บทที่ 496 ความชอบธรรมกับผลประโยชน์ที่อยู่ในใจ

ฉินหลั่งแปลกใจมากจริงๆ คุณอาที่ปกป้องดูแลลูกหลาน ซื่อสัตย์ตรงไปตรงมา มีมาดสง่างาม จะกลายเป็นเขี้ยวเล็บ ของสำนักหมอผีไปแล้ว

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ภาพลักษณ์ทั้งสองแบบของหวงฮ่าน โจวก็ไม่สามารถนำมาซ้อนกันได้

ทว่าทุกอย่างเหมือนจะจัดการไว้หมดแล้ว หวงเกอที่ไม่ เคยติดต่อกันนานจู่ๆ ก็นัดเชิญ จนมาถึงลักษณะของเฉินเมิ่ง ลู่ที่มานั้นเหิมเกริมมาก แล้วก็มาถึงหวงเกอที่ขอความช่วย เหลือ สุดท้ายเฉียวปุ่นก็ออกมา แล้วก็ถูกหวงฮ่านโจวลอบ ทำร้าย ทุกอย่างล้วนเป็นแผนการร้ายของสำนักหมอผี

และหวงฮ่านโจวก็คือบุคคลสำคัญที่อยู่ในนั้น หวงเกอเป็น ลูกชายของเขา ดังนั้นจึงไม่ได้ป้องกันพ่อของตัวเองเลยสัก นิดว่ากำลังแอบวางแผนการอย่างเงียบๆ

ดาบนี้ ทำให้ฉินหลั่งเข้าใจอะไรได้มากมายในชั่วพริบตา เตียว

“คุณอาโจว ผมกับหวงเกอพวกเขาเคยเป็นเพื่อนกันที่คุย กันได้ทุกเรื่อง ไม่ สนิทกันมากกว่าเพื่อนหรือพี่น้องเสียอีก ผมจำได้ว่าเคยเจอหน้าคุณที่มหาวิทยาลัยหนึ่งครั้ง คุณยังเลี้ยงข้าวพวกเราด้วยความกระตือรือร้น นั่นคืออาหารที่ผม ทานอร่อยมากที่สุดตอนที่อยู่ในมหาวิทยาลัย เพราะว่าผม ไม่มีแม้กระทั่งเงินซื้ออาหารดีๆ ทานเลย”

“เฮ้อ ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา นายจะคิดอีก ทำไม?” หวงฮ่านโจวถอนหายใจยาว แล้วจึงใช้มีดแทงไป อีกหนึ่งส่วน

ใบหน้าของฉินหลั่งปรากฏเม็ดเหงื่อสองสามเม็ด และ แสดงสีหน้าที่เจ็บปวดออกมา “คุณมีความลำบากใจที่มากก ว่านี้ ก็ไม่ควรลืมความตั้งใจแรกเริ่มนะครับ”

หวงฮ่านโจวมีสีหน้าซับซ้อนสับสนทันที ทั้งจนใจ ทั้งเก้ๆ กังๆ และความทรงจำ “ความจริงลุงโจวชอบเด็กอย่างพวก เธอมาก โดยเฉพาะนาย ตอนนั้นฉันรู้สึกว่านายจะมีอำนาจ ภายในระยะเวลาอันสั้น เพราะว่านายมีจิตวิญญาณที่สะอาด มากที่สุด”

“เหรอ? หวงเหอเห็นภาพนี้แล้วจะเป็นยังไงครับ? คุณเคย นึกถึงความรู้สึกของเขาบ้างไหม?” ฉินหลั่งถาม

“เขา? เขาไม่เข้าใจความโหดเหี้ยมทารุณของโลก ผู้ใหญ่…” หวงฮ่านโจวมีสีหน้าขรึมและเย็นชามาก

ฉินหลั่งส่ายหน้าเล็กน้อย “ต่อให้โหดเหี้ยมยังไง คุณก็ ควรมีขีดจำกัดของตัวเอง”
“อย่าพูดมาก ฆ่าเขาซะ!”

เสียงโหวกเหวกดังขึ้นมาจากนอกห้องโถงใหญ่ หลังจาก นั้นคนชุดดำสิบกว่าคนก็ทยอยเดินเข้ามา แล้วยืนเป็นสอง ข้าง จากนั้นก็มีหัวหน้าอู่ประธานหอการค้าเทียนอิงกับเมิ่งเห มิงเหมิงเดินเข้ามาตรงกลาง อู่หย่งขับแขนของสังเส่นเอ๋อบิด ไปมาอยู่ในมือ แล้วผลักสังเส่นเอ๋อลงไปบนพื้น จากนั้นก็ หยิบซิการ์ออกมาหนึ่งมวน แล้วจุดไฟพลางมองฉากที่อยู่ตรง หน้า

“หวงฮ่านโจว หนี้พนันที่คุณติดอยู่ที่มาเก๊าผมสามารถ ช่วยใช้หนี้ให้คุณได้ทั้งหมด และยกเลิกคำสั่งไล่ฆ่าคุณได้ ทันที แต่คุณก็น่าจะเข้าใจเงื่อนไข… อู๋หย่งสูบซิการ์ไปหนึ่งที่ แล้วจึงพ่นควันยาวๆ ออกมา จากนั้นก็ชี้นิ้ว “ฆ่าเขาซะ!”

