ตอนที่ 53 ใบหน้าที่แท้จริงของเธอ

ตอนที่ 53 ใบหน้าที่แท้จริงของเธอ

“ทำไมเหรอ? ทำไมจู่ ๆ ถึงถามคำถามนี้? ตอนนั้นเธอรีบเกิน ไป แล้วก็ไม่ได้พูดชัดเจน ฉันก็เลยไม่ได้ดูอย่างละเอียด เธอ อยากรู้อะไรเหรอ?” ถงถงแปลกใจกับคำถามกระทันหันนี้ของ 150

เมื่อได้ยินถงถงพูดแบบนี้ ตอนนั้นก็เคยดูวิดีโอจริง ๆ เพียงแต่ ว่าไม่รู้ว่าเห็นสิ่งที่เธอต้องการอยากจะรู้หรือไม่?

เรื่องตอนนั้นเร่งด่วนเกินไป และตอนนั้นเธอก็กำลังอยู่บนรถ แท็กซี่ ดังนั้นจึงไม่ได้พูดกับถงถงอย่างชัดเจน

“ตอนนั้น ในคลิปวิดีโอเธอได้เห็นเย่ซือเฉินไหม?” เป็นลั่วฉิงรู้ ว่า ถงถงไม่รู้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร เพราะว่าจากที่ถงถงพูด มาทั้งหมด เธอรีบร้อนเกินไป ไม่ทันได้ดูหมด

แต่ว่าตอนนี้เธออยากรู้ว่าในตอนนั้นถงถงได้เห็นเย่ซือเฉินใน วิดีโอหรือไม่ ถ้าหากว่าเห็น เช่นนั้นแล้วสิ่งที่เธอคาดเดาก็เป็น ไปได้สูง

เธอจำได้ว่า เธอออกจากห้องได้ไม่นาน ผู้ชายคนนั้นก็ตามลงมา

“เย่ซือเฉิน? ตอนนั้นรีบเกินไป ฉันก็เลยดูผ่าน ๆ แต่ว่าไม่เห็นเขา ทำไมเธอถามแบบนี้?” ถงถงงงงวยนิดหน่อย “เธอ กำลังสงสัยอะไรอยู่?”

“ไม่ใช่ว่าเธอสงสัยว่าผู้ชายในคืนนั้นคือเย่ อเฉินหรอกนะ?” ถงถงฉลาดมาก เข้าใจความหมายของเงินลั่วฉิงในทันที

“ฉันก็ไม่ค่อยแน่ใจ จู่ ๆ เย่ซือเฉินแต่งงานกับฉัน มัน ประหลาดมากเกินไปจริง ๆ อีกอย่างคืนนี้การกระทำบางอย่าง ของเขา ถึงแม้ว่าจะไม่มีร่องรอยอะไร แต่ว่าฉันกลับรู้สึกว่า เขากำลังค้นหาอะไรบ้างอย่างอยู่” สำหรับถงถง เงินลั่วฉิงไม่มี อะไรจะปิดบัง

“เป็นไปไม่ได้หรอก ถ้าหากเป็นแบบนี้จริง ๆ งั้นเย่อเฉินก็คือ ๆ พ่อของลูกรักสองคน?” ปลายสายอีกด้านนึง เสียงประหลาด ใจของถงถงจู่ ๆ ก็ดังขึ้น

“ฉันเพียงแค่สงสัย หรือว่าฉันคิดมากเกินไป เวินลั่วฉิงแอบ สูดหายใจ เธอหวังว่าเธอจะคิดมากเกินไป ถ้าหากคนในคืน นั้นคือเย่ซือเฉิน เป็นพ่อของเด็กสองคนจริง ๆ เรื่องนี้ก็คงจะยุ่ง ยากแล้ว

“จะให้ฉันช่วยเธอตรวจสอบดูไหม” น้ำเสียงของถงถงจริงจัง ขึ้นเล็กน้อย

“ไม่ ถ้าหากว่าเป็นเขาจริง พอเธอตรวจสอบเขาก็จะต้องรู้ แน่นอน” ตอนนั้น เวินลั่วฉิงรู้อย่างชัดแจ้งได้ถึงความเก่งกาจของผู้ชายคนนั้น ดังนั้นตอนนั้นที่เย่อหยู่เฟิงบอกว่าช่วยเธอ ตรวจสอบ เธอปฏิเสธอย่างเด็ดขาด

เดิมทีเรื่องนี้ผ่านไปห้าปีแล้ว นานขนาดนั้น ก็น่าจะค่อย ๆ ลืม มันไปตามกาลเวลาแล้ว ตรวจสอบตอนนี้ก็คงไม่มีอะไรแล้ว แต่ว่าถ้าหากคนนั้นคือเย่ซือเฉินจริง ๆ เธอตรวจสอบตอนนี้ก็ เท่ากับว่าลนหาที่ตาย

