ตอนที่ 55 เขาถึงแล้ว

ตอนที่ 55 เขาถึงแล้ว

“พี่สาม นี่มันเรื่องอะไรกัน?” คุณชายห้าฉิงถึงกับงง จู่ ๆ พี่สาม ก็โผล่งประโยคนี้ออกมาหมายความว่ายังไง?

“ผู้หญิงในห้องสอบปากคำเมื่อกี้ อย่าให้เธอกลับไป” เย่ซือเฉิ นทำได้เพียงอธิบายออกมาอย่างมีความอดทน

อันที่จริงเมื่อกี้คุณชายห้าฉิงเลือกมุมได้ดีมาก หลีกเลี่ยงสิ่งที่ ไม่ควรรั่วไหล คนปกติดูไม่ออกว่าเป็นห้องสอบปากคำ แต่ว่า เย่อเฉินเห็นแค่แวบเดียวก็ดูออกแล้ว

“ทําไมครับ?” คุณชายห้าฉิงไม่เข้าใจยิ่งกว่าเดิม พี่สามเป็น อะไรไปเนี่ย? ทำไมต้องยื้อผู้หญิงคนนั้นเอาไว้? ผู้หญิงคนนั้น เป็นถึงคนที่พี่ใหญ่แนะนำมา

“ยื้อเธอไว้ก่อน ไม่ว่าจะใช้วิธีอะไร” เย่ซือเฉินไม่ได้อธิบาย เพียงแต่ย้ำความหมายของเขาอีกครั้ง ไม่รอให้คุณชายห้าฉิง ได้ถามอะไรอีกก็ตัดสายไป

มองดูโทรศัพท์ที่โดนวางสาย คุณชายห้าฉิงต้นสายปลาย เหตุไม่เจอ ใครบอกเขาหน่อยว่าตอนนี้มันเรื่องอะไรกัน?

นี่คือคนที่พี่ใหญ่เชิญมาแท้ ๆ ทำไมพี่สามถึงให้เธออยู่ก่อน”
แต่ว่า เมื่อเห็นสถานการณ์ของห้องสอบปากคำ น่าจะไม่ใช่ แค่ครู่เดียวก็สามารถสิ้นสุดได้ อันที่จริงเขาไม่จำเป็นต้องคิด หาหนทาง อเธอ รอให้พี่สามมาถึงก็รู้แล้วว่ามันเรื่องอะไรกัน

“พี่ห้า นี่คือสาวน้อยที่เพิ่งมาทำงานที่สำนักงานพวกของพี่เห รอ?” ในกลุ่ม จี้หซีอายุน้อยที่สุด ความขี้สงสัยก็เยอะที่สุด

“ไม่ใช่ พี่ใหญ่แนะนำมาให้จัดการคดีนี้” คุณชายห้าฉิงกำลัง คิดถึงเรื่องเมื่อกี้ เมื่อเห็นคําพูดของจี้หซี ก็ตอบไปประโยคนึง

ระหว่างพวกเขาหกคนสามารถเชื่อใจกันและกันได้

แน่นอนว่า คุณชายห้าฉิงก็อยากจะลองเชิงท่าทีของพี่ใหญ่ อยากจะรู้ความเป็นไปเป็นมาของผู้หญิงคนนี้ ทําไมเขาเพียง แค่ส่งรูปแผ่นหลังของผู้หญิงคนนั้นก็สามารถดึงดูดพี่สามมา ได้

“พี่ใหญ่หละ?” คุณชายสี่ถังเดิมทีไม่ได้สนใจแล้ว มองเห็น ประโยคนี้ จึงรีบแสดงตัวออกมา

“คนของพี่ใหญ่? คือพี่สะใภ้ใหญ่เหรอ?” สำหรับคำตอบของ เรื่องนี้จี้หซีก็ประหลาดใจอย่างมาก เมื่อกี้คุณชายห้าฉิงพูด ว่าผู้หญิงคนนั้นสวยมาก ๆ ดังนั้นปฏิกิริยาแรกของจี้หซีก็คือ ความคิด

เย่ซือเฉินเดินออกมาจากลิฟท์พอดีก็เห็นคำพูดแนวนี้ของจี้ห ซี สีหน้าเคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัด
“อันนี้ฉันก็ไม่แน่ใจ คงต้องถามพี่ใหญ่ถึงจะถูก” คุณชายห้า ฉิงกระตุกมุมปาก ถ้าหากเป็นแบบนั้นจริง ๆ เรื่องนี้ก็คงสนุกแน่ แต่ว่า พี่ใหญ่ไม่มีการตอบเลย

