บทที่ 163 เธอทำร้ายนาย นายยังจะช่วยเธออีก

เห้อหยู่เฉินตกใจ ทำให้มือที่ปิดปากเด็กสาวไว้ คลายลงเล็กน้อย เด็กสาวที่เขาอุ้มไว้จึงกัดไปที่มือของ เขาอย่างแรง ก่อนจะรีบกระโดดหนีออกจากอ้อมแขน ของเห้อหยู่เฉิน เห้อหยู่เฉินร้องอย่างเจ็บปวด บนมือมี เลือดไหลออกมา

“แม่ขา”เด็กสาวร้องเรียก ก่อนจะวิ่งไปหมารดา

“คุณผู้ชาย ต้องขอโทษด้วยครับ คุณยังขึ้นมาบน เรือลำนี้ไม่ได้ รอเรือกู้ภัยลำต่อไปนะครับ”เจ้าหน้าที่ หน่วยกู้ภัยยืนขวางเห้อหยู่เฉินไว้

เห้อหยู่เฉินรู้สึกเสียดายมาก อีกแค่นิดเดียว เขาก็ จะได้ขึ้นไปบนเรือแล้วแท้ๆ เขากระซิบพูดกับเจ้าหน้าที่ หน่วยกู้ภัย “เฮ้ คุณไม่รู้จักผมเหรอ ผมเป็นเจ้าของร้าน เหม่ยเว่ยโต พ่อของผมคือเห้อเจียหลุนไงครับ ครอบครัวผมรวยมาก คุณปล่อยผมขึ้นไป รอกลับไปถึง เซี่ยงไฮ้ ผมจะให้ค่าตอบแทนอย่างงามเลย”

“ต้องขอโทษด้วยครับ” เจ้าหน้าที่หน่วยกู้ภัยสาย หน้าปฏิเสธ ถ้าคุณรวยแล้วผมปล่อยคุณขึ้นไป คงจะ วุ่นวายกันไปหมดนะสิ

เห้อหยู่เฉินโมโหมาก แต่ไม่ว่าจะพูดยังไงเจ้า หน้าที่ก็ไม่ยอมให้เขาขึ้นเรือ จนสุดท้ายเขาได้แต่ต้อง ยอมถอยออกไป
เขามองไปทางที่ต้นตอของเสียงเมื่อตะกี้ จึงเห็น จางเจียซินที่กำลังยืนยิ้มเยาะอยู่พอดี พอคิดได้ว่าจาง เจียซินเป็นคนทำแผนเขาเสีย เห้อหยู่เฉินจึงยิ่งโมโห เขาเดินตรงเข้าไปหาจางเจียซินทันที

“ยัยผู้หญิงชั้นต่ำ ทำไมไม่จมน้ำตายไปซะ กล้าดี ยังไง ถึงทำให้ฉันเสียแผน ฉันจะฆ่าแกซะ”เขาสู้พวก ผู้ชายก่อนหน้านี้ไม่ไหว ไม่ได้หมายความว่าเขาจะสู้ผู้ หญิงคนเดียวไม่ไหว

“เพี้ยะ” เขาตบหน้าจางเจียซินอย่างแรง

“เห้อหยู่เฉิน นายยังเป็นลูกผู้ชายอยู่หรือเปล่า ถึง ได้มาทำร้ายผู้หญิงแบบนี้”จางเจียซินถลึงตาแล้วด่า เห้อหยู่เฉิน “เมื่อตะกี้นายผลักฉันตกน้ำไป จนฉันเกือบ จมน้ำตาย ตอนนี้ยังจะมาตบฉันอีก ฉันขอสู้ตายเลย”

พอพูดจบ จางเจียซินก็พุ่งเข้าไปทำร้ายเห้อหยู่ เฉินโดยไม่สนใจใคร แค่หวังจะตบหน้าเขาให้พอใจจะ ได้ระบายความแค้นที่มีอยู่ในใจได้ แต่เธอเป็นผู้หญิงจะ มีแรงสู้กับเห้อหยู่เฉินได้ยังไงกัน พอพุ่งตัวเข้าไป ก็ถูก เห้อหยู่เฉินชกไปที่ดวงตา แล้วถูกเห้อหยู่เฉินจับสองมือ ไว้

