บทที่ 245 กลับเกาะฟ้า

ฉินหลั่งจับไหล่หลินจูเบาๆ ยิ้มให้เธออย่างอ่อน โยน แล้วพูดกับเธอเบาๆ ว่า “เธอไม่ต้องสนใจ เดี๋ยวฉัน จัดการเอง”

“ฉินหยวน นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเตือนนาย ว่า ต่อไปให้เคารพคนข้างๆ ฉันหน่อย ไม่ยังงั้นฉันรับรองว่า นายจะต้องเสียใจ” ฉินหลั่งพูดกับฉินหยวน

“ห จะทำให้ฉันกลัวงั้นเหรอ นายคิดว่าฉันจะตกใจ หัวใจวายเลยไหม? ฉันรู้ว่านายเก่ง เอาชนะนักพรตเตาขู่ เสวียนได้ แต่ฉินหลั่งน่าจะเพราะว่านายเป็นไอ้ขี้แพ้อยู่ ข้างนอกนานไปหน่อย ก็เลยลืมกฎของตระกูลฉินไป ถ้า พี่น้องทำร้ายกัน ต้องได้รับบทลงโทษจากตระกูล ถ้า เพื่อผู้หญิง5คนที่นายเลี้ยงดูไว้ทำให้นายกล้าแตะต้อง ฉันล่ะก็! ฉันไม่เชื่อว่านายจะโง่แบบนั้น….

ตอนที่ฉินหยวนกำลังพูดอยู่นั้น ร่างของฉินหลั่งก็ เหมือนลมกระโชกแรง ย้ายมาอยู่ตรงหน้าเขาได้เพียง แค่ชั่วพริบตาเดียว

“พลัก! ”

ฉินหยวนตกใจกับการจู่โจมกะทันหันของฉินหลั่ง จนเสียวสันหลังวาบ หมัดหนักๆ ฟาดเข้าไปที่ใบหน้า ของฉินหยวนอย่างรุนแรง

ฉินหยวนถูกต่อยจนหน้าหันไป90อย่างรวดเร็ว

รู้สึกว่าคลื่นสมองแทบจะหลุดออกมาแล้ว
ฉินหยวนมองหน้าฉินหลั่งด้วยความโมโห ชี้หน้า เขาพร้อมกับด่าว่า “ฉินหลั่ง ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกปู่ แล้วนายรอรับบทลงโทษจากปู่ได้เลย!”

ฉินหลังยิ้มเยาะเย้ย “ฉันจะย้ำนายอีกครั้งหนึ่ง พวกเธอคือเพื่อนของฉัน ถ้าอยากจะไปฟ้องฉันก็ไป เลย”

หลังจากพูดจบ ฉินหลังก็เดินกลับไปหาสาว ทั้ง5คน เฮลิคอปเตอร์สตาร์ท แล้วใบพัดก็เริ่มหมุน

“พวกเราไปกันเถอะ”

พอฉินหลั่งพูดจบ ก็เดินเคียงข้างกับพวกหลินจู ขึ้นเฮลิคอปเตอร์ไป โข่งลิ่งเสียนก็เดินตามไปเหมือนกัน

ในฐานะที่เป็นคนรับผิดชอบดูแลภาคหัวดง โข่ง ลิ่งเสียนนั้นมีคุณสมบัติที่จะได้ไปร่วมงานฉลองวันเกิด ของฉินป๋อสง

ฉินหยวนมองเฮลิคอปเตอร์ที่พวกฉินหลั่งนั่ง เคลื่อนที่ออกไปไกลด้วยความโมโห แล้วก็พูดกับท่าน โสงว่า “ฉันจะเอาเรื่องวันนี้ไปบอกปู่ นายคิดว่าไง คิดว่า ปู่จะลงโทษไอ้เด็กเวรนั่นไหม? ”

ท่านโสงพูดอย่างนุ่มนวลว่า “คือว่า…. คุณชาย รองครับ กระผมแนะนำว่าอย่าพูดเลยดีกว่านะครับ เมื่อกี้ ฉินหลั่งก็พูดแล้วว่า พวกนั้นคือเพื่อนของเขา ถ้าเกิดว่า คุณพูดเรื่องนี้ออกไป บางทีท่านเจ้าบ้านอาจอาจ ลงโทษคุณแทนได้นะครับ! ”

