บทที่ 491 น้ำยาฟื้นฟูวิญญาณ

“รอความตาย? เจ็บเหมือนตายทั้งเป็นจริงๆ และตอนนี้พิษก็ กำเริบจนถึงขั้นจะทนไม่ไหวแล้ว”

เฉียวปุ่นพลางพูด

“ผมหมายความว่า คุณเฉียวปุ่นก็ไม่สามารถรักษาอาการ ป่วยของพี่สาวได้ใช่ไหมครับ?”

เฉียวปุ่นครุ่นคิด ยามที่เขาครุ่นคิดนั้นให้ความรู้สึกน่าสะ พรึงกลัว ก็เหมือนกับความรู้สึกที่ได้เห็นและสังเกตสัตว์ ที่นอนจำศีลอยู่ในท่อระบายน้ำเสีย ทำให้มีกลิ่นอับชื้นไปทั่ว ห้องคนไข้

ผ่านไปสักพักหนึ่ง เฉียวปุ่นจึงพูดว่า “ผมสามารถแก้ไขได้ เพียงแต่เมื่อช่วยหัวหน้าแผนกเมิ่งเสร็จแล้ว เกรงว่าอายุขัย ของผมจะได้รับความเสียหาย เฮ้อ…”

เขาลังเลมากอย่างเห็นได้ชัด เดินวนไปมาอยู่ในห้องคนไข้ เหมือนกับว่ากำลังต่อสู้ต่อสู้กับความคิดอย่างดุเดือด

ทว่าเมิ่งเหมิงเหมิงกลับมีท่าทางดีใจ พลางตบมือพูด “หากคุณสามารถรักษาพี่สาวของผมได้ เช่นนั้นก็จะดีมากๆ ครับ สุดยอดจริงๆ”

เพิ่งเหมิงเหมิงรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งก็เพราะว่ามีรถบรรทุกของแพทย์มาหลายๆคนแล้ว และต่างก็พูดว่าจะต้องเตรียม การจัดงานศพ ทุกครั้งที่ได้ฟังเขาแทบบ้าคลั่งด้วยความ โกรธ ในที่สุดตอนนี้ก็มีแพทย์ที่สามารถรักษาให้หายได้ แล้ว!

“คุณเฉียวปุ่นครับ คุณช่วยรีบทำการรักษาเถอะนะครับ ส่วนที่คุณพูดว่าจะมีผลเสียต่อสุขภาพของคุณ ผมจะใช้ของที่ ดีที่สุดมาช่วยบำรุงส่วนที่เสียหายของคุณเองครับ อายุขัย สามารถทำให้คนอายุยีนยาว คุณไม่ต้องกังวลสิ่งเหล่านี้ ครับ”

เพิ่งเหมิงเหมิงพลางคิดในใจว่าหากสามารถนำของบำรุง ปริมาณให้เขาได้ทุกปีแบบนี้ จะสามารถคลายความกังวล ของเฉียวปุ่นได้แน่นอน ที่บ้านของเขาไม่เคยขาดของบำรุง ประเภทนี้เลยสักนิด

“คุณเฉียวปุ่น ความต้องการของคุณทุกประการ ผมจะ ทำให้คุณสมความปรารถนาทุกอย่างครับ คุณได้โปรดเริ่ม ทำการรักษาพี่สาวของผมเถอะนะครับ”

อู๋หย่งที่เงียบอยู่ข้างๆ มาตลอดยามนี้เริ่มพูดโน้มน้าว “ใช่ๆๆ คุณชายเมิ่งพูดถูก ค่าตอบแทนที่คุณยอมจ่าย คุณ ชายเมิ่งจะชดเชยให้คุณทั้งหมดครับ”

ทุกคนมองเฉียวปุ่นเห้าเอ้อตาปริบๆ เวลานี้เห้าเอ้อจึงยืน ขึ้น แล้วถอนหายใจพูดว่า “ก็ได้ครับ คุณขายเมิ่งพูดแบบนี้แล้ว อย่างนั้นผมก็จะรักษา”

