เมียลึกลับของประธานเป

บทที่357 เหตุการณ์พลิกผัน จนน่าตะลึง(2)



บทที่357 เหตุการณ์พลิกผัน จนน่าตะลึง(2)

บทที่357 เหตุการณ์พลิกผัน จนน่าตะลึง(2)

หากคุณปู่เย่พบกับคุณปู่เข้าในงานเลี้ยง ไม่รู้จะจงใจหา เล่นคุณปู่รึเปล่า

แต่ต่อมาเวินลั่วฉิงก็คิดได้ว่าคุณปู่นั้นอยู่ในแวดวงธุรกิจ การค้าขายมายาวนานหลายปีแล้ว ก็ต้องไม่ใช่คนที่ถูก รังแกได้ง่ายๆแน่ และเธอก็รู้ว่าคุณปู่เย่นั้นมีพันมีหมื่นใน ความไม่พอใจในตัวเธอ เพราะฉะนั้นคุณปู่เย่ต้องไม่เอ่ย เรื่องที่เธอแต่งงานกับเย่อเฉินออกมาเองแน่นอน

คุณปู่เวินถอนหายใจเบาๆ สุดท้ายก็ไม่บังคับเธออีก

“คุณปู่ หนูสั่งคนออกแบบเครื่องประดับให้คุณย่าเหอ เซตหนึ่งค่ะ ทีแรกอยากให้เป็นของขวัญในวันแต่งงาน ของปู่ย่าทั้งสอง แต่คุณปู่คุณย่าแต่งงานกันด่วนไปหน่อย เครื่องประดับเพิ่งจะทำเสร็จในตอนนี้ ตอนนี้หนูจะฝาก คนส่งไปให้นะคะ คุณย่าเหอจะได้ใส่ในงานเลี้ยงคืนนี้ พอดีเลย”เวินลั่วฉิงพูดเปลี่ยนประเด็นทันที

“เป็นหนูที่ออกแบบเองรึเปล่า”คุณปู่เวินชะงักนิ่งไป จู่ๆก็ หัวเราะออกมา”คราวก่อนที่ปู่เข้าห้องหนูนั้นได้เห็นผลงาน ที่วาดออกแบบของหนู เยี่ยมมาก ปู่รู้สึกปลาบปลื้มใจสุดๆ แน่นอน น้ำใจของเธอทำให้ปู่ปลาบปลื้มใจยิ่งกว่า

เงินลั่วฉิงไม่ได้โต้ตอบ ในเมื่อคุณปู่เห็นแล้ว เธอก็ไม่ จำเป็นต้องปฏิเสธอีก

“ฉิงฉิง ปู่ขอบใจหนูมากนะ”ใบหน้าคุณปู่เงินเต็มไปด้วย ความปลาบปลื้มใจ ฉิงฉิงบ้านเขารู้เป็นคนมีเหตุมีผลมาก และใส่ใจมาก

เพราะเรื่องที่เขาแต่งงานอีกรอบ ลูกชายเขา ลูกสะใภ้ จนถึงตอนนี้ก็ยังแน่วแน่ไม่ยอมรับ

ก็มีเพียงฉิงฉิงที่เข้าใจเขา รู้จักเป็นห่วงเป็นใยเขา

คุณปู่เงินเอาเครื่องประดับที่เวินลั่วฉิงสั่งคนส่งมาให้ เปิดออกมาดู ทีแรกที่เห็นเขาก็ตะลึงงันไปทันที เขาเคย เห็นผลงานออกแบบของเงินลั่วฉิงมาก่อน แต่นั่นเป็น เพียงภาพร่างเท่านั้น แถมเป็นแค่บางส่วนเท่านั้น วันนี้ เครื่องประดับทั้งเซตมาวางอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เขาถึงได้ รู้ว่าฉิงฉิงบ้านเขานั้นเก่งมาก และยอดเยี่ยมมาก

“ซิ่วผิง เธอมาลองเครื่องประดับเซตนี้ดูสิ”คุณปู่เงิน ได้สติกลับมาก็รีบเอ่ยเรียกภรรยาตัวเองซ้ำๆ

เหอซิ่วผิงเดินเข้ามา เห็นเครื่องประดับเซตนั้นก็ตะลึงงัน ไปทันที นัยน์ตาเธอมีความตะลึงปรากฏออกมาอย่างเห็นได้ชัด เพียงแต่หลังจากนั้นใบหน้าก็สลดหดหู่ลง “เครื่องประดับนี้ต้องแพงมากแน่ ฉันใส่มันจะดูไม่เหมาะ”

