บทที่ 233 ให้ฉินหลั่งตัดสินใจเรื่องเงินลงทุน5พัน ล้านเหรียญ

หม่าหยางยืนขึ้น แล้วยืดอกพูดกับกษัตริย์บรูไน “ฝ่าบาท ผมเป็นแฟนตัวยงของท่าน ดังนั้นผมต้องเปิด เผยความจริงกับท่าน คนที่ท่านเลือกนั้น ที่จริงแล้วเขา เอาเข้ามาในงานเลี้ยง อีกทั้งคุณสมบัติด้านศีลธรรมของ เขาก็มีปัญหาเป็นอย่างมาก”

หม่าหยางคิดว่า เพียงแค่ให้ฉินหลั่งเป็นคนเลว กษัตริย์บรูไนคงไม่ถือโทษโกรธเขาที่พูดขัดขึ้นมา

มีหม่าหยางเป็นคนเริ่ม คนในตระกูลอื่นๆ โดย เฉพาะคนที่เหยียดหยามฉินหลั่งก่อนหน้านี้ ต่างพากัน ลุกขึ้นพูด

“เขายังบอกอีกว่าทานเป็นคนเชิญเขามา”

“คนคนนี้ขโมยขับรถหรูของคนอื่น”

“ชื่อเสียงของเขาในมหาวิทยาลัยเจียงหนานนั้น ไม่ดีเอามากๆ”

“เขาหลอกเงินคนอื่นตั้ง1.5ล้านยูโร ครั้งนี้ยัง แอบเข้ามาในงานเลี้ยงอีก คงคิดว่าที่นี่มีคนรวยเยอะ เลยอยากหลอกเอาเงิน….”

หม่าหยางสะกิดเถียนซิง เถียนซึ่งเป็นอันเข้าใจ จึงยืนขึ้นแล้วพูดกับกษัตริย์บรูไน อย่างเศร้าโศก “ฝ่าบาท ฉันกับผู้ชายคนนี้เป็นเพื่อนร่วมห้องกันตอนม.ปลาย เขาทำให้ฉันสอบไม่ติดมหาลัยดีๆ ก่อนหน้านั้นก็ยังม่อ ฉันที่โรงอาหาร…”

หลินจูแปลสิ่งที่พวกเขาพูดให้กษัตริย์ฟัง และ อธิบายกับกษัตริย์ ว่าสิ่งที่เถียนซิงพูดล้วนเป็นเรื่อง โกหก

หลินจูคอยรับใช้จูชุยส่วยที่บรูไนมา10กว่าปี ทำไมกษัตริย์บรูไนจะไม่รู้ว่าควรเชื่อคำพูดของใคร

กษัตริย์มองไปยังตระกูลต่างๆของหลินอานที่อยู่ ด้านล่างเวที จู่ๆก็รู้สึกว่าพวกเขานั้นจอมปลอมและน่า รังเกียจมาก เขาจึงพูดผ่านหลินจู “ใครบอกพวกคุณว่า เขาแอบเข้ามา ? ที่เขาพูดหนะถูกแล้ว ผมเป็นคนเชิญ เขามาเอง !

ทุกคนด้านล่างเวทีต่างรอคอยที่จะเห็นว่า หลัง จากกษัตริย์รู้ความจริงแล้วจะเรียกคนมาไล่ฉินหลั่งออก ไป แต่คิดไม่ถึงว่ากษัตริย์จะยอมรับกับปากว่าเขาเชิญ ฉินหลั่งมาจริงๆ

ทุกคนมองหน้ากัน ตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก

กษัตริย์พูดผ่านหลินจูต่อ “ที่ฉันเชิญฉินหลั่งมา ก็ เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ของภรรยาที่เสียไปแล้วของฉัน จากการได้สัมผัสกับเขาในระยะสั้นๆ ฉันก็รู้เลยว่าเขา เป็นคนใช้ได้ ผมหวังว่าทุกคนที่นั่งอยู่ที่นี่ จะไม่พูดข่าว ลือหลอกๆเกี่ยวกับฉินหลั่งอีก”

คนอื่นๆยิ่งตกตะลึงเข้าไปอีกที่แท้ฉินหลังกับกษัตริย์ก็รู้จักกันอยู่บ้าง พวกเขาล้วนได้ยินมาว่ากษตริย์ รักภรรยาของตนมาก ไม่แปลกใจที่กษัตริย์จะเชิญฉิน หลังมางานเลี้ยง

แล้วก็เมื่อครู่ที่กษัตริย์ให้บอดี้การ์ดมาเรียกฉิน หลั่ง ที่ต่างคิดว่าเพราะเวทนาฉินหลั่ง เลยเรียกเขาไป นั่นไม่ใช่อย่างที่พวกเขาคิดเลยแม้แต่น้อย ! แต่เป็น เพราะกษัตริย์รู้จักฉินหลั่ง !

