บทที่ 110 เธอยังไม่รู้อีกเหรอว่าผมเป็นสามี คุณ?

บทที่ 110 เธอยังไม่รู้อีกเหรอว่าผมเป็นสามีคุณ?

“แกพูดบ้าอะไร ไม่มีหลักฐานอะไรเลย แกต้องการจะใส่ ร้ายฉัน” สีหน้าของเงินหรวนหรวนเปลี่ยนอย่างรวดเร็ว แต่แน่นอนอยู่แล้วว่าเธอจะไม่มีทางยอมรับความผิด

“ไม่ ฉันมีหลักฐาน ฉันกลัวว่าหลังจากเกิดเรื่อง แกจะไม่ รักษาสัญญา ดังนั้นตอนนั้นฉันเลยอัดเสียงเอาไว้” แม้ว่า หลี่หยู่ซินจะเป็นคนนางแบบตัวเล็ก ๆ แต่ก็อยู่ในวงการนี้ มาหลายปีแล้ว เห็นเรื่องน่าเกลียดมากเกินไป แน่นอนที่ จะได้เรียนรู้ “ทักษะ” บางอย่าง

ในระหว่างที่พูดคุยอยู่ เธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา และ เปิดเสียงที่อัดไว้ตอนนั้น

“ถ้าเธอช่วยฉันทำงานนี้ ฉันจะให้เธอเข้ามาเป็นนางแบบ ของบริษัทเวินชื่อกรุ๊ป” ประโยคแรกเป็นเสียงของเฉินห รวนหรวน

“คุณต้องการให้ฉันช่วยคุณทำอะไรเหรอคะ?”

“คุณต้องหาโอกาสเอาสร้อยคอของคุณไปใส่ไว้ใน กระเป๋าของเธอ หลังจากนั้นก็ใส่ร้ายว่าเธอเป็นคนขโมยสร้อยคอของคุณ หลังจากที่สำเร็จ ฉันจะให้เธอเข้าร่วม บริษัทเวินชื่อกรุ๊ป”

บันทึกเสียงนี้เป็นหลักฐานของเรื่องราวทั้งหมด

ใบหน้าของเงินหรวนหรวนกลายเป็นขี้ถ่าน เธอต้องการ หักล้าง แต่ในขณะนี้หลักฐานอยู่ต่อหน้าแล้ว เธอเลยไม่มี สิทธิ์ที่เล่นลิ้นอีก

“โอ้ ที่แท้ก็เป็นน้องสาวของฉัน ไหน ๆก็เป็นน้องสาว งั้น…” เวินลั่วฉิงหน้าไปหาเงินหรวนหรวน ขมวดคิ้วเล็ก น้อย และจงใจพูดหยุดไว้แค่นั้น

เมื่อผู้คนได้ยินคำพูดนี้ของเธอ ทั้งหมดคิดว่าเธอรู้ว่าเห วินหร่วนหร่วนเป็นคนที่ทําร้ายเธอ เป็นน้องสาวของเธอ ดังนั้นจึงไม่ได้คิดบัญชี แต่ว่าจะพูดยังไง พวกเธอก็เป็น คนในครอบครัวเดียวกัน

สีหน้าของคุณชายห้าฉิงเข้มขึ้น ผู้หญิงโง่คนนี้จะจัดงาน ยังไงนะ?

เงินหรวนหรวนทำร้ายเธอน้อยไปไหม? เธอไม่แม้แต่จะ

“งั้นก็รบกวนคุณตำรวจช่วยดำเนินเรื่องให้หน่อยแล้วกัน นะคะ” ในความสงสัยของทุกเวินลั่วฉิงพูดจบอย่างไม่เร่งรีบ

คุณชายห้าฉิงสะดุ้งเล็กน้อย เวรล่ะ สามารถพูดโดยไม่ ต้องหอบมากได้ไหม?

“อ่า ได้ครับ” ตำรวจหนุ่มอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ

*ไหน ๆสถานการณ์ก็คลี่คลายแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้อง ดูอะไรเพิ่มแล้ว หัวหน้าสำนักงานฉิงช่วยคืนของของ ฉันได้หรือเปล่าคะ?” เงินลั่วฉิงหันไปหา ‘กล้องวงจรปิด ขนาดเล็ก’ ในมือของคุณชายห้าฉิง

“อ่า โอเค” คุณชายห้าฉิงตะลึง ดูเหมือนไม่เต็มใจ อุตส่าห์เอาคอมมาแล้ว ทำไมถึงไม่ดูหน่อยล่ะ?

