บทที่ 401 แสดงอำนาจ
“ครูใหญ่ ผมรู้จักหมอนี้ดี ในมหาลัยเขาเป็นแค่พวก อันธพาล ขนาดใบประกอบวิชาชีพครูยังไม่มีเลย จะเป็นครู ประจำชั้นของมอหกห้องหกได้ยังไงกัน?”
จูจี้เหวินพูดด้วยสีหน้าที่ดูถูก ตอนนี้เขาก็แค่อยากจะขัด ขวางไม่ให้ฉินหลั่งเข้ามาในโรงเรียน ทางที่ดีไล่เขาออกไป ด้วยก็ดี!
ปีนั้นนายแย่งเส้เหวินไปได้ ตอนนี้นายยังจะมาแย่ง ตำแหน่งฉันอีก ไม่มีทางซะหรอกนะ!
ฉินหลั่งไม่ใช่คนที่จะมาเป็นครูได้ และไม่มีเงื่อนไขใน การเป็นครูอีก มหาลัยจีนหลิงไม่ใช่มหาวิทยาลัยครุศาสตร์ สักหน่อย!
เขาลืมไปแล้วว่าตัวเองก็เป็นแค่ผู้ดีที่จบจากสาขา วิชาการจัดการ แล้วตัวเองเข้ามาในนี้ได้ยังไง
จี้เหวิน อย่าอคติกับเพื่อนใหม่แบบนี้สิ นายก็พึ่งจบจาก มหาลัยมา ก็ยังได้เป็นครูประจำชั้นของโรงเรียนมัธยมหัว เจี่ยเลยนี่ ? ต้องรับเข้ามาอย่ากล้าหาญถึงจะเปิดโลกใหม่ ของการศึกษาได้” ครูใหญ่ไม่สนใจอาการโมโหของจูจี้เห วิน
ที่สำคัญคือการมาของฉินหลั่งเป็นคำสั่งตรงจากเบื้องบน เขาก็ต้องทำตามไป ไม่มีสิทธิ์เจรจา
จูจี้เหวินครูใหญ่ไม่อยากมีเรื่อง ฉินหลั่งน่ะเหรอ ครูใหญ่ ยิ่งมีเรื่องกับเขาไม่ได้เข้าไปใหญ่!
และการมาของฉินหลั่งทำแผนการทุกอย่างของจูจี้เหวิน วุ่นวาย มอหกห้องหกนี้ จูจี้เหวินอยากจะเข้าไปเป็นครู ประจำชั้นนานแล้ว ในหัวก็มีแผนการที่สมบูรณ์ไว้อีกด้วย
จูจี้เหวินไม่เหมือนกับครูคนอื่นที่เอาแต่หลบซ่อน ไม่กล้า เถียงต่อหน้า ในครึ่งปีนี้เขาคิดวิธีที่จะเป็นครูประจำชั้นของ มอหกห้องหกมากมาย ถ้าเป็นครูประจำชั้นห้องนี้ สิ่งที่เขา อยากได้ก็จะได้ในไม่ช้า
พอได้เป็นครูประจำชั้น จูจีเหวินก็จะใช้โอกาสนี้ทำความ รู้จักกับผู้ปกครอง ขยายวงสังคมให้ตัวเองเป็นที่รู้จักมาก ขึ้นในเย็นจีน ผลักดันให้เขาได้เข้าไปในสำนักการศึกษา
ถ้าหากใช้ความสามารถเขาส่งนักเรียนพวกนี้เข้ามหาลัย ได้ทั้งหมด พวกผู้ปกครองก็คงจะขอบคุณกันใหญ่ เขาก็จะ ได้มีที่ยืนในสังคมชนชั้นสูงของเขตเฟิงโจว
และถ้าการจัดการของเขาล้มเหลว ก็ไม่ขาดทุนอะไร ด้านหน้าก็ไล่ครูประจำชั้นออกไปหลายสิบคนแล้ว เขาคิด ไว้ว่าจะเข้าไปเป็นแทนในเมื่อไม่มีคนไปทำ และยังจะได้ ชื่อเสียงที่ว่ามีความรับผิดชอบอีกด้วย
ไปต่อหรือถอยหลัง ก็เป็นแค่ตัวเลือกเพิ่มดีๆทั้งนั้น ต่าง ช่วยทำให้หน้าที่การงานเขาก้าวหน้าทั้งหมด
