บทที่ 103 จมอยู่กับสงครามที่ยืดเยื้อง

เย็นนี้ตกตะลึงตาค้าง หล่อนคาดไม่ถึงว่าฉินหลั่ง จะฆ่าคนจริงๆ หล่อนรู้สึกว่าถึงฉินหลั่งจะเป็นลูกหลาน ของตระกูลฉินของเย็นจีน แต่ก็ไม่ใช่จะฆ่าคนได้อย่าง สบายใจถึงสองคนเช่นนี้

หล่อนไม่มีทางคาดการณ์ได้เลยว่าตระกูลของ ฉินหลั่งยิ่งใหญ่ค้ำฟ้าถึงเพียงใด แค่ฆ่าคนไปสองคน ถือว่ากระจอกมาก สำหรับตระกูลของฉินหลั่งแล้วมันไม่ ต่างอะไรจากการเหยียบมดตายไปสองตัวเลย

มองเห็นหลีหรุ่ยนอนอยู่บนพื้นเหมือนกับปลาที่ ตายแล้วกำลังอ้างตาดวงโตๆจ้องมองตนอยู่ เย็นนีอด ไม่ได้ที่จะต้องใจสั่น

“โครมโครมโครม”บนท้องฟ้าได้ส่งเสียงฟ้าร้องที่ แสบแก้วหูขึ้นมาอีกหนึ่งครั้ง บริเวณรอบๆล้วนเป็นเสียง ของเม็ดฝนที่ตกลงมาใส่บนดินโคลน

ฉินหลั่งปรับทิศทางของปืนแล้วเล็งมาทางเย็นนี้ แสงฟ้าแลบฉายสว่างขึ้นมาชั่วครู่ และใบหน้าของฉิน หลั่งที่ดุร้ายน่ากลัวเป็นพิเศษ

ทำให้เย็นนีตกใจกลัวจนขวัญเกือบหลุดออกจาก ตัว

“ฉินหลั่ง คุณคิดจะทำอะไร ? “เย็นพูดด้วยน้ำ เสียงสั่นเทา เพราะฉินหลั่งมีทางยิงปืนจริงๆ

“ถ้าไม่ใช่คุณแอบก่อปัญหาขึ้นมา จงยู่จะมีอันตรายไหม ? “ฉินหลังพูดแล้วเตรียมจะดึงทริกเกอร์ ของปืน

“คุณฆ่าฉันไม่ได้นะ-“เย็นนี้ตะโกนเสียงดัง”ฉัน เป็นผู้หญิงของคุณแล้ว ไม่ว่าฉันจะทำอะไรผิด แต่คุณก็ ต้องไม่ทำอะไรฉัน เมื่อคืนฉันยังขึ้นเตียงกับคุณอย่างบ้า บินอยู่เลย ตอนนี้คุณจะทำอย่างนี้กับฉัน สมกับเป็นลูก ผู้ชายหรือเปล่า ? คุณจะถูกโลกหัวเราะเยาะได้นะ….”

“ผัวะ-“ลูกน้องคนหนึ่งที่จับตัวเย็นนี้ไว้ตบแรงๆใส่ ปากของเย็นนี้”คุณไม่มีสิทธิ์มาด่าคุณชาย รนหาที่ตาย ชัดๆ ! ”

“อุ้ย ! นายคิดว่าตัวเองเป็นอะไร ? กล้ามาตบฉัน ด้วย ฉันขอบอกนายด้วยนะว่าฉันเป็นผู้หญิงของเจ้านาย แก ! อีกหน่อยฉันยังจะแต่งงานกับเขาอีก ! “เย้นนี่ ตะโกนพูดเสียงดังลั่น หล่อนรีบเอารายงานผลตรวจจาก โรงพยาบาลเหรินอ้ายออกมาจากกระเป๋าถือ จากนั้นก็ ลุกขึ้นยื่นไปให้ฉินหลังดู “คุณดูเองดีๆก็แล้วกัน ช่วงล่าง ของฉันฉีกขาด มีความเป็นไปได้สูงว่าจะติดเชื้อ มันเป็น ฝีมือของคุณฉินหลั่งไม่ใช่เหรอ ! หมอบอกว่าอาการ อย่างนี้โอกาสที่จะตั้งครรภ์สูงมาก ซึ่งก็หมายความว่าฉัน อาจจะคลอดลูกชายให้คุณ แต่ตอนนี้คุณกลับทำอย่างนี้ กับฉัน ฉินหลั่งคุณเป็นหมากลับชาติมาก่อนหรือเปล่า ยังมีจิตใจที่เป็นคนอยู่ไหม ! ”

