บทที่ 286 แผนการอันแยบยลของคุณชายสาม เย่ เพื่อเมียแล้วยอมสู้ตาย (3)

บทที่ 286 แผนการอันแยบยลของคุณชายสามเย่ เพื่อเมียแล้วยอมสูตาย (3)

“คุณดื่มเหล้าแล้ว อย่ามาจูบฉัน แล้วก็ไม่ต้องมาอยู่ใกล้ ฉันมาก อยู่ห่างๆฉันหน่อย ฉันเวียนหัว…….. เงินลั่วฉิงยื่น

มือ ผลักเขา อยากจะผลักเขาให้ห่างออกไป

ความรู้สึกเวียนหัวแบบนี้ ทำให้เธอไม่สามารถใช้ความ คิดอย่างใจเย็นได้ ทำให้เธอมีความรู้สึกไม่ปลอดภัย

“ไม่ต้องกลัว มีผมอยู่” เป็นไปไม่ได้ที่เวลานี้คุณชายสาม เย่จะผละออกไปอยู่แล้ว สิ่งที่เขาต้องการก็คือให้เธอตก อยู่ในสถานการณ์แบบนี้

มือของเขาโอบรวบเอวของเธอเอาไว้แน่น ดึงรวบตัวของ เธอทั้งหมดเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเขา ปากของเขาจูบ ไปที่ปากของเธออีกครั้ง ถึงแม้เงินลั่วฉิงจะพยายามหลบ หลีกตลอด เขาไม่ได้จูบเธอโดยตรงอีก แต่ว่าลมหายใจที่ มีกลิ่นแอลกอฮอล์ของเขายังคงกระจายตรงหน้าของเธอ เงินลั่วฉิงก็ต้องถูกบีบให้สูดดมเข้าไปไม่น้อย

เวินลั่วฉิงจ้องเขม็งไปที่เขาครู่หนึ่ง ก็เพราะมีเขาอยู่นั่นแหละ เธอถึงยิ่งสมควรจะต้องกลัว?

เขาก็คือหมาป่าตัวหนึ่ง

หมาป่าตัวหนึ่งที่มีความอันตรายเต็มสิบ

เธอรู้สึกว่าเขาต้องตั้งใจแน่ เรื่องครั้งก่อนเขาก็น่าจะรู้ แล้วว่าเมื่อเธอสัมผัสถูกแอลกอฮอล์ก็จะรู้สึกเมาแล้ว

“คุณปล่อยฉันก่อน” เงินลั่วฉิงยิ่งอยู่ก็ยิ่งรู้สึกเวียนหัว รู้สึกว่าแทบจะไม่สามารถใช้ความคิดในแบบปกติได้แล้ว

“ไม่ปล่อย” ในที่สุดริมฝีปากคุณชายสามเย่ก็จูบที่ปาก ของเธอสําเร็จ จากนั้นก็รุกล้ำเข้าไป เวลานี้เขาแทบอยาก จะส่งแอลกอฮอล์ทั้งหมดที่ยังเหลืออยู่ในปากของเขาส่ง เขาไปในปากของเธอ

ถ้าไม่ใช่ว่ากลัวว่าเธอจะสลบไปเลย เขาอยากมอมเหล้า เธอโดยตรงมากกว่า

เวินลั่วฉิงที่เดิมทีก็รู้สึกวิงเวียนอยู่แล้วถูกเขาจูบแบบนี้ ร่างกายอ่อนปวกเปียกไปโดยตรง ล้มตัวอยู่ที่ในอ้อมกอด ของเขาอย่างสมบูรณ์ รู้สึกว่าทั้งตัวไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่ น้อย หัวของเธอก็วิงเวียนมากขึ้น ความคิดก็ยิ่งอยู่ยิ่งช้าลง
คุณชายสามเย่อุ้มเธอขึ้นมา เดินไปถึงหน้าเตียง แล้ว วางเธอเอาไว้บนเตียง ริมฝีปากของเขายังคงจูบเธออย่าง จงใจและตั้งใจเหมือนเดิม

เป็นลั่วฉิงนอนอยู่บนเตียง ร่างกายอ่อนปวกเปียกเหมือน

ไร้กระดูก เพราะในตอนนี้รู้สึกมึนหัวมากจริงๆ เธอหรี่ตา ลงเล็กน้อย อยากจะมองเขาให้ชัดเจน แต่กลับดูเหมือน จะมองไม่ชัดเจน

“ฉิงฉิง” ในที่สุดคุณชายสามเย่ก็หยุดพฤติกรรมที่กำลัง จูบเธอ มองไปที่เธอ เรียกออกมาเบาๆคำหนึ่ง

เวิน วฉิงได้ยินเสียงเรียกของเขา ตอบรับค่าไปเบาๆ ลืมตาขึ้นมา มองไปที่เขา ครึ่งตื่นครึ่งเบลอๆ

