ตอนที่ 123 คุณชายสามเย่ที่หยิ่งผยอง

ตอนที่ 123 คุณชายสามเย่ที่หยิ่งผยอง

“แจ้งไปว่าให้มาประชุมทันที”คุณชายสามเย่หรี่ตามอง เลขาหลิว จากนั้นก็นำข้ออ้างเมื่อกี้มาทำให้เป็นจริง เขาก็ เป็นคนเอาแต่ใจอย่างนี้แหละ ใครใช้ให้เขาเป็นเจ้านาย กันเล่า?

เลขาหลิว..…………….

ตอนนี้กี่โมงแล้ว? เป็นเวลาเลิกงานแล้ว บางคนก็ได้ กลับไปแล้วด้วย เขาจะไปแจ้งให้มาประชุมที่ไหนได้ล่ะ?

“ท่านประธานครับ ตอนนี้เลิกงานแล้วครับ”เลขาหลิว รวบรวมความกล้าตอบหนึ่งประโยค ทุกครั้งที่บริษัทตระ กูลเย่กรุ๊ปนัดประธานก็จะวางแผนล่วงหน้าและแจ้งก่อน ล่วงหน้าเสมอ ประชุมที่ท่านประธานเข้าร่วมจะเป็นเรื่องที่ สำคัญ ละเอียดอ่อน ครอบคลุมทุกสิ่ง

ท่านประธานพูดว่าจะประชุม นี้ไม่ใช้จงใจจะทำให้เขา ลําบากใจหรือ?

“นายหมายความว่าไม่สามารถประชุมได้แล้วใช่ ไหม? “หางตาคุณชายสามเย่ยกขึ้น ดวงตาที่ชำเลือง มองเลขาหลิวไม่มีอารมณ์เมื่อกี้แล้ว ดูไม่ออกว่าจะมีภัยพิบัติอะไรแล้ว

ถึงแม้ว่าเวลานี้น้ำเสียงของเขาจะเรียบต่ำ แต่ว่าก็เป็น เหมือนปกติ ดูความผิดปรกติไม่ออก

ราวกับว่าเมื่อสักครู่นี้ไม่ได้เกิดอะไรขึ้นเลย….

“ผมจะรีบไปแจ้งว่าประชุมครับ”เลขาหลิวตัวสั่นเล็กน้อย ไม่กล้าพูดอะไรอีก

เขารู้สึกว่าตอนนี้ท่านประธานสงบเงียบอย่างนี้มันน่า กลัวกว่าตอนที่เขาโกรธเมื่อสักครู่เสียอีก

เลขาหลิวรีบเดินออกจากห้องทำงาน เขารู้สึกว่าถ้าเขา อยู่ต่อต้องไม่ตายดีแน่ๆ

หลังจากออกจากห้องทํางานแล้ว เลขาหลิวจึงรีบน้ามือ ถือออกมา เลขาหลิวรู้ว่าท่านประธานมีอารมณ์ชั่ววูบ ออ ไม่สิ ถ้าพูดให้ตรงๆก็คือกำลังงอนคุณนายอยู่ แต่เรื่องนี้ก็ ทำไปเรื่อยไม่ได้

ควรจะแจ้งบอกก็ต้องแจ้ง!!

เลขาหลิวโทรหาผู้บริหารระดับสูงของบริษัททีละคน
ยังดีที่เพิ่งจะเลิกงานไม่นาน คนที่ออกไปแล้วก็ไปได้ไม่ ไกลนัก จึงใช้เวลากลับมาไม่นานนัก

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้บริหารระดับสูงของบริหารก็มาถึงที่ ห้องประชุมครบถ้วน

ท่านประธานครับ เตรียมเสร็จแล้วครับ ไปประชุมได้ เลยครับ”เลขาหลิวไปเชิญคุณชายสามเย่ พูดตามความ จริงเวลานี้เขาไม่อยากจะไปหาท่านประธาน แต่เขาไม่มี ทางเลือก

เลขาหลิวเชิญประธานของตนเข้าห้องประชุม แต่หลัง จากที่ประธานของตนนั่งลงก็ไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไร ทุก คนในห้องจึงรู้สึกแปลกใจเป็นอย่างยิ่ง

“ท่านประธานครับ ประชุมครั้งนี้จะหารือเรื่อง…..เลขา หลิวรู้ดีว่าทำไมจู่ๆจึงได้มีการประชุมครั้งนี้ ดังนั้นเกรงว่า ประธานของตนก็ไม่รู้เสียด้วยซ้ำว่าจะหารือเรื่องอะไร

