บทที่ 418 ความจริง

“แม่ วันนี้แม่ลืมกินยาอีกแล้ว” หม่าเซียวเซียวพูดไป เปิดกล่องยาไปด้วย

เห็นได้ชัดว่า ยาเหล่านี้เป็นยาชั้นดี

“เฮ้อ ลูกสาว แม่ทำให้ลูกลำบากไปด้วย ร่างกายของ แม่ ไม่มีวันจะหายดีแล้ว” แม่ของหม่าเซียวเซียวถอน หายใจ

“พูดมั่วๆ แม่ รอให้แม่ดีขึ้น พาหนูไปเที่ยวสวน สาธารณะตงไห่ด้วยนะ จำไว้นะ อย่าหลอกกันนะ” หม่า เซียวเซียวกล่าวออกมา จากนั้นก็เทน้ำลงแก้ว แล้ว ประคองมารดาเพื่อให้ดื่มยา

“อ้อใช่สิ วันนี้พ่อให้คนเอาเงินมาให้หนูสองพันหยวน งั้นพรุ่งนี้หนูจะไปซื้อยาให้แม่

หม่าเซียวเซียวควักเงินออกมาวางบนโต๊ะ

“พ่อของแกเอาเงินมาให้แกบ่อยๆ แต่ว่าเขาไม่เคยมา หาฉันสักครั้ง” น้ำเสียงของหม่าเซียวเซียวหนาวเหน็บ

“เขานะเหรอแม่ยังไม่รู้อีก? งานยุ่งมาก ผละตัวออกมา ไม่ได้ ทุกวันทำงานยุ่งกับงานที่บริษัทยังไฟลน เขากำชับ ให้หนูมาคอยดูแลแม่ให้ดี” หม่าเซียวเซียวยิ้มตอบ

มารดาของหม่าเซียวเซียวคลำเงินที่วางอยู่บนโต๊ะ สิ่ง ที่ให้ฉินหลั่งเข้าใจทันที มารดาของหม่าเซียวเซียวยื่นมือออกไปหาของที่วางอยู่บนโต๊ะ พฤติกรรมเช่นนั้นบอกได้ ว่ามารดาของหม่าเซียวเซียวตาบอดสนิท! !

หลังจากที่ปรนนิบัติมารดาให้เอนหลังแล้ว หม่าเซียว เซียวก็หยิบเอากาน้ำออกมา ทำท่าเหมือนว่าจะลงไปด้าน ล่างเพื่อเติมน้ำ

“นี่เป็นสาเหตุที่หล่อนไปเก็บค่าคุ้มครองมาเหรอ?” ฉิน หลั่งปรากฏตัวต่อหน้าหม่าเซียวเซียวในเวลานี้

“คุณตามฉันมา?!” หม่าเซียวเซียวโมโหทันที พร้อมทั้ง ถลึงตามองฉินหลั่ง ท่าทางไม่มีอาการเกรงกลัวใดๆ เลย

“ใช่! ฉันตามหล่อนมา! แต่ว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเรื่อง

ลำบากของเธอคงจบสิ้นเสียที” ฉินหลั่งพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ทว่าในใจนั้นสัมผัส ความรู้สึกได้

“คุณอยากหลอกฉันเลย คุณจะออกค่ารักษาพยาบาล ให้แม่ฉันเหรอ? คุณมีเงินเยอะขนาดนั้นเซียว? เงินจ่ายค่า รักษาพยาบาลของแม่ฉันสามารถซื้อตึกได้หนึ่งตึกเลย เก็บอาการไว้บ้างก็ดี!” หม่าเซียวเซียวหันกลับไปดูประตู

บ้านของตนเอง จากนั้นก็ตะคอกใส่ด้วยเสียงต่ำๆ

“ไม่ คุณคิดผิดแล้ว นี่ไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน แม่ของคุณ กินยาพวกนั้นแล้ว จะมีอาการหนักกว่าเดิมใช่ไหม?” ฉิน หลั่งพูดขึ้น

หม่าเซียวเซียวตะลึงไปชั่วขณะ แต่ก็ใช้เสียงเย็นชา เช่นเดิม “คุณเดาเอาล่ะมั้ง? ตกลงว่าคุณคิดจะทำอะไร? อยากจะพูดอะไรกันแน่?”
“ฉันลองวิเคราะห์ดูแล้ว สีหน้าของเธอเห็นได้ชัดว่ามี

อาการเป็นพิษเรื้อรัง กินยาเข้าไปแล้วยิ่งทำให้อวัยวะ

ภายในทำงานหนัก และก็มีไม่ได้มีผลตอบรับที่ดีกลับมา เลย” ฉินหลั่งหยุดพูด แล้วพูดต่อเสียงแข็ง “ดังนั้นต่อไป

อย่าได้แต่งตัวเป็นแนวผู้มีอิทธิพลในโรงเรียนเพื่อเรียกค่า

คุ้มครองแล้ว”

ดวงตาหม่าเซียวเซียวเปล่งประกาย จากนั้นก็พูดว่า “ทำไมฉันต้องเชื่อคุณด้วย?”

