บทที่ 252 ถังจื่อโม่คือลูกชายของฉัน (6)

บทที่ 252 ถัง อโม่คือลูกชายของฉัน (6)

คุณหลับของคุณ ผมจูบของผม ตอนแรกเย่ซือเฉินตั้งใจ มากที่จะควบคุมตัวเอง หักห้ามใจตัวเอง แต่เมื่อได้ยิน เสียงนี้แล้ว ทำให้ร่างกายรู้สึกร้อนไปทั้งตัว แต่ เขาก็รู้ว่า เธอเหนื่อยมากจริงๆ ดังนั้น เขาก็แค่อยากจูบเธอ ทนไม่ ได้ที่ต้องทรมานเธอเหมือนเมื่อคืน

เวลายังอีกยาวไกล ยังไม่ต้องรีบร้อนในตอนนี้

แต่ เขาตามหาเธออย่างบ้าคลั่งมาทั้งวัน เวลานี้เธออยู่ ข้างกายเขา ไม่มีใครรู้ได้ว่าสภาพจิตใจของเขาในตอนนี้ เป็นยังไง

แท้จริงแล้วในเวลานี้เขาอยากที่จะเอาร่างเธอเข้ามา ภายในร่างกายเขาเสียให้ได้เลย

ดังนี้ นี่เพียงแค่การจูบธรรมดา เขาได้ควบคุมความ ต้องการของตัวเองไว้มากที่สุดแล้ว

“ถังจื่อโม่ อย่าเล่นอีก ให้ฉันนอนก่อน”เนื่องจาก เงินลั่วฉิงเหนื่อยมาก เหนื่อยมากจริงๆ ตอนนี้เธออยาก นอนมาก ดังนั้น จึงเรียกชื่อเต็มลูกเธอออกมา เพราะ อยากให้เบบี้ของเธอหยุดการกระทำนี้ลง
ช่วงเวลานั้น เย่ซือเฉินหยุดชะงักลงทันที!!

เย่ซือเฉินหยุดการกระทำทุกอย่าง มองไปที่เธอ จ้องมอง

ไปที่เธอ……

เมื่อกี้เธอพูดอะไรนะ?

ถังจื่อโม่? !

ถังจื่อโม่คือใคร?

เห็นได้ชัดว่าเป็นชื่อของผู้ชาย!

เย่ซือเฉินคาดไม่ถึงว่าสถานการณ์แบบนี้จะได้ยินชื่อ ผู้ชายออกมาจากปากของเธอ

เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่ครึ่งหลับครึ่งตื่นแบบนี้เรียกชื่อ ผู้ชายคนอื่นออกมา? มันรุนแรงยิ่งกว่าเมื่อคืนถ้าเมื่อคืน เธอเรียกชื่อผู้ชายออกมาตอนที่เธอกำลังเมาเหล้า

ตอนนี้ เย่ซือเฉินหยุดมือลง เงินลั่วฉิงไม่มีคนรบกวน จึง หลับสบาย และหลับอย่างสงบ

แต่เวลานี้มีใครบางคนที่จิตใจกลับกระสับกระส่ายไม่ สงบขึ้นมา

“ถังจื่อโม่คือใคร? “เย่ซือเฉินสูบลมหายใจเข้าลึกๆกัดฟันแน่นพร้อมถามมันออกมา

เขารู้ ขณะนี้เธอกำลังอยู่ในระหว่างครึ่งหลับครึ่งตื่น เวลานี้เขาถามอะไรไป เธออาจตอบออกมาโดยไม่รู้ตัว อีกอย่างค่าตอบที่เธอตอบในตอนนี้ต้องเป็นความจริง ไม่มีคำเท็จแน่นอน

“ถัง อโม่ก็คือเบบีจื่อโม่ไง”เงินลั่วฉิงขยับปากพูด และ ตอบความจริงออกมา แต่คำตอบแบบนี้ เย่ซือเฉินฟังแล้ว ก็เหมือนไม่ได้ให้คําตอบอยู่ดี

แต่ คำพูดของเธอที่เรียกจื่อโม่เบบี้ได้ทิ่มแทงเข้าไปตรง กลางใจของเขาแล้ว

“เบบี้คือใคร? “เย่ซือเฉินสูดลมหายใจเข้าลึกๆอีกครั้ง จึงเปลี่ยนวิธีถาม เพราะว่าตอนนี้เธอกำลังอยู่ในระหว่าง ฝัน ดังนั้นต้องค่อยๆหว่านล้อม

เขาอยากรู้ เมื่อคืนที่เธอเรียกเบบี้ๆตลอดเบเบี้หมายถึง

ใคร?

