ตอนที่ 69 คืนนี้นอนเป็นเพื่อนหนู

ตอนที่ 69 คืนนี้นอนเป็นเพื่อนหนู

เพียงแต่ตอนนี้เย่ซือเฉินขึ้นเครื่องบิน โทรศัพท์ปิดเครื่อง ดัง นั้นก็เลยโทรไม่ติด

ถังจื่อโม่แอบถอนหายใจ เขาตกใจนิดหน่อย แต่เมื่อมองไปที่ น้องสาว สายตาก็ยังคงมีความเอ็นดูอยู่เล็กน้อย “เธอเสียงเบา ๆ หน่อย อย่าให้คุณแม่ได้ยิน”

“พี่ชาย พี่หาเบอร์โทรสามีของคุณแม่เหรอ? หาเบอโทรสามี ของคุณแม่ไปทำอะไร?” ถังจื่อซีพยักหน้า จากนั้นก็ขยับเข้า ใกล้หูของเขาแล้วพูดกระซิบเบา ๆ

“แน่นอนว่ามีประโยชน์ เธออย่าบอกคุณแม่ก่อนนะ เข้าใจ ไหม?” ถังจื่อโม่กดเสียงต่ำ เด็กสองคนกระซิบกระซาบลับ ๆ ล่อ ๆ

“อื้มยิ้มอั้ม พี่วางใจได้ ฉันไม่บอกคุณแม่หรอก” ถังจื่อซีพยัก หน้า รับประกันอย่างจริงจัง

ถังจื่อโม่รีบบันทึกเบอร์โทรของเย่ซือเฉินลงในโทรศัพท์ของ ตนเองอย่างรวดเร็ว เมื่อคิดได้ก็ลบบันทึกการโทรออกที่ไม่ได้ ตั้งใจเมื่อกี้ออก จากนั้นก็คืนโทรศัพท์ให้เงินลั่วฉิง

“ค้นหาเสร็จแล้ว? หาอะไร? อ้อใช่ลูกก็มีโทรศัพท์ไม่ใช่เหรอ? ทําไมต้องใช้โทรศัพท์แม่หา?” เมื่อเห็นเขาเอาโทรศัพท์มา คืนเร็วขนาดนี้เงินลั่วฉิงก็งุนงง

“ของบางอย่าง โทรศัพท์ผมก็ค้นหาไม่ได้” ประโยคนี้ถังจื่อโม่ พูดอย่างถูกต้อง โทรศัพท์ของเขาหาเบอร์โทรของเย่ อเฉิน ไม่ได้

“อะไรที่โทรศัพท์ของลูกหาไม่ได้?” เป็นลั่วฉิงกระพริบตา สิ่ง ที่ค้นหาในโทรศัพท์ที่เชื่อมกับอินเตอร์เน็ตไม่เหมือนกันเหรอ?

เพียงแต่ว่า ถัง อโม่ไม่ได้ตอบคําถามเธอและวิ่งหนีไปแล้ว เวิน วฉิงไม่ได้คิดอะไรเยอะ แล้วหันไปทํากับอาหารต่อ

“เธอมานี้ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ” เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จ เห่อถงถงเห็นเด็กสองคนเล่นกันอย่างสนุกสนาม ก็เรียก เงิน วฉิงเข้าไปในห้องหนังสือ

“มีอะไร?” เมื่อเห็นท่าทางมีลับลมคมในของเห่อถงถง เงินลั่วฉิงหัวเราะเบา ๆ

“ให้เธอดูอะไรบางอย่าง” เห่อถงถงเปิดคอมพิวเตอร์ เปิดดู บางสิ่งบางอย่างที่เธอค้นเจอก่อนหน้านี้ จากนั้นก็เลื่อนคอมมา ข้างหน้าเวินลั่วฉิง

“อะไร?” เงินลั่วฉิงขมวดคิ้ว รู้สึกประหลาดใจนิดหน่อย แต่ก็ มองไปที่เนื้อหาที่แสดงบนคอมพิวเตอร์ ดวงตาถลึงตานิดหน่อย “นี่จริงหรือปลอม?”