“ใช่นี่ไง” ฉินหลั่งชี้มาที่ดวงตาของตนเอง ถึงแม้ว่าเขา จะไม่สามารถอ่านใจได้ แต่ว่าการเป็นคนเรียนด้านศิลปะ การต่อสู้มานั้น สามารถรู้จักเรื่องยาได้เป็นอย่างดี

“ฉันรู้ว่าหล่อนคงไม่เชื่อ เช่นนั้น แม่ของหล่อนถูก หล่อนฆ่าให้ตายอย่างไม่รู้ตัว งั้นฉันขอตัวไปก่อนก็แล้ว กัน” ฉินหลั่งคิดแล้วคิดอีก เขาแค่ต้องการอยากช่วยเหลือ คนที่เชื่อมั่นในตนเอง

ความจริงแล้วหม่าเซียวเซียวเชื่อ เธอรู้สึกว่าดวงตา ของฉินหลั่งสามารถเห็นชัดว่าทำให้คนมั่นใจได้ อีกอย่าง คนคนนี้แสดงท่าทีอยู่ในห้องหกแล้วด้วย อีกอย่างยัง สะกดรอยตามตนเองมาตั้งนาน เมื่อครู่ตอนที่ปรากฏกาย อยู่ด้านหน้าเธอนั้น ฉินหลั่งก็เว้นระยะห่างออกจากเธอเป็น ร้อยเมตร แต่ว่าเผลอแวบเดียว ฉินหลั่งก็มียืนด้านข้างเธอ แล้ว

นี่เป็นสิ่งที่คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำได้
“คุณเป็นใครกันแน่?” หม่าเซียวเชียวรู้สึกความกลัว เล็กน้อยกับความรู้สึกของตนเอง น้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย กว่าเมื่อตอนกลางวัน

“ฉันจะบอกหล่อนให้ว่าฉันเป็นใคร” ฉินหลั่งพริบตา เดียว ก็เห็นว่าในตึกมีคนเอานมสดๆ มาส่ง ก็วางไว้ตรง ประตูห้องมุมหนึ่ง เขาหยิบขึ้นมา แล้วฉีกหีบห่อออก จาก นั้นก็ดื่มทันที

หม่าเซียวเซียวมึนงง เดินสะกดรอยตามมาก็เพื่อจะมา แอบกินนมสดๆ ที่บ้านของคนอื่นเนี่ยนะ? อาจารย์ท่านนี้ ทำตัวไม่ค่อยปกติเลย

ฉินหลั่งดื่มลงไปหลายอีก จากนั้นก็เอาเงินออกมาวาง ด้านล่างของขวด แล้วก็หันหน้าไปหาเธอ

จากนั้นก็เอามือทั้งสองข้างของหม่าเซียวเซียวหมุน หมุนมา มีเพียงมือสองข้างเท่านั้น ไม่มีอะไรอื่น

“คุณจะทำอะไร?” หม่าเซียวเชียวถามไป

“ฉันเอานมที่ดื่มลงในท้องเอาขึ้นมา ให้มันอยู่ในมือ” ฉินหลั่งพูดจบก็เริ่มใช้พลัง ก็เห็นว่ามีน้ำสีขาวไหลออกมา จากปลายนิ้วของฉินหลั่งเป็นทาง จากนั้นก็หยดลงบนพื้น

หม่าเซียวเซียวเบิกตาโต นี่มันไม่ใช่มายากล นี่เป็น เรื่องที่วิเศษเอามากๆ!

ดวงตาของเธอเปล่งประกายทันที ตอนเองได้พบกับ จอมยุทธ์คนหนึ่งแล้ว นี่ไม่ใช่ความฝัน

“ฉันเคยใช้พลังภายในขับพิษในร่างกายให้คน อาการเรื่องนั้นยังไม่สำคัญกับแม่ของหล่อน” ฉินหลั่งพูด

คำพังเพยที่ว่าการปรนนิบัติให้กับศัตรูมักไม่ยอมทำให้ แต่เมื่อปรนนิบัติให้กับชาวบ้านธรรมดาทั่วไปนั้นย่อม เต็มใจทำอย่างยินดี ตอนนี้ฉินหลั่ง สัมผัสกับความรู้สึก รสชาตินี้ได้

เมื่อเปิดประตูเข้ามา ทั้งสองคนเดินมาที่บริเวณด้าน หน้าเตียงของแม่หม่าเซียวเซียว เขามั่นใจกับการที่ตนเอง ได้วิเคราะห์ไว้แล้ว ว่าโดนยาพิษจริงๆ

