บทที่ 239 คุณชายสามเปมีอาการดึงรุนแรง ผล ที่ได้รับจากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (4)

บทที่ 239 คุณชายสามเย่มีอาการดึงรุนแรง ผลที่ได้รับ จากการที่คุณชายสามเย่โกรธ (4)

“คุณผู้หญิง ท่านประธานให้ผมมารับคุณ ” เมื่อเป็นลั่วฉิง เดินไปถึงหน้าประตูหมิงเจ๋ เลขาหลิวยืนรอเธออยู่ที่หน้า ประตูแล้ว

“เลขาหลิว คุณแน่จะนะว่ามารับฉัน ไม่ใช่มาขวางฉัน” เงินลั่วฉิงมองไปที่เลขหลิว คิ้วขมวดเข้าหากัน

เธอคาดไม่ถึงจริงๆว่า เย่ซือเฉินจะให้เลขาหลิวมาขวาง

เธอไว้

เย่ซือเฉินรู้ได้ยังไงว่าเธอจะออกไป? อีกอย่างทำไมเขา ต้องบังคับให้เธอไปหาให้ได้ด้วย?

ในเมื่อเย่ซือเฉินสั่งให้เลขาหลิวมาขวางเธอแล้ว เธอจะ ออกไปเลยคงไม่ได้แน่นอน เพราะฉะนั้นเธอจึงจำเป็น ต้องตามเลขาหลิวไปเพื่อไปห้องของเขา

เมื่อเวินลั่วฉิงเข้าไปข้างในห้อง ห้องคนเต็มไปหมด รู้สึก ประหลาดใจเล็กน้อย ตอนแรกนึกว่า ที่เขาเรียกให้เธอมา นั้น คงไม่มีคนนอกอยู่ด้วยแน่นอน
คิดไม่ถึงว่าจะมีคนเยอะขนาดนี้

แต่ว่า เมื่อเธอเดินเข้ามา คนที่อยู่ในห้องไม่มีปฏิกิริยา ใดๆตอบสนอง เหมือนไม่ได้มองเห็นเธอด้วยซ้ำ

เย่ซือเฉินกำลังเล่นไพ่นกกระจอก ไม่รู้ว่าเป็นเพราะไม่ เห็นเธอเดินเข้ามา หรือจงใจมองไม่เห็นกันแน่ เพราะว่า ไม่ได้ให้ความสนใจเธอเลย

ถึงแม้ว่าตอนนี้เย่ซือเฉินกำลังเล่นไพ่นกระจอกอยู่ แต่ วินาทีแรกที่เธอเดินเข้ามานั้น ความสนใจทั้งหมดของเขา ไปอยู่ที่เธอจนหมดแล้ว

เขากังวลว่าตอนนี้ถ้าเขาควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ จะทำ อะไรลงไป อีกอย่างตอนนี้ที่นี่ก็มีคนเยอะขนาดนี้ เขาก็ ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี

ในเมื่อไม่มีคนสนใจเธอ เวินลั่วฉิงก็เป็นไปไม่ได้ที่จะยืน เซ่ออยู่ตรงนี้ และเธอก็เดินตามเข้าไปพร้อมกับเลขาหลิว คิดแล้วสักครู่ จึงเลือกหาที่นั่งที่ใกล้เย่ซือเฉินที่สุดนั่งลง ไป

เธอไม่ชอบงานเลี้ยงแบบนี้ ไม่ชอบเลยสักนิด เพราะ ปรกติเขาก็ไม่เคยให้เธอเข้าร่วมงานเลี้ยงแบบนี้อยู่แล้ว วันนี้ไม่รู้เพราะอะไร?
ส่วนเย่ซือเฉินนั้นก็ยังเล่นไพ่นกระจอกต่อ ไม่ได้มองเธอ และไม่ได้พูดอะไร แต่เห็นเธออย่างน้อยก็ยังรู้ตัวนั่งลง ข้างๆเขา สีหน้าที่เป็นชาเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนลงไม่น้อย

แน่นอนเป็นลั่วนิงสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่ไม่ปรกติใน ห้อง แต่ระยะเวลาอันสั้นนี้ เธอก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะ อะไร

เยซือเฉินเรียกเธอมาเป็นพิเศษ แถมยังให้เลขาหลิว ไปขวางเธอไว้ เมื่อเธอมาถึง เขาก็ทำเป็นไม่สนใจ มัน หมายความว่าอะไรกันแน่?