เห็นว่าเธอนอนอยู่เตียง สายตาพร่ามัวจากอาการเมา มองเขาด้วยความเบลอและงงงวยเล็กน้อย คุณชายสาม เย่รู้สึกว่าเหมาะสมแก่เวลาแล้ว ถึงเวลาลงมือได้แล้ว

“ฉิงฉิง สัญญาที่เราเห็นก่อนแต่งงานฉบับนั้นคุณเอาไป วางไว้ที่ไหนแล้ว?” สิ่งที่คุณชายสามเย่อยากทําที่สุดใน ตอนนี้คือหลอกเอาสัญญาฉบับนั้นมาไว้ในมือก่อน จาก นั้นก็ทําลายมันทิ้งซะ

แน่นอนว่า เขาอยากจะหลอกให้เธอเป็นคนทําลายด้วยตัวเธอเองมากกว่า มีเพียงแต่แบบนี้เท่านั้น ถึงเวลา เธอถึงจะไม่สามารถมาโทษเขาได้

ต้องบอกว่า ความร้ายกาจและท้องดำ(ข้างนอกใสซื่อ ข้างในเต็มไปด้วยแผนการและเล่ห์กล)ของคุณชายสาม เย่นั้นช่างไร้คู่ต่อต่อสู้จริงๆ

เขาไม่รู้ว่าเธอเอาสัญญาไปซ่อนเอาไว้ที่ไหน? ความจริง แล้วเขาเคยหาในห้องของเธอแล้ว แต่ว่าหาไม่เจอ

เวินลั่วฉิงยังคงมองเขาด้วยสายตาพร่ามัวจากอาการเมา ไม่ได้ตอบคำถามของเขา ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับด้วยซ้ำ

คุณชายสามเย่ตกตะลึงไปเล็กน้อย ไม่ใช่ว่าตอนนี้เธอ จะเวียนหัวมากเกินไป จนตัวเธอเองไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวาง สัญญาไว้ที่ไหน?

ถ้าอย่างนั้นก็ทําเกินพอดีไปน่ะสิ?

“ฉิงฉิง” คุณชายสามเย่ลองเรียกดูอีกคำหนึ่ง คิดว่าถ้า หากเธอเวียนหัวมากเกินไป แผนการในวันนี้ของเขาก็สูญ เปล่า

“คุณจะเอาสัญญาไปทำอะไร?” เงินลั่วฉิงกระพริบตา จู่ๆก็ถามขึ้นมาคำหนึ่ง
จู่ๆเธอก็ส่งเสียงออกมาแบบนี้ ถึงกับทำให้คุณชายสาม เย่ตกใจไม่น้อย และฟังเสียงเธอพูดได้อย่างชัดเจน ก็ไม่ เหมือนอาการเมาเหล้า

ตกลงแล้วเธอเมามากเกินไป หรือว่ายังเมาไม่พอ?

นาทีนี้ คุณชายสามเย่ก็ไม่แน่ใจแล้ว

“ผมอยากจะดูหน่อย คุณเอาออกมาให้ผมดูหน่อย มาถึงขั้นนี้ สิ่งที่คุณชายสามเย่ทําได้คือทําตามแผนเดิม

“คุณก็มีไม่ใช่เหรอ? ของคุณกับของฉันก็เหมือนกัน คุณจะดูคุณก็ดูของตัวคุณเองสิ” เป็นลั่วฉิงขมวดคิ้วเล็ก น้อย สายตาที่มองเขามีความระมัดระวังตัวขึ้นมาเล็กน้อย อย่างเห็นได้ชัด

คุณชายสามเย่ตกตะลึงไป รู้สึกหดหู่ในใจ ยังเมาไม่ได้ ที่จริงๆด้วย รู้อย่างนี้เมื่อกี้ตอนอยู่ชั้นล่างเขาน่าจะดื่ม เหล้าขาวสองขวด

“ของผมหาไม่เจอ คุณเอาของคุณออกมาให้ผมดูหน่อย” คุณชายสามเย่หลอกล่อต่อ พูดโกหกขึ้นมาหน้าไม่แดง ไม่ต้องกลั้นหายใจมาตั้งนานแล้ว
เวินลิ่วฉิงมองเขา คิดทบทวนอย่างจริงจังมาก จากนั้นก็ พยักหน้า “อืม ก็ได้ คุณรอก่อน ฉันจะไปเอามาให้คุณ”

คุณชายสามเย่แอบยิ้มในใจ ดูเหมือนว่าจะได้ผลอยู่ และผลลัพธ์ก็ค่อนข้างจะดีด้วย ถ้าหากเป็นเวลาปกติ เธอ ไม่ได้หลอกง่ายอย่างนี้แน่นอน เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด

คุณชายสามเย่มองเงินลั่วฉิง อยากจะรู้ว่า สัญญาที่เขา หาไม่เจอมาตลอดตกลงแล้วเธอเอาไปซ่อนที่ไหน?

