บทที่ 208 คุณชายสามเย่เป็นคนใจดำอำมหิต (3)

บทที่ 208 คุณชายสามเย่เป็นคนใจดำอำมหิต (3)

แต่เธอโต้แย้งไม่ได้และไม่กล้าโต้แย้ง หากเธอโต้แย้งก็ จะทำให้เรื่องราวถูกแพร่ออกไป

ดังนั้น ถึงแม้เงินลั่วฉิงจะโกรธจัดแต่ก็ได้ต้องเก็บไว้ใน ใจ แน่นอนว่า เวินลั่วฉิงพยายามให้ตัวเองสงบเข้าไว้ บอก ตัวเองว่าอย่าวู่วามจะทำให้เรื่องราวยิ่งใหญ่โต่เข้าไปใหญ่ มันไม่สามารถแก้ปัญหาได้

“จะว่าไป คุณเป็นคนก่อเรื่องขึ้นมาเอง คุณก็ต้องหาวิธี แก้เองสิ” แต่ว่าเย่ซือเฉินกลับจงใจเสริมขึ้นมาอีกหนึ่ง ประโยค

“ทำไมถึงว่าฉันเป็นคนก่อล่ะ? “เวินลั่วฉิงหยุดชะงัก จ้อง มองเขาด้วยการกะพริบตาปริบ

ขอเรียนถามหน่อยค่ะว่า ทำไมเขาถึงหน้าด้านพูดอย่าง นี้ออกมาได้ ถ้าเขาไม่จูบเธอในสาธารณะ เรื่องราวจะ รุนแรงอย่างนี้หรือ?

“เพราะคุณยั่วผมก่อน” เย่ซือเฉินพูดย้ำอีกครั้ง ยังคงมี สีหน้าที่บริสุทธิ์และเสียใจที่ไม่ได้รับความเป็นธรรมอยู่ เหมือนเดิม
..เมื่อเงินลั่วฉิงได้ยินคำพูดของเขา ความโกรธที่ พยายามได้ระงับไว้เมื่อกี้ ตอนนี้ได้โผล่ขึ้นมาอีกแล้ว เขา พูดซ้ำแต่ประโยคนี้ทำให้เป็นลั่วฉิงรู้สึกรำคาญ

ไม่สามารถสงบได้อีกต่อไป จากนั้นก้หลุดปากพูดด้วย ความวู่วามว่า “คุณกล้ารับประกันไหมว่าตอนที่อยู่ที่ห้าง สรรพสินค้า คุณไม่ใช่อยากจะบอกความสัมพันธ์ของ พวกเรา? ”

ถ้าตอนนั้นเธอไม่ใช่ดูเย่ซือเฉินออกว่า อยากจะเปิดเผย เรื่องราวของพวกเขา เธอจะไปเสี่ยงยั่วเขาทำไม

ดวงตาเย่ซือเฉินหมุนไปมาเล็กน้อย จ้องมองเธอ หางตา ก็ยกขึ้น ทันใดนั้นก็เอียงตัวไปเข้าใกล้เธอ”อ่อ? ตอนนั้น ผมไม่ได้พูดอะไรเลย แต่คุณกลับรู้ว่าผมจะพูดอะไร? ทำไม? คุณเป็นนักอ่านใจคนหรือ? ”

.”ชั่วขณะนั้นเวินลั่วฉิงเป็นใบ้ไปเลย รู้ว่าตัวเองรู้ผิด อีกแล้ว

ความวู่วามเป็นมารร้ายจริงๆ

ตอนนี้เขาพูดอย่างนี้ทำให้เธอรู้สึกตกใจ เขาว่าเธอเป็น นักอ่านใจคน เห็นได้ชัดว่าเป็นเจตนารมณ์อย่างอื่นแฝง ไว้
เขาสงสัยเธอมาตลอดอยู่แล้ว และเมื่อกี้เธอยังจะไปเข้า ทางของเขาอีก

เวินลั่วฉิง เธอมันโง่เกินไปหรือเปล่า?