ในห้องสอบปากคำ หลิวต้าสู่ถามคำถามเหมือนตามปกติ เงินลั่วฉิงยังคงนั่งอย่างเงียบสงบอยู่ ไม่ได้พูดอะไร

คุณชายห้าฉิงเลิกคิ้วนิดหน่อย ผู้หญิงคนนี้เก่งขนาดนั้นอย่าง ที่พี่ใหญ่พูดจริงเหรอ? แต่เขาดูไม่ออกเลยสักนิด

แถมยังบอกว่าจะมาช่วยแก้ไขคดี แต่ตั้งแต่เริ่มต้นจนถึงตอน นี้ เธอก็นั่งอยู่แบบนั้นตลอด แม้แต่พูดสักประโยคก็ยังไม่มี จน กระทั่งคุณชายหาฉิงคิดถึงคำเปรียบเทียบที่ว่า “ดูแต่รูปจูบไม่ หอม”

คดีนี้จัดการได้ยากเกินไปจริง ๆ เป็นคดีฆาตกรรมหั่นศพ หลายราย ผู้ที่ตกเป็นเหยื่อทั้งหมดคือผู้หญิง พวกเขาพบ คราบเลือดบนเล็บของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อคนหนึ่ง หลังจากผ่าน การตรวจสอบเลือดพวกนั้นพบว่าไม่ใช่เลือดของเหยื่อ และพบ เส้นผมสั้นในศพที่ถูกหั่นของเหยื่ออีกรายหนึ่ง

ผลการตรวจพิสูจน์พบว่าคราบเลือดในเล็บของเหยื่อรายแรก เป็นคนเดียวกับเส้นผมนั่น DNAเหมือนกัน จากนั้นผ่านการ ตรวจสอบหลากหลายวิธี พวกเขาสือบค้นถึงมู่เส้าป่าย เพราะ ว่าDNAของมู่เส้าป่ายกับผลการตรวจของพวกเขาตรงกัน
แต่ว่ากลับมีหลักฐานว่ามู่เส้าป่ายไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ และมีคน เป็นพยานว่าผู่เส้าป่ายไม่อยู่ในที่เกิดเหตุไม่น้อย เวลาที่ผู้หญิง คนแรกที่ได้รับบาดเจ็บ มู่เส้าป้ายกำลังประชุมอยู่ ในเวลานั้น ทุกคนในห้องสามารถเป็นพยานให้เขาได้ ส่วนครั้งที่สอง มู่เส้า ป้ายไปทำงานนอกสถานที่ที่ทวีปยุโรป

เป็นเพราะมีหลักฐานว่ามู่เส้าป่ายไม่อยู่ในที่เกิดเหตุ แถม หลักฐานก็มากเพียงพอ ดังนั้น พวกเขาทำได้เพียงกักตัวมู่เส้า ป้ายเอาไว้ ไม่สามารถลงบันทึกได

เวลากักตัวนานสุดไม่สามารถเกินยี่สิบวัน ฐานะของมู่เส้าป่า ยก็ไม่ธรรมดา และทนายของมู่เส้าป่ายยืนยันว่ามีคนใส่ร้ายมู่ เส้าป่าย พวกเขาก็หาหลักฐานอย่างอื่นที่มีประโยชน์ไม่พบ ดัง นั้น ครั้งก่อน ในที่สุดพวกเขาก็ต้องปล่อยมู่เส้าป่ายไป แต่หลัง จากที่มู่เส้าป่ายออกไปได้ครึ่งปี ก็มีเด็กผู้หญิงสองคนถูกฆ่า ตายในลักษณะเดียวกัน

ดังนั้นครั้งนี้ เขาก็เชิญมู่เส้าป่ายกลับมาอีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้ มู่ เส้าป่ายก็มีหลักฐานว่าไม่ได้ในที่เกิดเหตุอีกเหมือนเดิม แถม ครั้งนี้บนตัวของเหยื่อก็ไม่พบหลักฐานอะไรที่เกี่ยวกับมู่เส้าป่า

แต่ว่าจากประสบการณ์การทำคดีหลายปีของคุณชายห้าฉิ งบอกเขาว่า เรื่องนี้มีส่วนเกี่ยวข้องกับมู่เส้าป้ายแน่นอน