“แน่นอนว่าจริง ดูเสร็จแล้วมีอะไรอยากพูดไหม?”

“ดีจัง” เป็นลั่วฉิงกระตุกมุมปาก มองไม่เห็นท่างทางไม่ดีใจ อะไร

“อะไรที่เรียกว่าดี เห็นสามีของเธอในสถานการณ์แบบนี้ เธอ ตอบสนองแบบนี้เหรอ?” เห่อถงถงตะลึง ค่อนข้างโมโห “นี่มัน

สามีเธอนะ”

“ฉันกับเย่ซือเฉินก็แค่แต่งงานกันตามข้อตกลง บนสัญญา เขียนอย่างชัดจเนว่าระยะเวลาในการแต่งงานหนึ่งปี หลังจาก หนึ่งปีฉันกับเขาไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น” สำหรับเรื่องนี้ เวินลั่วฉิงรู้ดีที่สุด ถ้าหากว่าทำได้เธอหวังว่าอยากจะออกจาก ขอบเขตของเย่ซือเฉินทั้งหมด

เห่อถงถงรู้ว่าเธอไม่มีความรู้สึกแบบนั้นกับเย่ซือเฉินจริง ๆ เธอแอบถอนหายใจ แต่การซุบซิบนินทาของผู้หญิงเมื่อไหร่ ก็หยุดไม่ได้ “ดูจากรูปแล้วความสัมพันธ์ของพวกเขาดูไม่ ธรรมดามาก เธอดูนี่มีรูปพวกเขาไปโรงแรมด้วยกัน แล้วก็รู้ที่ ผู้หญิงคนนี้เดินออกมาจากบ้านของเขา เย่ซือเฉินกับเธออยู่ ด้วยกัน การแสดงออกของเขาก็ไม่เย็นชาเหมือนปกติ แถมยัง เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนรู้จักกันไม่ใช่แค่เวลาสั้น ๆ แล้วก็ติดต่อ กันมาตลอด รูปภาพพวกนี้เร็วที่สุดคือเจ็ดปีที่แล้ว ช่วงนี้ก็คือ เดือนที่แล้ว แต่ว่าที่ประหลาดก็คือทุกครั้งที่มีข่าวแบบนี้ก็จะ ถูกแบน ไม่ได้ปล่อยข่าวออกมา ถ้าไม่ใช่ว่าฉันใช้วิธีพิเศษก็ ไม่มีทางหาเจอ”
“ผู้หญิงคนนี้เป็นนางแบบ เพียงแต่พัฒนาทีทวีปยุโรป แต่ ทุกครั้งที่เธอมาเมือง A ก็จะมาหาเย่ซือเฉิน หรือจะพูดว่าทุก ครั้งที่มาเมือง A ก็เพื่อมาหาเย่อเฉิน เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้มี ความสัมพันธ์อะไรกับสามีของเธอ?

“ฉันรู้สึกว่าดีที่สุดคือความสัมพันธ์คนรักกัน” เงินลั่วฉิงยิ้มมุม ปาก เธอตอบอย่างไม่รีบร้อน

ถ้าหากผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงที่เย่ซือเฉินชอบ ถ้าเช่นนั้นก็เป็น ไปไม่ได้ที่เซือเฉินจะแต่งงานกับเธอเพราะเรื่องเมื่อห้าปีก่อน กล่าวอีกนัยหนึ่งเย่ซือเฉินไม่น่าจะใช่ผู้ชายเมื่อห้าปีก่อน

งั้นสัญญาการแต่งงานครั้งนี้ของเธอกับเย่ซือเฉินก็อาจจะไม่ ซับซ้อนอย่างที่เธอคิด และก็ไม่มีอันตรายใด ๆ ที่เธอเป็นกังวล อยู่ในตอนนี้

เพียงแต่ว่าในเมื่อมีผู้หญิงแบบนี้อยู่ เย่ซือเฉินทำไมไม่ แต่งงานกับผู้หญิงคนนั้น ทำไมถึงมาหาเธอ?

