บทที่ 89 ความคิดของฉินหลั่ง

“ที่รักก็อย่าโกรธเลย ต่อให้สาวบ้านนอกคนนั้นจะ เป็นนักร้องนำ ก็ไม่สามารถแย่งซีนเธอไปได้หรอก”ถัง ปอลูปหลังเย็นนี้เบาๆและพูดปลอบใจ

“ใช่แล้ว ที่รัก วันที่พวกเธอขึ้นแสดงฉันก็อยู่ด้วย นะ ที่สำคัญนั่งอยู่โซน VIP ก็คืออยู่ด้านหลังกรรมการผู้ ตัดสิน”

ครั้งนี้ รายการ ( Hello , girls ) ถ่ายทำที่ คฤหาสน์วันหยุดเชิ่งเจ็บบนเกาะฉงหมิงของเซี่ยงไฮ้ ใน วันที่บันทึกเทป เพราะมีJay Chouและมีผู้ที่มีชื่อเสียง มากมาย เพื่อหลีกเลี่ยงความแตกตื่น นอกจากนี้มีทีม งานคอลัมน์กว่ามากว่าหนึ่งร้อยคน เพียงสองพันคน เท่านั้นที่ถูกคัดสรรมาอย่างดีได้รับอนุญาตเข้ามา ต้อง สวย และผู้ชมต้องหล่อ พูดแบบตรงไปตรงมาก็คือเป็น นักแสดงประกอบ ส่วนที่เหลือก็คือพวกทายาทมหา เศรษฐี ซึ่งได้รับเชิญจากผู้จัดงาน หรือจ่ายเงินเพื่อเข้า มาชม พวกเขาสามารถมาชมสาวสวย แล้วพูดคุยเรื่อง ธุรกิจไปด้วย

ถังปอเองก็เข้ามาในฐานะของทายาทมหาเศรษฐี ที่สำคัญคือที่นั่งของเขายังอยู่ด้านหลังของกรรมการผู้ ตัดสินอีก นั้นถือว่าเป็นตำแหน่งที่นั่งที่ดี

“จริงเหรอ? ดีจังเลยค่ะที่รัก”เจนนี่พูดอย่างมีความสุข: “นายเสียเงินซื้อที่นั่งตำแหน่งนี้ไปเท่าไหร่?”

“ก็ไม่มากนะ ก็แค่สองแสนเอง ไปถึงที่จัดงานก็ ยังสามารถพูดคุยกับJay Chou จางเลี่ยงอิ่ง ซุปเปอร์ส ตาร์พวกนี้ได้ ก็ถือว่าค่อนข้างจะดี (นี่คือสิ่งที่ถังปอ คิดมากเกินไป) วันนั้นฉันจะเอากล้องสะท้อนภาพเลนส์ เดียวมาด้วย จะถ่ายรูปตอนที่เธอขึ้นแสดงโชว์อยู่บนเวที มาให้เธอด้วย”

ขณะที่ถังปอพูดอยู่ก็เปิดประตูรถ: “ขึ้นรถกลับ บ้านก่อนเถอะ เจียวเจียว หย่าหย่า ถ้าเกิดพวกเธอไม่ อยากกลับไปที่โรงแรม ไปพักที่บ้านฉันก็ได้นะ ห้อง รับแขกบ้านฉันมีหลายห้อง”