“คุณลองบอกผมมาสิว่าคุณรู้ได้ยังไง? หืม? “เห็นได้ชัด ว่าเย่ซือเฉินไม่คิดจะปล่อยเธอไป ตัวของเขายิ่งเข้าใกล้ เธอมากขึ้น

“ฉันก็เดาไปเรื่อยไง”เวินลั่วฉิงหดตัวด้วยจิตใต้สำนึก ท่าทีของเมื่อกี้ของเธอได้มลายหายไปในพริบตา

“ใช่เหรอ? “เขาเข้าใกล้ยิ่งขึ้น ทั้งใบหน้าและริมฝีปาก ของเขาเกือบจะแนบชิดเธออยู่แล้ว

ในระยะหว่างที่กระชั้นชิดและด้วยท่าทีเช่นนี้ ทำให้

เวินลั่วฉิงยิ่งตื่นเต้นเข้าไปอีก

“อืม” เวินลั่วฉิงพยักหน้าด้วยจิตใต้สำนึก

เย่ซือเฉินจ้องมองเธอในระยะกระชั้นชิดด้วยแววตาที่ สดใสอย่างผิดปกติ “อืม ภรรยาของผมฉลาดมากเลย ทายได้อย่างแม่นยำ ที่แท้ภรรยาของผมนั้นเป็นคนที่อ่าน ใจคนได้ เก่งอย่างนี้ คุณว่าผมจะให้รางวัลแก่คุณยังไงดี นะ?
ให้รางวัลกับเธอ? ทันใดนั้นเวินลั่วฉิงมึนไปหมด ทําไม พูดไปพูดมาแล้วมาพูดถึงเรื่องให้รางวัลได้ล่ะ?

จากนั้นก็ไม่รอให้เธอตอบสนอง เย่ซือเฉินก็ได้จูบเธออีก ครั้ง ยังคงเป็นจูบที่ดุเดือดและเข้าถึงอารมณ์อย่างลึกซึ้ง มิอาจจะควบคุมได้

เงินลั่วฉิงตกตะลึงจนลืมหายใจในชั่วขณะนั้น จูบที่ไม่ ขาดสายของเขาทำให้เธอหายใจไม่สะดวก อาจเป็น เพราะสาเหตุที่หายใจไม่สะดวก ถึงทำไมสมองของเธอ เหลือแต่เพียงความว่างเปล่า และตอนนี้เธอก็หายใจ อย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้นไม่นาน เย่ซือเฉินก็ปล่อยตัวเธอ เห็นท่าที ของเธอทั้งงงงวยและเบลอๆ บวกกับมีความสับสนปมอยู่ ด้วย ทำให้เขายกมุมปากขึ้นแล้วกล่าวขึ้นอย่างกะทันหัน ว่า “เรียนพวกจิตวิทยาคงน่าเบื่อและเหนื่อยมากเลยใช่ ไหม? ”

“อืม”เวินลั่วฉิงยังตามไม่ทัน จังหวะการหายใจยังคงไม่ เหมือนปกติ สมองจึงยังไม่ได้หมุน จากนั้นจึงขานตอบ ด้วยจิตใต้สำนึกไปอีกคำ ก็เข้ากับดักของเย่ซือเฉินซะ แล้ว แบบว่าหลุดพูดออกไป!!

เย่ซือเฉินยิ้มอย่างพอใจ เป็นเธอจริงๆ เป็นคนเดียวกันจริงๆ
เขาชอบท่าทีของเธอในขณะนี้มาก ซึ่งกำลังอยู่ในความ สับสนมึนงงอยู่ และชอบที่ตอนนี้เธอไม่ได้มีท่าทีที่จะระวัง ตัวจากเขาเลย

“ในเมื่อน่าเบื่อและเหนื่อยขนาดนี้ ทำไมถึงเรียน ล่ะ? “เย่ซือเฉินนั้นเป็นคนที่ฉลาดแหลมคม ดังนั้นจึง ตัดสินใจสืบสวนต่อในสถานการณ์ที่เป็นใจ

..เนลั่วฉิงหยุดชะงัก จากนั้นก็รู้ตัวว่าตัวเองโดนกับ ดักของเขาอีกแล้ว

ผู้ชายคนนี้ใจดำอีกหน่อยได้ไหม? เขายังเจ้าเล่ห์ได้อีก ไหม? กล้าที่จะมาหลอกลวงเธอ

เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญจิตวิทยาด้านนักโทษ แต่กลับโดน เขาหลอกให้หลงเข้าไปในกับดักเสียแล้ว

เขาปะทะศึกจิตวิทยาได้อย่างยอดเยี่ยมมาก ตั้งแต่เริ่ม เขาจงใจที่จะโน้มน้าวความรู้สึกของเธอ และยังจูบเธอ

แผนการที่ดำเนินการมาทีละก้าวทีละก้าวของเขาช่าง แยบยลเหลือเกิน แม้กระทั่งเธอก็ต้องยอมพ่ายแพ้และ นับถือจากใจ

เธอรู้ความเจ้าเล่ห์ของเขาตั้งนานแล้ว และรู้ว่าเขาเป็นคนที่อันตรายตั้งนานแล้ว

เธอนึกถึงคำพูดของรุ่นพี่และนึกถึงครั้งก่อนที่เย่ซือเฉิน ไปรั้งเธอที่สถานีตำรวจ

เขาอยากจะตรวจสอบว่าคนที่อยู่ในสถานีตำรวจเป็น เธอหรือเปล่า? แต่ว่าเขารู้ได้อย่างไรกันล่ะ?

