บทที่349 ถอดหน้ากากของเธอ (1)
บทที่349 ถอดหน้ากากของเธอ (1)
เย่ซือเฉินลงมาจากรถ ก็เห็นว่าเป็นลั่วฉิงได้ลงมาจาก รถแล้ว ดวงตาของเย่ซือเฉินรีบหรี่ลง เพียงแค่ไม่กี่ก้าวก็ สามารถมายืนอยู่ตรงหน้าเธอได้
ในตอนนี้ รถของถังไปเขียนขับออกไปไกลแล้ว
คนขับรถแท็กซี่เอารถมาจอดเอาไว้ด้านหลังของเย่อ เฉิน เพราะว่าเขือเฉินยังไม่จ่ายค่ารถให้ แต่ว่าคนขับ รถแท็กซี่ก็ยังไม่กล้าที่จะเอ่ยปากขอ
ในตอนนี้ มองจากมุมของคนขับรถแท็กซี่ เห็นเพียงแค่ ผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ตรงหน้าของเย่ซือเฉิน ริมฝีปากของ คนขับรถแท็กซี่เผยอขึ้นเล็กน้อย
อย่าบอกนะว่าที่ตามอย่างไม่คิดชีวิตนี่? นี่ก็คือกำลัง แย่งผู้หญิง? ผู้ชายคนนี้ไล่ตามผู้หญิงคนนี้ขนาดนี้ ผู้ หญิงคนนี้คงจะสำคัญกับเขามาก!
เหมือนกับที่เวินลั่วฉิงคิดเอาไว้ เธอลงจากรถ เย่ซือเฉิ นก็ไม่ได้ตามถังไปเชียนไปอีก
เย่ซือเฉินยืนอยู่ตรงหน้าเป็นลั่วฉิง ก็แค่จับจ้องเธออยู่ตลอด ริมฝีปากปิดแน่น ไม่พูดออกมาแม้แต่คำเดียว เพียงแค่ดวงตาทั้งคู่ลึกล้ำขึ้นเรื่อยๆ แต่ว่าความโกรธใน แววตากลับมากขึ้นเรื่อยๆ
เย่ซือเฉินมองใบหน้าของเวินลั่วฉิง มองใบหน้าของเธอ
ที่กลับมาปลอมตัวเหมือนปกติ ฉิงถิงจะต้องไม่รู้แน่ๆmrsถังก็คือเงินลั่วฉิง ไม่อย่างนั้น
ฉิงถิงคงไม่กล้าหลอกเขา
ดังนั้น เขามั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ว่าก่อนหน้านี้เธอไม่ได้ ปลอมตัว ยังไงก็ไม่มีทางใช่สภาพในตอนนี้
ดังนั้นนี่คือก็คือเธอเห็นว่าเขานั้นตามเธอมาแล้วก็ปลอม
ตัวอีกครั้ง!
ตอนที่เจอถังไป๋เซียนแต่งตัวสวยๆ พอมองเห็นเขาก็ เปลี่ยนเป็นสภาพปลอมตัวแบบนี้
เธอนี่มันแน่จริงๆ!!
ถ้าเกิดว่าเขาไม่ได้ตามมา เธอนั้นตั้งใจว่าจะไปไหนกับ ถังไป่เซียนกัน?
เธอนั้นจะออกห่างจากถังไป๋เชียนไหม?
คิดถึงพวกนี้ ดวงตาขอเย่ซือเฉินในพริบตาเดียวก็มี ความโกรธแสนอันตรายพวยพุ่งออกมา
เวินลั่วฉิงประสานสายตาเข้ากับสายตาของเขาในตอน นี้ ในใจสั่นกลัว แววตาของเขาน่ากลัวมาก แถมความ เงียบของเขาในตอนนี้ ยิ่งทำให้คนเราตกใจกลัว
เขาไม่พูดอะไร เงินลั่วฉิงในตอนนี้ก็จับใจของเขาไม่ถูก ก็เลยไม่กล้าพูดอะไรมั่วๆ
ยังไงเสียเรื่องวันนี้ก็ซับซ้อนมาก
“คะ…คุณผู้ชาย คุณยังไม่ได้……….……. คนขับรถ เห็นเย่ อเฉินยืนนิ่งไม่ขยับ ไม่ได้คิดที่จะจ่ายเงิน ถึง แม้ว่าเขาจะกลัวเย่ อเฉิน แต่ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยเดือน หนึ่งประโยค ตอนนี้กิจการไม่ดี เขายังจะต้องเลี้ยง ครอบครัว
เย่ซือเฉินราวกับว่าไม่ได้ยินอย่างไรอย่างนั้น ขยับสัก นิดยังไม่ขยับ ราวกับว่าเมื่อกี้ที่นั่งรถของคนอื่นนั้นไม่ใช่ เขา
เขายังคงยืนอยู่แบบนั้นไม่ขยับ แล้วก็ไม่มีการตอบกลับ ใดใด ดวงตาคู่หนึ่งยังคงจ้องมองมาที่เวินลั่วฉิงเหมือน เดิม