“ฉินหลั่ง นายรีบเข้าไปช่วยเจียซินเร็วเข้า นายไม่ เห็นเหรอว่าเธอถูกชกจนตาแดงแล้ว”ฮวนฮวนรีบขอ ความช่วยเหลือจากฉินหลั่งที่ยืนอยู่ด้านข้าง แต่ฉินหลั่ง กลับยืนมองจางเจียซินกับเห้อหยู่เฉินทะเลาะกันด้วย สีหน้านิ่งเฉย ไม่มีท่าทางจะเข้าไปช่วยเหลือแม้แต่น้อย
“ห็ จางเจียซิน ดูท่าคงจะไม่ได้มีเธอคนเดียวที่โง่ แม้แต่เพื่อนของเธอก็โง่เง่า เธอยังคิดจะให้ไอ้นั่นมา ทำร้ายฉัน ไม่คิดดูซะก่อน ว่าเมื่อตะกี้เขาเกือบจะถูกผู้ หญิงชั่วช้าอย่างเธอผลักตกน้ำจมน้ำตาย ถ้าเขาช่วยเธอ คงจะเป็นคนที่โง่ที่สุดในโลกแล้วล่ะ” เห้อหยู่เฉินพูด เยาะเย้ย

“ห้ามนายด่าเขา…”จางเจียซินพูดเสียงแหลม

“เหอะ นี่เธอรู้สึกผิดกับเขาอยู่หรือไง เธอไม่ใช่ ฉันด่าเขา ฉันก็จะด่าเขา เขามันก็แค่คนโง่ ถึงได้มีแฟน ชอบยั่วผู้ชายอย่างเธอ สมน้ำหน้าที่ถูกเธอหักหลังแบบ นั้น” เห้อหยู่เฉินเริ่มอารมณ์ดีขึ้นหลังจากได้ด่าจางเจีย ซิน เขาจับมือของจางเจียซินไว้แน่น ก่อนจะพูดเยาะ เย้ยถากถาง

“กร็ด ฉันบอกแล้วว่าอย่าด่าเขา นายมันคนเลว ฉันจะฆ่านายซะ”จางเจียซินกรีดร้องอย่างเสียสติ เธอ พยายามดิ้นให้หลุดจากการควบคุมของเห้อหยู่เฉิน เธอ ดิ้นรนจนหน้าแดง กรีดร้องจนเสียงแหบแห้ง แต่เห้อหยู่ เฉินกลับแค่เซถอยหลังไปสองสามก้าวเท่านั้น ไม่ได้ ทำให้เธอหลุดจากมือของเห้อหยู่เฉินได้

“เฮ้ย ยัยนี่บ้าไปแล้วหรือเปล่า เมื่อตะกี้เธอไม่จม น้ำตาย ตอนนี้ฉันจะคอยดูว่าเธอจะดวงแข็งอยู่อีกหรือ เปล่า มานี่เลย” เห้อหยู่เฉินลากจางเจียซินไปตรงราว เรือ

ตอนนี้ฝนยังคงตกหนักมาก คนอื่นๆกำลังยืนมอง ไปที่เรือกู้ภัยจึงไม่มีใครสนใจว่าทางนี้เกิดอะไรขึ้นบ้าง
“อย่านะ…อย่า…กรี๊ด”จางเจียซินถูกลากมาถึงราว เรือ พอนึกถึงความน่ากลัวตอนที่ตกลงไปในทะเล จาง เจียซินก็แทบจะเสียสติ

“ท์ ยัยผู้หญิงแพศยา ชาติหน้าเกิดมาเป็นผู้หญิง เรียบร้อยบ้างจะได้ไม่ต้องมาเจอกับเหตุการณ์แบบนี้อีก ตอนนี้ เธอไปสำนึกผิดกับยมบาลเถอะ”พอพูดจบ เห้อห ยู่เฉินก็แสยะยิ้มชั่วร้าย ก่อนจะเตรียมผลักจางเจียซินตก ไปในทะเล