แต่ว่าในเมื่อมานั่งที่ห้องประชุมแล้ว ก็ต้องพูดอะไรบ้าง สิ? ไม่เช่นนั้นแค่นั่งอยู่เฉยๆจะรู้สึกอึดอัดได้

“หารือเรื่องที่เกี่ยวกับการลงทุนในด้านของเพชร พลอย”คุณชายสามเย่ไม่ได้ยกสายตามองแม้แต่น้อย เพียงแต่ตอบด้วยเสียงเรียบๆหนึ่งประโยค
เลขาหลิวตกตะลึง เรื่องที่เกี่ยวกับการลงทุนในด้านของ เพชรพลอย ท่านประธานยังไม่ได้พูดถึงรายละเอียด อะไรเลย เลขาหลิวรู้ดีว่า ท่านประธานก๋าลังรอดู สถานการณ์ของบริษัทเวินชื่อกรุ๊ปอยู่แล้วจึงจะตัดสินใจ

ตอนนี้ทางบ้านของคุณนายยังไม่บอกว่าจะเข้าร่วมเลย มีอะไรให้หารือกันนะ?

ผู้บริหารระดับสูงของบริษัทไม่ทราบสาเหตุของการ ประชุมที่แท้จริง พวกเขาเห็นว่าท่านประธานรีบร้อนที่จะ ประชุม เลยเข้าใจว่าเร่งด่วนมาก ท่านประธานถึงได้เรียก ประชุมหารือแผนงานตอนนี้ ดังนั้นทุกคนต่างนำเสนอ ความคิดของตนเอง เพื่อหวังว่าจะได้รับความเห็นชอบ จากท่านประธาน

แต่ดูออกว่าคุณชายสามเย่ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เขาฟัง ไม่เข้าเลยสักนิด

คุณชายสามเย่บอกว่าประชุม แต่ไม่พูดอะไรเลยในที่ ประชุมและยังดูมือถืออยู่ตลอดเวลา

เลขาหลิวเห็นก็รู้ว่าประธานของตนกำลังรอสายจาก

คุณนายอยู่

ตอนคุณนายโทรมายังคิดจะหยิ่งผยอง ตอนนี้ยังคิดที่จะให้คุณนายโทรมาหาอีก?

ท่านประธานคิดเป็นจังเลย………

สามารถเป็นถึงผู้บริหารระดับสูงของบริษัทตระกูลเย่ กรุ๊ปก็ต้องเป็นคนที่เฉลียวฉลาดอย่างแน่นอน ในไม่ช้าก็ สังเกตเห็นว่าจิตใจของท่านประธานไม่อยู่กับร่องกับรอย ทุกคนต่างจ้องหน้ากัน ไม่เข้าใจว่าท่านประธานกำลังคิด จะทำอะไรอยู่?

“ท่านประธานครับ ผลงานการออกแบบของคุณเฉียว นั้นโดดเด่นสร้างสรรค์ไม่มีใครเทียบ”มีผู้บริหารระดับสูง คนหนึ่งลองพูดหนึ่งประโยค ถ้าหากตอนนี้ใจของท่าน ประธานไม่อยู่กับร่องกับรอย นั่นแสดงว่ามีคำตอบในใจ แล้วแน่ๆเลย แค่อยากให้พวกเขาพูดออกมา

ผู้บริหารท่านนี้นึกขึ้นเรื่องที่เฉียวหยูหนานให้สัมภาษณ์ กับนักข่าวว่าท่านประธานมีความต้องการจะร่วมลงทุน กับเฉียวชื่อจิวเวอร์รี่ตั้งนานแล้ว ดังนั้นเขาคิดว่าท่าน ประธานได้ตัดสินใจร่วมลงทุนกับตระกูลเฉียวตั้งแต่แรก แล้ว

จากตอนแรกเย่ซือเฉินที่เพ่งความสนใจอยู่ที่มือถืออยู่ นั้น เมื่อได้ยินคำนี้ก็รีบมองไปยังผู้ออกความคิดเห็นนี้ ทันที พูดด้วยเสียงไม่หนักไม่เบาว่า “ความหมายที่คุณพูด คือเลือกตระกูลเฉียวแล้ว……
น้ำเสียงของเย่อเฉินต่ำ ไม่สามารถแยกแยะได้ว่าเป็น คำพูดที่แสดงความแน่นอนหรือเป็นประโยคคำถามได้ใน เวลาอันสั้นนี้

เลขาหลิวหยุดชะงัก เป็นสถานการณ์แบบไหนกัน?

