เมียลึกลับของประธานเป

บทที่ 156 รางวัลจากคุณชายสามเย่



บทที่ 156 รางวัลจากคุณชายสามเย่

บทที่ 156 รางวัลจากคุณชายสามเย่

“รีบกลับมาที่บริษัทมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรือ? “ลิฟต์ปิด ปุ๊บคุณชายสามเย่ก็เอ่ยปากพูดทันที ซึ่งเป็นนำเสียงที่ ปกติ

หางคิ้วของเวิน วฉิงยกโค้งยิ่งขึ้น เธอยังไม่ได้ถามอะไร เขาเลย แต่เขากลับถามเธอขึ้นมา?

ติดตามคนอื่นแล้วยังมีท่าทีที่เป็นปกติอยู่ คาดว่านอก จากคุณชายสามเย่ คงไม่มีใครเป็นเช่นนี้อีกแล้ว

“คุณชายเย่กำลังตามฉันอยู่หรือค่ะ? ” เป็นลั่วฉิงจ้อง มองดูเขาด้วยมุมปากที่ยิ้มแย้ม ในเมื่อเขามีท่าทีที่ปกติ เช่นนี้ เธอก็พูดอย่างตรงไปตรงมาเลยแล้วกัน

“ผมจอดรถแล้วเข้าห้างสรรพสินค้าไปหาคุณ เห็นคุณ กำลังซื้อเสื้อผ้าของเด็กๆอยู่” ดวงตาของเย่ซือเฉินจ้อง มองเธอ แล้วตอบอย่างเรียบเฉยหนึ่งประโยค

คำพูดของเขาดูเหมือนจะธรรมดา แต่ทุกถ้วนคำกลับ แฝงความลึกลับไว้ และยิ่งทำให้เขาประสบความสำเร็จ จากการเป็นฝ่ายรับมาเป็นฝ่ายรุกแทนแล้ว
เขาพูดว่าเขาเห็นเธอกำลังเลือกซื้อเสื้อผ้าเด็กอยู่ ทำไม เธอถึงต้องซื้อเสื้อผ้าเด็ก? ทําไมจู่ๆก็ไม่ซื้อแล้ว? สําหรับ เป็นลั่วฉิงแล้วสองจุดนี้จำเป็นต้องรักษาไว้เป็นความลับ

เวินลั่วฉิงตะลึงเล็กน้อย ดวงตากะพริบเบาๆ คุณชาย สามเย่เป็นจิ้งจอกเฒ่าจริงๆ ช่างเจ้าเล่ห์สิ้นดี!!

บางครั้งถึงเธอจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยา อาชญากรรมก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย

ทว่าเมื่อฟังดูเขาพูดแล้ว เขาติดตามโดยมิได้มีเจตนาที่ ร้ายแรงอะไร น่าจะไม่มีเป้าหมายอย่างอื่นเป็นพิเศษ ไม่ เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องที่พี่หงหลิงพูด

เวินลั่วฉิงจึงได้สบายใจขึ้น

“คุณซื้อเสื้อผ้าเด็ก? ให้ใคร? ” เย่ซือเฉินยังคงจ้องมอง เธออยู่ แววตาเต็มไปด้วยความค้นหา ราวกับอยากจะ สืบสวนให้ถึงที่สุดอย่างเห็นได้ชัดเจน

เขาอยากรู้คำตอบนี้มาก ไม่รู้เป็นเพราะอะไรเขารู้สึกว่า คำตอบนี้มันสำคัญสำหรับเขามาก

เมื่อได้ยินคำถามของเขา เวินลั่วฉิงก็รู้สึกใจสั่น เสื้อผ้า เด็กก็ต้องซื้อให้ลูกของเธออยู่แล้ว ทว่าเธอไม่สามารถบอกเขาได้

บังเอิญที่เวลานี้ลิฟต์ได้เปิดออกพอดี

“ท่านประธานคะ ในที่สุดท่านก็มาได้เสียที รองประธาน เงินก้าลังโวยวายอยู่ ท่านรีบไปดูเถอะค่ะ” พอดีกับเลขาที่ เดินผ่านมาเห็นเวินลั่วฉิงจึงได้เอ่ยปากพูดกับเธอ

ท่าทีของเลขา กลับเป็นการคุ้มกันเวินลั่วฉิงได้ไม่ใช่น้อย ทําให้คนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าเงินลั่วฉิงรีบกลับมาก็เพื่อมา จัดการเรื่องของเวินจีหยัน

แววตาที่ลุ่มลึกของเย่ซือเฉินได้ซ่อนหายไปอย่าง รวดเร็วจนไม่มีใครมองเห็น

ตอนนี้เลขาถึงจะเห็นคนที่ยืนอยู่ข้างกายของเงินลั่วฉิง

นั้นเป็นคุณชายสามเย่ จึงตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะ

คุณชายสามเย่ทําไมมาอยู่ตรงนี้ได้? อีกทั้งยังอยู่กับ ประธานคนใหม่ของพวกเขา?