แต่ว่า เวิน วฉิงอ้าปากขอแล้ว มันก็ไม่ดีถ้าเขาไม่คืน หลังจากที่เรื่องราวมันจบไปแล้ว ก็ไม่จำเป็นที่จะต้องดูอีก อีกทั้งเขาก็ไม่อยากที่จะพูดว่า เขายังหาหัวUSBไม่เจอ เลย ก็เลยไม่ได้เปิดดูเสียที

ยังไงซะ ที่จริงคุณชายห้าฉิงก็ไม่ได้สังเกต ‘กล้องวิดิโอ’ ในมืออย่างละเอียดเท่าไหร่

เวินลั่วฉิงยื่นมือไปหยิบ ‘กล้องจิ๋ว กล้องวงจรปิดขนาด เล็ก’ อย่างเป็นธรรมชาติ หน้าของเธอก็ดูสงบเหมือนเดิม แต่ไม่ออกว่ามีอะไรผิดปกติไปจากเดิม
เย่ซือเฉินหันไปหาเธอ และกวาดมองไปที่ ‘กล้องจิ๋ว กล้องวงจรปิดขนาดเล็ก’ ในมือของเธอ ตาคู่นั้นกะพริบ ตาปลิบ ๆ ดวงตาสว่างขึ้นเล็กน้อย

กล้องวิดิโอของเธอ ไม่ใช่ว่าเป็นของปลอมหรอกเหรอ?

ถ้าเกิดว่าเป็นเช่นนั้นจริง เขาต้องขอชื่นชมความสงบ และความเฉียบขาดของเธอในตอนนี้

“อย่างนี้นี่เอง งั้นยังไงรบกวนพวกคุณช่วยกลับสถานี ตำรวจพร้อมพวกเราด้วยนะครับ” ตำรวจหนุ่มมีความ ฉลาด เหตุการณ์ขึ้นมันก็เคลียร์ไปเกือบหมดแล้ว หันไป ที่เงินหรวนหรวนและพวกของเธอ พูดอย่างเย็นชา

แต่เมื่อตอนที่เขาหันไปหาเงินลั่วฉิง ท่าทางดูเหมือน กลางเป็นการแสดงความยินดีอย่างเห็นได้ชัด “คุณเวิน และก็ต้องรบกวนคุณช่วยไปเขียนบันทึกประจำวันที่ สถานีตำรวจด้วยนะครับ”

“คุณชายฉินคุณหนูใหญ่ตระกูลเวินเป็นแขกของผม วัน นี้คดีก็คลี่คลายแล้ว คุณหนูใหญ่ตระกูลเวินก็ไม่จำเป็นที่ จะต้องวิ่งไปมาหรอก” จู่ ๆ คุณชายเล้งก็เดินมายืนอยู่ตรง หน้าของเวินลั่วฉิง ในขณะที่เขามองเวินลั่วฉิง สายตาคู่ นั้นมีความต้องการจะปกป้อง
ผู้หญิงที่สามารถทำให้คุณชายเล้งเปิดปากขอได้ เงิน วฉิงถือว่าเป็นคนแรก

คุณชายห้าฉิงตะลึง ไม่ได้ให้คำตอบ แต่มองไปที่เย่ซือ เฉินที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นี่มันสถานการณ์อะไรนี่?

มีคนยืนอยู่ข้างหน้าพี่สามเพื่อแย่งกันปกป้องดอกไม้เห รอ?

แถมยังพยายามปกป้องภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย ของ สามเสียด้วย

เรื่องตลกนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่!!

เย่ซือเฉินไม่ได้พูดอะไร แต่ดวงตาคู่นั้นทำเพียงแค่มอง

ไปที่เวินลั่วฉิง

ตั้งแต่ที่เดินเข้ามาในห้องนี้ หลังจากที่เธอมองไปที่เขา เธอปฏิบัติกับเขาราวกับว่าเขาไม่มีตัวตนเลยแม้แต่น้อย

เมื่อเกิดปัญหา เธอไม่โทรบอกเขา พอเขามา เธอก็ไม่คิด ที่จะขอความช่วยเหลือจากเขาเลย แถมยังแสร้งทำเป็น เหมือนไม่รู้จักเขาอีก

เธอกลัวว่าคนอื่นจะรู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขาขนาดนั้นเลยเหรอ?

งั้นตอนนี้ล่ะ? เธอยังจะแสร้งทำเป็นไม่รู้จักเขาอีกหรือ เปล่า?

“ขอบคุณสำหรับการต้อนรับของคุณชายเล้งฉันเป็น ประชาชนที่เคารพในกฎหมาย ยังไงฉันขอตามหัวหน้าสำ นักงานฉิงไปลงบันทึกประจำวันดีกว่าค่ะ ยังไงฉันเป็นผู้ แจ้งความ… ”

เงินลั่วฉิงพูดยังไม่ทันจบ เย่ซือเฉินก็หันตัวและเดินไป

เงินลั่วฉิงตะลึก และกะพริบตาปลิบ ๆ คนคนนี้ไม่มี มารยาทเลยเสียจริง!

