บทที่ 364 เธอแสดงความสามารถออกมาให้ เห็น สร้างความตกใจให้กับทุกคน (5)

บทที่ 364 เธอแสดงความสามารถออกมาให้เห็น สร้าง ความตกใจให้กับทุกคน (5)

“แขนขาแก่ๆของผมก็ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน ถ้าคุณอยาก จะเล่น ก็ให้ชิ่งซินของผมเล่นกับคุณซะสองสามเกม” สีหน้าท่านปู่กู้ขรึมลง รู้สึกหงุดหงิดในใจ เลยระบายความ โกรธใส่คุณปู่เย่โดยตรง

เหตุผลที่ท่านปู่กู้เรียกกู้ซิ่งซินให้เข้ามา ก็เพื่ออยากให้ กู้ซิ่งซินเล่นหมากรุกกับท่านปู่ถัง ก็เพื่อทำให้ท่านปู่ถัง อับอายขายหน้า

สีหน้าของคุณปู่เย่เปลี่ยนไปมาอย่างรวดเร็วหลายครั้ง เดิมทีเขาคิดว่าท่านปู่กู้แค่อยากจะให้ท่านปู่ถังอับอาย ขายหน้าเท่านั้น

เขาคิดว่า ตอนนี้เขานั่งอยู่ตรงนี้ ท่านปู่กู้คงจะไม่ให้กู้ซึ่ง ซินมาเล่นอีกแน่นอน คิดไม่ถึงว่าท่านปู่กู้ก็ยังจะให้กู้ซิ่งซิ นเข้ามาอีก

ชั่วขณะหนึ่งคุณปู่เย่ก็รู้สึกว่าขี่หลังเสือแล้วลงยาก

ถ้าหากไม่เล่น เขาก็นั่งลงมาแล้ว และตอนนี้ท่านปู่กู้ก็ เอาความโกรธมาระบายใส่เขาอย่างเห็นได้ชัด คงจะไม่ให้โอกาสเขากลับคำอย่างแน่นอน

แต่ว่ากู้ซิ่งชินเป็นถึงแชมป์โลก เขาจะเอาชนะกู้ซิ่งชินได้ อย่างไร?

กู้ชิ่งชินนั้นถือได้ว่าเป็นรุ่นหลานของเขาแล้ว เขาอายุ มากขนาดนี้แล้วมาแพ้ให้กับเด็กหนุ่มแบบนี้คนหนึ่ง หน้า แก่ๆใบนี้ของเขาจะเอาไปวางไว้ตรงไหน? ถึงเวลานั้น ทุก คนจะไม่พูดว่ากู่ชิ่งซินเป็นแชมป์โลกอะไรพวกนั้น จะพูด กันแต่ว่าผู้อาวุโสที่อายุมากอย่างเขาคนหนึ่งกลับแพ้ให้ กับเด็กรุ่นหลานคนหนึ่ง

และนี่ก็คือจิตใจของมนุษย์

ไม่อย่างนั้น ท่านปู่กู้คงจะไม่จงใจเรียกกู้ชิ่งซินเข้ามา เพื่อทำให้ท่านปู่ถังอับอายขายหน้าหรอก

ตอนนี้ คุณปู่เย่หวังว่ากู้ชิ่งซินจะสามารถปฏิเสธได้ แต่ว่า กู้ชิ่งซินกลับนั่งลงไปตรงข้ามของคุณปู่เย่โดยตรง

“คุณปู่เย่ มาเถอะ” กู้ชิ่งซินมองคุณปู่เย่ครู่หนึ่ง สายตา นั้นจองหองอวดดีจนแทบจะไม่เหลือขอบเขตแล้ว และ เขายังเจตนาเน้นน้ำเสียงคำว่า ‘คุณปู่’ เป็นพิเศษ

เวินลั่วฉิงเหลือบมองกู้ซิ่งซินครู่หนึ่ง และงุ้มมุมปากขึ้น มาเล็กน้อย
ตอนนี้คุณปู่เย่คือไล่ให้เปิดขึ้นคอน(บีบให้ทำเรื่องที่ ความสามารถไม่ถึง) ทําได้แค่ต้องกัดฟันเล่นแล้ว

