บทที่169 กลยุทธ์ส่งเสียงบูรพาฝ่าตีประจิมของ สาวสวยระดับนางฟ้าอย่างเวิน (1)

บทที่169กลยุทธ์ส่งเสียงบูรพาฝ่าตีประจิมของสาวสวย ระดับนางฟ้าอย่างเวิน (1)

“หือ” เยซือเฉินขมวดคิ้ว แล้วจ้องมองเงินลั่วฉิง เหมือน สติหลุดลอยเล็กน้อย

“คือว่าผู้หญิงที่อยู่ในโรงแรมเมื่อคืนคือMrs Tang “คุณ ชายห้าฉิงยิ่งเพิ่มเสียงดังมากขึ้น ฟังดูเหมือนกำลังตื่นเต้น ดีใจ”เมื่อกี้เธอโทรหาผม

ณ ตอนนี้ เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงพูดคุณชายห้าฉิงอย่าง ชัดเจน Mrs Tang คือเธอเหรอ

แต่เมื่อกี้เธอไม่ได้โทรหาคุณชายห้าฉิงนิ เมื่อกี้เธออยู่ กับเย่ซือเฉินตลอด แล้วจะโทรหาคุณชายห้าฉิงได้ยังไง

ขณะนี้เงินลั่วฉิงรู้สึกสงสัยอยู่ในใจ แต่ใบหน้ากลับไม่ เผยพิรุธอะไรแม้แต่น้อย เธอกลัวว่านี่จะเป็นแผนที่เย่ซือ เฉินใช้มาหลอกเธออีก

เล่ห์เหลี่ยมเย่ซือเฉินตอนนี้เธอรับรู้เป็นอย่างดี เพื่อเป้า หมายแล้วเขาสามารถทำได้ทุกอย่าง

“เธอโทรมาแกเหรอ”เย่ซือเฉินถามกลับ น้ำเสียงที่ใช้นั้นฟังไม่ออกถึงความเปลี่ยนแปลงมากนัก แววตาคู่ นั้นของเขายังจ้องมองเธอเหมือนเดิม อยากรู้ความ เปลี่ยนแปลงจากสีหน้าเธอ

แต่ไม่มี ไม่มีเลยสักนิด

เย่ซือเฉินแอบถอนหายใจ มีข้อผิดพลาดตรงไหนเหรอ

“ใช่ คือเธอ เธอบอกเมื่อคืนที่โรงแรมเธอท้าของหายไป อย่างหนึ่ง เธออยากจะให้ผมช่วยหาของสิ่งนั้นคืนให้กับ เธอ จากนั้นเธอถึงจะช่วยผมคลี่คลายคดีที่ยากที่สุดใน มือผม ” คุณชายห้าฉิงพูดถึงตอนนี้ ความดีใจก็ลดน้อยลง อย่างเห็นได้ชัด “แต่ของที่เธอพูดนั้น ผมยังไม่เคยเห็นมา ก่อนเลย กลัวว่าจะหาคืนมาไม่ได้ง่ายๆนะสิครับ”

เมื่อได้ฟังที่คุณชายห้าฉิงพูด เวินลั่วฉิงแอบตะลึงอยู่ใน ใจ เรื่องที่เธอทำเอสซี การ์ดหายนั้น เธอไม่เคยบอกใคร ที่ไหนเลย และเอสซี การ์ดของเธอก็ถูกเย่ซือเฉินเอาไป แล้ว พูดตามเหตุผลแล้วเย่ซือเฉินก็คงไม่บอกคนอื่นอย่าง แน่นอน

ถ้างั้นคนที่โทรหาคุณชายห้าฉิงนั้นรู้เรื่องได้ยังไงกัน

เธอรู้ได้ยังไงกัน แล้วที่เธอทำแบบนี้มีจุดประสงค์อะไร กันแน่
“เธอได้บอกหรือเปล่าว่าคือของอะไร”ดวงตาที่หรี่ลงเล็ก น้อยของเยซือเฉินมีความมืดซ่อนอยู่ เรื่องนี้ เขาไม่เคย บอกใครเลย เขาคิดว่าเธอก็คงยังไม่ทันได้รายงานอย่าง แน่นอน

ถ้างั้นมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

“เธอบอกคือเอสซี การ์ดใบหนึ่งครับ”คุณชายห้าฉิงคิด แล้วคิดอีก เห็นได้ชัดเจนว่ามีความลังเล แต่สุดท้ายก็บอก เย่ อเฉิน

