ตอนที่ 130 เซอร์ไพรส์ไม่ขาดสาย

ตอนที่ 130 เซอร์ไพรส์ไม่ขาดสาย

กิจกรรมบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปจะเริ่มตอนบ่าย จึงยังเช้า

อยู่

เมื่อคืนเย่ซือเฉินไม่ได้กลับบ้านทั้งคืน ส่วนเงินลั่วฉิงก็ไม่ ได้นอนทั้งคืน เพราะจู่ๆเมื่อวานตอนเย็นเย่ซือเฉินขับรถ ไปรับเธอที่บริษัท ทําให้เธอยังวาดภาพออกแบบไม่เสร็จ จึงต้องวาดหลังจากที่กับมาถึงเมื่อคืน

เวินลั่วฉิงไปซื้อซิมการ์ดมือถือใหม่มาหนึ่งอัน เสร็จแล้ว จึงโทรบอกคุณปู่เวินและเห่อถงถงว่าเธอได้เปลี่ยนเบอร์ มือถือใหม่แล้ว

จากนั้นเวิ่นลั่วฉิงได้โทรไปหาเยซือเฉินหนึ่งสาย แต่ เย่ซือเฉินไม่ได้รับสาย

เวินลั่วฉิงจึงทำตามแผนที่วางไว้ ไปรับฉู่หลิงเอ๋อที่สนาม

บินก่อน

“ฉิงฉิง น้องลากฉันไปช่วยกู้วิกฤตมันเหมาะสมจริงๆ หรือ? “หลังจากที่ฉู่หลิงเอ๋อขึ้นรถก็จ้องมองเงินลั่วฉิงคิ้ว ขมวด “ใช่ ถึงฉันจะเรียนออกแบบจบจากมหาวิทยาลัย R แต่น้องก็รู้ดีนี่ว่าเรียนเพื่อเอาวุฒิบัตรการศึกษาเท่านั้น ฉันไม่ใช่น้อง ฉันไม่มีพรสวรรค์และไม่มีความสนใจด้านการออกแบบเลยสักนิดเดียว ดังนั้นตลอดระยะเวลาสี่ ปีที่อยู่มหาลัยฉันไม่ได้ความรู้ด้านการออกแบบเลยสัก นิด ตอนนี้น้องให้ฉันมาเป็นนักออกแบบเป็นหลักของบริ ษัทเวินชื่อกรุ๊ปไม่เท่ากับเป็นการฆ่าฉันให้ตายเลยหรือ? “

สถานะที่แท้จริงของพวกเขามิอาจจะเปิดเผยได้ ดังนั้น จึงต้องมีอีกสถานะหนึ่งมาปิดบัง และต้องมีเอกสารข้อมูล ประกอบการอ้างอิงที่สมบูรณ์

เหตุผลที่ฉู่หลิงเอ๋อเข้าไปศึกษาที่มหาวิทยาลัย Rก็เพ ราะมีมู่หรงตัวหยางสอนอยู่ที่นั้น มิเช่นนั้นแล้วเธอไม่มี ทางที่จะสำเร็จการศึกษาอย่างแน่นอน นอกจากความ สามารถของตัวเองแล้ว เรื่องอื่นฉู่หลิงเอ๋อจะเรียนไม่เข้า สมองเลย

และแน่นอนว่าเป็นลั่วฉิงไม่ได้จบการศึกษาก็จะ สอดคล้องเป็นภาพลักษณ์ของเธอในอดีต สําหรับ เวินลั่วฉิงแล้วนี่เป็นการปิดบังที่ดีที่สุด

“โอเค ฉันรู้แล้ว ฉันแค่ให้พี่ไปออกหน้าแทนก็เท่านั้น เอง ภาพออกแบบฉันทำเสร็จแล้ว พี่ดูแล้วจำให้ดี นะ……เวินลั่วฉิงยื่นภาพออกแบบที่เธอเร่งทำออกมาให้ กับฉู่หลิงเอ๋อ

เธอไม่สะดวกที่จะออกนาม ดังนั้นจึงขอให้ฉู่หลิงเอ๋อออกหน้าแทน เพราะอย่างไรสักฉู่หลิงเอ๋อก็เรียนออกแบบ จากมหาวิทยาลัย Rมาสี่ปีแล้ว

และที่สำคัญฉู่หลิงเอ๋อสามารถให้ความร่วมมือกับ แผนการของเธอ ยิ่งสามารถช่วยเธอเก็บความลับทั้งหมด ได้อีกด้วย

“ฉิงฉิง ปล่อยฉันไปเถอะ ฉันดูของพวกนี้แล้วหัวก็พอง โต เพราะน้องบอกว่าให้ฉันออกหน้าแทนเฉยๆ ถ้างั้นฉันก็ ไม่ต้องดูแล้วจะได้ไหม? “ฉู่หลิงเอ๋อมีสีหน้าที่เคร่งเครียด เธอเกลียดสิ่งเหล่านี้มากทีเดียว

