รวยชั่วข้ามคืน?

บทที่ 593 เงื่อนไขของจี้หงชวน



บทที่ 593 เงื่อนไขของจี้หงชวน

ผู้จัดการจี้ยิ้มแบบไม่ไม่มีรอยยิ้ม เผยให้เห็นฟัน เหลืองที่เกิดจากการสูบบุหรี่มากเกินไปและเขาคิดจะ ลูบต้นขาของหยูนชิงชิง

ผู้จัดการจี สวัสดีครับ” “

ฉินหลั่งมือไวจับมือของเขาเอาไว้ก่อน “ยินดีที่ได้

รู้จักคุณ”

“ไอ้เวรแล้วแกเป็นใครเนี่ย?”

ผู้จัดการจี้ที่ถูกฉินหลั่งจับมือสีหน้าเปลี่ยนไปทันที พร้อมกับสะบัดมือของฉินหลั่งทิ้งด้วยความขยะแขยง

หยูนชิงชิงรีบแนะนำ “ผู้จัดการจี้ เขาชื่อฉินหลั่ง เป็นเพื่อนของฉัน……. ” “เพื่อน?”

จี้หงชวนหันไปมองฉินหลั่งด้วยสายตาที่ดูถูก

“เพื่อนอะไร?”

ฉินหลั่งขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่เมื่อนึกถึงหยูนชิงชิง

จึงอดทนเอาไว้

“เพื่อนสนิท”

หยูนชิงชิงพูดเสริมอีกประโยค “เขาชื่อฉินหลั่ง ทำ ธุรกิจบริษัทอสังหาริมทรัพย์”

“อสังหาริมทรัพย์?”

“อสังหาริมทรัพย์แบบไหน? คงจะไม่ใช่แบบที่ วังเวงนะ? เดาว่าคงจะขายไม่ออกไปสักหลังเลย” ในแววตาของผู้จัดการจี้ยิ่งเพิ่มความดูถูก “ชิงชิง คุณต้องรู้จักวางตัวสูงหน่อย เพื่อนที่คบก็ต้องเป็นคนที่ มีฐานะสูงหน่อย”

“คุณรู้หรือเปล่าว่าทำไมตัวเองถึงยากที่จะฝ่าฟัน อุปสรรคไปได้?”

เหตุผลเป็นเพราะว่าคุณมักจะคบกับพวกหมูหมา กาไก่ไปมั่ว

ถ้าหากคุณใช้เวลาอยู่ในแวดวงของคนมีชื่อเสียง “ หรือคนที่ประสบความสําเร็จอย่างผมมากกว่านี้ ป่านนี้ คุณคงได้รับความนิยมไปทั่วเอเชียแล้ว”

“ไป ไปกับผมเดี่ยวผมจะแนะนำให้รู้จักกับเพื่อนๆ จะได้นั่งดื่มด้วยกันด้วย”

ในระหว่างที่พูดเขายื่นมือไปกอดเอวของหยุนจิงจิง หยุนจิงจิงหดตัวด้วยความล่าบากใจ

คุณหยุน นี่คุณหมายความว่ายังไง?” “

ในแววตาจี้หงชวนดูไม่พอใจ “แสร้งทำตัวเป็นใส ซื่อบริสุทธิ์สูงส่ง?

“ไม่ใช่..…

หยูนชิงชิงรีบโบกมือ “ผู้จัดการจี้ ที่ฉันมาในวันนี้ เพราะมีธุระจะคุยกับคุณ…. “รู้ว่ามีเรื่องต้องขอร้องผม แล้วยังจะทำตัวเป็นนางฟ้าอีกเหรอ?”