.….….……ครั้งนี้ เป็นลั่วนิ่งไม่ได้ตอบ ไม่รู้เป็นเพราะว่าหลับ สนิทไปแล้วหรือเปล่า

“เด็กดี บอกผมหน่อย เบบี้คือใคร? “มือของเย่ซือเฉิน วางอยู่บนใบหน้าของเธอ ลูบไล้เบาๆ เพียงแต่ครั้งนี้เมื่อเทียบกับเมื่อกี้แล้วลงมือหนักขึ้นเล็กน้อย

เงิน วฉิงโดนรบกวนอีกครั้ง คิ้วขมวดเข้าหากันเล็กน้อย แล้วถามขึ้นมาอีกครั้ง: “เบบี้ก็คือถังจื่อ……..

เบบีของเธอมีถังจื่อโม่ และยังมีจื่อซี แต่ว่า ตอนนี้ เวินลั่วฉิงง่วงมาก พูดไปได้ครึ่งหนึ่ง แล้วก็หยุดลงทันที

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ สีหน้าของเย่ซือเฉินเย็นซาลง ทันที เบบี้คือถังจื่อโม่?

ที่แท้เบบี้ที่เธอเรียกเมื่อคืนไม่ใช่เขา แต่เป็นคนอื่น!

มีอยู่ครู่หนึ่ง ที่เย่ซือเฉินอยากฆ่าคน

แซ่ถัง? ทำไมถึงแซ่ถังอีก?

นับตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป เขาเกลียดทุกคนที่แซ่ถัง

“เบบี้คือถังจื่อโม่? “เย่ซือเฉินเหมือนยังไม่ตายใจ จึง ถามขึ้นอีกครั้ง คำพูดนี้เขากัดฟันถามมันออกมา

“อืม”ครั้งนี้ เวินลั่วฉิงตอบอืมเบาๆ ถึงแม้ตอบเสียงเบา แต่ตอบอย่างมั่นคงออกมา
และเวลาต่อมา สายตาของเย่ซือเฉินหรี่ลง ดี ดีมาก เมื่อ คืนที่เธอเรียกเบบี้ทั้งคืนที่แท้เป็นคนอื่น

ถังจื่อโม่?

เวลานี้เย่ซือเฉินอยากรู้ว่าถังจื่อโม่คือใคร? อยากรู้ อย่างบ้าคลั่ง!!

สายตาที่หรี่ลงของเขามองไปที่มือถือบนหัวเตียงของ เงินลั่วฉิง เธอร้องเรียกแต่ถังจื่อโม่เบบี้ มือถือของเธอต้อง บันทึกข้อความของถังจื่อโม่ไว้แน่นอน

สายตาของเขากะพริบเล็กน้อย แอบสูดลมหายใจเข้า ลึกๆ จากนั้นยื่นมือออกไป หยิบมือถือของเธอมา

สายตาของเยซือเฉินมองไปที่หน้าของเธออีกครั้ง ขณะ

นี้เธอกำลังนอนหลับฝันอย่างสบายอยู่ ไม่รู้เรื่องอะไร

เย่ซือเฉินหรี่ตาลง หยิบมือถือของเธอมาวางไว้ข้างมือ เธอ แล้วใช้มือเธอปลดล็อก จากนั้นเปิดดูเบอร์โทรใน โทรศัพท์ ซึ่งมันก็มีชื่อของจื่อโม่เบบี้ด้วยจริงๆ

เย่ซือเฉินจ้องมองไปที่ชื่อนั้น มองอยู่เป็นเวลานาน เสมือนถ้าจ้องอยู่แบบนั้น สามารถจ้องจนทำให้คนคนนั้น ออกมาจากข้างในได้
เวลาผ่านไปสักครู่ เย่ซือเฉินแอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นกดเบอร์ของจื่อโม่เบบี้ แล้วโทรออกไป

ตอนที่เย่ซือเฉินโทรเบอร์นี้ออกนั้น จิตใจสับสนว้าวุ่น มาก เวลานี้ เขาก็ไม่รู้เหมือนกันนว่าสิ่งที่ตัวเองอยาก ได้ยินคืออะไร

แต่เขาก็คืออยากโทรออกเบอร์โทรนี้ เขาอยากได้ยิน

เสียงของถังจื่อโม่อยากรู้ว่าเขาเป็นใคร?

