บทที่176คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณจะไปดู ตัว(2)

บทที่176คุณชายสามเย่ ภรรยาของคุณจะไปดูตัว(2)

คุณปู่เงินอึ้งไปแล้วหลังจากนั้นจึงหัวเราะขึ้นมา

ดวงตาของคุณย่าเหอปรากฏถึงความตื่นเต้นและความ ซาบซึ้งอย่างเห็นได้ชัด

เพียงแต่ เวินจีหยันและคนอื่นกลับแสดงสีหน้าที่ไม่ อยากเชื่อออกมาด้วยความโมโห

“อะไรนะ? เธอว่าอะไรนะ? เรื่องดี? ปู่อายุขนาดนี้แล้ว ยังจะแต่งงานอีก เธอยังจะบอกว่านี่เป็นเรื่องดีอีกหรือ? นี่ มันน่าขายหน้าจะตายอยู่แล้ว” เฉินหรวนหรวนรีบโพล่ง ออกมา หน้าแดงด้วยความร้อนรน

“มีใครกำหนดไว้หรือว่าอายุเยอะแล้วจะไม่สามารถ หาความสุขให้กับตัวเองได้?” เป็นลั่วนิ่งมองดูท่าทางของ เวินหรวนหรวน มุมปากปรากฏรอยยิ้มอันแสนเย็นชาออก มา : “เธอบอกว่าขายหน้า? อายใครหรือ? อายคนของ เธอ? สิ่งที่คุณปู่ทำมันทำให้เธอต้องอายคนของเธออย่าง นั้นหรือ?”

“ฉิงฉิง เธออย่ามาบิดเบือน หรวนหรวนไม่ได้หมายความ แบบนั้น หรวนหรวนแค่รู้สึกว่าเรื่องนี้มันไม่เหมาะสม คนอื่นๆจะต้องเอามาพูดนินทากันอย่าง แน่นอน” ดวงตาของหลี่หยุนมีความไม่พอใจแสดงออก มา แต่ไม่นานก็ปกปิดเอาไว้ แล้วจึงรีบอธิบายออกมาแทน เวินหรวนหรวนเพื่อเป็นการไกล่เกลี่ย

“ในเมื่อคุณบอกว่าล้วนแต่เป็นคำนินทา แล้วคุณจะไป สนใจมันทำไมล่ะคะ?” เงินลั่วฉิงกวาดตามองเธอไปแวบ หนึ่ง ตอบกลับไปอย่างสงบจิตสงบใจ

“เธอ….”หลี่หยุนถูกเธอดักเอาไว้เสียจนพูดไม่ออก โมโหเสียจนแทบจะกระอักเลือดออกมา

“ไม่ว่าจะพูดยังไง เรื่องนี้ฉันก็ไม่เห็นด้วย ไม่ยอมเด็ด ขาด” เวินจีหยันเห็นว่าเป็นลั่วฉิงพูดดีๆด้วยไม่ได้นั้น จึงมี ท่าทางที่แข็งขึ้นมา

“การแต่งงานไม่ได้มีข้อจำกัดในเรื่องของอายุนี่คะ กฎหมายบ้านเมืองยังให้แต่งได้ แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรที่จะ ไม่ยอม?” เวินลั่วฉิงหัวเราะเยาะออกมา เขาไม่ยอมอย่าง นั้นหรือ? ช่างตลกเสียจริงๆ

คุณย่าเวินคนก่อนเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว คุณปู่อยู่คน เดียวมาตลอดหลายปีนี้ คนอายุเยอะต้องการจะหาใคร ซักคนนึงแล้วมันเป็นอย่างไรกัน?