หงจี้ชวนพูดขัดหยูนชิงชิงยังไม่เกรงใจ “ตรงนี้ก็ไม่ ให้จับตรงนั้นก็ไม่ให้แตะ ทําเหมือนผมจะกินคุณ” “ได้ เห็นแก่หน้าคุณผมจะให้โอกาสคุณครั้ง

สุดท้าย”

“นี่คือคีย์การ์ดห้องแปดศูนย์แปดของโรงแรม ฮ่องเต้ คุณไปรอผมอยู่ที่ห้อง เดี๋ยวคืนนี้ผมจะไปถูก เถียงประเด็นสําคัญกับคุณทีหลัง”

“ถ้าหากการถกเถียงเป็นที่น่าพอใจไม่ว่าเรื่องอะไร ก็คุยง่าย ถ้าหากยังทำตัวล้ำๆอึ้งๆคืนนี้คุณก็ไม่ต้องพูด อะไรทั้งนั้น”

หลังจากนั้นเขาก็หันไปมองฉินหลั่งแล้วพูดอย่าง รําคาญใจ “ที่นี่ไม่มีธุระของแก มาจากไหนก็ไสหัวกลับ ไปทางนั้น”

ฉินหลั่งไม่พูดมากยกฝ่ามือแล้วเหวี่ยงใส่ใบหน้า

ของเขา

“เพียะ”

เสียงดังคมชัด จี้หงชวนส่งเสียงร้องและลอย กระเด็นออกไปไกลเกือบห้าเมตร……..

“อ่า——

จี้หงชวนล้มลงกับพื้น ใบหน้าครึ่งซีกของเขาบวม ขึ้นมาในทันที

หยูนชิงชิงถึงกับตกตะลึง ฉินหลั่งมักจะมีกลิ่นอาย ของลูกผู้ชายแบบนี้อยู่เสมอ

“แกกล้าตบฉัน?”

จี้หงชวนตะคอกใส่ฉินหลั่งด้วยความโกรธพร้อม กับกุมใบหน้าของตัวเองไว้

“ขอโทษค่ะผู้จัดการจี้ ขอโทษ”

หยูนชิงชิงรีบเดินเข้าไปประคองเขาลุกขึ้น “เพื่อน ของฉันไม่ได้ตั้งใจ

“หลีกไป

จี้หงชวนผลักหยูนชิงชิงออก สายตาจ้องฉินหลั่ง แล้วพูด “แกกล้าตบฉัน?”

“แกรู้หรือเปล่าว่าฉันเป็นใคร?”

เขามีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับบุคคลที่ทําธุรกิจใส สะอาดและธุรกิจมืดที่เรียกได้ว่าเป็นบุคคลสําคัญของ บริษัทและยังมีความสัมพันธ์ฉันพี่น้องกับตระกูลจี้ ปกติ มีใครบ้างเวลาเจอเขาแล้วจะไม่เรียกพี่ชวน

แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่โดนตบ ยิ่งไปกว่านั้นยังโดน ตบต่อหน้าผู้ใต้บังคับบัญชาของทำให้เขารู้สึกเสียหน้า

มาก

ดังนั้นจี้หงชวนจึงรู้สึกโกรธมาก “แกสร้างหายนะ แกได้สร้างหายนะครั้งใหญ่แล้ว”

ในตอนนี้ซุนหงอี้และคนอื่นๆที่เดินตามจี้หงชวนเข้า มาเดินมาปิดล้อมฉินหลั่งแล้วจ้องมองด้วยสายตาที่เย็น

ชา

แน่นอนพวกเขาไม่ได้มาลงไม้ลงมือ แต่มาเพื่อช่วย

เสริมสร้างบารมีให้ผู้จัดการจี้และมาเพื่อชมเรื่องสนุก

“ผมไม่สนว่าคุณเป็นใคร ฉินหลั่งหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดมือของตัวเอง

“คุกคามหยูนชิงชิงในที่สาธารณะและพูดจาหยาบคาย ผมก็แค่สั่งสอนคุณ”

“สั่งสอนฉัน? ”

จี้หงชวนโกรธจนถึงขีดสุดจนหัวเราะ “ฉันเป็นผู้ จัดการของบริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน เป็นญาติ กับตระกูล แห่งเย็นจีน มีอิทธิพลด้านมืดและขาวทั้ง

สองสาย”

“แกกล้าทำฉัน รับผิดชอบกับผลที่ตามมาไหวหรือ

เปล่า?”

