เมียลึกลับของประธานเป

บทที่ 317 คุณชายสามเย่ทำทุกวิธีการจริงๆ (2)



บทที่ 317 คุณชายสามเย่ทำทุกวิธีการจริงๆ (2)

บทที่ 317 คุณชายสามเย่ทำทุกวิธีการจริงๆ (2)

“เอามันออก” แต่เย่ซือเฉินก็ไม่ได้ให้เวลาเธอคิดมากเกิน ไป

เงินลั่วฉิงจึงต้องถือสมุดเล่มเล็กออกมา หลังจากนั้นก็เห็นสีของสมุดเล่มเล็ก ๆ เป็นสีแดง

สมุดเล่มแดงนั้นมีไม่มาก แล้วเล่มขนาดนี้?

เวินลั่วฉิงไม่ได้โง่ ตรงกันข้ามเธอฉลาดมาก แม้ว่าเธอจะ หยิบออกมาเป็นด้านตรงข้าม ไม่ได้เห็นสามคำนั้น แต่เธอ ก็รู้ได้อย่างชัดเจนว่าเธอกำลังถืออะไรอยู่ในตอนนี้

มีอยู่ครู่หนึ่งที่เธอต้องการที่จะใส่มันกลับลงตรง ไม่ ไม่ ไม่ หรือจะฉีกมันทิ้งดี

แน่นอนว่าในขณะนี้เธอไม่กล้าฉีกสมุดต่อหน้าต่อตา เย่ซือเฉิน และในตอนนี้เลขาหลี่ได้เห็นสิ่งที่เธอมีอยู่ใน มือแล้ว เห็นได้ชัดว่ามันไม่มีประโยชน์ที่เธอจะเสียบมัน กลับเข้าไป
เยซือเฉินนายมันคนโรคจิต ทำไมเขาถึงนำทะเบียน สมรสมาทํางานด้วย?

และเขายังคงเป็นการเดินทางไปทำธุรกิจที่ต่างประเทศ ด้วย ที่นี่ ทะเบียนสมรสของพวกเขาจะไปมีประโยชน์ อะไร

เขาคิดอะไรอยู่กันแน่?

“นี่ นี่มันทะเบียนสมรสไม่ใช่เหรอ? เป็นของใครครับ?” เลขาหลี่ถึงเป็นคนดื้อรั้นแต่ก็ไม่ได้โง่ เพียงแวบเดียวเขา ก็เห็นว่านั่นคือทะเบียนสมรส และเขาคิดว่าท่านประธาน ขอให้ผู้ช่วยเวินนำออกมาแสดงให้เขาดู

ดังนั้นเลขาหลี่จึงเอื้อมมือไป เพื่อหยิบทะเบียนสมรส จากมือของเวินลั่วฉิงและเปิดดู ยามเมื่อเขาเห็นชื่อของทั้ง สองในทะเบียนสมรส…

ครู่หนึ่ง ราวกับโดนฟ้าผ่าโดยตรง เลขาหลี่ยืนนิ่งและไม่ สามารถขยับไปไหนได้ มีเพียงดวงตาคู่นั้นที่เบิกกว้างขึ้น เรื่อยๆ

แม้ว่าเขาจะได้เห็นมันด้วยตาของเขาเอง เขาก็ยังจะ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่ามันเป็นทะเบียนสมรสของท่าน ประธานของเขา และอีกชื่อหนึ่งคือเวินลั่วฉิง
ชื่อของผู้ป่วยเวิน

เมื่อสักครู่เขาเพิ่งพูดอะไรเกี่ยวกับสามีของผู้ช่วยเงิน แล้วนะ?

เขาบอกกับประธานของเขาว่า สามีของผู้ช่วยเวินเป็น คนใจแคบ โหดร้ายและมีแนวโน้มว่าจะใช้ความรุนแรง

อย่างไรก็ตามในขณะนี้สมุดบันทึกเล่มเล็กนี้ บอกเขา อย่างโหดร้ายว่า สามีของผู้ช่วยเงินเป็นท่านประธาน ของเขา ดังนั้นเมื่อครู่เขาด่าว่าท่านประธานต่อหน้าท่าน ประธาน

ถึงว่า ทําไมท่านประธานของเขาถึงจะเข้าไปที่ห้องของ ผู้ช่วยเวิน ที่แท้พวกเขาเป็นสามีภรรยากันนี่เอง