ในตอนนี้ จงยู่และย่าหนานก็เดินตามออกมาด้วย

“นังตัวดี เห็นหรือยัง แฟนของฉันมาที่เซี่ยงไฮ้ พร้อมกับฉัน ที่สำคัญเขายังซื้อบ้านหลังใหญ่สองร้อย ตารางเมตรที่เซี่ยงไฮ้ด้วย แล้วแฟนยาจกของเธอล่ะ? ทำไมไม่เห็นเขามาล่ะ? อ๋อ ฉันลืมไปเลย ไอ้หมอนั้น แม้แต่รถก็ยังไม่มีด้วยซ้ำ เขาจะเอาเงินที่ไหนมาใช้จ่าย มากมายในสถานที่สูงแบบนี้ เธอก็เหมาะสมจะคบกับคน แบบนี้ ตอนนี้ฉันกำลังจะกลับไปนอนที่คฤหาสน์ใน เซี่ยงไฮ้ แต่เธอ ก็เหมาะกับการนั่งรถประจำทาง กลับไป โรงแรมเล็กๆที่พี่เฉินจองไว้ให้ดีๆละ! ฮ่าฮ่า”

เย็นนี้ใส่อารมณ์กับจงยู่ ตามก่องเจียว และจาง เสี่ยวหย่าขึ้นไปบนรถของถังปอ และขับออกไป ไม่เป็นอะไรใช่มั้ย”กัวย่าหนานถามด้วยความกังวล จงยู่ก็สายหัวเบาๆ

“ย่าหนาน เธอจะกลับไปพักที่โรงแรมมั้ย?”ใน ตอนนี้จงยู่รู้สึกว่าโดดเดี่ยวมาก หล่อนอยากให้กัวย่า หนานอยู่เป็นเพื่อนกับหล่อน

“บรึ้นบรึ้น….”กัวย่าหนานยังได้พูดอะไร ก็มีรถ เบนซ์ค่อยๆจอดที่หน้าประตู แล้วมีชายคนหนึ่งลงมาจาก รถ มองไปที่กัวย่าหนานแล้วพูดว่า: “ย่าหนาน เธอออก มาแล้ว”

จงยู่จำได้ ชายคนนี้เป็นแฟนหนุ่มของกัวย่าหนาน ในใจของเธอก็รู้สึกแย่ลง

“นายรอเดี๋ยวนะ”กิวย่าหนานพูดกับแฟนหนุ่ม แล้วมองไปที่จงยู่ แววตาของหล่อนแสดงออกถึงความ เป็นห่วง: “ขอโทษด้วยนะ ที่ไม่สามารถกลับไปโรงแรม พร้อมกับเธอได้”

“ไม่เป็นไร”จงยู่ยิ้มอย่างไม่ค่อยเต็มใจ ทำให้กัว ย่าหนานรู้สึกว่าหล่อนก็น่าสงสาร หล่อนมองไปที่บน ท้องฟ้าอย่างไม่มีทางเลือก

“จงยู่ อย่าว่าฉันเลยนะที่เป็นคนพูดตรงๆ แต่ฉัน ขอแนะนำเธอทางที่ดีเธอรีบเลิกกับฉินหลั่งเถอะ”เห็นจง ยู่ที่มองมาที่ตัวเอง กัวย่าหนานก็ยังพูดต่ออย่างโหดร้าย “ทุกคนมองออก ความสามารถของฉินหลังเขาไม่ สามารถปกป้องเธอได้ แล้วจะมาเสียเวลาชีวิตวัยรุ่นไป กับเขาทำไม?”

“ฉันรู้ว่า อยู่ในโรงเรียนเขาช่วยเหลือเธอไปมากมาย ทำให้หัวใจของเธอรู้สึกอบอุ่น แต่เธอก็ควร เข้าใจด้วยว่า สังคมมันวุ่นวายกว่าโรงเรียนอีกนะ นอกจากนี้ อีกหน่อยพวกเราก็จะเป็นคนที่มีชื่อเสียง ถ้า ตอนนี้เธอยังไม่ปล่อยมืออีก หลังจากที่เธอมีชื่อเสียง เธอยังจะปกป้องเขาอยู่อีกเหรอ? ถึงตอนนั้นพวกเธอ สองคนก็อยู่กันคนละโลก ในเมื่อพวกเธอก็จะเลิกกัน อย่างนั้นทำไมเธอไม่รีบปล่อยมือก่อนล่ะ?”