จะว่าไป ทักษะการเล่นหมากรุกในเวลาปกติของคุณปู่เย่ ก็ถือว่าดีทีเดียว เขาคิดเอาไว้ว่า ถึงแม้กู้ซิ่งชินจะเก่งมาก แค่ไหน เขาก็คงไม่ถึงกับแพ้อย่างอนาถจนเกินไป ขอแค่ ไม่ใช่แพ้อย่างอนาถสุดๆ ก็ถือว่าไม่ได้น่าขายหน้าจนเกิน ไป

แต่ว่า เพิ่งจะเริ่มเดินหมากไปได้ไม่กี่ก้าว หน้าผากของ คุณปู่เย่ก็เริ่มมีเหงื่อออก

ตอนนี้ คุณปู่เย่ถึงได้เข้าใจเจตนาที่แท้จริงของท่านปู่กู้ ท่านปู่กู้ไม่เพียงแต่จะต้องการให้ท่านปู่ถังแพ้ให้กับกู้ซึ่ง ซิน แต่ยิ่งต้องการให้ท่านปู่ถังแพ้แบบหมดสภาพสุดๆ แพ้ จนไม่มีหน้าไปเจอผู้คน

หลังจากนั้น คุณปู่เย่ยิ่งเล่นก็ยิ่งยุ่งเหยิง ใช้เวลาไม่นาน ก็พ่ายแพ้ไป แพ้แบบหมดสภาพสุดๆจริงๆ

ตาของท่านปู่ถังหรี่ลงเล็กน้อย เดิมทีท่านปู่กู้ก็ตั้งใจจะ ทำให้เขาอับอายแบบนี้หรือ

ท่านปู่กู้โหดใช้ได้จริงๆ

เดิมทีแพ้ให้กับหนุ่มน้อยรุ่นหลานก็เป็นเรื่องที่น่าขายหน้าอยู่แล้ว แต่ว่าถึงอย่างไรกู้ซิ่งซินก็เป็นถึงแชมป์โลก ก็ไม่ถึงกับอับอายขายหน้ามากจนเกินไป แต่ว่าพ่ายแพ้ ขนาดนี้มันก็น่าอายเกินไป

เมื่อท่านปู่ถังมองไปทางคุณปู่เย่มีความรู้สึกขอบคุณเล็ก น้อย และก็รู้สึกขอโทษเล็กน้อย แต่ว่ากลับทำอะไรไม่ได้ เลย

เพราะกู้ซิ่งซินเก่งเกินไป

น่ากลัวว่าถึงจะเปลี่ยนให้ใครคนใดคนหนึ่งก็ตามที่อยู่ที่ นี่มาเล่นกับกู้ชิงซินก็ต้องแพ้อย่างอนาถมาก อนาถสุดๆ

“มาอีก” กู้ชิ่งซินไม่ไว้หน้าคนอย่างสิ้นเชิง ไม่มีเจตนาที่ จะยับยั้งการกระทำที่ไม่เหมาะสมเลยแม้แต่น้อย เขายิ่ง ไม่เข้าใจถึงหลักการที่เรียกว่าอภัยให้คนได้พึงอภัย

คนของตระกูลกู้รังแกคนจนกลายเป็นความเคยชินไป

แล้ว

บนหน้าผากของคุณปู่เย่ในเวลานี้เห็นถึงเม็ดเหงื่อแล้ว โมโหและวิตกกังวล ครั้งแรกก็แพ้ได้อย่างอนาถสุดๆอย่าง นี้ หลังจากนี้ก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ถ้าหากแพ้ต่อไปเรื่อยๆ แบบนี้ หน้าแก่ๆของเขายังจะไปพบเจอผู้คนได้อย่างไร?
แต่ว่ากู้ซิ่งชินคอยตามจี้กดดัน คุณปู่เย่ไม่มีหนทางแล้ว จริงๆ