ทันใดนั้นมีมือข้างหนึ่งดึงจางเจียซินไว้ได้ซะก่อน ทำให้เห้อหยู่เฉินที่ต้องการจะผลักจางเจียซินตกลงไป ในน้ำทำไม่สำเร็จเขาหันกลับไปมองอย่างอารมณ์เสีย จึงสบตาเข้ากับแววตาน่ากลัวของฉินหลั่ง

ไอ้บ้าน ปล่อยมือ…” เห้อหยู่เฉินเพิ่งพูดได้ห้า คำ กลับถูกชกที่จมูกอย่างแรง เห้อหยู่เฉินรู้สึกเจ็บจมูก มาก จนสมองเริ่มมึนงงไปทันที

ฉินหลั่งถือโอกาสนั้นรีบดึงจาเจียซินเข้ามา

จางเจียซินสะดุดเข้าไปในอ้อมกอดของฉินหลั่ง ในขณะนั้นเธอเองก็อึ้งไปเหมือนกัน เธอเองก็คิดไม่ถึง ว่าหลังจากที่เธอทำแบบนั้นกับฉินหลั่งไปแล้ว ฉินหลั่ง ยังยอมเข้ามาช่วยเธออีก ในตอนนี้เธอรู้สึกว่าอ้อมกอด ของฉินหลั่งอบอุ่นมาก จางเจียซินรู้สึกว่าผู้ชายคนนี้ดี มากจริงๆ

จางเจียซินอยู่ในอ้อมกอดของฉินหลั่งได้ไม่ถึง หนึ่งวินาที เธอก็ถูกฉินหลั่งผลักไปทางฮวนฮวน
“เจียซิน เธอเป็นยังไงบ้าง”ฮวนฮวนถาม

“ยังดีอยู่”จางเจียซินมองไปทางฉินหลั่ง ตอนที่ เธอถูกฉินหลั่งผลักออกมา เธอรู้สึกเสียใจมาก

“เป็นไอ้บ้าน่อีกแล้ว นายโง่หรือไง เมื่อตะกี้เธอ เกือบจะทำให้นายตาย แต่ตอนนี้นายกลับยังคิดจะช่วย เธออีก” เห้อหยู่เฉินเช็ดเลือดกำเดาออก ก่อนจะหันไม่ ถลึงตาใส่ฉินหลั่งอย่างไม่พอใจ

“เรื่องของฉัน นายไม่ต้องยุ่ง ห้ามนายทำร้ายเธอ อีก ไม่อย่างนั้นฉันจะผลักนายตกลงไปจากที่นี่ซะ” ฉิน หลั่งพูดกับเห้อหยู่เฉินเสียงแข็ง

“ทำไมวันนี้มีแต่คนขู่ฉันเนี่ย” เห้อหยู่เฉินพูดอย่ างไม่พอใจ

ฉินหลั่งเดินไปหยุดตรงหน้าเห้อหยู่เฉิน แล้วกัน ตัวลง ก่อนจะดึงขาทั้งสองข้างขึ้นมา จนเห้อหยู่เฉินครึ่ง ตัวถูกขึงไว้นอกบนราวเรือ แค่ฉินหลั่งปล่อยมือ เขาก็จะ ตกลงไปในน้ำทันที ทำให้เห้อหยู่เฉินตกใจกลัวมาก จน รีบพูดขอร้อง “โอเค ฉันจะทำตามที่นายพูด ฉันจะไม่หา เรื่องจางเจียซินอีกแล้ว รีบปล่อยฉันลงเถอะนะ”

ฉินหลั่งเห็นว่าเห้อหยู่เฉินตกใจจนหน้าซีดเผือด เสียงพูดสั่นเครือ จึงส่งเสียงฮืออกมา ก่อนจะโยนเขาลง บนพื้นดาดฟ้า

ฉินหลั่งเดินไปอีกฝั่งของดาดฟ้า แล้วนั่งลงจาง เจียซินกับฮวนฮวนรีบเดินตามไปนั่งด้วย

“ขอบคุณค่ะ คุณช่วยฉันไว้อีกครั้งแล้ว”จางเจียซินนั่งลงข้างๆฉินหลั่ง ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

