้าให้ซ่งอวี่ : “คุณชายซ่ง ช่วงนี้คุณไม่มา ฉัน คิดถึงคุณแย่แล้ว ให้ฉันได้ปรนนิบัติคุณชายซ่งเถอะ”

“มีเวลาค่อยคุยเถอะ งานที่บริษัทยุ่ง ฉันไปที่ บริษัทก่อนนะ ! ” ซ่งอวี่ผลักมือของเย็นนีออก ก่อนจะ ลุกขึ้นมา แล้วก็เดินออกมาแบบไม่ได้หันไปมองอีก และ ไม่สนใจเลยว่าเย็นนี้กำลังเรียกเขา

“คุณชายซ่ง ! คุณชายซ่ง….” เมื่อไม่เห็นเงา ของซ่งอวี่แล้ว เย็นนี้ต่อยลงไปบนเตียง ก่อนจะปลอบตัว เองว่า : “คุณชายซ่งยุ่งมากเลย ครั้งหน้าเขาต้องมาอยู่ กับฉัน ฉันจะแต่งงานกับคุณชายซ่งในอีกไม่นาน…..”