กัวย่าหนานมองไปที่จงยู่อย่างจริงจัง ตลอดเวลา นี่คือสิ่งที่หล่อนอยากจะพูดกับจงยู่ หล่อนหวังว่าจงยู่จะ เข้าใจในสิ่งที่หล่อนพูด

อย่างไรก็ตาม ดวงตาสีเข้มของจงยู่สั่นเล็กน้อย หล่อนก้มหัวลง แล้วยิ้มบางๆ และมีท่าทางที่อับอายอยู่ สักพัก

“ฉันรู้ว่าเธอหวังดีกับฉัน แต่ว่า ฉันไม่มีทางที่เลิก กับฉินหลั่ง…”

กัวย่าหนานพูดไม่ออก หล่อนกลอกตาและมอง ออกไปที่อื่น หล่อนก็พูดกับจงยู่ไปอย่างชัดเจนแล้ว แต่ ทำไมจงยู่ก็ยังดื้อดึงไม่ยอมเข้าใจอีก?

“ฉันขอบคุณมากนะในหวังดีของเธอ แต่ว่า ฉัน ไม่มีทางที่จะเลิกกับฉินหลั่ง เธอคงจะไม่ค่อยเข้าใจเรื่อง ราวของพวกเรา อันที่จริงฉินหลั่งก็ไม่ได้เป็นแบบที่พวก เธอเห็นหรอกนะ….”

จงยู่รู้ว่าฉันหลั่งก็เป็นทายาทมหาเศรษฐีที่ใหญ่ มาก ใหญ่พอกับเกาะเล็กๆหนึ่งเกาะ แม้แต่เจ้าของBerkeleyก็เชื่อฟังเขา ความมั่งคั่งของฉินหลัง เป็นสิ่งที่กัวย่าหนานพวกหล่อนคิดไม่ถึงเลย เพียงแต่ จงอยู่ไม่สะดวกที่จะบอกกับคนนอกได้

“โอเค ก็ถือสักว่าฉันไม่ได้พูดละกัน เธอเต็มใจ ยอมที่จะทนทุกข์ลำบากกับฉันหลั่ง อย่างนั้นเธอก็คบกับ เขาไปเถอะ…”กัวย่าหนานก็รู้สึกโกรธเล็กน้อย หล่อน รู้สึกว่าหัวสมองของจงยู่ดื้อรั้นเกินไป กัวย่าหนานก็ไม่ มองจงยู่ เดินตรงไปที่รถแฟนหนุ่มของหล่อน

“ย่าหนาน เธออย่าโกรธเลย ฉันขอบคุณเธอจริงๆ ที่คิดเพื่อฉันแบบนี้..”จงยู่มองไปกัวย่าหนานที่”หลบ หนี”แล้วพูด

“ถ้าเธอคิดว่าฉันกำลังช่วยเธออยู่ เธอก็ลองคิดดู ดีๆในสิ่งที่ฉันพูด ไปล่ะ!”กัวย่าหนานยื่นหน้าออกมาจาก หน้าต่างรถแล้วพูด เมื่อพูดจบ หล่อนก็ให้แฟนหนุ่มขับ รถออกไป

เหลือจงยู่อยู่ที่ประตูห้องซ้อมคนเดียว รอยยิ้มบน ใบหน้าของเธอค่อยๆหายไป และความรู้สึกโดดเดี่ยว เข้ามาอย่างรุนแรง เธอก็จับกระชับเสื้อให้แน่นๆ เดินไป ที่ป้ายรถประจำทางเพียงลำพังไป