“รู้แล้ว ฉันต้องคืนหมัดนี้ให้มันอย่างแน่นอน! “ฉินหยวนพูด

ฉินหยวนเองก็ใจร้อนเกินไป พอมาคิดอย่าถี่ถ้วน ดูแล้วก็จริง คุณปู่ให้ความสำคัญกับคุณธรรมของลูก หลานมาก ตัวเองไปพูดให้ร้ายเพื่อนของฉินหลั่งว่าเป็น อีตัว ถ้าเกิดว่าคุณปู่ไม่ลงโทษเขาแล้วจะลงโทษใคร กัน?

ถ้าเกิดว่าเขาเป็นเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณปู่เอง ถ้า ยังงั้นเขาก็คือคนไร้สมอง!

ท่านโสงยิ้มอย่างทรยศแล้วพูดว่า “คุณชายรอง ไม่ต้องกังวลเกินไปหรอกนะครับ ถึงยังไงพวกเรากลับ ไปครั้งนี้ เราถือไพ่ดีไปด้วย ถ้าเกิดว่าเราเล่นไพ่ใบนี้ได้ ดี กระผมเชื่อว่า ต้องสร้างความเสียหายให้ฉินหลั่งอย่าง รุนแรงแน่นอน! ”

“ถูกแล้ว! ก็คืออาศัยตีที่จุดอ่อนของมัน! “ฉิน หยวนยิ้มอย่างเย็นชาแล้วพูด

พอพูดจบก็หันไปมองรถโรลส์รอยซ์ของเขา คลี่ ยิ้มออกมาแล้วพูดว่า “แกยังมัวทำอะไรอยู่ในรถนั่น? พวกเราจะไปเกาะฟ้ากันแล้ว! ออกมา! ”

“ครับ คุณชายรอง ผู้ต่ำต้อยมาแล้วครับ! ” ชาย หนุ่มคนหนึ่งเดินลงมาจากรถโรลส์รอยซ์ นั่นก็คือฉาว หนิง

ฉินหยวนมองหน้าฉาวหนิงพร้อมกับยิ้มแล้วพูดว่า “ถ้าเกิดว่าแกทำได้ดี ฉันจะทำให้ตระกูลฉาวของแกได้ กลายเป็นตระกูลอันดับหนึ่งในหลินอานภายใน3ปี ต่อไปพวกแกอยากได้อะไร ฉันก็จะให้จนพวกแกพอใจ แต่ ว่าถ้าเกิดว่าแกทำได้ไม่ดี ฉันก็จะทำให้ตระกูลฉาวของ แก สูญเสียทรัพย์สมบัติทั้งหมดภายในชั่วข้ามคืน ทำให้ คุณชายฉาวที่สง่า กลายไปเป็นขอทานข้างถนน

“ครับ”

ฉาวหนิงกลืนน้ำลายโดยไม่รู้ตัว และตอบอย่าง ระมัดระวัง

เขาอยู่กับฉินหยวนมา2วัน ก็รู้สึกได้ว่าการที่ได้อยู่ กับคนคนนี้ มันทั้งเต็มไปด้วยวิกฤตและโอกาสอยู่เสมอ ทำให้เขาหวาดกลัวอยู่ตลอดเวลา

แต่ว่าสิ่งที่ฉาวหนิงเข้าใจดีก็คือ ถ้าเกิดว่าเขาช่วย ฉินหยวนได้ ผลประโยชน์ที่ได้รับมันจะแทบเกินกว่าที่จะ จินตนาการได้ ตอนนี้เขาก้าวเท้าขึ้นเรือโจรสลัดที่ไม่ สามารถถอยหลังกลับได้แล้ว มีเพียงแค่ความสำเร็จ เท่านั้น ไม่ยังงั้นเขาจะต้องได้รับผลลัพธ์ที่สูญเสียไป ตลอดกาล