คุณปู่เย่จึงทำได้แค่กัดฟันหยิบเบี้ยหมากรุกขึ้นมา อีกครั้ง แต่ว่าชั่วขณะหนึ่งกลับไม่รู้ว่าควรจะเดินหมาก อย่างไร ลังเลอยู่พักใหญ่ ก็ยังไม่เริ่มขยับ

“นี่คุณรีบหน่อยได้ไหม ผมจะนอนหลับอยู่แล้ว” กู้ซิ่งซิ นเหลือบมองคุณปู่เย่ครู่หนึ่ง คำพูดนั้นไม่มีความเกรงใจ และไม่ไว้หน้าเลยแม้แต่นิดเดียว แน่นอนว่าก็ต้องไม่มี วี่แววของความเคารพนับถือเลยอยู่แล้ว

คุณปู่เย่โกรธจนแทบจะกระอักเลือด เขาหยิ่งยโสมา โดยตลอด ไม่เคยต้องรู้สึกอึดอัดใจแบบนี้ มือที่ถือเบี้ย หมากรุกของเขาสั่นเล็กน้อยอย่างเห็นได้ชัด

มีบางคนที่ยังถือว่าวางตัวเป็นกลางอยู่มองท่าทางของ คุณปู่เย่ต่างก็รู้สึกเห็นใจเล็กน้อย แต่ก็ไม่มีใครสามารถที่ จะช่วยเหลือคุณปู่เย่ได้

ข้อที่หนึ่ง ต่างก็ไม่อยากล่วงเกินตระกูลกู้ เพราะถึง อย่างไรกู้เจิ้งฉุนก็กำลังจะขึ้นเป็นหัวหน้าของแปดตระกูล ใหญ่ในเร็วๆนี้แล้ว

ข้อที่สอง กู้ซิ่งซินเก่งเกินไปจริงๆ
ในแววตาของท่านปู่ถังซ่อนความเย็นชาเอาไว้เล็กน้อย คนของตระกูลกู้ทำเกินไปจริงๆ แต่ว่าตอนนี้เขาเองก็ไม่มี วิธีดีๆที่จะช่วยคุณปู่เย่แก้สถานการณ์ได้

แน่นอนว่า คนส่วนใหญ่ล้วนแต่ดูความคึกคักอยู่ข้างๆไม่ คิดจะห้ามปรามเพราะไม่มีผลอะไรกับตน

“คุณปู่ค่ะ คุณย่าบอกว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยสบายเล็กน้อย ให้คุณเข้าไปดูหน่อย” และในเวลานี้ จู่ๆเป็นลั่วฉิงก็เดินมา ข้างตัวของคุณปู่เย่และพูดประโยคที่ดูไม่สำคัญแต่กลับ ขาดไม่ได้ออกมาประโยคหนึ่ง

“อ่า? ได้ ได้” เป็นครั้งแรกที่คุณปู่เย่รู้สึกว่ามองเป็นลั่วฉิง แล้วไม่ได้ดูขวางหูขวางตาขนาดนั้น แต่ว่า คุณปู่เย่นึกว่า คุณย่าเย่ให้เงินลั่วฉิงเข้าช่วยเขาแก้สถานการณ์

คุณปู่เย่แอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน อย่างรวดเร็ว ตั้งใจจะเดินจากไป

“อย่างไร? นี่จะหนีแล้วเหรอ?” จู่ๆกู้ซิ่งซินก็เอ่ยปากพูด ออกมา ในคำพูดนั้นแฝงไปด้วยการดูถูก มีแม้กระทั่งการ หยามเกียรติ

ร่างกายของคุณปู่เย่แข็งไป สีหน้าก็ยิ่งไม่น่าดู เขาอายุ มากขนาดนี้แล้วถูกคนบอกว่ากำลังจะหนี?
ในแววตาของท่านปู่ถังซ่อนความเย็นชาเอาไว้เล็กน้อย คนของตระกูลกู้ทำเกินไปจริงๆ แต่ว่าตอนนี้เขาเองก็ไม่มี วิธีดีๆที่จะช่วยคุณปู่เย่แก้สถานการณ์ได้

