บทที่372 นางฟ้าเวินเก่งเกินไปแล้ว ปลาติดเบ็ด แล้ว (2)

บทที่372 นางฟ้าเงินเก่งเกินไปแล้ว ปลาติดเบ็ดแล้ว (2)

เย่ซือเฉินเชื่อใจผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้?

“ไม่นะคะ เขาไปไหนก็พาฉันไปด้วย อันที่จริงฉันก็ไม่รู้ เรื่องพวกนี้หรอกค่ะ ไม่อยากจะวิ่งไปทั่วกับเขา มันเหนื่อย เกินไป แต่เขาก็ยังอยากจะพาฉันไปมาก” คำพูดพวกนี้ เงินลั่วฉิงส่วนพูดความจริง ปกติเธอก็เคยบ่นเรื่องนี้กับ เย่ซือเฉิน แต่ตอนนี้ที่พูดกับคุณปู่เย่แบบนี้แน่นอนว่ามีอีก นัยหนึ่ง

เธออยากให้คุณปู่เย่รู้ว่าเย่ซือเฉินไว้ใจเธอและไม่ปิดบัง อะไรเธอ

ขอเพียงเท่านี้เรื่องก็จะยิ่งราบรื่น

อันที่จริง เธอรู้สึกว่าเย่ซือเฉินแทบจะไม่ได้ตั้งแง่อะไรกับ

เธอเลย

คุณปู่เย่หงุดหงิดใจเล็กน้อย แบบนี้ก็ชัดเจนว่าเย่ซือเฉิน ไว้ใจเธอ ผู้หญิงคนนี้ไม่รู้ความแถมยังกลัวเหนื่อย?

เย่ซือเฉินปิดเรื่องพวกนี้จากเขามาตลอด เขาไม่รู้เรื่องอะไรเลย

เขามองเวินลั่วฉิงแล้วถามขึ้นอย่างไม่ค่อยสบายใจนัก: “ช่วงนี้เขาเดินทางด้วยเรื่องธุรกิจส่วนตัวงั้นเหรอ?”

“อืม สามีหนูบอกว่า บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปเองนั้นก็ไม่ใช่ ของเขา ดังนั้นสามีของหนูบอกว่าเขาไม่จำเป็นต้องเสีย เวลาให้กับบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป สู้ทุ่มแรงกายและเวลา ให้กับธุรกิจของตัวเองจะดีกว่า” นาทีนี้เงินลั่วฉงคำก็สามี สองคำก็สามีของฉัน เธอเรียกอย่างสนิทสนม

ตอนนี้คุณปู่เย่มั่นใจแล้วว่าเย่ซือเฉินไม่มีเรื่องปิดบัง เงินลั่วฉิง ดังนั้นเวินลั่วฉิงพูดอะไรเขาก็เชื่อหมด นับ ประสาอะไรเมื่อสิ่งที่เป็นลั่วฉิงพูดนั้นสมเหตุสมผล

ถ้าหากว่าเป็นเขาแล้วตัวเองมีธุรกิจมากมายขนาดนั้น ก็ คงไม่มีทางจะไปเสียเวลาไปจัดการกับบริษัทที่ไม่ได้เป็น ของตัวเอง

ใครจะไปยอมทําเรื่องที่เสียเวลาเปล่าก้นล่ะ

ดังนั้นที่เย่ซือเฉินพูดว่าไม่ต้องการบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป คงจะไม่ใช่เรื่องล้อเล่นแต่เป็นความจริง

ถึงแม้ว่าคุณปู่เย่จะลังเลเรื่องวางมือมาตลอดแต่ในใจก็รู้ ดีว่าต่อให้เขาออกหน้า เขาเองก็ไม่สามารถบริหารบริษัทตระกูลเยีกรุ๊ปในตอนนี้ได้แล้ว ถ้าไม่มีเย่ซือเฉิน เกรงว่าบริษัทเย่ชื่อกรุ๊ปก็คงจะอยู่ได้อีกไม่นาน

“อันที่จริง ฉันเองก็ไม่ใช่ว่าไม่อยากจะยกบริษัทให้เขา เพียงแต่ไม่กี่วันก่อนเขาโอนหุ้นบริษัทตระกูลเยกรุ๊ปให้… คุณปู่เย่หรี่ตาเล็กน้อยและดูเหี้ยมโหด และหยุดพูดกลาง

นี่คือเรื่องที่คุณปู่เย่เป็นกังวลมากที่สุด แท้จริงแล้วเขาไม่ อยากบอกเรื่องนี้กับเงินลั่วฉิงเลย ในตอนนี้ในใจเขาช่าง สับสนเหลือเกิน จึงได้โพล่งออกมา

ถึงแม้ว่าคุณปู่เยะจะพูดไม่หมด แต่เงินลั่วฉิงกลับเข้าใจ ได้

เมื่อหลานวันก่อนเย่ซือเฉินโอนหุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ในมือเขาให้คนอื่น? เรื่องนี้เธอไม่รู้เรื่องเลยจริง ๆ

ทำไมเย่ซือเฉินจะต้องโอนหุ้นในมือตัวเองให้คนอื่นใน เวลานี้ด้วย? เย่ซือเฉินโอนหุ้นไปให้ใครกัน?