เงิน วฉงชะงักไป รีบชักธนบัตร50หยวนออกมาส่งให้ กับคนขับรถ “ไม่ต้องทอนค่ะ”
เธอรู้ว่าเยซือเฉินจะต้องมาจากทางห้างสรรพสินค้า กว่างยู่แน่ ถนนสายนี้ก็แค่สามสิบกว่าหยวนเอง แต่ว่า เป็นลั่วฉิงหวังเพียงว่าในคนขับรถแท็กซี่คนนี้จะรีบๆไป เสียที
คนขับรถยื่นมือออกไปรับเงิน แล้วมองเห็นหน้าตาของ เงินลั่วฉิง ก็ชะงักไปอย่างเห็นได้ชัด ครู่หนึ่งที่สีหน้า แปลกๆนั้นไม่สามารถเก็บไว้ได้
คนขับรถคิดไม่ถึงว่าชายหนุ่มที่หล่อ ที่ดูมีราศีคนหนึ่ง กลับที่จะทุ่มเทไล่ตามผู้หญิงที่น่าเกลียดขนาดนี้
ผู้หญิงที่น่าเกลียดขนาดนี้ จำเป็นที่จะต้องไล่ตามขนาด นั้นไหม? เมื่อกี้สมองของผู้ชายคนนั้นไม่มีปัญหาอะไรใช่
ไหม
แต่ว่าคนขับรถก็รีบรับเอาเงินมา แล้วก็ไปแล้ว
เย่ซือเฉินยังคงจ้องอยู่ที่เงินลั่วฉิงเหมือนเก่า ไม่พูด
อะไร
เงินลั่วฉิงแอบถอนหายใจ ต่อจากนั้น เธอยังจะต้อง เผชิญหน้ากับคุณปู่คนนี้ นี่ถึงจะเป็นเรื่องที่ปวดหัว
เวินลิ่วฉิงเหลือบตาขึ้นมองอีกครั้ง มองไปทางเย่ซือเฉิน
เย่ซือเฉินยังคงยืนอยู่นิ่งๆไม่ขยับเหมือนเดิม ริมฝีปาก ยังคงเม้มแน่นอยู่เหมือนเดิม เพียงแต่แค่มองมาที่เธอ อย่างนั้น ไม่พูดอะไร
“พวกเรากลับไปกันก่อนเถอะ” ในที่สุดเป็นลั่วฉิงก็ไม่ ชนะเขา เริ่มพูดก่อน มีเรื่องอะไรกลับไปค่อยว่ากัน
“กลับไป? กลับไปไหน? ถ้าเกิดว่าผมไม่ตามมา คุณ กำลังคิดจะไปที่ไหน?” เย่ซือเฉินกลับไม่ขยับเหมือนเดิม แต่ว่ากลับอ้าปากพูดแล้ว เพียงแค่เสียงนั้นมีความเย็นชา อยู่เล็กน้อย
ถ้าเกิดว่าในตอนนี้เขาไม่ได้ตามมา เธอก็คงไม่กลับไป ใช่ไหม?
เงินลั่วฉิงชะงักไปเล็กน้อย ถ้าเกิดว่าเขาไม่มา เธอ คงจะส่งรุ่นพี่กับเด็กทั้งสองคนที่สนามบิน ส่งให้ลูกทั้ง สองคนจากไป
เพียงแต่ คำพูดนี้ของเย่ซือเฉินฟังแล้วประหลาดอยู่เล็ก น้อย ความหมายนี้ของเขาฟังดูแล้วเหมือนกับเธอนั้นต้องการ ‘หลบหนี’ หลังจากนั้นก็โดนเขาจับได้อย่าง
นั้น
“เพื่อนคนหนึ่งของฉันกำลังจะไปวันนี้ ฉันก็แค่อยากจะ ไปส่งเขา” เป็นลั่วนิ่งมองเห็นว่าในตอนนี้เอาเป็นแบบนี้ รู้ ว่าถ้าเธอไม่พูดให้ชัดเจน จากนิสัยของเขา กลัวว่าจะยืน นิ่งอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน
คำพูดนี้ของเงินลั่วฉิงพูดออกมาคือเรื่องจริง เธออยาก จะไปส่งรุ่นพี่จริงๆ แน่นอนว่ายังมีเด็กๆอีกสองคน ส่งรุ่น พี่กับลูกๆทั้งสองคนแล้ว เธอจะต้องกลับไปแน่นอน
“เพื่อน? เพื่อนอะไร?” ดวงตาของเย่ อเฉินรีบหรี่ลง แป๊บหนึ่ง เพื่อน? ถ้าเกิดว่าเป็นเพื่อนธรรมดาทั่วไป เธอ จำเป็นที่จะต้องทำอะไรวุ่นวายขนาดนี้ด้วยเหรอ? แค่ไป เจอยังต้องหยุดปลอมตัว แถมยังจำเป็นจะต้องตั้งใจแต่ง ตัว จําเป็นที่จะต้องแต่งตัวสวยผิดปกติด้วยเหรอ?
