บทที่161 คุณชายสามเย่แสดงอำนาจ (1)

บทที่161 คุณชายสามเย่แสดงอำนาจ (1)

“แต่เมื่อกี้ตอนที่ฉันเข้ามา ก็ไม่มีใครขวางเอาไว้…”เย่อ หมู่เฟิงขมวดคิ้ว พร้อมกับสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ” แต่ ว่า ตอนนั้นสถานการณ์ข้างนอกเหมือนจะไม่ค่อยปกติ”

“งั้นพวกเราจะออกจากประตูทางไหน”เย่อหยู่เฟิงเริ่มมี ท่าทีจริงจังมากขึ้น คนที่เย่อหยิ่งอย่างเขา กลับถามความ คิดเห็นจากเงินลั่วฉิง

“ที่ใกล้สุด”เมื่ออยู่ในสถานการณ์ที่แน่นอนไม่ได้นั้น เธอ จึงเลือกได้เพียงอันที่ใกล้ที่สุด เพราะสถานการณ์ตอนนี้ ออกไปได้ยิ่งเร็วยิ่งดีที่สุด

เย่ซือเฉินมองดูรถที่ขับออกมาอย่างรวดเร็วแล้ว ก็ไม่คิด ตามไป แต่กลับหยิบโทรศัพท์ต่อสายออกไป

เดิมทีแววตาที่ลึกลับของเขานั้น ตอนนี้ยิ่งเดาไม่ได้ไป

อีก

เธอคิดหนีงั้นเหรอ มันไม่ง่ายขนาดนั้นหรอก

“พี่สาม พี่อยู่ที่ไหน ผมมาถึงโรงแรมแล้วนะ แล้วเกิดเรื่องอะไรกันเหรอ” เมื่อรับสายโทรศัพท์ เขายังไม่พูด อะไร เสียงพูดไม่หยุดของฉิงถึงก็ลอยเข้ามา

“แกงคนไปเฝ้าประตูทางออกลานจอดรถใต้ดิน ประมาณกี่คน”เสียงที่ทุ้มต่ำของเย่ซือเฉินนั้น ฟังไม่ออก ว่าอยู่ในอารมณ์ไหน แต่ก็ทำให้คนกลัวอย่างประหลาด

“ไม่น้อยครับ ทุกประตูทางออกมีประมาณหกเจ็ดคน ครับ”คุณชายห้าฉิ่งรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ามีใครบางคน กำลังกดเสียงให้ต่ำ จนน้ำเสียงเล็กลงอย่างชัดเจน “พี่ สาม ยังตามจับคนไม่ได้เหรอ”

“เบนท์ลีย์ เลขป้ายทะเบียน 666 ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ก็ สกัดเอาไว้ให้ฉัน “แม้เย่ซือเฉินจะไม่ได้ตอบตรงๆ แต่ ความหมายนั้นก็ชัดเจนอยู่แล้ว

“พี่สามวางใจได้เลยครับ ขอรับประกันว่าภารกิจจะ สําเร็จอย่างแน่นอน” นายหัวหน้าตำรวจอย่างคุณชายห้า ฉิง สำหรับเรื่องแค่นี้นั้นรู้สึกมั่นใจเป็นอย่างมาก

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น ทำไมคนเยอะแยะอย่างนี้”เย่อห ยู่เฟิงขับรถอย่างเร็วมาถึงทางออกที่ใกล้ที่สุด แต่เห็น สถานการณ์ตรงหน้าถึงกับมึนไปเลยทีเดียว เจ็ดคนที่ อยู่ข้างหน้านั้นยืนเรียงกันแถวตรง ใช้ร่างกายเป็นกำแพง เพื่อกั้นตายทางออกไว้
ในสถานการณ์แบบนี้ จะขับพุ่งตรงไปเลยไม่ได้เด็ดขาด ถ้าหากรถขับพุ่งไปแล้ว คนพวกนั้นไม่ถอยจริงๆ ผลที่ตาม มานั้นไม่กล้าคิดเลยจริงๆ

ไม่มีใครกล้าเสี่ยงอันตรายนี้หรอกนะ

เย่อหยู่เฟิงจึงได้ลดความเร็วลง

เงินลั่วนิ่งเม้มปากเล็กน้อย ตอนนี้ข้างหน้าก็ไปไม่ได้ ข้าง หลังก็ถอยไม่ได้อีก เธอเชื่อว่าจากความเร็วของเย่ซือเฉิน นั้น ใช้เวลาไม่นาน ก็สามารถตามมาได้แล้ว

หากไปไม่ได้ และไม่ออกไปอย่างรวดเร็ว ผลที่ตามมา นั้นเธอไม่กล้าคิดเลยจริงๆ

หรือว่า เราจะเปลี่ยนทางออก เวลาค่ำมืดแบบนี้ พวก เขาคงไม่สั่งคนมากมายมาสกัดกั้นทุกทางออกเหรอมั้ง หรือว่าพวกเราจะซวยกันไปหน่อย ” เย่อหยู่เฟิงมีความคิด สับสนไปมาเล็กน้อย