“คุณจะฆ่าฉันไม่ใช่เหรอ ? มาสิ ! ยิงเลย ฆ่าฉัน เลย กับผู้ชายที่เลวระยำอย่างคุณฉันจะไปพูดอะไรได้ ยิ่งให้ฉันตายไปเลย ! “เย็นนี้เดินเข้าไปหาฉินหลั่งอย่างไม่เกรงกลัว

“ทำอะไร ! คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้ ! “เย็นนี้เสียไม่ให้ ความเคารพฉินหลั่งต่อหน้าตน มันเป็นจุดบกพร่องใน หน้าที่ของเขาเอง โข่งลิ่งเสียนจึงได้ตะโกนพูดให้หยุด

“ผมไม่อยากเห็นคุณเห็น ตอนนี้คุณไสหัวไป เดี๋ยวนี้”ฉินหลั่งวางปืนลง เย็นนี้เป็นผู้หญิงของตนแล้ว จริงๆ หากจะฆ่าหล่อน ฉินหลั่งจะรู้สึกละอายใจได้

“คุณชาย…”โข่งลิ่งเสียนไม่เข้าใจฉินหลั่งเล็ก น้อย คุณชายใหญ่แห่งตระกูลฉิน ถึงจะได้ตัวเย็นนี้แล้ว จะทำไม ขอเพียงเขาเอ่ยปากพูดสักคำ โข่งลิ่งเสียนก็มี เป็นร้อยวิธีในการทำให้เย็นนี้แท้งลูกหรือปิดปากเงียบ ได้

“ก่อนที่ผมจะเปลี่ยนใจ รีบไสหัวออกไปจากที่นี่ เร็ว ! “ฉินหลั่งตะคอกใส่เย็นนี้ เย็นนี้สามารถรักษาชีวิต ของตนเอาไว้ก็ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์แล้ว หล่อนก็กลัวว่า ฉินหลั่งจะเป็นบ้าขึ้นมาแล้วฆ่าตนทั้ง เย็นนี้หันหลังวิ่ง หนีไปโดยยังคงรู้สึกดีใจ เห็นท่าฉินหลั่งจะเชื่อในคำพูด ของตนแล้ว รอให้ผ่านไปสักพักก่อน เมื่ออารมณ์ของฉิน หลั่งกลับมาเป็นปกติเมื่อไหร่ ตนค่อยมาหาเขาใหม่ ซึ่ง จะโอกาสได้ครอบครองเขาสูงกว่า

ห้านาทีต่อมา โข่งลิ่งเสียนได้รับสายโทรศัพท์ จากลูกน้อง

“คุณชายครับ ไปตรวจดูทุกโรงพยาบาลในเมือง จีนหลิงหมดแล้วครับ ไม่พบตัวคุณจงยู่เลยครับ….”โข่งลิ่งเสียนรายงานให้ฉินหลั่งฟังด้วยความระมัดระวัง

“หาต่อไป เมืองข้างๆก็ต้องสืบหาด้วย ถึงจะต้อง พลิกแผ่นดินหาก็ต้องหาตัวจงยู่กลับมาหาผมให้ได้”ฉิน หลั่งพูดอย่างทุกข์ใจ

มีลูกน้องอีกนายหนึ่งเดินเข้ามา เมื่อสักครู่ได้ยิน หลีหรุ่ยบอกว่าพาคุณจงยู่ไปที่โรงแรมชุนลี่ โข่งลิ่งเสียน จึงรีบสั่งให้ลูกน้องไปตรวจดูที่โรงแรมชุนลี่ทันที