จี้หงชวนรู้สึกปรารถนาในตัวของหยูนชิงชิงมานาน แล้ว ในที่สุดครั้งนี้ก็มีโอกาสแต่กลับถูกฉินหลั่งตบหน้า อย่างไม่เกรงใจ

จะให้เขาไม่โกรธได้อย่างไร?

“บริษัทอุตสาหกรรมไวน์เหม่ยเฉิน?”

“ตระกูลจี้แห่งเย็นจีน?

ฉินหลั่งพูดอย่างไม่ใส่ใจ “มันเจ๋งมากเลยเหรอ?”

เมื่อได้ยินฉินหลั่งพูดแบบนี้ เพื่อนร่วมงานหลายสิบ คนของหงจี้ชวนก็เผยให้เห็นถึงสายตาที่ดูถูกเหยียด หยาม ไอ้บ้านนอกที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง

โดยเฉพาะซุนหงอี่ที่เย็นชาคนนั้นมุ่ยปากยังดูถูก

“หยูนชิงชิง เธอแน่ใจนะว่านี่เป็นเพื่อนของเธอ?” เมื่อเห็นท่าทางของฉินหลั่งที่ดูเหมือนคนบ้านนอก จี้หงชวนลุกขึ้นมาพร้อมกับมือกุมหน้าแล้วชี้นิ้วไปที่หยูน ชิงชิง

“ผู้จัดการจี้ ขอโทษค่ะ เรื่องทั้งหมดเป็นเพราะฉัน คนเดียว”

หยูนชิงชิงโค้งคำนับขอโทษครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ฉิน หลั่งลงมือก็เพื่อเธอดังนั้นจึงโทษเขาไม่ได้เด็ดขาด

จี้หงชวนเป็นคนที่เธอต้องการไหว้วาน หยูนชิงชิง ในตอนนี้ก็ทำให้เขาไม่พอใจไม่ได้เช่นกัน

เธอจึงนำเรื่องทั้งหมดมาลงที่ตัวเองแทน “ฉัน ขอโทษ ฉันยินดีชดใช้

“ฮิม โทษเธอ?”

เมื่อเห็นท่าทีที่อ่อนน้อมถ่อมตนหยูนชิงชิง จี้หง ชวนก็หัวเราะด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “แน่นอนก็ต้องโทษ เธออยู่แล้ว ถ้าหากเธอไม่ได้คบหากับพวกหมูหมากาไก่ แบบนี้แล้วฉันจะโดนตบได้ยังไง”

ฉันจะบอกให้เรื่องในวันนี้ฉันกับเขาไม่จบแค่นี้แน่ กับเธอก็ไม่จบเหมือนกัน”

“ถ้าหากอยากจะขอโทษคืนนี้ก็ไปที่โรงแรมฮ่องเต้ พร้อมกับซื้อถุงยางและใส่ชุดชั้นในลายลูกไม้ที่ออก อากาศเมื่อวันก่อน แล้วขอโทษด้วยความจริงใจ”

“บางทีฉันอาจจะให้โอกาสเธออีกสักครั้ง..… อดไม่ได้ที่จะขู่หยูนชิงชิง .…….. เขา

หลังจากที่ถูกฉินหลั่งตบความโกรธก็ท่วมท้น เมื่อ เห็นขาที่ยาวเรียวและรูปร่างที่อ่อนเยาว์ของหยูนชิงชิง เปลวไฟที่อยู่ภายใต้จิตสำนึกก็ลุกโชนขึ้นมาในทันที เขาแทบจะรอไม่ไหวที่จะผลักหยูนชิงชิงลงไป

จี้หงชวนหันกลับไปซื้ฉินหลั่ง “ไม่อย่างนั้นไม่เพียง แต่เธอเท่านั้นที่จบไม่สวย ฉันจะเอาชีวิตของเขาด้วย”

สีหน้าของหยูนชิงชิงเปลี่ยนไปในทันที “ผู้จัดการจี้ ฉินหลั่งวู่วามไปในชั่วขณะหวังว่าคุณจะไม่ถือสาผู้น้อย”

เธอเคยเห็นฉินหลั่งฆ่าคนด้วยตาของตัวเองมาแล้ว เธอรู้ดีถ้าหากสองคนนี้ปะทะเข้ากันจริงๆคงจะต้อง กลายเป็นเรื่องที่เลวร้ายอย่างแน่นอน

“เธอเป็นตัวอะไร

“คู่ควรที่จะให้ฉันไว้หน้าด้วยเหรอ? ”

จี้หงชวนตะคอก “คืนนี้ถ้าหากไม่ทำตัวดีๆ แม้แต่ เธอฉันก็จะจัดการ…….