นั่งอยู่บนรถประจำทางที่มุ่งหน้าไปยังโรงแรม จง ยู่ก็มองออกไปนอกหน้าต่าง ชายหาดในตอนกลางคืน ของเซี่ยงไฮ้ สว่างไสว สมกับที่มีชื่อว่า “เมืองที่ไม่เคย หลับใหล” รถประจำทางวิ่งผ่านหอไข่มุกตะวันออก เดอะบันด์ ถนนนานจิง ตลอดทางมีผู้คนสองหรือสามคน ไปไหนมาไหนด้วยกัน เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ
สายตาของจงยู่ก็ค่อยๆมองเข้าไปในรถ ในใจ ของเธอก็รู้เหงามาก แล้วเมื่อเธอเห็นรอยยิ้มของคนอื่น เธอรู้สึกว่าทนไม่ได้ จงยู่ก็เอนหัวพิงลงไปที่พนักเก้าอี้ แล้วก็ค่อยๆหลับตาลง ตอนนี้รอยยิ้มของฉินหลั่งก็ ปรากฏขึ้นในหัวของเธอ จงยู่ก็ยิ้มขึ้นที่มุมปาก

ก็แบบนี้แหละ

หนึ่งวัน

สองวัน

หลังจากผ่านไปเจ็ดวัน จงยู่ฝึกซ้อมอย่างหนักใน ห้องซ้อมในตอนกลางวัน ตอนกลางคืนก็นั่งรถประจำ ทางกลับไปที่โรงแรมเพียงคนเดียว ใจของเธอโดดเดี่ยว และเปราะบางมากขึ้น ในใจก็คิดถึงฉินหลั่ง มากขึ้น เรื่อยๆ

แสงจากดวงไฟถนนสีเหลืองสว่างส่องผ่านเข้า มาที่หน้าต่างรถ และส่องไปที่ดวงตาที่ปิดอยู่บนใบหน้า ของจงยู่ ใบหน้าของเธอนิ่งเงียบมาก ในใจของจงยู่ คิดถึงแต่ใบหน้าของฉินหลั่ง แต่ในขณะนี้ ช่วงเวลาเจ็ด วันนี้เธอไม่สามารถยิ้มออกมาได้เลย ใบหน้าที่เรียวงาม ของเธอเริ่มมีหยดน้ำปลิวไปตามลม คิ้วก็ค่อยๆขมวดขึ้น มา ปากน้อยๆของเธอก็เม้มเข้าหากัน หยดน้ำตาทั้งสอง ข้าง ก็ค่อยๆไหลออกมาจากดวงตา อาบไปที่ใบหน้า แล้วหยดลงไปบนพื้น

จงยู่ค่อยๆลืมตาขึ้นมา กะพริบไล่น้ำตาทั้งสองข้าง เคลื่อนไหวราวกับกาแล็กซี่ที่เป็นประกายระยิบ ระยับ

จงยู่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา เมื่อหาหมายเลข โทรศัพท์ของฉินหลั่งเจอ ก็โทรไป

“ฮัลโหล จงยู่ ในที่สุดเธอก็โทรมาหาฉันสักที พูดมาเลย คิดถึงฉันใช่มั้ย?”ในโทรศัพท์ก็มีเสียงที่คุ้น เคยของฉินหลั่งดังขึ้นมา น้ำตาของจงยู่ก็ไหลออกมา จากดวงตา

“ทำไมไม่พูดล่ะ?”ฉินหลั่งรู้สึกสงสัย

“ไม่มีอะไร”จงยู่ข่มใจตัวเองไว้ เพื่อไม่ให้ฉินหลั่ง ได้ยินเสียงร้องไห้ของตัวเอง: “ฉันโทรมาก็เพื่ออยากจะ บอกนายว่า พรุ่งนี้แปดโมงตอนกลางคืนเริ่มแสดงโชว์”

“ในที่สุดก็มาถึงวันนี้สักทีนะ ช่วงเวลาหนึ่ง อาทิตย์ที่เธอไม่อยู่ ฉันคิดถึงเธอจะบ้าตายอยู่แล้ว….”