แต่ว่า มีอยู่ข้อหนึ่งที่เธอแน่ใจมาก ก็คือตอนนี้อารมณ์ ของเย่ซือเฉินไม่ค่อยดีเท่าไหร่

แน่นอน ในเมื่อเย่ซือเฉินไม่เอ่ยปากพูดอะไร เธอก็ไม่ จําเป็นต้องเอ่ยปากก่อน เพราะว่าพวกเขาแต่งงานกันลับๆ คนพวกนี้น่าจะเป็นเพื่อนเขาทั้งหมด เขาไม่ทำการแนะนำ เธอก็ไม่เหมาะสมที่จะพูดอะไร

ในบรรดาคนเหล่านี้ นอกจากถังหลินกับคุณชายห้าฉิง ไม่มีใครที่เธอรู้จักอีก

เวลานี้ ไม่มีคนสนใจเธอ เธอก็ค่อยๆทำการสำรวจห้องนี้ ไป เพราะเมื่อกี้ที่เย่ซือเฉินโทรหาเธอนั้นรู้สึกว่ามันแปลกๆ

ให้เลขาหลิวไปขวางเธอไว้ก็ว่าแปลกแล้ว ตอนนี้เมื่อเจอ กับเหตุการณ์ตอนนี้ยิ่ง….……

ถังหลิงตอนนี้กำลังมองไปที่เป็นลั่วฉิง เห็นพฤติกรรม ของนางแล้ว ยิ้มออกมาจางๆ ความระมัดระวังและความ ตื่นตัวของเธอนั้นสูงพอสมควรเลย

“คุณชายเย่” ขณะนี้ มีผู้หญิงหุ่นเซ็กซี่คนหนึ่ง เดินสะบัด เอวเข้ามา โดยเดินผ่านเธอไป แล้วไปหยุดอยู่ข้างกาย ของเย่ซือเฉิน หุ่นที่เซ็กซี่นั้นเหมือนจงใจเอาเนื้อเข้าไป แนบชิดติดตัวเย่ซือเฉินเลยทีเดียว

สีหน้าของเย่ซือเฉินเย็นชาลง ปฏิกิริยาแรกที่ควรทำ คือ ผลักผู้หญิงคนนั้นให้ออกห่าง แต่หางตาของเขาเมื่อ เหลือบไปมองเห็นเวินลั่วฉิงที่นั่งอยู่ใกล้ๆ จึงฝืนใจจ่ายอม ที่จะไม่ผลักผู้หญิงคนนั้นให้ห่างออกจากเขา

เขาก็อยากดูเหมือนกัน ว่าเมื่อเธอเห็นเหตุการณ์แบบนี้ แล้ว จะมีปฏิกิริยาอะไรตอบโต้?

ตอนนี้เงินลั่วฉิงนั่งอยู่ข้างๆเย่ซือเฉิน ผู้หญิงคนนั้นเห็น ได้ชัดว่ากำลังอ่อยเย่ซือเฉินอยู่ สายตาของเธอกะพริบ เล็กน้อย เห็นเย่ซือเฉินไม่มีท่าทีที่จะปฏิเสธ เธอจึงขยับ ตัวออกไปอีกด้าน เพื่อหลีกทางและเว้นที่นั่งให้แก่สาวสวยคนนั้น

เมื่อเห็นพฤติกรรมของเธอ ความโกรธที่สุมอยู่ในอก เกือบกระอักออกมาเป็นเลือด

เขาค้นพบว่า การที่เขาทำการทดลองผู้หญิงคนนี้ เหมือนหาเรื่องทรมานตัวเองแท้ๆ

เขารู้ทั้งรู้ว่าเธอไม่มีเขาอยู่ในใจ สำหรับจุดนี้ เมื่อกี้ตอน ที่อยู่ในห้อง008เธอก็ได้แสดงออกมาอย่างชัดเจนแล้ว เขาคงโง่มาก ที่ตอนนี้ยังจะใช้วิธีการนี้เพื่อทดลองเธออีก

แน่นอน ว่าความโกรธสามารถทำให้คนเสียสติได้ และ ยังทำให้คนคนหนึ่งสูญเสียความสามารถในการคิดได้อีก ด้วย

พี่ใหญ่เลิกคิ้วเล็กน้อย และมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นที่มุมปาก ของเขา

เมื่อหญิงสาวเห็นเย่ซือเฉินไม่ได้ปฏิเสธ จึงแอบยิ้มดีใจ ร่างกายจึงยิ่งใกล้ชิดตัวเขาเข้าไปอีก

เกือบเอาร่างกายทั้งตัวไปแนบติดกับเขาโดยเฉพาะ ทรวงอกที่อิ่มเอิบคู่นั้น
เป็นลั่วนิ่งรู้ดีว่า ในเวลานี้ เธอจะต้องรู้เจียมตัวรู้หน้าที่ เพ ราะเย่ซือเฉินไม่ได้ปฏิเสธผู้หญิงคนนั้น

อีกทั้งนับตั้งแต่ที่เธอเดินเข้ามาเยซือเฉินไม่ได้สนใจเธอ เลย ดังนั้น เธอรู้สึกว่า เธอควรออกให้ห่างยิ่งไกลยิ่งดี

ดังนั้น เป็นลั่วฉิงจึงลุกขึ้นมา แล้วเดินไปอีกฝั่งหนึ่ง เลือก มุมที่ห่างเย่ซือเฉินออกไปอีกหน่อยแล้วนั่งลงไปใหม่

เย่ซือเฉินหายใจเข้าลึกๆด้วยความโกรธ กัดฟันแน่น จน สามารถได้ยินเสียงฟันกัดขยี้ดังขึ้นมาเบาๆ เหมือนจะกัด เธอให้ละเอียด บดให้เป็นผงเลย