และนักเรียนอีกสามเดือนก็จะจบแล้ว ก็เหลือแค่เดินขึ้น ท่าเรือเท่านั้น เขามั่นใจว่าเขาจะสามารถส่งพวกนักเรียน ขึ้นฝั่งได้อย่างปลอดภัยทั้งหมด…. อีกอย่างครูประจำชั้นของมอหกห้องหกก็พึ่งเข้ามาทำได้ แค่สองอาทิตย์ ก็ถูกตีจนหัวแตกแล้ว คนที่อยู่เบื้องหลังก็ คือเขาเอง เป้าหมายก็เพื่อให้ได้ห้องนี้มาให้ได้
ครูใหญ่ตอนแรกก็ตกลงแล้ว จูจี้เหวินก็จะได้เป็นครู ประจำชั้นห้องนี้ในอาทิตย์นี้แล้วแท้ๆ
เพื่อการนี้เขายังใช้วงสังคมของเขาเยอะมาก ปูทางเดิน ทุกอย่างไว้เสร็จสรรพ สุดท้ายไม่คิดว่าฉินหลั่งจะออกมา อีก
“ช่วยไม่ได้ จี้เหวิน ฉันเปลี่ยนการตัดสินใจนี้ไม่ได้” ใหญ่ผายมือพูด ครู
จูจี้เหวินบ่นอยู่ครึ่งวัน สุดท้ายก็ต้องเดินออกมาคอตก ตลอดทางจูจี้เหวินกำหมัดแน่น บ่นพึมพำว่า:
“ฉินหลั่ง! ครั้งก่อนนายก็แย่งแฟนฉันไป ครั้งนี้ก็ยังมา แย่งงานฉันอีก นายเกิดออกมาแล้วก็ต้องถูกฉันเหยียบย่า ลงดิน การอยู่ของนายก็เพื่อพิสูจน์ความเก่งของฉัน!”
“คอยดูเถอะ! ในเมื่อมาแล้ว ฉันจะทำให้นายอยู่ไม่ เป็นสุข นายจะต้องเสียใจที่เข้ามาที่นี่…
ในวันที่สองที่จูจี้เหวินพูดกับครูใหญ่เสร็จ ฉินหลั่งก็ดัน ประตูห้องพักครูของครูใหญ่ และพูดว่ามาทำอะไร
ครูใหญ่เป็นคนแก่ที่ผมหงอกเต็มหัว พอเห็นใบหน้าฉิน หลั่งก็ต้องอึ้งเล็กน้อย คนตรงหน้ารูปหล่อเสียจริง : เขารีบเดินอ้อมโต๊ะทำงาน ไปจับมือทักทายฉินหลั่ง “ยินดีต้อนรับนะ ครูฉิน เมื่อวานผมไปบอกกับมอหกห้องหก ไว้แล้วล่ะ ตอนนี้พวกเราไปห้องประชุมกัน ครูท่านอื่นรอ ต้อนรับคุณอยู่”
ทั้งสองเดินไปห้องประชุมชั้นสอง เปิดประตูเข้าไป เห็น เพียงบนโต๊ะยาวมีครูคนอื่นนั่งอยู่เต็มไปหมด
พอพวกเขาเข้าไปแล้ว ห้องประชุมก็เงียบลงทันที สายตาทั้งหมดมองไปที่ฉินหลั่งที่เดียว
ฉินหลั่งกวาดตามอง ก็เห็นเพื่อนร่วมมหาลัยของตัวเอง จี้เหวิน
จูจี้เหวินทำหน้าบูดบึ้ง มองฉินหลั่งกลับ เขาแทบจะจำไม่ ได้ ฉินหลั่งเปลี่ยนไปเยอะมากเลย แต่ว่าไม่นานเขาก็หันหน้าหนี เหมือนไม่เคยรู้จักฉินหลั่ง
คนคนนี้มาก่อน วางมาดไว้ให้ตัวเองดูน่าเกรงขาม ฉินหลั่งคิดแล้วก็จริง ถ้าจูจี้เหวินยิ้มและทำตัวดีกับตัวเอง ก็คงจะเป็นเรื่องแปลกมาก
บรรยากาศดูอึดอัด พวกคุณครูที่พอได้เห็นหน้าตาอัน หล่อเหลาของฉินหลั่งแล้วก็ถูกดึงดูดสะกดไว้ทันที พวก เขามองอยู่นานสองนาน แต่สายตาก็ยังดูแปลกหน้า ยิ่งไป กว่านั้นยังดูขัดแย้งอีกด้วย
ทุกคนต่างคิดว่า คนดวงซวยคนนี้มีแค่หน้าตาดีเท่านั้น ก่อนมาก็ไม่สืบประวัติของมอหกห้องหกก่อนเหรอ? เกรงว่าอีกหนึ่งอาทิตย์ ฉินหลั่งก็คงได้นอนลงโรง