จงยู่ฟังสิ่งที่ฉินหลั่งพูดมากมาย แต่เธออยากจะ ให้ฉันหลั่งมาดูการแสดงโชว์พรุ่งนี้ของตัวเองมาก! ก่อน ที่จะมาเซี่ยงไฮ้ เธอก็ยังไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ตอนนี้ เธอ เพิ่งจะเข้าใจความคิดของตัวเอง แท้จริงแล้วเธออยาก จะให้ฉันหลั่งมาดูการขึ้นแสดงโชว์ครั้งแรกของตัวเอง เธอก็ไม่ต้องการให้พวกคนอย่างเย็นนี้มาหัวเราะเยาะอีก เธอ ทุกวันนี้อยู่ตัวคนเดียว

“เธอโทรศัพท์มาก็เพื่ออยากจะให้ฉันไปดูเธอใช่ มั้ย?”ในขณะนี้ ฉินหลั่งก็พูดในสิ่งที่จงยู่อยากจะได้ยิน มากที่สุดออกมา
ไม่ใช่นะ ตัวฉันเองอยู่ที่เซียงไฮสบายดี”รอยยิ้ม ที่เต็มไปด้วยน้ำตาของจงยู่นั้นสวยงามมาก เธอเองก็ ไม่รู้ว่าทำไม พอตอนที่ฉินหลั่งเปิดปากถามตัวเอง เธอก็ ไม่ยอมรับ จงยู่ก็พูดกระซิบขึ้นเบาๆ “ถ้านายอยากจะมา เองอย่างนั้นมาก็ดีนะ”

“เอ่อ ขอโทษด้วยนะจงยู่ พรุ่งนี้อาจารย์พวกเราจะ พาไปที่รู้จักพืชในสวนสาธารณะของเมือง ฉันไปไม่ ได้….”เสียงของฉินหลั่งในโทรศัพท์ ทำให้จงยู่นิ่งอึ้ง

“ไม่เป็นไร นายตั้งใจฝึกงานเถอะ ตัวฉันเองอยู่ที่ เซี่ยงไฮ้สบายดี”จงยู่พูดอย่างไร้สติ

หลังจากพูดกับฉินหลั่งอีกสองคำ จงยู่ก็วางสาย โทรศัพท์ จงยู่พิงหน้าผากของเธอลงบนกระจกหน้าต่าง เธอไม่รู้ว่ากำลังมองอะไร หรือคิดอะไรอยู่ รถประจำทาง ก็ยังคงขับไปข้างหน้าตามปกติไปกับ…

ในเวลานี้ที่จินหลิง ยิ้มอย่างมีความสุข และวาง โทรศัพท์ลง เมื่อกี้เขาตั้งใจโกหกจงยู่ ว่าตัวเองไม่ไปหา เธอที่เซี่ยงไฮ้ แต่จริงๆแล้วเขาอยากจะเซอร์ไพรส์จงยู่ เขาคิดว่าพรุ่งนี้เมื่อจงยู่เมื่อได้เจอกับเขา คงจะต้องดีใจ มากๆแน่

วันรุ่งขึ้น เริ่มตั้งแต่เวลาสิบโมงเช้า ผู้คนจำนวน มากมารวมตัวกันที่หน้าคฤหาสน์วันหยุดเพิ่งเจ็บนเกาะ ฉงหมิง

เป็นคนหนุ่มสาวเกือบทั้งหมด สองส่วนสามเป็นผู้ หญิง พวกเขามาเพื่อตามติดดารา รายการ ( Hello ,girls จัดขึ้นครั้งนี้มีสีคนดังอย่าง Jay Choน

Nicholas Tse จางเลี่ยงอิ่ง Joey Yung ที่สำคัญ ยังมี

ทายาทเศรษฐีมากมายมาด้วย แค่เข้าไปก็มีสิทธิ์เป็นผู้ ชมทั้งหนุ่มหล่อทั้งสาวสวย จะไม่ให้พวกเขาคลั่งไคล้ และตะโกนได้อย่างไร?