หลายๆคนเสียใจอย่างมาก เมื่อครู่พวกเขาไม่น่า ไปร่วมแจมเลย ? พวกเขาใส่ร้ายฉินหลั่ง ทำให้กษัตริย์โกรธ งั้น

เงินลงทุน5พันล้านเหรียญของเขา ความเป็นไปได้ที่จะ ตกมาถึงตระกูลตัวเองนั้นน้อยมากๆ

เถียนซิงมองหม่าหยาง พลางพูดเสียงเบาอย่าง กังวล “คุณชายหม่า ฉันไม่น่าด่าเขาเลยใช่ไหม ?”

เดิมที่ใจหม่าหยางก็วุ่นวายมากพอแล้ว เมื่อครู่ เขาให้เถียนซิงด่าฉินหลั่ง ตอนนี้เถียนซิงถามแบบนี้ ก็ ไม่เท่ากับว่าจงใจเตือนเขาหรอกเหรอ ว่าสิ่งที่เขาทำไป เมื่อครู่นั้นโง่เขลาแค่ไหน

หม่าหยางถลึงตาใส่เถียนซิงอย่างดุร้าย เถียนซิง ตกใจจนหัวใจแทบพุ่งออกมา

กษัตริย์ถามผ่านหลินจู “ตอนนี้ฉันจะมอบเหรียญ ให้ฉันหลั่ง พวกคุณยังมีใครคัดค้านอีกไหม ? ”

ผู้คนจากตระกูลต่างๆสายหน้าหรือโบกมือกัน พัลวัน ทั้งหมดล้วนเป็นการแสดงว่า ไม่กล้าแทรกแซงการคัดเลือกของกษัตริย์ เมื่อครู่นี้พวกเขาเลินเล่อไป กษัตริย์คล้องเหรียญไปที่หน้าอกของฉินหลั่ง แล้วพูด

“ตอนนี้คุณเป็นผู้ที่ได้รับเหรียญเกียรติยศแห่ง ชาติบรูไน หากไปบรูไนแล้วสวมเหรียญนี้ไว้จะได้รับ การต้อนรับอย่างอบอุ่นจากประชาชน และได้รับการ ปฏิบัติอย่างพิเศษไม่ว่าจะเป็นที่ไหน !

ถ้าคุณไม่ไปบรูไนมันก็ยังปกป้องคุณได้ ถ้าหากมี คนไม่เคารพหรือใส่ร้ายคุณ ก็เท่ากับไม่เคารพประเทศ บรูไนเช่นกัน ! ฉันว่าไม่ว่าใครที่เห็นมันจะต้องกลัวคุณ มากๆแน่นอน ! ”

ฉินหลังลูบเหรียญเบาๆ แล้วโค้งคำนับให้กษัตริย์ พลางพูด “ขอบพระทัยฝ่าบาท”

กษัตริย์ตบฉินหลั่งเบาๆพลางพูด “เด็กดี คุณเป็น ศิษย์ของภรรยาฉัน ก็เหมือนเป็นคนสนิทของฉัน ฉันต้อง ดีกับคุณอยู่แล้ว”

กษัตริย์เห็นผู้ว่ามณฑลเจ้อเจียงยิ้มไม่หุบ ยืนรอ คอยอย่างเปี่ยมล้น เป็นอันเข้าใจว่าเขากำลังรอให้ตน ประกาศ ว่าเงินลงทุน5พันล้านเหรียญนั่น จะลงทุนที่ หลินอานหรือว่าจีนหลิง

ที่จริงก่อนจะมาจีน กษัตริย์เตรียมจะสำรวจหลิน อานและจีนหลิงด้วยตัวเอง แต่เมื่อถึงหลินอานจูชุยส่วย ก็เสียซะก่อน จึงทำให้10วันมานี้เขาต้องอยู่หลินอาน ตลอด ไม่ได้ไปตรวจสอบที่จีนหลิงเลย
พรุ่งนี้เขาก็จะกลับประเทศแล้ว กษัตรีย์จึงตัดสิน

