บทที่ 466 ความเห็นต่างๆ นานา

“เฮ้อ” ซ่งซื่อหยูนถอนหายใจส่งเสียงยาว ถือว่ารักษา ชีวิตนี้ไว้ได้แล้ว

เขาลุกขึ้นจากพื้น ก็เพิ่งจะพบว่าด้านหลังของตนเองมี อะไรบางอย่างน่าขนลุก

“ในวงการต่อสู้มีบุคคลเช่นนี้จริงๆ วันนี้ได้เปิดหูเปิดตา แล้ว” ซ่งซื่อหยูนเอามือมาจับหัวที่เต็มไปด้วยเหงื่อ แล้วพูด กับตัวเองว่า “เหตุใดปรมาจารย์ฉินถึงได้โกรธแค้นตระกูล สินเช่นนั้น? เขาก็ไม่ใช่คนบ้าเลือดเช่นนั้น ไม่เช่นนั้นที่เรา ติดรอยเขาไป เขาแค่กระดิกนิ้ว เราจะยังมีชีวิตรอดอีก หรือ?”

ส่วนทางฝั่งนี้ ทั้งเมืองเย็นจีนล้วนวุ่นวายไปหมด ถึง ขนาดอึกทึกไปทั่วทั้งแผ่นดินจีน

ตระกูลสินอันยิ่งใหญ่ ที่สร้างรอยแผลใหญ่ให้กับ ตระกูลฉิน เกือบจะถูกล้างตระกูลภายในวันเดียว ต้าหัว กรุ๊ปอันยิ่งใหญ่ ก็อยู่ในสถานการณ์ที่ไร้ซึ่งผู้นำ

คนที่รู้เรื่องก็บอกกันว่า พวกคนตระกูลสินอยู่ดีๆ ก็ล้ม ตายลงไปที่พื้น ตายฉับพลันโดยไร้สาเหตุ

ถึงขนาดมีคนพูดว่า ตระกูลสินถูกคำสาปที่แปลก ประหลาดที่สุดในโลก ดังนั้นภายในคืนเดียวก็ได้ถูกพลัง อันลึกลับมาฆ่าล้างตระกูล เป็นไปได้มากว่าจะมาจากพลัง อย่างหนึ่งของช่องว่างสองมิติ ก้าวข้ามการมีตัวตนของ มนุษยชาติ ทุกคนพูดกันชัดเจน แต่ก็มีคนสงสัยว่าจะเป็นฝีมือฉิน หลั่งหรือเปล่า เพียงแต่ไม่มีหลักฐาน บ้านพักของต้าหัว กรุ๊ปบ้านพักตากอากาศต้าหัวก็ถูกไฟเผาจนไม่เหลือซาก เหลือไว้เพียงผนังบ้านเขาๆ

แต่ว่า ก็ยังหลักฐานจำนวนหนึ่ง ชี้ไปยังปรมาจารย์ที่ แซ่ฉิน แต่ไม่มีใครบอกได้ชัดเจนว่าปรมาจารย์ฉินมีความ สัมพันธ์ทางสายเลือดกับตระกูลฉินที่ลึกลับหรือไม่ มันก็ น่าแปลก ทั้งหมดมันเป็นเพียงข่าวลือทั้งนั้น ตระกูลฉินที่ ลึกลับมันก็เป็นเพียงชื่อ ตระกูลฉินเป็นอย่างไรนั้น จริงๆ แล้วไม่ค่อยมีใครรู้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงประเด็นที่ปรมาจารย์ที่ จะมีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับตระกูลฉินเลย

ปรมาจารย์ฉันคนนี้ถูกเยินยอด้วยความเป็นเทพเจ้า ลึกลับ มีความเป็นตำนาน แต่คนที่รู้เรื่องราวจริงๆ นั้น ก็พา กันเก็บปากเงียบ เช่นซ่งซื่อหยูน เขาไม่พูดถึงเรื่องราวที่ เกิดขึ้นเลย ต่อให้ซ่งเสี้ยวหยู่อยากจะให้พ่อตนเองบอก เรื่องราวนั้นบ้าง แต่ก็ปิดปากเงียบไม่พูดอะไร

เดิมทีที่ตระกูลฉางไปก่อตั้งเป็นพันธมิตรกับตระกูลสิน และตระกูลลู้กับอีกตระกูลอื่นๆ ตอนนี้ก็ต่างพากันเงียบไป จากนั้นก็ส่งคนมาญาติดีกับฉินหลั่ง ถึงขนาดมีท่าทาง เคารพตระกูลฉินมากกว่าแต่ก่อน ไม่ว่าตระกูลสินจะจบ สิ้นอย่างไร มีหนึ่งทางที่ชี้ชัด นั่นก็คือ ไม่อาจจะหาเรื่อง ตระกูลฉินได้ ไม่อาจสั่นคลอนตำแหน่งได้

