ตอนที่ 58 การหลบหนีล้มเหลว

ตอนที่ 58 การหลบหนีล้มเหลว

“พี่สาม เธอยังไม่ลงมาอีกเหรอ? เมื่อกี้ผมลงไปตรวจสอบที่ ชั้นสองแล้ว ไม่เห็นเธอ” คุณชายห้าฉิงก็ออกมาจากลิฟท์ มอง เห็นลิฟท์ที่เงินลั่วฉิงนั่งลงมาขณะนี้จอดอยู่ที่ชั้นหนึ่ง เมื่อกี้เขา เห็นลิฟท์ลงมาที่ชั้นหนึ่ง ดังนั้นจึงไม่ได้หยุดอยู่ที่ชั้นสองแล้ว ก็ตามลงมาข้างล่างเลย

แต่ว่าเห็นได้อย่างชัดเจนว่าผู้หญิงคนนั้นยังไม่ลงมา

ความโชคดีของเวินลั่วฉิงไม่เลว เมื่อสักครู่ตอนที่เธอออกจา กลิฟท์ที่ชั้นสอง พอดีกับที่มีคนขึ้นลิฟท์ แล้วลงไปที่ชั้นหนึ่ง

เมื่อได้ยินคำพูดของคุณชายห้านฉิ เย่ซือเฉินขมวดคิ้วเล็ก น้อย แต่ว่าก็ไม่ได้ตอบกลับอะไร ดวงตาคู่นั้นยังคงมองอยู่ที่

เวินลั่วฉิง

ต่างกับคุณชายห้าฉิง เย่ซือเฉินไม่ได้เห็นรูปร่างหน้าต่าของ เงินลั่วฉิงก่อนหน้านี้ เขาเคยเห็นเพียงรูปแผ่นหลังของเธอ

แผ่นหลังในรูปภาพนั้นนอกจากความโอหังที่คุ้นเคยนั้น สิ่งที่ เขาเห็นอย่างชัดเจนมีเพียงสีผมและสีของเสื้อผ้า

แต่ตอนนี้ สีผมของเงินลั่วฉิงเปลี่ยนไปแล้ว สีของเสื้อผ้าก็เปลี่ยนไป เสื้อผ้าไม่ใช่แค่สีที่ไม่เหมือนกัน แม้กระทั้งรูปแบบ และเนื้อผ้าก็ไม่เหมือนกัน เดิมทีเป็นรูปแบบรัดตัว ตรงกลาง ของเสื้อคลุมมีเข็มขัดเส้นนึง แต่ว่าอีกด้านนึ่งกลับเป็นรูปแบบ ลำลอง ทั้งสองข้างมีกระเป๋าที่นูนใหญ่ดูเป็นธรรมชาติอย่างละ กระเป๋า แน่นอนว่าของที่เธอใช้สำหรับการปลอมตัวทั้งหมดใส่ อยู่ในกระเป๋าใบใหญ่นี้

ตอนที่เธอมา กระดุมเสื้อคลุมที่สวมใส่อยู่บนตัวเธอติด กระดุมไว้ และรัดเข็มขัด จึงดูรัดตัวมาก ตอนนี้เสื้อคลุมของ เธอเปิดออก เสื้อผ้าถูกปล่อยจนถึงระดับกว้างสุด ขอบของเสื้อ คลุมมีการพับซ้อนที่ชาญฉลาด ซ่อนสีเดิมเอาไว้อย่างมิดชิด

เสื้อซับในบนตัวเธอเป็นเสื้อคอต่ำ ความยาวของเสื้อซับไม่ เท่ากับความยาวของเสื้อคลุม ชุดก่อนหน้านี้ไม่มีการเล็ดลอด ออกมา ดังนั้นจึงไม่สามารถดึงดูดความสงสัยของคุณชายห้า ได้

แม้กระทั่งรองเท้า เธอก็เปลี่ยนหมด ตอนที่เธอมาสวมใส่ รองเท้าส้นสูงที่สูงเกือบสิบเซนติเมตร ขณะนี้รองเท้าที่สวมใส่ คือรองเท้าส้นแบนที่มีพื้นรองเท้าบางมาก ความสูงจึงต่างกัน ท่อนนึง

พูดได้คือ คุณชายห้าฉิงก่อนหน้านี้ที่เห็นเธอกับตอนนี้ที่เห็น เธอ ไม่มีจุดที่เหมือนกันเลย

