เมียลึกลับของประธานเป

บทที่ 242 เจ้าแม่เงินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ(3)



บทที่ 242 เจ้าแม่เงินออกฤทธิ์ สุดยอดจริงๆ(3)

บทที่ 242 เจ้าแม่เงินออก สุดยอดจริงๆ (3)

ในเมื่อเวลานี้ข้อสามอยู่ตรงนี้ ที่สามก็ทำอะไรเขาไม่ได้ อยู่แล้ว ดังนั้น เขาต้องรีบฉวยโอกาสนี้ประชดเสียหน่อย

แต่ว่า คุณชายนิ่งเหมือนจะลืมคำพูดไปประโยคหนึ่ง นั้นก็คือบาปที่กระทำโดยฟ้าสวรรค์จะได้รับการอภัยแต่ บาปที่กระทําโดยตัวมันเองจะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้

เงินล้วนิ่งเงยหน้าขึ้นมองอีกครั้ง มองไปที่คุณชาย ห้าฉิง ผู้ชายคนนี้จงใจก่อเรื่องหรือไง?

ดี ดีมาก!!

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็จะมาโทษอะไรเธอไม่ได้

อืม ผมก็รู้สึกแปลกใจอยู่เหมือนกัน ตามหลักถ้าเจอ เหตุการณ์แบบนั้นยังไงข้อสามก็ต้องโกรธ หรือหึงหวง แต่ ทำไมเมื่อกี้ซื้อสามไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบโต้ใดๆเลย เสี่ยว ชีที่ยืนอยู่อีกฝังอดไม่ได้ที่จะถามขึ้น เพราะว่าเสี่ยวซีนั้น ไม่รู้เรื่องจริงๆ
เด็กน้อยที่อายุสิบห้าปี โดนคนในครอบครัวปกป้องเป็น อย่างดี แต่เป็นเพราะเสี่ยว ร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก ไม่ได้พบปะคนและโลกภายนอกเยอะเท่าใดนัก ดังนั้น ถึง วันนี้ก็ยังเป็นคนที่ไร้เดียงสาและมีความโรแมนติกอยู่

“หนุ่มน้อย หัวใจผู้หญิง เหมือนเข็มในใต้มหาสมุทร นาย ไม่เข้าใจหรอก ส่วนหัวใจของซ๊อสามยิ่งลึกสามารถคาด เดาได้ยาก จี้หซีทนอยากเห็นเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น จึงพูด เสริมออกมาอย่างใจเย็น

เรื่องราวเมื่อกี้โดนขุดขึ้นมาคุยอีกครั้ง เย่ซือเฉินนึกถึง ปฏิกิริยาเมื่อกี้ของเวินลั่วฉิงแล้วตอนแรกก็มีความไม่ พอใจอยู่แล้ว และคำพูดของจี้หซีตอนนี้เหมือนทิ่มแทง เข้าไปในใจของเย่อเฉินตรงๆเลย

หัวใจเธออยู่ตรงไหนเหรอ อยู่ที่ตัวถังไป๋เชียนเหรอ?

สายตาของเย่ซือเฉินเย็นชาลงเล็กน้อย จากนั้นหยิบ เหล้าขึ้นมาดื่มนําหนึ่ง เหล้าชนิดนี้เป็นเหล้าที่หมิงเจ๋ชง ออกมาเป็นพิเศษ เวลาดื่มรสชาติลื่นคอดี แต่ฤทธิ์เหล้า แรงมากหลังดื่ม

ตอนแรกคุณชายสองโจ๋วมีธุระติดพัน พวกเขากำลังรอ คุณชายสองโจ๋ว และคุณชายสองโจ๋วก็น่าจะใกล้ถึงแล้ว เหล้านี้เมื่อกี้พนักงานเสิร์ฟเพิ่งเอาออกมา ก็ถูกคุณชายสามเหยิบมาคมเสียแล้ว

“เวลาเล่นไพ่นกกระจอก ให้ตั้งใจหน่อย” ถังหลิงมองไป ดูเย่ซือเฉิน แล้วพูดปรามทุกคนที่อยากเห็นเรื่องวุ่นวาย เกิดขึ้น

แต่ว่าคำพูดที่พูดออกมานั้นเห็นได้ชัดว่าเป็นการปกป้อง เวิน วฉิงเสียมากกว่า

“หงจง” คุณชายห้าฉิงเห็นพี่สามของตัวเองกำลังดื่ม เหล้าด้วยความหดหู่ใจอยู่ จึงไม่กล้าพูดอะไรต่ออีก จับ ไพ่หงจงขึ้นมาแล้วโยนออกไป โดยไม่รู้สึกถึงภัยอันตราย เลย

“ชนะแล้ว ซับซัมหยิว แปดสิบแปดเท่า คุณชายห้าฉิง นายคำนวณหน่อยสิว่ามีนคือเงินเท่าไร? “เวินลั่วฉิงกำลัง รอเขาอยู่ เมื่อเขาโยนไพ่ออกมา เวินลั่วฉิงยิ้มรออยู่แล้ว