ใจจะลงทุนเงิน5พันล้านเหรียญที่หลินอาน

แต่เมื่อเห็นคนพวกนี้ปฏิบัติต่อฉินหลั่งเช่นนี้ เขาก็ รู้สึกลังเลขึ้นมา

กษัตริย์มองฉินหลั่งพลางพูด “ฉินหลั่ง ในเมื่อ คุณเคยอยู่ที่จีนหลิงและหลินอาน งั้นคุณว่าเงินลงทุน ก้อนนี้ควรไปลงทุนที่ไหนดี ? ”

“ไม่ดีกว่าครับ ฝ่าบาท ท่านตัดสินใจเองดีกว่า ครับ”ฉินหลั่งสายหน้าพูด

ยังไงก็เป็นเงินของเขา อีกทั้งเป็นเงินจำนวนมาก ตั้ง5พันล้านเหรียญ ให้ฉินหลั่งตัดสินใจแทนดูจะไม่ เหมาะ

กษัตริย์พูดยิ้มๆ “ฉันบอกให้คุณตัดสินใจคุณก็ ตัดสินใจสิ คุณจะให้ลงทุนที่ไหนก็ที่นั่นแหละ ! ”

เมื่อได้ยินที่กษัตริย์พูด คนตระกูลต่างๆด้านล่าง เวทีต่างแตกตื่น พวกเขาคิดไม่ถึงจริงๆว่ากษัตริย์บรูไน จะทำตามอำเภอใจแบบนี้เงินตั้ง5พันล้านเหรียญ แต่ กลับให้ยาจกข้างถนนอย่างฉินหลังเป็นคนตัดสินใจ นี่ไม่ ตลกไปหน่อยเหรอ ?

ก่อนหน้านี้พวกเขาทำกับฉินหลั่งซะขนาดนั้น ฉิน หลังคงเลือกจีนหลิงแน่ๆ !

ไม่นานนัก คนในงานเลี้ยงยกเว้นกษัตริย์ ฉินหลั่ง หลินจูและลูกน้องของกษัตริย์2-3คน ต่างมองฉินหลั่ง อย่างลุ้นระทึก
หลินจูเห็นคนพวกนี้แค่แวบเดียวก็เปลี่ยนเป็น กลัวจนไม่กล้าพูดอะไร ราวกับหนูที่โดนงูต้อนจนจนมุม อย่างไรอย่างนั้น ท่าทางกลัวจนตัวหด เธอก็นึกหัวเราะ เยาะในใจ พวกคุณก็มีตอนที่กลัวเหมือนกันนี้

หลินจูจูงฉินหลั่งให้เขาหันหลังให้กับล่างเวที แล้วพูดเสียงเบาๆ “คุณบอกให้กษัตริย์เอาเงินไปลงทุน ที่จีนหลิงสิ ให้พวกหน้าไม่อายด้านล่างเวทีโกรธจนแทบ คลั่ง”

ฉินหลั่งถอนหายใจเบาๆ แล้วยิ้มให้หลินจูบางๆ

นี่เป็นถึงเงินลงทุน5พันล้านเหรียญ เป็นเรื่อง สำคัญมากๆ ฉินหลั่งไม่อาจทำให้กษัตริย์ได้รับความเสีย หาย เพียงเพราะความโกรธแค้นของตัวเองหรอก

ฉินหลังหันไปหากษัตริย์ แล้วถามเขาว่ามี เงื่อนไขอะไรไหม

กษัตริย์บอกฉันหลั่ง ว่าเขาหวังว่าการลงทุนนี้ จะ เน้นไปที่อสังหาริมทรัพย์เป็นหลัก และด้านอุตสาหกรรม บริการ การท่องเที่ยวอื่น ๆ บรูไนมีบุคลากรที่มีความ สามารถในด้านพวกนี้เยอะ เมื่อถึงตอนนั้นสามารถมาบริ หารจัดการได้

ฉินหลั่งพยักหน้า แล้วหันหน้าไปครุ่นคิดเล็กน้อย

สายตาคนจากตระกูลต่างล่างเวทีเคลื่อนตามฉิน หลั่งทุกการกระทำ เหมือนใช้เนื้อมาล่อสุนัขหลายๆ ตัวอย่างไรอย่างนั้น หันศีรษะกันอย่างพร้อมเพรียง !

