บทที่ 148 ร้องไห้จนเจ็บถึงหัวใจ
เป็นสังเส่นเอ๋อที่กำลังพูดอยู่ เธอยืนอยู่ที่ชั้นสอง และมองไปที่ฉินหลังชั้นล่างข้างราวบันได ดวงตาของ เธอเต็มไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย
เสียงนี้อึกทึกในหู ทำให้หัวใจของทุกคนตกใจ
“เส่นเอ๋อ เธอพูดเพ้อเจ้ออะไร ลงมาเร็ว ๆ และ หยุดทำตัวโง่ ๆ ได้แล้ว” แม่ซุนคิดว่าสังเส่นเอ๋อกำลังพูด เรื่องไร้สาระ
ฉินหลั่งกำลังจะออกจากวิลล่า เพื่อที่จะไม่มีอะไร เกิดขึ้นอีก
“หยุดก่อนฉินหลั่ง เชือกแดงของคุณอยู่ที่ไหน!” ในขณะนี้สังเส่นเอ๋อก็เอ่ยถึงเชือกแดง
เชือกแดง! ฉินหลั่งจับกระเป๋าของเขา อ๊ะเชือก แดงถูกเก็บไว้ในกระเป๋าของเขา แต่ตอนนี้มันไม่อยู่แล้ว เป็นไปได้ไหมว่าวางไว้ใต้หมอนในห้องของเขา …
หัวใจของฉันหลั่งแน่นขึ้น และเมื่อมองไปที่สัง เส่นเอ๋อ เธอก็ค่อยๆยกมือที่ถือเชือกสีแดงของฉินหลั่ง ขึ้น
สังเส่นเอ๋อเพิ่งไปเยี่ยมชมห้องที่ชั้นสอง และเธอ บังเอิญเดินเข้าไปในห้องนอนของฉินหลั่ง นั่งบนเตียง แล้วแกว่งมือแบบไม่ได้ตั้งใจ และเธอก็เจอเชือกสีแดง จากใต้หมอน
เธอมั่นใจว่านี่คือเชือกแดงของฉินหลั่ง ในไม่ช้า สังเส่นเอ๋อก็มีความรู้สึกที่หลากหลายในใจ เธอนั่งลง ครุ่นคิดบนเตียง เธอไม่ได้ยินการโต้เถียงชั้นล่าง ก่อนที่ เธอจะเดินออกมา
สังเส่นเอ๋อหยิบเชือกแดงไว้ในมือ แล้วเดินลง บันไดทีละขั้น เธอเดินไปที่ฉินหลั่ง” นี่คือบ้านของคุณ ทำไมคุณถึงออกไป?”
คนอื่น ๆ ยังไม่เข้าใจว่าทำไม สังเส่นเอ๋อถึงเชื่อ ว่านี่คือบ้านของฉินหลั่งด้วยเชือกแดงเส้นเดียว
“เส้นเอ๋อ เธอเป็นอะไรไป”
“ใช่เส้นเอ๋อ นี่คือบ้านของฉัน เธอบอกว่าเป็นบ้าน ของฉินหลั่งได้อย่างไร”
“เลิกล้อเล่นซะที่ มันไม่สนุก”
คนอื่น ๆ กำลังเกลี้ยกล่อมสังเส่นเอ๋อ
“อ๋อ คุณบอกว่าเชือกสีแดง ผมลืมมันไว้ที่หอพัก เชือกสีแดงในมือของคุณไม่ใช่ของผม เมื่อกี้คุณย้าวก็ บอกว่าเขามีเชือกสีแดงแบบนี้ด้วยเหมือนกัน ใช่ไหม ย้าว…”ฉินหลั่งสร้างเรื่องมาแก้ตัว แต่เขาถูกขัดขวาง โดยสังเส่นเอ๋อ