ไม่นาน ก็มีเฮลิคอปเตอร์อีกลำหนึ่งพาฉินหยวน ฉาวหนิงแล้วก็ท่านโสงบินไปที่เกาะฟ้า

บนเฮลิคอปเตอร์ สำหรับการแสดงออกของฉิน หลั่งเมื่อกี้นี้นั้น ทำให้หลินจูพอใจมาก เธอมองหน้าฉิน หลัง ใบหน้ามีแต่รอยยิ้มที่อ่อนโยน

ส่วนฉินหลั่งได้แต่นั่งอยู่บนเก้าอี้เงียบๆ มองดูวิว ทิวทัศน์ที่นอกหน้าต่าง สายตาของเขาค่อยๆ เหม่อลอย

“ไอ้ขี้แพ้ นายยังคิดถึงหลงหลิงอยู่อีกเหรอ?”หลินจูเดาความคิดของฉินหลั่ง พวกลมก็มองมาที่ฉิน หลั่ง ถึงแม้ว่าพวกเธอจะไม่ค่อยรู้เรื่องอดีต ว่าเกิดอะไร ขึ้นกับฉินหลั่งและหลงหลิง แต่ว่าวันนั้นที่งานแต่งงานข องหยูหมิง พวกเธอก็สามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจน ในใจ ของฉินหลั่งมีความรู้สึกให้หลงหลิงอย่างลึกซึ้ง

ในฐานะที่พวกเธอเป็นสาวใช้ของฉินหลั่ง ก็เลย ไม่กล้าถามเรื่องส่วนตัวของฉินหลั่งหรอก

“เปล่า” ฉินหลั่งยิ้มพร้อมกับสายหน้า แต่ว่าแต่ หลินจูเห็นหน้าของเขาตอนนี้ แล้วจะไม่รู้หรือยังไงว่าใน ใจของฉันหลั่งคิดอะไรอยู่?

หลินจูถอนหายใจออกมาช้าๆ แล้วก็ปลอบใจว่า “นายก็ได้รู้สิ่งที่หลงหลิงคิดกับนายแล้ว ไม่ได้มีอะไรให้ ต้องเสียดายอีกแล้ว เชื่อฉัน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปต้อง ร่าเริงขึ้นเข้าใจไหม?”

“อืม” ฉินหลั่งยิ้มพร้อมกับพยักหน้า เขารู้สึก อบอุ่นหัวใจมาก

“รู้จักถือให้เป็น และปล่อยวางให้ได้ นี่สิลูกผู้ชาย!

หลินจูยิ้มพร้อมกับพูดว่า “ก่อนหน้านี้ฉันไม่เคย เชื่อเลยว่านายเป็นทายาทเศรษฐี ตอนนี้ในที่สุดฉันก็เชื่อ แล้ว ตระกูล20อันดับแรกของหลินอานเมื่ออยู่ต่อหน้า ครอบครัวของพวกนาย ยังไม่ดีพอให้มองเลยด้วยซ้ำ! ครั้งรี้ได้กลับบ้านไปฉลองงานวันเกิดของคุณปูนาย นาย ต้องดีใจมากแน่ๆ!”
ฉินหลั่งยิ้มจางๆ แล้วพูดว่า “คุณปู่ฉลองวันเกิด คนอื่นในครอบครัวก็ต้องไปกันหมดอยู่แล้ว ฉันไม่ได้เจอ ญาติคนอื่นๆ ในครอบครัวมา7ปีแล้ว แน่นอนว่าต้องดีใจ อยู่แล้ว”

หลินจูเห็นว่าฉินหลั่งยิ้มแล้ว ก็รู้สึกโล่งใจขึ้นเล็ก

น้อย แล้วก็พูดอย่างใฝ่ฝันว่า “ครอบครัวพวกนายมีเงิน

เยอะแยะมากมายขนาดนั้น ในงานเลี้ยงต้องมีของอร่อย เยอะแน่นอน ฉันจะกินให้อิ่มหนำสำราญเลย” หลังจากพูดจบ หลินจูก็แลบลิ้นออกมาเลียริม

ฝีปากของตัวเอง ทำท่าทางเหมือนแมวตะกละ

“เธออย่าฝันหวานไปหน่อยเลย คุณชายฉินไม่ให้ เธอไปงานเลี้ยงของครอบครัวหรอก!” ลมพูดเสียดสี