ตระกูลสินสูญสิ้นในวันเดียว ต้าหัวกรุ๊ปก็ล้มลง กอง กำลังเบื้องหลังก็สลายไปเองเช่นกัน แต่กลับกัน ตระกูล ฉันก็กำลังมีความสุขกันอย่างเต็มที่ หลายวันก่อนนี้ตระกูลฉินหลบซ่อนอยู่ในเกาะๆ หนึ่ง ระแวดระวังอยู่ทุกวัน ภายในก็เกือบจะเสียระบบไปหมด ดวงชะตาของตระกูลถดถอย ได้แต่ตั้งรับอย่างเดียว แต่ ภายในคืนเดียว ก็พลิกสถานการณ์ขึ้นมาได้

“เห็นชัดว่า ทั้งหมดนี้ ฉินหลั่งเป็นคนทำใช่หรือไม่?”

“ในข่าวบอกว่า บ้านพักของสินค้าหัวถูกไฟเผาจน วอดวายภายในคืนเดียว ส่วนสินต้าหัวก็สูญหาย”

“เรื่องมันไม่ใช่เพียงเท่านั้น ทั้งตระกูลสิน นอกจากคน ที่อยู่เมืองนอก ก็ตายกันเกือบหมดแล้ว มีคนบอกว่า นี่เป็น โทสะที่ฉินหลั่งปล่อยออกมาเพื่ออยากจะแค้นให้แม่ ตนเอง”

ทุกคนยืนล้อมพูดกันให้ระงมรอบเตียงของจ้าวหมิงห มิงที่ร่างกายฟื้นตัวดีแล้ว เหลือเพียงพักฟื้น

“ผมเชื่อว่าพี่ฉินหลั่งเป็นคนทำ ปกติแล้วพี่เขาเป็นใจดี แต่ว่าถ้ามีใครไปแตะต้องญาติพี่น้องเขา เขาก็จะไม่ละเว้น ตอนเด็กๆ ผมโตมาเก็บพี่เขา ไม่รู้นิสัยพี่เขาได้อย่างๆ ไร?” ฉินเทียนจริงจังกว่าปกติ เขาเชื่อว่าฉินหลั่งมีพลัง พลิกเปลี่ยนสถานการณ์ ก็เลยโทรศัพท์ขอความช่วย เหลือจากพี่ฉินหลั่งอย่างไรเล่า

“ฉันก็คิดว่าพี่ฉินหลั่งเป็นคนทำ ส่วนเหตุผลนะหรือ ฉัน ไม่บอกหรอก” ฉินจูเชื่อว่าฉินหลั่งคือชายหนุ่มที่ช่วยเหลือ ตระกูลฉินไว้ เพราะว่าฉากการต่อสู้ที่ริมแม่น้ำเหลืองนั้น เธอเห็นเองกับตา การต่อสู้ที่เยี่ยมยอดเช่นนั้น ในโลกนี้จะ มีใครทัดเทียมฉินหลั่งได้อีก ? ! ฉินเว่ยเฉิงกลับแปลกใจขึ้นในใจ ว่าสุดท้ายแล้วจะ เป็นฝีมือลูกชายตนเองหรือไม่? เขาเห็นฉินหลั่งเดินบนน้ำ ทะเล ก็พบว่าตนเองนั้นรู้เรื่องเกี่ยวกับฉินหลั่งน้อยมาก

ส่วนตอนอยู่ที่เกาะเถาฮัว บ้านของฉินหยวนก็ไม่พูด อะไร ต่างก็ทำหน้านิ่งกันไป ไม่เหมือนกับอารมณ์บ้านตัว เองรอดพ้นจากทุกข์ยากเลย

พอมองไปยังฉินป๋อสงที่นั่งนิ่งๆ ใบหน้าไม่มีความดีใจ แต่มีความกังวลที่ไม่มีใครับรู้ได้

“หลังจากนี้ตระกูลฉินจะมีคนอย่างฉินหลั่ง จะต้อง กังวลอะไรอีก? ทุกท่าน ตระกูลฉินของพวกเราโซคเข้า ช่วยแล้ว เจริญรุ่งเรืองอายุยืนยาว ! ” หนุ่มน้อยของ ตระกูลฉินพูดออกมาอย่างเจ้าบทเจ้ากลอน ดีใจอย่างมาก จึงพลั้งปากไป

“หุบปากเลยนะ ! ” ฉินป๋อสงรีบตัดบท เขาทำให้คนใน ห้องโถงนั้นตกใจไปตามกัน สักพักก็เงียบไป

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ถ้ามีใครพูดถึงเรื่องที่ฉินหลั่งไป บุกเดี่ยวบ้านตระกูลสินอีกละก็ ก็จะลงโทษตามกฎของ ตระกูล ! ”

ฉินป๋อสงหน้าเคร่งขรึม พูดตะคอก !