” “เจี๊ยะ!

เขาพูดยังไม่ทันจบ ฉินหลั่งก็ตบเข้าไปที่หน้าของผู้

จัดการจี้อีกครั้ง

ผู้จัดการจี้ส่งเสียงร้องแล้วกระเด็นออกไปอีกครั้ง

“ไสหัวออกไป! ”

สายตาของฉินหลั่งเต็มไปด้วยความเย็นชา “ถ้า หากยังกล้าขู่หยูนชิงชิง คุณได้พิการแน่”

ผู้คนที่อยู่ในเหตุการณ์ต้องตกตะลึงอีกครั้ง จี้หงชวนถูกคนประคองลุกขึ้น กุมหน้าที่บวมแล้ว พูดด้วยความโกรธ “แกยังกล้าตบฉัน?”

เขาคิดอยากจะโต้กลับแต่กลับรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่

คู่ต่อสู้ของฉินหลั่ง “ถ้ายังไม่ไสหัวไป มันไม่ได้ง่ายแค่ตบหน้าของคุณ เท่านั้น”

สําหรับสัตว์เดรัจฉานยังจี้หงชวนฉินหลั่งไม่อยาก พูดเปลืองน้ำลาย

“ไอ้เด็กน้อย แกตายแน่”

จี้หงชวนพ่นลมออกมาจากจมูกแล้วหยิบโทรศัพท์ ออกมาโทร ดูเหมือนว่าเขากำลังเรียกคนมาจัดการฉิน หลั่ง “ในเมืองเย็นจีนฉันมีวิธีเป็นร้อยเป็นพันที่จะทำให้ แกตายอย่างไม่เหลือแม้แต่ซากศพ”

“ฉันจะขอบอกแกอีกครั้ง พฤติกรรมที่ป่าเถื่อนของ แกมันทำให้หยูนชิงชิงต้องลำบากไปด้วย”

หลังจากนั้นเขาก็ชี้นิ้วไปที่หยูนชิงชิงแล้วตะคอก “เธอด้วย ฉันรู้ว่าเธอมีเรื่องต้องการจะขอให้ฉันช่วย ฉัน

ไม่เพียงแต่ไม่ช่วยและในทางกลับกันฉันจะเหยียบพวก เธอให้จมดิน”

ซุนหงอี้และคนอื่นๆก็มองฉินหลั่งเหมือนตัวตลก ทุกคนรู้สึกว่าที่เขาไปท้าทายผู้จัดการจี้มันเป็นเพราะ สมองมีปัญหา

เด็กน้อย ฉันจะพูดแค่ครั้งเดียวรีบคุกเข่าลง “ ขอโทษผู้จัดการจี้เถอะ เขาไม่ได้ธรรมดาอย่างที่นาย คิด”

“ใช่แล้ว ผู้จัดการจี้มีอิทธิพลด้านขาวและมืด ไป สร้างความไม่พอใจให้กับเขาไม่เพียงแต่ตัวเองเท่านั้นที่ ซวย แต่จะดึงหยูนชิงชิงซวยไปด้วย”

“นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่อเสียงของผู้จัดการจี้ในเมือง เย็นจีนเป็นแบบไหน…..……

คุณซุปเปอร์สตาร์หยุน นี่นะเหรอคือเพื่อนของ “ คุณ?”

“เพื่อนเฮงซวยมากกว่ามั้ง?”

“คุณหยุน คุณรีบแบ่งเส้นระหว่างคุณกับเขาเถอะ ไม่อย่างนั้นจะมีปัญหามากมายตาม………คนหลายสิบ คนคนนี้พูดคำคนนั้นพูดคำ อยากจะให้ฉินหลั่งคุกเข่า ขอโทษ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