แต่เธอก็รีบตามออกจากห้องไป

คุณชายเล้งเหงาของเธอที่เดินจากไป ดวงตาที่ลึกซ่อน รอยยิ้มที่ค่อนข้างมีความหมาย

“พี่สาม พวกพี่กลับไปก่อนเถอะ…” แน่นอนว่าคุณชาย ห้าฉิงไม่สามารถปล่อยให้เป็นลั่วฉิงตามพี่สามไปที่สถานี ตำรวจเมื่ออกมาจากหมิงเจ๋ ก็อยากให้พวกเขากลับไป
“ไปสถานีตำรวจ” แต่เย่ซือเฉินก็ขัดค่าพูดของเขา

คุณชายห้าฉิงตะลึง เรื่องเล็กแค่นี้ทำไมถึงพี่สามจะต้อง ไปสถานีตำรวจด้วย?

พี่สามจะทำอะไรกันนะ?

ทำไมถึงเขารู้สึกว่าพี่สามที่เป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวของเขา ตอนนี้กำลังโมโหอยู่?

เป็นเพราะว่าเงินลั่วฉิงคุยกับคุณชายเล้งว่าจะไปสถานี ตำรวจเพื่อทำบันทึกประจำวัน หลังจากนั้นพี่สามก็เปลี่ยน ไปเลย? แถมยังโมโหอีก?

นี่ยังเป็นพี่ชายคนที่สามของเขาที่ใจเย็นและมั่นคงอยู่

หรือเปล่า?

เขาไม่รู้ว่าจะรับอารมณ์นี้อย่างไร

เวินลั่วฉิงไม่ได้สังเกต เธอมองว่ารอบนี้ไปสถานีตำรวจ เป็นเรื่องปกติ อยากลองนั่งรถตำรวจดู

ริมฝีปากของคุณชายห้าฉิงกระตุกอย่างรุนแรง

พี่สามเป็นถึงขนาดนี้แล้ว ผู้หญิงคนนี้ยังดูไม่ออกอีกเหรอ แถมยังอยากขึ้นรถตำรวจอีกด้วย เธอกำลังคิดที่จะ เรื่องตายหรือเปล่า?

“รถตำรวจเต็มแล้ว คุณไปนั่งรถของพี่สามเถอะ” คุณ ชายห้าฉิงปิดประตูรถ ทิ้งให้เงินลั่วฉิงอยู่ด้านนอก

คุณชายห้าฉิงไม่เคยเรียกเงินลั่วฉิงว่าพี่สะใภ้สาม ภายในใจของเขาเงินลั่วฉิงไม่คู่ควรกับพี่สาม

ที่ สามยอมแต่งงานกับเงินลั่วฉิง เป็นเพราะสงสัยว่า เป็นลั่วฉิงคือผู้หญิงคนนั้นเมื่อห้าปีก่อน แต่ตอนนี้ก็เห็น ได้ชัดแล้วว่า เป็นลั่วฉิงไม่ใช่ผู้หญิงที่พี่สามต้องการจะหา เขารู้สึกว่าอีกไม่นาน พี่สามก็คงจะขอหย่ากับเธอ

เงิน วฉิงเลยต้องยอมนั่งรถของเย่ซือเฉิน สีหน้าของ เย่ซือเฉินเข้มมาก ไม่พูดอะไร และไม่แม้แต่จะมองเธอ

เมื่อถึงสถานีตำรวจ คุณชายห้าฉิงก็ไม่กล้าให้เยซือเฉิ นอยู่ที่นี่นาน ไม่นานนักเรื่องก็จบลง

เมื่อออกจากสถานีตำรวจ เงินลั่วฉิงก็ขึ้นรถ และมองไป ที่เย่ซือเฉิน เปิดปากเรียก “สามี…

“คุณยังรู้อยู่เหรอว่าผมเป็นสามีคุณ?” สายตาเย็นชา ราวกับน้ำแข็งของเย่ซือเฉินกวาดมองมาที่เธอ ทำให้ผู้คน สั่นสะเทือน
เมื่อตอนที่มีคนอื่น ทำไมถึงเธอไม่เรียกเขา

เวินลั่วฉิงตะลึก และกะพริบตาอย่างงง ๆ คำพูดนี้ หมายความว่าอย่างไร?

พวกเขาเป็นเพียงคู่สัญญา เขาเป็นสามีที่ถูกต้องตาม กฎหมายของเธอ เรื่องแค่นี้เธอจะไม่รู้ได้อย่างไร?

คำพูดนี้ของเขา ทำให้เธอไม่รู้จะจัดการยังไง

“กล้องวงจรปิดขนาดเล็ก จิ๋วของเธอล่ะ?” เย่ซือเฉินไม่ ได้รีบขับรถ แต่จู่ ๆเมื่อมีประโยคดังกล่าวออกมา สายตา ของเย่อเฉินก็จ้องมองมาที่เธอ เพื่อที่จะไม่พลาดสีหน้า ที่เปลี่ยนไปของเธอ

ท้ายที่สุดเขาทําได้แค่คาดเดา แต่ก็ไม่แน่ใจ

เวิน วฉิงตกใจ เขาหรือ?