บทที่96สุดยอดของความเลว (4)

บทที่96สุดยอดของความเลว (4)

เย่ซือเฉินย้ายสายตามองไปที่เวินลั่วฉิง สายตานั้นของ เขาดูเย็นชาเยือกเย็น มีความหมายลึกซึ้ง

มู่หรงตัวหยางเป็นคนมีชื่อเสียงด้านการออกแบบ เย่ซือ เฉินก็เคยได้ยิน เธอกับมู่หรงตัวหยางรู้จักกันได้ไง?

สามารถเข้าไปบ้านของมู่หรงตัวหยางได้ ความสัมพันธ์

เฉียววี่หนานมองเห็นสายตาที่เย่ซือเฉินมองเวินลั่วฉิง ใน แอบยิ้ม ดูๆแล้ว คำพูดของเธอเมื่อกี้ใช้ได้เลย พี่ซือเฉิน โกรธแล้ว

ตอนที่เฉียววี่หนานย้ายสายตามองไปที่เวินลั่วฉิง มุม ปากยิ้มอย่างสะใจ เธอคาดหวังว่าเรื่องแบบนี้เป็นลั่วฉิงจะ อธิบายได้ไม่ชัดเจนแน่ ถึงตอนนั้นเย่ซือเฉินต้องโกรธแน่ ยิ่งขึ้นแน่

ยังไงตอนนี้เวินลั่วฉิงกับเย่ซือเฉินก็จดทะเบียนกันแล้ว แม้เย่ซือเฉินไม่รักเวินลั่วฉิง ในฐานะผู้ชายได้ยินเรื่อง ซุบซิบความสัมพันธ์ของภรรยากับผู้ชายคนอื่นยังไงก็ โกรธ
“อือ ความสัมพันธ์ของฉันกับมู่หรงตัวหยางดีมาก” แต่ ว่าเวิน วฉิงกลับไม่อธิบาย แต่พยักหน้า ยอมรับอย่าง ธรรมชาติ

อีกอย่างตอนนี้เงินลั่วฉิงก็จงใจเรียกชื่อของมู่หรงด้ว หยางตรงๆ

เดิมทีสายตาที่ดูสืบสวนของเย่ซือเฉินที่มองเธอหายไป

เล็กน้อย ตอนนี้ดูขรึมมากขึ้น

ความสัมพันธ์ของเธอกับมู่หรงตัวหยางดีมาก? ดีมากนี้ หมายความว่าไง?!

“ดีมาก? ดีแค่ไหน? เห็นคุณเรียกชื่อตรงๆของอาจาร ย์มู่หรง ความสัมพันธ์น่าจะไม่ธรรมดาสินะ? คงจะไม่ใช่ แค่อาจารย์กับนักเรียนล่ะสิ? “เฉียววี่หนานคิดไม่ถึงว่า เงินลั่วฉิงจะไม่ใช่แค่ไม่อธิบาย แต่กลับยอมรับตรงๆ ใน ใจเฉียววี่หนานแอบขำ ตอนนี้เธอแนะนำเป็นลั่วฉิงอย่าง จงใจ อยากให้เวินลั่วฉิงพูดคำที่ตื่นเต้นให้เย่ซือเฉินมาก ขึ้น

“อือ ไม่ใช่แค่นั้น”เวินลั่วฉิงพยักหน้า ตอบอย่างจริงจัง มั่นใจมาก

สายตาที่เย่ซือเฉินมองเธอหรี่ขึ้น แฝงไปด้วยความอันตราย
“อ้อ งั้นเป็นอะไรกันเหรอคะ? “ตอนนี้ในใจเฉียววี่หนาน ดีใจมาก เธอคิดไม่ถึงว่าผลลัพธ์นี้จะดีได้ขนาดนี้ ผู้หญิง คนนี้โง่เสียจริง

“ฉันกับมู่หรงตัวหยางรู้จักตั้งแต่เด็กค่ะ แม่ฉันกับคุณ น้ามู่หรงเป็นเพื่อนที่โรงเรียนกัน”เวินลั่วฉิงตอบอย่าง ธรรมดา ทั่วไปมากแต่ว่าอธิบายได้ทั้งหมด