ไม่เช่นนั้น คงไม่สามารถหลอกคุณชายห้าฉิงได้ง่ายขนาด นั้น
แน่นอนว่า การแต่งตัวของเธอเวลานี้อันที่จริงเหมาะสมกับ การสวมใส่ส้นสูงมากกว่า เพียงแต่ว่า ถ้าหากเธอเอาส้นสูงใส่ ไว้ในกระเป๋าเสื้อก่อน เดาว่าคงถูกจับได้ตั้งนานแล้ว ยังดีที่ขา ของเธอยาว รองเท้าในตอนนี้กับการแต่งตัวลำลองก็เข้ากัน อย่างมาก

แม้ว่าเงินลั่วฉิงจะเตรียมตัวมาอย่างครบถ้วน แม้ว่าเธอจะ ใจเย็นขนาดไหน เวลานี้ถูกเย่ซือเฉินจ้องมองแบบนี้ ในใจก็ รู้สึกหวาดกลัวเล็กน้อย เพียงแต่ว่าโชคดีที่ธาตุแท้จิตวิทยา ของเธอแข็งแกร่งพอ จึงไม่ได้เผยให้เห็นความแตกต่างแม้แต่ น้อย

เห็นได้อย่างชัดเจนมากกว่าเย่ซือเฉินสงสัยเธอ เพราะว่าเธอ บังเอิญลงมาในเวลานี้พอดี แม้ว่าจะเปลี่ยนลิฟท์ แต่ว่าความ พอดีของเวลาทำให้เย่ซือเฉินไม่ระมัดระวังตัวไม่ได้

แต่ว่า มีอยู่เรื่องนึงที่เป็นลั่วฉิงชัดเจนอย่างมาก นั่นก็คือ เวลา นี้เธอลงลิฟท์มาพร้อมกับคุณชายห้าฉิง เย่ซือเฉินจึงลดความ สงสัยในตัวลงเป็นอย่างมาก

นี่จึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงวางตอนจบแบบนี้ให้กับคุณ ชายห้าฉิง

เธอคำนวณมาอย่างแม่นยำถึงความขี้สงสัย และจิตใจที่ชอบ ความครึกครื้นไม่เกรงกลัวต่อความเดือดร้อนของคุณชายห้า ฉิง ต้องลงมาชั้นล่างแน่นอน เมื่อลิฟท์ปิดประตูลง รอยยิ้มที่ เธอยิ้มให้คุณชายห้าฉิงนั้นเป็นการปูเรื่องราวที่สำคัญที่สุด ภายหลังที่ลิฟท์หยุดในแต่ละชั้น เป็นเพราะว่าเธอต้องการเวลาในการปลอมตัว ยิ่งไปกว่านั้นเพื่อเป็นการ กระตุ้นความสงสัยของคุณชาย เฉิน

แน่นอนว่า เป้าหมายของเธอไม่เพียงแต่ต้องการที่จะขึ้นจา กลิฟท์พร้อมกับคุณชายห้าฉิงเท่านั้น ที่สำคัญไปกว่านั้นคือ เธอรู้ว่าคุณชายห้าฉิงสามารถ “ช่วย” เธอได้

เวลานี้เวินลั่วนิ่งค้นพบอย่างชัดเจนว่า เพราะว่าประโยคเมื่อ สักครู่ของคุณชายห้าฉิง ความสงสัยในสายตาของเย่ซือเฉิน ได้ลดลงเล็กน้อย

และตอนนี้ เธอก็ยังออกมาจากลิฟท์ก่อนคุณชายห้าฉิ่งก้า วนึง ไม่มีการหลบเลี่ยงใด ๆ ไม่มีการลังเลใจใด ๆ ไม่มีความ ดๆ หวาดผวาใด ๆ เผชิญหน้ากับเย่ซือเฉินที่เดินมาโดยตรงแบบ นน

ถึงแม้ว่าอารมณ์บนใบหน้าของเย่อเฉินไม่มีการ เปลี่ยนแปลงใด ๆ แต่เธอรู้ว่า เธอทำแบบนี้แน่นอนว่าต้องลด ความสงสัยของเขาในตัวเธอในระดับหนึ่ง

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เธอยิ่งหลบหลียิ่งทําให้เขาสงสัย ถ้าหากเธอเป็นฝ่ายรุก อย่างน้อยทำให้จิตใจของเขาผ่อน คลาย