“ไม่ต้องขอบคุณผม ผมก็แค่มองข้ามไปโดยไม่ สนใจไม่ได้เท่านั้นเอง บอกตามตรง ผมเองก็อยากให้ เขา…”พูดถึงตรงนี้ ฉินหลั่งกลับพูดต่อไปไม่ออก เขา ขมวดคิ้วยุ่ง แล้วมองออกไปที่ทะเลตรงหน้า “หลังจาก วันนี้ไป คุณไม่ต้องเข้ามาพูดอะไรกับผมอีกแล้ว คิดซะ ว่าพวกเราเป็นคนแปลกหน้าต่อกันก็ได้”

พอได้ยินคำพูดของฉินหลั่ง จางเจียซินก็รู้สึก เสียใจมาก เธอรู้ว่าตัวเองทำร้ายจิตใจของฉินหลั่งร้าย แรงมาก ในตอนนี้ เธออยากจะพูดกับฉินหลังมาก ว่าเธอ สำนึกผิดแล้วจริงๆ และจะไม่ทำเรื่องไม่ดีกับฉินหลั่งอีก แล้ว แต่พอเห็นท่าทางที่ไม่อยากเห็นหน้าเธอของฉิน หลัง ทำให้จางเจียซินไม่กล้าพูดออกไป

จางเจียซินนั่งอยู่ข้างๆฉินหลังเงียบๆ ทั้งที่ในใจ กำลังมีเลือดไหลออกมา

“เจียซิน พวกเราไปขึ้นเรือเถอะ คนเริ่มน้อยแล้ว” ฮวนฮวนมองไปทางเรือกู้ภัยที่จำนวนคนเดินขึ้นไปเริ่ม น้อยลงแล้ว ถ้าพวกเธอยังไม่ไปอีก เรือกู้ภัยคงจะแล่น ออกไปซะก่อน

“ฮวนฮวน เธอไปก่อนเถอะ ฉันจะนั่งรอเรือกู้ภัยลำ ต่อไป” จางเจียซินตอบกลับเสียงเรียบ ฉินหลั่งช่วยชีวิต เธอไว้ถึงสองครั้ง ถ้าไม่ได้เห็นว่าเขาขึ้นเรืออย่าง ปลอดภัย จางเจียซินจะขึ้นเรืออย่างสบายใจได้ยังไงกัน

ฮวนฮวนรีบพูดเกลี้ยกล่อมจางเจียซิน แต่ถึงยังไงจางเจียซินก็ไม่ยอมไป ฮวนฮวนถอนหายใจออกมา แล้ว นั่งลงเป็นเพื่อนจางเจียซิน

เรือกู้ภัยที่มีผู้หญิงกับเด็กขับเคลื่อนออกไปแล้ว บนเรือยังเหลือคนอยู่ประมาณห้าถึงหกร้อยคน ส่วนมาก เป็นผู้ชายจะมีผู้หญิงแค่ส่วนน้อยที่ยอมอยู่ต่อเพราะทั้ง สามีไปก่อนไม่ได้ ดาดฟ้าเรือตกอยู่ในความเงียบสงบอีก ครั้ง

“ซ่าซ่า”

“ซ่าซ่า”

ในขณะนั้นเอง เสียงคลื่นกระทบเริ่มดังขึ้นมา พอ ทุกคนมองออกไป จึงเห็นว่ามีเรือกู้ภัยอีกลำกำลังแล่น เข้ามา เรือลำนี้ไม่ใช่เรือของหน่วยกู้ภัย แต่น่าจะเป็นเรือ ส่วนตัว เพราะทิศทางที่เรือลำนั้นแล่นมาไม่ใช่ทางฝั่ง เซี่ยงไฮ้ แต่กลับแล่นมาจากทางทิศใต้ และขนาดเรือก็ ค่อนข้างเล็ก เหมาะสำหรับเป็นเรือสำราญส่วนตัว มากกว่า

พอเรือลำนั้นแล่นใกล้เข้ามาเรื่อยๆ คนบนดาดฟ้า ต่างพากันลุกขึ้นมา พวกเขาต่างก็คาดหวังจะขออาศัย เรือลำนี้กลับเข้าฝั่ง

