บทที่ 244 คุณชายสามเย่โดนลวนลาม

บทที่ 244 คุณชายสามเย่โดนลวนลาม

เมื่อขึ้นไปที่รถ เลขาหลิวนั่งอยู่ข้างหน้าด้านคนขับ เย่อ เฉินอุ้มเวินลั่วฉิงนั่งอยู่ด้านหลัง

ตอนแรก เวินลั่วฉิงได้แต่นอน สงบมาก สงบมาก

เมื่อเดินไปได้ถึงครึ่งทาง เงินลั่วฉิงขยับตัว เย่ซือเฉินนึก ว่าเธอไม่สบายตัว จึงปรับท่านั่งเพื่อให้เธอนอนสบายขึ้น

แต่ว่า จู่ๆเงินลั่วฉิงก็ลืมตาขึ้นมา สายตาที่ทั้งใสและดำคู่ นั้น ดูเป็นประกายและแพรวพราวมาก

เย่ซือเฉินกังวลว่าจะเกิดอะไรขึ้น จึงเปิดไฟในรถ เมื่อ

เธอลืมตาขึ้น เขาก็เห็นแล้ว

เย่ซือเฉินตะลึงไปสักครู่ ไหนว่าพรุ่งนี้ถึงจะตื่น? ทำไม ตื่นเร็วขนาดนี้

อีกอย่างดูอาการของเธอแล้วเหมือนจะสร่างเมาแล้ว

ดูแล้วตอนนี้เธอเหมือนจะสร่างเมาและสดใสมาก น่าจะ ไม่ใช่ที่พี่สองพูดว่าเป็นกรณีพิเศษแบบนั้นหรอกนะ?

ดวงตาของเงินลั่วฉิงหมุนไปมาเล็กน้อย มองไปที่เขา แล้วยิ้ม รอยยิ้มเต็มไปด้วยความอ่อนโยน สว่างไสวดั่ง แสงพระอาทิตย์ และแฝงไว้ไม่ด้วยเสน่ห์ที่เย้ายวน

มองไปที่รอยยิ้มของเธอ ดวงตาของเย่ซือเฉินกะพริบ เล็กน้อย จู่ๆก็รู้สึกมีอาการมึนๆเล็กน้อย ความจริงแล้ว เวลาที่เธอยิ้มนั้นสวยมาก เมื่อกี้เขาถอดแว่นของเธอออก ตอนที่เธอยิ้มออกมา ดวงตาคู่นั้นสวยเป็นพิเศษ

พวกเขาแต่งงานมาได้ระยะหนึ่งแล้ว นี่ถือเป็นครั้งแรกที่ เธอยิ้มแบบนั้นกับเขา เขาชอบรอยยิ้มแบบนี้ของเธอ

“ตื่นแล้ว” ริมฝีปากของเย่ซือเฉินค่อยๆยิ้มออก บน ใบหน้ามีเสียงหัวเราะเบาๆออกมาอย่างเห็นได้ชัด น้ำ เสียงที่เบาและอ่อนโยนแบบนี้ยิ่งไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย

เงินลั่วฉิงไม่ได้ตอบเขา มีแต่ดวงตาคู่นั้นกะพริบซ้ำไปมา แล้วยกแขนขึ้น ยื่นไปจับบนใบหน้าของเขา จับไปมาบน ใบหน้า ครั้งแล้ว ครั้งเล่า

เย่ซือเฉินตกใจเล็กน้อย สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอตอนนี้ปรกติ ดีหรือไม่?
ไม่ ต้องไม่ปรกติแน่นอน แต่นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

จู่ๆเธอก็กระตือรือร้นขนาดนี้ มันทำให้เขารู้สึกตกใจแต่ก็ ปลาบปลื้มมาก!!

มือของเวินลั่วฉิงยังลูบไล้ไปมาอยู่บนใบหน้าเขา ไม่ มัน ไม่ใช่ลูบไล้แล้ว แต่มันกลายเป็นบีบนวด ครั้งแล้ว ครั้ง เล่ายิ่งบีบยิ่งแรงขึ้น ทำให้เขาเริ่มรู้สึกมีความปวดเล็ก น้อย

แต่ว่า เย่ซือเฉินไม่ได้ขยับ ไม่ได้พูดอะไร ที่สำคัญก็ไม่ ได้ระงับให้เธอหยุด ปล่อยให้มือของเธอบดขยี้อยู่บน ใบหน้าของเขา

เขาก็อยากรู้เหมือนกัน เธอจะทำอะไรต่อไปอีก?