“ซ้อสาม ติดไว้ก่อนได้ไหม? ” คุณชายห้าฉิงเวลานี้คือ เสียใจมากจริงๆ เพราะว่าพวกเขาปรกติเล่นเยอะกันอยู่ แล้ว ซับซัมหยิวยิ่งเยอะขึ้นไปอีก

ไม่อยากเชื่อ เขาเล่นไพ่นกกระจอกมาทั้งชีวิต นี่ถือเป็น ครั้งแรกที่เจอซับซัมหยิว” ไม่ได้ ” เงินลั่วฉิงปฏิเสธออกมา ไม่ให้โอกาสต่อรองใดๆทั้งสิ้น
ทันใดนั้นคุณชายหาฉิงนึกถึงคำพูดของเวิน วฉิงที่พูด ออกมาตอนอยู่อีกห้อง คนอย่างเธอไม่เคยเก็บความแค้น ไว้ เพราะถ้ามีความแค้นเธอจะแก้แค้นทันทีเลย

คำพูดเหล่านี้มันเป็นความจริงทุกอย่าง และแก้แค้นได้ รวดเร็วมากจริงๆ เขาล้อเธอเล่นแค่ไม่กี่คํา เธอต้องโหด ร้ายขนาดนี้เลยเหรอ?

เมื่อนับเงินให้เงินลั่วฉิงเสร็จ คุณชายห้าฉิงมองไปด้าน หน้าของต้เองที่ตอนนี้เหลือเงินหยวนแค่ไม่กี่ใบ มุมปาก กระตุกอย่างแรง

แค่ครั้งเดียวก็แพ้จนหมด ต้นทุนกับเงินที่ชนะมาไม่เหลือ อะไรเลย พยายามาทั้งวัน ใช้เวลาไม่นานก็กลับคืนสู่เดิม

ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกว่านี่เป็นเพียงจุดเริ่มต้นเท่านั้นเอง เขามีลางสังหรณ์ว่าจะมีเรื่องไม่ค่อยดีเกิดขึ้น เขารู้สึกได้ ว่าหลังจากนี้ เขาต้องน่าสังเวชมาก

ความจริงปรากฏให้เห็นแล้วว่า ลางสังหรณ์ของคุณชาย ห้าฉิงแม่นมากจริงๆ เพราะหลังจากนั้นต่อมา ไม่ว่าเขาจะ โยนอะไรออกไปเวินลั่วฉิงกินหมด มันเหมือนมีสิ่งชั่วร้าย แฝงอยู่

“ซ้อสาม ซ้อโกงหรือเปล่า” จี้หซีเริ่มรู้สึกกลัวเล็กน้อย
“ใช่ เพราะฉะนั้น คุณระวังให้ดี” เงินลั่วฉิงมองไปที่จี้ห ด้วยสายตาสบายและใจเย็น แต่กลับทำให้จี้หซีตกใจ นี่ หมายความว่าเป็นช่วงจังหวะที่จะฆ่าเขาแล้วเหรอ ?

เมื่อกี้เขาก็ได้ล้อเล่นกับข้อสามตามพี่ห้าด้วยเหมือนกัน ด้วยนิสัยของซ้อสามแล้วคงไม่ยอมปล่อยเขาไปแน่

เวลานี้เขาถือว่ารู้ถึงนิสัยของซ้อสามแล้วว่ามีแค้นต้อง ชำระ อีกทั้งไม่มีการออมมือเด็ดขาด

จู่ๆเขาก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นมา ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีจริงๆ

แน่นอน เมื่อจี้หซีกำลังมีความคิดแบบนี้ โยนไพ่ออกไป ใบหนึ่งพอดี ก็โดนเวินลั่วฉิงกินแล้วก็ชนะ นี่ถึงจะเรียกว่า เร็ว

จี้หซีมีความรู้สึกเหมือนอยากร้องไห้แต่น้ำตาไหลไม่ ออกมา นี่มันไม่ใช่ตัวเขาเองวิ่งเข้ากระแทกปืนเหรอ? ตอนแรกซ้อสามตั้งใจจะฆ่าแกงคุณชายห้าฉิงเท่านั้น ไม่ ได้นึกถึงเขาเลย เขาทำไมต้องไปปากพล่อยด้วย?

“ซ้อสามเก่งจังเลย” เสี่ยวชือดไม่ได้ที่จะปรบมือออกมา สีหน้าเต็มไปด้วยความนับถือ เหมือนกับที่นับถือพี่สาม
หลังจากนั้น ก็มีแต่เงินลั่วฉิงชนะอยู่คนเดียว คืนนี้ เวินลั่วฉิงถือว่าโชคดีมาก เสมือนอยากได้ไพ่ใบไหนก็ได้ ไพ่ใบนั้น แต่ทว่า เธอจะกินไพ่และชนะแค่คุณชายห้าฉิ งกับจี้หซีเท่านั้น แน่นอนหลักๆแล้วคือชนะคุณชายห้าฉิง อีกทั้งชนะเยอะทุกครั้งด้วย

ถ้าเป็นไพ่ที่ถังหลิงโยนออกมา ถึงแม้ว่าเงินลั่วฉิง สามารถกินแล้วชนะได้แต่เธอก็ไม่ทำ เย่ซือเฉินมองดูแล้ว รู้สึกเริ่มไม่เห็นด้วยกับการกระทำนี้แล้ว