แม่ของหม่าเซียวเซียวมองไม่เห็นว่าใครมา เธออยาก จะลุกขึ้นพูด ทว่าฉินหลั่งใช้นิ้วจี้จุด ขยับเพียงเล็กน้อย แม่ ของหม่าเซียวเซียวก็สลบทันที

ฉินหลั่งส่งสัญญาณให้หม่าเซียวเซียวหมุนร่างกาย ของแม่หม่าเซียวเซียวมาทางนี้ เพื่อใช้เคล็ดลับของทาง ยาวเย่วกงในการรักษา

ขนาดความหนาวเหน็บของขั้วโลกเหนือยังถูกฉินหลั่ง ปล่อยพลังบังคับให้ออกมาได้ อย่าได้พูดถึงพิษร้ายที่แสน ธรรมดาเช่นนี้เลย

ครึ่งชั่วโมงต่อมา มันสบายมาก ฉินหลั่งก็รักษาอาการ แม่ของหม่าเซียวเซียวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

“ครืดคราด…” ลำคอของแม่ของหม่าเซียวเซียวที่หลับ สนิทอยู่ก่อนนั้นพลันมีเสียงประหลาดดังออกมา

“กระโถน!” ฉินหลั่งตะโกนเสียงดัง

หม่าเซียวเซียวรีบเอากะละมังล้างหน้ามา เพื่อไว้ด้านข้างของมารดา

พลันก็มีเลือดสดๆ ไหลทะลักออกมา ทว่าสีของเลือด สดนั้นช่างแปลกประหลาดมาก เพราะว่ามีเพียงเลือดสด แดงอ่อนๆ เล็กน้อย แต่ประเด็นสำคัญก็คือมันเป็นน้ำสีฟ้า

ฉินหลั่งมองแวบเดียว ก็พูดทันที “น่าจะเป็นพิษงู แต่ว่า อาการค่อยๆ กำเริบ พิษงูทำไมอาการถึงได้ค่อยๆ กำเริบ เรื่องนี้ถือว่าประหลาดอยู่บ้าง”

หม่าเซียวเซียวตกตะลึง พลันฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้ จน สีหน้าเปลี่ยนเป็นดูไม่ได้ทันที พร้อมทั้งแสดงท่าทีโศก เศร้าเสียใจ

“พอแล้ว ไม่เป็นไรแล้ว ต่อไปก็กินของบำรุง ร่างกาย จะค่อยๆ ฟื้นตัวเรื่อยๆ” ฉินหลั่งพูด

“แค่นี้ก็โอเคแล้วเหรอ?” เหมือนว่าฝันไป หม่าเซียว เซียวไม่กล้ามั่นใจ

ฉินหลั่งเคาะหัวของหม่าเซียวเซียวไปหนึ่งที่ “อย่า สงสัยในตัวของอาจารย์ของหล่อนสิ!”

“พูดออกมาเถอะ ลูกสาวเศรษฐีทำไมมาอยู่ที่นี่ ? แถม ยังเรียกเก็บค่าคุ้มครองอีก?”

หม่าเซียวเซียวหน้าแดงทันที

“อาจารย์ พ่อกับแม่ของฉันหย่าร้างกันแล้ว พ่อของฉัน ได้สิทธิในการเลี้ยงดูฉัน แต่ว่าเรื่องของแม่ฉันเขาไม่สนใจ ใยดีทั้งนั้น ฉันเคยเอาเงินจากพ่อฉันตั้งมากมายอยู่หลาย ครั้งเพื่อต้องการเอาเงินมาให้แม่ในการรักษา พักหลังพ่อฉันรู้แล้วก็ไม่ให้เงินเยอะอีก ฉันจึงต้องเก็บค่าคุ้มครอง” “ไม่งั้นแม่ฉันก็จะตาย” หม่าเซียวเซียวตาแดง

ฉินหลั่งฟังอย่างเงียบๆ เขารู้สึกว่า เรื่องราวมันก็ ชัดเจนขึ้นมาแล้ว หม่าเซียวเซียวถูกวางยาพิษอย่างไม่มี ที่มาที่ไป เมื่อดูท่าทีของบิดาที่มีต่อภรรยาแล้ว คงมีความ ลับบางอย่างที่ไม่อยากให้คนอื่นรู้เรื่องแน่

ก็แค่ เขาไม่ได้สนใจเรื่องเหล่านี้ เลยกระแอมเสียง ตอบไป “ได้ ฉันรู้เรื่องแล้ว ต่อไปอย่าทำเรื่องชั่วๆ แบบนี้ อีก จำไว้ให้ดี เรื่องชั่วๆ พวกนั้น เพื่อนที่จ่ายค่าคุ้มครองนั่น ก็มีฟอแม่เช่นกัน”

“ทำเรื่องอะไรก็ต้องอยู่ในกฎหมายรู้ไหม?”

“อืม” หม่าเซียวเซียวพยักหน้ารับ แววตาจริงใจ ซื่อสัตย์มาก