แต่ว่า แต่ว่าทำไมผู้ช่วยเวินถึงทำเช่นนี้ และโกหกเขาได้ อย่างไร

สวรรค์ ไม่ควรจะเป็นแบบนี้เลย

เลขาหลี่มองไปที่เวินลั่วฉิงอีกครั้ง ดวงตาของเขาตัดพ้อ เสียใจ ราวกับว่ามีคำร้องเรียนมากมาย

เวินลั่วฉิงสูดลมหายใจ เมื่อเห็นเลขาหลี่เป็นแบบนี้ก็รู้สึกใจฝ่อ

เธอไม่เคยคิดว่าสิ่งต่างๆ จะเกิดขึ้นเช่นนี้ เธอไม่คาดคิด ว่าเย่ซือเฉินคนโรคจิตคนนี้ ขนาดเดินทางไปทำงานที่ต่าง ประเทศ ยังจะพกทะเบียนสมรสมาด้วย

เลขาหลีไม่พูดอะไร เพียงแค่คืนทะเบียนสมรสให้กับ เงินลั่วฉิงและจากไปอย่างรวดเร็ว พร้อมกับไม่ลืมที่จะปิด ประตูตามไปด้วย เงินลั่วฉิงรู้สึกว่าเลขาหลี่นั้นตั้งใจทำ แน่นอน

จากนั้นก็เหลือเพียงเงินลั่วฉิงคนเดียวที่อยู่ในห้อง เผชิญกับคุณชายสามเยู่ในขณะนี้

“ที่รัก คุณเอาทะเบียนสมรสมาทำงานนอกสถานที่ด้วย ทำไม?” เงินลั่วฉิงคิดไม่ออก คิดไม่ออกจริงๆ ทำไมเย่ซือ เฉินถึงนําทะเบียนสมรสมาทํางานที่ต่างประเทศด้วย ทําไม

เขาคิดอะไรอยู่?

“เธอคิดว่าไง?” เขามองไปที่เธอ ริมฝีปากบางค่อยๆ ยก ขึ้น อ้าปากหาว ชวนให้ยั่วยวนและยิ่งดูเซ็กซี่ขึ้นไปอีก

แต่ในสายตาของเวินลั่วฉิงมันกลับน่าทึ่งมาก
เวินลั่วฉิงไม่ได้บอกเธอว่า ตั้งแต่ครั้งที่ทารุณเล้งหรงจน เละ เขาก็พกทะเบียนสมรสติดตัวตลอดเวลา ไม่ว่าจะไป ที่ไหนก็ตาม

มุมปากของเวิน วฉิงเม้ม ไม่พูดอะไร ในตอนนี้เธอก็ไม่มี คำพูดอะไรที่อยากจะพูดอีก

เธอทำไมถึงไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่า แผนการทั้งหมด

ของเธอในวันนี้จะพังพินาศด้วยทะเบียนสมรสเล่มนี้

เธอไม่ยอม แต่ก็ต้องยอมรับว่า เธอพ่ายแพ้ให้กับเย่อ เฉินอีกครั้ง

เธอรู้ดีว่า นิสัยของเย่ซือเฉินนั้น คงไม่ปล่อยเธอไว้ ภายในเย็นวันนี้แน่

เธอนึกถึงครั้งสุดท้าย เป็นเพราะเรื่องของเล้งหรง เขา จึงโกรธและทรมานเธอทั้งคืน ไม่ว่าเธอจะร้องขอความ เมตตาขนาดไหน เขาก็ไม่ปล่อยเธอไป

งั้นคราวนี้ล่ะ?

คราวนี้เธอรู้สึกราวกับว่า มันร้ายแรงกว่าคราวเรื่องของ เล้งหรง ดังนั้น วันนี้เธอจะยังสามารถเห็นดวงอาทิตย์ของ เช้าวันพรุ่งนี้หรือไม่?
“มานี่ซิ” เย่ซือเฉินเห็นเธอไม่พูด ริมฝีปากบางเซ็กซี่ขยับ เล็กน้อย นำเสียงอ่อนโยนดังขึ้นก้องกระจายภายในห้อง ที่เงียบสงบ น่าตกใจเป็นพิเศษ

เงินลั่วฉิงกำลังคิด เขาก็เอ่ยให้เธอมาหา ซึ่งทําให้เธอ ตกใจมาก แต่ก็ทำให้เธอกลับมามีสติอย่างรวดเร็ว

“ที่รัก ฉันนำเสื้อผ้าไปแขวนนะ” เวินลั่วฉิงไม่ได้โง่ ใน ตอนนี้เธอไม่สามารถส่งตัวเธอเองให้เขาเชือดได้อย่างใจ นักหรอก