“คุณชายครับ คุณโข่งครับ พวกผมไปตรวจดู กล้องวงจรปิดที่อยู่ด้านนอกของโรงแรมชุนลี่ รถที่พาตัว คุณจงยู่ไปคือรถเช่าชั่วคราวยี่ห้อevcardครับ ตอนนี้ พวกเรากำลังตามหาทิศทางที่รถคันนี้ไปทั่วทั้งเมืองครับ อันนี้คือวีดีโอบันทึกภาพครับ เชิญดูครับ….”พูดจบ ลูก น้องคนนี้ก็เปิดมือถือออกมาเปิดวิดีโอบันทึกภาพจาก กล้องวงจรปิดให้ฉินหลังดู

ในเทปบันทึกภาพจงยู่ตกลงมาจากชั้นสามจนหัว ชนกับพื้น จากนั้นมีชายหนึ่งหญิงหนึ่งเดินลงมาจากรถ ออกเช่ายี่ห้อ evcard หลังจากที่ดูจงยู่ไปหลายวินาที พวกเขาก็อุ้มตัวจงยู่ขึ้นรถจากไป

ถึงแม้ใบหน้าของทั้งสองคนจะไม่ค่อยชัดเจนเท่า ไหร่ แต่จุดเด่นของหน้าตาคร่าวๆก็ยังสามารถดูออกได้

ฉินหลั่งให้ลูกน้องไปตามหาชายหนึ่งหญิงหนึ่งที่ อยู่ในวิดีโอบันทึกภาพอันนี้ แล้วให้พาจงยู่กลับมาอย่าง ปลอดภัย

ฉินหลั่งนั่งรอฟังข่าวของจงยู่อยู่บนเก้าอี้หิน
ฝนได้ตกลงมามากมายแบบไม่ไว้หน้ากันเลย ศพ

สองผัวเมียหลีหรุ่ยในตอนนี้เลือดไหลออกมาผสมกับน้ำ ฝนจนกลายเป็นลำธารไปแล้ว ฉินหลั่งเปียกไปหมดทั้ง ตัว แต่เขาก็ยังนั่งอยู่กับที่ราวกับเป็นประติมากรรมชิ้น หนึ่ง ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจงยู่จะเป็นตายร้ายดียังไงบ้าง

เขาจะไปมีอารมณ์ไปหลบฝนอยู่ด้านในคนเดียว ได้อย่างไรกัน ในทางกลับกันเม็ดฝนที่เย็นช่ำตกใส่ตัว เขา มันช่วยทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาบ้าง

“คุณชายเข้าไปหลบฝนกันเถอะ ถ้าตากฝนอยู่ อย่างนี้ร่างกายคุณจะรับไม่ไหวนะครับ…”เสิ่นวั่นเชียน เดินมาทางด้านหลังของเขา พลางพูดด้วยความเป็น ห่วงเขากับโข่งลิ่งเสียนและยังมีลูกน้องอีกหกคนต่าง ตากฝนอยู่เป็นเพื่อนกับฉินหลั่ง

“ไม่ต้อง คุณเสิ่น คุณโข่ง พวกคุณกลับไปเถอะ ! ผมอยู่รับจงยู่ตรงนี้คนเดียวก็พอแล้ว ..”ใบหน้าของฉิน หลังมีแต่เม็ดฝน แต่สายตาของเขาช่างแน่วแน่เหลือ เกินเขาเชื่อว่าจงยู่จะต้องปลอดภัยกลับมาอย่างแน่นอน

“แต่….”เสิ่นสั่นเชียนยังอยากจะห้ามปรามฉิน หลั่งต่อ แต่ถูกโข่งลิ่งรั้งเอาไว้ จากนั้นก็ดึงตัวเสิ่นวันเชีย นออกจากฉินหลั่งเล็กน้อย “คุณชายไม่เชื่อฟังคุณหรอก ตอนนี้มีเพียงรอคอยให้คุณจงยู่กลับมาเท่านั้น มิเช่นนั้น ถึงแม้ภูเขาจะระเบิด หรือคลื่นสึนามิจะเกิด คุณชายก็จะ ไม่สนใจทั้งสิ้น”