เมื่อเห็นว่าเวลาสิ้นสุดการกักตัวใกล้จะมาถึงแล้ว คุณชายห้า ฉิงร้อนใจ กลัวว่าถ้าหากปล่อยมู่เส้าป่ายไปแบบนี้อีก ก็จะมีคน ที่ตกเป็นเหยื่ออีก ดังนั้นช่วยไม่ได้ที่จะต้องขอความช่วยเหลือจากพี่ใหญ่ ใครก็รู้ว่าคนมีความสามารถในมือพี่ ใหญ่เยอะแยะ

เพียงแต่ว่า คุณชายห้าฉิงคิดไม่ถึงว่าพี่ใหญ่จะส่งคนแบบ นี้มาให้เขา! มองไปที่แผ่นหลังของผู้หญิงในห้องสอบปากคํา คุณชายห้าฉิงแอบส่ายหัว

แต่ไหนแต่ไรมา ใหญ่จัดการเรื่องได้น่าเชื่อถือ ครั้งนี้ หมายความว่างยังไง?

“คุณมู่ชอบสีอะไรคะ?” คุณชายห้าฉิงกำลังครุ่นคิดอยู่ เวินลั่วฉิงที่อยู่ในห้องสอบปากคำจู่ ๆ ก็เอ่ยปากขึ้น

ในที่สุดก็ได้เธอพูดออกมา คุณชายห้าฉิงดีใจก่อน แต่เมื่อ ได้ยินคําถามที่เธอถามออกมา สีหน้าเคร่งขรึมชั่วขณะ นี่มัน อะไรกับอะไร? เวลานี้คือเวลาคุยเรื่องนี้เหรอ?

“สีขาว” มู่เส้าป่ายก็อึ้งนิดหน่อย แต่ว่าก็ตอบคำถามของเธอ

“สีขาวดีนะ สีขาวสะอาดบริสุทธิ์” เงินล้วฉิงพยักหน้าอย่าง จริงจังมาก “งั้นภรรยาของคุณมู่ต้องเป็นคนที่เงียบสงบ สวย มาก และอ่อนโยนมากแน่ๆ”

“ฉันไม่มีภรรยา” มู่เส้าป่ายตื่นตระหนกเล็กน้อย มองไปในตา ของเวินลั่วฉิงที่เคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัด

ใบหน้าของคุณชายห้าฉิงกลับเคร่งขรึมขึ้นอีก ตอนที่เธอมาพูดว่าสอบปากคำปกติ เขานึกว่าเธอรู้เกี่ยวกับคดีอย่างแจ่ม แจ้ง แต่ว่าตอนนี้ดูแล้ว เธอไม่รู้อะไรเลยสักนิด

ถึงแม้ว่ามู่เส้าป่ายอายุสี่สิบห้าปีแล้ว แต่ก็ยังไม่แต่งงาน จะมี ภรรยาได้ยังไง?

แถมมู่เส้าป่ายชอบผู้ชาย เรื่องนี้ที่เมือง A ถือว่าไม่เป็นความ ลับอะไรแล้ว

“หา? คุณมู่ยังไม่แต่งงานเหรอคะ? งั้นไม่ทราบว่าคุณมู่ชอบ ผู้หญิงแบบไหนคะ?” คำพูดของเวินลั่วฉิงฟังดูเป็นกันเองมาก แต่ภายตาดวงตานั้นคือสายตาที่เฉียบแหลมมาก

ความคิดตรงกันข้ามกับคุณชายห้าฉิง ก่อนที่เงินลั่วฉิงจะมา ได้ดูรายละเอียดคดีอย่างจริงจังมาแล้ว รู้ถึงรายละเอียดทุก อย่าง เรื่องที่มู่เส้าป่ายยังไม่แต่งงาน และเรื่องที่ชอบผู้ชาย แน่นอนว่าเธอรู้อยู่แล้ว แต่ว่าจากการลองเชิงของเธอเมื่อสักครู่ ดูแล้วข้อมูลนี้ไม่น่าจะจริง มู่เส้าป่ายชอบผู้หญิงแน่นอน

ภายนอกห้องสอบปากคำ คุณชายห้าฉิงฟังคำพูดของเธอ มี ความรู้สึกอยากจะเอามือปิดหน้า นี่พี่ใหญ่หาคนแบบไหนมา? ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้แต่แรก เขาไม่ควรให้ผู้หญิงคนนั้นเข้าไปใน ห้องสอบปากค่าจริง ๆ

แต่ว่า โชคดีที่เขาช่วย สามรั้งเธอไว้ จากความเร็วของ สาม เวลานี้น่าจะใกล้ถึงแล้วส่วนเป อเฉินในตอนนี้ได้มาถึงแล้ว…….