เธอรู้ดีว่าอยู่ในบ้านนี้ มีคนมากมายที่ไม่ชอบเธอ มอง เธอขัดหูขัดตา ดังนั้นเธอคิดว่าจะทำอะไรก็ควรไม่ทำตัว เป็นจุดเด่นมากที่สุด จะได้ไม่ทำให้คนพวกนั้นไม่พอใจ อีก เธอไม่อยากให้คุณปู่เวินลำบากใจ

“เครื่องประดับชุดนี้ยังไงเธอต้องใส่ นี่ฉิงฉิงเป็นคน ออกแบบให้เธอโดยเฉพาะเลยนะ”คุณปู่เวินทราบดีว่าเธอ คิดอะไรอยู่ ตอนเขามองเธอ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม อย่างชัดเจน

“ฉิงฉิงเป็นคนออกแบบให้ฉันเหรอคะ”จู่ๆดวงตาเหอซิ่ว ผิงก็เป็นประกาย ใบหน้าก็ปรากฏความตื่นเต้นดีใจขึ้นมา “ฉิงฉิงออกแบบให้ฉันโดยเฉพาะเหรอเนี่ย ฉิงฉิงเด็กคน นี้ช่างเป็นคนอบอุ่นใส่ใจคนอื่นจริงๆ เครื่องประดับนี้สวย จริงไปเลยค่ะ ฉิงฉิงเก่งมากๆเลยนะคะ”

เหอซิ่วผิงรู้สึกตื้นตันจนพูดจาสะเปะสะปะเล็กน้อย

“มา ลองใส่ดูสิ”คุณปู่เวินหยิบเครื่องประดับออกมา ใส่ ให้เธอด้วยตัวเอง

เหอซิ่วผิงพอนึกถึงว่านี่คือน้ำใจที่ฉิงฉิงมอบให้ แถมเธอก็ชอบเครื่องประดับเซตนี้มากๆด้วย จึงไม่อยาก ปฏิเสธอีก

“สวยจัง แถมยังเข้ากับบุคลิกเธอมากๆเลย ฉิงฉิงยัยเด็ก คนนี้ช่างตั้งใจจริงๆ”คุณปู่เงินช่วยใส่เครื่องประดับให้เหอ ซิ่วผิงเสร็จ ใบหน้าก็มีความตะลึงเกิดขึ้น

“อือ ช่างดูสวยมากจริงๆ”เหอซิ่วผิงยิ่งดูก็ยิ่งชอบเช่นกัน ราบกับดวงใจถูราดด้วยน้ำผึ้ง ที่ช่างหวานยิ่งนัก

เมื่อคุณปู่เวินพาเหอซิ่วผิงมาถึงโรงแรมที่จัดงานเลี้ยง คนยังมากันไม่มา คุณท่านฉิงก็มาต้อนรับอย่างอบอุ่น คุณปู่เวินกับคุณท่านฉิงเป็นเพื่อนกันมานานหลายปี มี ความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันเลยทีเดียว

คุณท่านฉิงวันนี้เป็นเจ้าของงาน เลยมีเรื่องมากมายที่ ต้องจัดการ คุณปู่เวินคุยกับเขาไม่กี่ประโยค ก็พาเหอซิ่ว ผิงเดินไปหาที่เงียบไปนั่งแล้ว

“คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ก็มาแล้ว”เวลาค่อยๆเดินไป คน ยิ่งนานยิ่งเยอะ จู่ๆประตูทางเข้าโรงแรมก็การเสียงการ เคลื่อนไหวดังขึ้นมา

ทุกคนต่างได้ยินการเคลื่อนไหวที่ดังนี้ ต่างก็ลุกขึ้นมา แล้วคิดหาวิธีไปหาโอกาสไปทักทาย เพราะตระกูลเย่ใน เมืองA นั่นคือทำให้ทุกคนอยู่แบบไม่สนใจไม่ได้
คุณปู่เวินยังนั่งกับเหอซิ่วผิงที่เดิมไม่เปลี่ยน เขารู้ว่าเหอ ซิ่วผิงไม่ค่อยคุ้นชินกับสถานการณ์แบบนี้ เพราะฉะนั้น เขาจึงไม่ได้พาเธอไปเบียดดูความคึกคักนั้น

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เดินเข้ามาอยู่ในศูนย์กลางที่ทุกคน ล้อมรอบ โดยเฉียวหยูหนานยืนข้างคุณหญิงเย่ ใบหน้ามี ความประหลาดใจเล็กน้อย กลับมีความครุ่นคิดมากกว่า

หลังจากที่คุณปู่เย่เดินเข้ามาแล้ว ไม่รู้เป็นความบังเอิญ หรือตั้งใจ ได้หันไปมองตรงที่คุณปู่เวิน จากนั้นก็เดินไป หา