อยากรู้ว่าที่คนที่เธอเรียกเบบี้ตลอดคือใคร?

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นสองครั้ง มีคนรับ รับอย่างรวดเร็ว

เย่ซือเฉินตะลึงเล็กน้อย แอบสูดลมหายใจเข้าลึกๆ กำลังคิดอยู่ว่าตัวเองจะเอ่ยปากยังไง

“ฉิงฉิง ดึกขนาดนี้แล้วยังโทรมาอีก คือรู้ว่าผมมาที่นี่เห รอ? “แค่ ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของผู้ชายที่อยู่อีกด้าน หนึ่งของโทรศัพท์พูดขึ้นมา น้ำเสียงของผู้ชายคนนั้นมั่ง คงและเซ็กซี่ น่าดึงดูดมาก

เสียงหัวเราะนั้นอ่อนโยนอบอุ่นมาก น้ำเสียงที่ความ เอ็นดูนั้นทำให้ตอนนี้เขาฟังแล้วรู้สึกว่ามันไม่เข้าหูเลย
มือที่ถือโทรศัพท์ไว้ได้กำแน่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มีอยู่ ช่วงเวลาหนึ่ง ที่ดวงตาคู่นั้นพลุ่งพล่านมาก

น้ำเสียงที่อ่อนโยนนี้ คำพูดที่อ่อนนุ่ม และน้ำเสียงที่ เอ็นดู และคำเรียกที่สนิทสนมนี้มันทิ่มแทงเข้าไปกลาง หัวใจของเขา

“ฉิงฉิง ใช่คุณไหม? “อีกด้านหนึ่งของคนพูดโทรศัพท์ เสียงต่ำลง เริ่มได้กลิ่นอายที่ผิดปรกติ

สายตาของเย่ซือเฉินจ้องมองไปที่เวินลั่วฉิง สูดลม หายใจเข้าแรงๆ

เขาคิด ถ้าเขาทายไม่ผิด คนที่รับโทรศัพท์น่าจะเป็นถัง

ไปเชียน

“ถังไป๋เชียน”เย่ซือเฉินควบคุมอารมณ์ตัวเองสุดขีด น้ำ เสียงที่เย็นชานั้นฟังไม่ออกว่ามีอะไรผิดปรกติ ในเมื่อมี คนรับสายแล้ว จะไม่ออกเสียงแล้ววางสายเลยก็คงเป็น ไปไม่ได้

นั้นไม่ใช่นิสัยของเขา!!

เย่ซือเฉินทายไม่ผิด คนที่รับโทรศัพท์คือถังไป๋เชียน นั่นเอง คืนนี้ถังไป๋เชียนไปดูเด็กน้อยสองคนพอดี เมื่อเห็น ว่าเวินลั่วฉิงโทรมา จึงรับโทรศัพท์ขึ้นมา
“เย่ซือเฉิน”ผู้ชายที่พูดโทรศัพท์อีกด้านหนึ่งหัวเราะออก มา และพูดชื่อของเขาออกมาได้อย่างถูกต้อง: “นายใช้ โทรศัพท์ของฉิงฉิงโทรหาฉัน ฉิงฉิงคงไม่รู้มั้ง? ”

“ทำไมเหรอ? เรื่องของสามีภรรยาของเรายังต้องให้ คนนอกอย่างนายมาถามด้วยเหรอ? “เย่ซือเฉินหัวเราะ ออกมาเหมือนกัน หัวเราะออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่กลับมีความยโสมากจนทำให้สามารถโมโหและโกรธ ได้

ถังไปเชียน:

คำพูดของเย่ซือเฉินทิ่มแทงเข้าไปหัวใจของเขา และ เป็นแบบทิ่มแทงให้ตายโดยตรงเลย

สำหรับจุดนี้คือจุดที่ถังไป๋เซียนเจ็บปวดที่สุด เพ ราะเวินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินได้จดทะเบียนสมรส เป็นสามี ภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย นี่คือสิ่งที่เขาไม่สามารถ เปลี่ยนแปลงได้

จากนั้น เย่ซือเฉินไม่ได้ให้โอกาสถังไป๋เชียนพูดต่อ วางสายลงทันที สายตาของเย่ซือเฉินจ้องมองไปที่ เวินลั่วฉิง!