จากนั้น คุณชายสามเย่เห็นเวินลั่วฉิงนอนคว่ำลงไปข้าง เตียง ตรงมุมข้างเตียงมีรองเท้าแตะผ้าฝ้ายคู่หนึ่งวางอยู่ เธอหยิบขึ้นมาข้างหนึ่ง จากนั้นดึงเอาสัญญาการแต่งงาน ของพวกเขาออกมาจากรองเท้าแตะผ้าฝ้ายคู่นั้น

แน่นอน รองเท้าแตะผ้าฝ้ายคู่นั้นเป็นของใหม่ ไม่เคย สวมใส่มาก่อน

คุณชายสามเย่ขบเม้มมุมปากอย่างแรง หมดคำจะพูดไป ชั่วขณะ

เธอซ่อนเก่งจริงๆ ความจริงก่อนหน้านั้นตอนที่เขาหา สัญญาเขาก็เคยเห็นรองเท้าแตะผ้าฝ้ายคู่นั้น แต่ว่าเขาก็ ไม่ได้คิดอะไรมาก
เขาจะไปคิดออกได้อย่างไร ว่าเธอจะเอาสัญญาซ่อนใน รองเท้าแตะผ้าฝ้าย เขารู้สึกว่านี่ไม่สอดคล้องกับลักษณะ นิสัยของเธอเลยแม้แต่น้อย

แต่ว่า เธอกลับทำให้เขาผิดคาดไปครั้งแล้วครั้งเล่า

เธอหวงสัญญาฉบับนี้มากแค่ไหน? กลัวว่าจะถูกเขาพบ มากแค่ไหน?

โชคดีที่เขาไหวพริบดี ดื่มเหล้าแล้วจูบเธอ ตอนนี้สมอง เธอเชื่องช้ากว่าเวลาปกติ และก็ไม่ได้คิดทบทวนราย ละเอียดอย่างถี่ถ้วน ไม่อย่างนั้น เธอไม่มีทางจะเอา สัญญาออกมาจากรองเท้าแตะผ้าฝ้ายต่อหน้าเขาอย่าง แน่นอน

ถ้าไม่ใช่ว่าตอนนี้เธอเป็นคนเอาออกมาเองแล้ว กลัวว่า ถึงเขาจะหาเป็นปี ก็ไม่สามารถหาเจอได้

แน่นอนว่าเวลาฉุกเฉินก็ต้องใช้วิธีที่พิเศษจริงๆ

ตอนนี้เธอหยิบเอาสัญญาออกมา และตอนนี้เขาก็ค่อน ข้างมั่นใจ จูบเมื่อกี้ของเขามีผลกระทบกับเธออยู่มาก เธอในตอนนี้ไม่เหมือนเวลาปกติที่สังเกตทุกรายละเอียด และไม่เหมือนเวลาปกติที่อ่านความคิดคนออกแบบนั้นอีก
ดังนั้น เรื่องต่อจากนี้ไปก็ง่ายขึ้นแล้ว

“คุณจะดูข้อไหน?” เป็นลั่วนิ่งไม่ได้ส่งสัญญาให้กับเย่ซือ เฉิน แต่เธอถือสัญญายื่นไปตรงหน้าเย่ซือเฉิน ให้เขาดู

ถึงแม้เงินลั่วฉิงจะสูดดมเอาแอลกอฮอล์เข้าไปไม่น้อย หัวสมองอาจจะไม่ได้ตื่นตัวอย่างเวลาปกติ แต่ว่าเธอก็ยัง มีสัญชาตญาณในการป้องกันตัว

สัญชาตญาณในการป้องกันตัวจากคุณชายสามเย่ หรือ จะเป็นเพราะนิสัยที่ร้ายกาจของคุณชายสามเย่ที่ฝังลึก เข้าไปในใจของเธอ

“ผมรู้สึกว่าสัญญาฉบับนี้ไม่เหมาะสม” คุณชายสามเย่ดู ออกอยู่ว่าเธอกำลังระวังเขาอยู่ เวลานี้เขารู้สึกหดหู่มาก หดหู่มากๆ

ตอนนี้เธอเมาขนาดนี้แล้วยังระวังเขาอยู่?

“ไม่เหมาะสม? ไม่เหมาะสมตรงไหน?” เป็นลั่วฉิงมอง สัญญาที่อยู่ในมือครู่หนึ่ง แล้วกระพริบตา สัญญาฉบับนี้ เธอเป็นคนเขียนเองกับมือ ทำไมถึงไม่เหมาะสมล่ะ?

“คุณก็เห็นแล้วว่าตอนนี้เราเป็นสามีภรรยาที่แท้จริงแล้ว ข้อตกลงบางอย่างในสัญญาก็ใช้การไม่ได้แล้วเก็บเอาไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ทําลายทิ้งไม่ดีเห รอ?” ในที่สุดคุณชายสามเย่ก็พูดจุดประสงค์ของเขาออก มา แน่นอนว่า เวลานี้คำพูดที่เขาพูดออกมาแฝงไปด้วย การหยั่งเชิงเล็กน้อย