“คุณปู่เย่ คุณหญิงเย่ คุณปู่เวินเห็นคุณปู่เย่เดินมาทาง เขา แต่เขาก็ยังนั่งอยู่ที่เดิมไม่ขยับ เป็นเรื่องที่ไม่สมควร นัก เพราะฉะนั้นคุณปู่เวินจึงลุงขึ้นมาทักทาย โดยท่าที สบายๆ ไม่มีการประจบประแจงใดๆทั้งสิ้น

“ฮึ”คุณปู่เย่จ้องเขาด้วยสายตาเย็นชาแวบหนึ่ง จากนั้น ก็ส่งเสียง เย็นชาออกมา กิริยาท่าทางนั้นบอกได้เลยว่า ไม่เป็นมิตร คุณปู่เย่ในตอนนี้สามารถบอกได้เลยว่าไม่ไว้ หน้าคุณปู่เวินแม้แต่น้อย

ทีแรกงานเลี้ยงแบบนี้ ทุกคนมีเรื่องไม่พอใจอะไรกัน ก็ จะไม่แสดงออกมาโดยตรง แต่ตอนนี้คุณปู่เย่นั่นกลับ แสดงออกมาอย่างชัดเจนที่สุด
ทุกคนต่างก็ อึ้งไปทันที ไม่เข้าใจว่าคุณปู่เย่ทำแบบนี้ เพราะอะไร ในเมื่อตระกูลเย่กับตระกูลเวินเหมือนจะไม่ เคยมีเรื่องบาดหมางกันมาก่อน ดังนั้นท่าทีของคุณปู่เย่จึง น่าสงสัยมาก

สีหน้าคุณปู่เงินหม่นลงเล็กน้อย ในดวงตาคู่นั้นมีความ เยือกเย็นซ่อนอยู่ ที่เขาทักทายมันเป็นเพราะความมี มารยาทต่อสถานที่แบบนี้ ไอ้ตาเฒ่าตระกูลเย่นี้มันจงใจ จะทําให้เขาเสียหน้าใช่ไหม

“วันนี้คุณย่าเย่ตั้งใจพาเฉียวหยูหนานมางานเลี้ยงโดย เฉพาะ มีความหมายพิเศษอะไรไหมครับ หรือว่าคุณชาย สามเย่จะมีข่าวดีในเร็วๆนี้แล้วครับ”คุณท่านฉิงรีบเปลี่ยน ประเด็นทันที ถือเป็นการสอดรู้อย่างจริงครึ่งไม่จริงครึ่ง เพราะการเชื่อมสัมพันธ์ไมตรีของตระกูลเย่อาจทำให้ ธุรกิจในเมืองAนั้นเกิดเปลี่ยนแปลงได้ เข้าใจสถานการณ์ ยิ่งไว้ ก็เริ่มเตรียมการได้เร็วยิ่งขึ้น

“เฉินเฉินของพวกฉันหากจะแต่งงาน ก็ต้องแต่งกับเฉียว หยูหนานที่สวยแถมใจกว้าง เฉลียวฉลาด เป็นผู้หญิงที่มี ทั้งสวยและฉลาด”คำพูดนี้ของคุณย่าเย่แม้จะไม่เอ่ยไป ตามตรง แต่ก็สื่อความหมายเป็นนัยๆ คุณย่าเย่ละเว้นคำ พูดไว้ชั่วขณะ จากนั้นก็หันไปมองคุณปู่เวิน แล้วรีบพูด เสริมอีกประโยคหนึ่งทันที “ไอ้คนพวกที่ทั้งโง่ทั้งขี้เหร่นั้น อย่าแม้แต่จะคิดเด็ดขาด”

ถึงแม้คุณย่าเย่จะไม่ได้พูดไปตามตรง แต่การเจาะจงเป้าหมายนั้นชัดเจนมาก แถมใครๆต่างก็รู้ว่าคุณหนูใหญ่ เงินลั่วฉิงแห่งตระกูลเงินหน้าตาขี้เหร่ แถมคนก็โง่ ฉะนั้น คำพูดนี้ของคุณย่าเย่พูดออกมา ทุกคนต่างก็ทราบว่าคุณ ย่าเย่นั้นหมายถึงใคร

เพียงแต่ทุกคนต่างก็ไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆคุณย่าเยถึงพูด แบบนี้ออกมา

แต่ว่าท่าทีของคุณปู่เย่ก่อนหน้านั้น ตอนนี้มาบวกกับคำพูดของคุณย่าเป

เรื่องนี้………


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