ตอนที่ 36การแสดงที่ดียังอยู่ข้างหลัง

ตอนที่ 36การแสดงที่ดียังอยู่ข้างหลัง

“ผมให้คนไปเช็คกล้องวงจรก่อนหน้านี้ พบเห็นว่ามีคนแอบ เข้าไปที่ออฟฟิศ พวกผมได้จับเขาไว้แล้ว เขาก็ยอมรับว่าเขา ไปคนปล่อยวิดีโอออกมาครับ”ผู้จัดการโรงแรมสั่งให้คนพา ผู้ชายคนหนึ่งขึ้นมา ผู้ชายคนนั้นทั้งผอมทั้งขี้เหร่ ดูหน้าตาก็รู้ ว่าเป็นคนลามก

คุณปู่เวินคิดในใจว่า เรื่องนี้ราบรื่นเกินไป มันคงไม่ใช่สิ่งที่ดี

ในห้องโถง ทุกคนมองไปที่ผู้ชายคนนั้น อยากจะรู้ว่าเกิด อะไรขึ้น สิ่งพวกนี้เป็นสิ่งที่คนสนใจที่สุดเสมอ

“แกทําไมไปใสวิดีโออันนั้น ใครสั่งให้เธอไปใส?ยังไม่ทันรอ คุณปู่เวินพูด หลี่หยุนก็ตะโกนถามด้วยความโกรธ”ใครให้แก มาใส่ร้ายคุณหนูใหญ่ตระกูลเวิน?”

คำพูดของหลี่หยุนดูเหมือนจะเป็นการห่วงใยเวินลั่วฉิง แต่ เจตนาแท้จริงคงมีตัวเขาคนเดียวที่รู้อยู่แก่ใจ

“ฉันเป็นคนใส่วิดีโอเอง ไม่มีใครมาสั่ง”ชายคนนั้นแทบจะไม่ ได้คิดเลย เขาตอบอย่างรวดเร็วและเรียบง่ายมาก

สายตาของคุณปู่เวินได้เพิ่มความเย็นชาเล็กน้อย เธอคิดจะ ให้หลี่ห้ามพูด แต่หลี่หยุนถามไปวิดีโอนั้นคนเอามาจากที่ไหน”

“ฉันเป็นคนถ่ายเอง”ผู้ชายคนนั้นตอบอย่างรวดเร็ว เหมือน กลัวว่าจะมีคนอื่นมาสั่งหยุด

คุณปู่เวินรู้อยู่แก่ใจ มันไม่มีประโยชน์ที่จะห้ามมันในตอนนี้ แล้ว แต่เมื่อมองไปดูหลี่หยุนดวงตาของเธอเย็นชากว่าปกติ เพราะเธอรู้ว่าเรื่องของวันนี้มันต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับเขา แน่นอน

“แกเป็นคนถ่ายเอง?คำพูดของเธอหมายความว่าอย่างไร? ทำไมเธอถึงได้ถ่ายวิดีโออย่างนี้?”หลี่หยุนแกล้งทำเป็นน่า โมโห”ฉันจะเตือนคนไว้ก่อนนะ คุณอย่ามาพูดไร้สาระ”

“ถ้าไม่ได้พูดเรื่องไร้สาระ วิดีโอพวกนี้ได้ถ่ายเมื่อ 7 ปีก่อน ตอนนั้นฉันกับเงินลั่วฉิงเป็นแฟนกัน วิดีโอนี้ก็ได้ถ่ายใสตอน นั้น แต่เมื่อเวินลั่วฉิงกลับมาแล้ว เขาจะทิ้งฉัน ไม่สนใจฉัน ฉัน โกรธมากก็เลยปล่อยวิดีโอนี้ออกมา”ผู้ชายคนนั้นหยุดพูด ไปแป๊บเดียว แล้วหันไปหาเงินลั่วฉิง พูดตะโกนนด้วยความ ดุร้าย”เวินลั่วฉิง คุณได้ตามฉันมาตั้งแต่อายุ17 ทุกคืนที่คุณ อยู่กับฉัน คุณเองก็ได้ถ่ายวิดีโอพวกนี้ เวลานั้นคุณก็เต็มใจ ไม่ใช่หรอ”