ต่อหน้าของเขา ตั้งแต่ไหนแต่ไรก็ยังไม่เคยเห็นเธอ ตั้งใจแต่งหน้าแต่งตัว
ในตอนนี้ คุณชายสามเย่ก็ถือสาเรื่องนี้มากที่สุด แถม เขาพบว่าวันนี้เธอสวมกระโปรงตัวหนึ่งที่สวยมากๆด้วย
เวลาปกติต่อหน้าเขา ตั้งแต่ไหนแต่ไรเธอไม่เคยสวมกระโปรงแบบนี้ ความจริงตู้เสื้อผ้าในห้องของเขามีเสื้อ ผ้าใหม่ๆของเธอแขวนอยู่เต็มไปหมด แต่ว่าเป็นเธอที่ไม่ เคยสวมเลย
ต่อหน้าของเขา เธอไม่เคยใส่ใจพวกนี้ บางทีควรพูด ว่า ต่อหน้าเขา เธอพยายามแต่งตัวให้ตัวเองดูน่าเกลียด ตลอด
แต่ว่า เป็นลั่วฉิงพูดว่าก็แค่ไปส่ง ไม่ใช่จะไปพร้อมกัน คำพูดนี้ทำให้ไฟโมโหภายในใจของเย่ซือเฉินลดลงไปไม่ น้อย
“ต่างอะไรกันเหรอ?” หัวคิ้วของเงินลั่วฉิงเลิกขึ้นเล็ก น้อย ตัวตนของรุ่นพี่จำเป็นที่จะต้องปิดเป็นความลับ เธอ นั้นไม่สะดวกที่จะพูดกับเขา แต่ว่าเธอกลับคิดว่านี่ไม่ได้ ต่างอะไรกันมาก ไม่ว่าจะเป็นใคร เธอก็ล้วนจะไปส่งเขา ที่สนามบินก็จะกลับมาแล้ว
เพื่อเขา แม้แต่ลูกทั้งสองคนของเธอยัง ‘ตัดใจ’ ทิ้งลง
“คุณว่ายังไงล่ะ?” เย่ซือเฉินเขม็งตามองเธอครั้งหนึ่ง จะไม่มีความแตกต่างเหรอ? ถังไปเชียนสําหรับเธอแล้ว พิเศษมากเลยไม่ใช่เหรอ? ถ้าเกิดว่าถังไปเชียนไม่ได้ พิเศษ เธอไปพบกับถังไป๋เชียนทำไมจะต้องแต่งตัวสวย ขนาดนั้นด้วย?
ดวงตาของเงินลั่วฉิงกะพริบด้วยความรวดเร็ว “เย่ซือ เฉิน คุณไม่ได้คิดว่าฉันจะหนีไปกับใครหรอกใช่ไหม?”
ถึงแม้ว่าเวินลั่วฉิงจะคิดว่านี่ค่อนข้างที่จะเหลือเชื่อ แต่ ว่าปฏิกิริยาตอบรับของเย่ซือเฉินในตอนนี้ทำให้เธอนั้นมี ความรู้สึกแบบนี้อยู่
บอกตามตรง ในตอนแรกเย่ซือเฉินคิดเอาไว้แบบนี้อยู่ แล้ว แต่ว่าเมื่อกี้เธอพูดว่าก็แค่ไปส่งคน เขาก็เชื่อเธอ แล้ว
“คุณกล้า” โดนเธอพูดความคิดเข้าให้ อยู่ๆเย่ซือเฉินก็ ไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเอง เขม็งตาใส่เธออีกครั้ง แอบ ซ่อนความน่าอายของตัวเองเอาไว้
เวินลั่วฉิงชะงักไปนิดหน่อย กล้าไม่กล้า ปัญหานี้เธอไม่ เคยคิดมาก่อนเลย แต่ว่า เธอไม่มีทางไป อย่างน้อยก็ คงจะไม่จากไปทั้งแบบนี้
ยังไงเสียระหว่างพวกเขาก็มีข้อตกลงกันอยู่ เรื่องที่เธอ รับปากเขาเอาไว้ยังทำไม่ได้ เธอจะหนีไปทั้งๆที่เป็นแบบ นี้ได้ยังไง
เพียงแค่จากท่าทางของเย่ซือเฉินในตอนนี้ จากนิสัย ของเขา วันนี้เรื่อวนี้กลัวว่าไม่น่าจะจบง่ายๆขนาดนั้นดังนั้น ไปทําเธอไป………
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