สายตาที่อันตรายและเยือกเย็นของเย่ซือเฉินลดลงไป ครึ่งหนึ่ง

“ไม่น่าล่ะคุณสามารถเข้าไปห้องของอาจารย์มู่หรงได้ ตลอดเวลา ที่แท้พวกคุณก็เป็นเด็กชายเด็กสาวที่เล่น ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กนี่เอง”เฉียววี่หนานดูคิดไม่ถึงว่าจะ กลายเป็นสถานการณ์แบบนี้ งุนงงไปแป๊บหนึ่ง แต่ว่าการ ตอบโต้ของเฉียววี่หนานไวมากจริงๆ เอาความหมาย บิดเบือนไปทันที

“เด็กชายเด็กสาวที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก……”ตาของ เงินลั่วฉิงกะพริบ น้ำเสียงดูไม่ออกว่าอารมณ์ไหน ฟังไม่ ออกว่าเธอปฏิเสธ? หรือว่ายอมรับ

ทันใดนั้นเธอก็ย้ายสายตาไปที่เย่ซือเฉิน แฝงไปด้วย ความคิด : “สามี คุณมีเพื่อนสาวที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่ เด็กไหม? ”
“ไม่มี”สีหน้าของเย่ซือเฉินหม่นเล็กน้อย น้ำเสียงก็ขรึม ลงหน่อย : “ไม่มีเวลาแบบนั้น”

เธอเป็นเด็กชายเด็กสาวที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กกับมู่ห รงตัวหยางจริงเหรอ?

เฉียววี่หนานได้ยินประโยคนี้ของเย่ซือเฉิน สีหน้าก็ เปลี่ยนชัดเจนมาก เฉียววี่หนานคิดว่าเธอเป็นเพื่อนสาว ที่เล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กของเยซือเฉิน แต่ว่าประโยคนี้ ของเย่ซือเฉินกลับตบหน้าเธอเข้าแรงๆ

เวินลั่วฉิงยิ้ม ยิ้มอย่างมีความสุข

เห็นคำพูดของเธอดูไม่คิดอะไรมาก สายตาของเย่ซือเฉิ นก็เป็นประกายเล็กน้อย

“มู่หรงตัวหยางเป็นแบบนี้ มู่หรงตัวหยางใช้นามสกุลของ คุณน้ามู่หรงและคุณลุงเว่ยก็คาดหวังกับมู่หรงตัวหยาง สูงมาก เข้มงวดสุดๆ และมู่หรงตัวหยางยังเป็นลูกชายคน เดียวของตระกูลเว่ยอีก ในอนาคตทั้งหมดของบริษัทเว่ย คางหรุ๊ปก็ต้องให้เขา”เป็นลั่วฉิงยิ้มเบาๆ เธอมองไปที่เฉียว วี่หนาน จากนั้นก็ตอบ

เย่ซือเฉินมองไปที่เวินลั่วฉิง มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย

ในตอนนี้คำตอบของเวินลั่วฉิงช่างแยบยล อย่างแรกเธอใช้คําตอบของเย่ซือเฉินอธิบายเรื่องเพื่อนในวัยเด็ก ของเธอ

ต่อมาเธอก็อธิบายตัวตนของมู่หรงตัวหยาง แน่นอนว่า เธอดูเหมือนอธิบายไปงั้นๆก็เพื่อจงใจให้เฉียววี่หนานฟัง

ตอนนั้นอยู่ที่โรงเรียนเฉียววี่หนานไปจีบมู่หรงตัวหยาง ก่อน ตอนนั้นเธอน่าจะอยากหลอกการออกแบบของมู่ห รงตัวหยาง ต่อมาพอขโมยร่างออกแบบทั้งชุดนั้นไป เธอ กับมู่หรงดัวหยางก็ตัดขาดกัน

ตัวตนภายนอกของมู่หรงตัวหยางไม่มีใครรู้ เฉียววี่หนาน ก็ไม่รู้ ตอนนั้นในสายตาของเฉียววี่หนาน มู่หรงตัวหยางก็ แค่อาจารย์จนๆที่มีพรสวรรค์

ตอนนั้นเฉียววี่หนานขโมยร่างออกแบบไป สําหรับเธอ แล้วมู่หรงดัวหยางก็ไม่มีประโยชน์อะไรอีก

แต่ว่า…….