เวลานี้ถูกเย่ซือเฉินจ้องมองแบบนี้ เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถเดิน ไปแบบนี้ได้แน่ เขาก็ไม่สามารถปล่อยให้เธอเดินผ่านไปได้ ราบรื่นแบบนี้แน่ ดังนั้น เธอจําเป็นต้องทำเรื่องที่สอดคล้องกับการแต่งตัวแบบนี้ของเธอ

เธอเดินมาข้างหน้าเขา แล้วหยุดเดิน สองเท้ายังมีความห่าง กับเขานิดหน่อย แต่ว่าเมื่อเธอก้มเอวและท่อนบนเอนตัวไป ข้างหน้า ความห่างนั้นก็เปลี่ยนเป็นหดสั้นลงมาก

เมื่อเป็นเช่นนี้ ความปั่นป่วนของเธอโดดเด่นขึ้นมาต่อหน้า ต่อตาเขา

ในเมื่อจะยั่วยวน เป็นธรรมชาติที่จะต้องทำให้เหมาะสมถึงที่ สุด ไม่สามารถทําให้เขาสงสัยได้ นี่เป็นคําพูดทางเทคนิคที จําเป็นต้องใช้ประโยชน์ ถ้าหากเพียงแค่เป็นการโน้มตัวไป ข้างหน้าอย่างบริสุทธิ์ รับรองว่าไม่สามารถวาดเค้าโครงความ เซ็กซี่ที่ยั่วยวนคนขนาดนี้ได้

หน้าอกของเธอเดิมทีก็ไม่เล็ก วันนี้ยังจงใจแปะซิลิโคนเพิ่ม แล้วก็สวมใส่ชุดชั้นในที่เพิ่มความหนา ดังนั้น ดูแล้วใหญ่โต อลังการมาก แน่นอนว่าของพวกนี้ทำเพื่อให้โดดเด่นไม่เหมือน กับปกติ เป็นเพราะแบบนี้ เวลานี้เธอจึงตั้งใจเผยให้เย่ซือเฉิน ดู ถึงอย่างไรเสียหน้าอกของในตอนนี้เดาว่าขนาดคงใหญ่กว่า ปกติไม่น้อยกว่าไซต์ ง

สามารถพูดได้นะ วันนี้ตอนที่เธอมาถึงได้เตรียมความพร้อม

ไว้อย่างรอบคอบ

เท้าของเธอไม่ได้ขยับ แต่ท่อนบนยังคงเอนตัวเข้าหาเขา ถึง แม้จะใกล้แต่ก็ไม่ได้แนบลง เพียงแต่ร่างกายอ่อนนุ่มที่มีเสน่ห์ยั่วยวนนั้น ราวกับเวลาต่อมา สามารถแนบติดกับตัว เย่ซือเฉินได้

เธอเงยหน้าขึ้นช้า ๆ มองไปที่เขา ยิ้มมีเสน่ห์สวยหยาดเยิ้ม สายตายั่วยวน ยักคิ้วขึ้นเล็กน้อย และมองไปทางเขาอย่างกับ จะล่อลวงให้ติดกับ

เมื่อสักครู่ตอนที่พูดคุยกับคุณชายห้าฉิงในลิฟท์ เธอตั้งใจ เปลี่ยนเสียง แต่ว่าตอนนี้อยู่ต่อหน้าเยซือเฉิน เธอกลับไม่กล้า เอ่ยปากพูดง่าย ๆ เกรงว่าถึงแม้ว่าเธอจะเปลี่ยนเสียง ก็ยังถูก เย่ซือเฉินจับได้ ดังนั้นไม่เอ่ยปากพูดจะปลอดภัยที่สุด

เพียงแต่ว่า ถึงแม้จะไม่เอ่ยปากพูด แต่ความยั่วยุและยั่วยวน ดึงดูดใจของเธอก็ยังแสดงออกอย่างถึงอกถึงใจ ทั้งภายใน และภายนอกสวยหยาดเยิ้มและยั่วยวนใจซึ่งดูเหมือนว่าจะ สามารถดึงดูดผู้คนได้

ถึงแม้ว่าจะผู้หญิงบริการจริง ๆ ก็เกรงว่าคงมีฝีมือการ แสดงออกอย่างเชียวชาญ ไม่เท่ากับเธอ

เย่อเฉินมองไปทางเธอ สีหน้าไม่เปลี่ยน

สายตาของเย่ซือเฉินขยับเล็กน้อย แล้วมองไปที่กระเป๋าที่ถูก ออกแบบให้นูนใหญ่นั้นของเ องเธอ