“แต่ยังดีที่พวกเรามีบันทึกภาพจากกล้องวงจรปิด ด้วยความสามารถของพวกเรา เชื่อว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงคงจะหาตัวสองคนนั้นเจอ แล้วพาคุณจงยู่กลับมา ได้ได้ยินโข่งลิ่งเสียนพูด เสิ้นวันเชียนก็พยักหน้า พวก เขายังคงตากฝนเป็นเพื่อนฉินหลังที่ลานบ้านเหมือนเดิม

หนึ่งชั่วโมงผ่านไป

สองชั่วโมงผ่านไป

ห้าชั่วโมงผ่านไป

จนทั้งค่ำคืน

มันเกิดความคาดหมายของโข่งลิงเสียนไปเสีย แล้ว จนถึงตีห้าของเช้าวันรุ่งขึ้น พวกเขาก็ยังคงหาตัวจง ยู่ไม่เจอเลย และหาตัวชายหนึ่งหญิงหนึ่งที่พาตัวจงยู่ไป ไม่ได้ด้วย

ด้วยความสามารถของพวกโข่งลิงเสียน ขอเพียง ชายหนึ่งหญิงหนึ่งนี้ ปรากฏตัวอยู่ที่โรงแรม รีสอร์ทหรือ นั่งรถแท็กซี่ หรือซื้อของตามห้างซุปเปอร์มาเก็ตใน เมืองจีนหลิงแล้วล่ะก็เขาก็สามารถตามตัวทั้งสองคนมา ได้

แต่ว่าสองคนนี้ ไม่ได้มีความเคลื่อนไหวในเมือง จีนหลิงเลย สิบชั่วโมงกว่าแล้ว แต่โข่งลิ่งเสียนยังหา เบาะแสอะไรไม่ได้เลย

โข่งลิ่งเสียนไม่กล้าบอกข่าวนี้กับฉินหลั่ง เขา กลัวว่าฉันหลังจะยิ่งเป็นห่วงจงยู่มากขึ้นกว่าเดิม

ข่าวคราวของจงยู่ถูกตัดขาดเมื่อถึงตรงนี้ แต่ว่าฝนที่ตกลงมายังคงไม่มีท่าที่ว่าจะหยุดได้เลย

“คุณโข่ง ยังไม่ได้ข่าวอะไรเลยเหรอ? “บัดนี้ฉัน หลังค่อยๆหันหน้ามามองโข่งลิ่งเสียนพลางถามขึ้นมา สีหน้าของเขาซีดเผือด ริมฝีปากที่เป็นสีชมพูเริ่มจางลง และขณะนี้ทั้งเสียงและตัวของเขาก็เริ่มสั่นคลอขึ้นมา เล็กน้อย

“ขอโทษครับคุณชาย กระผมไม่ได้เรื่องเลย ขอ ให้คุณให้…”โข่งลิ่งเสียนกำลังรู้สึกผิด ส่วนฉินหลั่งเมื่อ กะพริบตา”ฟูโทน”เกิดเสียงล้มไปอยู่กับสายฝนบนพื้น

“คุณชาย คุณชาย…..”โข่งลิ่งเสียนกับเสิ่นวั่นเชีย นรีบวิ่งไปหาฉินหลั่ง….

ฝนที่ตกหนักในครั้งนี้ทำให้ฉันหลั่งต้องป่วยหนัก หมอบอกว่าฉินหลั่งไข้ขึ้นสูงจนเกือบทำให้สมองของ เขาปัญญาอ่อนได้เลย

พออาการป่วยของฉินหลั่งค่อยๆดีขึ้นจนสามรถ ควบคุมได้แล้ว ก็ได้ล่วงเวลามากว่าห้าวันเสียแล้ว

ในช่วงระหว่างห้าวันนี้ โข่งลิ่งเสียนนอกจากจะ อยู่ดูแลฉินหลั่งที่จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์แล้ว เวลาที่เหลือ ก็ได้พยายามอย่างสุดกำลังเพื่อค้นหาร่องรอยของชาย หนึ่งหญิงหนึ่งคู่นั้น