คนพวกนี้มีสิทธิ์อะไรที่จะไม่ยอม?
ความคิดของคนในครอบครัวนี้เธอจะไม่รู้ได้อย่างไรกัน ไม่ใช่กลัวว่าคุณปู่แต่งงานใหม่แล้วพอถึงตอนนั้นจะถูก แบ่งมรดกทรัพย์สินของตระกูลเวินไปหรอกอย่างนั้นหรือ ส่วนเรื่องอื่นๆนั้นก็เป็นเพียงแค่ข้ออ้างเท่านั้น

“เวินลั่วฉิง แกหมายความว่าอะไร?” เวินจีหยันเองก็ถึง โต้ตอบไปเสียจนพูดไม่ออกเช่นกัน แน่นอนว่าเขารู้สึก โมโหไม่น้อยเลย

“เรื่องนี้ฉันเคารพความคิดของคุณปู่ อีกทั้งยังสนับสนุน อย่างเต็มที่ด้วยค่ะ” เวินลั่วฉิงเอ่ยพูดออกมาอย่างสบายๆ แต่กลับดูมีความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวอย่างไม่สามารถมอง ข้ามไปได้เลย

คุณปู่และคุณย่าเหอจะต้องรู้จักกันมาตั้งแต่แรกแล้ว อย่างแน่นอน เมื่อก่อนทั้งสองคนนี้จะต้องเป็นเพราะเรื่อง กังวลบางอย่างที่ทำให้พวกเขาไม่ได้อยู่ด้วยกัน

แต่หลังจากครั้งที่แล้วที่คุณปู่ไปตรวจสุขภาพที่จิงเฉิง แล้วพาคุณย่าเหอกลับมาด้วยนั้น เห็นได้ชัดว่าอาการ ป่วยของคุณปู่ได้ทำให้ทั้งสองคนอยากจะใช้วันที่เหลือ อยู่ให้มีค่ามากที่สุด

ความรู้สึกเช่นนี้เธอจะไม่สนับสนุนได้อย่างไรกัน

คุณปู่เวินสูดหายใจเข้าเบาๆ อารมณ์แย่ๆเมื่อครู่นี้ได้หายไปหมดแล้ว ใบหน้าปรากฏความปลื้มปีติออกมา

“ถ้าหากพวกคุณมีความเห็นอื่นล่ะก็….”ดวงตาของ เวินจั๋วฉิงมองไปยังเวินจีหยันกับคนที่เหลือ หลังจากนั้น จึงเอ่ยต่อขึ้นมาอย่างช้าๆ : “มีความเห็นอะไรก็เก็บเอาไว้ แล้วกันนะคะ”

“มีสิทธิ์อะไร? เงินลั่วฉิงแกมีสิทธิ์อะไร?” ทั้งสามคน ได้ยินคำพูดของเวินลั่วฉิงแล้ว แทบจะตำหนิออกมา พร้อมกัน เวลานี้พวกเขากลับสามัคคีกันเป็นอย่างมาก

“ก็มีสิทธิ์ที่ว่าตระกูลเวินนี้ฉันเป็นเจ้าของไงคะ” ใครเป็น คนดูแลบริษัทเวินชื่อกรุ๊ป คนนั้นก็เป็นเจ้าของตระกูลเวิน นี่คือกฎของตระกูลเงิน

คำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงทำให้ทั้งสามคนไม่สามารถตอบโต้ ได้เลย สีหน้าของแต่ละคนนั้นดูแย่มาก

“ปู่อยากจะไปจัดการเรื่องจดทะเบียนแต่งงานกับคุณ ย่าเหอวันนี้ ปู่ไม่อยากจะให้คุณย่าเหอต้องมาคอยตามปู่ อยู่อย่างคลุมเครือแบบนี้” คุณปู่เวินที่เป็นบุคคลสำคัญ ดู ผ่อนคลายลง

“ค่ะ” เวินลั่วฉิงพยักหน้า เรื่องนี้เป็นสิ่งที่จำเป็น

“งานแต่งงานก็คงจะไม่ต้องจัดหรอก แต่ปู่อยากจัดงานเลี้ยงซักงานนึง เพื่อประกาศให้กับภายนอกได้รู้ ถ้าไม่ อย่างนั้น…..” คุณปู่เวินพิจารณาอย่างรอบคอบ แสดงให้ เห็นว่าเขาจริงจังกับเรื่องนี้เป็นอย่างมาก