“หืม ถึงตอนนี้คุณยังจะโกหกฉันอีก เชือกสีแดงนี้ ฉันถักเองกับมือ จะจำไม่ได้เหรอ. “สังเส่นเอ๋อพูดด้วย รอยยิ้มบูดเบี้ยว
“เอ่อ.. “ฉินหลั่งพูดไม่ออก เขาจำได้ว่าครั้งสุดท้ายที่ผับโอวโล่ สังเส่นเอ๋อหยิบเชือกสีแดงและผูก ข้อมือให้เขา หลังจากเอามันกลับมา เขาก็ไม่เคยถอดมัน อีกเลย เธอคงใช้วิธีการถักที่ไม่เหมือนใคร นั่นคือ เหตุผลที่เธอเชื่อมั่นว่าเชือกสีแดงเป็นของเธอเอง
ฉินหลั่งถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก ไม่มี ประโยชน์ที่เขาจะพูดอะไรต่อ
“..ครั้งสุดท้ายที่ฉันถูกหม่าเก๋อจับตัวไป.. คุณ ส่งคนมาช่วยฉันใช่ไหม” สังเส่นเอ๋อถามฉินหลั่งด้วย ความกล้าหาญ
ฉินหลั่งพูดไม่ออก ดูเหมือนว่าหัวใจของสังเส่น เอ๋อจะถูกทิ่มแทง
“ครั้งนั้นที่ Berkeley Hotel ท่านเสิ่นไม่ยอมให้ ฉันเสียเงิน ก็เพราะนายใช่ไหม”
ฉินหลั่งพูดไม่ออก เขามองไปที่สังเส่นเอ๋อ จมูก ของเธอซีดซาดเล็กน้อยและมีน้ำแขวนอยู่ในดวงตาของ
เธอ
” และเรื่องที่บ้านของฉันก็เช่นกัน.. คุณขอให้ ชื่อหยินจังช่วยฉัน… ใช่มั้ย” สังเส่นเอ๋อสำลัก เธอรู้สึก เหมือนมีก้อนเนื้อติดอยู่ในลำคอ ทำให้พูดได้ยาก
ฉินหลั่งยังคงมองไปที่สังเส่นเอ๋ออย่างเงียบ ๆ
“อา -” สังเส่นเอ๋อหลั่งน้ำตาออกมา ทันใดนั้น ใบหน้าขาวเล็กของเธอเหี่ยวย่นราวกับผิวน้ำ และหยด น้ำตาสองเม็ดพองตัวอย่างรวดเร็วระหว่างดวงตาที่ปิด สนิทของเธอ ทันใดนั้นก็ไหลลงบนแก้มทันที
ชายคนนี้ช่วยเหลือเธอตั้งแต่ต้นจนจบ แต่เธอได้ ทำอะไรเป็นการตอบแทน เธอเหน็บแนมเขาต่อหน้า เพื่อนร่วมชั้น กล่าวหาเขาต่อหน้าคนในครอบครัว ใน โรงแรม ร้านอาหาร หอพัก ตลาดกลางคืน และบาร์ เธอ มักจะทำให้ผู้ชายคนนี้อับอายตลอดเวลา
และผู้ชายคนนี้ที่เธอดูถูก คือคนที่ดีกับเธอจริงๆ คอยช่วยเหลือเธออย่างเงียบ ๆ ผ่านความยากลำบาก ครั้งแล้วครั้งเล่า
สังเส่นเอ๋อต้องชั่วร้าย ไร้ยางอาย หลงตัวเอง ขนาดไหน ถึงทำสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นนี้ได้
“อา – อา ”
สังเส่นเอ๋อร้องไห้จนเธอแทบหายใจไม่ออก
“เส้นเอ๋อ เธอเป็นอะไรไป?”