และอีกอย่าง เรื่องนั้นมันสำคัญต่อเขามากเลยเหรอ?

พวกเขาแค่ตกลงกันในนาม อีกหนึ่งปีให้หลังเขาน่าจะได้ หุ้นส่วนจากบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปแล้วก็ได้ เมื่อถึงตอนนั้น พวกเขาก็จะได้หย่ากัน

ดังนั้นเธอมีสถานะอะไรก็ไม่สำคัญสำหรับเขาสักเท่า

ไหร่หรอก

รุ่นพี่บอกว่าเขามีอำนาจที่น่าเกรงขาม ถ้าเช่นนั้น นอกจากเขาเป็นประธานบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปแล้ว ยังมี สถานะเป็นอะไรอีกนะ?

สถานะของเธอและกลุ่มของเธอนั้นเป็นความลับ ตลอด หลายปีที่ผ่านมาเพื่อความปลอดภัยของทุกคน รุ่นพี่จึงใช้ ทุกวิถีทางเพื่อเก็บสถานะที่แท้จริงของทุกคนเอาไว้
เพราะหลายปีมานี้พวกเธอทำเรื่องขัดใจคนอื่นไว้มาก แม้กระทั่งรวมถึงคนน่ากลัวที่ฆ่าคนอย่างเลือดเย็นอีกด้วย

และที่สำคัญเธอรู้ว่า งานที่รุ่นพี่รับมามีทั้งงานในสังคม ดีและงานในสังคมมืด เพียงแต่เธอไม่เคยเข้าร่วมงานใน สังคมมืดก็เท่านั้นเอง

ดังนั้นหากยังไม่รู้สถานะที่แท้จริงของเย่ซือเฉิน ไม่รู้เป้า หมายที่แท้จริงของเขา เธอจะไม่ไปเลี่ยงเอาชีวิตทุกคน ไปเดินพันอย่างแน่นอน

ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาหลายปี ทุกคนในกลุ่มก็เปรียบ เสมือนญาติพี่น้องของเธอ

เวินลั่วฉิงจ้องมองเขาอยู่นิ่งๆไม่ได้พูดอะไร เพราะเธอ กลัวตัวเองจะเผลอพูดในสิ่งที่ไม่ควรพูดออกไปอีก

แต่ว่าเย่ซือเฉินไม่ได้ซักถามต่อ เขารู้ว่าเมื่อเธอตาม เหตุการณ์ทันแล้วก็จะไม่หลงกับดักง่ายๆอีก เมื่อกี้เขา จงใจจูบเธอ จนเธอรู้สึกสับสนเบลอๆแล้วถึงจะถาม เพียง แต่เขาคิดไม่ถึงว่าเธอจะรู้ทันเร็วขนาดนี้

โอ๊ะ เสียดายจัง หรือจะลองจูบดูอีกครั้งหนึ่ง…….…..

ดวงตาของเขาจ้องมองริมฝีปากที่อวบอิ่มชวนหลงใหลของเธอ อยากจะเข้าใกล้อีกครั้ง

เพียงแต่ครั้งนี้ เป็นลั่วฉิงใช้มือกั้นเขาไว้พลางจ้องมอง เขาด้วยสายตาที่โกรธเคือง

เขายังกล้ามาไม้นี้อีกเหรอ?

เธอกลัวตัวเองจะถูกเขาจูบจนหายใจไม่ออก จูบจน สมองหมุนไม่ทันแล้วเผลอหลุดปากพูดความลับออกไป

เมื่อกี้เธอเป็นอะไรกันแน่? เพราะเขาจูบจนทำให้สมอง นไม่ทันเลยเหรอ? หมุน

เย่ซือเฉินผิดหวังเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ประหลาดใจ ตอน แรกนั้นเขาได้วางแผนอย่างดี จู่โจมเธอทีละก้าวทีละก้าว จนฉวยโอกาสตอนเธอเผลอมาได้ ซึ่งตอนนี้คงจะไม่ง่าย เช่นนั้นอีกแต่ว่า……