เห่อถงถงมองไปที่เธอ มุมปากกระตุกอย่างแรง “ทำไมฉันถึง อยากจะตีเธอนะ ตอนนี้เธอกับเย่ซือเฉินเป็นสามีภรรยากัน ถูก ต้องตามกฏหมาย ถูกกฏหมาย! เธอก็ทำจากการแสดงให้เป็น จริง ทําเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องจริง ยั่งยืนยาวนาน เธอคิดว่าผู้ชาย แบบเย่ซือเฉินจะพบได้ง่าย ๆ เหรอ?”

..” เงินลั่วฉิงไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ดูรูปภาพพวกนั้นบนคอมพิวเตอร์ ผู้หญิงในรูปหน้าตาสวยมาก รูปร่างก็ดีมาก แต่ ว่าจู่ ๆ เธอก็รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้หน้าตาคุ้นเคย เหมือนเคยเจอ ที่ไหนมาก่อน โดยเฉพาะใบหน้าตอนยิ้มอ่อน ๆ รูปที่ดูครึ่ง หวานครึ่งโกรธ เธอมีความรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไม่ถูกจริง ๆ

“มามี้ ทําอะไรกันอยู่คะ?” ในตอนนี้ ถังจื่อซีเปิดประตูแล้วเดิน เข้ามา ใบหน้าน่ารักจิ้มลิ้มยื่นหน้าเข้ามา

ในหัวของเวิน วฉิงจู่ ๆ ก็มีแสงผ่าน เหมือนจะมีบางอย่างแนบ ผ่านสมองเธอไปอย่างรวดเร็ว แต่ว่าเร็วจนเกินไป เร็วจนเธอ ตามไม่ทัน

“มามี้กับคุณแม่ถงคุยธุระกัน ลูกเหนื่อยแล้วใช่ไหม อยาก นอนแล้วใช่ไหมคะ?” เงินลั่วฉิงเห็นลูกรักสองคน ก็อดไม่ได้ที่ จะหัวเราะ เธอนั่งยองอุ้มลูกสาวไว้ในอ้อมกอด

“ค่ะ” ถังจื่อซีน่าจะเหนื่อยจริง ๆ พิงเข้าร่างกายเวินลั่วฉิง “คืน นี้มามี้นอนเป็นเพื่อนหนูได้ไหมคะ?”

“แน่นอน” เวินลั่วฉิงเข้าใจความคิดของลูกสาวอย่างเป็น ธรรมชาติ ยื่นมือออกไปสะกิดจมูกเธอ

“ดีจังเลยค่ะ” ถังจื่อซีโห่ร้องดีใจขึ้นมาทันที ท่าทาง เหน็ดเหนื่อยเมื่อกี้หายไปทันที เธอรีบวิ่งออกไปจากข้างนอก “พี่ชาย พี่ชายมาบอกว่าคืนนี้จะนอนเป็นเพื่อนหนู ไม่นอนกับ สามี”
เวิน วฉิงสายหน้าเบา ๆ สายตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

โชคดีที่วันนี้เย่ซือเฉินไปทำงานนอกสถานที่ ไม่อย่างงั้นเธอก็ ไม่สามารถอยู่กับลูก ๆ ทั้งสองได้

“เธอนอนกับสามีเธอเหรอ?” เห่อถงถงขยับเข้ามาใกล้เธอ ที

เล่นทีจริง

เงินลั่วฉิงเหลือบมองมาที่เธอ ไม่ได้ตอบอะไร สำหรับเรื่องนี้

เธอเขียนบนสัญญาไว้อย่างชัดเจนมาก แต่ว่าสัญญาก็คือสัญญา ถ้าเย่ซือเฉินไม่ทำตามสัญญา……..

เธอกลัวว่าพอถึงเวลาเธอจะสูญเสียการควบคุมเรื่องนี้ หรือว่า พอถึงเวลาเธอกลัวว่าจะตกอยู่ในมือของเย่ซือเฉิน ถ้าหากมีวัน นั้นจริง ๆ เธอเชื่อว่าเย่ซือเฉินไม่มีทางปล่อยเธอแน่