“ไม่ได้ พอถึงเวลาคนของบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปซักถาม ขึ้นมาพี่จะตอบไม่ได้ คำถามที่น่าจะถามฉันได้เตรียมไว้ แล้ว พี่ตั้งใจดูแปปหนึ่ง”เวินลั่วฉิงคิดว่าทุกอย่างในวันนี้คง ไม่สามารถร่ารื่นได้เสียหมด จึงต้องเตรียมการไม่ให้เกิด ข้อผิดพลาดอะไรขึ้นมา

“ไม่ดู ตีให้ตายก็ไม่ดู”ฉู่หลิงเอ๋อเกลียดการท่องจำข้อมูล

ที่สุด

“รอให้จัดการทุกอย่างเสร็จแล้วพี่ก็สามารถไปดูเด็ก น้อยทั้งสองคนได้แล้ว” เงินลั่วฉิงมองเธอแวบหนึ่งแล้ว เสริมขึ้นอีกหนึ่งประโยคด้วยอารมณ์สบายๆ

“หมายความว่าอย่างไรกัน? น้องหมายถึงหากฉันทําได้ไม่ดี ฉันก็ไม่ได้พบเด็กน้อยทั้งสองอย่างนั้น

หรือ? “ดวงตาของฉู่หลิงเอ๋อจับจ้องมองเงินลั่วฉิงตาค้าง ราวกับกระดิ่ง ด้วยอารมณ์ที่ไม่อยากจะเชื่อ

เงินลั่วฉิงมองเธอด้วยรอยยิ้มแต่มิได้พูดอะไร บางครั้งก็ ต้องแรงกระตุ้นให้ฉู่หลิงเอ๋อไปทำ ดังนั้น…..

“เวินลั่วฉิงน้องโหดมาก ขึ้นขั้นเอาเด็กน้อยทั้งสองมาขู่ ฉัน น้องก็รู้ดีว่าเด็กทั้งสองเป็นหัวแก้วหัวแหวนของฉัน”ฉู่ หลิงเอ๋อจ้องมองเธออย่างดุดัน

แต่เมื่อเห็นเวินลั่วฉิงยิ้มอย่างชิวๆ ฉู่หลิงเอ๋อก็หายใจ แรงๆ”ฉันขอบอกว่าฉันมาเพื่อดูเด็กน้อยทั้งสอง ฉันจึง ตอบตกลงกับน้องนะ”

ฉู่หลิงเอ๋อจ้องมองเวินลั่วฉิงอีกแวบหนึ่ง จากนั้นก็เอา ภาพออกแบบมาดูอย่างจนใจ

เวินลั่วฉิงอมยิ้ม ฉู่หลิงเอ๋อเป็นคนตรงไปตรงมา และเป็น รุ่นราวคราวเดียวกันกับเธอ พวกเขาทั้งสองมีมิตรภาพที่ดี ต่อกันอย่างแน่นแฟ้ม

เวินลั่วฉิงขับรถไม่เร็วนะ จะได้สะดวกให้ฉู่หลิงเอ๋อจำใน สิ่งที่ควรจะจ่า

เวินลั่วฉิงพาฉู่หลิงเอ๋อไปที่บริษัทเวินชื่อกรุ๊ป นำเธอไปที่ห้องทํางานที่ได้จัดเตรียมไว้แล้ว ยังไงเสียก็ต้องทําตาม ขั้นตอนตามหลักการอย่างผิวเผินก่อน

ตอนบ่ายเงินลั่วฉิงกับฉู่หลิงเอ๋อได้ไปที่บริษัทตระกูลเย่ กรุ๊ปพร้อมกัน

เงินลั่วฉิงกับฉู่หลิงเอ๋อลงจากรถก็เห็นเฉียวหยูหนาน เดินเข้ามา เวินลั่วฉิงแอบยิ้มเย้ยเหยินรู้ว่ามันไม่ใช่เรื่อง บังเอิญ หากแต่เป็นเพราะเฉียวหยูหนานจงใจรอต่างหาก

“ฉู่หลิงเอ๋อ ใช่เธอหรือ? “เฉียวหยูหนานเห็นฉู่หลิงเอ๋อก็ ประหลาดใจ

ถึงแม้ว่าเฉียวหยูหนานจะไม่ใช้รุ่นเดียวกันกับฉู่หลิง เอ๋อ แต่ฉู่หลิงเอ๋อเป็นที่รู้จักมักคุ้นกันดีในมหาวิทยลัย สามารถพูดได้ว่าไม่มีใครไม่รู้จักเธอเลย ไม่ใช่ว่าเป็น เพราะเกรดเฉลี่ยดี แต่เป็นเพราะฉู่หลิงเอ๋อตบตีเก่ง

ตอนนั้น ฉู่หลิงเอ๋อจึงเป็นนักสู้หญิงในรั้ว

มหาวิทยาลัย!!