“ฉันจะทำอย่างไรดี”
“มีอะไรเหรอ อย่าร้องไห้ ค่อยๆหายใจ…”
“มีอะไร บอกยายได้ อย่าร้องไห้แบบนี้ มันไม่ดีกับ ร่างกายนะหนูน้อยของยาย”
คนอื่น ๆ ล้อมรอบสั่งเส้นเอ๋อ ทุกคนมองไปที่เธอ อย่างเป็นห่วง สังเส่นเอ๋อก็เดินไปหาฉินหลั่งและมองไป ที่เขาด้วยน้ำตา
“ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว… ได้โปรดยกโทษให้ ฉัน…”ซ่งซูเอ๋อร์ยังคงพูดสองประโยคนี้ ในตอนนี้สิ่งที่ เธอหวังมากที่สุดคือการให้อภัยของฉินหลั่ง
“โอเค ไม่ต้องพูดอะไรอีก ผมยกโทษให้คุณ” ฉิน หลังขมวดคิ้ว ถึงเขาค่อนข้างรำคาญสำหรับการกระทำ ก่อนหน้านี้ของสังเส่นเอ๋อ แต่การได้เห็นเธอร้องไห้แบบ นี้ มันทำให้ใจสลายมากแล้ว คำขอโทษก็จริงใจแบบนี้ อีก ทำให้ฉินหลั่งรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย เขารู้สึกว่าครั้ง นี้สังเส่นเอ๋อกลับใจแล้วจริงๆ
“ขอบคุณ.. “สังเส่นเอ๋อขอบคุณอย่างจริงใจ การให้อภัยของฉินหลั่งทำให้เธอสบายใจขึ้น
“เส้นเอ๋อ ทำไมหนูถึงขอโทษเขา เกิดอะไรขึ้น?” แม่ซุนยังคงไม่เข้าใจว่าสังเส่นเอ๋อกำลังพูดถึงอะไร
“คุณยาย ยังไม่เข้าใจเหรอคะ เขาเป็นคนที่ช่วย ครอบครัวของเราคราวก่อน” สังเส่นเอ๋อพูดพลางมองไป ที่ยายของเธออย่างเศร้า ๆ
“อา… แม่ซุนมองไปที่ฉินหลั่งด้วยความไม่เชื่อ เธอรับกับเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆแล้วเธอก็มองไปที่สังเส่นเอ๋ ออีกครั้ง “ถ้าอย่างนั้นหนูก็หมายความว่าวิลล่านี้เป็นของ เขาด้วย…”
สังเส่นเอ๋อพยักหน้า
แม่ซุนไม่เชื่อ เธอจ้องมองซุนจิงและย้าวเป่า ความรู้ความเข้าใจของเธอได้รับผลกระทบอย่างมากใน ขณะนี้ วิลล่าสุดหรูมูลค่ากว่า 6 ล้านนี้จะเป็นของคน โกหกนี้ได้อย่างไร เธอต้องการได้รับความมั่นใจจากซูน จึงและย้าวเป่าเพื่อไขข้อสงสัยนี้อย่างมาก
ทางด้านซุนจิงและย้าวเป่าดูสีหน้าไม่ดี พวกเขาไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไร หัวใจของแม่ซุนก็เย็นไปกว่าครึ่ง
(จึงจิง นี่คือวิลล่าของเธอจริงหรือเปล่า” แม่ซุน ยังคงกุมความหวังอันริบหรี่เป็นครั้งสุดท้าย
“ไม่ใช่…” ตอนนี้ย้าวเป่าจะพูดอะไรได้อีก
“อะไรนะ” คุณยายตะโกนอย่างกังวล ตาเป็นสี แดง ปากพ่นน้ำลาย ตาปูดแทบหลุดออกมา
“ไม่แม่ ฟังก่อนนะครับ ผมวางแผนที่จะซื้อวิลล่านี้ แต่.. อืม อย่างไรก็ตามวิลล่านี้เป็นของคุณฉิน เราแค่ ยืมมาเพียงวันเดียว…”ย้าวเป่าตื่นตระหนกจึงพูดความ จริงออกมา
แม่ซุนนั่งลงบนโซฟา หัวใจของเธอเย็นชา
“แม่โอเคไหมคะ” ซุนจิงและซุนเยวรีบถาม
“คุณฉิน ผมขอโทษจริงๆที่ทำให้คุณต้องอับอาย เพราะแม่ยายของผม… ” ในตอนนี้ย้าวเป่าก็ขอโทษฉิน หลั่ง
“พยุงฉันขึ้นมา” แม่ซุนนั่งตั้งสติสองสามวินาทีบน โซฟา หลับตาและพูดกับลูกสาวทั้งสองคน ซุนจิงและ ซุนเยวช่วยพยุงแม่ของพวกเธอขึ้น และเดินไปที่ด้าน ข้างของฉินหลั่ง
ฉินหลั่งมองเข้าไปในตาของแม่ซุน เขาคิดว่าเธอ จะต่อว่าตนอีกยัง และในขณะที่เขารู้สึกงงงวยจู่ๆแม่ซุน ก็คุกเข่าลงไปหาฉินหลั่ง
“คุณฉิน ฉันขอโทษ ปากฉันมันไม่ดี ฉันทำให้คุณขุนเคืองมาก่อน ฉันควรโดนตบ โปรดเห็นแก่หน้าของ เยว่เยว ยกโทษให้ฉันด้วย…”
“แม่ทำอะไรคะ…”ซุนเยวและซุนจิงรู้สึกเสียใจ กับแม่ของพวกเธอ และต้องการที่จะช่วยเธอ แต่เขา ยืนยันจะคุกเข่าลงบนพื้น “คุณฉินไม่ยกโทษให้ฉัน ฉัน จะไม่ลุกขึ้น ฉันผิดไปแล้ว ฉันสมควรโดนตบ ฉันไร้ ยางอาย.
