เมียลึกลับของประธานเป

บทที่ 259 คุณชายสามเย่เป็นผู้ชายเถื่อน



บทที่ 259 คุณชายสามเย่เป็นผู้ชายเถื่อน

บทที่ 259 คุณชายสามเย่เป็นผู้ชายเถื่อน

เงินลั่วฉิงคิดว่าอย่างไรก็ตามบัญชีนี้ยังไงก็สะสางไม่จบ ถ้าอย่างนั้นทำไมเธอยังต้องลำบากไปทำงานด้วย

ในเมื่อเธอนอนกับเขาแล้วไม่มีเหตุผล ที่ยังต้องไป ทำงานเป็นเพื่อนเขาอีก เธอเกลียดการทำงานในบริษัทที่ มีแต่การคิดร้ายให้ร้ายกัน

“ฮ่า”เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ เย่ซือเฉินตะลึงไปเล็กน้อย จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

ที่เธอคิดไม่ตกมาทั้งวัน เป็นเพราะเรื่องนี้เองเหรอ?

เธอน่าจะคิดว่าเรื่องคืนนั้นที่เขายื่นขอเสนอให้เลือก ให้ เลือกทางใดทางหนึ่ง?

เขาค้นพบว่า เธอก็น่ารักเหลือเกินในบางครั้ง

“อืม ไม่ไปก็ได้”เย่ซือเฉินขยับเข้าไปใกล้ แล้วจูบลงไปที่ ปากของเธอ และกัดลงไปหนึ่งครั้ง การกัดครั้งนี้ของเขามี น้ำลายติดอยู่ริมฝีปากของเธอด้วย

เวินลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นใช้มือไปเช็ดที่ปากเพื่อปาดน้ำลายของเขาออก

สายตาของเย่ซือเฉินเย็นชาลง ถลาเข้าไปหา และจูบ เธออย่างดุเดือด

จูบของเขาลึกและเร่าร้อน ยังจงใจให้ริมฝีปากของเธอ เต็มไปด้วยน้ำลายของเขา

“คุณลองเช็ดออกดูอีกครั้ง? “เมื่อจูบเสร็จ เขามองไปที่ เธอ น้ำเสียงที่ดุดันนั้นแฝงไว้ด้วยการข่มขู่อย่างเห็นได้ ชัด

เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา จู่ๆก็มีความรู้สึกมองไปบนฟ้าถาม ว่าควรทําอย่างไรดี นํ้าลายของเขาติดเต็มริมฝีปากเธอ ยังไม่ให้เธอเช็ดออกอีก?

คนอะไรกันเนี่ยะ

ช่างน่าเกลียด และเป็นโรคจิตจริงๆ!!

จู่ๆเธอก็คิดถึงคุณชายสามเย่ที่เย็นชาเย็นชา สามารถ คืนคุณชายสามเย่ที่เย็นชาเย็นชาคนนั้นกลับมาได้ ไหม?

สุดท้ายเวินลั่วฉิงก็อดกลั้นไว้ ไม่เช็ดมันออก
คุณชายสามเย่จึงยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ

และในเวลานี้เอง โทรศัพท์ของเวินลั่วฉิงดังขึ้นมา

เงินลั่วฉิงหันไปดู เห็นว่าเป็นเบอร์โทรของหัวหน้าซุน เธอจึงเบ้ปากเล็กน้อย แม่มดคนนี้จะมาทรมานอะไรเธอ อีก?

แต่ ในเมื่อเธอไม่ไปทำงานอยู่แล้ว จึงไม่จำเป็นต้อง สนใจนางแม่มดคนนี้ ดังนั้นเวินลั่วฉิงจึงไม่รับโทรศัพท์

แต่ เย่ซือเฉินกลับหยิบโทรศัพท์ของเธอไป แล้วรับมัน ขึ้นมา

“ฮัลโล”น้ำเสียงที่เยือกเย็นในเวลานี้ฟังไม่ออกถึงอา รมณ์ของเย่ซือเฉิน เพียงตาสายตาคู่นั้นเต็มเป็นด้วย อันตรายที่ทําให้คนกลัวจนขนลุกได้

“ผู้ชาย? “อีกด้านของโทรศัพท์ หัวหน้าซุนตกตะลึง เล็กน้อย จากนั้นร้องออกมาด้วยความตะลึงเหมือนค้น พบพื้นที่ใหม่ในแผนที่โลก: “ไม่เคยได้ข่าวว่าเงินลั่วฉิง แต่งงานแล้วหนี่? คุณเป็นชู้ของเงินลั่วฉิงเหรอ?