ฉินหลั่งรู้สึกได้อย่างชัดเจน ถึงคำพูดของอู๋หย่ง ทันใดนั้น ก็ทำให้อารมณ์ของหวงฮ่านโจวเกิดกระตุ้นอีกครั้ง มือที่จับ ด้ามดาบของเขาได้ใช้แรงมากกว่าครั้งก่อนหน้า

ติ้ง!

มือของฉินหลั่งจับปลายแหลมคมของดาบแล้วหักเป็นสอง ท่อน จากนั้นก็พลิกมือแล้วโยนเศษดาบที่หักแล้วไปที่หวงฮ่า นโจว

หวงข่านโจวก้มหน้าหลบ แล้วใช้มือที่กุมดาบหักแทงไปที่ ฉินหลั่งอย่างแรง
“คุณอาโจว คุณจะต้องเดินทางสายมีดให้ใได้ใช่ไหม ครับ?” ฉินหลั่งถามเสียงหนักแน่น

“คุณผิดแล้ว ยังจะผิดอีกซ้ำสองเหรอครับ?”

“ก่อนที่คุณจะฆ่าผมคุณได้ถามหวงเกอหรือยัง?”

“คุณตัดใจลงมือกับผมได้จริงๆ เหรอครับ?”

หวงฮ่านโจวหยุดเดินเล็กน้อย จากนั้นสีหน้าก็เย็นชา แล้ว จึงรุดหน้าไปโดยไม่สนใจคุณธรรมและศีลธรรม “ขอโทษ ด้วยฉินหลั่ง นายไม่ตายฉันก็ต้องตาย”

“นายวางใจได้ ฉันจะดูแลพ่อแม่ของนายให้ดีแน่นอน”

หลังจากพูดจบ นัยน์ตาหวงฮ่านโจวก็เย็นราวกับน้ำแข็ง แล้วจึงยกดาบหักแทงไปที่ฉินหลั่งอย่างมั่วชั่ว

และฉินหลั่งที่ใช้ชี่แท้เกือบหมด บวกกับรอยมีดที่อยู่ข้าง หลัง จึงรับการต่อสู้ของอีกฝ่ายอยู่ในห้องโถงใหญ่อย่างเนิบ นาบและเชื่องช้า เสียงเฮือกดังออกมา แขนขวาถูกดาบอีก ครั้ง เลือดสดไหลอาบ

“ฮ่าๆๆ ฉินหลั่ง แกก็มีวันนี้เหมือนกัน คนที่ล่วงเกินสำนัก หมอผีไม่มีใครตายดีหรอก!” อู่หย่งมองอยู่ข้างๆ อย่าง สนุกสนาน ส่วนเมิ่งเหมิงเหมิงก็ใช้สองมือกอดอก และมอง สภาพที่ดูไม่ได้ของฉินหลั่ง พลางยิ้มพูดด้วยความโหดเหี้ยม “อีกสักพักเอาไอ้หนุ่มคนนี้ไปให้หมากิน ให้หมาที่บ้านของฉัน”

ป้ง!

หวงฮ่านโจววาดดาบหักในขณะเดียวกันนั้น เท้าขวาก็ ลอยออกไป ฉินหลั่งถูกถีบอย่างหนัก แล้วกระแทกกำแพง อย่างแรง เลือดสดพุ่งออกมาจากมุมปากทันที

“ฉินหลั่ง! ฉินหลั่ง!”

เสียงกรีดร้องเสียงดังมาจากในห้องโถงใหญ่ ทันใดนั้นสั่ง เส่นเอ๋อก็คลานขึ้นมา แล้วพุ่งไปที่หวงฮ่านโจวทันที “แม่งไอ้ หวงฮ่านโจว แกยังเป็นคนอยู่ไหม?”

เสียงเวทนาของสังเส่นเอ๋อ สยายผมเผ้า ดูเหมือนแม่สิงโต ที่ถูกยั่วให้โกรธ ใบหน้าของหวงฮ่านโจวมีความตื่นตระหนก ตกใจอย่างเห็นได้ชัด เวลานี้อู่หย่งเดินมาข้างหน้าอย่าง รวดเร็ว จับผมยาวของสังเส่นเอ๋อ แล้วตบหน้าเธออย่างแรง “ถุย! อีกะหรี่!” สังเส่นเอ๋อถูกตบไปกองที่พื้น แล้วอู่หย่งก็เตะ เธออีกหนึ่งที่ ทำให้อีกฝ่ายสลบไปโดยตรง

“โถๆๆ ไอ้หนุ่มคนนี้มีดีอะไรกันนะ…เมิ่งเหมิงเหมิงมอง สังเส่นเอ๋อที่อยู่บนพื้นอย่างคึกคักสนุกสนาน พลางยักไหล่ เบ้ปาก พร้อมกับสีหน้าที่มีความสุขบนความทุกข์ของคนอื่น