จากที่เป็นคนใจเย็น ตอนนี้เขาโมโหโกรธจนผลักไพ่นก กระจอกที่อยู่ตรงหน้าออก

ผู้หญิงที่เข้าใกล้เขาเมื่อกี้ ตกใจจนต้องลุกขึ้นยืน เธอรู้ดี ว่าคุณชายสามเย่ไม่ใช่คนที่สามารถหาเรื่องได้ง่ายๆ และ ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าคุณชายสามเย่กำลังโกรธ

ผู้หญิงคนนั้นถือว่าเป็นคนฉลาด รีบเดินออกไปทันที

“พี่สาม พี่ชนะแล้ว? “เสี่ยวชีเห็นเย่ซือเฉินผลักไพ่ออก มา นึกว่าเขาชนะแล้ว จึงชะโงกหน้าเข้าไปดู
“พี่สาม พี่ยังไม่ได้ฟังไฟเลย จะชนะได้อย่างไร? หลอกลวงเหรอ? “เสี่ยวซีเห็นไฟของเยซียเฉินที่วางอยู่ ตรงหน้าแล้วประหลาดใจเล็กน้อย : “พี่สามหลวงไฟ พี่ ต้องชดใช้เงินนะ รีบชดใช้เงินมาเลย”

พี่ใหญ่มองไปที่เวินลั่วนิ่งที่อยู่ไกลๆในตอนนี้ แล้วยิ้ม ออกมาอย่างมีความหมาย

จะเห็นได้ชัดว่าเงินลั่วฉิงไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ เธอ กำลังรินชาอยู่ อย่างสบายใจและพึงพอใจ

สีหน้าของเย่ซือเฉินยิ่งโกรธมากขึ้นไปอีก

“เมื่อกี้สังเกตพฤติกรรมของเธอ ฉันคิดว่า ถ้าให้เธอได้ เห็นผู้หญิงอื่นมายุ่งเกี่ยวกับสามีตัวเอง เธอจะตรงเข้าไป ฆ่าเขาทิ้งเลยด้วยซ้ำ ” พี่ใหญ่มองไปที่สีหน้าที่เย็นชา เปรียบเสมียนหลุมศพของบรรพบุรุษโดนขุดออกมาของ คุณชายสามเย่ จากนั้นมองไปที่เวินลั่วฉิงที่เปรียบเสมือน ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย จึงเกิดรอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปาก

“ใช่แล้ว ตอนแรกฉันก็คิดแบบนี้เหมือนกัน แต่ทำไมซ้อ สามไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลย? “เสี่ยวรู้สึกสงสัยเหมือนกัน แต่ที่แตกต่างจากพี่ใหญ่คือ เขาสงสัยจริงๆ

ความจริงแล้ว ตอนนี้เขาไม่อยากเล่นไพ่นกกระจอกต่อแล้ว เขาอยากพูดคุยกับซ๊อสามมากกว่า เมื่อกี้ซ๊อสาม เก่งกาจจริงๆ เขาชื่นชมนับถือข้อสามได้ใจจริง

แต่พี่ห้าจัดวางให้เขาเล่นไพ่นกกระจอก

อีกทั้งพี่ใหญ่สั่งไว้ว่า ตอนที่ซ้อสามมาห้ามใครเข้าไป คุยด้วยก่อนเด็ดขาด เพราะว่าซ้อสามเป็นคนที่ฉลาดมาก ความระมัดระวังและตื่นตัวค่อนข้างสูง แค่พวกเขาพูดจา ออกมาก็สามารถเผยพิรุธได้

ดังนั้น เขาจึงต้องอดกลั้นไว้

“หรือทำเป็นมองไม่เห็น” เสี่ยวชีมองตามไปที่เป็นลั่วฉิง แต่ทว่าเวลานี้น้ำเสียงของเขาเบามาก เห็นได้ชัดเหตุผล นี้แม้ตัวเขาเองยังไม่อยากจะเชื่อเลย

“เป็นไปได้ยังไง? เมื่อกี้ที่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามา ซ้อสามก็ นั่งอยู่ข้างๆพี่สาม เห็นได้ชัดว่าซ้อสามจงใจหลีกทางให้” จี้ หรือยากเห็นเรื่องสนุกมากกว่ากังวลมีเรื่องวุ่นวายเกิดขึ้น

“ถ้าอย่างนั้นก็มีคำอธิบายได้แค่อย่างเดียวคือ….. ถัง หลิงมองไปที่เย่ซือเฉิน ยิ้มเจ้าเลห์เหมือนเหมือนสุนัข จิ้งจอกออกมา เห็นได้ชัดว่าจงใจพูดคำนี้ให้เย่ซือเฉิน ได้ยิน ถ้าจะพูดให้ถูกต้องก็คือจงใจและต้องการกระ ตุ้นเย่ซือเฉินนั้นเอง
“อะไรนะ? “เสี่ยวไม่เข้าใจจริงๆ จึงถามขึ้นอย่าง

นอบน้อม