เพราะว่าเรื่องของยาย ปีหนู 4สาวลมดอกไม้หิมะ

พระจันทร์”ก็ค่อนข้างที่จะมีเจตนาที่เป็นปฏิปักษ์ ถ้าเกิด

ว่าฉินหลั่งไม่ได้ห้ามไว้ พวกเธอคงจะตีกับหลินจูไปแล้ว

“ฉันฝันหวานเหรอ หึ จนถึงตอนนั้นพวกเธอก็ลอง ดูแล้วกันว่าไอ้ขี้แพ้จะพาฉันไปหรือไม่ แต่ว่าพวก เธอ4คนน่ะเหรอ ฉันหลังไม่มีวันพาพวกเธอไปหรอก! ” หลินจูทำหน้าลิงหลอกเจ้าใส่พวกลม

ความจริงแล้วหลินจูก็แค่อยากจะให้ฉินหลั่งมี ความสุขขึ้นนิดหน่อย ถึงได้พยายามคุยเรื่องที่ผ่อน คลาย แต่ว่าพวกลมนั้นความคิดธรรมดาไปหน่อย กลับ คิดถึงความหมายที่ซ่อนอยู่ของหลินจูไม่ออก!

เฮลิคอปเตอร์บินอยู่7ชั่วโมงกว่า แล้วก็แล่นลงช้าๆ ที่เกาะฟ้า

เกาะฟ้าคือแหล่งบัญชาการใหญ่ของตระกูลฉิน ตั้งอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิก มีพื้นที่ประมาณ40ตาราง กิโลเมตร บนเกาะนั้นไม่ต่างอะไรจากเมืองสมัยใหม่ ทั้ง เกาะมีเทคโนโลยีชั้นสูงที่ล้ำสมัยที่สุดในโลก

ตำแหน่งของที่นี่ถูกปิดซ่อนไว้ นอกเหนือจากการ ใช้อุปกรณ์ไฮเทคพิเศษที่ครอบครัวมอบให้สำหรับ การนำทาง เป็นไปไม่ได้ที่จะหาเกาะฟ้าพบด้วยวิธีการธร รมดาๆ

พอพวกฉินหลั่งลงจากเฮลิคอปเตอร์ ก็มีคนขับรถ มารับทันที พาไปที่ห้องพักที่เกาะนี้ หลินจูกับ4สาว ลม ดอกไม้หิมะ พระจันทร์ รู้สึกแปลกใหม่กับสำหรับทุกสิ่ง ทุกอย่างบนเกาะนี้ ตอนที่อยู่ในห้องของฉินหลั่ง อุทาน เกี่ยวกับทุกอย่างที่อยู่บนเกาะ

“คืนนี้พวกเธอนอนให้เร็วหน่อยนะ เดี๋ยวพร่งนี้ฉัน จะพาพวกเธอไปงานเลี้ยงวันเกิดคุณปู่ด้วยกัน….”ฉิน หลั่งพูด

“ได้งั้นฉันกลับห้องแล้วนะ นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้

อยู่ห้องที่หรูหราขนาดนี้เลย ฉันจะนอนให้เต็มอิ่ม! ”

หลินจูบิดขี้เกียจ พอพูดจบก็เดินออกนอกประตูไป เธอเห็นว่าพวกลมไม่ได้ขยับ ก็เลยพูดว่า “นี่ แยก ออกมาจากไอ้ขี้แพ้ได้แล้ว พวกเธอจะอยู่ที่นี่เพื่ออะไร?”

“พวกเราจะอยู่ทำอะไรเธอจำเป็นต้องมายุ่งไหม! ยุ่งเรื่องของคนอื่นซะจริงๆ!” ลมมองหน้าหลินจูอย่างไม่พอใจแล้วพูด

“เป็นบ้า! หลินจูพิมพ์แล้วก็เดินออกจากห้องมา

หลังจากหลินจูออกไปแล้ว ลมก็พูดกับฉินหลั่ง ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า “คุณชายฉิน เดี๋ยวพวกเรา ปรนนิบัติให้คุณหลับค่ะ”

“โอเค”

ฉินหลั่งตอบนิ่งๆ ช่วงนี้ เขาเคยชินกับการที่พวก ลมคอยรับใช้ปรนนิบัติเขาแล้ว เขาเองก็รู้ว่า ถ้าเกิดว่าไม่ ให้พวกเธอปรนนิบัติตัวเอง พวกเธอจะรู้สึกทุกข์ใจ