ผู้นำมณฑลเจ้อเจียงอีกด้านหนึ่ง ก็มองฉินหลั่งด้วยสายตากลัดกลุ่ม

ฉินหลั่งเอามือบีบคางพลางครุ่นคิด ยังไงเขาก็ เป็นถึงลูกชายของตระกูลใหญ่ มีหัวด้านธุรกิจอยู่บ้าง

เมื่อก่อนเขาเรียนมหาลัยที่จีนหลิงอยู่2ปี ก่อนที่ จะจากจีนหลิงแล้วมาหลินอาน เขาเคย บริหารCHIU-SHบI อาคารหลิงอู่ อีกทั้งตอนที่บริหารอา คารหลิงอู่ เขาได้เรียนรู้เกี่ยวกับสภาพแวดล้อมทาง ธุรกิจของจีนหลิงอีกด้วย

จากการวิเคราะห์ของฉินหลั่ง เขาคิดว่าจีนหลิง เหมาะกับการลงทุนของกษัตริย์มากกว่า เพราะ โครงสร้างอุตสาหกรรมของจินหลิง กับหลินอานมีความ แตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด

ด้านเทคโนโลยีและวิทยาศาสตร์ของหลินอาน นั้นสูงกว่า ถ้าหากกษัตริย์ให้ความสนใจกับเครือข่าย อินเทอร์เน็ต เทคโนโลยีล้ำสมัยอย่างระบบal หลินอาน เหมาะสมอย่างไม่ต้องสงสัยเลย แต่กษัตริย์บอกไว้แล้ว ว่าเขาอยากลงทุนด้านอสังหาริมทรัพย์ อุตสาหกรรม บริการและการท่องเที่ยว !

ด้านการท่องเที่ยวทั้งสองเมืองนั้นมีความเหมาะ สมเหมือนกัน แต่ด้านที่เหลือทั้งสอง จีนหลิงชนะ ขาดลอยเลย !

เนื่องจากจีนหลิงตั้งอยู่ในมณฑลซู มีประชากร กว่า80ล้านคน อีกทั้งยังอยู่ติดกับเซี่ยงไฮ้ ซึ่งเป็น ศูนย์กลางทางเศรษฐกิจของจีน การเติบโตด้านอสังหาริมทรัพย์สูงมาก นักท่องเที่ยวก็เยอะ แต่หลิน อานอยู่ในมณฑลเจ้อเจียง มรประชากรแค่50ล้านคน

ฉินหลั่งเงยหน้าขึ้น แล้วเห็นว่าทุกคนด้านล่าง เวทีต่างจ้องมองมาที่ตน เขาจึงตกใจเล็กน้อย คนในตระกูลใหญ่ยิ้มอย่างสดใสให้ฉินหลั่ง ฉินหลั่งกระแอมหนึ่งครั้ง แล้วหันไปยังกษัตริย์ กษัตริย์ถามผ่านหลินจู “คุณคิดดีแล้วเหรอ ?”

ฉินหลั่งยิ้มบางๆพลางพยักหน้า ขณะกำลังจะพูด ก็ได้ยินเสียงเรียกจากคนตระกูลใหญ่ด้านล่างเวที “คุณ ฉิน ก่อนหน้านี้พวกเราผิดเอง ผมต้องขอโทษคุณด้วย คุณโปรดให้อภัย….”

พอเขาเริ่ม คนอื่นๆก็พูดตามๆกัน

“ผมก็ต้องขอโทษด้วยเหมือนกัน คุณเป็นคนที่ฝ่า บาทเชิญมาจริงๆ พวกเรามองคุณผิดไปจริงๆ”

“ต้องโทษคนที่ใส่ร้ายคุณพวกนั้น เมื่อครู่ผมเสีย สติไปเอง ถึงได้ร่วมใส่ร้ายคุณไปกับพวกเขา”

“ใช่ พวกเราล้วนโดนพวกไร้สมองชักนำ ขอความ กรุณาคุณ อย่าถือสาพวกเราเลย…”