แต่สิ่งที่น่าผิดหวังก็คือเขาไปค้นหาเมืองที่อยู่ติด กับเมืองจีนหลิงไปหลายเมือง แต่กลับไม่ได้เบาะแส ของพวกเขาเลย เหมือนพวกเขาพาจงยู่หายไปกับ อากาศอย่างนั้นเลย
ระยะห้าวันที่ป่วยนอนติดเตียงอยู่ตลอดเวลา ฉิน หลังจะนอนดูไดอารี่ของจงยู่อยู่บนเตียงทุกวัน เขาก็คิด ได้บ้างแล้ว ตอนนี้ไม่ได้ข่าวคราวของจงยู่ ถ้าคิดอีกแง่ หนึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องที่ดี ตอนนี้เขาเชื่อว่าจงยู่ต้องไม่เป็น อะไร ต้องมีสักวันที่เธอจะกลับมาหาตน

ฉินหลังรู้ดีว่าถ้าหากตนยังคงโศกเศร้าอยู่อย่างนี้

มันเป็นสิ่งที่จงยู่ไม่อยากจะเห็นแน่นอน เขาต้องลุกขึ้น

มาสู้ ต้องใช้ความกระตือรือร้นทั้งหมดเพื่อตามหาตัวจง

ยู่ ! ฉินหลังรู้ดีว่าด้วยความสามารถของโข่งลิ่งเสียน แต่ไม่สามารถหาตัวจงยู่เจอในเวลายี่สิบสี่ชั่วโมง นั่น

แสดงว่ามันความเป็นไปได้สูงที่จงยู่จะถูกพาออกไปต่าง ถิ่น การตามหาตัวจงยู่จึงกลายเป็น “สงครามที่ยืดเยื้อง”

ทุกวันฉันหลั่งจะรับฟังรายงานความคืบหน้าเกี่ยว กับการตามหาจงยู่จากโข่งลิงเสียน และแจ้งไปบอกคน ของตระกูลให้ช่วยตามหาในพื้นที่อื่นๆอีกแรง โดยกำชับ ว่าหากมีเบาะแสของจงยู่ให้รีบรายงานเขาทันที โข่งลิ่ง เสียนค่อยๆขยายพื้นที่ตามหาให้กว้างไปทั่วทั้งเขตหัว ตง ฉินหลังรู้สึกว่าใกล้จะตามหาจงยู่เจอขึ้นมาทุกทีแล้ว

เขารอคอยอยู่ที่จื่อซวนเกสท์เฮ้าส์นานจนรู้สึก เบื่อหน่ายเสียแล้ว ตอนนี้เขาอยากกลับไปดูที่ มหาวิทยาลัยจีนหลิงเหลือเกิน

หลังจากที่อำลากับการส่งที่หวังดีของโข่งลิ่งเสีย น ฉินหลั่งก็พาร่างกายที่ยังไม่หายดีต่อรถหลายสาย กลับไปที่มหาวิทยาลัยจีนหลิง
เขาก้าวเท้าทีละก้าวไปที่ด้านข้างทะเลสาบยุ่นซี

ตรงนั้นมีความทรงจำที่สวยงามระหว่างเขากับจงยู่อยู่

ฉินหลั่งค่อยๆเดินเข้าใกล้ทะเลสาบยุ่นซี จู่ๆเขาก็ มองเห็น”จงยู่” ยืนอยู่ข้างๆทะเลสาบ เสมือนฉากที่เขากับ จงยู่เจอกันครั้งแรกทุกอย่างเลย “จงยู่”ราวกับจะกระโดด เข้าทะเลสาบอย่างนั้น

“อย่านะ ! จงยู่ ไม่เอา ! “ฉินหลั่งตะโกนพลางวิ่ง ไปหา”จงยู่”

“จงยู่ได้ยินเสียงก็หันมามองด้วยความ เซอร์ไพรส์ เธอเห็นฉินหลั่งวิ่งมาหาตน ไม่รอให้เธอ ตอบสนองขึ้นมา เธอก็ถูกฉินหลังกระโดดกอดจนล้มลง ไป

