บทที่ 476 คุกเข่าก็คุกเข่า

ฉินหลั่งยิ้มเบาๆ: “ฉันพูดพวกเธอไม่เชื่อเองงั้นก็ไม่มีทางอื่น เดี๋ยวภัยพิบัติจะมาหาพวกเธอเอง คอยดูเถอะ ดูสิว่าจะจริง หรือหลอก”

“ยังจริงหรือหลอกอีก? นายคิดว่าฉันโง่หรือไง?” เฉินเมิ่งลู่ มือเท้าเอว ชี้หน้าฉินหลั่ง ทำท่าเหมือนฉินหลั่งจะทำอะไรเธอ ไม่ได้

“เอาเรื่องผีสางมาหลอกน่ะสิ แบบนี้คนอื่นก็ไม่กล้าว่าเขา อีก ชิ ไปตายไป” ผู้หญิงอีกคนพูดขึ้นอย่างเดือดดาล

“ลู่เสี่ยวม่าน ตายามทำหน้าเหมือนดวงตกตลอดเวลา ฉัน ว่าภัยพิบัตินี้คงเกิดกับตัวเขามากกว่า ฮ่าๆๆ!” เฉินเมิ่งลู่เอ่ย ขึ้น

“นั่นสิ พวกเราคอยดูเถอะ ดูสิใครจะตรงกว่ากัน” ผู้หญิง คนที่ชี้ตัวว่าฉินหลั่งเป็นยามแท้จริงชื่อว่าลู่เสี่ยวม่าน ตอนนี้ กำลังชี้นิ้วมือมาทางฉินหลั่งและเพื่อนคนอื่นๆของเขา

“ฉันจะบอกอะไรนายให้นะ ฉินหลั่ง ถ้าวันนี้พวกเราไม่เป็น อะไร งั้นก็พิสูจน์ได้ว่านายกำลังสาปแช่งพวกเราอยู่ ถ้านาย ไม่ขอโทษพวกเราละก็ นายได้ตายแน่!” เฉินเมิ่งลู่พูดอย่าง เย็นชา ในน้ำเสียงเต็มไปด้วยความกดดัน “ใช่ พี่เมิ่งลู่พูดถูก ไม่ขอโทษนายอย่าใด้ติดจะอยู่ในเมือง เย็นจีนต่อเลย ฉันรับรองได้ว่าอาชีพยามของนายได้จบลง แน่” ลู่เสี่ยวม่านพูดอย่างเย็นชา

“ทำไมเหรอ? ทำไมถึงมารวมตัวที่นี่กันล่ะ?” ขณะนี้ ด้าน นอกก็มีชายหญิงเดินเข้ามาอีก

“แม้ ดูสิ ป้าเขา…” โจวซินรีบเข้าไปอยากให้แม่และน้อง สาวตัวเองมาช่วยหน่อย

แม่ของโจวซินเฉินเมิ่งหย่าแต่งตัวได้เหมาะสมกับเวลา แต่งหน้าก็ดี เธอแค่แต่งหน้าเบาๆ ผิวขาวตามธรรมชาติ หุ่น อวบพอดี ดูเป็นผู้ใหญ่ ดูท่าทางเซ็กซี่ไม่เบา แม้จะเป็นแม่คน แล้ว แต่ท่าทางกลับตูมีสง่ามากกว่าเฉินเมิ่งลู่นั่นเยอะ และยัง ดูหรูหราอีกด้วย

แต่พอเฉินเมิ่งหย่าฟังคำด่าทอของเฉินเมิ่งลู่เสร็จแล้ว ก็ มองฉินหลั่งและเพื่อนคนอื่นด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก สีหน้ามี ความโกรธเล็กน้อย

“ฉินหลั่ง? แม้นายจะเป็นแขกที่พวกเราเชิญมา แต่เพิ่ง กับเสี่ยวม่านไม่ใช่คนที่นายจะสู้ได้ ตอนนี้ฉันให้โอกาสนาย ขอโทษพวกหล่อนต่อหน้าทุกคนเดี๋ยวนี้”

“ไม่งั้นนายจะเกิดเรื่องใหญ่ในเมืองเย็นจีนแน่ ถึงตอนนั้น อย่าหาว่าป้าไม่ได้เตือนนะ คนนี้คือแม่ของโจวิน รวมถึงหวงเกอ ก็โต้กลับไม่ได้อยู่ แล้ว ในขณะนั้นทุกคนก็ต่างเงียบกันหมด

“เร็วสิ! รีบขอโทษเมิ่งลู่กับเสี่ยวม่านเดี๋ยวนี้เลย” เสียงของ เฉินเมิ่งลู่เต็มไปด้วยคำสั่ง เห็นได้ชัดว่าเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

โจวซินรีบเข้าไปพูดว่า: “แม่….” ก็ถูกเฉินเมิ่งหย่าพูดตัด ทันที: “ไม่ต้องพูดตอนนี้” โจวซินจึงต้องเงียบ เพราะนิสัยของ แม่เธอรู้ดี ตัวเองยิ่งอธิบาย ก็ยิ่งจะสร้างปัญหามากขึ้น

“ช่างเถอะ” โจวซินเบะปาก มองหน้าฉินหลั่งและคนอื่นๆ ความหมายก็คือ “ถือว่าพวกเราฟาดเคราะห์ไปแล้วกัน” จาก นั้นก็พูดว่า: “ฉินหลั่ง พวกเราเป็นผู้ชาย ขอโทษพวกหล่อน ไปเถอะ ให้เรื่องจบๆไป..