เขากัดฟัน หยิบกล่องทิ้งเข็มที่แตกต่างจากอุปกรณ์การ แพทย์ทั่วไปออกมาเล่มหนึ่งจากกล่องยา เข็มเล่มนั้นเป็นสี ดำ ทั้งหนาและยาว เหมือนจะทำมาจากอลูมิเนียมอัลลอย มี ความเป็นมันเงาที่แปลกประหลาดส่องออกมาภายใต้แสงไฟ จากนั้นเฉียวปุ่นก็หยิบของเหลวพวกน้ำยาออกมาหนึ่งขวด ซึ่งเป็นสีฟ้า หลังจากหยิบออกมาแล้ว เฉียวปุ่นเห้าเอ้อก็นำ ของเหลวนั่นฉีดน้ำยาเข้าไปที่ร่างกายของเมิงลี่ลี่

สามารถพูดได้ว่าเห็นผลทันตานัก ไม่ถึงสองนาที ใบหน้า ที่ดำคล้ำและบวมของเมิ่งลี่ลี่ก็มลายหายไป

หลังจากห้านาที ลมหายใจของเมิ่งลี่ลี่ก็สม่ำเสมอ

หลังจากเจ็ดนาที่ร่างกายแขนขาของเมิ่งลี่ลี่ก็ไม่บิดเบี้ยว

อีก

หลังจากสิบนาที เดิมที่รูม่านตาที่ขยายกว้างเล็กน้อยของ เมิ่งลี่ลี่ กลับมีชีวิตชีวาอยู่ในแววตาแล้ว

หลังจากยี่สิบนาที ความเจ็บปวดบนร่างกายของเมิ่งลี่ลี่ก็ คลายลงเป็นอย่างมาก ความเจ็บปวดเหล่านั้นค่อยๆ ลืมไป ได้อย่างช้าๆ

คณบดีโหยวรีบเรียกเหล่านางพยาบาลมาตรวจร่างกาย ของเมิ่ง สี่ลี่ ผลการตรวจแสดงว่า ดัชนี้บ่งชี้ทางร่างกายของเมิ่งลี่ลี่นั้นปกติทุกอย่าง แม้ว่าจะมีความบกพร่องเล็กๆ น้อย แต่นั่นก็ไม่สำคัญ แค่ใช้วิธีการดื่มและทานอาหารก็สามารถ ปรับสมดุลได้แล้ว

และสิ่งที่น่าอัศจรรย์มากก็คือ พิษที่รุกร้ำเข้าไปในอวัยวะ เพื่อทำร้ายร่างกายนั้น ได้หายไปหมดแล้ว เดิมทีจากวิธีการ พูดของคณบดีโหยว ความเสียหายของพิษที่รุกรั้ำเข้าไป ทำลายอวัยวะให้บาดเจ็บนั้นไม่สามารถรักษาได้แล้ว

นี่คือสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ.

“ดี ดี ดี! ดีจริงๆ!” หลังจากผ่านการตรวจสอบแต่ละขั้น แล้วเมิ่งลี่ลี่จึงยิ้มแย้มหน้าชื่นบาน และดูคึกคักขึ้นมา แล้วจึง เดินมาข้างหน้ากอดเฉียวปุ่นเห้าเอ้อพลางพูดถอนหายใจว่า “ขอบคุณเฉียวปุ่น ขอบคุณจริงๆ ค่ะ!”

“คุณช่วยชีวิตพี่สาวของผม ก็เท่ากับช่วยชีวิตผมไว้ และก็ เป็นการช่วยเหลืออย่างยิ่งใหญ่ของตระกูลเมิ่งของพวกเรา ครับ!”

“คุณบอกมาได้เต็มที่เลย ว่าอยากให้ผมทำอะไรเพื่อคุณ

ครับ?”