“จงยู่ ! ทำไมคุณโง่อย่างนี้ แล้วช่วงนี้คุณไปไหน มา ..”ฉินหลั่งกับ”จงยู่”กลิ้งไปนอนกับพื้นหญ้า เขา มอง”จงยู่” พลางพูดด้วยความหวาดระแวงและดีใจ

“ฉินหลั่ง ฉินหลั่ง…”บัดนี้ จากที่ถูกฉินหลั่งกดทับ อยู่บนพื้นอย่าง”จงยู่”ได้เอ่ยคำว่าฉินหลั่งขึ้นมาเบาๆ “คุณ…”ใบหน้าของ “จงยู่”ค่อยแปรเปลี่ยนไป ฉิน

หลั่งมองออกแล้ว เธอไม่ใช่จงยู่ แต่เป็นเผิงเมิ่ง ฉินหลั่ง

รีบลุกขึ้นจากพื้น

“ช่วงนี้คุณไปไหนมา ? “เผิงเมิ่งค่อยๆลุกขึ้นมา จากพื้นด้วยใบหน้าที่แดงเรื่อ เผิงเมิ่งในวันนี้ได้สวมใส่ เสื้อผ้าสไตล์ที่เรียบๆแต่สง่างาม เธอได้ไปซักถามข้อมูล ของจงยู่ที่แฟนสาวของฉินหลั่ง และทำความเข้าใจเรื่องราวของฉินหลั่งกับจงยู่ เพื่อให้ฉินหลังสนใจตน เธอ

จงใจแต่งกายให้คล้ายคลึงกับสไตล์การแต่งตัวของจงยู่

เธอรู้ว่าทะเลสาบยุ่นซีเป็นสถานที่ที่มีความหมายสำหรับ ฉินหลั่งกับจงยู่เป็นพิเศษ จึงได้มาเดินดูบริเวณนี้ แต่คิด ไม่ถึงว่าฉินหลั่งจะมองตนเป็นจงยู่ไปได้

“ขอโทษ”ฉินหลั่งกล่าวคำขอโทษ จากนั่งก็ไม่ได้ พูดอะไรสักคำ เขานั่งอยู่บนฝั่ง แล้วระลึกถึงทุกฉากทุก ตอนที่เคยเกิดขึ้นในที่แห่งนี้

“จงยู่ล่ะ? “เผิงเมิ่งเดินไปยังข้างกายของฉันหลั่ง เธอรู้สึกว่าท่าทางของฉินหลั่งเมื่อสักครู่นี้น่าแปลกใจ มาก ทำไมเขาถึงได้ร้อนใจเช่นนั้น ?

“ถูกคนอื่นลักพาตัวไปแล้ว ! “ฉินหลั่งพูดด้วย สีหน้าที่เฉยเมยไม่ได้แสดงความรู้สึกอะไร เขาไม่ได้ หลีกเลี่ยงปัญหานี้ เขาจะพูดย้ำเตือนสติตนเองให้หาตัว จงยู่กลับมาโดยเร็ว

ฉินหลังไอไปหลายครั้งและจามติดต่อกันหลาย ครั้งด้วย “คุณไม่สบายเหรอ ? “เผิงเมิ่งมีสีหน้าที่จริงจัง

บัดนี้เธอถึงสังเกตเห็นว่าฉินหลั่งมีใบหน้าที่ซีดเซียว เห็นได้ชัดว่าไม่สบายเสียแล้ว”ฉันประคองตัวคุณเข้า บ้านนะ ที่นี่ลมแรงมาก จะทำให้อาการป่วยของคุณยิ่ง รุนแรงขึ้นได้นะ”

พูดจบ เผิงเมิ่งก็เข้าไปประคองตัวฉินหลั่ง แต่ถูก ฉินหลั่งดันตัวออกห่าง”ไม่ต้องสนใจผม”
เผิงเมิ่งรู้จักนิสัยของฉินหลั่งดี หลังจากที่เธอ ถอนหายใจเสร็จก็ยืนเงียบๆอยู่ข้างกายของฉินหลั่ง