“ฉินหลั่ง คุณดูสิ …”ซุนเยว่และซุนจิงต่างมอง ไปที่ฉินหลั่งอย่างใจจดใจจ่อ
“โอเค ลุกขึ้นเถอะครับ” ฉินหลั่งปล่อยลมหายใจ ยาว ที่จริงเขาอยากให้แม่ซุนคุกเข่าลงบนพื้นสักพัก แต่ เมื่อเขาคิดว่าเธอแก่เกินไปก็เลยปล่อยไป
“ขอบคุณคุณฉิน ขอบคุณ . “แม่ซุนไม่หยุด ขอบคุณ และลูกสาวทั้งสองก็พยุงเธอขึ้นมา
“เยว่เยว เลิกช่วยฉันได้แล้ว แม่กระดูกยังแข็งแรง ทุกคนไปนั่งลงเถอะย้าวเป่าไปที่ห้องครัวและทำอาหาร ให้คุณฉินกินก่อน ปล่อยฉันไว้คนเดียวเยว่เยวไปนั่งกับ คุณฉินเถอะ” แม่ซุนเปลี่ยนสีหน้าอย่างรวดเร็ว แล้ว เบียดซุนเยว่ไปนั่งข้างฉินหลั่ง วิลล่า 6 ล้านหลังนี้เป็น ของฉินหลั่ง แสดงว่าเขามีกระเป๋าหนักแน่นอน เธอไม่ คิดว่าซุนเยว่จะหาลูกเขยเต่าทองคำได้ เธอต้องรักษา ความสัมพันธ์นี้ไว้ให้ดี.
“อืม.. ” ในขณะนี้ซุนเยว่ถึงกับผงะ เธอคิดว่าฉิน หลั่งเป็นเพียงนักเรียนที่ยากจนเธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นเจ้าของบ้านพักที่มีมูลค่ามากกว่า 6 ล้านในเวลานี้ ซุนเยวไม่ได้ขาดความมั่นใจ แต่เธอสับสน ฉินหลังจะคิด ว่าเธอเห็นแก่เงินของเขาไหม อีกอย่าง ตอนนี้ถ้าแกล้ง เป็นแฟนกับฉินหลั่ง ต่อไปจะมีปัญหาอะไรตามมาไหม
“ไปสิ” แม่ซุนผลักซุนเยว่ ลูกสาวคนนี้ก็พิลึก ตอน ฉินหลั่งเป็นคนโกหกคนหนึ่ง เธอติดเขาเหมือนหนอน พอฉินหลั่งเป็นนายหนุ่มรวย เธอกลับเฉื่อยชา
” ไปเถอะเยว่เยว่”
“อายอะไรกัน พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกัน” ย้าวเป่าและซุนจิงต่างพากันชักจูง
ซุนเยว่คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไรดี เธอกัมหน้า เดินไปข้างฉินหลั่ง
“ที่แท้คุณรวยมาก” เธอพูด เงยหน้าขึ้นมองฉิน หลั่ง น้ำเสียงน่าสงสารและอาย ไม่รู้ว่าเพราะเรื่องฉิน หลังไม่ได้บอกความจริงกับเธอ และปล่อยให้เธอใช้คำ พูดที่สฤนกับเขาในโรงแรมหรือเปล่า
ฉินหลั่งพูดไม่ถูก หัวใจของเขาค่อนข้างซับซ้อน เขานั่งลงบนโซฟากับซุนเยว่
ดูเหมาะสมกันจริงๆ” แม่ขุนพยักหน้าด้วยความ
พอใจ
“จริงๆเลย”
“ผู้ชายเก่งกับผู้หญิงสวย มันคือของคู่กัน ฮ่า ๆ ใช่
ไหมเส้นเอ๋อ”
ตาของสังเส่นเอ๋อยังคงเป็นสีแดง เมื่อเห็นฉิน หลั่งนั่งกับน้าของเธอ เธอรู้สึกเจ็บปวดในใจ เธอไม่ สนใจคำพูดของพี่เขย ใจเธอยุ่งเหยิงราวกับม้วนไหม พรมที่โดนแมวขยำ