เป็นเพราะท่านประธานทะเลาะกับคุณนาย จากนั้นก็ เลยไม่คิดจะให้โอกาสกับบริษัทเวินชื่อกรุ๊ปแล้วหรือ?

ท่านประธานที่เคารพ ถ้าคุณทำอย่างนี้ต้องเสียใจภาย หลังอย่างแน่นอน ดังนั้นเรื่องนี้ไม่ควรหุนหันพลันแล่น

เลขาหลิวคิดที่จะเอ่ยปากเตือน

“ท่านประธานหมายถึง….”ผู้บริหารคนนั้นคิดว่าตัวเอง เดาใจประธานถูกแล้ว แอบรู้สึกดีใจนิดๆ

“ผู้จัดการหู คุณกำลังคิดว่าผมกินอิ่มจนแน่นท้องไม่มี อะไรทำใช่ไหม? “เย่ซือเฉินมองเขาด้วยดวงตาที่เยือก เย็น

ได้ยินประธานของตนพูดเช่นนี้ ผู้จัดการหูก็ตกใจจน เหงื่อท่วมตัว เขาพูดอย่างนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน? ถึงจะ ให้พลังความกล้ากับเขาเพียงใด เขาก็ไม่กล้าว่าท่าน ประธานอย่างนี้หรอก!!
คนอื่นต่างตกตะลึงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่หลังจากนั้นก็ เข้าใจแล้วว่าถ้าท่านประธานคิดจะร่วมลงทุนกับตระกูล เฉียวแล้ว ก็ไม่จำเป็นต้องจัดกิจกรรมครั้งนี้สักใหญ่โต หรอก

เลขาหลิวขยิบปาก ไม่ใช่ว่าท่านประธานกินอิ่มจนแน่น ท้องไม่มีอะไรทําหรอกเหรอ?

คุณนายโทรมาเรียกให้ท่านประธานกลับบ้าน แต่ท่าน ประธานไม่กลับ แล้วยังจะทำให้คนมากมายมาเสียเวลา เหนื่อยด้วยกันอย่างนี้

โอ้ย! การประชุมนี้เมื่อไหร่จะจบจะสิ้นกันเสียที

เลขาหลิวอยากจะโทรหาคุณนาย เชิญคุณนายมาช่วย คลายสถานการณ์ให้หน่อย แต่เขาไม่มีเบอร์โทรศัพท์

ของคุณนาย

ในห้องประชุมจึงเงียบกริบ เพราะทุกคนไม่รู้ว่าท่าน ประธานหมายความว่าอย่างไร จึงไม่มีใครกล้าเอ่ยปาก พูด

ในขณะนี้ มือถือของคุณชายสามเย่ก็ดังขึ้น

ดวงตาคุณชายสามเย่วิบวับ รีบเอามือถือขึ้นมา นาทีนั้น จากปกติที่มีสีหน้าไม่เคยเปลี่ยนแปลงก็สามารถดูออกว่ามีอารมณ์ผิดไปจากเดิม

ผู้คนในห้องประชุมต่างตกตะลึงตาค้าง พวกเขาเป็น พนักงานระดับสูงของบริษัทตระกูลเยีกรุ๊ป ทำงานอยู่ที่นี่ ตั้งนานแต่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเห็นท่านประธานรอรับ สายโทรศัพท์เช่นนี้

เป็นสายของใครกันนะที่ทำให้ท่านประธานรอคอยอย่าง รีบร้อน?

เลขาหลิวหยุดชะงัก หรือเป็นคุณนายที่โทรมาอีก?

ถ้าเป็นเช่นนี้ คุณนายก็เป็นคนที่มีคุณธรรม ใจคอกว้าง ขวางโอบอ้อมอารีเป็นอย่างยิ่ง เขาต้องนับถือคุณนาย เป็นอย่างมาก!!

แน่นอน เลขาหลิวหวังเป็นอย่างยิ่งว่าจะเป็นสายเรียก เข้าจากคุณนาย ถ้าเป็นเช่นนี้พวกเขาก็ไม่ต้องมานั่งทน ทุกข์ทรมานอีกต่อไป

ขณะนี้คุณชายสามเย่ได้เอามือถือขึ้น ดวงตาทั้งสองรีบ มองอย่างใจจดใจจ่อ พอตอนเห็นชื่อที่แสดงบนหน้าจอ มือถือ……