ถ้าเงิน5พันล้านเหรียญนี้ไปลงทุนที่อื่น ล้วนไม่ดี ต่อทุกคน จึงมีคนเริ่มโยนความผิดให้หม่าหยาง ฉาว หนิง และซุนเจี้ยน ที่ก่อนหน้านี้พวกเขาทั้งสามคนด่าไว้ เยอะที่สุด อีกทั้งพวกเขายังเป็นคนเริ่มก่อน
“คุณชายฉาว คุณชายหม่า คุณชายซุ่น พวกคุณ แสดงท่าทีอะไรต่อคุณฉินหน่อยสิ”

“ใช่ ถ้าไม่ใช่เพราะข่าวลือไม่มีมูล การกระจาย

ข่าวเท็จของพวกคุณ พวกเราคงไม่ว่าร้ายคุณฉินหรอก” “แค่ขอโทษอย่างจริงใจ ผมเชื่อว่าคุณฉินจะให้

อภัยพวกคุณแน่นอน”

ฉาวหนิง หม่าหยาง และซุนเจี้ยนโดนทุกคนเอ่ย ถึง ก็ด่าแม่กันในใจแล้ว

แม่งเอ้ย พวกเราพูดไม่ดีกับไอ้ฉินหลั่งนี่ก็จริง แต่ เราให้พวกแกพูดตามด้วยซะที่ไหนกัน ? ดูตอนนี้สิ ทุก คนต่างเล็งกระบอกปืนมาที่เราสามคน ! ให้พวกเรารับ ความอับอายนี้ ! ความคิดนี้คิดได้ดีจริงๆ

ถึงแม้ในใจพวกเขากำลังด่าทอกันอย่างบ้าคลั่ง แต่นี่มันเกี่ยวพันถึงเงินธุรกิจใหญ่5พันล้านเหรียญ ถ้า มันพังเพียงเพราะพวกเขาไม่ยอมขอโทษ พวกเขาทั้ง สามตระกูลคงไม่รอดในหลินอานแน่

ตอนนี้ หม่าหยางพวกเขาเดินไปตรงหน้าฉินหลั่ง แล้วโค้งคำนับขอโทษพลางพูด

คุณฉิน ก่อนหน้านี้พวกผมผิดเอง พวกเราไม่ ควรพูดข่าวลือเท็จที่เกี่ยวกับคุณ….”

“.ขอให้คุณฉินเห็นถึงความสำนึกผิดอย่าง จริงใจของเรา ให้อภัยในความผิดพลาดของพวกเรา

ด้วย..
..พวกเราไม่อยากให้มีผลกระทบถึงเรื่องธุรกิจ

กับกษัตริย์บรูไน ยังไงพวกเราก็เตรียมความพร้อมเป็น อย่างดี เพื่อเงินลงทุนก้อนนี้ ”

ทั้งสามพูดพร้อมกัน “ขอโทษครับ คุณโปรดอภัย ให้พวกเราด้วย”

ฉินหลังพยักหน้าอย่างไม่อะไร แล้วพูด “โอเค ผมยกโทษให้พวกคุณ”

ตระกูลใหญ่ต่างๆล่างเวทีต่างมีสีหน้าดีใจ ถอน หายใจโล่งอกกันยาวๆ

หม่าหยาง ฉาวหนิง และซุนเจี้ยน พวกเขาทั้ง สามก็รู้สึกกดดันน้อยลง เถียนซิงเดินไปข้างๆหม่าหยาง แล้วกระซิบกับเขา “คุณชายหม่า ไม่ต้องกังวลจากที่ฉัน รู้จักหมอนี่ ในเมื่อเขายกโทษให้คุณแล้ว ก็จะไม่อะไรกับ คุณแล้วล่ะ”

หม่าหยางมองฉินหลั่งที่อยู่บนเวที พลางยิ้ม อย่างอ่อนโยน แต่ในใจกลับคิดว่า “ยังดีที่รักษาเงิน5พัน ล้านเหรียญนี้ไว้ได้ ต่อจากนี้ยังมีโอกาสอีกมากที่จะ จัดการฉินหลั่ง ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนเอาตอนนี้ ! ”

หลินจูหยิกเอวฉินหลั่งไปทีหนึ่ง และจ้องเขา อย่างโกรธๆ แล้วด่าไปหนึ่งคำ “โง่”

ฉินหลั่งไม่สนใจปฏิกิริยาคนอื่นเขาหันไปหา กษัตริย์แล้วพูด “ฝ่าบาทจากการพิจารณาของผม ผมว่า ท่านควรนำเงิน5พันล้านเหรียญนี้ ไปลงทุนที่จีน หลิง ! “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