” ไม่ต้อง ชุดที่พวกเขาใส่นั้นเป็นของสมาคมตำรวจ ซึ่ง ไม่ใช่คนของโรงแรม สมาคมตำรวจนั้นออกตรวจได้ ทุกที่ทุกเวลายี่สิบสี่ชั่วโมง” เวินลั่วฉิงรู้ชัดเจนเกี่ยวกับ เหตุการณ์ทุกอย่าง เพราะแบบนี้เธอถึงรู้ว่า ถ้ามีกำลังคน มากพอ เปลี่ยนเป็นทางออกไหนผลที่ได้ก็เหมือนเดิม
“เหี้ย นี่มันโกรธแค้นอะไรเนี่ย ถึงขนาดต้องตามฆ่าเธอ อย่างโหดเหี้ยมแบบนี้เลยเหรอ”ตอนนี้เย่อหยู่เฟิงเพิ่งรับ รู้ถึงความร้ายแรงของเหตุการณ์อย่างแท้จริง หากไม่เจอ กับตัว เขาจะไม่เชื่อเด็ดขาดว่าแค่ออกจากโรงแรมมันจะ ยากถึงเพียงนี้

โหดเหี้ยมอย่างนั้นเหรอ เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าเย่อหยุ่เฟิงใช้ คํานี้อย่างเหมาะสมจริงๆ

“หรือว่า จะถอยกลับไปก่อน” ข้างหน้าทางมีกำแพงเนื้อ คนสกัดกั้นอยู่ จึงไปไม่ได้ ถ้าไม่ถอยก็เท่ากับรอให้เขามา จับ ในใจเย่อหยู่เฟิงกำลังคิดแผนรับมืออยู่

“ไม่ได้”เวินลั่วฉิงรู้ดี ว่าถ้าถอยตอนนี้ก็เท่ากับตัวเองต้อง กลับไปรับโทษ

เย่อหยู่เฟิงหันสายตา มาจ้องมองเธอ เหมือนคาดหวัง และเหมือนสงสัย ” เธอมีวิธีเหรอ”

“คุณขับไปข้างหน้าต่อเลย”เวินลั่วฉิงจ้องมองกำแพงเนื้อ คนข้างหน้า แล้วเลิกคิ้วเล็กน้อย

“จะไม่มีคนตายใช่ไหม” แม้เย่อหยู่เฟิงจะถามแบบนี้ แต่ ก็เหยียบคันเร่ง ปรับระดับความเร็ว

“ไม่หรอก” เวินลั่วฉิงเอ่ยเสียงเบา แต่ก็ไม่ทำให้สงสัย
ตัวรถพุ่งไปอย่างรวดเร็ว ห่างจากทางออกเข้ามาเรื่อยๆ จนแถวกั้นประตูสีหน้าก็ถึงกับเปลี่ยนไปทันที แต่ก็ไม่มี ใครถอยเลยสักคนเดียว

เย่อหยู่เฟิงหรี่ตาลง แต่ครั้งนี้กลับไม่ลดความเร็ว เธอ บอกไม่เป็นไร เขาก็เชื่อเธอ แต่ไม่รู้เพราะอะไร เพราะ ณ ตอนนี้เขาเชื่อเธอยังไร้ข้อสงสัยแล้ว

ขณะนี้รถห่างจากทางออกเพียงแค่ 10กว่าเมตรเท่านั้น

จู่ๆเงินลั่วฉิงก็เปิดหลังคารถแล้วลุกขึ้นยืน แล้วรีบขว้าง ของในมือให้กับแถวกั้นกำแพงคนอย่างรวดเร็ว” ระเบิด มือM-DN31สไตล์เยอรมัน พวกนายลองอนุภาค พลังงานมันหน่อยจะเป็นไง ”

ระเบิดตกอยู่ตรงหน้าทั้ง7ที่เรียงแถวกันอย่างพอดี และ ควันเริ่มออกกระจายออก ไม่พูดไม่ได้เลยว่าอุปกรณ์จาก งานปาร์ตี้นี้มันเจ๋งจริงๆ

“ระเบิด คือระเบิด รีบหนีเร็ว”เมื่อมองระเบิดที่ออกควัน อยู่ตรงหน้า คนทั้งแถวก็เริ่มตกอกตกใจ จนแตกแยกไป ทันที

รถมีคนขับ พวกเขายังกล้าเสี่ยง เสี่ยงที่พวกเขายืนอยู่ ตรงนี้ แล้วคนที่ขับรถจะไม่กล้าพุ่งชนเข้าไป
แต่ตอนนี้ลูกระเบิดที่ออกควันได้ขว้างมาอยู่ตรงหน้า พวกเขา ใครจะกล้าเอาชีวิตตัวเองมาปะทะกับระเบิดล่ะ