เงินลั่วฉิงลากกระเป๋าเดินทางเพื่อไปแขวนเสื้อผ้า เธอ ขยันขันแข็งเป็นครั้งแรก แต่งงานมาตั้งนาน ดูเหมือนว่า เธอไม่เคยช่วยเขาจัดเสื้อผ้าให้เป็นระเบียบเลย

งานจัดเสื้อผ้าเป็นงานที่ละเอียดอ่อน ใช้เวลาระยะสั้น และระยะยาวได้

อย่างไรก็ตาม เธอก็แค่อยากจะถ่วงเวลาในตอนนี้

ถ่วงเลวลาไปก่อน แล้วค่อยหาวิธีรับมือ เธอฉลาดขนาด นี้ ยังไงก็หาทางได้เสมอ

“อย่าให้ผมพูดเป็นครั้งที่สอง” คุณชายสามเย่ทำไมถึง จะดูไม่ออกว่าว่าเธอคิดอะไรอยู่ในใจ ดวงตาคู่นั้นมองไป ที่เธอและค่อยๆ เพิ่มประโยคที่จะพูด
ด้วยนิสัยใจคอของเธอ หากครั้งนี้ไม่ให้บทเรียนกับเธอ ก็ไม่รู้ว่าครั้งหน้าเธอจะก่อเรื่องอะไรอีก

ดังนั้น เวลานี้คุณชายสามเย่ไม่ได้คิดที่จะปล่อยเธอไป ง่ายๆ

ร่างกายของเวินลิ่วฉิงแข่งทอ มองไปยังสายตาทีหรี่ลง ครึ่งหนึ่งของเขา แล้วพูดประโยคหนึ่งออกมาว่า “ที่รัก ฉัน อาบน้ำก่อนละกัน อาบอย่างสะอาด”

เย่ซือเฉินตกใจเล็กน้อย กะพริบตาอย่างรวดเร็ว เดิมที สีหน้าที่จริงจังกลับหายและพังสลายลงไป สีหน้าท่าทาง พังสลายลงมา อารมณ์ความรู้สึกที่อันตรายนั้นก็สลายไป ทันที

ความสามารถในการสังเกตของเงินลั่วฉิงนั้นช่างดีจริง เพียงครู่เดียวก็รู้ว่า พายุที่อันตรายที่สุดได้ผ่านไปแล้ว

เวินลั่วฉิงก็โล่งใจขึ้นทันที และเตรียมที่จะไปอาบน้ำ เธอ วางแผนที่จะอาบน้ำแต่งตัวทักสองสามชั่วโมง ถ้าให้ดีคือ เมื่อเธอออกมาแล้ว เขาก็หลับไปแล้ว

“ผมให้เวลาคุณครึ่งชั่วโมง ถ้าคุณไม่ออกมาภายในครึ่ง ชั่วโมง ผมจะเข้าไปอาบให้” เย่ซือเฉินมองเห็นแผนการ ของเธอออกทั้งหมด ดังนั้นเธอจึงจำเป็นต้องล้มเลิกความ คิดของเธอ
ฝีเท้าของเว็นลั่วฉิงหยุดชะงัก ฟันของเธอกัดเข้าหากัน เขาทำเช่นนี้ได้อย่างไร? เธอไม่มีอิสระในการอาบน้ำเลย อย่างนั้นเหรอ?

เวินลั่วฉิงต้องการประท้วง เธอต้องการประท้วง

เพียงแค่ว่า ประโยคต่อไปของเย่ซือเฉินนั้นทำให้เธอ สะดุ้ง ประโยคที่จะประท้วงกลับถูกกลั่นเอาไว้

“ในกระเป๋ามีชุดนอนอยู่ คุณอาบน้ำเสร็จก็เปลี่ยนมัน ซะ” ในขณะที่เย่ซือเฉินพูด สายตาก็กะพริบอย่างเบา ๆ

รูปร่างของเธอ ถ้าได้สวมชุดนอนนั้น จะต้อง”ดูดี”เป็น อย่างมาก

ก่อนหน้านี้ เธอปฏิเสธที่จะสวมชุดนอนนั้น เมื่อเช้านี้เขา ให้เธอใส่ แต่เธอกลับวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที เขามองไม่ ชัดเจน

โอกาสเช่นนี้หายาก

มือของเวินลั่วฉิงสั่นอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อครู่เธอเห็นชุด นอนนั้นในกระเป๋าเดินทางของเขาแล้ว ชุดนอนนั้นใส่ แล้วสู้ไม่ใส่ดีกว่าเธอไม่อยาก ไม่อยากใส่เลยจริงๆ ตีให้ตายก็ไม่ใส่!


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