คำพูดสั้นๆของผู้ชาย แต่มันแสดงให้รู้ถึงความสำคัญสาม ข้อความอย่างชัดเจน

ข้อที่หนึ่ง ตอนนั้นเวินลั่วฉิงมีเพียง17ปี ยังไม่ได้บรรลุนิติภาวะ ข้อที่สอง ทุกๆคืนเงินลั่วฉิงได้ทำเรื่องพวกนั้นกับเขา ข้อที่สาม ตอนนั้นที่ถ่ายวิดีโอพวกนี้ เป็นลั่วฉิงเองเต็มใจที่จะ ถ่าย

ไม่ว่าข้อไหนที่เขาพูดมา ก็สามารถทำร้ายชีวิตของเงินลั่วฉิง

ได้ ไม่ต้องพูดถึงว่ามันมีตั้ง3ข้อ

“คุณควรรู้ว่าจะทำไงดี”เย่ซือเฉินมองไปที่คุณชายห้าฉิง

และมีเจตนาฆ่า น่ากลัวในสายตาที่เย็นชาของเธอ

“พี่สามไว้ใจฉันได้ ฉันจะช่วยคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินจัดการ ผู้ชายคนนั้น”คุณชายห้าฉิงตะลึงไปสักครู่ จากนั้นก็มีรอยยิ้ม ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ เธอคิดในใจว่า ขยะสังคมคนนี้ ควรจะได้รับการสั่งสอนสักครั้งแล้ว แต่เรื่องนี้สามารถทำให้พี่ สามเป็นคนเริ่มพูดก่อน ดังนั้นก็หมายความว่าต้องเป็นเรื่องที่ สนุกแน่ๆ

ไม่รู้ว่าเย่ซือเฉินไม่ได้เข้าใจความหมายของคุณชายห้าฉิง หรือเปล่า เธอจึงไม่ได้พูดต่อ แต่ว่าสายตามองไปที่เวินลั่วฉิงที่ อยู่ในห้องโถง

เงินลั่วฉิงยืนอยู่อย่างสงบ ไม่พูดสักคำ ดูเหมือนว่ากลัวจน กลายเป็นคนโง่แล้ว

“ฉิงฉิง ไม่ต้องกลัว มีเรื่องอะไรค่อยไปพูดนะ”หลี่หยุนเดินมา ถึงข้างหน้าของเงินลั่วฉิง และแกล้งทำเป็นน่าห่วง แต่เมื่อมอง ไปดูเวินลั่วฉิง สายตาของเธอมีความดีใจอย่างเห็นได้
“ฉันไม่ได้กลัว “เงินลั่วฉิงยกสายตาขึ้นมา มองไปที่หลี่หยุน แล้วก็หัวเราะออกมา รอยยิ้มนั้นเบามาก แต่ดูเหมือนว่าจะมี ปีศาจที่สามารถทำให้คนเป็นพิษได้

เมื่อเห็นรอยยิ้มของเขา หลี่หยุนรู้สึกว่าหลังเริ่มเย็นขึ้น และมี ความน่ากลัวที่สามารถทำให้คนขนลุกทันที

เวลานี้ หลี่หยุนยืนอยู่ข้างหน้าเวินลั่วฉิง ทำให้บังสายตาของ คนอื่น ดังนั้น นอกจากหลี่หยุนแล้ว ไม่มีใครเห็นรอยยิ้มบน หน้าของเวินลั่วฉิงได้ แม้ว่าเย่ซือเฉินก็มองไม่เห็น

“การแสดงที่ดียังอยู่ข้างหลัง พวกเราค่อยๆดูไป ไม่ต้องรีบ นะ”เวินลั่วฉิงเข้าใกล้หูของหลี่หยุน แล้วขยับริมฝีปากเล็กน้อย แล้วพูดให้หลี่หยุนได้ยินอย่างชัดเจน

ร่างกายของหลี่หยุนแข็งตัวทันที ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกมีความ กลัวอย่างนี้ที่ไม่สามารถควบคุมได้