เย่อหยู่เฟิงได้สติหลุดไปชั่วขณะ แต่ว่า ไม่มีผลกับการ ขับรถแต่อย่างไร เพราะเขาคือสมาชิกทางโรงแรม จึง ทำให้ไม้กั้นรถยนต์ตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยการเลื่อน ขึ้นอัตโนมัติ

ในขณะที่ทุกคนกำลังแตกตื่นนั้น รถของเขาก็ขับพุ่งไป อย่างรวดเร็ว

เมื่อทุกคนได้สติ ก็จ้องเพียงควันที่ออกมาและไม่เคลื่อน ไหวใดๆของลูกระเบิด แล้วมองดูรถที่หนีหายไปอย่างไรมี วี่แวว ก็ถึงกับอึ้งไปทันที

“คุณชายฉินครับ พวกเราสกัดเอาไว้ไม่สำเร็จ ให้พวก เขาหนีไปแล้วครับ”

“อะไรนะ ให้พวกเขาหนีไปแล้ว” คุณชายห้าฉิงพูดอย่าง ตกใจ และยากจะเชื่อ “เกิดอะไรขึ้น”

ทางออกเดียวมีถึงเจ็ดคนยืนเรียงแถวกัน รถนั้นกล้าพุ่ง ชนเข้าไปจริงเหรอเนี่ย

เย่ซือเฉินที่มาถึงข้างกายเขาพอดีได้หยุดก้าวเท้าไว้
แล้วหรี่ตาลงเล็กน้อย

“ผู้หญิงคนนั้นขว้างระเบิดมือออกไปลูกหนึ่งครับ”

“ระเบิดมืองั้นเหรอ เธอมีระเบิดมือได้ยังไง มีคนได้รับ บาดเจ็บหรือเปล่า”คุณชายห้าฉิงหายใจติดขาดเล็กน้อย สีหน้าเคร่งเครียด แม้แต่น้ำเสียงก็เปลี่ยนไป ไม่ว่าจะยัง ไง คนปลอดภัยนั้นสำคัญสุด

แต่คุณชายห้าฉิงรู้สึกว่าเธอไม่ใช่คนที่จะทำร้ายชีวิตคน บริสุทธิ์ได้ลงคอ

เย่ซือเฉินเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย เหมือนคิดอะไรออก

ในสายตาที่หรี่ลงนั้นเหมือนมีแผนอะไรซ่อนอยู่ ความ อันตรายได้กระจายหายไปทันที

“ไม่มีครับ……….โทรมานั้นได้มองลูกระเบิดที่ยัง ออกควันอยู่ชั่วครู่หนึ่ง แล้วกลืนน้ำลายทันทีเมื่อเข้าใจ “ระเบิดมือคือของปลอมครับ”

“เหี้ย แค่ลูกระเบิดมืออันเดียวกลับหลอกพวกแกนี้ได้ ทั้งหมดเลย” คุณชายห้าฉิงเอ่ยด่าออกมา เขาถึงว่าไง จากตัวตนของเธอจะทำร้ายคนบริสุทธิ์ได้ไง
“ตอนที่ระเบิดมือออกควันนั้น ผู้หญิงคนนั้นได้พูดอย่าง จํานาญ เหมือนเป็นคนวงในเลยครับ…..คนที่โดนว่านั้น แสดงความอัดอั้นตันใจ

“เรื่องนี้โทษพวกแกไม่ได้”คุณชายห้านิ่งนึกถึงตัวตน ที่แท้จริงของเธอแล้ว ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ฉะนั้น จึงโทษสมาคมตำรวจพวกนั้นไม่ได้

เย่ซือเฉินค่อยๆหรี่ตาลง เขาคิดไม่ถึงเลยว่า ท้ายที่สุด แล้วเธอก็หนีออกจากโรงแรมได้อีกจนได้

แต่ว่า ถึงหนีจากโรงแรมได้ ก็ไม่แปลว่าเธอจะหนีพ้นไป

ได้จริงๆ

“เบนท์ลีย์ เลขป้ายทะเบียน 666 สองนาทีก่อนออกไป ทางประตูทิศตะวันตกของลานจอดรถใต้ดินของโรงแรมจิ นหลิง ฉันต้องการตัวผู้หญิงอยู่ในรถคันนั้น”เย่ชื่อเงินกล โทรไปยังโทรศัพท์หนึ่ง ตลอดการคุยไม่มีสักคำที่เสีย เวลาแม้แต่น้อย

“พี่สาม พี่ถึงกับใช้…”คุณชายห้าฉิงอึ้ง จนเอ่ยคำพูดไม่ ออก เสียงหายไป และสีหน้าได้เปลี่ยนไปทัน