การแสดงโชว์เริ่มในหกโมงตอนกลาง ในขณะ ก็ เริ่มมาคนทยอยกันเข้ามา

สาวสวยรูปร่างหุ่นดี และหนุ่มหล่อ ได้รับการ อนุมัติจากเจ้าหน้าที่รายการที่หน้าประตู และได้รับ อนุญาตให้เข้ามา พวกเขาคือผู้ชม

ตามด้วย รถหรูหลายคันปรากฏตัวขึ้นทีละคัน พวกเขาทั้งหมดทายาทเศรษฐีที่มีชื่อเสียงในประเทศ ทั้งหมดหล่อเหลา และก็เป็นน่าสนใจไม่น้อยไปกว่า ดารา

“นั้นคือคุณชายหลี่ซวนของบริษัท Hanghzou Wahaha Group จำกัด เมื่อสิบปีก่อนพ่อของเขาเป็น ชายที่ร่ำรวยที่สุดของประเทศจีน”

“คนนั้นคือคุณชายจางคังหยางของ

บริษัทSuning Holdings Group จำกัด ตอนนี้เขาเป็น

ประธานอินเตอร์มิลาน”

“คนนั้นคือสวีตงจื้อผู้จัดการบริษัท Dayunmotor Group จำกัด ครอบครัวของพวกเขาได้เข้าสู่ยุโรปแล้ว”

“นั้นเจียวจื่อเวยลูกชายของประธานเขตภาคตะวัน ออกบริษัท R&F Properties จำกัด”
“นั่นคือโกยู่ฉุนลูกสาวของผู้รับผิดในเขตจีนแผ่น ดินใหญ่บริษัทMaster Kang จำกัด”

ผู้ชมทั้งหมดนี้และทายาทเศรษฐี ก็ทำให้ผู้คนที่ รายล้อมอยู่ในที่นี้คลั่งไคล้ได้

ห้าโมงตอนเย็น รถพิเศษของกรรมการผู้ตัดสิน ทั้งสี่ก็มาถึง Jay Chou Nicholas Tse จางเลี่ยง อิ่ง Joey Yungซูเปอร์สตาร์ทั้งสี่ก็ลงมาจากรถ เดิน เข้าไปในคฤหาสน์วันหยุดเซิ่งเจ๋ พร้อมด้วยโบกมือให้ กับผู้ชมที่มารายล้อม ทำให้ความรู้สึกของผู้คนให้ถึงจุด ที่สำคัญที่สุด

บรรดาผู้ชมสาวๆพากันโบกป้ายไฟ และตะโกน เรียกชื่อของเหล่าไอดอล หวังว่าเหล่าไอดอลจะได้มอง เห็นพวกเขา

“Jay ChouJay Chouฉันรักคุณ ก็เหมือนกับหนู รักข้าวสาร”

“Jay Chou มองมาทางนี้ค่ะ”

“เทพธิดาเลี่ยงอิ่ง คอนเสิร์ตของคุณฉันก็ดู แล้ว คุณก็คือนางฟ้าที่ตกลงมาจากสวรรค์”

“Joey Yungแจกลายเซ็นให้ฉันด้วย อะ ฉันมี ความสุขจนจะเป็นลมอยู่แล้ว แฟนคลับผู้ชายคนหนึ่งได้ ลายเซ็นของJoey Yung ก็แทบจะ “บ้า”ในที่นี้
ตอนนี้กำลังดุเดือด

ตามด้วยรถบัสของจงยู่และผู้แสดงโชว์คนอื่นๆ ค่อยๆขับผ่านกลุ่มคนมากมาย เข้าไปในคฤหาสน์ มอง ไปที่แฟนคลับที่คลั่งไคล้ทั้งสองข้างทาง จงยู่ก็คาดหวัง อย่างเงียบๆว่า วันหนึ่ง เธอจะมีแฟนคลับมากมายเช่น

นี้