คนที่ถูกเรียกว่าเป็นชู้อยู่คนนั้นตอนนี้สายตาเย็นชา อย่างน่ากลัว สายตาที่หรี่ลงแฝงไว้ด้วยแรงอาฆาต
เสียงของหัวหน้าซุนดังมาก และขณะนี้เงินลั่วนิ งกับเย่ซือเฉินก็อยู่ใกล้กันมาก ถึงแม่โทรศัพท์จะไม่ได้ เปิดเสียงสปีกเกอร์ แต่เงินลั่วฉิงก็ได้ยินเสียงของหัวหน้า

เป็นลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ออกมา ชู้? อธิบายได้ดีมาก!!

เย่ซือเฉินถูกคนอื่นเรียกว่าชู้ น่าจะเป็นครั้งแรกใน ชีวิต!

ตอนแรก เธอคิดว่าในเมื่อเธอก็ไม่ได้จะไปทำงานอีก แล้ว ก็ไม่อยากถือสาอะไรกับนางแม่มดนี้อีก คิดไม่ถึงว่า นางแม่มดจะรนหาที่ตายเอง

“เวินลั่วฉิงไปหาชู้มาจากที่ไหนกัน? “หัวหน้าซุนไม่รู้ดัง นั้น นึกแค่ว่ามีหลักฐานของเวินลั่วฉิงอยู่ในมือ จึงได้ใจ และแสดงอาการออกมาอย่างลืมตัว

“ผมคือเย่ซือเฉิน”สายตาของเย่ซือเฉินหรี่ลง จากนั้นพูด ชื่อของตัวเองออกมาทีละคำทีละคำ

แน่นอนฐานะอย่างคุณชายสามแย่ คนฐานะอย่าง หัวหน้าซุน ไม่มีเกียรติพอที่จะให้เขาแจ้งชื่อตัวเอง แต่ว่า เรื่องวันนี้เป็นกรณีพิเศษ เขาต้องคิดบัญชีกับคนที่รังแก ภรรยาของเขา!!
เงินลั่วฉิงตกตะลึงเล็กน้อย สายตากลมคู่นั้นเบิกกว้าง มองไปที่เขาด้วยสีหน้าประหลาดใจ ไหนว่าเรื่องแต่งงาน เป็นความลับไง? เขาหมายความว่ายังไง?

ตอนนี้ถ้าเขาบอกให้หัวหน้าซุนรู้ ไม่กลัวว่าหัวหน้าซุนจะ กระจายข่าวไปทั่วแผนขายเหรอ หรือกระจายข่าวไปทั่ว บริษัทเหรอ?

มองเห็นท่าทีที่ประหลาดใจของเธอ คิ้วของเขาขมวด เข้าหากันเล็กน้อย จากนั้นกัดลงไปที่ริมฝีปากแดงของ เธออีกครั้ง

เวินลั่วฉิงเม้มริมฝีปากแน่นโดยปริยาย ผู้ชายคนนี้น่าจะ เกิดปีหมาแน่เลย ชอบกัดคนอยู่เรื่อย

แต่ว่า เมื่อเวินลั่วฉิงนึกถึงสิ่งที่หัวหน้าซุนทำกับเธอก่อน หน้านี้ ถ้าตอนนี้หัวหน้าซุนรู้ว่าเย่ซือเฉินเป็นชู้ของเธอ ไม่รู้จะมีปฏิกิริยาอะไรบ้าง?

เวินลั่วฉิงจู่ๆก็ตั้งตารอคอยเล็กน้อย มันต้องสนุกและมี สีสันน่าดูแน่เลย เธอมีความรู้สึกอยากจะหัวเราะออกมา อย่างไร้ความปรานีมากในตอนนี้

เวินลั่วฉิงยอมรับว่าตัวเองทำไม่ได้เหมือนเจ้าแม่มารี เพราะว่าเธอเป็นสาวน้อยประเภทมีแค้นแล้วต้องชำระ
“นายมันแค่ชู้คนหนึ่ง ทำไมฉันต้องรู้ด้วยว่านายเป็น ใคร? เป็นชู้ของคนอื่น ไม่ ผู้ชายแบบนายน่าจะเรียกว่า แมงดา นายมีอะไรน่าภูมิใจ”เห็นได้ชัดว่าหัวหน้าซุนยังไม่ ไม่รู้ตัว ยังอบรมสั่งสองเสียงดังอยู่ คำพูดนี่ของเธอพูด ตามจริงแล้วมันไม่น่าฟังเท่าไหร่นัก

โอ้พระเจ้า! เวนลั่วฉิงฟังเสียงอันดังของหัวหน้าซุนที่พูด ออกมานั้น เบ้ปากเล็กน้อย คนคนนี้ช่างกล้าหาญเหลือ เกิน!