“ได้ แต่คำขอโทษนี้ควรรอก่อน เกรงว่าผ่านคืนนี้ไปค่อย ว่ากันแล้วกัน” ฉินหลั่งยิ้มเหยาะๆ

ทำเอาทุกคนมีนงงกันไปหมด ฉินหลั่งพูดต่อว่า: “ถ้าก่อน คืนนี้ผู้หญิงสองคนนี้ไม่เป็นอะไร งั้นฉินก็ขอโทษสองคนนี้ต่อ หน้าทุกคนหรือจะถ่ายเป็นคลิปวิดีโอก็ได้ และยังคุกเข่า ขอโทษด้วย!”

“ตกลง คำพูดลูกผู้ชาย คำไหนคำนั้น พูดแล้วเอากลับมา ไม่ได้ พวกเราจะคอยดู” เฉินเมิ่งลู่เห็นมีพี่สาวคอยสนับสนุน ก็ยิ่งทำตัวได้ใจมากขึ้น “แต่ว่า ถ้าก่อนคืนนี้พวกหล่อนไม่เกิดอะไรขึ้น งั้นฉันก็ไม่มี เหตุผลที่จะขอโทษ พิสูจน์ได้ว่าคำที่ฉันพูดไม่ใช่ค่าสาปแช่ง แต่เป็นความจริงใช่ไหม?” ฉินหลั่งพูดต่อ

เฉินเมิ่งลู่ได้ยินว่าภัยพิบัตินองเลือดก็โกรธมาก: “ปาก แข็งมากใช่ไหม?”

“จะปากแข็งหรือเปล่า วันนี้ก็จะได้รู้กัน พวกคุณเป็นคน ใหญ่คนโตในเมืองเย็นจีน เรื่องแค่นี้ก็ยังไม่เข้าใจเหรอ?” ที่ จริงฉินหลั่งฝ่ามือเดียวก็ตบพวกหล่อนตายได้ทันที แต่เพราะ ต้องไว้หน้าหวงเกอ ให้พวกหล่อนไปตายข้างหน้าเองแล้วกัน

ในตอนนี้ก็มีคนวัยกลางคนเดินเข้ามา เขาตัวสูงใหญ่ สวม ชุดสูทแบรนด์เนม สวมแว่นตากรอบทอง: “ทุกท่าน พวกคุณ ต่างก็เป็นคนใหญ่คนโต ก็ขอไว้หน้ากระผมหน่อย ปล่อยเด็ก พวกนี้ไป อย่าว่าอะไรพวกเขาเลย”

คนวัยกลางออกมาพูดคลี่คลายสถานการณ์ อีกทางก็มา ขวางตรงหน้าฉินหลั่งไว้มองไปที่หวงเกอ

คนวัยกลางนี้ก็คือพ่อของหวงเกอหวงฮ่านโจว ประสบ ความสำเร็จเล็กน้อยในทางธุรกิจ แต่ก็นับว่าเป็นคนใหญ่คน โตอยู่บ้าง บวกกับเขาก็ยังเป็นพ่อของหวงเกอ ทุกคนก็ต้อง ให้หน้าเขาอยู่แล้ว

พวกหล่อนเงียบไปสักพัก เฉินเมิ่งหย่าก็ทนไม่ไหวอีกต่อ ไป พูดต่อว่าทันที : “สายตาไร้ผู้ใหญ่ มารยาทต่ำทราม มีวัน หนึ่งนายต้องถูกลงโทษแน่!”