พยาบาลแน่ …ครูบางคนก็เริ่มสรุปซะตาของฉินหลั่งแล้ว ไม่เป็นมิตร บรรยากาศดูไม่เป็นมิตรเลย คนส่วนใหญ่ดู จะไม่ต้อนรับฉินหลั่งเลย
ครูใหญ่ให้ฉินหลั่งนั่งเก้าอี้ตัวที่หนึ่งข้างตัวเองด้านซ้าย มือ และพูดว่า
“ไม่พูดมากแล้ว ฉินหลั่งเป็นครูประจำชั้นคนใหม่ของ พวกเราต่อไปรับผิดชอบดูแลมอหกห้องหก ทุกคนต้อง สนับสนุนการทำงานของเพื่อนคนใหม่ด้วยนะ”
“เหอะ” จูจี้เหวินสีหน้าตอนนี้ไม่พอใจเป็นอย่างมาก นี่เท่ากับว่าเริ่มตีตัวเป็นศัตรูกับฉินหลั่งเป็นคนแรก
ต่อมา ครูที่นั่งใกล้จูจี้เหวินสวมแว่นตาหน้าตาจริงจังเข้ม งวดก็ลุกขึ้นพูดว่า
“คุณฉิน ขอถามหน่อยว่าคุณมีใบประกอบวิชาชีพครู ไหม? ก่อนหน้านี้มีประสบการณ์การสอนมาหรือเปล่า? คุณ เคยตีพิมพ์บทความเกี่ยวกับการศึกษามาแล้วเท่าไหร่? คุณ มาในโรงเรียนมัธยมหัวเจียที่มีชื่อเสียงมากที่สุดในเย็นจีน มีวิธีการสอนอย่างไรบ้าง?”
ครูท่านนี้ได้ทราบข้อมูลจากจูจี้เหวินก่อนหน้านี้แล้ว คำถามติดต่อกันก็เพื่อท้าทายฉินหลั่ง ทำให้เขาเสียหน้า
“คุณคือ?” ฉินหลั่งไม่ตื่นตระหนกเลย แต่กลับยิ้มกว้าง และมองอีกฝ่าย
“ผมชื่อหลิวซูเซิง เป็นครูในโรงเรียนมัธยมหัวเจี้ย่ยมาเกิน ยี่สิบปีแล้ว นักเรียนที่เคยสอนกระจายอยู่ทั่วเหนือใต้ออก ตก รวมไปถึงแถบยุโรป บางคนตอนนี้ยังได้เป็นข้าราชการ ชั้นสูง บางคนได้เป็นคนรวยไปแล้วก็มี”
หลิวซูเชิงพูดอย่างภาคภูมิใจ เหมือนว่าความสำเร็จของ นักเรียนพวกนั้น เป็นเขาคนเดียวที่ช่วยอย่างนั้น
“อืม ครูหลิวพูดมาก็ถูก ครูควรรอบรู้ เป็นแบบอย่างที่ดี ไม่ทราบว่าคุณเคยได้ยินคำนี้หรือเปล่า?”
หลิวซูเชิงไม่เข้าใจ คำนี้ก็เป็นคำที่มหาวิทยาลัย ครุศาสตร์ชอบเขียนในหนังสือสมุดเป็นประจำ ฉินหลั่ง อยากจะพูดอะไรกัน?
“ผมก็ต้องรู้อยู่แล้ว คุณฉิน หมายความว่ายังไง?” หลิวซู เชิงแสดงความเป็นผู้อาวุโสของตัวเองออกมา และถาม อย่างมั่นใจ
“เวลานายพูดก็เอาแต่เย้ยหยันถากถาง เอาแต่บ่นพึมพำ ไม่หยุด ไม่มีมารยาท ไม่มีใครสั่งใครสอน จะมาเป็นครูได้ ยังไง จะมาเป็นคนสอนหนังสือได้ยังไงกัน?”
ฉินหลั่งพูดไปอย่างไม่เกรงใจ น้ำเสียงเหมือนผู้ใหญ่สั่ง สอนเด็ก บรรยากาศในห้องประชุมดูตึงเครียดขึ้นมาทันที
“นายกล้าด่าฉันงั้นเหรอ?”
หลิวซูเชิงไม่อยากจะเชื่อเลย เขาที่เป็นคนเข้ามาใหม่ กล้าด่าเขาต่อหน้าครูทุกคนแบบนี้?!
จองหองเกินไปแล้ว?!
“คนจร..
ฉินหลั่งย้ายเก้าอี้ไปข้างๆ จากนั้นก็นั่งยกขาขึ้นมาและ กระดิกเท้า ท่าที่ดูจะเกินหน้าเกินตากว่าครูใหญ่ด้วยซ้ำ
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