เงินลั่วฉิงเห็นคุณปู่เย่พูดเรื่องนี้ขึ้นมาแล้วดูเหี้ยมโหด และเกลียดชัง แต่ดูแล้วเห็นได้ชัด ๆ เลยว่าคุณปู่เย่คงจะ เกลียดคนคนนั้นมาก

จู่ ๆ เวินลั่วฉิงก็คิดถึงเมิ่งโร่ถิง เย่ซือเฉิงจะโอนหุ้นของเขาให้เมิ่งโร่ถึงหรือเปล่านะ?

ถ้าหากในสถานการณ์แบบนี้เย่ อเฉินโอนหุ้นในมือให้ เมิ่งโร่ถึง เช่นนั้นคุณปู่เย่ก็จะยิ่งมั่นใจที่จะไม่ยกบริษัท ตระกูลเย่กรุ๊ปให้เย่ซือเฉิน

เย่ อเฉินคิดอะไรของเขาอยู่นะ?

แต่ว่าเป็นลั่วฉิงเห็นถึงแม้คุณปู่เย่จะดูเกลียดชังแต่กลับ มองเห็นความปรีดา

จะพูดให้ชัดก็คือถึงแม้ว่าเย่ซือเฉินจะเปลี่ยนโอนให้แล้ว แต่อีกฝ่ายก็ไม่รับ

ดวงตาของเงินลั่วฉิงกะพริบและพูดช้าๆตามการคาดเดา ในใจของเธอ: “เขาโอน อีกฝ่ายก็ต้องอยากได้ถึงจะโอเค”

ทันใดนั้นดวงตาของคุณปู่เย่ก็เป็นประกาย ใช่สิ เย่ซือ เฉินโอนหุ้นให้ผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นไม่มีทางรับแน่

ในตอนที่ผู้หญิงคนนั้นออกจากตระกูลเย่ไปเธอได้ สาบานว่าจะไม่มีทางรับอะไรจากตระกูลเย่อีก

ผู้หญิงคนนั้นรักษาคำพูดมาตลอด ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องเป็นกังวลว่าสิ่งนี้จะเป็นปัญหา

“เขาไม่ปิดเธอแม้แต่เรื่องของเธอด้วยซ้ำ” ดวงตาของ คุณปู่เย่หรี่ลงเล็กน้อยมีความอันตรายและเย็นชาไม่น้อย แต่เมื่อเขามองไปที่เป็นลั่วฉิงกลับซ่อนความสับสนเอาไว้

เย่ซือเฉินบอกแม้กระทั่งเรื่องของคนคนนี้กับเธองั้นเห รอ? เห็นได้ชัดว่าเยซือเฉินนั้นเชื่อใจเวินลั่วฉิงในระดับ หนึ่งเลยทีเดียว

เวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าคนที่คุณปู่เย่พูดถึงเป็นใคร แต่ปฏิกิริยา ของคุณปู่เย่กลับทำให้เงินลั่วฉิงมั่นใจ คนคนนั้นไม่เพียง แต่จะไม่เคยต้องการหุ้น และไม่มีทางจะต้องการใน อนาคตด้วย

เวินลั่วฉิงจู่ ๆ ก็รู้สึกขึ้นมาว่าคนที่เย่ซือเฉินโอนหุ้นบริษัท ตระกูลเย่กรุ๊ปให้อาจจะไม่ใช่เมิ่งโร่ถิง เมิ่งโร่ถึงอาจจะรับ ไว้

ดังนั้นคนคนนั้นคงจะไม่ใช่เพิ่งโร่ถึง

ยิ่งกว่านั้นคำพูดของคุณปู่เย่ฟังดูแปลก ๆ เป็นลั่วฉิงแอบ รู้สึกว่าคนคนนี้จะต้องเป็นคนที่มีความสนิทชิดเชื้อกับ เย่ซือเฉิน
แต่ว่าตอนนี้นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักตอนนี้ คือช่วยเยซือเฉินให้ได้มาซึ่งหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป เสียก่อน