“สัมผัสของผิวดีมาก ทั้งใส ทั้งนุ่ม เพียงแต่มันแข็งไป หน่อย” หลังจากที่เป็นลั่วฉิงจับไปตั้ง จากนั้นได้ผลสรุป นี้ออกมา น้ำเสียงที่พูดออกมามีความชอบเล็กน้อย และ เหมือนจะรังเกียจอยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

“สัมผัสของผิวดีมาก ทั้งใส ทั้งนุ่ม เพียงแต่มันแข็งเล็ก น้อยเท่านั้นเอง”

ตรงขอบแก้มของเขาเนื่องจากไม่มีเนื้อส่วนเกินเลย ดัง นั้นมันจึงไม่ค่อยนุ่มเท่าไหร่
เย่ซือเฉินจะร้องไห้ก็ไม่ได้ หัวเราะก็ไม่ใช่ ผู้หญิงคนนี้ บดขยี้หน้ามาตั้งนาน บีบจนทำให้หน้าเขาเจ็บไปหมด เธอ ยังมีหน้ามารังเกียจว่าหน้าเขาแข็งอีกเหรอ?

เลขาหลิวที่ขับรถอยู่ข้างหน้ามองไม่เห็นสถานการณ์ ข้างหลังว่าเกิดอะไรขึ้น จู่ๆก็ได้ยินคำพูดนี้ของเงินลั่วนิ่ง ทำให้เขาตะลึงไม่น้อย คำพูดนี้ของคุณผู้หญิงได้มาจาก ไหนกัน?

คุณผู้หญิงอยู่ข้างหลังทำให้อะไรท่านประธานเหรอ?

แข็ง ตรงไหนแข็งเหรอ?

เวลานี้เลขาหลิวมีความสงสัยเป็นอย่างมาก แต่เขาไม่ กล้ามองดูมากกว่านี้ ดังนั้นเขาจึงดึงความสนใจทั้งหมด ไปที่การขับรถ

เวินลั่วฉิงปรับตัวให้นั่งตรงเล็กน้อย เพราะตอนแรกเย่ซือ เฉินอุ้มเธอไว้ตลอด ดังนั้นเวลานี้เธอจึงนั่งอยู่บนตักของ เย่ซือเฉิน ด้วยเหตุนี้เอง จึงทำให้เธอและเขาใกล้ชิดกัน มาก

เวินลั่วฉิงจ้องที่ใบหน้าของเขาในระยะใกล้ ได้แต่มอง และมองอย่างตั้งใจ เมื่อมองไปได้สักครู่ แล้วยิ้มออกมา ยิ้มจนคิ้วโก่ง จนฟันสีขาวออกมา ดวงตาสีดำของเธอช่าง โปร่งใสและแพรวพราว
ความรู้สึกนั้นราวกับว่าลูกสุนัขหมาป่าตัวน้อยเห็นชั้น เนื้อสด และการเคลื่อนไหวแบบสามมิติที่โดดเด่นทําให้ดู แล้วแสบตาเล็กน้อย

เย่ซือเฉินเห็นเธอในขณะนี้ ตะลึงเล็กน้อย จึงยิ้มและ สายหัวเบาๆ

ปฏิกิริยาที่ไม่ปรกติของเธอมันทำให้รู้สึกประหลาดใจ ประหลาดใจมาก นี่คงจะเป็นเหมือนที่พี่สองพูดเกี่ยวกับ สถานการณ์พิเศษมั้ง?

แต่สิ่งที่คุณชายสามเย่ยังไม่รู้คือ มันไม่ได้มีเพียงแค่

เวินลั่วฉิงบีบแรงๆลงไปบนใบหน้าเขาอีกครั้ง จากนั้น ชื่นชมอย่างเปิดเผยและจริงใจว่า “รูปลักษณ์ที่ดี จริงๆ”

“แฮ่ม… เลขาหลิวที่ขับรถอยู่ด้านหน้าเนื่องจากกลั้น ไว้ไม่อยู่ ตกใจจนกระแอมออกมา ถึงแม้ว่าตอนนี้เขามอง อะไรไม่เห็น แต่คำพูดนี้ของคุณผู้หญิง เห็นได้ชัดว่าท่าน ประธานโดนคุณผู้หญิงลวนลามแล้ว

รูปลักษณ์ใช้ได้? คำอธิบาย……..

เลขาหลิวรู้สึกว่า ใช้คำอธิบายคำนี้อธิบายท่านประธานมันช่างเหมาะสมมากจริงๆ

ดวงตาของเย่ซือเฉินหรี่เล็กลง รูปลักษ์? คำนี้สามารถ เอามาใช้กับผู้ชายได้ด้วยเหรอ? แต่เวลานี้เย่ซือเฉินไม่ อยากถือสากับคนเมา ดังนั้น เขาจึงปล่อยให้เธอทําทุก อย่างได้ตามใจชอบ

เขารู้ดี ว่าเขากำลังโดนลวนลาน แต่เขาไม่ได้รังเกียจ ความรู้สึกนี้ แต่กลับรู้สึกดีใจที่คนที่อยู่ข้างกายเธอตอนนี้ เป็นเขา

ถ้าเปลี่ยนเป็นคนอื่น?!