“คนที่รับผิดชอบการร่วมงานกับบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป ทำไมไม่ใช่ผม แต่เป็นผู้จัดการลี่ ด้วยเหตุผลอะไร? เงินลั่วฉิงล่ะ? ให้เธอมาชี้แจงกับผมเร็วๆ” เงินลั่วฉิงยัง ไม่ทันเดินเข้าไปที่ห้องทำงานก็ได้ยินเสียงตะคอกของเวินจีหยันแล้ว

“ถึงเวินลั่วฉิงจะเป็นประธานบริษัทเวินชื่อกรุ๊ปก็ตาม แต่ บริษัทเวินชื่อกรุ๊ปก็ไม่ใช่ของเธอคนเดียว ทําไมเธอถึงมา ลดอำนาจของพวกเราได้” เสียงคมแหลมของหลี่หยุนก็ ได้ส่งออกมา

เงินลั่วฉิงหรี่ตา ดูเหมือนว่าเวินจีหยันจะช่วยหลี่หยุนอ อกมาได้แล้ว หลี่หยุนออกมาก็รีบตามเงินจีหยันมาที่ บริษัทเพื่อที่จะแก่งแย่งชิงดี

“เวินลั่วฉิง คุณหมายความว่ายังไง? ทำไมคุณถึงไม่ ให้ผมเข้าแทรกเรื่องความร่วมมือกับบริษัทตระกูลเย่กรุ้ ป? “เวินลั่วฉิงเพิ่งถึงหน้าประตูยังไม่ทันได้เข้าไป

เวินจีหยันก็เห็นเธอ จึงได้เดินไปเผชิญหน้าเพื่อด่าว่าเธอ สารพัด

เย่ซือเฉินที่ตามหลังเวินลั่วฉิงมา ดวงตาก็น่ากลัวขึ้นมา ทันที กล้าตะคอกใส่ผู้หญิงของเขาต่อหน้าเขา รนหาที่ ตายแท้ๆ! !

“นี่เป็นการตัดสินใจของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ป รอง ประธานเวินมีปัญหาอะไรมิทราบ? “ไม่รอให้เป็นลั่วฉิง เอ่ยปากพูด เย่ซือเฉินก็เดินมาอยู่ด้านหน้า แล้วพูดด้วย น้ำเสียงที่เย็นชา ซึ่งทุกถ้วนคำที่เปล่งออกมาชวนให้คนฟังใจสั่นยิ่งนัก

“ประธานเย่? ทำไมประธานเย่ถึงมาที่บริษัทเวินชื่อกรุ๊ป ครับ? “เวินจีหยันตัวแข็งทื่อ จ้องมองเย่ซือเฉินด้วยสีหน้า ที่ไม่อยากจะเชื่อ ถ้าเวลานี้ไม่ได้มาเห็นกับตา เขาจะไม่ กล้าเชื่อเลยว่าเย่ซือเฉินจะมาที่บริษัทเวินซื่อกรุ๊ปด้วยตัว เอง

หลี่หยุนเหมือนจะตกใจจนโง่ไปแล้ว ไม่กล้าพูดอะไร ออกมาเลย

ความเคลื่อนไหวของผมจําเป็นต้องรายงานกับรอง ประธานเวินไหม? “เย่ซือเฉินชำเลืองมองเวินจีหยันแวบ หนึ่ง นํ้าเสียงนั้นยิ่งเยือกเย็นขึ้นมากว่าเดิม และยังได้แฝง ความเยาะเย้ยไว้ในคําพูดอีกด้วย

“ไม่จําเป็นอย่างแน่นอนครับ ไม่ทราบว่าประธานเย่ มาที่บริษัทเวินชื่อกรุ๊ปมีอะไรจะชี้แนะครับ” หลังจากที่ เวินจีหยันรู้สึกตัว ก็จ้องมองเย่ซือเฉินด้วยสีหน้าประจบ สอพลอ

เย่ซือเฉินกลับไม่ได้มองเขาแม้แต่แวบเดียว เขาเดินเข้า ห้องทํางานพร้อมกับเงินลั่วฉิงโดยตรง

เมื่อก่อนคุณปู่เวินเคยใช้ห้องทำงานส่วนตัวของเงินลั่วนิ งมาก่อน สไตล์การตกแต่งยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง

“ดูเหมือนว่าคุณไม่คิดจะดำรงตำแหน่งประธานบริษัทไป นานๆนะ” เย่ซือเฉินกวาดสายตามองห้องทำงานหนึ่งรอบ จากนั้นก็กะพริบตาไปมา

ถึงแม้ว่าเย่ซือเฉินจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญด้านจิตวิทยา แต่ ก็สามารถคาดเดาความนึกคิดของเวินลั่วฉิงได้ในเวลาอัน รวดเร็ว เงินลั่วฉิงไม่คิดจะเป็นประธานไปตลอด

เย่ซือเฉินไม่ได้ซักถามเรื่องเสื้อผ้าเด็กอีกต่อไป เพราะ เขารู้ดีว่าถ้าเธอคิดที่จะปิดบัง เขาถามก็ไม่มีประโยชน์

เงินลั่วฉิงกะพริบตา เธอพบว่าเสียดายมากที่เย่อเฉิน ไม่ไปเรียนด้านจติวิทยา

“ฉันไม่มีความรู้ในด้านธุรกิจอยู่แล้ว รอให้บริษัทเวินชื่อ กรุ๊ปผ่านพ้นวิกฤตครั้งนี้ไปก่อน แล้วฉันจะมอบบริษัท คืนให้แก่คุณปู่เวิน? ” เป็นลั่วฉิงไม่ได้ปิดบังในเรื่องนี้ เธอ จึงตอบอย่างรวดเร็ว

“ตั้งแต่ที่คุณเป็นประธานบริษัทเวินชื่อกรุ๊ป ยี่รุ่ยก็ไม่ได้ ลงมือกับบริษัทเวินชื่อกรุ๊ปอีก และได้ยินว่าไป์ยี่รุ่ยมาหา คุณติดกันหลายวันด้วย” เย่ซือเฉินสบตาเธอ เป็นแววตา ที่ซ่อนอารมณ์ที่ไม่ปกติเอาไว้
“อืม” สีหน้าของเงินลั่วฉิงเป็นปกติไม่ได้ผิดแปลกไปจาก เดิมเลย เพียงแต่ตอนที่เธอเงยหน้าขึ้นมองเย่ซือเฉินก็ยิ้ม ออกมา “แต่ฉันไม่ได้พบเจอเขา คุณวางใจได้

ฉันรู้ว่าควรจะทำอย่างไร

เป็นลั่วฉิงจ้องมองเขาด้วยแววตาที่ประจบอย่างยิ้มแย้ม ” ฉันเชื่อฟังมากเลยใช่ไหม?”

ท่าทางของเธอในเวลานี้เหมือนกับเด็กเล็กที่รอคอยของ รางวัลอยู่

นอกจากเรื่องความรักแล้ว เวินลั่วฉิงมีปฏิภาณไหวพริบ ที่ดีมาก และรู้ว่าควรจะทำอย่างไรให้ประสบผลสำเร็จอีก ด้วย

เธอไม่อยากให้ทั้งสองต้องเกิดความหดหู่ใจ ถึงแม้จะ เป็นการแต่งงานด้วยข้อตกลง แต่ก็ควรจะปรองดองและ มีความสุข ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม ความสบายใจสำคัญ ที่สุด

เย่ซือเฉินคิดไม่ถึงว่าพอพูดไปพูดมา ภรรยาของเขาจู่ๆก็ ล้อเล่นขึ้นมา หรือภรรยาของเขาคิดได้แล้ว?

ถ้าเป็นเช่นนี้ก็จะดีมากๆเลย
นาทีต่อมา จู่ๆเขาก็ยื่นมือไปดึงเธอมาไว้ในอ้อนกอด ไม่ รอให้เธอมีการตอบสนอง เขาก็ก้มหน้าจูบเธอทันที

เงินลั่วฉิงตกตะลึงตากะพริบ ตอนนี้เขาอยู่ใกล้เกินไป ทําให้เธอมองไม่เห็นอะไรเลย

“อืม เชื่อฟังมาก นี่เป็นของรางวัลที่มอบให้คุณ” เย่ซือ เฉินเห็นท่าทีของเธอก็ทนไม่ไหวยิ้มออกมา

เงินลั่วฉิงกะพริบตาแล้วกะพริบตาอีก เขาจะให้รางวัล ก็ไม่จำเป็นต้องจูบหรอกมั้ง? เขาน่าจะให้อะไรที่เป็นรูป ธรรมที่มีประโยชน์หน่อยมิได้หรือ!!

เย่ซือเฉินเห็นท่าทีของเธอตอนนี้ จึงทนไม่ไหวอยากจะ ก้มหน้าจูบเธออีก


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