เพิ่งเหมิงเหมิงพูด พลางมองไปที่เฉียวปุ่นเท้าเอ้อด้วย

สายตาที่กระตือรือร้น

“ผมไม่มีความต้องการอะไรครับ”
เฉียวปุ่นยิ้มแปลกๆ “ก็แค่อยากให้คุณชายเมิ่งซ่วยทำ ใบรับรองประกอบโรคศิลป์ทางการแพทย์ให้ผมหน่อยครับ ผมเตรียมตัวจะเปิดโรงพยาบาลแห่งหนึ่งที่เมืองเย็นจีนครับ”

“อำ?” มีคนร้องออกมาด้วยความเสียดาย

คุณชายเมิ่งเป็นใคร? บุคคลที่แค่กระทืบเท้าก็สั่นสะเทือน ไปทั้งวงการแพทย์ทั้งประเทศจีน เขาให้คุณบอกความ ต้องการก็สามารถเปลี่ยนชีวิตทั้งชีวิตของคุณได้ ตอนนี้คุณ บอกผมว่าคุณอยากให้ช่วยทำใบประกอบวิชาชีพแพทย์?

เรื่องง่ายขนาดนี้? ถึงแม้การทำใบรับรองแพทย์ชาวต่าง ชาตินั้น อาจจะทำยากกว่าคนจีนนิดหน่อย แต่แค่คนของกรม อนามัยก็สามารถทำงานได้ ทว่าคุณให้คุณชายของผู้อำนวย การทำอันนี้?

เพิ่งเหมิงเหมิงก็งงมากเช่นกัน เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องยาก เมือง เย็นจีนนั้นมีโรงพยาบาลที่ร่วมลงทุนกับจีนและตะวันตก จำนวนไม่น้อย โรงพยาบาลที่มีการลงทุนจากต่างประเทศก็มี จำนวนนับไม่ถ้วน เพียงแค่เขาโทรศัพท์ เรื่องก็เสร็จแล้ว

แต่เมิ่งเหมิงเหมิงยังคงไม่เชื่อหูของตัวเอง ที่เฉียวปุ่นบอก ว่าการช่วยรักษาพี่สาวจะทำให้อายุขัยของเขาลดลง เช่นนั้น ก็เท่ากับใช้ชีวิตแลกชีวิต ถ้าหากอยากจะเปิดโรงพยาบาล สักแห่ง ก็ไม่ต่างจากทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่

เฉียวปุ่นจะโง่ขนาดนี้เหรอ?!
แล้วของเหลวที่อยู่ในเข็มเล่มนั้นมันคืออะไรกันแน่? ทำไม เฉียวปุ่นถึงพูดว่าของแบบนี้จะทำลายชีวิตของตัวเอง?

เพิ่งเหมิงเหมิงเกิดความสงสัยในใจมากมาย

อ้อ ใช่แล้ว สงสัยเฉียวปุ่นอยากจะใช้โรงพยาบาลทำเรื่อง อย่างอื่น กระทั่งอาจมีความเป็นไปได้ว่าจะทำเรื่องไม่ดี เพราะว่ามีการคุ้มครองของตระกูลเมิ่ง เขาก็จะสามารถทำ อะไรได้ตามใจชอบเป็นธรรมดา

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เมิ่งเหมิงเหมิงจึงทำเป็นร่าเริงสดใสทันที แล้วยิ้มพูดว่า “คุณเฉียวปุ่นครับ โรงพยาบาลไม่ได้เปิดกัน ง่ายๆ โดยเฉพาะในเมืองเย็นจีนแห่งนี้”

“ครับ ผมรู้ว่าเปิดยาก ดังนั้นถึงอยากให้คุณชายเมิ่งช่วย” เฉียวปุ่นยิ้มอย่างมีเลศนัย พลางเก็บกล่องทิ้งเข็มสีดำนั่น แล้วพูดว่า “ของเหลวนี้เรียกว่าน้ำยาฟื้นฟูวิญญาณครับ”