ความคิดที่ถังหลิงมีต่อเธอไม่ง่ายเลย ซึ่งจุดนี้ถังหลิงไม่ เคยปิดบัง แค่ไม่บอกออกมาให้ทุกคนรับรู้โดยตรงเท่านั้น เอง ดังนั้น เย่ซือเฉินจึงรู้สึกเป็นไม่พอใจ

เมื่อเขาเห็นอีกครั้งว่าเวินลั่วฉิงไม่กินไพ่ของถังหลิง มือ ของเย่ซือเฉินที่โอบเอวของเธอไว้หยิกลงไปเบาๆหนึ่งครั้ง เห็นได้ชัดว่ามีความหมายของการตักเตือนอยู่ร่างกาย ของเวินลั่วฉิงเกร็งเล็กน้อย อยากหันกลับไปมองเขา แต่ เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อกี้ที่เพิ่งจูบแก้มเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอ จึงไม่ทำ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าเธอไปทำอะไรให้เขาโกรธ?

หรือว่าเป็นเพราะว่าเธอชนะเยอะ เกินไปแล้ว ดุเดียจ เกินไป ทำให้เขาทนดูไม่ได้?

แต่ก็คงจะไม่ถึงกับเป็นเช่นนั้น? เพราะเธอรู้สึกว่าถ้าเปลี่ยนเป็นเขา เขาน่าจะทำดุเดียจกว่าเธออีก

เป็นลั่วฉิงรู้สึกได้ว่ามันต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่ เพียง แต่ว่าเธอยังนึกไม่ออกว่ามันเกิดอะไรขึ้นเท่านั้นเอง

ถังหลิงมองไปที่เวินลิ่วฉิง ซึ่งยังคงยิ้ม และยิ้มเหมือน สายลมในฤดูใบไม้ผลิแต่แฝงไว้ด้วยรู้สึกที่ค่อนข้างมี ความหมายไว้ในนั้น

คุณชายห้าฉิงหดหู่ใจมาก รู้สึกว่าเสียเงินเยอะขนาดนี้ จะชนะเอาคืนคงเป็นไปไม่ได้ แต่ว่าจะให้เก็บไว้ในใจก็คง ไม่ได้ อย่างน้อยได้ระบายออกมาทางปากก็ยังดี

“พี่สามกับซ๊อสามความรักหลังแต่งงานดีไหม ครับ? “คุณชายหาฉิงถามออกมาอย่างปากเสีย ตอน ที่คุณชายห้าฉิงพูดคำนี้ออกมานั้น เขามองไปที่เย่ซือ เฉิน ความจริงแล้วเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ และเมื่อกี้ที่ มองผ่านกล้องวงจรปิดนั้น เขาทายได้ไม่ยากว่าชีวิตการ แต่งงานของทั้งสองนั้นสถานการณ์เป็นอย่างไร

ดังนั้น คำพูดพวกนี้เขาจงใจถามมันออกมา

เวินลั่วฉิงเงยหน้าขึ้นมา มองไปที่คุณชายห้าฉิง สายตา ที่มองไปนั้นดูเรียบง่าย แต่แฝงไว้ด้วยความรู้สึกที่น่ากลัว และอยากฆ่าคนอยู่ในนั้น การจะพูดจาล้อเล่นก็ควรจะมี ขอบเขตหน่อย วันนี้คุณชายห้าฉิงทำเกินไปแล้ว

เพราะเธอไม่อยากให้พูดหัวข้อนี้ต่อไปอีก

เมื่อสายตาประสบกับเงิน วฉิง จู่ๆคุณชายหาฉิงก็มี อาการสั่นขึ้นมา สายตาแบบนี้ของเธอน่ากลัวกว่าของ พี่สามอีก มันมีความรู้สึกแบบหนึ่งที่ทำให้คนเกินอาการ หนาวสั่นจากหัวไปถึงปลายเท้าได้ในชั่วพริบตา

คุณชายหาฉิงรีบเม้มปากแน่น ไม่กล้าพูดอะไรต่ออีก

จี้หซีรู้สึกสงสัยเล็กน้อย จากสไตล์ปรกติของคุณชายห้า ฉิงแล้ว ไม่น่าจะจบเรื่องด้วยคำพูดนี้แค่คำเดียว?

ทำไมเขารู้สึกว่าคุณชายห้าฉิงเมื่อกี้จู่ๆเหมือนมีอะไรติด อยู่ในลำคอ เหมือนยังเหลือคำพูดอีกเยอะที่คุณชายห้า ฉิงยังไม่ได้พูดมันออกมา

สายตาที่เวินลั่วฉิงมองคุณชายห้าฉิงนั้น จี้หซีไม่เห็น เย่ซือเฉินนั่งอยู่ข้างหลังของเวินลั่วฉิง ก็ไม่เห็นเช่นกัน

แต่ว่าถังหลิงมองเห็น ถังหลิงรู้สึกว่าแผนการที่เขาวางไว้ ต้องรีบลงมือทําแล้ว


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