“บริษัทเว่ยคางหรุ๊ป? บริษัทเว่ยคางหรุ๊ปไหนเห รอ? “ทันใดนั้นสีหน้าเฉียววี่หนานก็เปลี่ยนไป ตอนนั้น เพราะตกใจ น้ำเสียงเลยเปลี่ยน

บริษัทเว่ยคางหรุ๊ปเป็นในธุรกิจใหญ่ในประเทศที่ไม่เป็น สองรองใคร เติบโตในประเทศได้ดีมาก เปรียบกับบริษัทตระกูลเบกรุ๊ปแล้วไม่มีอะไรที่ด้อยกว่า

“มีบริษัทเวียคางหรุ๊ปหลายที่เหรอ? “เงินลั่วนิ่งมองไปที่ เธอ กะพริบตาเบาๆ ยิ้มบางๆ

ร่างของเฉียววี่หนานสั่นอย่างชัดเจน สีหน้าดูแย่

มู่หรงตัวหยางทั้งดูดี ทั้งหุ่นดี มีความสามารถ และยังมี ภูมิหลังครอบครัวที่ดีอีก ….

ทุกอย่างในอดีตนั้นเฉียววี่หนานได้มาโดยไม่ต้อง ออกแรงมาก แต่เธอมีตาหามีแววไม่ ตัวเองทิ้งไปแล้ว พลาดไปแล้ว ตอนนี้เสียใจจริงๆ!!

บางเรื่องถ้าตั้งแต่ต้นดูยากเกินจะคว้า ถ้าไม่ได้มาก็คง ไม่อะไร แต่ถ้ามีโอกาสแล้วตัวเองกลับมาพลาดเอง ความ รู้สึกนั้นยากที่จะบรรยาย

ดังนั้น เวินลั่วฉิงจงใจยั่วยุเฉียววี่หนาน

คุณลุงเว่ยให้เหตุผลของมู่หรงตัวหยางใกล้จะถึงเวลา แล้ว อีกไม่นานมู่หรงดัวหยางก็ต้องกลับไปดูแลธุรกิจของ ตระกูล ดังนั้นต่อไปสถานะของมู่หรงดัวหยางก็ไม่ต้อง ปิดบังอีก
“จู่ๆมู่หรงตัวหยางก็คือเจ้าชายของบริษัทเวียคางห รุ๊ป? เป็นทายาทคนเดียวของบริษัทเว่ยคางหรุ๊ป? บ้าเอ้ ย…….เย่ซื้อชวนอดไม่ได้ที่จะร้องออกมา

เย่ซือชวนเน้นน้ำเสียงไปที่คำว่า ‘คนเดียว’ สองคำนี้

เย่ซือชวนไม่ได้คิดอะไร แต่เฉียววี่หนานผู้ฟังกลับคิด ใบหน้าของเฉียว หนานดูแย่มาก!!

เฉียววี่หนานเข้าใจชัดเจนว่าทายาทคนเดียวของบริ ษัทเว่ยคางหรุ๊ปหมายความว่าอะไร!

“คุณเฉียว เป็นอะไรไปคะ? ทำไมจู่ๆสีหน้าก็ดูแย่? ไม่ สบายตรงไหนไหมคะ? “เวินลั่วฉิงมองไปที่เฉียววี่หนาน อีกครั้ง ตั้งใจทําเสียงตกใจ

ทุกคนได้ยินคำพูดของเงินลั่วฉิงต่างหันมองไปที่เฉียววี่ หนาน ก็เห็นสีหน้าของเฉียววี่หนานที่ยังปกปิดไม่ทัน

“ฉันพูดอะไรผิดทำให้คุณเฉียวไม่พอใจหรือเปล่าคะ? ที่ฉันพูดถึงคือมู่หรงตัวหยาง เรื่องอื่นก็ไม่ได้พูดถึงเลย ทำไมคุณเฉียวต้องดูแย่ด้วยคะ? “เวินลั่วฉิงพูดเสริมไป อีกรอบเบาๆ ตอนที่เธอพูด คิ้วก็ขมวดนิดๆ อย่างสงสัย หน่อยๆ

“ใช่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ? ทำไมพี่หนานได้ยินเรื่องขอไม่ทรงตัวอย่างต้องตอบสนองใหญ่ขนาดนี้ล่ะ? “เย่ชื่อช นงๆ พูดออกมา