ฉินหลั่งนอนอยู่บนเตียง พวกลมยืนอยู่ทั้ง4มุม ทุกคนก็จะรับผิดชอบร่างกาย1/4ของฉินหลัง พวกเธอ ใช้2มือเล็กๆ ที่นิ่มนวล นวดไปตามร่างกายที่แข็งแกร่ง ของฉินหลั่ง

พวกลมนวดสบายมาก ฉินหลังหลับตา สมองของ เขาจมดิ่งขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานก็หลับไป

“หลงหลิง… หลงหลิง…” ฉินหลั่งเริ่มเพ้อ

พวกลมมองหน้ากัน แววตาของพวกเธอดูเป็น

ห่วง

“หลงหลิง เธอก็คือจงยู่ ทำไมเธอถึงไม่ต้องการ ฉันแล้ว ฉันแยกจากเธอไม่ได้…..” ฉินหลั่งพูดไปพูดมา แล้วขอบตาก็เขาก็มีน้ำตาไหลออกมา2ข้าง

พอเห็นท่าทีของฉินหลั่งเป็นแบบนั้น ในใจของ พวกลมก็รู้สึกเป็นทุกข์อย่างมาก พวกเธอกระซิบกระซาบกันว่า

“ผู้ชายดีๆ ขนาดนี้อย่างคุณชายฉินยังไม่เอา ผู้ หญิงคนนั้นโง่เกินไปแล้ว”

“ที่แท้ก่อนหน้านี้ที่คุณชายฉินบอกว่าปล่อยไปได้ แล้ว ที่จริงก็โกหก”

“พอเห็นคุณชายฉันร้องไห้อยู่ในความฝัน ฉันรู้สึก ทุกข์ใจมากเลย”

“ชู่

ลมทำท่าทางให้พวกเธอเงียบ แต่ไหนแต่ไร มา4สาวก็จะเชื่อฟังเธอตลอด คนอื่นๆ ทั้ง3คนก็ เงียบเชียบไม่มีใครพูดอะไร ลมก็พูดเสียงเบาว่า

“กว่าคุณชายฉินจะหลับได้ไม่ง่ายเลย อย่าเสียง

ดังให้เขาตื่น พวกเราห่มผ้าให้คุณชายฉิน แล้วก็กลับ ห้องของตัวเองกัน”

พวกลมห่มผ้าห่มให้ฉินหลั่ง ปิดไป แล้วก็ค่อยๆ เดินออกจากห้องมาช้าๆ

ในขณะนี้ ฉินหยวนก็อยู่ที่พักอีกแห่งหนึ่งบนเกาะ

ตรงตำแหน่งศูนย์กลางของเกาะฟ้าจะเป็น คฤหาสน์ของตระกูลฉินที่ครอบคลุมพื้นที่กว่า15เอเคอร์ เดิมที่ฉินหยวนสามารถกลับไปคฤหาสน์ได้ แต่ว่า เขามี เรื่องสำคัญบางเรื่องต้องปรึกษากับพ่อแม่เขา ดังนั้นคืน นี้เขาก็เลยตัดสินใจพักที่นอกคฤหาสน์ตระกูลฉิน
ในห้องนั้น ฉินหยวนนั่งอยู่บนโซฟา อีกด้านหนึ่ง ก็มีคู่สามีภรรยาวัยกลางคนนั่งอยู่

ผู้ชายสวมใส่ชุดสูทเรียบร้อย เซตผมไปด้านหลัง มุมปากล่างด้านขวามีหูดอยู่ หูดนี้ทำให้เขารูปลักษณ์ ของเขาเสียคะแนนไปบ้าง แต่ว่าก็ยังจัดอยู่ในประเภทที่ ยังสง่างามอยู่

ผู้หญิงสวมใส่ชุดสีม่วงอ่อน รูปร่างอวบอิ่ม ใบหน้างดงามและละเอียดอ่อน มือ คอ และหูของเธอก็ ถูกตกแต่งด้วยเครื่องประดับเพชรต่างๆ ช่างดูร่ำรวยและ ชั้นสูงมาก

ผู้ชายและผู้หญิงคนนี้ก็คือพ่อแม่ของฉัน หยวนฉินเหว่ยเจียนและหลิ่วเพียวเพียว

ฉินเว่ยเจียนคือลูกชายคนที่3ของเจ้าบ้านของ ตระกูลฉิน ฉินป้อสง พวกเขาสามีภรรยามีความคาดหวัง

สูงกับฉินหยวน!