“ไม่ ไม่ต้องหรอกค่ะ” คุณย่าเหอกลับห้ามเอาไว้ : “งาน เลี้ยงไม่ต้องจัดหรอกค่ะ”

“ฉันเห็นด้วยกับวิธีของคุณปู่นะคะ เรื่องนี้หากไม่บอกให้ กับคนข้างนอกรู้ คนนอกก็คงจะมีข้อซักถามแล้วก็วิจารณ์ กันอย่างสาดเสียเทเสีย ถึงแม้ว่าคุณย่าจะไม่แคร์ แต่คุณ ปู่ก็คงไม่สามารถทำให้คุณย่ารู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็น ธรรมแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ” เวินลั่วฉิงเข้าใจความหมาย ของคุณปู่ ดังนั้น เธอจึงสนับสนุนการตัดสินใจของเขา

“ฉิงฉิง ปู่ขอบคุณหลานมากนะ” คุณปู่เวินรู้สึกปลื้มใจ น้ำเสียงมีความแตกต่างออกไปจากเดิม นับว่าเป็นเรื่องที่ ยากมากที่ฉิงฉิงจะเข้าใจเขาขนาดนี้ สนับสนุนเขาขนาด นี้

เขารู้สึกปลื้มใจและพอใจในสิ่งที่มีมากเช่นกัน!

“นี่บ้ากันไปแล้วหรือเปล่า ยังจะต้องจัดงานเลี้ยงอีก.…….….. เวินจีหยันและคนอื่นคัดค้านออกมาอีกครั้ง

เวินลั่วฉิงชำเลืองมองไป ทำให้ทั้งสามคนหุบปากลงในทันที

คุณปู่เวินไปจดทะเบียนสมรสเสร็จเรียบร้อยในวันนั้น ส่วนงานเลี้ยงนั้นกำหนดจะจัดขึ้นในอีกสามวัน เห็นได้ชัด ว่าคุณปู่เวินต้องการรีบจะทำให้สถานะของคุณย่าเหอนั้น ได้รับการยอมรับ

“เราจดทะเบียนกันแล้ว ทำไมจะต้องจัดงานด้วยคะคุณ” คุณย่าเหอยังคงไม่เห็นด้วยกับเรื่องที่จะจัดงานเลี้ยงเช่น เคย ท่าทางของเวินจีหยันและคนอื่นๆเธอเห็นมันอย่าง ชัดเจน เธอไม่อยากจะให้เขากับลูกชายจะต้องมาทะเลาะ กันให้ไม่มีความสุขแบบนี้เพราะเธอ

“ฉิงฉิงสนับสนุนพวกเรานะ” คุณปู่เวินใช่ว่าจะไม่รู้ความ คิดของเธอ ดังนั้น เขาจึงย้ายเวินลั่วฉิงให้ออกมาอยู่ข้าง นอก

“ฉิงฉิงเป็นเด็กดีมากจริงๆ” คุณย่าเหอยิ้มออกมา ด้วย ใบหน้าที่รักใคร่เอ็นดู : “ฉันไม่คิดเลยนะว่าเธอไม่เพียงแค่ ไม่โทษฉันเท่านั้น แต่นี่ยังคิดต่อแทนฉันอีก”

“อืม ฉิงฉิงเป็นเด็กดีมากคนนึงจริงๆ เพราะฉะนั้น งาน เลี้ยงครั้งนี้ จริงๆแล้วผมจัดขึ้นก็เพื่อฉิงฉิงนี่แหล่ะ” คุณปู่ เวินมองเธอ แล้วยิ้มออกมาอย่างดูมีลับลมคมใน