“พี่สาม เธอบอกว่าเรื่องนี้ต้องเก็บความลับ ห้ามบอกใคร เด็ดขาด”คุณชายห้าฉิงพูดเสริมอีกประโยค ที่มีความ หมายชัดเจน

เมื่อเย่ซือเฉินได้ยินที่คุณชายห้าฉิงพูดแล้ว แววตา ก็ค่อยๆหรี่ลง คนๆนั้นพูดออกมาแม้กระทั่งเรื่องเอสซี การ์ด……

“แกบอกเธอ ว่าเอสซี การ์ดที่เธออยากได้อยู่กับฉันแก ให้เธอมาเอากับฉันเอง”เย่ซือเฉินจ้องมองเงินลั่วฉิง แล้ว แอบถอนหายใจ เรื่องนี้ทำให้เขาแปลกใจเป็นอย่างมาก

หากผู้หญิงคนที่โทรหาคุณชายห้าฉิงพูดเรื่องจริง ถ้างั้น เขาก็คาดเดาผิดแล้วใช่ไหม
ไม่ เขารู้สึกว่าเขาคาดเดาไม่ผิด เพราะฉะนั้นต่อจากนั้ เขาจะให้เธอเผยธาตุแท้ออกมาให้ได้

ณ ตอนนี้ในใจเงินลั่วนึงเริ่มสงสัยมากขึ้น พูดตาม เหตุผลแล้วการกระทำของคนคนนั้นทำเพราะเพื่อให้เธอ พ้นจากข้อสงสัย แต่เธอมักรู้สึกว่าเรื่องนี้มันแปลกๆยังไง ไม่รู้

คนๆนั้นรู้เรื่องที่เธอทำเอสซี การ์ดหายได้ยังไง

คนคนนั้นเป็นศัตรูหรือเพื่อนกันแน่

“พี่สาม พี่พูดอะไร เอสซี การ์ดอยู่กับพี่งั้นเหรอ พี่ขโมย เอสซี การ์ดจากเธอมาใช่ไหม” คุณชายห้าฉิงถอนหายใจ อย่างชัดเจน แล้วอดไม่ได้ที่จะเสียงดังมากขึ้น

“พี่สาม ถ้าเอสซี การ์ดอยู่กับพี่ งั้นต่อไปพี่คิดจะทำไป ต่อ”เสียงคุณชายห้าฉิงมีความประจบเล็กน้อย “พี่สาม พี่รู้ใช่ไหมว่าคดีที่อยู่ในมือผมนั้นเป็นคดีใหญ่ที่มีผลกับ ชีวิตคน ดังนั้นเมื่อถึงเวลาก็ขอให้พี่ช่วยผมพูดกับMrs Tangหน่อยนะครับ……..”

คุณชายห้าฉิงเป็นถึงนายหัวหน้าตำตรวจ เรื่องที่เกี่ยว กับชีวิตคน เขาจะประมาทไม่ได้เด็ดขาด และพร้อมทำ ทุกอย่างเพื่อคลี่คลายคดี
“ได้”ครั้งนี้ คุณชายสามเย่ตอบตกลงอย่างไม่รอช้า แน่นอน ตอนคุณชายสามเปตอบตกลง ยังตั้งใจจ้องมอง เป็นลั่วฉิงโดยเฉพาะชั่วแวบหนึ่ง

เป็นลั่วนิ่งหลบสายตาเล็กน้อย เขาจะรับฝากคุณชายห้า ฉิงแบบนี้เลยเหรอ เขาทำไมถึงมั่นใจขนาดนี้ เขาแน่ใจว่า สามารถจะหาเธอเจอมากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย

เขามีแผนอะไรอยู่ในใจแล้วใช่ไหม

“นอน”เย่ซือเฉินวางสายโทรศัพท์ ใบหน้ามีความ ตึงเครียดเล็กน้อย จู่ๆก็นอนลงข้างๆเธออีกครั้ง ครั้งนี้ เขา ไม่ปล่อยโอกาสเธอหนีอีก ได้ยื่นมือคว้าเธอมากอดทันที

“คุณสามี ฟ้าสว่างแล้ว”เงินลั่วฉิงตกใจจนเกือบจะหยุด หายใจไปแล้ว เป็นการนอนที่ไม่กล้าขยับสักนิด

เย่ซือเฉินมองดูเวลา จึงรู้ว่าใกล้จะเจ็ดโมงแล้ว

เขารู้สึกว่าเมื่อคืนพวกเขาสองคนยุ่งกันมามากพอแล้ว ตอนนี้จึงควรพักผ่อนอย่างเต็มที่