“อืม เป็นฉันเอง”ฉู่หลิงเอ๋อมองเฉียวหยูหนานด้วยรอย ยิ้มที่ขอบใจยิ่งนัก

“หลิงเอ๋อ ไม่เจอกันตั้งนาน คิดไม่ถึงว่าจะเจอกันที่นี่ได้ดีใจจริงๆ”เฉียวหยูหนานเห็นฉู่หลิงเอ๋อยิ้ม ใบหน้าเธอก็ มีรอยยิ้มตามไปด้วยตอนนั้นเป็นเพราะความสัมพันธ์ขอ งมู่หรงตัวหยาง ทำให้เฉียวหยูหนานได้เจอกับฉู่หลิงเอ๋อ หลายครั้งหลายคราว

ฉู่หลิงเอ๋อมองเฉียวหยูหนานด้วยรอยยิ้มที่ไม่ขาดสาย มันเป็นรอยยิ้มที่สดใสและสวยงาม ใบหน้าที่มีรอยยิ้ม ราวกับดอกไม้

ปากของฉู่หลิงเอ๋อขยับ ราวกับเป็นนกหวงหลิงที่พูดได้ ไพเราะสเนาะหูยิ่งนัก “คนชั้นต่ำมักจะเป็นคนที่หน้าชื่อใจ คด”

เป็นใครก็นึกไม่ถึงว่าคนที่กำลังยิ้มอย่างสดใสอย่างฉ่ หลิงเอ๋อจะพูดคำนี้ออกมาได้

พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเร็วเกินไป ทำให้ผู้คนตาม เธอไม่ทันในระยะเวลาอันสั้น

“เช้านี้ตอนออกจากบ้านลืมดูฤกษ์งามยามดีจากปฏิทิน จีน ทำให้ต้องเจอสิ่งอัปมงคลเช่นนี้”ฉู่หลิงเอ๋อเก็บรอยยิ้ม พลางหลบไปสองสามก้าวด้วยสีหน้าที่รังเกียจ จากนั้นก็ อ้าปากออก ถึงแม้จะไม่ได้ถุยน้ำลายออกมา แต่สีหน้าที่ เหยียบหยามก็เด่นชัดมาก

เฉียวหยูหนานมีสีหน้าที่มืดมนทันที ตั้งแต่เด็กยันโตก็ไม่มีโดนใครดูถูกเหยียบหยามมาก่อน

“คุณทำอะไรหรือ? ทําไมคุณถึงมาด่ารองประธานของ พวกเราได้”ชายคนหนึ่งที่มาพร้อมกับเฉียวหยูหนานเห็น เหตุการณ์ดังกล่าวก็รีบตำหนิฉู่หลิงเอ๋อ

“ฉันจะด่าหล่อน ทำไมหรือ? ไม่พอใจ? ไม่พอใจก็มา ต่อยกันดิว่ะ! ! “ฉู่หลิงเอ๋อกำเหลือบมองผู้ชายคนนั้น ด้วยสีหน้าที่ดูถูกเหยียบหยาม ท่าทางที่โออวดแกร่งกร้าว มันน่าหมั่นไส้ยิ่งนัก

“คุณช่างไร้เหตุผลสิ้นดี ขาดการอบรมสั่งสอนด้าน มารยาทเสียจริงเชียว? บริษัทเวินชื่อกรุ๊ปทำไมถึงได้ เชิญนักออกแบบที่ไร้คุณธรรมเช่นนี้ได้? คนอย่างนี้ ทำไมถึงยอมให้เข้าบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปได้ล่ะ”ชายคนนั้น เกิดบันดาลโทสะคิดจะไล่คนออกไป

เวินลั่วฉิงยิ้มพลางขมวคิ้วน้อยๆแต่มิได้พูดอะไร

“นายสามารถตัดสินได้เหรอว่าเข้ามาได้หรือเข้ามาไม่ ได้? ถ้าแน่จริงให้คนของบริษัทฯตระกูลเย่กรุ๊ปมาไล่ฉัน กับประธานของฉันออกไปสิ? “ฉู่หลิงเอ๋อขยับปากพลาง ใช้สายตาที่ดูถูก และด้วยท่าทีที่ไม่เกรงกลัวใดๆ

จากที่โอ้อวดอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งเข้าด้ายเข้าเข็มขึ้นมาอีก ฉิงฉิงของเธอเป็นถึงคุณนายบริษัทตระกลูเย่กรุ๊ปใครจะรอาจมาไล่พวกเขา?

ลองมาส!

“เฉียว ไอ้คนชั้นต่ำ ถ้าอย่างนั้นพวกเรามาพนันกันดูสิว่า บริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปจะไล่คุณหรือไล่พวกฉันกัน? “เวลา นี้ฉู่หลิงเอ๋อกำลังใช้อำนาจกดขี่ข่มเหงคนอื่นด้วยท่าทาง ที่รู้สึกว่าสมเหตุสมผลอย่างเปิดเผย