“ฉิงฉิง ฉันว่าเธออาจจะคิดมากเกินไปแล้ว ฉันคิดว่าถ้าผู้ชาย ในตอนนั้นคือเย่ซือเฉินจริง ๆ เขาไม่น่าจะแต่งงานกับเธอ อย่างน้อยก่อนที่จะตรวจสอบชัดเจนก็ไม่น่าจะ….…… ทุกครั้งที่ ถงถงเรียกเขาว่าฉิงฉิง ก็คือตอนที่เธอครุ่นคิดอย่างจริงจังมาก

“ถ้าหากว่าเขาทำเพื่อต้องการตรวจสอบให้ชัดเจนยิ่งกว่าเดิม หละ?” เสียงของเงินลั่วฉิงอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด สำหรับเรื่อง ที่เย่ซือเฉินแต่งงานกับเธอ เธอประหลาดใจมาตลอด

” อีกด้านนึง ถงถงเงียบไป สำหรับเย่ซือเฉินแล้วพวกเธอ ไม่รู้อะไรเลย ไม่ชัดเจนกับการจัดการเรื่องของเย่ซือเฉิน

“ยังไงฉันก็คิดว่าเธอคิดมากเกินไป หรือเป็นเพราะอาชีพของ เธอกำเริบอีกแล้ว?” ถงถงยังคงรู้สึกว่าความเป็นไปได้ของ เรื่องนี้ไม่มากนัก

เวินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไรอีก หวังว่าเธอจะคิดมากเกินไป แต่ว่า ต่อไปเธอจะต้องระวัดระวังให้มากกว่านี้
ห้องส่วนตัวของหมิงเจ๋ เย่ซือเฉินจับแก้วเหล้าไว้แต่กลับไม่ ขยับเป็นเวลานาน ตั้งแต่เข้ามาจนถึงตอนนี้เขาไม่ได้ดื่นเหล้า สักแก้ว เหม่อลอยอยู่ตลอดเวลา

สายโทรศัพท์เมื่อสักครู่คือคุณชายห้าฉิงโทรมา คุณชายห้า ฉิงเรียกเขาให้ออกมาดื่มเหล้า คุณชายสี่ถึงก็อยู่ด้วย

อันที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องสําคัญอะไรพิเศษ การรวมตัวแบบนี้เป็น เรื่องปกติมาก ทำไมเมื่อสักครู่พอเขารักสายก็รีบร้อนออกมา? ปกติเขาไม่กระตือรือร้นขนาดนี้มาก่อน?

ตอนนั้นทำไมเขาถึงต้องออกมานะ? เขาน่าจะรอดูว่าเธอจะ จบมันยังไง!

หรือว่าเขาน่าจะให้ความร่วมมือกับเธอทำอะไรหน่อย วันนี้คือ วันแต่งงานของพวกเขาเชียวนะ!

“พี่สาม พี่เป็นอะไรเหรอ? คิดอะไรอยู่ถึงได้จริงจังขนาดนี้ ฉัน เรียกพี่กี่ครั้งก็ไม่ตอบ” คุณชายสี่ถังเห็นเขาถือแก้วเหล้าค่อน วันก็ยังไม่ขยับ รู้สึกประหลาดใจมาก ปกติพี่สามถึงแม้ว่าจะ เย็นชา แต่ว่าไม่มีทางเหมือนกับตอนนี้ที่เหม่อลอยขนาดนี้ พี่ สามคิดอะไรอยู่ถึงได้เคลิบเคลิ้มขนาดนี้?

เย่ซือเฉินไม่ได้ตอบเขา จู่ ๆ ก็ลุกขึ้นยืนเดินออกไปข้างนอก

“พี่สาม ไปไหน?” คุณชายสี่ถังกับคุณชายห้าฉิงถูกการกระ ทํากระทันหันของเขาแบบนี้ทำให้ตกใจ แทบจะออกเสียงในเวลาเดียวกัน

“กลับบ้าน” เป็นไปได้ยากมาก เย่ซือเฉินไม่ได้เดินออกไปใน ทันที ยังถือว่ามีตอบอย่างมีความอดทน

“กลับบ้าน? กลับบ้านเช้าขนาดนี้ทำอะไร? ที่บ้านไม่มีคนรอพี่ สักหน่อย” คุณชายห้าฉิงยิ้มมุมปาก เพิ่งเห็นว่าไม่ได้ดื่มเหล้า สักแก้วแล้วจะกลับไป? แถมตอนนี้เพิ่งสองทุ่มกว่า พี่สามกลับ ไปทำอะไรเร็วขนาดนี้?