เย่ซือเฉินได้แจ้งชื่อของตัวเองออกมาแล้ว หัวหน้าซุนยัง กล้าพูดแบบนี้อีก เป็นพนักงานคนหนึ่งของบริษัทตระกูล เย่กรุ๊ปกล้าพูดแบบนี้กับประธานบริษัท เก่งมาก เก่งมาก จริงๆ เธอเริ่มรู้สึกชื่นชมหัวหน้าซุนขึ้นมาแล้ว

อีกอย่างคำพูดของหัวหน้าซุน ยิ่งอยู่ยิ่งร้ายแรง

แมงดาเหรอ? เป็นลั่วฉิงหันไปมองเย่ซือเฉินโดยปริยาย ถ้าจะว่าไปแล้ว ใบหน้านี้ของเย่ซือเฉิงน่าเสียดายมากที่ ไม่ไปเป็นแมงดา

เวลานี้ไม่มีอารมณ์อะไรมากมายอยู่บนใบหน้าของ เย่ซือเฉิน แต่ดวงตาคู่นั้นของเขาเย็นชามาก จู่ๆเป็นลั่วนิ งก็อยากหัวเราะออกมา แต่เธอไม่กล้าหัวเราะออกมาใน สถานการณ์แบบนี้แน่นอน
เธอกลัวว่าถ้าเธอหัวเราะออกมาในเวลานี้ เย่ซือเฉินจะ บีบคอเธอให้ตายคามือเลย

“ผู้ชายอย่างนาย มีมือมีเท้า ไม่ตั้งใจทำงาน กลับไปเป็น แมงดาของผู้หญิงที่มีฐานะร่ำรวย เป็นผู้ชายประสาอะไร ไม่มีศักดิ์ศรีเลย มันน่าสมเพชผัก…….……หัวหน้าซุนที่อยู่อีก ด้านยิ่งพูดยิ่งเหิมเกริม ยิ่งพูดยิ่งได้ใจ

เวินลั่วฉิงฟังแล้วรู้สึกประหลาดใจ หัวหน้าซุนทำไมใจ กล้าขนาดนี้!

ตอนที่เวินลั่วฉิงกำลังชื่นชมในความกล้าหาญของ หัวหน้าซุนอยู่นั้น อยู่ๆหัวหน้าซุนก็เสียงเงียบหายไปทันที

“นาย….เมื่อกี้นายพูดว่านายคือใครนะ? “ผ่านไปสัก ครู่ เสียงของหัวหน้าซุนพูดขึ้นอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าไม่มี อารมณ์ที่

เหิมเกริมของเมื่อกี้อีก สิ่งที่เพิ่มมาคือความสั่นและกลัว ขึ้นเล็กน้อย

เป็นไปไม่ได้ว่าเย่ซือเฉินจะตอบคำถามของเธออีกครั้ง

เวินลั่วฉิงตกตะลึง ความรู้สึกช้าเหลือเกิน ปล่อยนาน ขนาดนี้ถึงจะรู้ตัว
เธอยังนึกอยู่เลยว่าทำไมหัวหน้าซุนกล้าหาญขนาดนี้!

“นาย นาย นายชื่อเดียวกับประธานของเรา? “เห็นได้ ชัดว่า หัวหน้าซุนไม่เชื่อว่าชู้ของเงินลั่วฉิงก็คือประธาน ของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ถึงแม้ว่าชื่อจะเหมือนกัน เธอคิด ว่ามันก็แค่ชื่อเหมือนกันเท่านั้นเอง

ชื่อเหมือนกัน? เป็นลั่วฉิงแอบหัวเราะในใจ เวลานี้เขา อยากจะบอกหัวหน้าซุนเหลือเกิน ไม่ใช่ชื่อเหมือนกัน แต่ เป็นตัวประธานของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปตัวจริงเลย ตัว จริงไม่ปลอมแน่นอน

เย่ อเฉินไม่สนใจเธอ วางโทรศัพท์ลงทันที ปรกติเขา เป็นคนพูดจริงทำจริง ไม่เคยเสียเวลาและสอบถามเรื่อง ไร้สาระมากมายนัก ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่จะสนทนายืดยาวไร้ สาระทางโทรศัพท์กับหัวหน้าซุน! !

“แมงดา ฮาๆๆๆ…….”เวินลัวฉิงหัวเราะออกมาเสียงดังหลัง จากที่เย่ซือเฉินวางโทรศัพท์ลงแล้ว

ชู้! แมงดา! คำศัพท์พวกนี้ใช้กับตัวเย่ซือเฉิน มันช่าง น่าทึ่งมาก!

จู่ๆเวินลั่วฉิงก็รู้สึกว่าหัวหน้าซุนเก่งมากจริงๆ
เพียงแต่ คำพูดของเยซือเฉินที่พูดออกมา ในเวลาต่อมา ทำให้เวินลั่วฉิงหัวเราะไม่ออกทันที! !


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