แน่นอนว่า คนส่วนใหญ่ล้วนแต่ดูความคึกคักอยู่ข้างๆไม่ คิดจะห้ามปรามเพราะไม่มีผลอะไรกับตน

“คุณปู่ค่ะ คุณย่าบอกว่าเธอรู้สึกไม่ค่อยสบายเล็กน้อย ให้คุณเข้าไปดูหน่อย” และในเวลานี้ จู่ๆเป็นลั่วฉิงก็เดินมา ข้างตัวของคุณปู่เย่และพูดประโยคที่ดูไม่สำคัญแต่กลับ ขาดไม่ได้ออกมาประโยคหนึ่ง

“อ่า? ได้ ได้” เป็นครั้งแรกที่คุณปู่เย่รู้สึกว่ามองเป็นลั่วฉิง แล้วไม่ได้ดูขวางหูขวางตาขนาดนั้น แต่ว่า คุณปู่เย่นึกว่า คุณย่าเย่ให้เงินลั่วฉิงเข้าช่วยเขาแก้สถานการณ์

คุณปู่เย่แอบถอนหายใจเฮือกหนึ่ง จากนั้นก็ลุกขึ้นยืน อย่างรวดเร็ว ตั้งใจจะเดินจากไป

“อย่างไร? นี่จะหนีแล้วเหรอ?” จู่ๆกู้ซิ่งซินก็เอ่ยปากพูด ออกมา ในคำพูดนั้นแฝงไปด้วยการดูถูก มีแม้กระทั่งการ หยามเกียรติ

ร่างกายของคุณปู่เย่แข็งไป สีหน้าก็ยิ่งไม่น่าดู เขาอายุ มากขนาดนี้แล้วถูกคนบอกว่ากำลังจะหนี?เดียวกัน และเดิมทีเธอก็โง่มากอยู่แล้ว ถึงแม้จะแพ้อย่าง อนาถแค่ไหนก็ไม่ถึงกับอับอายขายหน้ามากจนเกินไป

“จะเล่นต่อไหม?” เป็นลั่วฉิงไม่เคยมีนิสัยบังคับในใจคน อื่น ดังนั้นเธอจึงมองไปที่กู้ซิ่งซินและถามอย่างสุภาพมาก

คุณย่าเย่มองการกระทำของเงินลั่วฉิง ชั่วขณะหนึ่งรู้สึก เหมือนเรียกสติกลับคืนมาไม่ได้ เวิน วฉิงอยากทําอะไร กันแน่?

แววตาของคุณปู่เย่ก็ซับซ้อนขึ้นมาเล็กน้อยอย่างเห็นได้ ชัด

“เล่นต่อแน่นอน มีคนมารนหาที่ตาย ทำไมจะไม่เล่น ต่อ? ตาแก่ อย่าคิดหนี รีบกลับมาล่ะ” กู้ซิ่งซินในตอนนี้ยิ่ง กำเริบเสิบสานมากขึ้น จองหองอวดดีมากยิ่งขึ้น เหตุผล ที่เขาไม่ไว้ใจหน้าคุณปู่เย่ขนาดนี้มีความลับอื่นซ่อนอยู่ เพราะเขาเคยถูกเย่ซือเฉินกลั่นแกล้งมาก่อน และยัง เป็นการแกล้งแบบที่ตายเสียยังดีกว่าอยู่อีกด้วย

ดังนั้นวันนี้เขาก็ต้องใช้โอกาสนี้แก้แค้นอย่างสาสมอยู่ แล้ว หยามเกียรติคุณปู่เย่ก็เท่ากับหยามเกียรติเย่ซือเฉิน

เงินลั่วฉิงก้มหน้าลงเล็กน้อย ไม่ได้พูดอะไรอีก แต่เดินไปยังตำแหน่งที่คุณปู่เย่นั่งอยู่เมื่อกี้ ค่อยๆนั่งลงช้าๆ