เย่อเฉินหยุดเดิน หมุนตัวกลับมา มองไปทางสองคนนั้น ท่าทางจริงจังและเคร่งขรึม “วันนี้ ฉันแต่งงานแล้ว”

“อะไรนะ? พี่สาม พี่พูดว่าอะไรนะ?” ทั้งสองร้องอุทานออกมา แทบจะในเวลาเดียวกัน ใบหน้าประหลาดใจกันเป็นอย่างมาก เวลานี้ทั้งสองยังสงสัยว่าหูของตัวเองมีปัญหา ฟังผิดแล้ว

“วันนี้ ฉันแต่งงานแล้ว” วันนี้ความอดทนของเย่ซือเฉินดีเป็น พิเศษ ถึงขนาดพูดซ้ำอีกครั้ง

“พี่สาม พี่พูดจริงเหรอ?” ทั้งสองคนถึงได้รู้สึกว่าเย่ซือเฉินไม่ ได้ล้อเล่น ดูเหมือนว่าจะพูดจริง ๆ

“อืม” เย่ซือเฉินตอบเสียงหนึ่ง ไม่รอให้ทั้งสองคนรู้สึกตัว ก็ เดินออกไปแล้ว
“แม่เจ้า พี่สามแต่งงานแล้ว? จริงหรือล้อเล่นเนี่ย?” คุณชาย ห้าฉิงได้สติขึ้น กระโดดขึ้นทันที ข่าวนี้ช่างน่ายินดียิ่งนัก เขา ไม่สามารถเข้าใจได้ชั่วขณะ

“น่าจะจริง” เสียงของคุณชายสี่ถังเอ้อระเหยดังขึ้น อันที่จริงก็ ยังไม่ค่อยเข้าใจกระจ่างแจ้ง

ข่าวเมื่อกี้สามารถทําให้พวกเขาระเบิดได้

“งั้นพี่สามเมื่อกี้รีบร้อนกลับไป คือกลับไปเข้าหอ?” คุณชาย ห้าฉิงกระตุกมุมปากอย่างแรง สามรีบร้อนเกินไปหน่อย ไหม?

“พี่สามแต่งงานแล้ว? กับใคร?” คุณชายสี่ถึงถามคําถามที่สม

เหตุสมผล

คุณชายห้าฉิงอึ้งไปสองวินาที กระตุกมุมปากอย่างแรง “ไม่

ไม่น่าจะใช่ผู้หญิงคนนั้นนะ?”

ไม่น่าจะใช่เวินลั่วฉิงหรอกนะ? ไม่ เป็นไปไม่ได้ พี่สามแค่ สงสัยเงินลั่วฉิง ไม่น่าจะแต่งงานกับเวินลั่วฉิงแน่ ๆ

แต่ว่า ตอนที่คุณชายห้าฉิงใช้ความสัมพันธ์ของตนเอง เพื่อค้นหาความจริง แต่กลับงงงวยไปหมด พี่สามแต่งงา นกับเงินลั่วฉิงจริง ๆ เหรอ? ตอนที่เย่ซือเฉินกลับมาที่คฤหาสน์ ในคฤหาสน์เงียบสงบมาก เย่ซือเฉินเดินขึ้นไปชั้นบน เดิน จนถึงหน้าประตูห้องเงินลั่วฉิง จากนั้นเคาะประตูห้องภายในห้องไม่มีเสียงตอบรับอะไรทั้งสิ้น

เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย หรือว่าหลับไปแล้ว? เพียงแต่ว่า เขาไม่เชื่อว่าคืนนี้เธอจะนอนเร็วขนาดนี้เหรอ?

เย่ซือเฉินยื่นมือออกไปบิดล็อคประตู คิดไม่ถึงว่าจะเปิด ประตูออก เวิน วฉิงไม่ได้ล็อคประตู

ความคิดของเวินลั่วฉิงตื้นเกินไป ตอนนี้เธอกับเย่ซือเฉินจด ทะเบียนสมรสกันแล้ว แล้วเธอก็อยู่ในคฤหาสน์ของเยซือเฉิน ถ้าหากว่าเย่ซือเฉินอยากทำอะไรเธอจริง ๆ แค่ล็อคประตูจะ ไปกันอะไรได้?

ยิ่งไปกว่านั้น ถ้าหากเป็นอย่างที่เธอคาดเดาจริง ๆ เย่ซือเฉิน ไม่มีทางแตะต้องตัวเธอ ถ้าหากเธอหลบ ๆ ซ่อน ๆ ก็จะทำให้ เย่ซือเฉินยิ่งสงสัย

เย่ อเฉินผลักประตูออก แล้วเดินเข้าไปในห้อง ไฟดวงเล็กใน ห้องเปิดอยู่ แสงสลัวของไฟส่องไปที่บนหน้าที่หลับสนิทของ เธอพอดี

เย่ซือเฉินมองไปที่ใบหน้าที่หลับสนิทของเธอ ชะงักนิดหน่อย เธอหลับไปแล้วจริงเหรอ?

สายตาของเย่ซือเฉินมองไปที่กระบนใบหน้าของเธอ สายตา

ของเขาหยุดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นหยิบขวดยาออกมาเทลงบนมือ จากนั้นก็ถูลงบนหน้าของเวินลั่วฉิงอย่างรวดเร็ว
นี่เป็นยาที่พิเศษมากชนิดหนึ่ง ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไร มีวัสดุ อะไรที่แปลกปลอมอยู่บนผิวหนัง เพียงแค่ใช้ยาชนิดนี้เช็ด รับรองว่าสามารถเอาออกได้แน่น วันนี้เขาจะดูหน้าตาที่แท้จริง ของเธอ