เขาเคยเมาเหล้าต่อหน้าถังไปเขียนมาก่อนไหม? ถ้า เคย เธอเคยทำแบบนี้กับถังไป๋เชียนไหม……..

เมื่อนึกถึงความป็นไปได้สีหน้าของเย่ซือเฉินเย็นชาลงอ ย่างเห็นได้ชัด เหมือนจะบ้าคลั่งเสียให้ได้

“คุณอย่าทำหน้าบึ้งตึงสิ ไม่อย่างงั้นมันจะทำให้รูป ลักษณ์ที่สวยงามสูญเสียไป” เป็นลั่วฉิงเห็นเขาทำหน้าบึ้ง ตึง คิ้วขมวดเข้าหากัน มีอาการไม่พอใจเล็กน้อย

เวลานี้มือของเวินลั่วฉิงแลื่นไปถึงคางของเขาพอดี เธอ ใช้มือเฉยคาง ค่อยๆเงยหน้าเขาขึ้นเล็กนอ้ย : “มา ยิ้มให้ พี่ดูหน่อย”
ครั้งนี้ ลวนลามถึงขีดสุดจริงๆ แฝงความรู้สึกที่ชั่วร้ายไว้ ไม่น้อย ท่าทางนั้นเหมือนมาก

เหมือนผู้ชายเจ้าชู้ที่กำลังเที่ยวดูสวนดอกไม้อยู่

เย่ซือเฉินดวงตาเบิกกว้าง จ้องมองไปที่เธอ ผู้หญิงคนนี้ ไปเรียนรู้เรื่องเละเทะพวกนี้มาจากไหนกัน?

ท่าทางชำนาญ และคล่องเคล้ว ต้องไม่ใช่ครั้งแรกแน่

ท่าทางเมาเหล้าของเธอแบบนี้ไม่รู้ว่ามีผู้ชายคนอื่นเคย เห็นแล้วหรือไม่? เธอเคยไหม……..

เย่ซือเฉินเพิ่งรู้ตัวว่าเขาแคร์จุดนี้มาก

ดังนั้น เย่ซือเฉินไม่เพีงไม่ยิ้ม สีหน้ากลับดิ่งลงอีก และ เย็นชาขึ้นเล็กน้อย

เลขาหลิวที่ขับรถอยู่ข้างหน้าตกตะลึงมากจนทำอะไรไม่ ถูก คุณผู้หญิงเก่งจริงๆ!!

แต่ทว่าท่านประธานก็ไม่ได้พูดอะไร อีกทั้งเขาสัมผัสได้ ว่าบรรยากาศตอนนี้ไม่ค่อยปรกตินัก หรือว่าท่านประธาน โกรธแล้ว?
ไม่ปรกติเล็กน้อย ท่านประธานโกรธแล้ว?

ท่านประธานไม่ชอบประเภทนี้?

ก็ถูก คนที่หยิ่งยโสอย่างท่านประธาน โดนลวนลามแบบ นี้ ก็สมควรที่จะโกรธ

“ยิ้มหน่อยสิ มามา ยิ้มหน่อยสิ” เมื่อเวินลั่วฉิงเห็นเขาไม่ ยิ้ม คิ้วจึงขมวดเข้าหากันเล็กน้อย น้ำเสียงครั้งนี้มีอารมภ์ การหลอกล่อเล็กน้อย

ระหว่างที่พูด มือของเธอก็ไม่ได้หยุดนิ่ง ใช้แรงไปดึงมุม ปากเขาให้ยกขึ้น เห็นได้ชัดว่าคือการบังคับ ไม่ยิ้มก็ต้อง ยิ้ม

สุดท้ายเย่ซือเฉินก็สมยอมจนได้ มุมปากของเขายกโค้ง งอขึ้นตามแรงมือ ถึงแม้ว่ารอยยิ้มนั้นจะไม่ชัดเจนเท่าไหร่ แต่ก็ถือว่าได้ยิ้มออกมาแล้ว

“อืม ยิ้มแล้วดูดีมาก คุณควรยิ้มเยอะๆ” เงินลั่วฉิงพอใจ ขึ้นเล็กน้อย และถือว่าเธอได้พูดประโยคที่ปรกติออกมา ได้หนึ่งประโยค

รอยยิ้มของเย่ซือเฉินไม่รู้ว่าเป็นเพราะยิ้มนั้นหรือเป็น เพราะคำพูดของเธอกันแน่ สีหน้าดีขึ้นไม่น้อยอย่างเห็น ได้ชัด