ทุกคนก็นิ่งเงียบไป กล้าส่งเสียงพูดออกมา ครั้งนี้บ้าน ฉินหยวนก็ผ่อนคลายคิ้วที่ขมวดอยู่ แล้วฟังฉินป๋อสงสั่ง สอน ฉินป๋อง จิบชา แล้วพูดช้าๆ ว่า “จะเป็นฝีมือฉินหลั่ง หรือไม่นั้น เรื่องนี้ยังไม่มีข้อสรุป พวกคุณเดากันไปเรื่อย มี อย่างที่ไหน? แล้วอีกอย่าง ฉินหลั่งก็ได้ถูกไล่ออกตระกูล ไปแล้ว ไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลฉินเราอีกแล้ว”

สีหน้าของทุกคนก็เผยความเสียดายออกมา ตอนที่ฉิน หลั่งอยู่ในตระกูล ก็เข้ากับอื่นได้ดี นิสัยมีมารยาท ปฏิบัติ กับคนรับใช้ก็ดี อีกด้าน พอเจอปัญหาก็ไม่ยอมจำนน นิสัย แบบนี้ตั้งแต่เด็ก ตระกูลฉินทำไมถึงไม่ยอมรับการมีอยู่ ของเขากันนะ

เว่ยหย่วนหางที่อยากจะก่อเรื่องบนเครื่องบิน ก็ถูกฉิน หลั่งสืบได้แล้ว แต่ฉินป๋อสงให้เงินเขาไปก้อนหนึ่ง แล้วก็ ปล่อยเขาไป จ้าวหมิงหมิงไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ฉินป๋อสงไม่ อยากจะเอาเรื่อง

ในใจของฉินป๋อง ตอนนี้กำลังคิดถึงอีกเรื่อง ว่าถ้า เรื่องนี้เป็นฝีมือของฉินหลั่ง เขาทำเพื่อแก้แค้นให้แม่ตนเอง จึงได้ฆ่าล้างตระกูลสิน มันจะเป็นจุดสนใจให้กับทาง ประเทศหรือไม่ แล้วถ้าถึงขนาดเข้าสายตาขึ้นมาละ

ฉินป๋อสงครุ่นคิดอยู่นาน จริงๆ แล้วเขาก็รู้แล้วว่าหลั่ง เอ๋อเป็นคนทำ แต่จะพูดออกไปมั่วๆ ไม่ได้ หลั่งเอ๋อทำผิด ไว้มาก ตระกูลสินไม่ใช่พวกกระจอกไม่มีชื่อเสียง เพียงแต่ สินค้าหัวตายไปคนเดียว ก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่แล้ว จะนับ ประสาอะไรกับทั้งตระกูลสิน

ไม่เพียงแค่ฉินป๋อสง ทั้งเมืองเย็นจีนก็รอดูอย่างนิ่งๆ พวกเขาไม่เชื่อ ถ้าฉินหลั่งเป็นคนทำขึ้นมาจริงๆ แล้ว ประเทศจีนจะปล่อยเขาไว้หรือ?

แต่ตามด้วยข่าวใหญ่ที่ส่งมานั้น ฉินกั๋วชิ่งได้ถูกปล่อย ตัวออกมาแล้ว พร้อมกลับมาอยู่ตระกูลสิน แต่คนระดับสูง กลับถูกพาตัวไป ในตอนนี้ ผู้คนก็เชื่อว่า ตระกูลฉินที่เก็บ ตัวนั้น ล้ำลึกยากแท้หยั่งถึง

ช่องว่าที่ต้าหัวกรุ๊ปเหลือไว้ ถูกตระกูลซ่งมาเติมเต็ม แล้ว ส่วนซ่งซื่อหยุนก็อยู่เป็น หลังจากซื้อต้าหัวกรุ๊ปแล้ว ก็ รีบมาเข้าพบฉินป่อง คำพูดคำจาดูเคารพมาก เป็นการ ยอมจำนนต่อตระกูลสิน อย่างใจจริง

แต่ฉินหลั่งก็ไม่ได้กลับมาเยี่ยมใครในตระกูลเลย ก็ ทำให้ฉินป่อสงที่เป็นหนึ่งในนั้นรู้สึกว่าแปลกๆ และรู้สึก หดหู

“หลั่งเอ่อ เอ็งจะรู้ความคิดของปู่ไหมนะ? ปู่อยากจะ เอากิจการของตระกูลทุกอย่างมอบให้เอ็ง แต่เอ็งไม่มี

แม้แต่คำร้องขอต่อปู่เพื่อขอกลับเข้าตระกูลเลยหรือ?” ฉินป๋อสงนั่งอยู่คนเดียว น้ำตาเอ่อล้น