“เฮ้ย นี่มันเกิดอะไรขึ้น เขาไม่ได้บอกว่าเรือลำนี้มี งานเลี้ยงของบรรดาเน็ตไอดอลสาวสวยหรือไง”พอเรือ ลำนั้นจอดเทียบ ก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเดินออกมาตรง ดาดฟ้าเรือ พอเห็นเขาใส่กางเกงลายดอก แล้วยังมีสาว สวยหุ่นเซ็กซี่ประกบทั้งสองข้าง ผู้ชายที่กำลังยิ้มละไมอยู่ ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือคุณชายแปดฉินเทียนนั่นเอง

เดิมที่เขากำลังควงสาวอยู่ที่ภูเก็ตจังหวัดที่ติด ทะเลแห่งหนึ่งของประเทศไทย พอได้ข่าวว่าเซี่ยงไฮ้ กำลังจะจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ของเหล่าเน็ตไอดอลเกือบ หนึ่งร้อยคน เขาก็รีบเดินทางกลับจากภูเก็ตอย่างรวดเร็ว ก่อนจะขึ้นเรือสำราญส่วนตัวตามมาทันที แต่คิดไม่ถึงว่า พอเขาตามมาถึง กลับเห็นภาพเหตุการณ์ตรงหน้า

“คุณชายคนนี้ ช่วยพาพวกเรากลับเข้าฝั่งไปด้วย เถอะครับ”

“ให้พวกเรานั่งเรือของคุณกลับไปด้วยนะครับ”

“ขอร้องเถอะครับ ช่วยพวกเราด้วย”

คนบนดาดฟ้าเริ่มตะโกนขอความช่วยเหลือกับฉิน เทียนทันที

“ฉินหลั่ง เราไปดูด้วยกันเถอะ” จางเจียซินหันไป พูดกับฉินหลั่งอย่างระมัดระวัง กลัวว่าจะทำให้เขาโมโห

ฉินหลั่งไม่ได้พูดอะไร เขาลุกขึ้นยืน ก่อนจะเดิน ไปมองเรือที่จอดอยู่ข้างๆ พอเห็นว่าคนที่ยืนอยู่บนเรือ เป็นน้องชายคนที่แปดของเขาเอง จึงดีใจมาก เขาเดิน เข้าไปใกล้เรือ โดยที่จางเจียซินกับฮวนฮวนเดินตาม หลังไปด้วย

“เฮ้ย บนเรือของฉันมีคนเยอะอยู่แล้ว ถ้าพวกนาย ขึ้นมา ฉันจะสนุกกับสาวๆของฉันได้ยังไงกัน พวกนายรอเรือกู้ภัยอยู่ที่นี่เถอะ” ฉินเทียนไม่สนใจเรื่องช่วยชีวิตใคร หรอก เขาทำอะไรมักจะทำตามความรู้สึกของตัวเองเป็น หลัก

“ไม่คุยกับพวกนายแล้ว ฉันจะไปสนุกกับพวก สาวๆต่อแล้ว” ฉินเทียนพูดก่อนจะเตรียมตัวเดินเข้าไป ภายในเรือต่อ

“ฉินเทียน” ในขณะนั้นเอง มีเสียงเรียกชื่อของ เขาดังขึ้นมาจากดาดฟ้าของเรือ ทำให้ฉินเทียนหยุดเดิน เขาหันกลับไปมองอย่างแปลกใจ พอเห็นฉินหลั่งที่ยืน อยู่บนดาดฟ้าเรือ เขาก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ

“พี่ใหญ่ พี่ไปอยู่บนนั้นได้ยังไงเนี่ย เฮ้ย รีบลงมา เร็วเข้า ผมพาพี่กลับไปด้วย” ฉินเทียนกวักมือเรียกฉิน หลังด้วยท่าทางสนิทสนม

“ได้ นายให้กัปตันเรือขับมาใกล้ๆบันได พี่จะรีบ ลงไป” พอเห็นว่าเรือขับไปทางบันไดแล้ว ฉินหลั่งก็ เตรียมจะเดินไปทางนั้น พอเขาหันกลับมา ทำให้เกือบจะ ชนเข้ากับจางเจียซินและฮวนฮวน

“ฉินหลั่ง นายพาพวกเราไปด้วยเถอะนะ” ฮวน ฮวนพูด ส่วนจางเจียซินกลับก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าฉิน หลัง