ยังดี ที่เขาบอกว่านอนนั้นเป็นการที่เอาผ้าห่มมาคลุม แล้วนอนอย่างเดียว
ที่จริงแล้วเป็นลั่วนึงก็ไม่ได้นอนทั้งคืน แต่เพราะเธอนอน ไม่หลับจริงๆ เธอไม่รู้ว่าเป็นใครกันที่ปลอมตัวเป็นเธอ แล้วโทรหาคุณชายห้าฉิง

และเธอก็ยังไม่แน่ใจด้วยว่าคนคนๆมีจุดประสงค์อะไร กันแน่ เพราะฉะนั้นการตรวจสอบเรื่องนี้ให้ชัดเจนเป็นสิ่งที่เร่ง

ด่วนที่สุดในตอนนี้

ตอนนี้ข้อมูลอยู่ในมือเย่ซือเฉิน เธอกลัวว่าเรื่องนี้จะ เชื่อมโยนมาถึงตัวเย่ซือเฉินได้

ที่จริงทั้งสองก็ได้นอนกันไม่นาน เพราะต่อมาบริษัทก็มี เรื่อง เย่ซือเฉินจึงต้องรีบไปที่บริษัท ส่วนเงินลั่วฉิงก็รีบไป ที่บริษัทเวินชื่อกรุ๊ปเช่นกัน เพราะฉู่หลิงเอ๋อรออยู่ที่บริษัท เวินชื่อกรุ๊ปแล้ว

เงินลั่วฉิงมาถึงบริษัทเข้าทำงานฉู่หลิงเอ๋อก็รีบเข้ามา ขณะนี้ใบหน้าฉู่หลิงเอ๋อปรากฏเข้มงวดที่เห็นได้น้อย “ผู้ บัญชาการส่งจงเยว่มารับข้อมูล”

เวินลั่วฉิงหยุดชะงักการเคลื่อนไหว แล้วเงยหน้าขึ้นไป มองฉู่หลิงเอ๋อ “เมื่อคืนเป็นใครกันที่โทรหาฉิงถิง”

“คือจงเยว่”สีหน้าฉู่หลิงเอ๋อขุ่นหมองลงอย่างเห็นได้ชัดเสียงมีความเยือกเย็นซ่อนไว้

“เธอรู้เรื่องที่เอสซี การ์ดหายได้ยังไง”เวินลั่วฉิงขมวดคิ้ว แววตาเยือกเย็นเหมือนสามารถมองทะลุปรุโปร่งไปถึงใจ คนได้

“ทีแรกเธอก็ยังไม่รู้หรอก เธอบอกว่าทำแบบนั้นเป็นแผน ล่อลวงเท่านั้น เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของศัตรู และ ช่วยเธอเสร็จภารกิจได้ง่ายขึ้น”ตอนฉู่หลิงเอ๋อเอ่ยคำพูด นี้ ก็เบ้ปากขึ้นมาทันที

“งั้นฉันก็ควรจะขอบคุณเธออย่างงามใช่ไหม”เป็นลั่วฉิง ค่อยๆยกมุมปากยิ้มอย่างเย็นชา ที่ทำแบบนี้เพราะช่วย เธอเหรอ นี่คือเรื่องน่าขันสุดที่เธอเคยได้ยินมา

“ขอบคุณเธอเหรอ ฉันจะบ้า ฉันอยากสับเธอละเอียดไป เลยจริงๆ”ฉู่หลิงเอ๋อเป็นคนนิสัยตรง จึงได้บ่นด่าออกมา โดยตรง “ที่เธอทํานั้นเป็นการแทงข้างหลังกันชัดๆ”

“แต่ว่าก็คาดไม่ถึงเอสซี การ์ดจะหายไปจริง”ฉู่หลิงเอ๋ สีหน้าขุ่นหมองเล็กน้อย และมีอารมณ์หดหู่ “ตอนนี้เธอรู้ เรื่องที่แกทําเอสซี การ์ดทําเรื่องหายแล้ว จากนิสัยของ เธอคงได้รีบไปรายงานแล้ว ฉันกลัวเธอจะตลบหลังแก ตอนนี้พวกเราควรทำยังไงดี เรื่องนี้เหมือนจะจัดการยาก พอสมควร”
“จ๊ดการไม่ยาก ง่ายมากด้วยซ้ำ” จู่ๆเงินลั่วฉิงก็ยิ้ม ยิ้ม อย่างสดใส และร่าเริงมาก