ฉินหลั่งอาศัยจังหวะนี้กระโดดขึ้นไปจากพื้น จากนั้นตาบ รักของหวงฮ่านโจวก็ผ่านหน้าของฉินหลั่งแวบหนึ่ง และอีกนิดเดียว ฉินหลั่งก็เกือบถูกเชือดคอแล้ว

เลือดสดหยดลงไปบนพื้น ตกอยู่บนใบหน้าครอบครัว ตระกูลหวงที่นอนสลบอยู่ กระทั่งมีเลือดที่หยดลงไปบนริม ฝีปากของหวงเกอ ดูแล้วน่ากลัวมาก

“เด็กน้อย ศิลปะการต่อสู้ของนายไม่เลวจริงๆ อาโจวขอ ชื่นชม นายไม่ใช่เด็กที่ต้องสับสนเรื่องความรักในมหาลัยอีก ต่อไปแล้ว” หวงฮ่านโจวยิ้มพูด

ฉินหลั่งมองหวงฮ่านโจวด้วยความเจ็บปวด “คุณอาโจว วางดาบฆ่าคน แล้วบรรลุธรรมเป็นพุทธะ ผมไม่เคยฆ่าคน ของตัวเองมาก่อน”

“คุณวางใจได้ ผมจะช่วยแก้ไขความวุ่นวายของคุณให้ เอง” ฉินหลั่งเช็ดเลือดที่มุมปากพลางพูด

“เหอะๆๆ นายเป็นแค่ครูใหญ่ ก็พูดโม้ขนาดนี้ เรื่องบาง เรื่องไม่สามารถกลับใจได้แล้ว” ใบหน้าของหวงฮ่านโจวบูด เบี้ยว พวกคนของหอการค้าเทียนอิงต้องจ้องมองตาเป็นมัน วันนี้เขากับฉินหลั่งจะต้องมีคนตายหนึ่งคน และเป็นเพื่อน ตายของลูกชายแล้วอย่างไรเล่า?

“ขอแค่คุณคิด คุณก็จะกลับตัวได้ครับ คุณอาโจว คุณไม่ เสียใจเหรอ?” ในดวงตาของฉินหลั่งมีความอ่อน โยนขึ้นมา เล็กน้อย
ตอนที่ตัวเองเป็นเด็ก ก็เคยได้รับบุญคุณในการเลี้ยงข้าว ของหวงฮ่านโจว ฉินหลั่งเป็นคนที่จำบุญคุณคน

“นายวางใจได้ ฉันจะช่วยดูแลพ่อแม่ที่ใกล้สิ้นใจแทนนาย เอง วันนี้ นายต้องตายแทนฉัน” หวงฮ่านโจวมีสีหน้าเย็นชา พร้อมกับน้ำเสียงที่แน่วแน่

ตอนนี้ร่างเงาของหวงฮ่านโจวได้แสดงความรุนแรงอีก ครั้ง กระโดดขึ้นไปบนอากาศแล้วแทงมีดลงมา พุ่งไปที่ลำ คอของฉินหลั่งโดยตรง และดูจากการเปลี่ยนแปลงร่างเงา ของหวงฮ่านโจวแต่ละครั้งแล้ว เขาไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป และน่าจะเป็นนักสู้ที่มีพลังภายในเป็นอย่างน้อย

ตอนนี้ฉินหลั่งไม่ได้หลบหลีก ทว่านัยน์ตาของเขากลับเย็น ชาขึ้น แววตาที่อ่อนโยนและกระตือรือร้นนั้นหายไปแล้ว

แล้วจึงเห็นเพียงฉินหลั่งยืนนิ่งไม่ขยับ หวงฮ่านโจวขมวด คิ้วเล็กน้อยอยู่กลางอากาศ ไม่รู้ว่าฉินหลั่งกำลังทำอะไร

อยากตายหรือ?

หรือว่าหมดแรงต่อต้านแล้ว?

ในใจของหวงฮ่านโจวนั้นจึงแน่วแน่มากกว่าก่อนหน้านี้ใน ทันที นายไม่หลบเองนะเจ้าหนุ่ม เดี๋ยวฉันจะส่งแกขึ้นสวรรค์ เอง นี่คือลิขิตสวรรค์ การตายของนายก็คือการตอบแทนให้ กับฉัน
มีดแทงลงไปที่สำคอของฉินหลั่งโดยตรง จากฝีมือของ หวงอ่านโจวแล้ว ฉินหลั่งตายแน่นอน

ทันใดนั้น เขาก็ตาลาย และตำแหน่งที่ตาบหักพุ่งไปนั้น กลับกลายเป็นลำคอของหวงเกอลูกชายแทน หวงฮ่านโจว ตกใจหน้าซีด แล้วจึงรีบชักปลายดาบกลับทันที!

แต่เนื่องจากพื้นที่ในการหมุนนั้นน้อยเกินไป ปลายมีดอัน แหลมคมจึงกรีดไปโดยผิวหนังของหวงเกอ

สวบ หวงเกอมีเลือดสดไหลลงมา