“ทำไมพูดแบบนี้กับฉินหลั่งล่ะ?” เสียงที่น่าฟังดังขึ้น เห็น หญิงสาวสวมชุดสีชมพูรีบเดินมาอย่างไหว ขายาวเพรียว สายตาหยิ่งยโส ใบหน้าที่งดงาม ทำเอาผู้หญิงที่อยู่ในนั้นก็ ต่างต้องก้มหน้ากันหมด

“เส่นเอ๋อเองเหรอ ป้าพูดอะไรผิดไปเหรอ?” เฉินเมิ่งหย่า แม้จะรู้สึกอารมณ์ไม่ดีแค่ไหน แต่ก็ยังพยายามฝืนยิ้มพูตออก ไป

สังเส่นเอ๋อ ตอนนี้ท่าทางดูจะเด่นกว่าเมื่อก่อนอยู่มาก เธอ เป็นเด็กสาวที่มองแค่พริบเดียวก็รู้ว่าเด่นสง่ามาก พอออกมา แค่เท่านั้นก็ดึงดูดสายตาของผู้ชายได้ไม่น้อย ทุกคนต่างพูด ในใจกันว่า สวยจริงๆ

สังเส่นเอ๋อตอนแรกยังรังเกียจที่จะเชิญฉินหลั่งมา แต่ใน ช่วงเวลาหนึ่งเธอรู้จักตัวตนที่แท้จริงของฉินหลั่งและยัง มากกว่าหวงเกอกับโจวซินด้วยซ้ำ แต่เธอแค่ไม่เคยบอกกับ ใครมาก่อน ที่จริงในใจคิดอยากจะจีบฉินหลั่งให้ติด

ตอนนี้เจอฉินหลั่งอยู่ที่นีสังเส่นเอ่อดีใจอย่างมาก เห็นเขา ที่แม่น้ำเหลืองแค่แวบเดียว สังเส่นเอ๋อก็หลงรักฉินหลั่งหัวปัก หัวป่าแล้ว

“ผิดอยู่แล้วสิคะ” สังเส่นเอ่อพูดต่ออย่างไม่เกรงใจ: “ผู้ใหญ่บางคนก็ไม่สมควรเป็นผู้ใหญ่ด้วยซ้ำ แล้วจะเคารพ ไปทำไมกัน อีกอย่างพี่ฉินหลั่งต่ำยังไง ฉันว่าพวกคุณ มากกว่าที่ต่ำ เขาแค่สวมใส่ชุดธรรมดา แต่งตัวธรรมดา เท่านั้น ก็คิดจะเหยียบคนอื่นให้จมดิน พวกคุณก็แค่คนที่ ชอบดูถูกคนอื่น!”

สังเส่นเอ๋อพูดออกไป ก็ทำเอาเฉินเมิ่งลู่และลู่เสี่ยวม่าน ต่างกลอกตาขึ้นบนกันหมด เฉินเมิ่งลู่ถึงขั้นโกรธจนตัวสั่น พูดว่า: “เธอ..เธอ..เธอว่าใครกัน?”

“ถ้าเธอคิดว่าตัวเองเป็นก็เป็นไง ฉันไม่ว่าหรอกนะ!” สั่ง เส่นเอ๋อสายตาเต็มไปด้วยความท้าทาย ฉินหลั่งเป็นใครกัน ถูกพวกเธอด่าขนาดนี้ พวกเธอมันตาบอดไปแล้วแน่ๆ มีตา หามีแววไม่ แต่คำพูดข้างหลัง สังเส่นเอ๋อพูดในใจ เธอไม่ อยากพูดข้อมูลของฉินหลั่งออกไป ให้ทุกคนเป็นกบในกะลา ต่อไปแล้วกัน บางครั้งข่าวบางอย่างพูดออกไปทุกคนก็ไม่ เชื่ออยู่ดี พวกเขาเชื่อแค่ตาเห็นเท่านั้น

พ่อของสังเส่นเอ๋อทำธุรกิจไม่ใหญ่เหมือนหวงฮ่านโจว แต่ ผู้ชายตระกูลใหญ่ดีๆก็มาตามจีบเธออยู่มากมาย มีแต่ข้อดี ทั้งนั้น เฉินเมิ่งลู่กับลู่เสี่ยวม่านก็รู้ความสามารถของสังเส่นเอ๋ อดี ดังนั้นเห็นหวงฮ่านโจวและสังเส่นเอ๋อต่างเดินออกมาปก ป้องฉินหลั่ง ก็ต้องยุติเหตุการณ์นี้ไปอย่างไม่พอใจ

ไม่ว่ายังไง ทะเลาะกับยาม เป็นเรื่องที่น่าอายมาก ต้อง ชนะกลับมาให้ได้ งั้นก็รอคืนนี้เถอะ ดูสิว่าฉินหลั่งจะคุกเข่า ไหม? “ได้ ครั้งนี้ก็ให้หน้าช่าวใจวกับเส่นเอ่อแล้วกัน” เฉินเมิ่งสู่ พูดอย่างไม่พอใจ เมื่อกี้สังเส่นเอ่อต่าใด้ระคายหูมาก แต่เธอ ก็ต้องอดทนไว้ก่อน

“ครั้งหน้าถ้ากล้าแช่งพวกเราอีกละก็ อย่าหาว่าฉันโหด ร้ายล่ะ” เฉินเมิ่งลู่พาล โกรธแต่ฉินหลั่งคนเดียว สายตาดู โกรธแค้นมากและโหดร้ายมาก