“ช่างเถอะ ให้เขาไปเถอะ พวกเรานั่งรอเรือกู้ภัย อยู่ที่นี่ก็ได้จางเจียซินดึงชายเสื้อของฮวนฮวน แล้วพูด เสียงเบา

“พวกคุณสองคนไปกับผมเถอะ”ฉินหลั่งถอนหายใจออกมา ก่อนจะเดินไปทางบันไดเรือ ก่อนจะเดิน ลงบันไดเพื่อขึ้นไปที่เรืออีกลำ จางเจียซินกับฮวนฮววน เองก็เดินตามลงมาด้วย

มีคนบางคนคิดจะติดเรือไปด้วย ในขณะที่พวก เขากำลังจะกระโดดขึ้นเรือ ฉินเทียนก็พูดเสียงเย็นชา “ถ้านายกล้ากระโดดขึ้นมา ฉันเตะนายลงทะเลแน่ๆ ไม่ เชื่อก็ลองดู”คำพูดนี้ทำให้หลายคนตกใจจนถอยหลัง กลับไป

เห้อหยู่เฉินได้ยินว่ามีเรือมาอีกลำ แล้วยังเป็นเรือ สำราญส่วนตัวของคนรวย เขาคิดว่าตนเองรู้จักคุณชาย ตระกูลใหญ่อยู่ไม่น้อย ถึงแม้อีกฝ่ายจะไม่รู้จักตนเอง แต่ ก็น่าจะเคยได้ยินชื่อของตนเองบ้างจะพาตนเองกลับไป ด้วยอีกฝ่ายคงจะให้หน้าตนเองบ้าง

เขาพยายามเบียดจนมาถึงราวเรือ ก่อนจะตะโกน ไปที่เรือลำนั้น “เฮ้ คุณครับ ให้ผมขึ้นเรือไป..

เห้อหยู่เฉินกลัวว่าอีกฝ่ายจะจำหน้าเขาไม่ได้ จึง พยายามเหยียบตรงราว ให้ตนเองอยู่สูงกว่าคนอื่น ก่อน จะโบกมือไปมาแล้วตะโกนพูด “ให้ผมขึ้นเรือด้วย ผมคือ เห้อ…”

เห้อหยู่เฉินเห็นว่าชายหนุ่มบนเรือหันมามองทาง ตนเอง แต่พอเห็นหน้าของอีกฝ่าย เห้อหยู่เฉินก็ชะงัก ไปทันที คนนั้นคือฉินเทียน ตอน ( Hello , girls ) ครั้ง ที่แล้วเขาทำให้ฉินเทียนไม่พอใจมาก และเขายังเห็นว่า คนที่ยืนอยู่ข้างๆฉินเทียนก็คือฉินหลั่ง แล้วยังมีจางเจียซิ นกับฮวนฮวนอีกสองคนด้วย นี่มันเรื่องอะไรกัน หรือว่าพวกเขาจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับฉินเทียน เมื่อตะกี้เราทำกับ ฉินหลั่งและจางเจียซินถึงขนาดนั้น ถ้าพวกเขาฟ้องฉิน เทียน ฉินเทียนจะทำยังไงบ้าง

เห้อหยู่เฉินสะดุ้งตกใจ ทำให้ขาที่เหยียบอยู่ตรง ราวลื่นไถล จนสูญเสียการควบคุมจนล่วงลงไปในทะเล

ฉินเทียนเห็นแค่ว่ามีคนล่วงลงไปในน้ำ แต่กลับ เห็นไม่ชัดว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

“คนคนนี้บ้าไปแล้วหรือเปล่า ทำไมถึงได้ใจกล้า ขนาดนี้”ฉินเทียนมองไปทางคนที่ตกลงไปในน้ำ ก่อนจะ พูดขึ้นมา “ไม่ต้องไปสนใจเขา คนด้านบนโยนห่วงยาง ให้เขาไปแล้ว พี่ใหญ่ เราไปกันเถอะ”

พอพูดจบ ฉินเทียนก็ตะโกนสั่ง ให้กัปตันเรือแล่น เรือไปทางเซี่ยงไฮ้ทันที