“น้ำยาฟื้นฟูวิญญาณเป็นน้ำยารักษาชีวิตของแพทย์ระดับ สามที่มาจากสำนักหมอผีครับ ไม่ว่าจะโดนพิษอะไร สถานการณ์เลวร้ายแค่ไหน ขอเพียงฉีดของเหลวนี้เข้าไป รับรองว่าคุณจะกระโดดโลดเต้น ชุบชีวิตกลับคืนมาได้ เหมือนเดิมครับ”

“แต่น้ำยาชนิดนี้มีต้นทุนสูงมาก อย่างน้อยก็ต้องสกัดมา จากสมุนไพรจีนหนึ่งล้านชนิด และสมุนไพรพวกนี้จำเป็นต้อง เป็นสมุนไพรชั้นยอด นอกจากนี้ยังต้องการเลือดของสิ่งมีชีวิตจำนวนมาก”

“ผมขอพูดตามตรง ในนี้ได้สกัดมาจากพลาสมาที่เป็นสิ่ง ล้ำค่ามากที่สุดของตัวผมเอง ถ้าหากต้องผสมยาตัวใหม่และ สกัดพลาสมาออกมาอีกครั้ง มันจะเป็นการทำร้ายสุขภาพ ร่างกายของผมเป็นอย่างมาก แต่ผมจะไม่เอาออกมาไม่ได้ เพราะผมเคยสัมผัสกับพิษที่อันตรายมาหลายครั้ง และน้ำยา รักษาชีวิตชนิดนี้จึงเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผมมากครับ”

“ก็หมายความว่า ผมเสี่ยงชีวิตช่วยพี่สาวของคุณ และเข็ม ฉีดยาเล่มนี้ ต้นทุนของมันคือหนึ่งพันล้าน นอกจากนี้ยังเป็น เงินดอลลาร์สหรัฐอีกด้วย”

“ผมรู้ว่าคุณชายเมิ่งไม่ใช่คนขาดเงินแน่นอน แต่ถึงแม้จะ มีเงินมาก คุณก็ไม่สามารถซื่อน้ำยาแบบนี้ได้”

“และในบรรดาลูกศิษย์มากมายของสำนักหมอผี แพทย์ที่ มีน้ำยาชนิดนี้ก็มีจำนวนน้อยมาก และจะมอบให้กับคนที่ ทำคุณงามความดีเป็นเลิศเท่านั้น และครั้งนี้ผมถือวิสาสะฉีด น้ำยาให้กับคนนอก ตอนที่ผมต้องไปขอให้สำนักหมอผีมอบ น้ำยาฟื้นฟูวิญญาณเป็นครั้งที่สอง ผมจะต้องผ่านความยาก ลำบากต่างๆ นานาอย่างแน่นอนครับ”

“ทั้งชีวิตนี้ของผม จะมีโอกาสครอบครองน้ำยาชนิดนี้ เพียงสองครั้งเท่านั้น และโอกาสหนึ่งในนั้นผมได้มอบให้กับ พี่สาวของคุณ คุณคิดว่า ผมได้เสี่ยงชีวิตช่วยคุณหนูเมิ่งหรือไม่ครับ?!”

ยามนี้อู่หย่งพูดด้วยความตกใจ “ที่แท้ก็เป็นอย่างนี้เอง อย่างนั้นคุณเฉียวปุ่นก็ใช้ชีวิตของตัวเองแลกกับความแข็ง แรงของประธานเมิ่งจริงๆ ครับ ความรักและเมตตาของ แพทย์ น่านับถือมากจริงๆ ครับ!”

สายตาของเฉียวปุ่นเห้าเอ้อเป็นประกาย “ชมเกินไปแล้ว ชมเกินไปแล้วครับ”