เงินลั่วฉิงก็ค้นพบสิ่งนี้เป็นธรรมชาติ ไม่พูดไม่ได้ว่า ความคิด ระแวดระวังของเย่ซือเฉินทำให้เธอรู้สึกกลัวนิดหน่อย
มือของเขายื่นออกมาทางกระเป๋าใบใหญ่นั้นของเธอ เงินลั่วฉิงยิ้มอ่อนช้อยราวกับดอกซากุระ ไม่หลบไม่ซ่อน และ กลับเข้าใกล้เขายิ่งกว่าเธอ เมื่อเข้าใกล้จนถึงระดับนึง ริม ฝีปากแดงของเธอขยับหันไปที่หน้าเขาช้า ๆ ค่อย ๆ เป่าลม ออกมา

ท่าทางนั้นยั่วยวนจนถึงระดับสูงสุด

ขณะที่เย่ซือเฉินกดลงบนกระเป๋าของเธอ พบว่ากระเป๋าทั้ง สองว่างเปล่า รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่พัดเข้าหาตัวเขา สายตา เคร่งขรึมเล็กน้อย ร่างกายยืนตรง

คุณชายห้าฉิงดูอย่างตกตะลึงนิดหน่อย

“ผู้หญิงคนนี้มาจากไหนกัน?” พอดีกับที่ลิฟท์เปิดออก ตำรวจ คนหนึ่งเดินออกมา คุณชายห้าฉิงจำได้ว่าเขาอยู่ที่ชั้นสอง

“เอ่อ?” ตารวจนายนั้นที่เพิ่งเดินออมา งนิดหน่อย มอ งดูเวินลั่วฉิงแวบนึง แล้วรีบตอบอย่างรวดเร็ว “หัวหน้าอู่พาก ลับมา เป็นนักเต้นอยู่ที่ร้านเหล้า แต่ว่าเรื่องไม่ใหญ่โต แล้วก็ ไม่ได้เกี่ยวกับเธอโดยตรง จึงปล่อยตัวไป

นายตำรวจคนนั้นเคยได้ยินเรื่องนี้มา แต่ก็ไม่เคยเจอแดน เซอร์ผู้หญิงคนนั้น แต่ดูจากการแต่งตัวของเงินลั่วฉิงในตอนนี้ จึงคิดว่าเงินลั่วฉิงคือผู้หญิงคนนั้น
นายตำรวจอยากจะแสดงออกต่อหน้าหัวหน้าสำนักงาน ดัง นั้นถึงแม้ว่าจะไม่มั่นใจ แต่ก็อยากจะขายตัวเอง เอาอกเอาใจ ต่อหน้าหัวหน้าสำนักงาน ถ้าหากดูตามสถานการณ์ปกติแล้ว การคาดเดาของเขานั้นไม่น่าผิดพลาด แต่ว่ามักมีเรื่องที่คาด ไม่ถึงเกิดขึ้นได้เสมอ

ไม่พูดไม่ได้ว่า ความโชคดีของเงินลั่วฉงนี้ดีจนเกินไปแล้ว คำ พูดของตำรวจคนนี้ตรงกันกับการกระทำของเงินลั่วฉิงโดย บังเอิญ

เพราะว่าค่าพูดประโยคนี้ของนายตำรวจ ความสงสัยในสาย ตาของเย่ซือเฉินจึงลดลงอย่างมาก

“ยังไร้ยางอายอยู่อีก? ยังไม่รีบไปอีก” คุณชายห้าฉิงสีหน้า โมโหเล็กน้อย น้าเสียงไม่ดีจึงเป็นเรื่องปกติ

เวินลั่วฉิงกระตุกมุมปาก สีหน้าผิดหวังเล็กน้อย มีท่าทีไม่ยอม แต่ก็มีความกลัวอยู่ ร่างกายหดตัวเล็กน้อย ถอยระยะห่างจาก เย่ซือเฉิน ทรงตัวอย่างมั่นคง จากนั้นจึงเดินไปทางประตู บิด ตัวไปมายังกับต้นหลิว

“หยุดอยู่ตรงนั้น” เพียงแต่ว่า เวินลั่วฉิงเดินไม่ถึงห้าก้าว เสียง ของเย่ซือเฉินจู่ ๆ ก็ดังขึ้นมาจากข้างหลังเธอ

เวินลั่วฉิงใจสั่นเล็กน้อย ที่สุดแล้วก็ยังถูกเขาจับได้ หลบหนี

ไปไม่สำเร็จ!