พวกเขารู้ว่าครั้งนี้ที่ฉินหยวนไปหลินอาน เกี่ยว กับเรื่องที่ว่าข้อห้ามทางครอบครัวของฉินหลั่งจะถูก ยกเลิกหรือไม่ คืนนี้พวกเขามาเพื่อทำความเข้าใจกับ สถานการณ์โดยเฉพาะ

ฉินหลั่งคือคู่ต่อสู้ที่ใหญ่ที่สุดของฉินหยวน คู่สามี ภรรยาก็เลยใส่ใจในสถานการณ์ของฉินหลั่งมาก

“ลูกชาย สรุปแล้วฉินหลั่งนั่นมันเป็นยังไงกันแน่? แม่ได้ยินว่าเขากลับมาเกาะฟ้าแล้ว! ลูกบอกไม่ใช่เหรอ ว่า จะต้องหาวิธีให้ข้อห้ามของครอบครัวของฉินหลั่งมีต่อไปเรื่อยๆ ไม่ใช่เหรอ? ทำไมเขาถึงกลับมาได้? ” หลิ่ว เพียวเพียวมองหน้าฉินหยวนแล้วเอ่ยปากถาม

“กลับมาแล้วก็คือกลับมาแล้วนั่นแหละ!จะมาตื่น ตระหนกเป็นกระต่ายตื่นตูมอะไรกัน? ” ฉินหยวนกล่าว อย่างเหยียดหยาม

“นี่ฉินหยวน อย่ามาเลอะเทอะนะ เขากลับมาสิ เรื่องใหญ่! ตอนที่พวกเธอยังเป็นเด็กนะ คุณปู่ชอบเขา มากกว่าชอบลูก! ถ้าเกิดว่าลูกยังไม่ใส่ใจ เขาจะเอาชนะ ลูกได้นะ!” ฉินเว๋ยเจียนเลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดออกมา

ตั้งแต่ “การฝึกอบรมความยากจน”ของฉินหยวน สิ้นสุดลง นับตั้งแต่กลับมาที่บ้านตระกูลฉิน นี่พึ่งจะเป็น ครั้งที่2ที่ฉินเว้ยเจียนได้เจอหน้าและพูดคุยกับฉินหยวน

ตั้งแต่เด็กๆ ฉินหยวนเป็นคนที่อีโก้สูงมาก ชอบ

การแข่งขัน จะทำอะไรก็ต้องมีแผนการ แต่ว่าหลังจาก

การพบกันครั้งแรก ฉินเว่ยเจียนก็รู้สึกว่าไม่เจอกัน7ปี ฉิน

หยวนได้เปลี่ยนไปแล้ว ทำให้เขารู้สึกไม่คุ้นเคยเท่าไหร่ “ผมไม่ได้ต้องการให้พ่อมาสอน! ” ฉินหยวนมอง ไปที่พ่อของเขาอย่างแรงแล้วพูด

เดิมที่ฉินหยวนเป็นคุณชายที่มาจากครอบครัวที่ ร่ำรวยอย่างมาก แต่ว่าระหว่างการฝึกความจนใน7ปีนั้น เขาโดนดูถูกมานับไม่ถ้วน ทำให้มุมมองต่อโลกของฉิน หยวนเปลี่ยนไปอย่างมาก

ตอนที่ฉินหยวนหมดหนทางและจนมากที่สุดนั้น เขาก็ผ่านมาได้ด้วยตัวของเขาเอง ฉินเว๋ยเจียนไม่เคยช่วยเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว แล้วเขามีสิทธิอะไรมาชี้โบชี้ เบ็ใส่คนอื่น! ต่อให้เขาคือพ่อของตัวเอง แต่ก็จะไม่ เคารพเขาไม่ได้

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