“จัดเพื่อฉิงฉิง?” คุณย่าเหอรู้สึกอึ้ง และหาคำตอบไม่ได้ด้วยเช่นกัน

“ฉิงฉิงอายุไม่น้อยแล้ว สุขภาพของผมก็ไม่ดี สิ่งที่ผม หวังและต้องการมากที่สุดก็คือเห็นเธอได้แต่งงานกับคนที่ เหมาะสมคู่ควรกับเธอ อยากให้เธอมีความสุข ดังนั้นงาน เลี้ยงครั้งนี้ผมเตรียมว่าจะเชิญให้หนุ่มๆที่มีความสามารถ มาร่วมงานด้วย ถึงตอนนั้นก็ดูว่าจะมีคนที่ฉิงฉิงชอบหรือ เปล่า ปกติแล้วฉิงฉิงไม่ชอบไปร่วมงานเลี้ยง ผมก็เลยคิด จะใช้โอกาสครั้งนี้” ใบหน้าของคุณปู่เงินมีรอยยิ้มปรากฏ ขึ้นมา เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้คุณปู่เวินได้เตรียมแผนเอาไว้ ตั้งแต่แรกแล้ว

“นี่คุณเตรียมที่จะจัดงานดูตัวให้กับฉิงฉิงอย่างนั้นหรือ คะ? ฉิงฉิงจะยอมไหม?” คุณย่าเหอเข้าใจความหมายของ เขา เพียงแต่เธอรู้สึกลังเล

“ถึงตอนนั้นถ้าหากมีคนที่ฉิงฉิงชอบ นั่นก็เป็นเรื่องที่น่า ยินดีไป แต่ถ้าหากไม่มีคนที่ฉิงฉิงชอบ ก็จะเป็นเพียงแค่ งานเลี้ยงธรรมดาเพียงเท่านั้น เรื่องนี้ผมจะไม่บังคับฉิงฉิง หรอก” คุณปู่เวินรักเวินลั่วฉิงมากจริงๆ และแน่นอนว่าก็ ต้องให้ความเคารพกับความคิดเห็นของเธอด้วยเช่นกัน

เมื่อเวินลั่วฉิงรู้ว่างานเลี้ยงจะถูกจัดขึ้นในอีกสามวัน เธอ วางแผนที่จะไปช่วยงาน แต่กลับถูกคุณปู่เวินห้ามเอาไว้ คุณปู่เวินบอกเธอว่าเพียงแค่ถึงตอนนั้นแล้วเธอมาก็พอ เรื่องอื่นๆนั้นไม่ต้องให้เธอมาจัดการ
เงินลั่วนิ่งเดิมทีที่ไม่ได้ถนัดเรื่องเตรียมงานพวกนี้อยู่แล้ว ด้วย ดังนั้นเธอจึงไม่ได้เอ่ยถามอะไรอีก

เดิมทีที่เวินลั่วฉิงคิดอยากจะโทรหาเยซือเฉิน แต่เธอนึก ขึ้นมาได้ว่าเยซือเฉินกับเมิ่งโร่ถึงไปประเทศRด้วยกัน อีก ทั้งนี่ก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เรื่องการแต่งงานของเธอกับ เย่ซือเฉินก็จําเป็นที่จะต้องปิดเป็นความลับ ถึงแม้เย่ซือ เฉินจะอยู่ที่เมืองAแต่เขาก็ไม่สามารถมาร่วมงานได้อยู่ดี เพราะฉะนั้นเธอจึงไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเขา

หลังจากนั้นสองวัน ที่ประเทศR

“ท่านประธานครับ คุณปู่เวินจัดงานเลี้ยงดูตัวให้กับคุณ ผู้หญิงครับ ต้องการให้คุณผู้หญิงเป็นคนเลือกคู่ครับ” หลังจากที่เลขาหลิวได้รับข่าวนี้มาแล้วจึงรีบมารายงาน ให้กับท่านประธานของเขาทราบ

คุณผู้หญิงจะดูตัว นี่เป็นเรื่องใหญ่ค้ำฟ้าเชียวนะ!!