“เดิมทีตระกูลเวินก็แทบจะล้มละลายเต็มที เย่ซือเฉินก็ ใช้เงินของตระกูลเย่ช่วยเหลือตระกูลเงินไว้เสมอ” เพียง แต่ว่าในเวลานี้

จู่ ๆ คุณปู่เย่ก็เปลี่ยนหัวข้อสนทนาไป

เงินลั่วฉิงได้ยินสิ่งที่คุณปู่เย่พูดแล้วก็ยิ้มขึ้นทันที: “ถ้า สามีของหนูจะช่วยตระกูลเงินอาจจะไม่ต้องใช้เงินของ ตระกูลเย่ก็ได้ค่ะ ด้วยความสามารถของสามีหนู เงินที่ เสียไปมันจะทำกำไรกลับมาได้มากกว่าเท่าตัว ดังนั้นจึง ยอมใช้เงินของตัวเอง”

“แก แก แก” คุณปู่เย่หงุดหงิดและจ้องเวินลั่วฉิงด้วยแวว ตาถมึงทึง: “แกมันแน่”

เวินลั่วฉิงยิ้มและไม่พูดอะไร แค่นี้ก็แน่แล้วเหรอ? คุณปู่ เย่ยังไม่เคยเห็นเวลาเธอเป็นคนดุร้ายจริง ๆ เสียหน่อย

คุณปู่เย่ใคร่ครวญ จากนั้นก็หยิบสัญญาฉบับหนึ่งออก มาจากตู้เซฟ เขาเซ็นชื่อและลงตราประทับเอาไว้ แล้ว โยนลงตรงหน้าเวินลั่วฉิง: “ฉันจัดการเรียบร้อยแล้ว เธอ เอาไปให้เย่ซือเฉิน”
ในตอนแรกคุณปู่เย่เข้าใจว่าที่เย่ซือเฉินพูดว่าไม่ ต้องการบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปนั้นเพียงแค่ต้องการประชด เขาเท่านั้น แต่ตอนนี้เขารู้แล้วว่าเย่ซือเฉินไม่ต้องการมัน จริง ๆ

คุณปู่เย่เข้าใจนิสัยของเย่ซือเฉินดี ในเมื่อเย่ซือเฉินไม่ อยากได้มันจริง ๆ แล้ว ต่อให้เขามอบให้ตอนนี้ เย่ซือเฉิ นก็ต้องปฏิเสธแน่ ดังนั้นจึงจะต้องผ่านทางเว็นลั่วฉิง

เย่ซือเฉินเชื่อใจเวินลั่วฉิงขนาดนั้นจะต้องให้ความ สำคัญกับเงินลั่วฉิงมากแน่นอน ดังนั้นเรื่องนี้ให้เป็นลั่วนิ งออกหน้า ยังจะพอทำให้มีความเป็นไปได้ที่เย่ซือเฉินจะ ยอมรับ

ด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นที่ตระกูลกู้ ก่อนหน้านี้ คุณปู่เย่จะทำ กับเวินลั่วฉิงเป็นเด็กโง่ต่อไปไม่ได้อีกแล้ว

“เขาไม่ได้เดินทางไปทำงานหรอกเหรอ? เธอเองก็ไป ช่วยงานเขาที่บริษัทได้แล้ว เขาเชื่อใจเธอขนาดนั้น เรื่อง เล็กแค่นี้คงไม่เป็นปัญหาหรอก” ครั้งนี้กลับเป็นคุณปู่เย่ที่ รีบร้อน เขากลัวจริง ๆ ว่าถึงเวลานั้นเย่ซือเฉินจะปฏิเสธ

มนุษย์เราก็แบบนี้ อะไรที่อยู่ตรงหน้าก็ไม่เคยเห็นค่า แต่ เมื่อกำลังจะหรือใกล้จะสูญเสียมันไปแล้วถึงเพิ่งคิดได้ แล้วฉุดรั้งเอาไว้
เงิน ว งบรับเอกสารมาและเปิดดู คุณปู่เยโอนหุ้น ทั้งหมดหกสิบเปอร์เซ็นต์ให้กับเยซอเฉิน เขาจะเหลือหุ้น อยู่เพียงสิบเปอร์เซ็นต์ คงจะเหลือไว้ให้เยซือฉุนและนี่ก็ ถือเป็นเรื่องปกติ

ทั้งหมดนี้ถือว่าราบรื่นมาก มากกว่าที่เธอคาดการณ์ไว้ มาก มากเลยทีเดียว

เธอช่วยเย่ซือเฉินให้ได้หุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปได้ แล้ว งั้นต่อไปก็…