เมื่อได้ยินคำพูดของแม่ พี่สาวและพี่เขย ฉินหลั่ง และซุนเยว่เริ่มกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ จากเรื่องที่พวกตน สร้างขึ้น โดยเฉพาะซุนเยว่ที่เอาแต่ถูมือไปมา เธอคิดว่า ถ้าไม่ขอให้ฉินหลั่งแกล้งทำเป็นแฟนตั้งแต่แรก ตอนนี้ก็ คงไม่มีปัญหามากมายแบบนี้
“แม่คงไม่รู้ว่า นอกจากบ้านหลังนี้แล้ว คุณฉินยัง มีบ้านอีกหลังในหมู่บ้านนี้ด้วย” ย้าวเป่าหวังเป็นอย่างยิ่ง ว่า ซุนเยว่จะสามารถจับฉินหลั่งได้ เพื่อที่เขาที่เป็นพี่เขย พลอยได้หน้าไปด้วย “ทุกคนเห็นวิลล่าบนเกาะเทียม ตอนเข้ามาในหมู่บ้านได้ไหม นั่นคือวิลล่าอีกหลังของ คุณฉิน”
ฉินหลั่งขยิบตาให้ย้าวเป่า แต่ย้าวเป่าที่ปากไวก็ พูดออกไปแล้ว
” เธอกำลังบอกว่าวิลล่าบนเกาะเทียมเป็นของ คุณฉินเหรอ” ตอนเข้ามาในหมู่บ้าน แม่ซุนก็สั่งเกตุวิลล่า นั่นแล้ว มันมีสถานะภาพที่ยอดเยี่ยม เกาเฉียงบอกว่า ราคาสูงถึง 250 ล้านหยวน ซึ่งปัจจุบันเป็นวิลล่าที่ราคา สูงที่สุดในเมืองจีนหลิง ที่แท้เป็นของฉินหลั่ง ลูกเขย ของเธอเอง ไม่ต้องบอกว่าลูกเขยคนนี้มีอำนาจแค่ไหน
“ใช่ค่ะ นั่นมีมูลค่า 250 ล้านหยวน” ซุนจิงกล่าว ด้วยรอยยิ้ม
จิตใจของสังเส่นเอ๋อก็สับสนเช่นกัน เธอมองไปที่ ฉินหลั่งอย่างเงียบ ๆ หัวใจของเธอพลุ่งพล่าน เธอรู้สึก ว่าฉินหลั่งตรงหน้าเธอ แปลกประหลาด ลึกลับและห่าง ไกล..
“อ้า คุณฉิน ฉันไม่คิดว่าคุณจะแข็งแกร่งขนาด นี้ ไม่ใช่ ฉันหมายความว่าคุณมีเงินมากมาย…ไม่ใช่ อีก ดูฉันสิประหม่าจนพูดผิดเพี้ยนไปหมด” ในสมองของ เธอเต็มไปด้วยลูกสาวของเธอที่คบหากับคนที่มีเงิน
มหาศาล ฉันหมายความว่าลูกสาวของฉันมาคบหากับคุณ ได้ คงเป็นบุญที่ทำมาแล้วหลายชาติ เยว่เยว่ ต่อไปต้อง
ปฏิบัติต่อคุณฉินหลั่งให้ดีนะรู้ไหม?”
“ใช่เยว่เยว่ เธอต้องรักษาคุณฉินไว้ดีๆนะ”
“ฉันคิดว่าคุณฉินและเยว่เยว่จะต้องอยู่กันจนแก่ เฒ่าอย่างแน่นอน”
…
ย้าวเป่าและซุนจิงคุยกัน
ความกังวลที่ซ่อนอยู่ในใจของฉินหลังเริ่มหนัก ขึ้น หลังจากนี้จะจบลงได้อย่างไร ในตอนที่ฉินหลั่ง กำลังสับสน เสียงสงบเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น
“ทุกคนเข้าใจผิด ฉันกับนายฉันไม่ใช่คู่รักกัน”
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ
